Cyprienne Dubernet – Wikipedia

Anne Marie Dit Cypryjczyk Dubernet (1857-1945), Madame Olympe Hériot , Następnie Madame Roger Douine , jest patronem, filantropijna i francuska światowa osobowość 2 października 1857 w Nérac (Lot-Et-Garonne) ^{[[[ Pierwszy ]} i martwy w Paryżu 7 ^{To jest} . 5 grudnia 1945 ^{[[[ Pierwszy ]} . Najpierw prosty sprzedawca w domach towarowych w Luwrze przed poślubieniem dyrektora Olympe Hériot, jej niesamowite przeznaczenie przywołuje Denise w powieści Emile Zola Do szczęścia kobiet (1883), inspirowane sagą domów towarowych w Luwrze.

Córka filtra wełnianego, Anne Marie Dubernet pochodzi ze skromnej rodziny Lot-Et-Garonne. Sprzedawczyni w dziale domów towarowych Corsets w domach towarowych, poślubia 24 sierpnia 1887 Dyrektor-właścicielka Olympe Hériot (1833–1899), jego starszy od ćwierć wieku, ale zyskał znaczną fortunę, której dała już dwoje dzieci. Mają w sumie wszystkie czworo dzieci:

• Auguste-Olympe Dit Auguste II (1886–1951);
• Olympe-Charles DIT Olympe II (1887-1953) ^{[[[ 2 ]} ;
• Viramie (1890-1932), słynny nawigator (wicehrabila françois haincque de saint-senoch);
• Jean (1897–1899), śmierć u młodych ludzi.

W 1894 r. Para osiedliła się w rezydencji w Paryżu, 8 Rue Euler ( VIII ^{To jest} ). Wdowa w 1899 roku, M ^Ja Hériot dziedziczy fortunę swojego męża (pod jej testamentem). W 1903 roku nabył obszar o powierzchni 1700 m ² Położony w Paryżu 41 do 45 Rue de la Faisanderie ( XVI ^{To jest} ) (Kąt Rue Bénouville). Ogalił budynki i buduje architekt Georgesa Tersling (który już pracował dla Olympe Hériot w Château de la Boissière około 1890 r.) Wspaniała rezydencja (wciąż widoczna: usługi komercyjne ambasady rosyjskiej). Sprzedała go w 1928 roku M ^Ja Jules Patenôtre.

W 1904 r. Zbudowała w pobliżu Menton w Roquebrune-Cap-Martin La Villa Cypris.

W 1904 roku kupiła wspaniały jacht, Ketoma , przemianowany wkrótce potem Salvador . Jest autorką książki o podróży: Rejs po Morzu Śródziemnym (Coulommiers, P. Brodard, 1905, 298 s., IN-8).

Ponownie wychodzi za mąż 16 grudnia 1908 Z Roger Hippolyte Douine (zmarł w 1925 r.), Z rodziny Troyesa (Aube).

Podczas wojny w latach 1914–1918 przekształciła swój zamek Essoyes w szpital. Sprzedała go w 1929 r. W 1917 r. Przekazała 1,5 miliona franków, aby powiększyć sieroc dla dzieci z żołnierzy założonych w 1884 r. Przez jej pierwszego męża w parku jej zamku w Boissière (La Boissière-école, niedaleko Rambouillet, Yvelines). W 1920 roku zaoferował sierociniec Castel de Barbe-Brélée w Port Mer, lokalizacji Cancale, aby służyć jako obóz letni.

Jego hojność sprawiła, że ​​został Rycerzem Legionu Honoru 5 czerwca 1921 . Jest odbierany przez Marshal Pétain, regularny gospodarz La Boissière. Znacznie rozszerza domenę, która wzrasta z 1200 do 1700 hektarów w latach 1900–1945.

W wielu rezydencjach, ozdobionych obrazami i gobelinami (jego wyprzedaż po śmierci w 1945 r. Była wydarzeniem), M ^Ja Hériot został podsumowany. Pasjonując się polowaniem, ćwiczy ten sport na krainie Boissière.

Jest pochowana w rodzinnym sklepieniu w La Boissière.

• Bernard Pharisien, Wyjątkowa rodzina Hériot , Le Mée-sur-seine, Imprimerie Némont, 2001 (ISBN 2-913163-04-1 )
• Gérard Rousset-Charny, Paryskie pałace Belle époque , Paryż, delegacja akcji artystycznej miasta Paris, 1990, s. 170 sqq.