Edward Sticks – Wikipédia

Edward kije , Teraz teraz przebiegły jean Rise zdjęcia fotograficznego, estid afrycoaréis chèchers w spełnianiu lec 27 Mars 1879 w Bivange w Luksemburgu i zmarł 25 Mars 1973 W West Redding w Connecticut.

Wydawca magazynu, właściciele galerii i kustosz MOMA w Nowym Jorku (1947–1962), był to związek kulturalny między Stanami Zjednoczonymi a Europą.

Dzieciństwo i szkolenie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Edward Est le Files Jean-Pierch Siemar Stees Rynek ^{[[[ Pierwszy ]} . Jego rodzina wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych w 1881 r. I przeprowadziła się do Hancock w Michigan. W 1889 r. Przeprowadzili się do Milwaukee w stanie Wisconsin. To w amerykańskiej firmie Milwaukee w wieku piętnastu lat Edward uczy się sztuki i techniki litografii. W 1895 roku zaczął fotografować otaczające go ludzi i okolicę, już wyróżniając się jego kompozycjami atmosfery, poetyckim użyciem światła, jego gustem do romantycznego chiaroscuro. Został naturalizowany w Ameryce w 1900 roku, zanim wrócił do Europy, gdzie przeprowadził się do Paryża.

Kariera [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Edward Steichen staje się znany jako malarz na przełomie Xx ^{To jest} wiek. W 1900 r., Przed osiedleniem się w Paryżu, przeszedł przez Nowy Jork, gdzie poznał Alfreda Stieglitz. Kiedy przybywa do Paryża, zatrzymuje studia rysunkowe i rozpoczyna szereg portretów „wielkich ludzi” wśród nich jest Anatole France, Richard Strauss, George Bernard Shaw lub Henri Matisse. W tym momencie poznał Auguste’a Rodina, którego odkrył w bibliotece Milwaukee. Rzeźbiarz otwiera dla niego drzwi jego warsztatu Meudon; Zrobi kilka serii jego zdjęć, a także jego rzeźby. W ten sposób Steichen przylega do ruchu obrazowego, staje się jednym z panów; Fotografuje eleganckie Bois de Boulogne i inne sceny tak urocze, jak są przestarzałe.

W 1902 roku dołączył do Alfreda Stieglitz w Stanach Zjednoczonych. Uczestniczył z nim, w tworzeniu Scena fotograficzna , według Stieglitz to ruch, który chce „Searowanie uzgodnionego pomysłu, co stanowi fotografia. »» Razem w 1903 roku opublikowali recenzję Praca aparatu w którym zdjęcia są wyróżnione. Sprawiają, że Amerykanie odkrywają awangardowych artystów fotografii francuskiej. W tym samym roku stworzył własną galerię sztuki w Nowym Jorku, Galerie fotograficzne , Lub ” 291 ».

W 1911 roku zdał sobie sprawę, co było historycznie uważane za pierwsze zdjęcie mody, opublikowane w Revue Française Sztuka i dekoracja ^{[[[ 2 ]} Lucien Bird.

Podczas pierwszej wojny światowej dowodził fotograficznym podziałem amerykańskich sił ekspedycyjnych. Na poziomie artystycznym, od 1915 r., Zrobił radykalnie różne kompozycje i opowiadał się za „czystym” fotografią, „” prosta fotografia »I jako namiętny botanik kultywuje kwiaty hybrydowe.

Po pierwszej wojnie światowej, podczas której wrócił do ” prosta fotografia „Następnie stopniowo ewoluuje w kierunku fotografii modowej. Na początku lat dwudziestych amerykański wydawca Condé Nast postanowił zostać głównym fotografem publikacji grupy, narzucając jej wymagania w zakresie fotografii: „Wyróżnienie, elegancja i elegancki ^{[[[ 2 ]} . » Pracuje szczególnie dla Targowisko próżności i dla Moda , czasopisma, dla których w szczególności produkuje wiele portretów celebrytów, wykazując wielką zdolność do podkreślenia swoich poddanych. Będzie także ściśle współpracował z Carmel Snow Bazar harfara .

Fotografuje Glorię Swanson w 1924 roku ^{[[[ 3 ]} , potem jedno z jej zdjęć aktorki Greta Garto, z 1928 r., Opublikowane na okładce magazynu Życie . 10 stycznia 1955 r. ^{[[[ 4 ]} , jest uważany za jeden z niezapomnianych portretów aktorki.

Podczas drugiej wojny światowej był dyrektorem Marynarki Wojennej Instytutu fotograficznego ( Marynarka wojenna Instytut Photographic ). Jego film dokumentalny, Wojownik , w 1945 r. Wygrał Oscara za najlepszy dokument.

W latach 1947–1962 Steichen był dyrektorem Departamentu Fotografii MoMA, New York Museum of Modern Art.

Jego biografia, Życie w fotografii , został opublikowany w 1963 roku. Jego ostatnia żona zmarła w 2010 roku.

W 1970 roku, w roku ich stworzenia, międzynarodowe spotkania fotografii Arles prezentują jego pracę podczas wieczoru projekcyjnego w starożytnym teatrze, zatytułowanym „Edward Steichen, fotograf” i przedstawiony przez Martina Boscheta.

Steichen jest znany między innymi w osiągnięciu „The Family of Man” w 1955 r., Duża wystawa w Muzeum Sztuki Współczesnej w Nowym Jorku, prezentując ponad 500 zdjęć 273 fotografów, ilustrując życie, miłość i śmierć w 68 roku w 68 Państwa. Wystawa przyciągnęła ponad dziewięć milionów odwiedzających i, jak sobie życzyli Steichen, została przekazana wielkiemu księciu Luksemburgu jako przedmiotu stałej wystawy w Cervaux ^{[[[ 5 ]} . Ta wystawa znajduje się teraz w UNESCO w sekcji „Pamięć”.

Oprócz wystawy „The Family of Man”, kolejne dzieło Steichena słynie z tego, że przez pewien czas była najdroższą fotografią na świecie: Staw-Moonlight . W Luty 2006 , ta praca z obrazowymi początkami Steichena (z 1904 r.) Została sprzedana 2 928 000 dolarów W Sotheby’s w Nowym Jorku wówczas rekord.

Steichen zrobił zdjęcie w Mamaroneck w pobliżu domu jednego z jego przyjaciół, krytyka sztuki Charlesa Caffina. Zdjęcie reprezentuje zalesiony obszar i staw: światło księżyca pojawia się między drzewami i jest odbijane w stawie. Chociaż pierwszy proces kolorów, autochrom, pojawił się dopiero w 1907 roku, Steichenowi udało się stworzyć kolorowe wrażenie przy użyciu warstw gumy wrażliwej na światło, które stosuje w ręku. W 1904 r. Bardzo niewielu fotografów użyło tej techniki eksperymentalnej. Znane są tylko trzy kopie tego zdjęcia (dwa są w muzeach), a ponieważ użycie dziąseł jest ręczne, każda kopia jest wyjątkowa ^{[[[ 6 ]} .

• Charlie Chaplin , nie datowane, 24,7 × 20,2 cm , Toulon Art Museum.
• Balzac, w kierunku światła, północy , 1908, 27,7 × 35,5 cm , Toulon Art Museum.

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• (W) Edward Stick, The Family of Man: The Greatest Photographic Exhibition wszechczasów , Nowy Jork, opublikowany dla Muzeum Sztuki Nowoczesnej przez Maco Pub. Współ, 1955 .
• (W) Anne Cohen DePietro i Mary Anne Goley, Edward Stick: cztery obrazy w Contxt , New York, Hollis Taggart Galleries, 2003 .
• (W) Joel Smith, Edward Steichen: Wczesne lata , Princeton, NJ, Princeton University Press, 1999 .

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]