Denvers Nugpets – Wikipedia

. Nuggets de Denver (po angielsku : Denver Nuggets , „The Nuggets of Denver”) to seria koszykówki National Basketball Association (NBA). Wkładają się jako członek Konferencji Zachodniej w North West Division. Nuggets grają w mecze u siebie na Ball Arena, które dzielą z Colorado Avalanche z National Hockey League (NHL) i mamuta Kolorado National Lacrosse League (LNL).

Zespół został założony pod nazwą Larks de Denver W 1967 roku jako franczyza American Basketball Association (ABA), ale zmieniła nazwę dla Rockets de Denver Przed pierwszym sezonem. Franczyza ponownie zmieniła nazwę dla Nuggets w 1974 roku. Po zmianie nazwy Nuggets grał w tytule ABA w 1976 roku, przegrywając z Nets of New York.

Zespół doświadczył kilku okresów sukcesu, kwalifikując się do play -off ABA każdego sezonu. Zespół dołączył do NBA w 1976 roku po fuzji ABA-NBA i zakwalifikował się do serii kwalifikacji NBA w ciągu dziewięciu kolejnych sezonów w latach 80. i dziesięciu kolejnych sezonach od 2004 do 2013 roku ABA. Jako taka, jest także jedynymi czterema starymi ocalałymi drużynami ABA, które nigdy nie dotarły do ​​finałów NBA.

Pierwsza drużyna została założona w National Basketball League (NBL) przed sezonem 1948–1949. Po tym sezonie NBL w połączeniu z Basketball Association of America (BAA), a nowo zunifikowane obwód nazwano National Basketball Association (NBA), aby odzwierciedlić fuzję.

1967-1976: ABS LAT [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Grając w Arena Auditorium w Denver, Rakiety odniosły wczesne sukcesy w tej dziedzinie, rozwijając solidną bazę fanów. Jednak zespół miał historię eliminacji eliminacji i nie grał w finale ABA.

Na początku Denver odbył solidny trening prowadzony przez Byrona Becka i Larry’ego Jonesa, a następnie Becka i Ralpha Simpsona. Lonnie Wright z Denver Broncos z American American Football League podpisał kontrakt z Rockets w tym pierwszym sezonie i stał się pierwszym graczem, który w tym samym sezonie grał w amerykańskiej profesjonalnej piłce nożnej i koszykówce. Wright grał cztery sezony z Denver. Kontrowersyjny rekrut Spencer Haywood dołączył do zespołu na sezon 1969-1970. Haywood był jednym z pierwszych graczy, który został profesjonalistą przed ukończeniem uniwersytetu, a NBA po raz pierwszy odmówiło mu gry w swojej lidze. Haywood uzyskał średnio prawie 30 punktów i 19,5 zbiórek na mecz w swoim jedynym sezonie ABA, mianowany MVP sezonu regularnego, Rookie of the Year, a także MVP All-Star Game. Zespół zakończył na 51-33, wygrywając swoją dywizję, po czym opuścił playoffy w drugiej rundzie.
Tuż przed rozpoczęciem sezonu 1970–1971 Haywood podpisał kontrakt z Seattle Supersonics, wskakując do NBA. Zespół spadł na ocenę i frekwencję 30-54.

Tożsamość Denvera [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ringby sprzedał zespół biznesmenom z San Diego, Frank Goldberg i Bud Fischer w 1972 roku. W 1974 r., W oczekiwaniu na wejście do NBA i nowej McNichols Arena, seria zorganizowała konkurs, aby wybrać nowy pseudonim zespołu, ponieważ ” Rakiety „Był już używany przez rakiety Houston. Ostatnim wyborem był” Nuggets „Na cześć oryginalnego zespołu z 1948 roku, ostatni rok jako członek założyciela NBA.

Wraz z podpisaniem Future Hall of Famer, David Thompson, autorstwa Marvina Webstera i przejęć Dana Issela i Bobby’ego Jonesa oraz z Larry Brownem jako trenerem, osiągnęli najlepsze sezony w historii zespołu. Na arenie Denver Auditorium w ostatnim sezonie drużyna 1974-1975 miała sezon na 65-16, w tym 40-2 u siebie. Nastąpiła jednak szybka wycieczka playoffów.

W latach 1975–1976, na nowej arenie, samorodki pokonali panującego mistrza, pułkowników Kentucky, cztery mecze do trzech, aby po raz pierwszy osiągnąć finał ABA w 1976 roku. W końcu przegrali z sieciami Juliusa Ervinga z Nowego Jorku. Nie mieli drugiej szansy na zdobycie tytułu ABA, ponieważ po tym sezonie fuzja ABA-NBA miała miejsce. Nuggets, Nets, Indiana Pacers i San Antonio Spurs weszły do ​​NBA. Duchy St. Louis i pułkowników Kentucky zostały rozpuszczone ^{[[[ 2 ]} .

1976-1982: Departament w NBA [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Prowadzeni przez Dana Issela, Bobby’ego Jonesa, Davida Thompsona i Larry’ego Browna na ławce, Nuggets zdobyli tytuł dywizji w pierwszych dwóch sezonach w NBA i nie mają trzeciego tytułu zwycięstwa. Ale za każdym razem są one eliminowane w play-off. Podobnie jak inne nowe zespoły NBA, Nuggets otrzymali wiele pytań finansowych, w tym opłatę za wstęp w wysokości 2 milionów dolarów. Red McCombs kupił zespół w 1978 roku.

Brown opuścił klub w 1979 roku, powodując krótką recesję sportową. Klub powrócił do sukcesu w 1981 roku na podpisaniu trenera Douga Moe. Wnosi „strategię” tak zwaną tak Run and Gun » , styl gry skoncentrował się na ataku, prowadzonym przez Fat dźwignię i Alex English. Wiadomo również, że Moe nie zwracał tak dużej uwagi na obronę, co jego koledzy. Atak pomógł zespołowi stać się bardzo konkurencyjnym. Nuggets z lat 80. to zespół z atrakcyjną grą, regularnie oznaczającą ponad 115 punktów na mecz. W latach 1981–1982 franczyza była jedynie odzyskaniem poniżej 100 punktów. Seria rekordów NBA została zatrzymana na 136 kolejnych meczach. W sezonie 1981-1982 Nuggets ustanowił rekord ligi dla średniego punktu na mecz na 126,5 punktu.

1982-1989: Era Alex English [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Zakotwiczone przez strzelców Alex English i Kiki Vandeweghe z dwiema skrzydłowymi pozycjami, a Dan Issel w Pivot, Denver prowadził ligę punktacji, a Enrish i Vandeweghe mają ponad 25 punktów na mecz każdy. Była to nowa strategia, umożliwiająca samorodkom zdominowanie dywizji na środkowym zachodzie i zakwalifikowanie się do play -offów w tym okresie. 13 grudnia 1983 r. Nuggets i Detroit Pistons połączyły łącznie 370 punktów, ze zwycięskim Detroitem w Triple Extension, 186-184, co stanowi rekord NBA. Pod koniec sezonu Alex English zdobył tytuł najlepszego znacznika NBA, stając się jedynym samorodkiem, który wygrał nagrodę. W latach 1984–1985 poszli na finał konferencji zachodniej, gdzie przegrali w pięciu meczach z Los Angeles Lakers.

Przed sezonem 1984-1985 Vandeweghe został wymieniony w Portland Trail Blazers przeciwko Fat Lever, Calvinowi Nattowi i Wayne Cooper. Prowadzony przez Alexa English i wspierany przez trzy nowe przejęcia, a także w obronie Billa Hanzlika i T. R. Dunna, zespół kontynuował sukces na konferencji Zachodniej pomimo utraty Vandeweghe. Udało im się nawet wygrać 54 mecze w sezonie 1987-1988, największą liczbę, jaką kiedykolwiek wygrali jako drużyna NBA. Jednak Dallas Mavericks wyeliminował bryłki w drugiej rundzie playoffów w 1988 roku. McCombs sprzedał drużynę Sidney Shlenker w 1985 roku, który z kolei sprzedał zespół w Comsat w 1989 roku.

1989-1991: okres spadku [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Doug Moe opuścił zespół w 1990 roku i został zastąpiony przez Paul Westhead. Westhead również wierzył w styl gry ” Run and Gun » , i dał zielone światło dla graczy takich jak Michael Adams i Chris Jackson, aby szybko wciągnąć kosz po kilku sekundach posiadania.

Jednak Westhead troszczył się jeszcze mniej o obronę niż Moe. W związku z tym samorodki tak szybko stracili punkty, że nawet ich płodna gra ofensywna nie mogła nastąpić. Skończyli z najgorszą oceną ligi w sezonie 1990-1991, nawet jeśli ustalili wiele rekordów. Podobnie jak zniewaga, wielu dziennikarzy sportowych nazywało wówczas zespół, takich jak „Enver Nuggets” (usuwanie „D”, co oznacza brak obrony).

1991-1996: Eère of Dikembe Mutombo [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Denver zrobił pozytywny krok w rekonstrukcji, wybierając obrotę Georgetown, Dikembe Mutombo w 1991 roku. Mutombo zajął drugie miejsce za Larry’m Johnsonem na tytuł debiutanta z roku NBA w tym sezonie. Denver zakończył z oceną 24-58 w tym roku.

Denver zwolnił Westhead przed sezonem 1992-1993 i zatrudnił byłego gwiazdę Dana Issela jako następcę. Nuggets mieli w tym roku dwa wybory i wybrały Laphonso Ellis i Bryant Stith. Denver poszedł do 36-46, pomijając playoffy.

Denver porzucił swoje tęczowe kolory na ciemne granatowe, metaliczne złoto i wino z sezonu 1993-1994. Prowadzony przez Mutombo, Mahmouda Abdul-Raufa (który zmienił nazwisko z Chrisa Jacksona przed sezonem), a Ellis, Denver zakończyła swój pierwszy pozytywny sezon z epoki Douga Moe, 42-40. Denver wygrał 8 ^{To jest} Miejsce na play -off, grając lidera Konferencji Zachodniej, Supersonics of Seattle. Denver był ciężkim outsiderem, mając tylko duet graczy z prawdziwym doświadczeniem kwalifikatorów NBA. Po przegraniu dwóch pierwszych meczów w Seattle seria powróciła do Denver. Denver wygrał dwie mecze i wyrównał serię 2. Nuggets stworzyli historię NBA w meczu 5, obaląc Seattle w Extension 98-94. Stali się pierwszym zespołem, sklasyfikowanym 8 ^{To jest} Pokonać drużynę niejawną Pierwszy ^Odnośnie W Playoffs NBA ^{[[[ 3 ]} . Denver prawie powtórzył ten wyczyn, zanim spadł przeciwko Utah’s Jazz w 7 meczach w drugiej rundzie.

Denver nabył Dale Ellisa w okresie poza sezonem i wybrał Jalen Rose podczas projektu w 1995 r. Denver walczył, powodując, że Issel zrezygnował z funkcji trenera w sezonie. Zastępca trenera Gene Littles przejął kontrolę przez krótki okres przed poddaniem się dyrektora generalnego Bernie Bickerstaff. Denver odbił się i dotarł do 8 ^{To jest} Miejsce, kwalifikacje w play-offach, kończące się na równowadze, 41–41. Nuggets zostały zmiecione przez San Antonio Spurs w pierwszej rundzie.

Po tym sezonie Denver nabył Antonio McDyess w wymianie z Clippers of Los Angeles. McDyess był twarzą franczyzy w nadchodzących latach, ponieważ Mutombo opuścił zespół po sezonie 1995-1996 dla Hawks of Atlanta, Ellis nie ma większości następnych sezonów z powodu powtarzających się obrażeń w kolanie i nodze, Rose została wymieniona Rose Do Pacers of Indiana dla Marka Jacksona Abdul-Rauf został wymieniony na Kings of Sacramento przed sezonem 1996-1997.

1997-2003: nowy okres spadku [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Po zakończeniu sezonu 1996-1997 z czwartą najgorszą oceną ligi (21-61), samorodki wysłali Antonio McDyess na Suns of Phoenix, a Dale Ellis wrócił do Seattle. Denver flirtował z historią w latach 1997-1998, ustanawiając prawie najmniejszą liczbę zwycięstw w sezonie zasadniczym 82 meczów, z 11 zwycięstwami. W tym sezonie stworzyli serię 23 strat w tym sezonie, tylko jeden mecz mniej niż 24 porażki jeźdźców z Cleveland na początku lat 80. XX wieku. Seria porażek została następnie złamana przez jeźdźców w 2011 roku i 76ers z Filadelfii w 2014 z 26 kolejnymi porażkami. Kilka lat później Nuggets wyrównały najgorszy raport NBA w latach 2002-2003, również z zawodnikami.

2003-2011: Era Carmelo Anthony [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Renesans Nuggets Denver wydaje się rozpocząć w 2003 roku od projektu, który przynosi im Carmelo Anthony. Podpisują także Earla Boykinsa, małego przywódcę. Nuggets wygrał w ciągu dwóch miesięcy tyle gier, ile w poprzednim sezonie; A w kwietniu stała się pierwszą drużyną, która osiągnęła play-off po sezonie za mniej niż 20 zwycięstw. Nuggets zakwalifikowane w ostatnim meczu na 8 ^{To jest} i ostatnie miejsce kwalifikacyjne. Są one eliminowane w pierwszej rundzie przez Minnesota Timberwolves.

W okresie poza sezonem Anthony uczestniczył w Igrzyskach Olimpijskich i donosi brązowy medal. Nuggets odzyskują Kenyona Martina z sieci New Jersey w stosunku do kilku okrążeń draftu, aby utworzyć młody i obiecujący zespół, który wydaje się być w stanie grać w przygotowaniu ligi na nadchodzące sezony.

Zespół spotyka jednak trudności na początku sezonu 2004-05, trener Jeff Bzdelik zostaje odrzucony przez dyrektora generalnego Kiki Vandeweghe, który w jego miejscu nazywa George’a Karla. Karl ma niezwykły koniec sezonu z 28 zwycięstwami za 6 porażek i zakwalifikował samorodki jako 7 ^{To jest} stanowisko w Konferencji Zachodniej. Są pobici w pierwszej rundzie przez Spurs of San Antonio.

Lato 2005 jest spokojne dla samorodków, które odnotowały znaczenie w lutym 2006 r.: Giełda, w tym 4 franczyzy, wysyła w szczególności Ailiers Ruben Patterson i Reggie Evans w Denver. Ci dwaj gracze aktywnie uczestniczą wraz z Carmelo Anthony, Earl Boykins, Marcus Camby, Andre Miller i Kenyon Martin, aby podbić pierwszy tytuł Northwest Division od 1988 roku z 44 zwycięstwami za 38 porażek. Nuggets są eliminowane w pierwszej rundzie przez Los Angeles Clippers w 5 grach.

W okresie poza sezonem J. R. Smith i francuska Yakhouba Diwara są jedynymi ważnymi transferami, franczyza zaczyna się na tych samych bazach co poprzedni sezon, samorodki są poważnym kandydatem do mistrza dywizji.

. 16 grudnia 2006 , Podczas spotkania New York Knicks z Denver’s Nuggets w Madison Square Garden wybuchła ogólna walka, podczas gdy było już mniej niż dwie minuty gry, a losy gry było już rozegrane (119 do 100 dla Denver). Zmiana występuje po obrzydliwej winie Mardy Collins na J. R. Smitha, który wyjechał w kontrataku, dwaj gracze przychodzą w ręce, a następnie reszta graczy, Nate Robinson i J. R. Smith, nawet walczą na trybunach. Napięcie spada po interwencji bezpieczeństwa i niektórych graczy, którzy próbują uspokoić duchy, wtedy Carmelo Anthony uderza w twarz Mardy Collins, jego romaga Jared Jeffries sam próbuje oddać sprawiedliwość, ale gracze i bezpieczeństwo uniemożliwiają bezpieczeństwo Unikając w ten sposób, że sytuacja bardziej się degeneruje. Podejrzewamy trenera Isiah Thomas Knicks, że poprosił swoich zawodników o zatwardzenie końca meczu, ponieważ samorodki utrzymywały pięć major do końca, aby upokorzyć swoją drużynę. ^{[Ref. niezbędny]} Wreszcie dziesięciu graczy zostaje wydalonych przez sędziów, sprawa ta przypomina kolejną bójkę między Ronem Artestem a Benem Wallace’em. W tym czasie Artest został zawieszony przez resztę sezonu.
Kilka dni później NBA sankcje Carmelo Anthony (który zwiększył do 33,8 punktów 7,7 zbiórek 5.8 Asists, 1,8 Przechwycenie i 1,2 przeciwko meczom) Przy 15 grach zawieszenia Nate Robinson i J. R. Smith otrzymują odpowiednio 10 gier, a także 6 i 4 Dla Mardy Collins i Jareda Jeffriesa.

Allen Iverson dołącza do samorodków 20 grudnia 2006 A także Ivan McFarlin w zamian za Joe Smith i André Miller. Aby nie płacić podatku luksusowego, 11 stycznia 2007 Franczyza Denver Earl Boykins i Julius Hodge przeciwko Steve’owi Blake’owi z Milwaukee Bucks, a tym samym zmniejsza swoją płacę.

Seria 12 kolejnych zwycięstw pod koniec sezonu pozwala samorodkom, prowadzonym przez Anthony’ego, gracza kwietnia, na zajęcie szóstego miejsca od Konferencji Zachodniej na playoffach w 2007 roku.

Podczas play-offów w 2007 roku Denver zostaje wyeliminowany przez Spurs of San Antonio (przyszły mistrz) w pierwszej rundzie: 4-1.

Sezon 2007-2008 jest rozczarowujący, a porozumienie Carmelo Anthony-Allen Iverson (pomimo ich wyboru na początek 5 dla gry All-Star) nie przynosi owoców, a rozczarowanie jest potwierdzone w play-offach z eliminacją 4: 0 w pierwszej rundzie przeciwko Lakersom, przyszłym finalistom.

W sezonie 2008-2009 Marcus Camby został wymieniony na wieżę draftu, a następnie Allen Iverson został wymieniony na Chauncey Billups, weteran Curme Pistons. Billups zostaje wybrany na grę All-Star przez trenerów, ale David West, skrzydłowy Hornets of New Orleans jest preferowany od Carmelo Anthony’ego. Wnętrza Nenê i Chris Andersen twierdzą się w sezonie. Denver zajął drugie miejsce w Konferencji Zachodniej za Lakersami.

Podczas play-offów w 2009 roku Denver eliminuje 4-1 Hornets z meczem 4, w którym Denver równa się najszerszym rekordowi luki podczas zwycięstwa w playoffach 123-65 lub 58 punktów w odstępie. Minęło 15 lat, odkąd zespół nie spędził wycieczki w play -off. Kontynuują również swój pęd, eliminując Dallas Mavericks w 5 grach, aby dołączyć do pierwszego finału konferencyjnego od 1985 roku.

Podczas playoffów w 2010 roku Denver został wyeliminowany w pierwszej rundzie przez Utah Jazz (4-2).

Rozpoczyna się sezon 2010-2011, a trwałe plotki o przeniesieniu od gwiazdy Carmelo Anthony’ego.
Pomimo tego i kontuzji Kenyona Martina, samorodki dobrze wzmocnione przybyciem Al Harrington i debiutantów Gary’ego Forbesa udaje się pozostać w pierwszej 8 konferencji.

2011-2015: Okres bez Anthony’ego [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W obliczu odmowy Carmelo Anthony’ego rozszerzenia z Denver z możliwością zostania wolnym agentem pod koniec sezonu ^{[[[ 4 ]} , Denver musi przeprowadzić wymianę przed końcem, aby móc uzyskać odszkodowanie po jej odejściu. W miarę zbliżania się gry All-Star pogłoski o jego odejściu do New Jersey Nets lub New York Knicks nasilają się. Umowa ostatecznie kończy się między trzema zespołami, Denver, Nowy Jork i Timberwolves z Minnesoty ^{[[[ 5 ]} . W tej transakcji Nuggets otrzymują Danilo Gallinari, Wilson Chandler, Raymond Felton, Kosta Koufos i Timofeï Mozgov i oddzielą się od Carmelo Anthony’ego, Chauncey Billups, Anthony Carter, Renedo Balkman i Shelden Wiliams ^{[[[ 5 ]} .

Denver zostaje wyeliminowany w pierwszej rundzie przeciwko Oklahoma City Thunder, w wyniku od 4 do 1. Nuggets dokonują nowej wymiany podczas projektu 2011: Raymond Felton jest wymieniany na Andre Miller, byłego samorodka. Podczas tego wybierają z dwudziestego drugiego wyboru Fort Kenneth, radził sobie z University of Morehead State i z tyłu University of Texas, Jordan Hamilton z dwudziestym szóstym wyborem.

Franczyza, pozbawiona gwiazdy, a także decyzja J.R. Smitha o dołączeniu do Carmelo Anthony’ego w Knicks de New York po powrocie z Chin, liczy się w sezonie 2011-2012 głównie na jego duecie liderów z doświadczonym André Millerem i młodym obiecującym Ty Lawson, a także na włoskim Danilo Gallinari. Na nowy sezon Aaron Afflalo i André Miller są mianowani kapitanem i wicekapitanem Denver Nuggets.

Początek sezonu Nuggets jest lepszy niż oczekiwano, samorodki walczą o miejsce w play-off. W szczególności dzięki pojawieniu się Kennetha Farda, który zajmuje miejsce Holdera w Post 4, i Danilo Gallinari, który nie jest niezwiązany z dobrymi wynikami formacji w Kolorado.

. 15 Mars 2012 , Zespół oddziela się od standarki obrotowej Nené, wysyłając go do Waszyngtonu w zamian za Javale McGee i Ronny Turiaf. Ten ostatni jest wolny przez Denver kilka dni później.

Podczas projektu 2012 wybierają francuskiego tylnego Evana Fourniera z Poitiers Basket 86, z ich dwudziestym wyborem, a także Quincy Miller, wybranej na trzydziestym ósmym miejscu, skrzydłowym Bears de Baylor.

W Sierpień 2012 , Star Winger z 76ers z Filadelfii Andre Iguodala przybywa do Denver, zaangażowany w giełdę z udziałem czterech franczyz i którego najważniejszym przeniesieniem jest przejście Dwighta Howarda z Magic D’Orlando do Los Angeles Lakers ^{[[[ 6 ]} . W tej transakcji Aaron Afflalo i Al Harrington dołączają do Orlando Magic ^{[[[ 6 ]} .

Po sezonie 2013 r. Przeznaczonej przez najlepszą ocenę w swojej historii Denver zostaje wyeliminowany ze zdziwieniem wszystkich w pierwszej rundzie playoff przez Golden State Warriors. Nuggets tracą swojego dyrektora generalnego Masai Ujiri, świeżo wybranego menedżera roku i który dołącza do Raptors of Toronto ^{[[[ 7 ]} i zwolnij ich trenera George’a Karla, przyznał także tytuł Coach of the Year ^{[[[ 8 ]} . Zatrudniają Briana Shawa kilka tygodni później, jako trener ^{[[[ 9 ]} . 21 czerwca 2013 r. Tim Connelly został ogłoszony nowym dyrektorem generalnym ^{[[[ dziesięć ]} . Andre Iguodala został wysłany do Golden State Warriors w giełdzie, w której nabyli Randy Foye. Podpisali także obrotowe J. J. Hickson, który wcześniej był w Trail Blazers of Portland i Nate Robinson, którzy grali w Bulls of Chicago. Nabyli także Darrella Arthura z Grizzlies of Memphis i Joffrey Lauvergne w zamian za Kosta Koufos.

Sezon 2013-2014 był trudny, ponieważ widziała wiele dotkniętych kontuzji kluczowych graczy. Nuggets zakończyło się 36 zwycięstwami, najgorszą kontrolą zwycięstw od 11 lat i opuściło play -off. W okresie poza sezonem 2014 Nuggets przynieśli Arron Afflalo w zamian za francuski, Evan Fournier. Denver wymienił także swój pierwszy projekt w Chicago, aby zdobyć dwa kolejne opcje pierwszej rundy, które zostały użyte do wyboru Jusufa Nurkipa i Gary’ego Harrisa. 3 marca 2015 r. Dyrektor generalny Tim Connelly ogłosił, że trener Brian Shaw został zwolniony ^{[[[ 11 ]} . Melvin Hunt zajął się przez resztę sezonu ^{[[[ dwunasty ]} .

Od 2015 r.: Era Nikola Jokić [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W Czerwiec 2015 , Michael Malone zostaje powołany na trenera, wspomaganego przez Jordi Fernández z Lipiec 2016 ^{[[[ 13 ]} . Podczas projektu NBA 2015 Nuggets wybrał Emmanuela Mudiaya z 7 ^{To jest} Wybór, który był powszechnie uważany za najlepszego lidera w Cuvée. 14 lipca 2015 r. Ty Lawson został aresztowany w Los Angeles za jazdę narkotykami, po raz drugi za sześć miesięcy ^{[[[ 14 ]} . Nuggets wymienili Lawson tydzień później w Houston Rockets z pierwszą wycieczką po projekcie, która została użyta do wyboru Juana Hernangómeza ^{[[[ 15 ]} .

Pod kierunkiem Michaela Malone samorodki Denvera zaczęły się poprawiać, licząc głównie na młodych graczy złożonych z Emmanuela Mudiaya, Nikoli Jokić, Gary Harris i Jusuf Nurkiego. 27 stycznia 2016 r. Ogłoszono, że Mudiay i Jokić wezmą udział w Rising Stars Challenge na NBA All-Star Game 2016 ^{[[[ 16 ]} . Ukończyli sezon 2015-2016 na jedenastym miejscu w rankingu, pomijając play-off.

Podczas NBA Draft 2016 Nuggets dodali lidera Kentucky, Jamala Murraya i Juana Hernangómeza, Malika Beasleya i Petra Cornelie ^{[[[ 17 ]} . 13 lutego 2017 r. Nurkić został wymieniony w Portland Trail Blazers w zamian za Masona Plumlee. Dzięki wielkiemu postępowi statystycznemu Nikoli Jokić, z potrójnymi podwójnymi podwójnymi, samorodki rozwijają się i rozpoczynają serię zwycięstw, w poszukiwaniu kwalifikacji w playoffach ^{[[[ 18 ]} . Niemniej jednak kończą się na 9 ^{To jest} Umieść konferencję de la Ouest na sezon 2016-2017, ale ujawniają wspaniałe perspektywy.

W dniu 15 czerwca 2017 r ^{[[[ 19 ]} . Podczas projektu 2017 Nuggets wybierają Tyler Lydon, Vlatko čančar i Monte Morris, odpowiednio 24 ^{To jest} W 49 ^{To jest} I 51 ^{To jest} wybór. 2 grudnia 2017 r ^{[[[ 20 ]} .

Chociaż od 2013 roku opracowali swój pierwszy sezon w pozytywnym rekordzie, opuścili playoffy 2018, piąty rok z rzędu, po przegranej z Minnesota Timberwolves w decydującym meczu o kwalifikacje, również kończą Timberwolves Playoffs ^{[[[ 21 ]} . Nuggets kończą ponownie 9 ^{To jest} , mecz za Timberwolves.

Podczas projektu 2018 Nuggets wybrali Michaela Portera Jr. i Jarred Vanderbilt. W dniu 31 stycznia 2019 r. Jokić otrzymał swój pierwszy wybór jako All-Star podczas gry All-Star 2019, stając się pierwszą gwiazdą samorodków od Carmelo Anthony’ego w 2011 roku ^{[[[ 22 ]} . Nuggets zakończył sezon 2018-2019 z 54 zwycięstwami, zdobywając tytuł w ich dywizji i 2 ^{To jest} Miejsce w Konferencji Zachodniej. W pierwszej rundzie playoffów samorodki grały przeciwko San Antonio Spurs, wygrywając serial po decydującym siódmym meczu ^{[[[ 23 ]} . Nuggets zostały wyeliminowane w drugiej rundzie przez Portland Blazers Trail ponownie w siedmiu meczach ^{[[[ 24 ]} . W tej serii mecz 3 był rozgrywany na koniec 4 rozszerzeń, co stanowi rekord najdłuższego meczu playoff od 1953 roku ^{[[[ 25 ]} .

W sezonie 2019-2020 zespół ponownie umieszcza się na szczycie konferencji. W przypadku zawieszenia sezonu samorodki należą do 22 drużyn zaproszonych do udziału w ostatnich ośmiu meczach sezonu regularnego w ” Bulle d’Orlando ” ^{[[[ 26 ]} . Pod kierownictwem Jokić i Murraya zespół jest pierwszym w historii play-offów NBA, który powrócił dwa razy z rzędu z deficytu 3-1 w swojej serii ^{[[[ 27 ]} . W pierwszej rundzie pokonali Utah Jazz w 7 meczach, a następnie powtórzyli ten sam wyczyn przeciwko Paulu George’owi i Kawhi Leonardowi z Los Angeles Clippers w drugiej rundzie ^{[[[ 28 ]} . W pierwszej rundzie Jamal Murray osiąga dwa imponujące występy, zdobywając 50 punktów dwa razy w serii ^{[[[ 29 ]} .

Kolejne logo [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• 

  Logotype des samorggets i 1981

• 

  Logo des Nuggets (1993-2003).

• 

  Logo des Nuggets (2003-2008).

• 

  Logo des Nuggets (2008-2018).

• 

  Logo Nuggets (od 2018 r.).

Golf [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ponieważ Nike dostarczył wszystkie stroje zespołom NBA, w 2017 roku, koszulki „Residence” I “Zewnętrzny” zostały zastąpione bardziej dostarczoną kolekcją, którą można użyć zarówno w ruchu niż do domu, nosząc nazwy ‘ stowarzyszenie » W ‘ Ikona » W ‘ oświadczenie » I ‘ miasto » , a dla niektórych zespołów dodatkowo wersja ‘ klasyczny » Korzystanie z projektu starych koszulek. Wykwalifikowane zespoły na playoffy 2020 zostały dostarczone z dodatkowym stroje, o nazwie ‘ zarobiony » .

Gracze			Nadzór techniczny
N ° Post (y) Nat. [[[ 30 ] Pierwsze imie Data urodzenia Pochodzenie 0 Z Braun, Christian Christian Braun (R) 17 kwietnia 2001 ( 22 lata) Kansas 11 Z Brown, Bruce Bruce Brown 15 sierpnia 1996 ( 26 lata) Miami 13 P Bryant, Thomas Thomas Bryant 31 lipca 1997 ( 25 lata) Indiana 5 AR/AI Caldwell-Pope, Kentavious Kentavious Caldwell-Pope 18 lutego 1993 ( 30 lata) Gruzja trzydziesty pierwszy AI/OFF Čančar, vlatko Vlatko čančar 10 kwietnia 1997 ( 26 lata) San Pablo Burgos 21 M Gillespie, Collin Collin Gillespie (R) (TW) 25 czerwca 1999 ( 23 lata) Villanova 50 AI/OFF Gordon, Aaron Aaron Gordon 16 września 1995 ( 27 lata) Arizona 32 Przez/p Zielony, Jeff Jeff Green 28 sierpnia 1986 ( 36 lata) Georgetown 7 M Jackson, Reggie Reggie Jackson 16 kwietnia 1990 ( 33 lata) Boston College 15 P Jokic, Nikola Nikola Jokic 19 lutego 1995 ( 28 lata) KK Mega Basket 6 P Jordan, DeAndre DeAndre Jordan 21 lipca 1988 ( 34 lata) Teksas 27 ZNISZCZYĆ Murray, Jamal Jamal Murray 23 lutego 1997 ( 26 lata) Kentucky 22 Przez/p Dostawa, Zake Opłata Zuke 9 stycznia 2001 ( 22 lata) Arizona Pierwszy AI/OFF Porter Jr., Michael Michael Porter Jr. 29 czerwca 1998 ( 24 lata) Missouri 14 M Smith, Ish Ish Smith 5 lipca 1988 ( 34 lata) Wake Forest 8 AR/AI Watson, Peyton Peyton Watson (R) 11 września 2002 ( 20 lata) UCLA dziesięć KTO White, Jack Jack White (R) (TW) 5 sierpnia 1997 ( 25 lata) Książę			Trener Michael Malone Asystent trenera (y) David Adelman John Beckett Ryan Bowen Jordi Fernández Popeye Jones Charles Klask Legenda – Siła robocza na oficjalnej stronie internetowej

W ABA [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Mistrz Dywizji (2): 1970 i 1975.

NBA [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Najlepsze markery w historii franczyzy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Siedmiu członków samorodków widziało, jak ich liczba jest odłożona na bok, w hołdzie ich wpływu na franczyzę, w ramach wycofanych koszul ^{[[[ trzydziesty pierwszy ]} :

Powiązany artykuł [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]