Daniel Legrad – Wikipedia
Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.
Homonimiczne artykuły patrz Legrand.
Daniel Legrand (1783–1859) jest przemysłowcem i filantropem pochodzenia szwajcarskiego, zreformowanego protestanta, zainstalowanego w Alzacji. Był to prekursor międzynarodowych przepisów pracy.
Syn szwajcarskiego polityka i mężczyzny przemysłowego Jean-Luc Legrand (1755-1836), zainstalowany w Fouday w Ban de la Roche na zaproszenie pastora Jean-Frédérica Oberlina, zastępuje go na czele firmy tkackiej wstążek (wstążka (wstążka ) i jedwabny wirujący, który stworzył w Fouday, a także realizuje pracę socjalną pastora Jeana-Frédérica Oberlina.
Daniel jest osobowością znaną ze swojego zaangażowania humanitarnego na korzyść ochrony dzieci pracujących w fabrykach. Próbował także rozwinąć sens moralny i religijny w firmach oraz zapewnić godność i szacunek dla życia rodzinnego pracowników.
Daniel potępił z szczerym przekonaniem nadużycia i sprzeczności swoich czasów […] Ponieważ dzieci zdobywają część swojego życia, wynagrodzenie ojców zostało zmniejszone. Ich działalność nie wynikała ze wzrostu dochodów dla biednej klasy, a jedynie z wzrostu pracy .
Jego interwencja z wpływowymi postaciami politycznymi we Francji i za granicą przyczyniła się do przyjęcia prawa Ustawiając podstawy ochrony i regulacji pracy dzieci. Jednak dla Daniela nie oferowało to wszystkich oczekiwanych oczekiwań, w szczególności w odniesieniu do czasu trwania i warunków pracy dziecka. Ale dzięki niemu nabył przemysłowców z Doliny Bruche do jego pomysłów, które nie akceptują już fabryki dzieci poniżej 12 lat zamiast 10, i zapewnił im godziny lekcji do 16 lat zamiast 12 (w prawie z 1841 r. ). Był także autorem ustawy zatytułowanej Projekt międzynarodowego prawa pracy w ciągu sześciu dni roboczych tygodnia , mające na celu rozszerzenie ochrony nieletnich z całej klasy robotniczej.
Roszczenia alzackiego przemysłowca nie odniosły sukcesu za jego życie, ale znacznie później w 1919 r., Wraz z stworzeniem Międzynarodowa Organizacja Pracy .
Wcześniej założył sześć pokoje azylowe , przeznaczone do nauki małych dzieci (szkółka) w Ban de la Roche.
Tablica na jego cześć jest przymocowana do domu, w którym mieszkał aż do śmierci.
Został pochowany z żoną Adèle Scherrer na cmentarzu Fouday, w pobliżu grobowca pastora Oberlina.
- List od przemysłowca z gór Vosges do pana Barona Charlesa Dupina, sprawozdawcy komisji Izby Peśerskiej odpowiedzialnej za badanie ustawy o pracy dzieci w fabrykach, fabrykach i warsztatach; Następnie kilka listów i adresów: Ostatni szacunek i naciskany wezwanie do MM. Członkowie dwóch komnat i ministerstwa oraz ich oświetlona troska o cenne interesy klasy robotniczej , Drukowanie VE. Berger-Levrault, Strasburg, 1841, 25 str.
- O pracy dzieci w fabrykach. 1830-1855 , Ponowne wydanie 13 oryginalnych broszur z prezentacją Norberta Olszaka, Edhi, Paryż, 1979
Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- Jean, który ankrywa Andréic Encève, «Legrand, Daniel» , w Patrick Cabanel i André Inrevée, Słownik biograficzny francuskich protestantów od 1787 r. Do dnia dzisiejszego, T. 3 H-L , Paris, Les éditions de Paris / Max Chaleil, (ISBN 9782846213332 ) W P. 735-736
- Loïc Chalmel, „Jean-Luc i Daniel Legrand z Essential Relays”, w Oberlin. Pastor oświecenia , La Nuée Bleue, Strasburg, 2006, s. 1. 180-184; 230-231
- H. Monnier, Daniel Legrand i międzynarodowe przepisy dotyczące pracy , Paris, socjété générale de print
- Daniel Stehelin, «Daniel Legrand», w Nowy słownik biografii alzackiej , tom. 23, s. 1 2281
- Albert Thomas, Inauguracja pamiątkowej tablicy na cześć Daniela Le Grand w Fouday, 2 września 1928 r. , Towarzystwo historii francuskiego protestantyzmu, Paryż, 1928
- Raymond Weiss, Daniel Le Grand, 1783-1859: Jego praca społeczna i międzynarodowa (Z przedmową Alberta Thomasa), Paryż, 1926, 280 str.
Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Recent Comments