Desolacja (powieść) – Wikipedia

Spustoszenie (Oryginalny tytuł : Desperacja ) to powieść horroru napisana przez Stephena Kinga, opublikowaną w 1996 roku tego samego dnia, co Organy regulacyjne , Kolejna powieść autora opublikowana pod nazwą Plume’a przez Richarda Bachmana i prezentującą te same postacie w równoległym świecie i innej sytuacji. W tej książce grupa ludzi uwięzionych przez funkcjonariusza policji należącego do nazwy Tak musi walczyć o przetrwanie w małym miasteczku w Nevadzie. Powieść zdobyła nagrodę Locus za najlepszą powieść horroru w 1997 roku i została zaadaptowana w filmie telewizyjnym.

Podczas gdy po cichu jeżdżą na krajowej 50, nazywani „Najbardziej opuszczoną drogą w Ameryce”, w Nevadzie, Peter i Mary Jackson zostali aresztowani przez Collie Entragian, niepokojącego policjanta, za przestępstwa związane z prowadzeniem pojazdu. Zostają one zabrane na posterunek policji małego pustego miasta górniczego, spustoszenia, gdzie Piotr zostaje zabity przez Entragiana. Kilka innych osób jest również wybranych w więźniach: rodzina Carver, której córka została również zamordowana przez Entragiana, Johnny’ego Marinville’a, pisarza po powrocie, który przemierzył kraj, aby narysować historię jego podróży i Toma Billingsleya, weterynarza miasta, weterynarza miasta . Tymczasem Steve, pracownik Marinville, który podążył za nim zdalnie, znajduje motocykl szefa i idzie na swoje poszukiwania w towarzystwie Cynthii, autostopu.

Entragian zabiera ze sobą Ellen Carver, a podczas jego nieobecności David Carver, młody chłopiec ożywiony intensywną wiarą, udaje się wydać wszystkich, starożytnymi jeńcami, a następnie zabierają go jako duchowego przewodnika. Schowują schronienie w kinie, w którym dołączają do nich Steve, Cynthia i Audrey, pracownik kopalni, a następnie zdają sobie sprawę, że są wyjątkowymi ocalałymi z rzezi organizowanej przez złą siłę, Tak, którego prawdziwa forma jest zatrzymana więźnia w więźniach Stara galeria kopalni, która może zajmować ciało ludzi, ale szybko je zniszczy samą obecność i musi ją często zmieniać. Tak może również zamawiać pustynne zwierzęta, takie jak kojoty, sępy, pająki i skorpiony. Billingsley zostaje zabity przez Pumę kontrolowaną przez Tak, a Audrey, który okazuje się być również pod jego wpływem, korzysta z okazji, aby zabić Davida. Niemal jej się udusił, ale zapobiegał jej interwencji Steve’a i Marinville. Maryja jest przymusowo pobrana przez Tak, który używał ciała Entragian i teraz zajmuje ciało Ellen.

Ocaleni chcą teraz opuścić miasto, ale Dawid, pozostawiając swoją nieświadomość, podczas której miał wizję tego, co musiał zrobić, ujawnia im, że Bóg ma dla nich inne plany. Marinville nie chce nic wiedzieć i i tak postanawia odejść, ku rozczarowaniu Dawida. Maryja korzysta z szybkiego pogorszenia ciała Ellen, aby uciec jej, a po śmierci Ellen Tak nie ma już ludzkiego ciała, aby zająć się i musi mieć orzeł. Marinville, zajęty objawieniem, zmienia zdanie i znajduje grupę, której celem, zaprezentowanym przez Davida, jest zamknięcie studni, z której Tak może częściowo uciec. Zamierzają go wypełnić, wysadzając dynamit, ale konieczne jest, aby ktoś się poświęcił. Orła atakuje Dawida, który został uratowany przez jego ojca, zabił go na jego miejscu. David, który nie ma teraz rodziny, chce się poświęcić. Ale Marinville zapobiega go, zajmując swoje miejsce i, opierając się ostatniej pokusie Tak, wysadza studnię. Steve, Cynthia, Mary i David opuszczają miasto.

W 1991 roku, kiedy King przekroczył Nevadę, przeszedł przez małe miasteczko, które wydawało się całkowicie niezamieszkane. Potem przyszedł do niego myśl, że wszyscy jego mieszkańcy być może umarli i zaraz potem szeryf zabił ich wszystkich ^{[[[ Pierwszy ]} . Trzy lata później, kiedy podróżował przez Stany Zjednoczone Bezsenność , wrócił do tego samego regionu i słyszał o chińskich imigrantach, którzy w Xix ^{To jest} Century został uwięziony i zginął w studni. Te dwa połączone anegdoty stanowiły podstawę powieści, że król rozpoczął Pierwszy ^Jest Listopad 1994 i skończyłem 5 grudnia 1995 ^{[[[ 2 ]} .

• Znajdujemy charakter Tak w innej powieści Stephena Kinga, Organy regulacyjne , który w pewnym sensie jest „bliźniaczką powieścią” Spustoszenie . Wydane tego samego dnia, mają wspólne te same nazwy postaci (chociaż ich wiek i budowa ciała różnią się), ale ewoluują w zupełnie innej sytuacji. Ponadto oryginalne okładki dwóch powieści idealnie się składają, gdy umieszczają je obok siebie.
• Z drugiej strony termin „kanał”, używany w powieści do wyznaczenia dolnych duchów serwujących Tak, jest pobierany w cyklu Ciemna wieża Aby wyznaczyć niektórych sług szkarłatnego króla. Postać Cynthii Smith pojawiła się wcześniej w powieści Rose Madder .
• Podczas opowieści, że Tom Billingsey czyni legendę chińskiej studni, wspomina o Tommyknackers, którzy pulsowaliby duchy w gatunku Gremlinów. Tommyknockers jest tytułem kolejnej powieści Stephena Kinga.

Powieść pozostała piętnaście tygodni Lista bestsellerów New York Times (w tym dwa tygodnie na pierwszym miejscu), pojawiając się tam 13 października 1996 , bezpośrednio na pierwszym miejscu ^{[[[ 3 ]} . . Wydawcy co tydzień klasa na trzecim miejscu w najlepszej sprzedaży powieści w Stanach Zjednoczonych w 1996 roku ^{[[[ 4 ]} .

Porównanie Spustoszenie Do Organy regulacyjne , Sharon Russell uważa, że ​​pierwszy jest mniej gwałtowny Poziom graficzny ^{[nie jasne]} i zbadaj naturę dobra i zła z większą głębią ^{[[[ 5 ]} . Albert Rolls uważa, że ​​obie powieści działają jeszcze lepiej, „Subtelne powiązania, które King przeplatają w tym dyptyce terroru, rezonują w umyśle długo po zakończeniu dwóch książek” ^{[[[ 6 ]} . Jean-Pierre dufreigne, z L’press , przywołuje a „Roman z zimnymi biblijnymi rezonansami” Lub „Bóg jest okrutny dla zwycięstwa” , kończąc na tym, mówiąc to „Pustka jest tak samo halucynacja jak książka Job. A także źle ” ^{[[[ 7 ]} . A dla marki Dinah, z recenzji Czytać , to jest „Król najlepszego vintage z perfumami apokalipsów, aby zarobić na wadze” ^{[[[ 8 ]} .

Spustoszenie Wygrał nagrodę Locus za najlepszą powieść horroru w 1997 roku ^{[[[ 9 ]} .

Powieść została zaadaptowana w postaci filmu telewizyjnego w 2005 roku przez Micka Garrisa, pod tym samym tytułem, z Ronem Perlmanem, Toma Skerritt, Annabeth Gish i Steven Weber w głównej role.

• Zasoby literatury :

Spustoszenie
Poprzedzony		Śledzony przez