Daniel Defert – Wikipedia

Posted on by
before-content-x4

Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.

after-content-x4

Homonimiczne artykuły patrz Defert.

Daniel Deserts , urodzony w Avallon (Yonne) i zmarł na W Paryżu jest francuskim socjologiem.

Działacz anty-AIDS i prezes (1984–1991) pierwszego francuskiego stowarzyszenia AIDS, pomocnicy, stworzył to stowarzyszenie po śmierci swojego towarzysza, filozofa Michela Foucault [[[ Pierwszy ] .

Kariera [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Daniel Defert spędził dzieciństwo w Vézelay, gdzie jego ojciec jest fryzjerem [[[ 2 ] . Jest zarejestrowany w Hypokhâgne i Khâgne w Park High School w Lyonie.

Daniel Defert jest byłym studentem École Normale Supérieure de Saint-Cloud [[[ 3 ] . Associate of Philosophy (1964), był Attainem Research w CNRS-Foundation Thiers (1966–1968) [[[ 4 ] , Asystent socjologii na University of Vincennes (1969–1972), asystent magistra socjologii na Uniwersytecie Paris-VIII (1972–1985) i wykładowca w tym samym miejscu (1985-2001) [[[ 5 ] .

W dziedzinie historii wiedzy, pod kierunkiem Raymonda Arona, Daniel Defert studiował narodziny nauk społecznych jako dyscyplinę uniwersytecką [[[ 4 ] . To była kwestia studiowania go w dwóch formach: statystyki opisowej na niemieckich uniwersytetach na XVIII To jest stulecia i rozwój ideologii nauk społecznych w europejskich stowarzyszeniach statystycznych i higienistach.
Badania kontynuowały tezę państwową [[[ 4 ] W sprawie tworzenia dziedziny socjologicznej Daniel Defert stopniowo prowadził do badania praktyk opisowych już w pracy w relacjach z odkryciem XVI To jest I XVII To jest stulecia, które niemieckie statystyki akademickie podjęły się do odtwarzania. Z tych badań nad historią praktyk etnograficznych, w szczególności malarzy pasażerskich od czasu odkrycia Ameryki, Daniel Defert opracował pojęcie etno-ekonografii jako dziedziny badań [[[ 5 ] . W tym kontekście było to od 1980 do 1987 r. Współpracowały dla jednostki badawczej związanej z CNRS: ERA 1054. „Świat relacji podróżniczych, obraz tekstu”.

W dziedzinie zdrowia publicznego Daniel Defert był członkiem Komitetu Naukowego ds. Nauk Międzynarodowych Towarzystwa AIDS (1986–1994), członkiem Międzynarodowej Komisji AIDS of the World Health Organization (1988–1993) [[[ 6 ] , członek Krajowego Komitetu AIDS (1989-1998) i „High Committee for Public Health” (od 1998 r.) [[[ 7 ] .

Jest autorem wielu artykułów w dziedzinie zdrowia publicznego. Został uhonorowany rangą Knight of the Legion of Honor i otrzymano w 1998 roku nagrodę Alexandre Onassis za stworzenie pomocy [[[ 8 ] .

Życie z Michelem Foucault [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Daniel Defert spotkał Michela Foucaulta w 1960 roku, a ich ostatni związek od 1963 r. Do śmierci Foucault w 1984 roku [[[ 9 ] . Foucault opisuje ten związek jako „stan pasji” [[[ 5 ] W [[[ dziesięć ] .

Daniel Defert milituje się z Michelem Foucaultem w ruchu maoistycznym lewicy proletariackiej [[[ 5 ] . Jest z nim na inicjatywie stworzenia w lutym 1971 r. Grupy informacyjnej w więzieniach [[[ 11 ] . Dają, za pośrednictwem tej grupy, rozmawiają z więźniami [[[ dwunasty ] .

To śmierć Foucault of AIDS, choroba, na której w tym czasie prawie nic nie znaliśmy [[[ 13 ] . Daniel Defert pojawia się pod nazwą Stéphane w powieści Hervé Guibert Do przyjaciela, który nie uratował mi życia , który opisuje agonię Foucault (Muzil) [[[ 14 ] , a także w Mathieu Lindon, Co znaczy [[[ 15 ] W [[[ 5 ] .

Publikował z François ewaldem czterema tomami (teraz ponownie wystawione na dwie Powiedział i napisał Autor: Michel Foucault (1994), pośmiertna kolekcja różnych przedmawek, konferencji, wywiadów i innych tekstów filozofa, ale opublikowana za jego życie [[[ 16 ] . Daniel Defert był także wydawcą pierwszego roku lekcji Foucault w Collège de France, Lekcje na temat chęci poznania i uczestniczył w publikacji Pracuje autor: Michel Foucault w wydaniu Pléiade w 2015 roku [[[ 17 ] .

Martwy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Daniel Defert umiera w Paryżu , w wieku 85 lat [[[ 18 ] W [[[ 5 ] i jest pochowany cmentarz Montillot (Yonne) [[[ 19 ] .

Praca [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • „Metodologia oceny poziomów zdrowia: historia i epistemologia medycyny publicznej”, Biuletyn bezmornikowy W N O 6, 1967
  • „Socjologia praktyki medycznej w Wielkiej Brytanii”, konkurs medyczny, Notatniki socjologii i demografii W N O 10, 1970
  • „Popularna ankieta na temat warunków mieszkaniowych na paryskich przedmieściach”, z Pierre Riboulet, Przestrzenie i firmy W N O 13-14, 1974
  • Z François Ewald: „Historia transformacji politycznych i prawnych, które umożliwiły profesjonalne przepisy dotyczące ryzyka” , Ministerstwo Pracy, Collège de France, 370 stron, 1977
  • „Chiny zawsze budujące i ciekawe”, Nowoczesne czasy W N O 380, 1978
  • Z François Ewald: „Ubezpieczenie, Provident, Security: Historyczne szkolenie technik zarządzania społecznego w firmach przemysłowych” , Ministerstwo Pracy, Royaumont Foundation, 400 stron, 1979
  • „Przypadek hebribryzacji: Robert James Fletcher”, Journal of the Oceansist Society , tom. 37, N O 70-71, 1981
  • „Zbiór świata: studium rachunków podróży XVI To jest Na XVII To jest siècle »in Kolekcja pasja , Odpowiedni. J. Hainard It R. Keehhr, Nouch Souuch, Muzeum Satpomious the Duch soumant, P. 17-31 ; Traduction en anglais: «Zbiór świata: relacje z podróży od szesnastego do wieków eigtheenth», dialektyczna antropologia, t. 7, t. 1, 1982, P. 11-20
  • „Ubierz tych, którzy są nagimi lub kostiumy i zwyczaje XVI To jest wiek “, Prawo i kultury W N O 4, 1982, P. 25-48
  • „Bluźwiowy gatunek etnograficzny w XVI To jest Century: odzież ”w Historia antropologii , Odpowiedni. B. Rupp, Eneerrich, Klinyck, 1984, P. 25-41
  • „Corpus and Co-Text”, Język i społeczeństwo W N O 28, t. 2, 1984
  • „Grawerowane miasta uniwersalnego świata” i „Idea i obraz w XVI To jest siècle »in Renesans i nowy świat , Quebec, Quebec Museum, 1984
  • „Niektóre chronologiczne punkty orientacyjne” w Badinter, R., Bourdieu, P. i in., Foucault, historia prawdy , Paris, Syros, 1985
  • «Zdrowie publiczne lub zbiorowe», komunikacja 208, s 24 K w Materiały z Międzynarodowej Konferencji AIDS , Paris, 1986
  • „Kolekcje i narody na XVI To jest siècle »in Théodore de Bry’s America, zbiór protestanckich podróży od XVI To jest wiek. Cztery badania ikonografii kolekcji Bry , wyd. M. Duchet, Paris, Editions Du Cnrs, 1987, 283 str.
  • „Kolekcje ikonograficzne XVI To jest siècle »in Renesansowe wycieczki i podróżnicy, Proceedings of the Tours Conference , Paris, Maisonneuve i Larose, 1987
  • „Epidemia i demokracja” w AIDS: Epidemics and Society , Lyon, University Foundation for Living Sciences and Techniques, P. 158-162 ; Repris Działania społeczne i badania , Éditions érès, vol. 32, t. 3, wrzesień 1988
  • „Powód, dla którego w ogóle nie możemy reprezentować dzikusów” Figury indyjskie , wyd. G. Thérien, Montréal, Presses de l’Iversité de Québec, 1988, P. 9-20
  • „Organizacja systemów opieki” w AIDS i zakażenie HIV , Odpowiedni. Luc Mountier, Willy Rozenum, Jean-Claude Gluckman, Flammarium, coll. „Science Medicine”, 1989, P. 491-499
  • „Czy instytucje będą w stanie zmierzyć się z epidemią? “W Strona 2001. AIDS 2001 , Lyon, University Foundation for Science and Technology of the Living, 1989, P. 225-230
  • «Nowy reformator społeczny: pacjent», préface w Behawioralne aspekty AIDS i innych chorób przenoszonych drogą płciową , Odpowiedni. D. G. Ostraw, New York, Plnum, 1990
  • «Popularna technologia życia i ubezpieczeń» w Efekt Foucault: badania w rządowości , éd. G. Burchell, C. Gordon ET P. Miller, London, Harvester, Chicago, University of Chicago Press, 1991, P. 211-233
  • „AIDS and Liberties”, International Collection of Health Ustawodawstwa, OMS, 1992, t. 43, P. 475-478
  • „Czy osoby wpływają na osoby zakażenia HIV w systemie opieki zdrowotnej? “W Użytkownicy między rynkiem a obywatelstwem , wyd. M. Chauvière i J. T. Godbout, Paris, L’Arsiattan, 1992, P. 179-187
  • „Metafory skończoności” w Rak, AIDS i społeczeństwo , wyd. C. Jasmin, Paryż, Éditions Socies Françaises, 1993, P. 83-94
  • „Czy pacjent AIDS może być reformatorem społecznym?” “, Duch , Lipiec 1994, P. 100-111
  • „Prawo Huriet i punkt widzenia chorych” Świadomowa zgoda i badania kliniczne , wyd. F. Lemarie i A. Fagot-Largeault, Paris, Flammarion, 1994, P. 22-25
  • „Homoseksualizm: krytyka ekwipunku wiedzy”, transkryptaza, Krytyczny przegląd międzynarodowych wiadomości naukowych W N O 36, czerwiec-lipiec 1995, P. 2-5
  • „Przemoc między mocarstwami a interpretacjami w pracy Michela Foucault” w Przemoc , wyd. Françoise Hétier-Augé, Paris, Odile Jacob, 1996
  • „Monoteistyczne religie do testu AIDS” AIDS na świecie II , wyd. J. Mann i D. J. M. Tarantola, Oxford, Oxford University Press, 1996
  • „Stopniowe zmiany pracy poza sobą” w Na ryzyko Foucault , wyd. Roger Rotmann, Paris, éditions du Center Georges Pompidou, 1997, P. 151-160
  • „System wojenny jako analiza relacji władzy” w Wykłady Michel Foucault , T. 1: O tym musisz bronić firmy , wyd. Ad Zancarini, P.-F. Moreau i E. da Silva, ens éditions, 2000
  • „Moc, wojna, rasizm i ich forma analizy” w Biopolityka i rasizm , Éd. M. Stingelin, Frankfurt Am Main, Suhrkamp Taschenbuch Verlag, 2003
  • Postace in Grupa informacji o więzieniach: Archives of a Wards, 1970-72 , wyd. Philippe Artières, Laurent Querro, Michelle Zancarini-Fournel, IMEC, 2003
  • „Ostatnie dni Michela Foucault: wywiad z Danielem Defertem”, Uwolnienie , 19 czerwca 2004
  • „Zobacz i mów o Foucault” w Foucault and the Arts, opublikowane w imieniu Center for Art and Media Technology , Éd. P. Gentte, Frankfurt Am Main, Suhrkamp Verlag, 2004
  • „AIDS: inkubowana forma globalizacji”, postface w Eric Favereau, Nasze lata AIDS: dwadzieścia pięć lat intymnych wojen , Paris, La Découverte, 2006
  • „Foucault and the Humanities” w Michel Foucault w Kairouan , wyd. B. Koudhaï, Kairouan, Le Gai Savoir, Wydział des Lettres et Sciences Humaines de Kairouan, 2007
  • „Widzenie lub wiedza” w Wzgór Foucault , I. M. Cometa et S. Vaccaro, Rzym, Universal Meltemi, 2007

Redaktor [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • Michel Foucault, Powiedział i napisał: 1954–1988 (4 tomy), D. Cetert, F. Ewald (red.), Paris, Gallimard, 1994.
  • Michel Foucault, Lekcje na temat chęci poznania, kursu w Collège de France. 1970–1971, a następnie wiedza Edypa , D. Defert (red.), Paris, Gallimard, Le Seuil, 2011.
  1. ↑ Elodie Hervé, ‘ Daniel Defert opowiada o latach AIDS, śmierci Michela Foucaulta i utworzenia Stowarzyszenia Pomocy » , NA UPARTY W (skonsultuję się z ) .
  2. ↑ France Culture, „A Voix Nue”, wywiad z Virgie Bloch-Lainé nagrany w 2014 roku
  3. ↑ Daniel Deserts Życie polityczne , wywiady z Philippe Artières i Ericem Favereau, ze współpracą Joséphine Gross, Paris, Seuil, 2014, s. 23; 26.
  4. ↑ A B i C Daniel Deserts Życie polityczne, wywiady z Philippe Artières i Ericem Favereau, z współpracą Joséphine Gross , Paryż, Seuil, , 366 P. (ISBN 978-2-02-105508-5 ) , P. 36 .
  5. ↑ a b c d e i f Franck Nouchi, « Daniel Defert, filozof, socjolog i figura w walce z AIDS, zmarł », Monde.fr W ( Czytaj online , skonsultuałem się z ) .
  6. ↑ ‘ Daniel Deserts » , NA blogs.law.columbia.edu W (skonsultuję się z ) .
  7. ↑ ‘ Dekret z 31 grudnia 1998 r. Powołanie Komitetu ds. Zdrowia Publicznego » , NA legifrance.gouv.fr W (skonsultuję się z ) .
  8. ↑ ‘ Pionier przeciwko AIDS » , NA Next.liberation.fr W (skonsultuję się z ) .
  9. ↑ ‘ Życie z Michelem Foucault » , NA Kultura Francji W (skonsultuję się z )
  10. ↑ Michel Foucault, «Conversation Avec Werner Shroys» (1981) w Saida i napisanie II, 1976–1988 , Paris, Gallimard, Coll. Kwarto, P. 1073 .
  11. ↑ Didier Eribon, Michel Foucault , Paris, Flammarion (Champs Biography), 2011, s. 1. 360; Grupa informacyjna więziennych, Nie do zniesienia , przedstawione przez Philippe Artières, Paryż, Gallimard, 2013.
  12. ↑ Florent Mannelli W 40 LGBT+, które zmieniły świat , Rabbit Editions, DL 2019 (ISBN 978-2-37754-036-5 I 2-37754-036-8 , OCLC 1117747488W Czytaj online ) .
  13. ↑ ‘ Foucault, ostatnie dni » , NA Next.liberation.fr W (skonsultuję się z ) .
  14. ↑ ‘ Foucault i Hervé Guibert, towarzysz agony », Monde.fr W ( Czytaj online , skonsultuałem się z ) .
  15. ↑ ‘ Mathieu Lindon – Michel Foucault – Hevé Guibbel » , NA Produkcje Queen Blanche W (skonsultuję się z ) .
  16. ↑ ‘ Znaleziony skarb filozofa Michela Foucault » , NA L’O obs (skonsultuję się z ) .
  17. ↑ ‘ Michel Foucault, Oeuvres, Tome 1 » , NA http://www.la-plyiade.fr (skonsultuję się z ) .
  18. ↑ Eric Fneauu W ‘ Śmierć Daniela Deferta, założyciel pomocy: elegancja w służbie pacjentów » , NA Uwolnienie (skonsultuję się z ) .
  19. ↑ Cmentarze Francji i gdzie indziej

Powiązany artykuł [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

after-content-x4