Dowództwo samochodu – Wikipedia

. samochód Jest to rodzaj pojazdu pancernego odpowiedniego do użycia jako miejsce obserwacji i mobilnego sterowania.

Zasadniczo pojazdy te są opracowywane według tego samego rodzaju i modelu środków, które muszą prowadzić, ponieważ starszy model ryzykowałby zbyt wolno lub byłby zbyt mało chroniony; Często jednak modele wycofane z pierwszej linii są również używane w tej roli, jako tańsze. Wagony dowodzenia są strukturalnie niezbyt różni się od normalnych środków walki i mają niewiele różnic zewnętrznych, jakby były łatwe do zidentyfikowania, stałyby się głównymi celami dla broni wroga, co poprzez ich niszczenie bardzo zaszkodziłoby koordynacji środków przeciwnika. Zewnętrzna różnorodność ze środków walki wynosi głównie trzy: dłuższa antena radiowa, która w pierwszych modelach drugiej wojny światowej była ustawiona wokół kadłuba, nadając wygląd poręczy (często nazywany anteną „linii ubrań”, tj. Antena antena Antena stendipanni); silniejszy i rozwinięty aparat komunikacyjny; Brak lub niższa konsystencja pierwotnych uzbrojenia (armatna zastąpiona jednym z mniejszego kalibru lub karabinu maszynowego), aby zagwarantować większe przestrzenie dla wewnętrznych stacji roboczych.

Chociaż były one również używane wcześniej (w kilku okazach), pierwsze pojazdy masowo przystosowane do tej roli były używane przez Niemcy podczas II wojny światowej, co zdaje sobie sprawę, że tradycyjne ustalone posty dowodzenia często traciły kontakt z szybkimi zaawansowanymi jednostkami podczas podczas . Flash War ‘ , naprawili tworzenie mobilnych miejsc kontrolnych w pojazdach pancernych, zarówno zbiorników, jak i opancerzonych, o nazwie Panzerbefehlswagen („Pojazd pancerny”) lub Pz.bef.wg. Te pierwsze zostały wykonane na podstawie Panzer I, do której usunięto obrotową wieżę, aby zrobić miejsce na coraz większą Casamatty, aby zwiększyć przestrzeń pracy dla komendy STAF. Jak już powiedziano, że nie uczyniły tych wagonów łatwych do zidentyfikowania, wygląd miał być bardzo podobny do normalnego pojazdu, na przykład Panzerbefehlswagen III (wariant Panzer III) miał stałą wieżę z fałszywym armatą (i grubszą zbroją), Na pierwszy rzut oka było to takie samo jak normalny Panzer III, chociaż nie ma jego zdolności obraźliwej.

Następnie pomysł został złapany przez Związek Radziecki (który często wykorzystywał wagony ISU-122/155 bez armatów i lekkich wagonów T-26 i BT-5) i innych krajów.

W Wielkiej Brytanii korzystało z różnych rodzajów pojazdów dowodzenia, takich jak AEC Armored Pojazd Commander i Guy Lizard.

Królestwo Włoch było wśród nich i podczas wojny, trzy modele dowodzenia w służbie, przeznaczone zarówno dla kompanii czołgów, jak i formacji samookaleczenia: Wagon dowodzenia L40, Wagon M40 Self -Proposition, Sempenti M41 Sempent Command Przedziały M41 i samoobójcze wagon kontrolny M42, pochodzący odpowiednio ze zbiorników L6/40, M13/40, M14/41 i M15/42.

Dzisiaj, nawet przy opracowaniu środków transmisji i pomimo faktu, że wszystkie wagony są wyposażone w nadajnik (który nie jest uważany za coś oczywistego podczas II wojny światowej), polecenie jednostek pancernych są wyróżnione tylko dla sprzętu systemów poleceń e Kontrola doskonała. Z drugiej strony w przypadku zmechanizowanych jednostek piechoty i artylerii, wersje dowodzenia zostały opracowane przez najpopularniejsze żołnierzy transportowe transportowych, zarówno obracane, jak i śledzone, takie jak M577 (pochodzący z nietransowalnego M113) lub, dla armii włoskiej, Kontrola kontroli strzałki i strzałki.

• Czołgi ad opancerzone pojazdy walki , Visual Encyclopedia, Amber Edizioni, autor: Robert Jackson, ISBN 978-1-906626-70-9