Colin Gubbins – Wikipédia

Posted on by
before-content-x4

Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.

after-content-x4

Homonimiczne artykuły patrz Gubbins.

Colin McVean Gubbins ( – Stornoway, ) był brytyjskim oficerem kariery Scottish pochodzenia, który podczas drugiej wojny światowej kierował dyrektorem ds. Operacji specjalnych British Secret Service (SOE).

Młodzież [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Gubbins urodził się w Shiba w Tokio w Japonii . Jego ojciec, John Harington Gubbins (1852–1929), był dyplomatą w Japonii przez 30 lat.

after-content-x4

Śledził swoje studia w Normanton Grammar School W Yorkshire, potem w Cheltenham College. Następnie wszedł do Woolwich Royal Military Academy.

Pierwsza wojna światowa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Oficer w Królewska artyleria polowa , jednostka artyleryjska armii brytyjskiej, walczył na froncie zachodnim, gdzie został ranny w 1916 roku. Porucznik został ozdobiony za pomocą Krzyż wojskowy . i otrzymuje wycenę ( Wspomniane w wysyłce ).

Między dwiema wojenami [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 1919 r. Służył kilka miesięcy w Rosji, jako Attufl wojskowy dla generała Denikine, dowódcy -osefie z białych armii, którzy wciąż nękały bolszewiczne. To było jego pierwsze doświadczenie w nieregularnej wojnie. W latach 1919–21 drugie doświadczenie wywrotki podczas buntu irlandzkiego.

Druga wojna światowa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

1939 .

  • Kwiecień. Dołączył do MI (R), niedawno stworzony przez majora Johna Holland w biurze wojennym. Pierwszą misją jest napisanie trzech instrukcji, w celu inwazji Wielkiej Brytanii przez Niemcy.
  • Lato. Zapewnia kursy szkoleniowe na temat podstawowej teorii wojny partyzanckiej dla wybranych cywilów – odkrywców, językoznawców, mieszkańców górskich, mężczyzn z kontaktami dla biznesu za granicą – niektórzy później będą mieli niezwykłą karierę w SOE. Odbywa także dwie tajne wycieczki lotnicze, jedną w dolinie Dunaju, druga w Polsce i w państwach bałtyckich, aby zbadać możliwości wojny partyzanckiej w krajach na wschód od Niemiec.
  • . Wyjechał do Polski, jako brytyjska lider misji wojskowej, aby doradzić Polakom i Czechom w wojnie partyzanckiej przeciwko przyszłemu niemieckiemu najeźdźcy.
  • W Warszawie jest częścią inteligencji generała Adriana Cartona z Wiart. Kiedy Niemcy atakują Polskę, ucieka z Węgier i Bałkanów.

1940 .

  • Móc. Pułkownik Gubbins wychodzi do Norwegii z brytyjskimi siłami ekspedycyjnymi. Dowodzi siłami nożycowymi, złożonymi z pięciu niezależnych firm [[[ Pierwszy ] . Dowodzi kilka operacji, które poprzedzają przyszłe metody komandosów: bez wsparcia powietrznego i w trudnym terenie, Chłopcy Gubbins Opóźnij Niemców, mnożąc akty sabotażu. Jego akcja sprawiła, że ​​został ozdobiony DSO .
  • Lipiec. W przerażającej hipotezie nadchodzącego niemieckiego lądowania w Wielkiej Brytanii powierzono jej misję tworzenia tajnych jednostek specjalnych, Jednostki pomocnicze ( Jednostki pomocnicze ), które przez ich działania partyzanckie byłyby odpowiedzialne za rozszerzenie zamieszania wśród żołnierzy inwazji przez ataki i sabotaż [[[ 2 ] . Jednocześnie, aby wspierać ruchy oporowe w okupowanych krajach, Winston Churchill utworzył specjalny dyrektor operacyjny, który łączy MI/R, sekcję D Służby Wywiadowczej oraz ultrasekapetyczną sekcję czarnej propagandy zagranicznej urzędu zagranicznego.
  • Listopad: Gubbins jest mianowany przez Dalton szefa operacji i szkolenia w SOE (akronim „M”, a następnie „D/CD/O”), z ranga A/Brygadier (Brygada Generalna): Ma wysoką rękę na dłoni. Sekcje krajowe (sekcje krajowe) i na specjalnych szkołach szkoleniowych agentów.

1943 . Po byciu asystentem Charlesa Hambro (W) , zastąpił go we wrześniu jako szef Soe (akronim „CD”). Klasa T/Major General.

Emerytura [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Po wojnie zniknął ze sceny politycznej i pojawia się ponownie bardzo krótko, aby wziąć udział w cieniu w przygotowaniu angloamerykańskiej działki, która ma obalić rząd komunistyczny w Albanii, cenny projekt.

Następnie został dyrektorem generalnym fabryki dywanowej i ostatecznie wrócił do swojego rodzinnego kraju, gdzie chce umrzeć, wśród rolników Hebrydów.

Zmarł W Stornonay. Został pochowany na cmentarzu Scrista, Harris (Szkocja).

  • Jej pierwsza żona: Norah Creina Somerville (z domu Warren) Gubbins. Małżeństwo w 1919 r. I rozwód w 1944 r.
  • Jej druga żona: Anna Elise („Tulla”) Jensen z Norwegian pochodzenia. Ślub w 1950 roku. Wdowa po Rolf Torbjorn Tradin, porucznik w Luftforsvaret, zabity w Caen Le (612 Eskadra).

[[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Od samego początku miał wpływ na całą piramidę SOE, kolegów, podwładnych, agentów … połączył wizję szkockiego góralczego z wytrwałością oficera kariery, ostrego umysłu i wielu ‘ Doświadczenie i informacje dyplomacji; I przed drugą rocznicą SOE bardzo dobrze umieszczony obserwator opisał go jako główną sprężynę SOE.

Według Opór i współpraca [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Często mówi się, że występy są mylące. Było to szczególnie prawdziwe przez Colina Gubbinsa. Waide, napięte, konformistyczne, doskonałe wcielenie brytyjskiego wojska, został wyrażony lakonicznie poprzez dobrze oderwanie sylab, miał nienagannie wycięty wąsy i zachowywał się jako rygorystyczny. Ale jego konwencjonalny zewnętrzny ukrył bardzo kultywowanego ducha, żywą wyobraźnię i czasem romantyczną odwagę … Dalton był pod wrażeniem „witalności, energii gubbinów … jego intelektualnej żywotności, ducha syntezy …” Dalton mógł Wspomniało także o autorytecie, spokoi w przeciwnościach, determinacji i palcowaniu niezbędnym do stopienia się w SOE ludzi z wielu różnych krajów i środowisk społecznych.

  • Przewodniki d’Unling:
    • Art of Guerilla Warfare ( Sztuka partyzantów ),
    • Podręcznik przywódcy partyzanta ( Podręcznik głowy partyzantów ),
    • Jak używać wysokich materiałów wybuchowych ( Wdrożenie łamania materiałów wybuchowych ).
  • Ruchy oporu w wojnie , Jrusi, Londyn, 1948.
  • Wielka Brytania: Military Cross, 1916 • DSO, 1940 • Zakon Saint-Michel and Saint-Georges: CMG (Compagnon), 1944; KCMG (Commander Knight), 1946
  • Francja: Oficer Legion of Honor, 1944
  • Belgia: Order of Léopold, Grand Officer • War Cross
  • Danemark: zamów Royal de Dannebrog, Pierwszy Odnośnie klasa
  • Norwegia: norweski królewski porządek Saint-Olaf,
  • Holandia: Order of Orange-Nassau, Wielki Oficer
  • Stany Zjednoczone: Legion Merit, dowódca
  • Czechosłowacja: Kolekcja Białego Lwa, dowódca
  • Rosja: Zakon Saint-Stanislas, 3 To jest klasa, 1919
  • Polska: Croix de Valvence, 1941 • Polonia Résituta, Wielki Oficer

Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  1. ↑ Jednostki te, zwane niezależnymi firmami (w języku angielskim: Niezależne firmy ), były powiązane z tak zwanym komandosami później. Każdy z nich składał się tylko z wolontariuszy, rekrutowanych z brygad terytorialnych i miał około 400 mężczyzn i 20 oficerów.
  2. ↑ Nie chcąc żołnierzy kariery – obawia się ich formalizmu i uwarunkowań według dyscypliny – Gubbins wybiera cywilów przyzwyczajeni do niezależnego, nawet niezwykłego życia, a mimo to obdarzone pewnym doświadczeniem wojskowym. Są to między innymi: Peter Fleming , brat Iana Fleminga, twórca Jamesa Bonda, który opiekuje się Kentem; Andrew Croft , Explorer of Grenland, Suffolk; Donald Hamilton-Hill , Lincolnshire; John Cwynne Sussex lub przyszły aktor Anthony Quayle . [Przyjaciele Dominique].

Źródła i linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • (W) ‘ Fotografie Colin Gubbins » , NA Roll sił specjalnych, witryna poświęcona siłom specjalnym
  • (W) ‘ Biografia na stronie internetowej uczelnia Królewska Z Londynu » ; Liddell Hart Center for Archives Archives
  • (W) ‘ . London Gazette , brytyjski oficjalny czasopismo, do dekoracji, cytatów, promocji, spotkań … »
  • Bernard Ash, Norwegia 1940 , Presses de la Cité, 1965.
  • Opór i współpraca , Coll. The Day Day War, Genewa, redakcja S.A., 1981
  • (W) Piotr Wilkinson Ty John Bright Astley W Gubbins i Soe , Londyn, Leo Cooper, , 272 P. (ISBN 978-0-850-52556-4 ) .
  • . Tłumaczenie na francuski przez Rachel Bouyssou de de (W) Soe we Francji. Relacja z pracy brytyjskiego dyrektora specjalnych operacji we Francji, 1940–1944 , Londyn, Her Majesty’s Stationery Office, 1966, 1968; Whitehall History Publishing, we współpracy z Frank Cass, 2004. CE Livre Présente LA wersja urzędnik Brytyjczycy w historii SOE we Francji.
  • Anthony Cave Brown W Secret War: The Wampart of Lies , Paryż, Perrin, coll. “Czas” ( N O 426-427), , 2 vol. (722, 716 s.) (ISBN 978-2-262-03616-4 I 978-2-262-03617-1 , OCLC 779745875 ) .
  • zrozumiałem Paligott W His Majeste’s Special Services , Paryż, aktualny czas, coll. “Prawdziwa prawda”, , 322 P. (ISBN 978-2-201-01580-9 ) .
  • Dominique Przyjaciele W Krytyczna historia oporu , Paryż, Pygmalion/g. Watlet, coll. “Czerwony i biały”, , 500 P. (ISBN 978-2-857-04444-4 , OCLC 246267091 ) .
  • Giles Milton ( Trad. z angielskiego autorstwa Florence Hertz), The Shadow Sabkers: Tajna wojna Churchilla przeciwko Hitlerowi [« Ministerstwo Wojny UngentleManly »], Libretto, ( Pierwszy Odnośnie wyd. 2018) (ISBN 9782369147565 ) .

after-content-x4