Cnide Eudox – Wikipedia

Cnide Eudox , W starożytnym greckim Nastolatek ὁ Nóż ( 408 z. J.-C. – 355 z. J.-C. ^{[[[ Pierwszy ]} ), jest astronomem, geodetem, badaniem, lekarzem i filozofem z greckiego. Współczesny Platona najpierw próbował sformułować teorię ruchu planet. Jego praca jest znana archimedesowi.

Urodzony w Cnide, w próchnicy (Asia Minor) w bardzo biednej rodzinie, uczy się geometrii z archytami pitagorystów ( 390 z. J.-C. ) oraz medycyna z Sycylii Filistion. W wieku 23 lat udał się do Ateńczyków, być może wśród cyrenarzy, których moralne idee podzielił. Eudoxe być może podróżuje do Persji w czasie panowania króla Sparty Agesilas II (400 w 360 z. J.-C. ). Następnie przebywał ponad rok w Egipcie-być może w towarzystwie Platona około 392, a następnie w Halikarnasse, z mauzolem (Cara Satape od 377 do 353 z. J.-C. ). Około 370 powrócił do Ateńczyków jako uczeń lub asystent Platona w Akademii. Przez jego obecność Magów ^{[[[ 2 ]} i jego bliskość Platona ^{[[[ 3 ]} , Różni komentatorzy (Werner Jaeger, R. Reitzenstein) wierzą, że faworyzował pewien dualizm w Platon ^{[[[ 4 ]} . Na początku 367 z. J.-C. , Platon opuszcza swoją szkołę Eudoxowi podczas drugiej podróży na Sycylię, kiedy Arystoteles wchodzi do akademii ^{[[[ 5 ]} ; Po powrocie swojego mistrza Eudoxe założył szkołę, która konkuruje Platona w Cnide (w kierunku 360 z. J.-C. ). J. Mittelstrass ^{[[[ 6 ]} zakłada, że ​​Eudox opracował swój system astronomiczny między Czas I Prawa Dlatego Platon, zatem między 358 a 347, aby był w stanie przekonać Platona do „uratowania niebiańskiego wyglądu” dzięki ruchom okrągłym ^{[[[ 7 ] W [[[ 8 ] W [[[ 9 ]} . Gdybyśmy przyjęli tradycyjne daty jego narodzin i śmierci, zmarłby w wieku 53 lat.

Eudoxe skomponował kilka prac, z których żaden nie dotarł do nas. Jednak jego traktat Zjawiska jest prawie całkowicie w wierszu aratos.

Arystoteles mówi, że argumenty Eudoxe na korzyść przyjemności były mniej wiarygodne same niż przez cnotę moralną ich nauczyciela; Eudox założyłby hedonizm, potwierdzając tożsamość przyjemności i dobrego ^{[[[ dziesięć ]} . Niemiecki historyk i specjalista ds. Religii w starożytnej Grecji, Walter Burkert, jednak uważa, że ​​nie jest tak naprawdę Pitagorean, ani tak naprawdę platoniczny: tak jest „Oryginalny myśliciel” .

Simplicios informuje, że Platon byłby odpowiedzialny za problem ruchu planety ^{[[[ 11 ]} . Jest znany głównie ze swojej tak zwanej teorii „homocentrycznych sfer”. Szkic tej teorii jest prawdopodobnie stworzeniem Pitagoras, które Platon przejął w swoim Czas . Dla Eudox wszystkie gwiazdy obracają się wokół Ziemi, co jest nieruchome ^{[[[ dwunasty ]} : Słońce, księżyc i wszystkie znane wówczas planety (Merkury, Wenus, Mars, Jowisz i Saturn). Ruchy każdej gwiazdy są kontrolowane przez grupę sfer, które są dla niej specyficzne. Liczba kulek zależy od rozważanej gwiazdy ( 3 dla Księżyc, zarówno dla słońca, 4 dla każda planety); Ale zasada jest taka sama za każdym razem. Dzieli się z Callippe de Cyzique i Arystotelesem, zgodnie z którym pory roku będą wynikiem rewolucji zodiakalnej Słońca, złożonego z jego wysiedlenia ze wschodu na zachód.

Każda gwiazda jest osadzona w kuli, która jest wyśrodkowana na ziemi i ożywiona przez okrągły ruch wokół jednej z jej średnic. Dwa końce tej średnicy są same w drugiej kuli, wyśrodkowane również na Ziemi i ożywione przez okrągły ruch wokół jednej z jej średnic (oczywiście od poprzedniej). I tak dalej dla trzeciej kuli. Każda kula obraca się ze stałą prędkością wokół jej osi, ale prędkości mogą się różnić w zależności od kulek.

Gwiazdy poruszają się również według Eudoxa, ponieważ dla niego ziemia jest nieruchoma. Po ulgie odczuwają się w sferze skręcającej ze wschodu na zachód w ciągu 24 godzin wokół osi biegunów Ziemi. Razem „Konieczne są 27 sfer, w tym 1 dla wszystkich gwiazd, 3 na Księżyc, 3 na słońce i 4 dla każdej z 5 planet” ^{[[[ 13 ]} . Eudoxe, czysty teoretyk, zaproponowany tutaj tylko po to, aby zaoferować sztuczkę obliczeniową, ale istnienie materialne przypisano jego sferom i interpretacja ta była przekazywana do czasów Kopernika ^{[[[ 14 ]} .

System ten pozwala eudoxowi modelować (przynajmniej jakościowo) ruch degradacji planet; Czego Platon, ograniczony do dwóch sfer przez Star, nie mógł zrobić. Później zostanie wzbogacony przez Calipe i Arystoteles (którzy skrupulatnie zachowują zasadę, jednocześnie zwiększając liczbę sfer każdej planety). Ale zawiera wadę projektowania, którego żaden z jego awatarów nie może poprawić: umieszcza każdą planetę w stałej odległości od ziemi, ale wydaje się, że zauważyliśmy samodzielny czas Eudox – różnica niektórych planet (w szczególności macierz ) Można wyjaśnić tylko wtedy, gdy z czasem się odsuwają i zbliżają się, więc nierówność pór roku. Modele oparte na kół ekscentrycznych lub epicykach, Hippark ( Ii ^{To jest} wiek z. J.-C. ), a zwłaszcza Ptolemeusza ( Ii ^{To jest} Century AD. AD), którzy nie cierpią z powodu tych wad, sprawi, że Eudoxe Dekada – której pomysłowość i adopcja przez Arystotelesa będzie go jednak warta utrzymywania naśladowców w nauce arabskiej przez długi czas ^{[[[ 15 ]} Następnie scholastyzm.

Eudoxe jako pierwszy obliczył okres rewolucji Ziemi. Ocenił to po 365 1/4 dnia. Ten wynik, bardzo zbliżony do znanej dzisiejszej wartości, został poprawiony przez Claviusa na prośbę Grégoire XIII o utworzenie kalendarza gregoriańskiego. Jednak ze względu na błędy swojej teorii pomylił się od odległości ziemi na słońcu i o wymiar tej gwiazdy, której średnica oceniał dziewięć razy więcej niż księżyc.

Wynalazł nowy Sundial (pająk) ^{[[[ 16 ]} który dla niektórych wyznacza plan astrolabe ^{[[[ 17 ]} .

Zaprojektował symulator planetarny w celu odtworzenia pozornych trajektorii planet obserwowanych z Ziemi ^{[[[ 18 ]}

Pierwszy w Grecji Eudoxe ustanowił korespondencję między dwunastoma znakami zodiaku a dwunastu miesięcy strychu, od RAM, do wiosennego równonocy (elaphèbolion = marsz), do ryby (antester = luty). Z drugiej strony ten sam Eudox ustanowił korespondencję między tymi miesiącami a dwunastoma bogami oficjalnej religii. W związku z tym każdy miesiąc miał skorzystać z podwójnej opieki: był pod przewodnictwem znaku zodiaku i był pod ochroną jednego z wielkich bogów. Eudox pożyczył te doktryny z Chaldei ^{[[[ 19 ]} ). Aries = Athena, Bull = Afrodyta, Gemini = Apollo, Rak = Hermès, Lion = Zeus, Virgin = Demeter, Balance = Hefaistos, Scorpion = Ares, Sagittarius = Artemis, Koziorożca = Hestia, Akwariusz = Hera, Ryta = Passeidon.

Jesteśmy winni wielkim wysiłku badań metodologicznych i naukowych astronomów starożytnych, aby „oszczędzać wygląd” ( Sôzein Ta Phainomena ) ^{[[[ 20 ]} . Jest to kwestia przedstawiania wyjaśnień, które uwzględniają to, co pojawia się na niebie, ruchy gwiazd.

Christian Ludwig Ideler i Antoine Jean Letronne (1841) napisali o utworach Eudoxe.

Międzynarodowa Unia Astronomiczna nadała nazwę dwóch kraterów:

Jest mu przypisywane metodę ekrauzji, która umożliwia przyniesienie jak najwięcej dwóch nierównych ilości poprzez wyczerpanie ich różnic. Wykazał kilka nowych twierdzeń w geometrii i rozwinął teorię sekcji stożkowych.

Według Diogenes Laërce, doktor Chrysippe wziął trzy kursy podane przez Eudoxe na temat medycyny ^{[[[ 21 ]} .

Źródła antyki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Arassus przez podeszwy, Zjawiska ( Iii ^{To jest} wiek z. J.-C. ), Trad., Paris, Les Belles Lettres, 1998, 2 t.
• Diogenes Laërce, Żyje, doktryny i zdania znakomitych filozofów [Szczegóły wydań] ( Czytaj online ) (W kierunku 200), książka VIII, 86-91.

Paprochy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Fragmenty astronomiczne w aratos, Zjawiska
• Fragmenty matematyczne w Archimedes, w Księdze IV Elementy Euklide
• Fragmenty przetłumaczone przez Antoine-Jean Letronne, Wybrane prace , 1883.
• Fragmenty przetłumaczone przez F. Lasserre, Cnide Eudox , Berlin, 1987.

Studia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Victor Gysembergh, « Odniesienie do medycyny Cnide w filozoficznej debaty między Platonem a Eudoxem », Przegląd historii nauki W tom. 126, N ^O 2, dwa tysiące trzynaście W P. 615-622 ( Czytaj online ) .
• Jean-Louis Gardies, « Eudoxe et dekind », Przegląd studiów greckich W tom. 37, N ^O 2, 1984 W P. 111-125 ( Czytaj online )
• Paweł Chourc W Historia astronomii W tom. 165, Paryż, prasa Universitaires de France, coll. “Co ja wiem? “, 1966 ( ROMPR. 6 ^{To jest} wyd. 1974) ( Pierwszy ^Odnośnie wyd. 1945), 128 P.
• Pierre Duhem, Homocentryczne kule Eudox W System światowy , T.I, 1913, s. 1 111-122.
• Michel Onfray, Starożytne mądrości, kontrhistoria filozofii , Tome I, Grasset, 2006 (ISBN 2-246-64791-6 ) , s. 159-164.
• Paul Tannery, Geometria grecka , 1887.
• François Lasserre, Cnide Eudox , Berlin, 1987.
• François Lasserre, Narodziny matematyki w czasie Platona , 1990, s. 1 179-235.
• (W) Otto Neugebauer, Historia starożytnej astronomii matematycznej , 3 t., Berlin, Springer, 1975, s. 1. 677-683.

Powiązany artykuł [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Platon Academy

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]