Edukacja stała – Wikipedia

Per ” Stałe wykształcenie „Rozumiemy, że działanie ukończenia i badania ciągle przeprowadzane przez jedną osobę lub organizację jako całość w celu aktualizacji i rozwijania wiedzy i technik zawodowych.

Oryginalny pomysł zagwarantowania człowiekowi edukację, która charakteryzuje go przez całe życie, można przypisać Giovanni Amos Comenio (1592-1670), uznany za ojca pedagogiki, który podsumowuje koncepcję stałej edukacji w frazie : ” Wszyscy są całkowicie wykształceni ” ^[Pierwszy] . W przypadku Comenio edukacja jest rozumiana jako proces uczenia się, który zaczyna się od młodego wieku, aby kontynuować u dorosłych i starszych, ponieważ człowiek w każdej fazie jego życia odczuwa potrzebę postępu.

Myśl Comenio jest podejmowana między XVIII a dziewiętnastym wiekiem przez burżuazyjną klasę, zgodnie z którymi edukacja jest „dla wszystkich”, ale w rzeczywistości nie jest jeszcze rozszerzona na wszystkich poziomach społeczeństwa: edukacja i edukacja są poszerzone na nowe klasy wschodzące tylko klasy, ale nie do popularnych zajęć. Pomysł na stałe edukację burżuazyjną widziała, jak uświadomić sobie osobę poprzez bycie obywatelem: obywatele musieli zostać utworzone, którzy wiedzieli, jak optymalnie orientować się w społeczeństwie. Około lat 40. XX wieku zajmie to ponad sto lat, aby realizacja jest rozumiana jako realizacja osoby, z względnymi potrzebami, które firma musi być w stanie wykryć i zaspokoić poprzez procesy edukacyjne. Demokratyczna edukacja koncentruje się na osobie i idei, że edukacja jest dla wszystkich, obojętnie od wieku, klasy społecznej, rasy i seksu.

Przekształcenia społeczne z powodu wojny i sporu sześćdziesięciu osiem Figury: kształcenie ustawiczne i uczenie się społeczeństwa .

Idea stałej edukacji zaczyna się zmieniać i podchodzić do tego, jak jest to rozumiane dzisiaj od 1972 roku, kiedy UNESCO jest wydawane przez UNESCO Relacja faury po tytule ‘ Nauka bycia ‘, Który daje pierwszą definicję stałego wykształcenia ^[2] .

Następnie w Europie w 1995 r. Opublikowano białą księgę Cresson ^[3] , gdzie termin jest wymyślony kształcenie ustawiczne i koncepcja społeczeństwo wiedzy , zmieniając w ten sposób termin „edukacja” z „uczeniem się”.

Dzięki strategii lizbońskiej w 2000 r. Europa ma na celu dostosowanie edukacji i szkolenia do potrzeb obywateli na wszystkich etapach ich życia, promowanie możliwości zatrudnienia i integracji społecznej.

W 2002 r. Stała edukacja staje się pod każdym względem nazywana trwający całe życie To jest uczenie się całego życia , ciągłe uczenie się na życie jest możliwe w każdym kontekście tworzenia spójności i włączenia społecznego i szkolenia.

Wstęp [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Koncepcja stałej edukacji jest tematem, który pojawia się w ostatnim czasie i wynika z współczesnej pedagogiki. Edukacja jest postrzegana w ciągłej ewolucji lub jako proces, który nie obejmuje tylko określonego wieku, podczas rozwoju jednostki, ale obejmuje całe życie osoby jako stan stały. Właśnie z tego powodu jest częścią dziedziny edukacji dorosłych, ponieważ dotyczy wszystkich wymiarów życia jednostki, z poznawczym wyglądem, do politycznego, ekonomicznego aspektu człowieka, i obejmuje wysoce zróżnicowane formy inicjatyw i interwencji , każdy z tych celów w odniesieniu do zmiennych, które charakteryzują jego charakter (cel, rodzaj użytkownika, kontekst itp.).

L’Uierna „Learning Society” [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Dzisiejsza Europa zmaga się z transformacją przepływu porównywalnego z rewolucją przemysłową. Technologia cyfrowa przekształca nasze życie ze wszystkich punktów widzenia, a biotechnologia może zmienić życie pewnego dnia. Handel, podróże i komunikacja w skali planetarnej poszerzają horyzonty kulturowe każdego z nas i denerwują zasady konkurencji między gospodarkami. Współczesne życie oferuje indywidualne możliwości i perspektywy, ale także stanowi większe ryzyko i niepewność. Ludzie mogą jednocześnie decydować między różnym stylem życia i odpowiedzialni za zarządzanie życiem. Jest coraz więcej tych, którzy kontynuują badania, ale wzrost odpadów między tymi, którzy mają wystarczające kwalifikacje, aby przetrwać rynek pracy, a tymi, którzy są z niego nieodwracalnie wykluczeni. Ponadto populacja europejska szybko się starzeje, co będzie obejmować transformację w składzie siły roboczej oraz w modelach popytu na usługi społeczne, zdrowotne i edukacyjne. Wreszcie społeczeństwa europejskie przekształcają się w mozaiki wielokulturowej. Ta różnorodność zawiera niezwykły potencjał kreatywności i innowacji we wszystkich sferach życia.

Pojawiająca się postać uczenie się społeczeństwa Wydaje się, że kondensuje nową świadomość naszego społeczeństwa, która jako taka jest nie tylko miejscem uczenia się, ale także organizacją w nauce, ponieważ z kolei uczy się z dnia na dzień, z skutków własnych procesów (poznawczy, ekonomiczny , etyczny, instytucjonalny itp.) I wybieraj, poprzez debatę publiczną i, w trakcie wytycznych rządowych.

Taka firma potrzebuje zatem kształcenie ustawiczne przez jego elementy, ponieważ w takim kontekście nie można sobie wyobrazić działania edukacyjnego, edukacji i czasowej szkolenia w określonym segmencie życia.
Taki kształcenie ustawiczne Będzie zatem składać się z wieloaspektowej oferty edukacji/szkoleń skierowanej do społeczeństwa, z myślą o ciągłości, która umożliwia ciągłe konserwację, aktualizację i innowacje wiedzy w wymiarze wydatków społecznych, które nie są ograniczone wyłącznie do pracy i sfery korporacyjnej .

Charakterystyczne elementy stałej edukacji [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

W dzisiejszych czasach firma gra nowe wyzwania w porównaniu z przeszłością. Te nowe czasy wymagają większej elastyczności po ciągłych zmianach, które obejmują wszystkie wymiary życia: polityczne, społeczne i ekonomiczne. Wielu mówi o społeczeństwie wiedzy, które towarzyszy naszym czasom. Społeczeństwo, które chce poprawić jednostkę i jej ciągły rozwój, odzwierciedlać i zdobyć nową wiedzę i nową wiedzę jako kapitał intelektualny w fundamencie rozwoju społecznego kraju. Nasze społeczeństwo jest coraz bardziej zaangażowane w nową logikę procesów i innowacji we wszystkich obszarach działalności człowieka. Mężczyzna musi wtedy być w stanie się kultywować, to znaczy wiedzieć, jak się uczyć. Uczenie się nie jest już ścieżką, która musi zakończyć się na końcu edukacji, ale musi stać się ciągłym uczeniem się przez całe życie, aby promować nową kulturę rozwoju.

Pojęcie stałego wykształcenia jest zatem reprezentacją tego społeczeństwa, w którym należy zachęcać do nauki w kontekstach formalnych ^[4] , nieformalny ^[5] i nie formalne ^[6] I nie tylko w tych tradycyjnych kontekstach mających na celu naukę, ale w dowolnym obszarze i przez cały czas życia.

Stałe wykształcenie, w tej perspektywie, zapewnia poprawę wiedzy, umiejętności, umiejętności w celu promowania aktywnego obywatelstwa, samodzielnego zatrudnienia, integracji społecznej i adaptacji zawodowej. Dlatego edukacja wymaga ciągłego wyszukiwania narzędzi, aby każdy mógł zostać włączony do tego procesu.

Promowanie stałej edukacji jest dziś jednym z celów polityki międzynarodowej i społeczności europejskich.

Stałe wykształcenie dorosłych [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Wspólne dla całej stałej edukacji dorosłych jest intencjonalność edukacyjna zorientowana na trzy podstawowe cele:

1. Rozwój podmiotów, w sensie ich autonomii w zrozumieniu, ocenie i wyborze ich życia jako obywateli, pracowników i posiadaczy ról społecznych;
2. Rozwój społeczeństwa z kulturowego, gospodarczego i politycznego punktu widzenia, biorąc pod uwagę jego złożoność i przyspieszony rytm zmian;
3. Rozwój agregatów społecznych, w których – na różnych poziomach – odbywa się spotkanie potencjalnych i indywidualnych wyborów oraz zbiorowych wyborów (praca, rodzina, stowarzyszenia itp.).

Wobec podmiotów, których proponuje EDA, cele wspólne dla każdego rodzaju działalności edukacji dorosłych (i w tym sensie priorytetem, niezależnie od konkretnych celów i celów) jest zwiększenie ich umiejętności do:

a) Naucz się uczyć, w sensie budowania znaczeń w odniesieniu do życia, pracy, doświadczeń obywatelskich;

b) zwiększyć studia fizyczne, kulturowe, ekonomiczne, społeczne i obywatelskie;

c) Uczestnicz jako obywatel, w sensie świadomego, odpowiedzialnego i skutecznego do procesów demokratyzacji jako praktyki własnej wolności i innych zgodności z równymi prawami i obowiązkami dla wszystkich.

Cele te są osiągane poprzez przyjęcie strategii:

• Faworyzować proces uczenia się w wymiarach poznawczych, operacyjnych i relacyjnych;
• Stymulują się, aby świadomie wykorzystywać pracę umysłu, w użyciu, wymiarach regulacyjnych i twórczych;
• Szanują autonomię różnych jednostek w czasach i sposobach uczenia się, wyrażania, interpretacji, wybierania, decydowania, komunikacji, działania. ^[7]

Wśród włoskich instytucji, które zajmują się stałą edukacją dorosłych, popularny uniwersytet musi być posłusznie zapamiętany, który z setkami biur działa na całym terytorium narodowym z nagrodami, otrzymywał zarówno przez liczne regiony Włoch (które specjalnie przepisano), jak i z części Ministerstwo Dziedzictwa Kulturowego i działania Ministerstwa Edukacji, Uniwersytetu i Badań.

Memorandum na temat edukacji i stałego szkolenia [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Memorandum na temat edukacji i stałego szkolenia, opublikowane przez spotkanie Komisji Europejskiej w Brukseli w dniu 30 października 2000 r., Stwierdza, że ​​pojęcie edukacji i stałego szkolenia musi stać się promocją każdego ludzkiego aspektu.
Podkreśla również znaczenie, jakie ma stała edukacja:

• Zbudować firmę, która oferuje wszystkie te same możliwości;
• Wzywaj wszystkich obywateli do współpracy coraz bardziej aktywnej we całej dynamice życia publicznego (społecznego, ekonomicznego i politycznego);
• Podnieś poziom badań i kwalifikacji we wszystkich sektorach, gwarantując ofertę jakości i możliwość dostosowania się do zmian społecznych.

Zasadniczą założeniem rozpoczęcia stałej edukacji jest podstawowa edukacja jakości dla wszystkich w celu osiągnięcia pełnej realizacji człowieka jako takiej. Każda osoba musi rozwijać wspólną świadomość i odpowiedzialność.
Stałe wykształcenie musi zaoferować wszystkim, bez żadnego wyjątku, możliwość przyczynienia się do postępu i rozwoju społeczeństwa. Delors pod tym względem stwierdza, że ​​jednym z podstawowych filarów, aby to osiągnąć, jest Naucz się żyć razem Tworząc wspólne projekty, nauka osiągania zbiorowego dobrego samopoczucia, zarządzania konfliktami i zrozumienia innych, poszanowanie jego wartości, promowanie godności, pokoju i spójności.
Memorandum oferuje sześć kluczowych wiadomości, które firmy powinny przestrzegać, aby zagwarantować stałym uczeniu się obywatelom, zakładając nie tylko rolę dyrektorów edukacyjnych, ale podkreślając ich miejsca stałego wykształcenia.

Sześć kluczowych wiadomości [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

1. Nowe podstawowe umiejętności dla wszystkich: każda osoba musi mieć umiejętności niezbędne do aktywnego uczestnictwa w społeczeństwie.
2. Większe inwestycje w zasoby ludzkie: Zasoby ludzkie są największym zasobem dla społeczeństw, z tego powodu należy ich zachęcać.
3. Innowacje w technikach nauczania i uczenia się: firmy muszą opracowywać nowe konteksty oraz skuteczne metody nauczania i uczenia się, aby zagwarantować edukację i szkolenie przez całe życie.
4. Ocena wyników uczenia się: ma na celu poprawę systemu oceny uczestnictwa i wyników działań szkolenia, w szczególności w uczeniu się nieformalnym i nieformalnym.
5. Przejrzyj temat orientacji: zagwarantowanie łatwego dostępu do systemów orientacyjnych i szkoleniowych dla wszystkich osób.
6. Coraz bliżej nauka: zagwarantowanie stałych kursów szkoleniowych, pozostając blisko użytkowników w jak największym stopniu.

Zalecenie Parlamentu i Rady Europejskiej 18.12.2006 [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

To zalecenie nazywa się osiem kluczowych umiejętności, które mają zostać opracowane w celu stałego uczenia się. Umiejętności, w formie wiedzy, umiejętności i zdolności odpowiednie dla kontekstu, są niezbędne w społeczeństwie opartym na wiedzy, osobistej realizacji i rozwoju, aktywnym obywatelstwie, włączeniu społecznym i zatrudnieniu.

Kluczowe umiejętności [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

1. Komunikacja w rodzimym mówcy lub zdolność wyrażania i interpretacji koncepcji, myśli, uczuć, faktów i opinii kultury, zarówno w formie ustnej, jak i pisemnej.
2. Komunikacja w językach obcych, która oprócz głównych umiejętności wymaganych do komunikacji w języku ojczystym wymaga takich umiejętności, jak mediacja i zrozumienie międzykulturowe.
3. Kompetencje matematyczne i podstawowe umiejętności w nauce i technologii: Kompetencje matematyczne to zdolność do rozwijania i stosowania myśli matematycznej w celu rozwiązywania problemów w codziennych sytuacjach; Inne umiejętności dotyczą opanowania, wykorzystania i stosowania wiedzy i metodologii, które wyjaśniają świat przyrody i obejmują zrozumienie zmian określonych przez ludzką działalność i świadomość odpowiedzialności każdego obywatela.
4. Kompetencje cyfrowe polega na wiedzy, jak korzystać z technologii Towarzystwa Informacji (TSI), a zatem wymaga podstawowych umiejętności w zakresie technologii informacyjnych i komunikacji (TIC) ze znajomością krytycznego ducha.
5. Uczenie się uczenia się, jest związane z uczeniem się, zdolnością do organizowania i wytrwania w nim oraz świadomością związaną z metodami i możliwościami.
6. Umiejętności społeczne i obywatelskie: przez umiejętności społeczne rozumiemy umiejętności osobiste, interpersonalne i międzykulturowe oraz wszystkie formy zachowań, które pozwalają ludziom skutecznie i konstruktywnie w życiu społecznym i zawodowym; Kompetencje obywatelskie wyposażyły ​​ludzi z narzędzi do zaangażowania się w aktywny i demokratyczny udział.
7. Duch inicjatywy i przedsiębiorczości oznacza to przełożenie pomysłów na działanie poprzez kreatywność, innowacje, podejmowanie ryzyka oraz możliwość planowania projektów w celu osiągnięcia celów.
8. Świadomość i ekspresja kulturowa sugerują świadomość znaczenia twórczego wyrażania pomysłów, doświadczeń i emocji poprzez szeroką gamę środków komunikacji, w tym muzykę, sztukę pokazową, literaturę i sztuki wizualne.

Każda kluczowa kompetencja jest ważna, ponieważ może przyczynić się do pozytywnego życia w społeczeństwie wiedzy.

Konferencja UNESCO w Paryżu w 1985 roku [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Konferencja UNESCO, która odbyła się w Paryżu w 1985 r., Uznaje współzależność współczesnego świata, wierząc w znaczenie uczenia się od innych.
Uznaje, że edukacja dorosłych jest rosnącym działaniem na całym świecie, ponieważ odgrywa fundamentalną rolę w rozwoju społeczeństwa i człowieka, uznając potrzebę ciągłego przepływu informacji przez państwa członkowskie oraz przez instytucje nierządne i inne organizacje międzynarodowe.

Dlatego konferencja zaleca państwom członkowskim:

• wymieniać wyniki informacji i badań w celu promowania badań porównawczych dotyczących edukacji dorosłych;
• zachęcać i rozszerzyć różne rodzaje pomocy w realizacji odpowiednich badań;
• zachęcać i rozszerzyć dzielenie się doświadczeniami na szczeblu lokalnym, regionalnym, krajowym i międzynarodowym dotyczącego edukacji dorosłych oraz promocji działań społecznych;
• konsolidacja i rozszerzenie postępów poczynionych we współpracy poziomej w dziedzinie edukacji.

Ponadto konferencja zaleca UNESCO:

• promować wymianę informacji o wynikach naukowych na temat edukacji dla dorosłych poprzez organizację seminariów międzynarodowych;
• zbliżać personel edukacyjny do najnowszych odkryć i innowacji na ten temat;
• Aby studiować i dokonać wyników szkolenia personelu edukacyjnego na wszystkich poziomach, rosną wszędzie;
• promować szkolenie menedżerów;
• podzielić się wynikami osiągniętymi poprzez produkty kulturalne;
• Kontynuować, dzięki dostępnym zasobom, aby wzmocnić swoją rolę międzynarodowego centrum grupowania i rozpowszechniania dokumentów na ten temat;
• Aby nadal zachęcać do dzielenia się planowaniem i wyszukiwaniem zastosowań technologicznych w terenie, aby zachęcić do rozprzestrzeniania się uzyskanych efektów pozytywnych.

Myśl Jacquesa Delorsa [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Jacques Delors jest przekonanym zwolennikiem stałej edukacji. W swoim pomyśle edukacja musi jednocześnie zaoferować mapy złożonego świata w odcinku agitacji i kompasu, który pozwala jednostkom znaleźć własną drogę. Aby odnieść sukces w swoich zadaniach, edukacja musi być zorganizowana około czterech fundamentalnych rodzajów uczenia się, które w życiu osoby filary wiedzy będą w pewnym sensie.

Cztery filary edukacji [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

• Nauka wiedzieć: oznacza to zdobycie narzędzi zrozumienia; Zakłada, że ​​osoba uczy się uczyć poprzez wykonywanie pamięci, koncentracji, refleksji.
• Nauka robienia: polega to na praktyce tego, czego się nauczył i jest związany z problemem szkolenia zawodowego. To, co wiadomo, należy następnie wdrożyć i dostosować do świata pracy.
• Nauka wspólnego życia: mówi, że dobra i prawdziwa edukacja musi upewnić się, że możemy uniknąć konfliktów, musi powstać szacunek wobec innych, ich kultury i ich wartości. Aby tak się stało, ludzie muszą być w stanie wykonać stopniowe odkrycie wobec innych, nawet jeśli jednak, aby dostać się do tego ostatniego punktu, musisz najpierw być w stanie poznać siebie.

Aby żyć razem, musisz także wiedzieć, jak umieścić wspólne cele, które trwają przez całe życie.

• Nauka bycia: bada całkowity rozwój jednostki, upewniając się, że każdy może dojść do całkowitego osobistego spełnienia poprzez rozwój ciała i ducha, inteligencji, odpowiedzialności, wartości i autonomii.

Ivan Illich już skrytykował edukację instytucjonalną w swoim Descolaryzuj firmę . W eseju napisanym razem z Etienne Verne, Uwięzione w globalnej klasie Dwaj autorzy krytykują pojęcie stałej edukacji i argumentują, że kształcenie ustawiczne Nie jest to symbol niepełnego rozwoju, ale gwarancja naszej stałej nieadekwatności, która nieustannie przypisuje ucznia na jego miejscu w merytokracji. Krótko mówiąc, dla dwóch uczonych emancypacja osiągnięta dzięki wymuszonej edukacji jest sprzecznością.

Podobne pojęcia wykazywały Francesco Totti w swoim eseju Wyjdź z ślepego zaułka :

Nieprawidłowy i potworny obrzęk „Oferta szkoleniowa” SO -Called ”

Ten śmiertelny mechanizm, dla którego młody człowiek jest przekonany, że jego niepewność nie zależy od relacji siłowych między klasami, ale od jego niewystarczającej formacji, a zatem im bardziej bezrobotne lub nietopne, tym bardziej studiuje .

… Rynek szkolenia publicznego i prywatnego, którego jedyną funkcją jest teraz wyprodukowanie człowieka, który jest niepewny przed wejściem na rynek pracy i który tylko w przypadku eufemizmu nazywa się „elastycznym człowiekiem” .

Alandri, g. Stałe wykształcenie w perspektywie uczenia się przez całe życie i całe życie Armando Editore, 2011
Delores, J. W edukacji skarb Armando, Roma, 1997
Mezirow, J. Uczenie się i transformacja Raffaello Cortina Editore, 2003
Pavan A. W firmach wiedzy Armando Editore, Rzym, 2008.
Russo, P. Stałe wykształcenie w erze globalizacji Franco Angeli, 2011
Secci, C. Stałe uczenie się i edukacja. Czytanie pedagogiczne Franco Angeli, 2013