Ernest Henry – Wikipedia

before-content-x4

after-content-x4

Ernest Jules Henry ( w Plainpalais, komuna dołączona w 1931 r. Do miasta Genewy – w Asnières [[[ Pierwszy ] ) Urodzony w Louis Marc Henry i Julie Joséphine Décobes, jest inżynierem mechanicznym. Połączył swoje imię z słynnymi silnikami wyścigowymi, które narysował specjalnie dla Peugeota i głosowania, który zdominował w latach 1912–1921 większość głównych wyścigów samochodowych tamtych czasów. Był prekursorem architektury nowoczesnych silników wyścigowych.

Po przestudiowaniu mechaników zastosowanych do Technicum (Engineering School) w Genewie, Ernest Henry pracował w 1906 roku w Lucien Picker-Moccand i Cie w Chêne Bougery na przedmieściach Genewy, producenta silników morskich i samochodów pod nazwą Lucii.

W 1908 r. Anonimowa konstrukcja mechaniczna Sté Construct Charles Picker została założona przez Charlesa Pickera, brata Luciena i Julesa Megevet, kupiła St.Picker-Moccand, a następnie Charles Picker Moves i otworzyła biuro projektowe w regionie Maisons-Laffitte Paris, The Young, The Young Ernest Henry przybył do Paryża 08 września 1909 r., Aby współpracować z Charlesem Pickerem nad badaniem i realizacją serii zarejestrowanego przez Partii Pracy Znaków towarowych (lotnictwa), zanim dołączył do szeregów Peugeot w 1911 roku.

Robert Peugeot zintegruje go wkrótce po znanym zespole jako Charlatans , (nazwa nadana temu zespołowi przez frameworki techniczne w fabryce Peugeot w Beulieu i które były sprzeczne z tym projektem samochodu wyścigowego), wówczas składający się z oficjalnych pilotów Peugeot, Julesa Gouxa, Georgesa Boilota i „Paolo Zuccarelli Pilot Inżynier, oddech z Hispano-Suiza. Tej grupie udało się przekonać Roberta Peugeota, którego firma Lion-Peugeot właśnie połączyła się z placówkach Peugeot w Audincourt i nowym menedżerem tego biznesu, aby rozpocząć badanie i finansowanie nowoczesnego projektu samochodów wyścigowych przeznaczonych dla Wielkiego Prix ​​de L’Automobile Club de France (ACF) i Puchar Car 1912.

Ernest Henry, który wtedy miał 27 lat , zaczął od deski kreślarskiej i białego arkusza, to Usługa konkurencji , pracuje w wielkiej tajemnicy w Suresnes (w byłym użytkowniku Rossel), z budżetem przeznaczonym przez Peugeot Factory, dzięki umiejętnościom i pomysłowości Ernesta Henry’ego, który będzie w stanie zmaterializować innowacyjne pomysły, a czasem trochę ikonoklastów zespołu; który z doświadczenia chciał uzyskać wysoką dietę dzięki zastosowaniu podwójnego wałka rozrządu szkolonego przez drzewo z stożkowym momentem obrotowym na każdym końcu, aktywując cztery przechylone zawory dla każdego z czterech cylindrów; Bardzo dobry czterocylindrowy podwójny -cylinder -tył silnik kamery w głowicy, głowica cylindra z komorą spalania o kształcie półkulistym, 4 zawory na cylinder ułożone w V, 7,6 l przesunięcia, których nie skończyliśmy, rodzi się na początku z 1912 r.

after-content-x4

Ponieważ podwozie tego samochodu było również znacznie lżejsze i utrzymywało drogę lepiej niż potwory w pierwszym wieku, nowy Peugeot, pierwszy samochód w wielkim cenie, szybko stał się samochodem; Zgodnie z rosnącą oponą może dotrzeć 190 km/h .

Te samochody Peugeot Type L76 (L for Lion) zostaną zaangażowane w Grand Prix ACF, która miała miejsce w wolnej formule, z przemieszczeniem 7,6 L, aw wersji 3 L3 dla cięcia samochodu, do którego samochody tego maksimum maksimum Wysyłanie zostało dopuszczone tylko.

Peugeot L76 i L3 wyjdą z Grand Prix ACF w 1912 i 1913 r. Z Boilotem w Dieppe, z wyścigu wybrzeża Mont Ventoux (z rekordem), Pucharu Auto, spotkania Boulogneds on Sea ( VII To jest Puchar wózków), Puchar (lub spotkanie) Sarthe … nic ich nie ucieka, czyniąc w ten sposób pomysły zespołu, a także jakość pracy przeprowadzonej przez Ernesta Henry’ego.

Silniki te, których Ernest Henry może bezsprzecznie ubiegać się o ojcostwo, będą datą w historii samochodu. Nie są ani pierwszymi „4 -cylindrowymi zaworami”, ani pierwszymi „podwójnymi wałkami rozrządu”, ale są pierwszymi na świecie, które łączą dwie techniki. Wszystkie najbardziej wydajne silniki wyścigowe, aż do obecnej formuły 1, podejmą tę formułę, która dziś staje się uniwersalna aż do produkcji.

W 1913 r., O nowej ewolucji tego silnika w wersji 5,6 L i 3 L, kontrola dystrybucji, wcześniej przeprowadzona przez pary drzewa i stożkowe, zastąpiono kaskadą wodną, ​​a smarowanie zmodyfikowane przez dodanie suchej obudowy.

W 1914 roku narysował także pionowy podwójny silnik 500 cm 3 Przeznaczone do motocykli wyścigowych, które wznowiły cechy techniczne, z myślą o podwójnym wałku rozrządu, aktywowanym przez kaskadę łapów, 4 zawory na cylinder, silniki samochodowe, z których monoklinder wynosi 250 od 250 cm 3 , Te bardzo wyrafinowane silniki na razie okażą się kruche w użyciu, ale bardzo wydajne.

1913 będzie świetnym rokiem w historii Peugeot i francuskiego samochodu, Jules Goux za kierownicą L76 (z przemieszczeniem silnika zmniejszonym do 7,3 l w celu spełnienia przepisów wyścigu), wygrywa 500 mil Indianapolis, 804,5 km ma 122 155 km/h Średnio jest to pierwsze zwycięstwo europejskiego samochodu w Stanach Zjednoczonych, wpływ na po obu stronach Atlantyku jest ogromny, zwłaszcza że zwycięstwo to zostało nabyte przed światem „motoryzacyjnym gratin”, nowa 5, 6 l do Pierwszy Odnośnie I 2 To jest W GP A.C.F. wygrywa w Mont-ventoux, profilowany L76 pobił rekord świata godziny o godz 170,94 km/h Na pierścieniu prędkości obwodu Brooklands i wygrał kilka innych rekordów na tym samym obwodzie w rękach Goux i Boillot.

Georges Boillot w Stanach Zjednoczonych w 1914 r. (TUTAJ na Peugeot EX3).

W 1914 r. Cars minęły 2,5 l i 4,5 l podczas zachowania tego samego projektu technicznego silnika, wyniki, z powodu problemów technicznych innych niż mechaniczne (w szczególności opony) nie będą tak jasne jak w 1913 r., Ale mimo to Peugeot to zrobi 2 To jest I 4 To jest Na 500 mil od Indianapolis (Arthur Duray z 3 L i Julesem Gouxem z 5,6 L) i Georges Boillot z 4,5 L staną się w Mercedes Armada do ostatniej rundy Grand Prix A.C.F. zakwestionowane , miesiąc przed rozpoczęciem pierwszego konfliktu świata, zanim nie porzuci się bez poważnego ryzyka, aby zrekompensować opóźnienie z powodu wielu przystanków spowodowanych wadliwymi oponami.

W 1915 r., Z peugeotem tego samego typu co 1914 r 2 To jest na 500 mil Indianapolis i wygrał w następnym roku do średniej 133 994 km/h , Trzecie zwycięstwo Peugeot w Indianapolis zostało wygrane w 1919 Pierwszy Odnośnie i 3 To jest Place, L25 wygra Targa Florio w 1919 roku.

Techniczny postęp koncepcji Ernesta Henry’ego był taki, że nadal pozwolił na jego silniki, pięć lat po ich stworzeniu, wygrać wyścigi, kiedy nie były już rozwinięte, Ernest Henry w międzyczasie opuścił Peugeota.

Występy te nie pozostaną bez dalszych działań w Stanach Zjednoczonych, rysunek silnika Peugeot będzie miał wpływ na amerykańskich inżynierów przez wiele lat.

Ralph DePalma i jego mechanik Lindley Bothwell, pozują na Peugeota w 1916 roku.

Samochody z poprzednich kampanii, które pozostały w Stanach Zjednoczonych, zostaną sprzedane amerykańskim pilotom (za pośrednictwem dynamicznego amerykańskiego importera marki Peugeot, Alphonse Kaufman), które sprawi, że będą utrzymywać lokalne silniki, wśród tych Harry Arminius Miller, którzy będą Nie trwało długo w kopiowaniu tej wyjątkowej architektury mechanicznej, aby własne silniki triumfują w wersji 4 i 8 cylindrach, a po tym, jak bankructwo Millera będzie jednym z tych pracowników, Fred Offenhauser, który zbuduje się pod jego nazwiskiem, w latach 30. XX wieku, tego typu silnika silnika W wersji 4 -cylindrowej do końca lat 70. XX wieku, ostatnie zwycięstwo w kategorii Indy of Offenhauser z 1976 r.

Ernest Henry, opuścił Peugeot w lutym 1915 r., Zastąpiony przez inżyniera Marcela Grémillona, ​​który nawiasem mówiąc, rozwinę się w latach 1920–1921 3 literów z trzema aktami i pięcioma zaworami Cylinder …

Od końca konfliktu, w grudniu 1918 r., Kierowca René Thomas zaoferował Ernesta Maurice’a Prezydenta do głosowania samochodowego, aby wziąć udział w pierwszych 500 mil powojennych Indianapolis, przyjmuje i rekrutuje Ernest Henry, który ma 101 dni (W rzeczywistości konieczne było, aby nie przegapić łodzi, opuścić Paryż najstarniej ), aby sfinalizować swoje badanie i stworzyć 4 pełne samochody na to wydarzenie.

Te cztery głosowanie, które zostały zaprojektowane w największej tajemnicy, dziwnie przypominają przedwojennego Peugeota, ale Ernest Henry, który podczas działań wojennych miał czas na doskonalenie swojego przedwojennego rysunku, wznowił swoją ostrożność półkulowca głowa cylindra z czterema zaworami za cylinder, przechylone przy 60 °, kontrolowane przez podwójny wałek rozrządu w głowie, aby wyposażyć 8 -cylindrów online, który może normalnie zwracać się 2 900 Tr/min dając 150 KM i powodowanie samochodu prawie 200 km/h , reszta podwozia samochodu pozostała na razie bardzo klasyczna.

Car „Indianapolis”.

Ta architektura silnika (8 cylindrów online) ponownie szybko pójdzie do szkoły w świecie sportu motorowego (w 1921 r. Ponad połowa samochodów prowadzących w Indianapolis to 8 cylindrów).

Jednak podczas wyścigu powtarzające się kłopoty opon i kół nie pozwoliły na to, by mieć nadzieję, że z testów, tylko Albert Guyot udało się ocenić 4 To jest Za Two Peugeot, z silnikiem Henry’ego i Stutzem.

W 1920 r. Formuła wybrana dla Indianapolis ograniczyła przemieszczenie do 3 l, dlatego Ernest Henry zaprojektował, zgodnie z tą samą architekturą techniczną, nowy silnik 2,97 l, 8 cylindrów online, maksymalna prędkość samochodu została nieznacznie zmniejszona 180 km/h Ale możliwości użycia wciąż się poprawiły, a tym razem karta głosowa zakończyła się 2 To jest 5 To jest I 7 To jest . W sumie marka francuska nabyła trzy pozycje na biegunie po wojnie w Indy 500, w 1919, 1920 i 1921 r. Z René Thomas (1) drugą w klasyfikacji ogólnej w 1920 r.), A następnie Ralpha DePalma (2).

W 1921 r , 3 samochody z 8 cylindrami i nowym czterema -cylindrowym 2 L, z silnikiem zaprojektowanym przez Ernesta Henry’ego, również uczestniczył w wyścigu, z Palma zajął drugie miejsce za Duesenberg amerykańskiego Murphy’ego, a 2 L zajmował trzecie miejsce z Julesem Gouxem nad 110 km/h średnio !!!

Po tym „Wykazanie do głosowania” (nazywanego przez Charlesa Farouxa) ojciec dwóch litrów postanowił zbudować szereg, co miało być typu 2 LS z czterosylinowym silnikiem 2 L z dwoma drzewami z krzywkami głowy i 8 Zawory, wznawiając dystrybucję według drzewa, którego kontynuował produkcję do 1924 r., Pomimo jego wysokiej ceny z powodu udoskonalenia jego projektu i opieki nad jego budową.

Wciąż w 1921 r. 8 cylindrów zaniepokoiło włoską Grand Prix zakwestionowaną w Brescii i wygrała przez Julesa Gouxa na 3 L.

Ernest Henry odejdzie, w , w Sunbeam-Talbot-Darracq, po ofercie współpracy z Louis Cooralen w celu zaprojektowania Sunbeam 2 litrów Wielka cena, z 4 -cylindrowym silnikiem, dwoma drzewami wałków rozrządu i 16 zaworów, w biurze projektowym grupy w Darracq w Suresnes z techniczną pomocą Sunbeam w Wolverhampton.

Sezon 1922 rozpoczął się w Grand Prix de L’ACF w Strasburgu 1922, z trzema kierowcami (Surregime) z powodu słabej kalibracji tachometru, wyniki będą lepsze w przypadku innych wydarzeń, z zwycięstwem na Brookland.
Ernest Henry nie będzie kontynuował Sunbeam w 1923 roku, jego nazwisko pojawi się w tym roku, we współpracy z szwajcarskim producentem silnika Schmidem dotyczącym tworzenia silnika Grand Prix przy 6 cylindrach bez zaworu z zaworu z 2 L Przemieszczenia, które zostaną zainstalowane w wyścigu w starożytnym podwoziu Rolland Pillain w latach 1923–1924, następnie przeszedł do producenta samochodów Omega, którą będzie w 1924 roku.

Jest prawdopodobne, że porażka w 1922 r. W Sunbeam ważła się w reszcie jego genialnej kariery lub w trakcie 9 lat Zaprojektował samochody, które wygrały największe wyścigi na świecie.

Reszta jego kariery jest mniej znana, głównie z powodu postaci postaci, dość podejrzanej i niezbyt komunikatywnej. Pracował w domu w rzemieślniku, i wydaje się, że nie jest już właścicielem po połowie lat dwudziestych. Paryskie przedmieścia.

  • Alpha Auto Encyclopedia 1974-1975-1976, Grange Batelière Editions, Paryż.
  • Korekta francuska , Lusterko wsteczne N O 253, , LVA Editions.
  • Peugeot Racing Engineers (III): Ernest Henry , Samochód, .
  • Peugeot w konkurencji , Lusterko wsteczne N O 241, , LVA Editions.
  • (W) Griffith Borgeson W Klasyczny silnik z podwójną kamerą , Londyn, Dalton Watson, , 275 P. (ISBN 978-0-901564-19-1 , OCLC 839393540 ) .
  • Raymond Kwiat ( Trad. Yvon Léon), Historia sportu motorowego , Paryż, E.P.A, , 239 P. (ISBN 978-2-85120-042-6 , OCLC 84566843 ) .
  • chrześcijanin Moity W Prekursory wzoru 1: 1895-1949 , Boulogne, Etai, coll. „50 lat formuły 1” ( N O 6), , 208 P. (ISBN 978-2-7268-8479-9 , OCLC 466501392 ) .

after-content-x4