Eric Le Nabour – Wikipédia

Posted on by
before-content-x4

Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.

after-content-x4

Eric Le Nabour jest francuskim eseistą i pisarzem, urodzonym w 1960 roku w Caen (Calvados).

Opublikował swoją pierwszą książkę, Charles X, ostatni król , w 1980 roku, kiedy miał dziewiętnaście lat. Przedmowa, zmartwiona, jest podpisana przez Alain Decaux – kiedy Świat uważa, że ​​brakuje „Ogólne pomysły” [[[ Pierwszy ] .

Następnie napisał około czterdziestu książek i podpisał wiele artykułów opublikowanych w Historia Lub Kroniki historii . Był także częścią zespołu programu „Les Voyageurs de l’Histoire”, transmitowany na Francji 2, kierowany przez Jacquesa Martina, na pomyśle Alaina DeCaux [[[ 2 ] .

Większość jego powieści, biografie znanych ludzi i opowieści są dużym miejscem w historii. Zapewniło to mu poproszenie, oprócz własnych artykułów, ale także na wzbogacenie plików opublikowanych w czasopismach publicznych, jako Sekrety historii [[[ 3 ] .

„Guénonien” [[[ 4 ] , był także zainteresowany [[[ 5 ] , między innymi do legendy Graala [[[ 6 ] .

after-content-x4
  • Charles X: Ostatni król (z przedmową Alaina DeCaux). Edycje Jean-Claude Lattès, Paris, 1980. 405 s. [No ISBN].
  • Barras: wicehrabia czerwona . Jean-Claude Lattès, Paris, 1981. 335 s. [No ISBN].
  • Regent: Liberał i Libertine . Jean-Claude Lattès, Paris, 1984. 338 str. [No ISBN]. Ponowne wydanie w kieszonkowej kolekcji, pod tym samym tytułem: czytam, N O 2098, Paris, 1986. 376 str. (ISBN 2-277-22098-1 ) , Nagroda Eugène-Piccard w Akademii Francuskiej.
  • La Reynie: policjant Louis XIV . Perrin, Collection „Obecność historii”, Paryż, 1990. 276 s. (ISBN 2-262-00806-X ) [[[ 7 ] .
  • Nicolas Simonnet, Mont-Saint-Michel i Bay (Wydanie przerobione przez Érica Le NaBour). Hachette, kolekcja „przewodników Bleus”, Paryż, 1991. 64 str. (ISBN 2-01-015861-X ) .
  • Najlepsi poszukiwacze przygód . Kryterium, kolekcja „Historia. The Best ”, Paris, 1991. 264 s. + 8 p. ilustracje. (ISBN 2-903702-58-6 ) . Tytuł alternatywny: Najlepsi poszukiwacze przygód w historii .
  • Czerwona wdowa . Black River, kolekcja „Les Drame de l’istoire” N O 1, Paryż, 1992. 187 str. (ISBN 2-265-04680-9 ) .
  • Dwa uzupełnienia . Tallandier, kolekcja „To zrozumienie”, Paryż, 1992. 245 str. (ISBN 2-235-02045-3 ) .
  • Alexandra David-Nél . Jean-Claude Lattès, kolekcja „Ushuaia Present” N O 4, Paryż, 1992. 221 s. + 8 p. D’Alustracje. (ISBN 2-7096-1008-6 ) [[[ 8 ] .
  • Brittany: miejsca święte i inicjacyjne . Dervy, Collection „Chemins de l’Armonie”, Paris, 1993. 127 str. (ISBN 2-85076-534-1 ) .
  • Drogi Cathar: Historia, religia, święta i inicjacja (ze zdjęciami). Dervy, Collection „Chemins de l’Armonie”, Paris, 1994. 152 str. + 12 p. ilustracje. (ISBN 2-85076-586-4 ) .
  • Indianin w mieście . TF1 Éditions, kolekcja „TF1 Novelisat”, Boulogne-Billancourt, 1994. 214 str. (ISBN 2-87761-066-7 ) . Film Novise of Hervé Palud.
  • The Soul Hunter: Novel . Renaissance Presses, Paris, 1998. 270 s. (ISBN 2-85616-703-9 ) .
  • Le Nagual . Ramsay, Paris, 1998. 326 str. (ISBN 2-84114-398-8 ) .
  • The Shadow Carrier: Madame de Condenon and the Sun King . Tallandier, kolekcja „Tell History”, Paris, 1999. 329 str. (ISBN 2-235-02242-1 ) .
  • Proroctwo Ascalona . Renaissance Presses, Paris, 2003. 296 str. (ISBN 2-85616-862-0 ) .
  • Letizia Bonaparte: wzorowa matka Napoleona I Jest . Pygmalion, Paris, 2003. 247 str. (ISBN 2-85704-826-2 ) . Jednocześnie opublikowane w postaci dużej pracy dla Mal-Woyants: Corps 16, Collection „Histoire”, Paris, 2003. 384 str. (ISBN 2-84057-521-3 ) [[[ 9 ] .
  • Burze na Kalkucie: powieść . Presses de la Cité, kolekcja „sud odległa”, Paris, 2005. 410 str. (ISBN 2-258-06500-3 ) .
  • Klisowani Królowie: The Historic Survey (z przedmową Colette Beaune). Perrin, Paris, 2005. 296 str. (ISBN 2-262-02396-4 ) [[[ dziesięć ] .
  • Demony Szanghaju : rzymski . Presses de la Cité, kolekcja „sud odległa”, Paris, 2006. (ISBN 2-258-06968-8 ) .
  • Kaamelott, tom I: W sercu średniowiecza , Perrin, Paris, 2007. 214 str. (ISBN 978-2-262-02630-1 ) [[[ 11 ] .
  • Ogrody Stambułu: powieść . Presses de la Cité, kolekcja „sud odległa”, Paryż, 07/2007. (ISBN 2-258-07256-5 ) .
  • Kaamelott, tom II: przy stole króla Artura , Perrin, Paris, 2007. (ISBN 978-2-262-02709-4 ) .
  • Chrześcijaństwo, przygoda 2000 lat , Trajectoires Editions, Paris, 2008. (ISBN 978-2-84197-438-2 ) .
  • Cienie Kervadec , Presses de la Cité, Teres de France Collection, J. Balland, Paryż, . (ISBN 225-8-0763-4-X ) .
  • Powrót do Tinténiac , Paris, Calmann-Lévy, kolekcja „Romans de France”, . (ISBN 978-2-7021-4110-6 ) .
  • Dame of Kioto , Paris, Calmann-Lévy, 2012. (ISBN 978-2-7021-4342-1 ) .
  • W cieniu naszych łez , Paris, Calmann-Levy, 2013. (ISBN 978-2-298-06967-9 ) .
  • Slinger , Paris, Calmann-Levy, 2015. (ISBN 978-2-7021-5649-0 ) .
  • Lata gniewu , Paris, Calmann-Levy, 2016. (ISBN 978-2-7021-5389-5 ) .
  • Okrutne są brzegi , Paryż, prasa de la Cité.

Plik poświęcony temu na stronie akademii francuskiej podaje trzy nagrody [[[ dwunasty ] :

  1. ↑ ‘ Historyk na rok 2000 », Świat W ( Czytaj online ) .
  2. ↑ Prezentacja programu na Blog Les Copains .
  3. ↑ Eric le NaBour na templariucie, w numerze Sekrety historii Od 23 sierpnia 2018 r.
  4. ↑ Loire-littérature , Angers, Press of the University of Angers, 1989, s. 1. 348, n. 19 (ISBN 2-903075-38-7 ) : „To wyjaśnienie, a także wiele innych zostało nam zapewnione przez Guénonien Pan Eric Le Nabour […]. »»
  5. ↑ Xavier Acart (Pref. Antoine Compagnon), Guénon lub odwrócenie jasności: wpływ metafizyka na francuskie życie literackie i intelektualne (1920–1970) , Milan, Ways, 2005, s. 1. 1156 (ISBN 2-912770-03-3 ) .
  6. ↑ Robert Baudry, Graal i dzisiejsze literatury: lub echa legendy Graala we współczesnej literaturze francuskiej , Rennes, Terre de Brume, 1998, s. 1 388 (ISBN 2-84362-035-X ) .
  7. ↑ Prace te są zgłaszane, z 43 innymi odniesieniami, w „utworach bibliograficznych” zaproponowanych przez Jean-Marc Berlière w recenzji Criminocorpus , dla starego reżimu i rewolucji.
  8. ↑ Ta książka jest warta jej autora, aby być jednym z gości programu w sercu historii Franck Ferrand na Europie 1 , podczas pokazu 31 maja 2012 r. Poświęcony Alexandrze David-Nél.
  9. ↑ Ta książka jest opisana wśród dwudziestu biografii Letizii Napoleon na miejscu napoleon.org .
  10. ↑ Ta książka jest przedstawiona w artykule w Świat Od 17 listopada 2005 r., W tym samym czasie, co ponowne wydanie Jeana Faviera. 30 września 2013 r. Dotyczy również zaproszenia autora Europa 1 Par Franck Ferrand.
  11. ↑ Ta książka jest zgłaszana w Parysian z 30 kwietnia 2007 r. I pojawia się w bibliografii artykułu naukowego Justine Breton ”,” Śmiej się i rozśmieszyć wojnę: Kaamelott (M6, 2005-2010) lub dystans konfliktu », Serial telewizyjny , 10 | 2016, opublikowane 1 grudnia 2016 r.
  12. ↑ Plik Erica Le NaBour na stronie internetowej Akademia francuska , zgłaszanie trzech cen.

after-content-x4