[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/elbrouz-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/elbrouz-wikipedia\/","headline":"Elbrouz – Wikipedia","name":"Elbrouz – Wikipedia","description":"before-content-x4 Nie nale\u017cy myli\u0107 z Elbourzem. Elbrouz Elbrouz widzia\u0142 z p\u00f3\u0142nocy. Geografia Wysoko\u015b\u0107 5 643 M , Zachodni szczyt [[[","datePublished":"2022-05-03","dateModified":"2022-05-03","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/c\/c7\/Mount_Elbrus_May_2008.jpg\/280px-Mount_Elbrus_May_2008.jpg","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/c\/c7\/Mount_Elbrus_May_2008.jpg\/280px-Mount_Elbrus_May_2008.jpg","height":"186","width":"280"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/elbrouz-wikipedia\/","wordCount":14754,"articleBody":" (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Nie nale\u017cy myli\u0107 z Elbourzem. Elbrouz Elbrouz widzia\u0142 z p\u00f3\u0142nocy. Geografia Wysoko\u015b\u0107 5 643 M , Zachodni szczyt [[[ Pierwszy ] Masywny Kaukaz Szczeg\u00f3\u0142y kontaktu 43 \u00b0 21 \u2032 10 \u2033 na p\u00f3\u0142noc, 42 \u00b0 26 \u2032 16 \u2033 [[[ Pierwszy ] Administracja P\u0142aci Rosja Republiki Kabardino-Balkarie Karatcha\u00ef\u00e9vo-Tcherkessie Ra\u00efons Elbrouz, Zol Karatcha\u00efevsk Wniebowst\u0105pienie Pierwszy 22 lipca 1829 para facet\u00f3w Khachirov (sommet oriental) 1874 Park Akhia Sotaiev, Horaace Walker, Frederick Gardiner It Peter Knobs (Sumpate Occidental) Geologia Wiek 10 milion\u00f3w lat Ska\u0142y Ryolit, rytacyt, TUF, Ignimbris, dacyt, andezyt, bazaltowy Andezyt, Trachyt, trachytyt Typ Wulkan subdukcji Morfologia Stratvolcan Dzia\u0142alno\u015b\u0107 We \u015bnie Ostatnia erupcja Env. 50 Apr. J.-C. Kod GVP 214010 modyfikator (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4L ‘ Elbrouz Lub Elbrous [[[ 2 ] , po rosyjsku Elbrus W Elbrous Lub BROUS [[[ 3 ] , wi\u0105zki Karakha\u00ef Mini W Mi\u00f1i Taw W \/ mi\u014b\u014bi stopy \/ , po\u0142o\u017cony na p\u00f3\u0142noc od Kaukazu, w Rosji, jest zwie\u0144czeniem tego pasma g\u00f3rskiego, kraju, a tak\u017ce Europy z 5643 metr\u00f3w nad poziomem morza. Jest to wulkan, kt\u00f3ry do\u015bwiadczy\u0142 erupcji do pocz\u0105tku naszej epoki, i urodzi\u0142o legendy takie jak ta, kt\u00f3ra chce, aby Prometeusz by\u0142 przykuty do dw\u00f3ch g\u0142\u00f3wnych szczyt\u00f3w za to, \u017ce zaoferowa\u0142 ludziom ogie\u0144. Jest pokryty wieloma lodowcami i nawet je\u015bli wzniesienie jest technicznie \u0142atwe i ma mechaniczne \u015brodki na g\u0142\u00f3wnej trasie, pozostaje trudny do uzyskania ze wzgl\u0119du na rygorystyczne i zmieniaj\u0105ce si\u0119 warunki klimatyczne. W ten spos\u00f3b kulminacja zosta\u0142a pokonana dopiero w 1874 r., A g\u00f3ra, kt\u00f3ra sta\u0142a si\u0119 symbolem podboju, pozostawi\u0142a wielu martwych. Pomimo problem\u00f3w \u015brodowiskowych z powodu frekwencji stosunkowo bogata fauna i flora s\u0105 chronione przez park narodowy od 1986 roku. (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Imi\u0119 Elbrouz jest metatez\u0105 Elbourz [[[ 4 ] , termin z \u015bwi\u0119tych tekst\u00f3w Zoroastrian, Avesta, kt\u00f3ry wyznaczy\u0142 legendarn\u0105 g\u00f3r\u0119 pod terminem HARA FERRY co oznacza \u201eHigh Sentinel\u201d [[[ 4 ] . Po islamizacji Persji wzi\u0119\u0142aby arabskie imi\u0119 Harborz Nast\u0119pnie Alborz , zwi\u0105zane z Elbrouz [[[ 4 ] . Mo\u017ce istnie\u0107 zwi\u0105zek mi\u0119dzy nazw\u0105 Elbrouz i korze\u0144 indoeuropejski -alba co oznacza \u201eg\u00f3ra\u201d i \u201ebia\u0142y\u201d, w kt\u00f3rych znajdujemy Albania I Alpy . Staro\u017cytni nazywali t\u0119 g\u00f3r\u0119 Strobilus (\u201eC\u00f4ne de pin\u201d po \u0142acinie, Emprunt du grec Strobilos Znaczenie \u201epokr\u0119conego obiektu\u201d, d\u0142ugotrwa\u0142ego terminu biologii opisuj\u0105cego kszta\u0142t wulkanu) i my\u015bla\u0142, \u017ce Zeus przyku\u0142 go Prometeusza, tytana, kt\u00f3ry skradzi\u0142 ogie\u0144 Bogom, aby zaoferowa\u0107 mu ludziom, prawdopodobnie w odniesieniu do jego starego aktywno\u015b\u0107 erupcyjna [[[ 5 ] . Nawet dzisiaj g\u00f3ra ma r\u00f3\u017cne nazwy w zale\u017cno\u015bci od region\u00f3w: Jin-Padishah Po turecku deformacja perso-arabu, Albar Lub \u015awit po persku \u201edu\u017ce\u201d, Ialbuzi Lub Yalbuz (\u10d8\u10d0\u10da\u10d1\u10e3\u10d6\u10d8) W Gruzji oznaczaj\u0105cej \u201e\u015bnieg mane\u201d, Uaszkhemakhue (Ci\u044d\u0449\u044d\u0449\u044da\u044d) w Adygu\u00e9en oznacza \u201eMountain of Joy\u201d lub Miesza\u0107 (Karatcha\u00ef Balkar: Mini ) Znaczenie \u201eEternal Mont\u201d w Karatcha\u00ef-Balkar. Table of ContentsSytuacja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Topografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Geologia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Klimat [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Fauna i flora [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Flora [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Dzikiej przyrody [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Erupcyjna historia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Wysoko\u015b\u0107 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Punkt kulminacyjny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Propaganda i druga wojna \u015bwiatowa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Igrzyska Olimpijskie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Windy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Alpinizm [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Ochrona \u015brodowiska [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Powi\u0105zane artyku\u0142y [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Filmografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Linki zewn\u0119trzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Notatki i referencje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Sytuacja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Widok satelitarny regionu Kaukazu Zachodniego. \u015anie\u017cne grzbiety oznaczaj\u0105ce lini\u0119 dzielenia wody s\u0105 widoczne w postaci bia\u0142ej granicy; Mount Elbrouz jest bia\u0142ym miejscem na p\u00f3\u0142noc od niego. Elbrouz unosi si\u0119 na p\u00f3\u0142nocno -zachodnim Kaukazie, sto kilometr\u00f3w od Morza Czarnego i 370 kilometr\u00f3w od Morza Kaspijskiego, z kt\u00f3rego mo\u017cna go zobaczy\u0107 w wyj\u0105tkowo wyra\u017anej pogodzie [[[ 5 ] . Z 5 643 metr\u00f3w nad poziomem morza [[[ Pierwszy ] , stanowi kulminacj\u0119 tego g\u00f3rskiego zasi\u0119gu, kt\u00f3ry tradycyjnie oznacza granic\u0119 mi\u0119dzy Azj\u0105 a Europ\u0105, podobnie jak Ural. Po\u0142o\u017cony jedenastu kilometr\u00f3w na p\u00f3\u0142noc od linii Watershade z oznaczaniem granicy z Gruzj\u0105, jest dzielona mi\u0119dzy odpowiednimi terytoriami autonomicznych republik Kabardino-Balkarie i Karatcha\u00ef\u00e9vo-Tcherkessie [[[ 6 ] . Stanowi zar\u00f3wno najwy\u017cszy szczyt w Rosji, jak i \u201estarego kontynentu\u201d, znacznie przed 4 808 metr\u00f3w nad poziomem morza. Jest to 65 kilometr\u00f3w na po\u0142udnie-po\u0142udniowy zach\u00f3d miasta Kislovodsk i 80 kilometr\u00f3w w zachodnim zachodniej cz\u0119\u015bci Naltchik. Topografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Widok satelitarny Elbrouz i jego dwa szczyty ze stacji Mir. Elbrouz jest niemal symetrycznym wulkanem do spania, zgodnie z planem pionowym, posiadaj\u0105cym dwa g\u0142\u00f3wne szczyty, po ka\u017cdej stronie ko\u0142nierza znajduj\u0105cego si\u0119 na poziomie 5416 metr\u00f3w nad poziomem morza: Zachodni szczyt jest zwie\u0144czeniem na poziomie 5643 metr\u00f3w nad poziomem morza [[[ Pierwszy ] podczas gdy szczyt wschodni ma 5621 metr\u00f3w [[[ 7 ] . Krater o \u015brednicy od 300 do 400 metr\u00f3w, znajduj\u0105cy si\u0119 na szczycie orientalnego zdj\u0119cia, by\u0142 stopniowo wype\u0142niony \u015bniegiem i lodem [[[ 8 ] . P\u00f3l \u015bniegu wulkanu, obejmuj\u0105ca obszar 138 km 2 , Nwas dwadzie\u015bcia dwa (lub dwadzie\u015bcia trzy wed\u0142ug \u017ar\u00f3de\u0142 [[[ 9 ] ) G\u0142\u00f3wne lodowce i siedemdziesi\u0105t siedem wt\u00f3rnych lodowc\u00f3w, kt\u00f3re rodz\u0105 rzeki Baksan, Kouban i Malka [[[ 5 ] W [[[ dziesi\u0119\u0107 ] . Niekt\u00f3re z tych lodowc\u00f3w, badane przez naukowc\u00f3w od lat 30. XX wieku [[[ 11 ] , mo\u017ce osi\u0105gn\u0105\u0107 400 metr\u00f3w grubo\u015bci, ale wszystkie s\u0105 w tyle, trac\u0105c od 80 do 500 metr\u00f3w d\u0142ugo\u015bci. Dwa g\u0142\u00f3wne nazywaj\u0105 si\u0119 Bolchoi Azaou (\u201eLe Grand Azaou\u201d), z obszarem 23 km 2 i d\u0142ugo\u015b\u0107 9,28 km i Irik, z obszarem 10,2 km 2 i d\u0142ugo\u015b\u0107 9,31 km . Ta aktywno\u015b\u0107 lodowcowa stanowi\u0142a wiele niezbyt rozleg\u0142ych, ale g\u0142\u0119bokich jezior [[[ 9 ] W [[[ dwunasty ] . Mapa topograficzna i trzy -wymiary animacji reprezentuj\u0105cych Elbrouz. Geologia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Kaukaz powstaje w wyniku zderzenia na p\u00f3\u0142noc od arabskiej p\u0142yty przeciwko p\u0142ytce eurazjatyckiej, powoduj\u0105c wiele trz\u0119sie\u0144 ziemi w regionie. Obszar uskok\u00f3w jest z\u0142o\u017cony, a przemieszczenie w du\u017cej mierze boczne na poziomie Anatolii i Iranu zapobiega utworzeniu zjawiska subdukcji i wyja\u015bnia rzadko\u015b\u0107 wulkan\u00f3w w zasi\u0119gu g\u00f3rskim. Elbrouz jest zatem jednym z rzadkich wyj\u0105tk\u00f3w [[[ 13 ] , z\u0142o\u017cone z zar\u00f3wno ska\u0142 metamorficznych (Schists, Gneiss), jak i magmatycznych ska\u0142 (granit, ryolit, tuf). Elbrouz zacz\u0105\u0142by trenowa\u0107 10 milion\u00f3w lat temu [[[ 11 ] . Wyrzuty z wulkanu pokrywaj\u0105 obszar 260 km 2 [[[ 8 ] . Znaleziono fragmenty ryolitu i rajodacytu, a tak\u017ce TUF i IGNIMBRITE, kt\u00f3re umo\u017cliwi\u0142y na randk\u0119 przy utworzeniu g\u0142\u00f3wnej kaldery oko\u0142o -700 000 lat [[[ 14 ] , prawdopodobnie odpowiadaj\u0105cy ko\u0144ca g\u0142\u00f3wnego cyklu erupcyjnego. Daty geochronologiczne wykaza\u0142y, \u017ce tylne cykle erupcyjne synchroniczne w r\u00f3\u017cnych magmowych ogniskach Wielkiego Kaukazu, wykazuj\u0105ce wsp\u00f3lne geologiczne pochodzenie tej aktywno\u015bci wulkanicznej [[[ 15 ] . Czasami skromne fumarolle wci\u0105\u017c czasami uciekaj\u0105 z wschodniej flanki wulkanu, na starej 24-kilometrowym lawie odlewanym d\u0142ugo z orientacji z p\u00f3\u0142nocno-wschodniego krateru, a gor\u0105ce \u017ar\u00f3d\u0142a powstaj\u0105 na zboczach g\u00f3rskich [[[ 8 ] . Klimat [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Elbrouz znajduj\u0105cy si\u0119 na p\u00f3\u0142kuli p\u00f3\u0142nocnej, okres letni, najmniej rygorystyczny, odbywa si\u0119 od czerwca do po\u0142owy wrze\u015bnia, a \u015brednio 50% s\u0142onecznych dni sprzyjaj\u0105 wzniesieniu szczytu. Pomimo wszystkiego wiatry, zdominowane przez mas\u0119 zachodniego powietrza, mog\u0105 sta\u0107 si\u0119 gwa\u0142towne, a temperatury bardzo szybko spadaj\u0105. Z ponad 4000 metr\u00f3w nad poziomem morza, nawet w lecie, mo\u017cna ustawi\u0107 warunki zamieci arktycznej o prawie zerowej widoczno\u015bci [[[ 16 ] . Cz\u0119sto zdarza si\u0119, \u017ce wiatr przekracza 100 km\/h . Zim\u0105 temperatura mo\u017ce spa\u015b\u0107 poni\u017cej \u221250 \u00b0 C. U g\u00f3ry, ale w dolinach gor\u0105cy i suchy potomkowie mog\u0105 powodowa\u0107 znaczne opady \u015bniegu. Na niskiej wysoko\u015bci \u015brednia opad\u00f3w wynosi 500 mm i mo\u017ce osi\u0105gn\u0105\u0107 1000 mm Kilka lat, podczas gdy powy\u017cej 2000 metr\u00f3w mog\u0105 przekracza\u0107 1500 mm [[[ 17 ] . Fauna i flora [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Flora [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Rhododendron Kaukazu. Na p\u00f3\u0142nocnym zboczu, od 1900 do 2300 metr\u00f3w nad poziomem morza, znajduje si\u0119 las sosny ( Pinus kochiana I Pinus sylvestris ) z brzoz\u0105 ( Betula sp.) I Ashs Mountain. Korytarze lawinowe s\u0105 wyra\u017anie widoczne z sam\u0105 obecno\u015bci\u0105 drewna li\u015bciastego. Buckshot ( Hippophae rhamnoides ), krzew ze srebrnymi li\u015b\u0107mi, jest obecny w dolinie rzeki Baksan. Na \u0142\u0105kach subalpinowych zi\u00f3\u0142 i kwiaty mog\u0105 osi\u0105gn\u0105\u0107 wysoko\u015b\u0107 od 70 do 80 cm . Jeden z najpi\u0119kniejszych krzew\u00f3w kwiatowych w regionie, rododendron Kaukazu ( Rhododendron Caucasicum ), popycha go. Lokalnie nazywane \u201eRose des Alpes\u201d, jego jasnor\u00f3\u017cowe kwiaty i krem \u200b\u200bs\u0105 kwitn\u0105ce wczesn\u0105 wiosn\u0105. Jego korzenie opadaj\u0105 g\u0142\u0119boko w opadaj\u0105c\u0105 pod\u0142og\u0119, co pozwala oprze\u0107 si\u0119 wiatrowi i \u015bniegu [[[ 18 ] . Od 2300 do 3000 metr\u00f3w nad poziomem morza pod\u0142oga subalpine ust\u0119puje miejsca alpejskiej pod\u0142odze i jej alpejskim trawnikom bogate w kwiaty. Poza tym, na skraju lodowc\u00f3w i p\u00f3l \u015bniegu, przemy\u015bnia kwitn\u0105, a wielokolorowe porosty pokrywaj\u0105 ska\u0142y pozbawione \u015bniegu [[[ 19 ] . Od 3000 do 3500 M , na wysoko\u015bciach, w kt\u00f3rych ro\u015bliny wci\u0105\u017c rosn\u0105, bawe\u0142niane ceazy ( Flora tomentosum ), Draves ( Wciera\u0142 sp.) I saksifra\u017ce ( Vinnica Saxifraga ) mo\u017cna r\u00f3wnie\u017c znale\u017a\u0107 w miejscach w\u015br\u00f3d porost\u00f3w. Na po\u0142udniowym zboczu, do 1600 metr\u00f3w nad poziomem morza, pchnij bukowe, urok, klon i popi\u00f3\u0142. Od 1600 do 2100 metr\u00f3w nad poziomem morza znajduje si\u0119 las jod\u0142y. Poza tym alpejskie trawniki oferuj\u0105 gatunki kwiat\u00f3w cz\u0119sto nieobecne na p\u00f3\u0142nocnym zboczu [[[ 19 ] . Lasy g\u00f3rskie s\u0105 bogate w grzyby i dzikie jagody: truskawki z drewna ( \u015awie\u017ce frags ), jagody ( Vaccinium ) Cassis ( Ribes Nigrum ) i maliny ( Rubus idaeus ) [[[ 18 ] . Dzikiej przyrody [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Kaukaz ma bogat\u0105 faun\u0119. Lasy chroni\u0142y br\u0105zowy nied\u017awied\u017a ( Ursus arctos ; Tur of the Western Caucasus. Na pastwiskach g\u00f3rskich \u017cyj w kamie\u017cach ( Rupicapra rupicapra kaukasica ) i Wild Mountain Goat ( Capra AegaGrus aEGagrus ), na granicy mi\u0119dzy lasami i alpejskimi \u0142\u0105kami, gdzie karmi\u0105 si\u0119 zio\u0142ami i m\u0142odymi drzewami. Tur of the Western Caucasus ( Kaukaska koza ) mieszka na wysoko\u015bciach w ci\u0105gu dnia, w grupach od o\u015bmiu do dziesi\u0119ciu os\u00f3b, i schodzi na wypas na alpejskich \u0142\u0105kach pod koniec dnia. W miesi\u0105cach zimowych tworz\u0105 wi\u0119ksze stada i przenosz\u0105 si\u0119 do dolin. Zim\u0105, kiedy jedzenie jest trudniejsze do znalezienia, Tur – jak wiele zwierz\u0105t – staje si\u0119 ofiar\u0105 wilk\u00f3w ( Wolf Dog ) [[[ 18 ] . Lisy poluj\u0105 r\u00f3wnie\u017c na zboczach Elbrouz, zw\u0142aszcza ma\u0142e gryzonie, takie jak mysz lasu ( Apodemus sylvaticus ) i Campagnols ( Mikrotus sp.). Lynx ( Lynx Lynx ) ma kaukazowy tetraogal (ofiara ( Tetraogallns Caucasicus ) i inne ptaki, a tak\u017ce zaj\u0105ce ( Rabbit Europseus ), Jele\u0144 ( Capreolus capreolus ), m\u0142ode smo\u0142y i kamois. Betlus Europy ( Nivalis Mosters ) – kt\u00f3ry mierzy tylko 20 cm Od nosa do ogona – jest r\u00f3wnie\u017c gwa\u0142townym drapie\u017cnikiem, poluje na du\u017c\u0105 liczb\u0119 gryzoni. Dziki (dziki ( Sus Scrofa ) s\u0105 powszechne i tworz\u0105 grupy od o\u015bmiu do pi\u0119tnastu os\u00f3b [[[ 18 ] . Wiele ptak\u00f3w zaludnia lasy wok\u00f3\u0142 Elbrouz. W\u015br\u00f3d nich jest sze\u015b\u0107 zagro\u017conych gatunk\u00f3w: Kaukaza tetra ( Lyrurus mlokosiewiczi ), \u015bwi\u0119ty jastrz\u0105b ( Falco Cherrug ), L’Igle Royal ( Aquila Chrysaetos ), pielgrzyma soko\u0142a ( Sok\u00f3\u0142 ), Orze\u0142 Imperium ( Hiliac Eagle ) i brodaty gipat ( Gypaetus broda ). W\u015br\u00f3d innych ptak\u00f3w obecnych w tych lasach wydaje si\u0119 nurka ( Sylvia Cinclus ), dzi\u00f3b papugi ( LOXIA PYTYOPTITACUS ), elegancki z\u0142oty ( Carduelis carduelis ), plament Roselin ( Carpodacus rubicilla ), pasterze zapa\u015bnicze ( Motacilla Cinerea ), \u017c\u00f3\u0142ta wylewka ( Pyrrhocorax ), sowa hulotte ( Strix ALUCO ), wielki ksi\u0105\u017c\u0119 ( Bubo Bubo ) i muzyk ponury ( Sylvia ). Chocia\u017c Elbrouz nie znajduje si\u0119 bezpo\u015brednio na \u015bcie\u017cce migracyjnej Wielkiego Kaukazu, pewna liczba ptak\u00f3w migracyjnych mija w pobli\u017cu wczesn\u0105 wiosn\u0105 i jesieni\u0105, jak popi\u00f3\u0142 i purpurowe czaple ( Kino p\u0142on\u0119\u0142o W Purpure p\u0142on\u0119\u0142o ), gru\u017alica \u0142ab\u0119d\u017a ( Cygnus zapach ), Ash Goose ( Rozwa\u017ca ), kaczka chipeau ( Anas Strepera ), Zimowa Sarcelle ( Anas Crecca ), niekt\u00f3re Greebes Castagneux ( Tachybaptus ruficollis ) i \u017cury popio\u0142u ( \u017bwir ) [[[ 18 ] . Lyre Tetras mieszka w\u015br\u00f3d wrzos i Rhododendron\u00f3w, ba\u017cant na niskiej wysoko\u015bci i powy\u017cej dzikiego indyka, kurczaka ska\u0142 ( Ptilopachus Petrosus ) i Le Pigeon Bises. Ponadto rzeki s\u0105 bogate w ryby, w tym pstr\u0105gi [[[ 20 ] . Lokalny gatunek br\u0105zowego pstr\u0105g\u00f3w ( Psalm Trutta Fario ) P\u0142ywanie w rzekach do 3000 metr\u00f3w nad poziomem morza i mo\u017ce \u017cy\u0107 ponad pi\u0119\u0107dziesi\u0105t lat. Carnivores, m\u0142odzi ludzie \u017cywi\u0105 si\u0119 owadami, robakami i mi\u0119czakami; Podczas gdy doro\u015bli atakuj\u0105 wi\u0119ksze ryby, takie jak szczupak ( Esox Lucjusz ). Pstr\u0105gi \u017cywi\u0105 si\u0119 r\u00f3wnie\u017c skorupiakami, takimi jak gamgare ( Gammarus pulex ) [[[ 18 ] . Viper Kaznakova ( Vipera Kaznakovi ), inne zagro\u017cone zwierz\u0119 jest endemiczne w regionie. Triton ( Triturus victus ophryticus ), kt\u00f3ry pojawia si\u0119 r\u00f3wnie\u017c w rosyjskiej ksi\u0105\u017cce rosyjskiej, jest obecny w lasach i na zboczach Elbrouz do wysoko\u015bci 2750 M . Mo\u017cna zaobserwowa\u0107 inne stosunkowo powszechne p\u0142azy: wsp\u00f3lny tryton ( Tritirus vulgaris ), br\u0105zowy p\u00e9lobate ( Pelobates Brown ), wsp\u00f3lna ropucha ( BUFO BUFO ) i zielona ropucha ( Buffo viridis ), Zielona Rainette ( Hyla Arborea ), \u015bmiechu \u017caba ( Syn Ridibunda ) i br\u0105zowa \u017caba ( Rana Macrocnemis ) [[[ 18 ] . Erupcyjna historia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Datowanie Lahar\u00f3w, ujawniaj\u0105c zdarzenia wulkaniczne, umo\u017cliwi\u0142o podkre\u015blenie pewnej liczby ostatnich erupcji podczas holocenu, istnieje 8150 \u00b1 100, 6200 \u00b1 120, 5100 \u00b1 100, 4060 \u00b1 40 i 2520 \u00b1 60 lat [[[ 21 ] . Ostatnia erupcja Mont Elbrouz odby\u0142a si\u0119 pomi\u0119dzy Rok 50 \u00b1 50 lat [[[ 22 ] I 250 \u00b1 30 lat [[[ 21 ] . Ponadto \u017cadne zeznania nie s\u0105 dost\u0119pne, ale wiele legend by\u0142o w stanie si\u0119 narodzi\u0107: opr\u00f3cz tego z Prometeusza historia opowiada, \u017ce \u200b\u200bPrince Besc’t, zazdrosny o ten gigant, kt\u00f3ry jest Elbrouz, odci\u0105\u0142 g\u0142ow\u0119 udarem szabli, rodz\u0105c do dw\u00f3ch szczyt\u00f3w. Wybuchowy charakter wulkanu [[[ 8 ] A cz\u0119stotliwo\u015b\u0107 jego erupcji mo\u017ce spowodowa\u0107 obawy o transakkaukaz\u0119 i populacje kisukazowe nowa erupcja, kt\u00f3ra by\u0142aby niebezpieczna, bior\u0105c pod uwag\u0119 grub\u0105 warstw\u0119 lodu na jego szczycie [[[ 21 ] . Wysoko\u015b\u0107 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Wysoko\u015b\u0107 Elbrouba zosta\u0142a dok\u0142adnie zmierzona po raz pierwszy w 1813 r M Na Zachodni szczyt [[[ 23 ] . Ale miary bardzo r\u00f3\u017cni\u0105 si\u0119 podczas Xix To jest Century: 5 024 M W 1829 r. W por\u00f3wnaniu z 5637 M W 1837 r [[[ 24 ] . Punkt kulminacyjny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] \u201eEmmanuel Rock\u201d, wygrawerowany pod koniec pierwszego wej\u015bcia. Pierwsze wej\u015bcie na jeden ze szczyt\u00f3w Mont Elbrouz odbywa si\u0119 w ramach wyprawy naukowej, zorganizowanej przez Akademi\u0119 Nauk Rosji, na propozycji i pod nadzorem dow\u00f3dcy linii ufortyfikowanej P\u00f3\u0142nocnej Kaukazy, Og\u00f3lne Emmanuel . Ta wyprawa sk\u0142ada si\u0119 wybitni naukowcy: profesor Adolf Kupfer, za\u0142o\u017cyciel obserwatorium Geofizyki \u015awi\u0119tego Petersburga, fizyka Emil Lenz, zoologa \u00c9douarda M\u00e9netries, za\u0142o\u017cyciel entomologicznego Towarzystwa Rosji, botanika Carl Anton Von Meyer, kt\u00f3ry p\u00f3\u017aniej sta\u0142 si\u0119 akademickim oraz dyrektor Botanical Garden of Moscow, artysta i architekt Giuseppe Marco Bernardazzi, kt\u00f3ry po raz pierwszy rysowa\u0142 Mont Elbrouz oraz w\u0119gierskiego podr\u00f3\u017cnika Janos Besse [[[ 25 ] W [[[ 26 ] W [[[ 27 ] . Wniesienie jest przeprowadzane przez p\u00f3\u0142nocn\u0105 twarz Mont Elbrouz od g\u00f3rnego kursu rzeki Malka [[[ 27 ] W [[[ 28 ] . . 22 lipca 1829 \u00e0 midi, faceci kha\u0441irov, un przewodnik kalamaze ou Kabarde atteint le sommet oriental [[[ 29 ] W [[[ 30 ] W [[[ trzydziesty pierwszy ] . Na g\u00f3rze pobrane s\u0105 dwa bloki bazaltowe: pierwszy zostaje wysy\u0142any do Sankt Petersburga, a drugi zostaje powierzony Besse i zg\u0142oszony W\u0119gierskiemu Muzeum Narodowym w Budapeszcie. Pozostali wspinacze osi\u0105gaj\u0105 wysoko\u015b\u0107 oko\u0142o 5300 metr\u00f3w. Pierwsze wzniesienie Elbrouz jest powitane przez trzy salwy karabinowe. Pami\u0119ci szefa wyprawy, tekst jest wyci\u0119ty w bloku ska\u0142y, w pobli\u017cu obozu podstawowego. \u201eEmmanuel Rock\u201d zosta\u0142 odkryty dopiero do 1932 roku przez radzieckich alpinist\u00f3w [[[ 26 ] . Pierwsze wej\u015bcie na wschodni szczyt Elbrouz jest nast\u0119pnie udokumentowane w pracy wielu rosyjskich naukowc\u00f3w, w szczeg\u00f3lno\u015bci geograf\u00f3w PIOTR Semionov-Tian-Chanski i Gustav Radde [[[ 32 ] . W 1868 r. Douglas William Freshfield, Adolphus Warburton Moore, Charles Camins Tucker i Fran\u00e7ois Devouass zostali pierwszymi obcokrajowcami, kt\u00f3rzy wspi\u0119li si\u0119 na ten sam szczyt. Wreszcie, w 1874 r., Zachodni szczyt wspina\u0142 si\u0119 przez wypraw\u0119 prowadzon\u0105 przez przewodnika Balkar Akhia Sottaiev w imieniu brytyjskiej Florence Craubord Grove w towarzystwie Horace’a Walkera, Fredericka Gardinera i szwajcarskiego przewodnika, Peter Knubel [[[ 29 ] . Na ko\u0144cu Xix To jest Century, rosyjski topograf Andrei Pastoukhov podj\u0105\u0142 kilka pr\u00f3b dotarcia do szczytu, ale jego niezdolno\u015b\u0107 do w\u0142a\u015bciwej aklimatyzacji powoduje kilka niepowodze\u0144. Ska\u0142y, w kt\u00f3rych zosta\u0142 zmuszony do obozu podczas jednej ze swoich pr\u00f3b, nosz\u0105 teraz jego imi\u0119 na cze\u015b\u0107 wiedzy, kt\u00f3r\u0105 przyni\u00f3s\u0142 na g\u00f3r\u0119 [[[ 29 ] . W 1891 r. Niemiecki Gottfried Merzbacher i austriacki Ludwig Purtscheller wyprodukowali w towarzystwie dw\u00f3ch lokalnych przewodnik\u00f3w, wznoszenia zachodniego szczytu w zaledwie osiem godzin. W 1910 r. Szwajcarscy wspinacze Googie i Romis wyprodukowali pierwsze przej\u015bcie Elbrouz, wspinaj\u0105c si\u0119 na dwa szczyty podczas tego samego wej\u015bcia. W 1925 r. A. Japaridze by\u0142a pierwsz\u0105 kobiet\u0105, kt\u00f3ra pokona\u0142a Elbrouz. W 1934 r. Radzieccy alpinisty V. Korzoun i A. Gousev wyprodukowali pierwsze zimowe wej\u015bcie. W 1939 r [[[ 33 ] . W pierwszych latach Zwi\u0105zku Radzieckiego alpinistyki sta\u0142y si\u0119 popularnym sportem i cz\u0119sto\u015bci\u0105 przez alpinist\u00f3w, do\u015bwiadczonych lub nie, znacznie wzros\u0142o. Zim\u0105 1936 r. Wa\u017cna grupa Komsomolu pr\u00f3bowa\u0142a wej\u015b\u0107 i straci\u0142a wielu cz\u0142onk\u00f3w, kt\u00f3rzy \u015blizgaj\u0105 si\u0119 na lodzie [[[ 29 ] . Latem tego samego roku na szczycie zosta\u0142 osi\u0105gni\u0119ty przez brytyjskiego fizyka Paula Dirac i jego rosyjskiego przyjaciela Igor Tamm [[[ 34 ] . W 1956 roku, masowe wej\u015bcie 400 alpinist\u00f3w jest zorganizowany w celu oznaczenia 400 To jest Rocznica aneksji Kabardino-Balkaria, autonomicznej sowieckiej republiki socjalistycznej, w kt\u00f3rej znajduje si\u0119 g\u00f3ra. Propaganda i druga wojna \u015bwiatowa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] w 1930 , Joseph Stalin zbiera swoje popiersie na szczyt przez radzieckich pracownik\u00f3w [[[ 35 ] . Wnosi napis: \u201eNa najwy\u017cszy szczyt w Europie wzni\u00f3s\u0142 popiersie najwi\u0119kszego cz\u0142owieka wszechczas\u00f3w\u201d [[[ 36 ] . Jego data znikni\u0119cia nie jest dok\u0142adnie znana [[[ 35 ] . Pomnik wzniesiony w ho\u0142dzie dla obro\u0144c\u00f3w Elbrouz. W poszukiwaniu stabilnych \u017ar\u00f3de\u0142 paliwa Wehrmacht popycha swoje podboje na pola naftowe Baku nad Morzem Kaspijskim, a podczas bitwy pod Kaukazem kr\u00f3tko zajmuje g\u00f3r\u0119 z alpejskim kontyngentem oko\u0142o 10 000 m\u0119\u017cczyzn (Gebirgsj\u00e4ger) na \u015brodku Rok 1942 [[[ 29 ] , w nadziei, \u017ce przekrocz\u0105 \u0142a\u0144cuch Kaukazu, aby kontynuowa\u0107 na po\u0142udniowy wsch\u00f3d. Wed\u0142ug niekt\u00f3rych zezna\u0144, gdy Hitler dowiaduje si\u0119, \u017ce g\u00f3rski oddzia\u0142 oddzia\u0142u Edelweiss Zosta\u0142 wys\u0142any na szczyt Elbrouz, aby zasadzi\u0107 nazistowsk\u0105 flag\u0119, wszed\u0142 do kryzysu gniewu, kwalifikuj\u0105c realizacj\u0119 \u201eakrobatyki\u201d i zagra\u017ca s\u0105dowi dowodz\u0105cym dywizj\u0105 [[[ 37 ] . Historia prawdopodobnie apokryficzna m\u00f3wi, \u017ce radziecki pilot otrzyma\u0142 medal za zbombardowanie g\u0142\u00f3wnego schronienia g\u00f3rskiego w tym czasie, Schronienie 11 ( Priyout 11 ), zbudowany w latach 1929\u20131932 [[[ 29 ] , podczas gdy by\u0142 okupowany przez wroga. P\u00f3\u017aniej zasugerowano, \u017ce pilot jest ponownie ozdobiony, a nie do niszczenia schronienia – w ko\u0144cu pozostawiony nienaruszony – ale raczej za zniszczenie magazynowania oleju opa\u0142owego blisko schronienia na 4 160 M D\u2019Altitude [[[ 29 ] . W Stycze\u0144 1943 , Walka mi\u0119dzy armi\u0105 czerwon\u0105 a Wehrmachtem zako\u0144czy\u0142a si\u0119 wycofaniem \u017co\u0142nierzy niemieckich [[[ 29 ] kosztem wielu ofiar w obu obozach [[[ 11 ] . W 1971 r. Na stacji MIR zbudowano muzeum wojny i pami\u0105tkowy pomnik [[[ 11 ] , na poziomie 3470 metr\u00f3w nad poziomem morza [[[ 38 ] , aby odda\u0107 ho\u0142d ofiarom tych wydarze\u0144, z kt\u00f3rych wiele zosta\u0142o pochowanych pod wiecznym \u015bniegiem i nigdy nie otrzyma\u0142o poch\u00f3wku; Dost\u0119pne dzi\u0119ki kolejce linowej muzeum przyci\u0105ga oko\u0142o 9 000 odwiedzaj\u0105cych rocznie, co mo\u017ce r\u00f3wnie\u017c skorzysta\u0107 z panoramy 360 \u00b0 na szczycie Elbrouz i okolicznych g\u00f3r [[[ 11 ] . Igrzyska Olimpijskie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] . Pierwszy Jest Luty 2014 , r\u00f3wnolegle z g\u0142\u00f3wn\u0105 sztafet\u0105, olimpijski p\u0142omie\u0144 igrzysk olimpijskich w Soczi, chroniony pod latarni\u0105 z powodu podmuch\u00f3w wiatru, jest o\u015bwietlony na szczycie Elbrouz przez alpinist\u00f3w Abdoul Khalima Olmezow Bankarie i Karina Mezova, kt\u00f3ra ma 130 g\u00f3rskich wspinaczek na sw\u00f3j kredyt [[[ 39 ] . Windy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Dwa szczyty Mont Elbrouz. Trzy windy narciarskie pozwalaj\u0105 odwiedzaj\u0105cym przej\u0105\u0107 na wysoko\u015b\u0107 3847 metr\u00f3w [[[ 29 ] . Do po\u0142owy lat -2000, pierwsza sekcja zosta\u0142a dostarczona przez kolejk\u0119 linow\u0105 Elbrouz-1 , kt\u00f3rego budowa rozpocz\u0119\u0142a si\u0119 w 1959 roku. Pocz\u0105wszy od drogi Azaou na 2180 metr\u00f3w nad poziomem morza w dolinie, prowadzi do starego punktu widzenia ( Old Cruisor W Stare horyzonty ) na 2970 metrach nad poziomem morza u podn\u00f3\u017ca ko\u0144cowego j\u0119zyka lodowca Mali Azaou, kt\u00f3ry spad\u0142 od czasu budowy instalacji. Jego d\u0142ugo\u015b\u0107 wynosi 1740 metr\u00f3w, o wysoko\u015bci 650 metr\u00f3w. Druga sekcja, zbudowana w 1976 roku, prowadzi do stacji MIR na 3470 metr\u00f3w nad poziomem morza. Jego d\u0142ugo\u015b\u0107 wynosi 1800 metr\u00f3w, o wysoko\u015bci 500 metr\u00f3w. Wreszcie, ostatnia sekcja to pojedynczy podsumowy ci\u0105g krzese\u0142kowy, kt\u00f3ry nast\u0119pnie unika godziny chodzenia do turyst\u00f3w do schronisk Garabachi, na poziomie 3 847 metr\u00f3w nad poziomem morza [[[ 38 ] . Zbudowany pod koniec lat siedemdziesi\u0105tych mia\u0142 1000 metr\u00f3w d\u0142ugo\u015bci, z wysoko\u015bci\u0105 250 metr\u00f3w. W Grudzie\u0144 2006 , Pierwsza sekcja kolejki linowej jest zmodernizowana w celu spe\u0142nienia wymaga\u0144 bezpiecze\u0144stwa, dzi\u0119ki budowie nowej kolejki linowej r\u00f3wnolegle z istniej\u0105c\u0105. Potem Sierpie\u0144 2009 , zbudowana jest nowa kolejka linowa, aby dotrze\u0107 do drugiej sekcji. Wreszcie 27 grudnia 2015 , kolejka linowa umo\u017cliwiaj\u0105ca wprowadzenie trzeciej sekcji, staj\u0105c si\u0119 w ten spos\u00f3b drug\u0105 najwy\u017csz\u0105 kolejk\u0105 linow\u0105 w Europie po Zermatt w Szwajcarii (3 883 M ) [[[ 40 ] . Jego pojemno\u015b\u0107 wynosi 750 os\u00f3b na godzin\u0119. O\u015brodek narciarski to masa obrotu w kwietniu i maju [[[ 7 ] . Alpinizm [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Istnieje wiele tras obejmuj\u0105cych g\u00f3r\u0119. Normalna trasa, pozbawiona szczelin, trwa prawie prosto na zboczach g\u00f3ry od ko\u0144ca kolejki linowej na g\u00f3r\u0119. Latem nierzadko zdarza si\u0119, \u017ce stu ludzi codziennie osi\u0105ga si\u0119 przy normalnej trasie. Trasa nie jest technicznie trudna, ale fizycznie pr\u00f3buj\u0105ca, przez silne nachylenie i silne wiatry. Zimowe wej\u015bcia s\u0105 rzadkie i g\u0142\u00f3wnie podejmowane przez do\u015bwiadczonych alpinist\u00f3w z powodu ekstremalnych warunk\u00f3w klimatycznych. \u015aredni roczny ho\u0142d wynosi od pi\u0119tnastu do trzydziestu martwych, g\u0142\u00f3wnie z powodu braku organizacji, niskiego sprz\u0119tu i z\u0142ej aklimatyzacji, co powoduje ostre g\u00f3ry podczas niekt\u00f3rych pr\u00f3b [[[ 41 ] . W 2004 r. Odejmowano czterdzie\u015bci osiem ofiar [[[ 7 ] . Dwa szczyty Mont Elbrouz i normalny spos\u00f3b wej\u015bcia na szczyty obserwowane na wysoko\u015bci 4000 metr\u00f3w. Normalna trasa, na po\u0142udniowym zboczu, jest naj\u0142atwiejsza, najbezpieczniejsza i najszybsza, u\u017cywaj\u0105c wyci\u0105g\u00f3w narciarskich do schronisk Garabachi [[[ 38 ] Oferowanie 11 cylindrycznych kabin ( Bochki W j\u0119zyku rosyjskim \u201ebeczki\u201d) po 6 \u0142\u00f3\u017cek i \u0142\u0105cznie 80 miejsc, z wod\u0105 z topnienia lodowca w lecie i ogrzewaniem elektrycznym [[[ 42 ] . Przy p\u00f3\u0142torej spaceru, na poziomie 4157 metr\u00f3w nad poziomem morza, jest schronienie oleju nap\u0119dowego, oferuj\u0105c 50 miejsc i zbudowany w 2001 r. Na miejscu by\u0142ego schronienia 11 przypadkowo spalony 16 sierpnia 1998 [[[ 29 ] W [[[ 38 ] W [[[ 42 ] . Przy dw\u00f3ch godzinach dodatkowego chodzenia normalna trasa mija w pobli\u017cu ska\u0142 Pastoukhow, jak daleko mo\u017cna i\u015b\u0107 do korzenia. Reszta wej\u015bcia w kierunku dw\u00f3ch g\u0142\u00f3wnych szczyt\u00f3w mo\u017cna wykona\u0107 tylko w stopie [[[ 38 ] . Trasa jest dobrze zaznaczona, ale odej\u015bcie od niej mo\u017ce by\u0107 ryzykowne od ponad pi\u0119\u0107dziesi\u0119ciu metr\u00f3w z powodu kilku szczelin lub w przypadku niedostatecznej pozycji [[[ 16 ] . Wariant umo\u017cliwia dotarcie do schronienia oleju nap\u0119dowego z obozu lodowego, na poziomie 3680 metr\u00f3w nad poziomem morza [[[ 38 ] . Inny spos\u00f3b pozwala dotrze\u0107 do szczytu z Kioukiourtliou-Kolbachi (4639 M ) przez Kopu\u0142a Koupol na 4912 metrach, na zachodnim zboczu g\u00f3ry. Ta znacznie d\u0142u\u017csza trasa jest dost\u0119pna z pierwszego odcinka samochodu kablowego przekraczaj\u0105cego moreny w kierunku p\u00f3\u0142nocnego zachodu przez Khoti Outaou przekazanie nast\u0119pnie na szczyt, to znaczy z doliny Khourzouk w Republice Karatcha\u00ef\u00e9vo-Tcherkessie. Nie ma schronienia, ale ziemia bardziej sprzyja obozowi [[[ 43 ] . G\u00f3ra Elbrouz widziana ze wschodu. Inne sposoby na wsch\u00f3d od doliny, lodowca i Iryk Pass (3667 M ) lub na p\u00f3\u0142nocy s\u0105 mo\u017cliwe, ale s\u0105 bardziej niebezpieczne ze wzgl\u0119du na brak lub przestarza\u0142e rozwoju [[[ 44 ] . W epoce radzieckiej Mont Elbrouz mieszka\u0142 konkursy na pr\u0119dko\u015b\u0107 wzroku i trenowa\u0142 krajowe wyprawy do Himalaj\u00f3w (1982 i 1989). Najlepsi alpinisty odczuwali swoj\u0105 wytrzyma\u0142o\u015b\u0107 podczas tego presti\u017cowego wydarzenia. W Wrzesie\u0144 1989 , Vladimir Balyberdine organizuje pierwszy oficjalny wy\u015bcig mi\u0119dzy schronieniem a przepustk\u0105. W 1990 r. Anatoli Boukreev ustanowi\u0142 rekord, wspinaj\u0105c si\u0119 na wschodnim szczycie w czasie 1 godziny i 47 minut. W 2005 r., Wraz z rosn\u0105cym entuzjazmem sport\u00f3w ekstremalnych i wzrostem liczby alpinist\u00f3w w Rosji, tradycja ta jest ponownie uruchomiona, a nowa wy\u015bcig jest zorganizowana mi\u0119dzy Bochki i zachodni szczyt [[[ 45 ] . W 2006 r. Najlepsi alpinatorzy by\u0142ych republik radzieckich wzi\u0119li udzia\u0142 w konkursie: Denis Urubko z Kazachstanu, Siergieja Selivetova i Aleksandra Kerimova z Kirgistanu, Siergiej Sourmonine z Rosji. Po raz pierwszy jedna z tras oferuje wzrost wysoko\u015bci wi\u0119kszy ni\u017c 3000 metr\u00f3w z odej\u015bciem od polis Azaou na poziomie 2400 metr\u00f3w nad poziomem morza i przybyciem na Zachodni szczyt. Denis Urubko ustanawia na tej trasie czas 3 godzin 55 minut i 58 sekund. Na trasie, zaczynaj\u0105c od schronisk Garabachi, Svetlana Sharipova jest najlepsz\u0105 kobiet\u0105 z czasem 3 godzin 21 minut i 29 sekund [[[ czterdzie\u015bci sze\u015b\u0107 ] . . 7 maja 2017 , Ekwadorski Karl Egloff bierze udzia\u0142 w te\u015bcie Skymarathon podczas wy\u015bcigu Red Fox Elbrus (W) . Wygra\u0142 12.2 -kilometrowe wydarzenie wst\u0119puj\u0105ce 3 H 24 min 14 S I nie po\u015bwi\u0119caj\u0105c czasu na \u015bwi\u0119towanie jego zwyci\u0119stwa natychmiast schodzi, aby uko\u0144czy\u0107 podr\u00f3\u017c w obie strony 4 H 20 min 45 S , ustanowienie nowego rekordu [[[ 47 ] Mo\u017cna obej\u015b\u0107 Mont Elbrouz. Naj\u0142atwiejsza trasa wymaga od o\u015bmiu do dziesi\u0119ciu dni w\u0119dr\u00f3wek, z przekroczeniem kilku lodowc\u00f3w i przekraczaniem wielu poda\u0144. Zaczyna od wioski Baksan w dolinie Kirtyk, a nast\u0119pnie przechodzi przez przepustk\u0119 Kirtykaouch (3242 M ), zejd\u017a do rzeki Malka, gdzie mo\u017cna odkry\u0107 upadki su\u0142tana o wysoko\u015bci czterdziestu metr\u00f3w w pobli\u017cu \u017ar\u00f3de\u0142 Jilasu, a nast\u0119pnie \u0142\u0105czy Khourzouk po Col de Bouountach (3072 M ) i wreszcie przecina rzek\u0119 Oullou-Kam, przepustk\u0119 Khoti Outaou (3 456 M ), lodowiec Azaou, kt\u00f3ry zejdzie do Terskl i wreszcie powr\u00f3ci\u0107 do punktu pocz\u0105tkowego [[[ 48 ] . Po p\u0119kni\u0119ciu ZSRR utrzymanie schronisk dozna\u0142o problem\u00f3w politycznych, zast\u0105piona bardziej handlow\u0105 aktywno\u015bci\u0105 tworzeniem du\u017cych prywatnych kompleks\u00f3w hotelowych, oferuj\u0105c pewne opiek\u0119 nad gor\u0105cymi \u017ar\u00f3d\u0142ami [[[ 5 ] . Wydaje si\u0119 jednak, \u017ce ten trend jest wch\u0142oni\u0119ty, a w\u0142adze odzyska\u0142y rzeczy w r\u0119ku [[[ 41 ] . W Wrzesie\u0144 2012 , na \u201esiodle\u201d jest zainstalowane schronisko awaryjne ( Sadlov ) z Elbrouz, mi\u0119dzy wschodnim szczytem a zachodnim szczytem, \u200b\u200bstacj\u0105 EG 5300 (ru) . Jest to najwy\u017csze schronienie g\u00f3rskie w Europie [[[ 49 ] . Jednak schronienie zostaje zniszczone przez wiatry w grudniu tego samego roku. W 2013 r. Nowe, bardziej skromne schronisko awaryjne, kt\u00f3re mo\u017ce pomie\u015bci\u0107 od czterech do sze\u015bciu os\u00f3b, zosta\u0142o zbudowane 300 metr\u00f3w od Stacja EG 5300 , przez rosyjsk\u0105 Federacj\u0119 Mountainer [[[ 50 ] . Ochrona \u015brodowiska [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Park Narodowy zosta\u0142 za\u0142o\u017cony w 1986 roku na wschodnim zboczu Mont Elbrouz, wok\u00f3\u0142 basenu rzeki Baksan, aby zachowa\u0107 dzikie \u017cycie w perspektywie d\u0142ugoterminowej podczas promowania turystyki. Park Narodowy Prielbrochi\u00e9 obejmuje obszar 1 004 km 2 podzielone na trzy post\u0119puj\u0105ce obszary regulacyjne, do kt\u00f3rych dodano stref\u0119 buforow\u0105 wynosz\u0105c\u0105 278 km 2 . Lodowce obejmuj\u0105 15% obszaru parku [[[ 11 ] . Jednak turystyka pozostaje g\u0142\u00f3wnym problemem \u015brodowiskowym w Mont Elbrouz. Najcz\u0119stsze trasy s\u0105 usiane odpadami przez ca\u0142y czas wspinaczki, szczeliny s\u0142u\u017c\u0105 jako otwarte powietrze i toalety w godnym ubolewaniu sanitarnym, \u015bnieg jest usiany odchodami [[[ 7 ] W [[[ 51 ] . Mount Elbrouz s\u0142u\u017cy jako wystr\u00f3j odcinka Koubatsou i gry stulecia , Tom 2 Ekrany mg\u0142y (Seria fantasy dla m\u0142odzie\u017cy Roberta Belfiore). \u015aciga\u0142 si\u0119 ze swoim Gargoyle Macha, m\u0142ody Wojownik Ophine pr\u00f3buje uciec z Guttur, zaciek\u0142ego gargouille odpowiedzialnego za ich wyeliminowanie. Elbrouz by\u0142 reprezentowany przez wielu artyst\u00f3w. Elbrouz z widokiem na fortec\u0119 Piatigorsk, przez francuskiego malarza Charlesa-Marie Reboul (1815\u20131898). Powi\u0105zane artyku\u0142y [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] (W) Elbrus i G\u00f3rna Mapa i Guide Valley Doliny Baksan, mapa topograficzna 1: 50000 To jest Z informacjami turystycznymi, EWP 2007 (ISBN 9780906227954 ) Filmografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] (FR) W (W) Elbrus , Film dokumentalny wyprodukowany w 2016 roku przez Laurent Jamet Linki zewn\u0119trzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] O innych projektach Wikimedia: Notatki i referencje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] \u2191 A B C i D Wyobra\u017canie sobie Na lokalnej mapie topograficznej. \u2191 ‘ Elbrous ou Elbrouz \u00bb , NA larousse.fr , Larousse Editions \u2191 Poszukiwanie Geonames , National Geospatial-Intelligence Agency. \u2191 A B i C (W) W. Eilers, ‘ Alborz \u00bb , NA Iranicaonline.org , Encyclopaedia Iranica \u2191 A B C i D (W) Howard Gr\u00f3b W ‘ Dotarcie na szczyt na Kaukazie \u00bb W New York Times W 27 sierpnia 1989 ( Czytaj online ) \u2191 (ru) Mapa topograficzna Elbrusa (Terskol, Elbrus), Rosja \u2191 A B C i D (W) ‘ Mount Elbrus \u00bb [\u201eLe Mont Elbrouz\u201d], on Summitpost.org \u2191 A B C i D (W) ‘ Elbrus \u00bb , NA https:\/\/volcano.si.edu W Globalny program wulkanizmu W Smithsonian Institution (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 21 stycznia 2017 ) \u2191 A et b (W) ‘ Lodowce Mt. Elbrusa \u00bb [\u201eLes Glaciers du Mont Elbrouz\u201d], Rosyjskie Towarzystwo Geografii, RGO.RU \u2191 (W) Encyclop\u00e6dia Britannica – Mount Elbrouz \u2191 a b c d e i f (W) ‘ Park Narodowy Prielbrusye \u00bb ( Archive.org \u2022 \u2022 Wikiwix \u2022 \u2022 Archiwum \u2022 \u2022 Google \u2022 Co robi\u0107 ?) (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 8 czerwca 2017 ) \u2191 (W) ‘ GLALACIOLOGIA I HYDROLOGIA – Przygoda, na \u015bwie\u017cym powietrzu, Kultura Podr\u00f3\u017c: Rosja, Kaukaz, Syberia, Azja \u015arodkowa – Tours> Caucasus> Elbrus Region> Info> Glaciology and Hydrology \u00bb , NA Archive.wikiwix.com (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 5 czerwca 2022 ) \u2191 (W) NASA Earth Observatory Newsroom – Mt. Elbrus \u2191 (W) A. G. Gurbanov, O. A. Bogatikov, I. V. Melekestsev, P. W. Lipman, J. B. Lowenstern, D. R. Miller, A. Ya. Dokuchaev, \u00abElbrus caldera na p\u00f3\u0142nocnym Kaukazie: struktura geologiczna i czas formacji\u00bb, Rosyjski Journal of Earth Sciences , tom. 6, N O 4, sierpie\u0144 2004 \u2191 (W) I. V. Tchernychev, V. A. Lebedev, S. N. Boudoblnov, M. M. Arakelyants, Iou. V. Gol’s, Geochronologia izotopowa erupcji wulkanicznych czwartorz\u0119dowych na wi\u0119kszym Kaukazie , Institute of the Geology of Rude, petrografia, mineralogia i geochemia (IGEM), Acad\u00e9mie des Sciences de Russie \u2191 A et b (W) Mont Elbrouz – Wniebowst\u0105pienie i ryzyko \u2191 (W) ‘ Biuro geograficzne – klimat Elbrus \u00bb ( Archive.org \u2022 \u2022 Wikiwix \u2022 \u2022 Archiwum \u2022 \u2022 Google \u2022 Co robi\u0107 ?) (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 8 czerwca 2017 ) \u2191 a b c d e f i g (W) ‘ Park Narodowy Prielbrusye \u00bb ( Archive.org \u2022 \u2022 Wikiwix \u2022 \u2022 Archiwum \u2022 \u2022 Google \u2022 Co robi\u0107 ?) , NA Wild-Russia.org \u2191 A et b (W) Biuro geograficzne – ro\u015blinno\u015b\u0107 Elbrus \u2191 (W) Biuro geograficzne – Elbrus Fauna \u2191 A B i C (W) [Doc] A. G. Gourbanov, J.B. Lowerern, O.A. Bogatikov, P.W. Lipman, ‘ Plejstoce\u0144 i holoce\u0144ska historia wulkanu Elbrusa, niebezpiecznego stratokonu postcaldera w po\u0142udniowej Rosji \u00bb ( Archive.org \u2022 \u2022 Wikiwix \u2022 \u2022 Archiwum \u2022 \u2022 Google \u2022 Co robi\u0107 ?) (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 8 czerwca 2017 ) \u2191 (W) ‘ Erupcyjna historia \u00bb , NA https:\/\/volcano.si.edu W Globalny program wulkanizmu W Smithsonian Institution (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 21 stycznia 2017 ) \u2191 Wspomnienia Akademii Nauk \u015awi\u0119tych Petersburga Tom 7 \u2191 Aleksander Z Humboldt W Azja \u015arodkowa: Badania nad pasmami g\u00f3rskimi i klimatologi\u0105 por\u00f3wnawcz\u0105 W tom. 3, kierowany, 1843 , 332 P. \u2191 (ru) Igor Pasha, ‘ Wspinaczka Elbrusa w 1829 roku. Materia\u0142y archiwalne. \u00bb [\u201eElbrouz w 1829 r. Dokumenty archiwum. “], NA Mountain.ru (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 10 lipca 2015 r. ) \u2191 A et b (ru) ‘ Pierwszym podbojem Elbrusa jest wyprawa genera\u0142a Emanuela \u00bb [\u201ePierwszy podb\u00f3j Mont Elbrouz – wyprawa genera\u0142a Emmanuela\u201d] ( Archive.org \u2022 \u2022 Wikiwix \u2022 \u2022 Archiwum \u2022 \u2022 Google \u2022 Co robi\u0107 ?) , Elbrus-info, 16 czerwca 2008 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 11 lipca 2015 r. ) \u2191 A et b (ru) V.A. Potto, Wojna Caucasus: eseje, epizody, legendy i biografie [\u201eWojna kaukaska w osobnych esejach, epizodach, legendach i biografiach. “], Tbilissi, 1891 ( Czytaj online ) \u2191 (ru) Leonid Smidovitch, ‘ Wspinaczka Elbrusa z p\u00f3\u0142nocy. Cz\u0119\u015b\u0107 2. szczyt \u00bb [Dla Elouz du. P Party 2: Versmettern, \u0441ety. (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 13 lipca 2015 ) \u2191 A b c d e f g h i i j (W) Mont Elbrouz – Historia \u2191 (ru) I.M. Miziev, ‘ \u015alady na Elbrusie. Z historii turystyki g\u00f3rskiej i krajowej alpinistyki \u00bb [\u201dOdciski na Elbrouz. Historii wspinaczki alpinistycznej i wspinaczki \u201d] Mountain.ru (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 13 lipca 2015 ) \u2191 (ru) A.V. Tvordi, Nazwy Kaukazu [\u201eKaukaz w nazwach\u201d], Krasnodar, Platonov, 2008 , 432 P. (ISBN 978-5-89564-044-9 W Czytaj online ) , \u201eKto jako pierwszy pokona\u0142 szczyt Elbrusa? [“Qui fut le Premier \u00e0 Atteindre Le Sommet? “]” \u2191 (ru) PIOTR SEMIONOV-TIAN-CHANSKI, Malownicza Rosja. Ziemia domu, jej historyczna, gospodarcza i krajowa warto\u015b\u0107 plemienna: Kaukaz [\u201eMalownicza Rosja. Nasza ojczyzna w swojej ziemi, historyczne znaczenie plemienne, gospodarcze i krajowe \u201d], T. IX, Saint-P\u00e9tersbourg, Moscou, Partnerships \u201eM.O. Wilk “, 1883 , 232 P. W P. 5, 35 \u2191 (ru) ‘ Kronika podboju Mont Elbrouz \u00bb [\u201eKronika podboju Elbrusa\u201d] [[[ archiwum ] , Elbrus-info, 16 czerwca 2008 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 13 lipca 2015 ) \u2191 Etienne Klein W Rewolucja by\u0142a siedem razy , Flammarion, 2016 , 242 P. (ISBN 2081391937 ) W P. 90 . \u2191 A et b (W) Maura Reynolds, Kr\u00f3lowa lodu wymaga szacunku na ka\u017cdym kroku W Los Angeles Times , 4 sierpnia 2001 r. \u2191 (W) Michael G. Kort, Kolos radziecki: historia i nast\u0119pstwa , M.E. Sharpe, 7 To jest Wydanie, 2010 (ISBN 9780765628459 ) , Strona 239. \u2191 (W) Ian Kershaw W Hitler, 1936\u20131945: Nemezis , W. W. Norton & Company, 2002 (ISBN 978-0393322521 ) W P. 530 \u2191 a b c d e i f (W) Mont Elbrouz – normalny spos\u00f3b \u2191 Olimpijski p\u0142omie\u0144 dociera do Elbrouz, najwy\u017cszego punktu Europy , oficjalna strona ruchu olimpijskiego, Pierwszy Jest Luty 2014 \u2191 (z) Alois feusi, ‘ Z Pininfarina na Klein Matterhorn \u00bb , NA nzz.ch \u2191 A et b (W) ‘ Wywiad z Borisem Tilovem, szefem kuchni Rescue Service of Elbrus Region \u00bb , NA Summitpost.org W 20 listopada 2005 \u2191 A et b (W) ‘ Mountain Huts – Elbrus Area \u00bb [\u201eRefuges Mountain – Elbrouz region\u201d], ON, Elbrus.net \u2191 (W) ‘ Mount Elbrus przez Kukurtliu Dome \u00bb [\u0420\u0440\u0440\u0440\u0440 leat elfbakol bouch-kibBlicksi \u00bb] Elbrus.net \u2191 (W) Le Mont Elbrouz – trasy \u2191 (W) ‘ Elbrus Speed \u200b\u200bClimb – Speed \u200b\u200bClus Historia \u00bb , NA Elbrusrace.ru \u2191 (W) Elbrus Speed \u200b\u200bClimb – Wiadomo\u015bci: IV International Elbrus Race \u2191 (z) Andreas Jentzsch, ‘ Neuer Speedrekord Am Mount Elbrus, 5642 m \u00bb , NA Bergsteigen.com W 11 maja 2017 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 23 maja 2022 ) \u2191 (W) Mont Elbrouz – Tour \u2191 (ru) ‘ \u201eRed Fox 5300\u201d na siodle Elbrus \u00bb [\u201eThe\u201e Red Fox Station 5300 \u201dna siodle Elbrouz\u201d], rosyjska Federacja Mountainering (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 14 lipca 2015 r. ) \u2191 (ru) EG 5300 Station \u2191 (W) Jan Flinn W ‘ Szczyt sukcesu – i obrzydzenia – dla wspinaczy \u00bb W San Francisco Chronicle W 9 kwietnia 2006 ( Czytaj online ) Wersja 5 czerwca 2008 r. W tym artykule zosta\u0142a uznana za ” dobry artyku\u0142 \u00bbTo znaczy, \u017ce spe\u0142nia kryteria jako\u015bci dotycz\u0105ce stylu, jasno\u015bci, znaczenia, cytat\u00f3w \u017ar\u00f3de\u0142 i ilustracji. (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/elbrouz-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Elbrouz – Wikipedia"}}]}]