Derek Warwick – Wikipedia
Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.
Homonimiczne przedmioty patrz Warwick.
| Nazwa kursów | 146 A F1 |
|---|---|
| Podium | 4 A F1 |
Derek Warwick , urodzony W Alresford, Hampshire w Anglii, jest angielskim pilotem samochodów, obecnym w Formule 1 w latach 1981–1993. Grał 146 Grands Prix i zdobył 71 punktów. Jego najlepszy wynik wyścigu jest drugim miejscem (w 1984 roku w Zolder i Brands-Hatch). Warwick wykonał także dwie najlepsze rundy w wyścigu i dwukrotnie prowadził Grand Prix.
Ujawniony przez swój pojedynek w 1978 roku przeciwko Nelsonowi Piquetowi w British Formule 3 Championships, Derek Warwick uzyskuje dostęp do Formuły 1 w 1981 r., W skromnej stajni Toleman. Autor obiecujących początków, biorąc pod uwagę słabość sprzętu, który ma, został zatrudniony w 1984 roku przez potężnego stajni Renault, spędzony bardzo blisko poprzednich tytułów świata.
Po tym, jak nie udało mu się odnieść swojego pierwszego sukcesu w Grand Prix od pierwszego wyścigu z Renault (na lekarze rodzinnym Brazylii 1984), wygrał pierwsze podium swojej kariery w GP w Południowej Afryce 1984 Tag Porsche autorstwa Niki Lauda i Alain Prost, ale przechodzi, a także jego kolega z drużyny Patrick Tambay, redukcja wydajności francuskiej drużyny. Pomimo dwóch innych podium zebranych w ciągu sezonu, zakończył mistrzostwo na siódmym miejscu. Jego wybór pozostania w Renault w 1985 roku okazuje się błędem, ponieważ francuska drużyna nie wydostała się z kryzysu, a także ogłasza wycofanie Formuły 1 pod koniec sezonu.
Pomimo dwóch rozczarowujących sezonów reputacja Warwicka pozostaje nienaruszona: w Wielkiej Brytanii obserwatorzy uważają to za najlepszego kierowcę w kraju przed Nigel Mansell. Ogłoszony w Lotus w 1986 roku, Warwick nie ma kierownicy na początku sezonu. Jego przeniesienie do prestiżowej stajni brytyjskiej zostało rzeczywiście potępione przez Ayrtona Senny (wówczas pierwszego kierowcy Lotus i bardzo wpływowego w zespole), który obawiał się, że Lotus rozproszy swoje siły, rekrutując drugiego pilota o zbyt dużej wartości. Po tej porażce Warwick nigdy więcej nie znajdzie okazji dla konkurencyjnej stajni.
Stabla organizacji Brabham Racing wezwała go w połowie sezonu 1986 r. Do zastąpienia Elio de Angelisa, który zabił prywatne testy. Następnie w 1987 r. Dołączył do strzałek stabilnych (subskrybent do miękkiego brzucha początkowych siatek) przez trzy lata. W 1990 roku w końcu pojechał do Lotus, ale brytyjska drużyna była wtedy w trakcie kryzysu finansowego i sportowego i nie pozwolił Derekowi zabłysnąć. W tym roku Warwick nadal wyróżniał się podczas Grand Prix Włoch. Ofiarę strasznego wypadku w paraboliku Monzy pod koniec pierwszej rundy, brytyjskim pilotem udaje się wyjść akrobatycznie z kokpitu swojego zwróconego samochodu Weź udział w drugim odejściu za kierownicą swojego samochodu rezerwowego [[[ Pierwszy ] . Ujawniając swój flegm, ale także odwagę, ten odcinek pomoże uczynić Warwick jedną z najpopularniejszych postaci w F1.
W 1991 roku opuścił Formułę 1, aby wziąć udział w kwitnących światowych mistrzostwach samochodów sportowych, w imieniu Jaguara, a następnie Peugeota. W 1992 roku wygrał 24 godziny Le Mans na Peugeot 905 z Yannickiem Dalmasem i Markiem Blundellem, a także został mistrzem świata samochodów sportowych.
Warwick powraca do Formuły 1 w 1993 r. W stajni w wyścigach nóg (nowa nazwa strzał), ale bez sukcesu, co prowadzi go do ostatecznego opuszczenia Formuły 1.
Od 1994 r. Przekształcił się w wydarzenia turystyczne, a zwłaszcza w BTCC (British Touring Car Championship). Później będzie pełnił funkcje podejmowania decyzji w stajni 888, które zatrudnia samochody BTCC, a także w Australian V8 Supercars Championship.
W 2005 r. Derek Warwick wyszedł ze swojej sportowej emerytury, aby wziąć udział w trzech wyścigach Monoplates Grand Prix Masters Championship, przeznaczonych na stare chwały F1.
Wyniki Mistrzostw Świata Formuły 1 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Recent Comments