Ernst Schäfer – Wikipedia

Ernst Schäfer , urodzony 14 Mars 1910 w Kolonii i zmarł w Bad Bevensen 21 lipca 1992 , to niemiecki zoolog, specjalizujący się w ornitologii. Przeprowadził z Brooke Dolan II, dwie ekspedycje naukowe w Chinach i Tybecie ^{[[[ Pierwszy ]} . Jego główną chwałą jest ekspedycja naukowa, która pozostała w Tybecie w latach 1938–1939 w języku niemieckim Niemiecka wyprawa Tybet Ernst Schäfer („Niemiecka wyprawa do Tybetu Ernsta Schäfer”) Według podtytułu wybranego przez samego Schäfer w swojej książce z 1943 roku, Tajny Tybet ^{[[[ 2 ]} .

Według Petera Levendy lub w 1934 r. Przyłączył się do SS latem 1933 roku ^{[[[ Pierwszy ]} i osiąganie ocen Untersturmführer (drugi porucznik) w 1936 r., Obersturmführer (porucznik) w 1937 r., Główny lider burzy (Kapitan) w 1938 r. I Lider burzy (Dowódca) w 1942 roku ^{[[[ 3 ]} . Według amerykańskiego wywiadu wojskowego w Europie, Schäfer pracował w ramach Ahnenerbe, instytutu stworzonego przez Heinricha Himmlera ^{[[[ 4 ]} . Według Isruna Engelhardta wyprawa nie została subsydiowana przez Ahnenerbe ^{[[[ Pierwszy ]} .

Według Sir Basila Goulda, przedstawiciela Wielkiej Brytanii w Sikkim w 1938 r., Ernst Schäfer był „przed wszystkim, nazistą w duszy” ^{[[[ 5 ]} . Podobnie, brytyjski dyplomata Hugh Richardson, który był w Lhassie w 1939 r., Pamięta Schäfer jako „nazistę do końców paznokci” ^{[[[ 6 ]} .

Isrun Englehardt udziela deklaracji brytyjskich przedstawicieli w kontekście poprzedzającym drugą wojnę światową. Wspomina także o spotkaniu Ernsta Schäfera i wicekróla Indii, podczas którego ta ostatnia przekazała jej uwagę Adolfa Hitlera, czego nie może zrobić, z powodu wściekłego opozycji Himmler ^{[[[ Pierwszy ]} .

Według Alexa McKaya Ernst Schäfer był poważnym naukowcem i najwyraźniej niechętnym nazistą ^{[[[ 7 ]} . W 1932 r. Został wybrany członkiem National Academy of American Sciences, wyróżnienie, które utrzymywał na całe życie.

Studia i pierwsza wyprawa w Chinach i Tybecie (1931–1932) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Urodził się 14 Mars 1910 W Kolonii Ernst Schäfer był synem dużego niemieckiego przemysłowca, dyrektora Phoenix Tire Company ^{[[[ 8 ]} . Kiedy jego rodzice osiedlili się w Hamburgu, gdzie jego ojciec został prezydentem Izby Handlowej i Przemysłu, młody chłopiec zaczął zaniedbać szkołę na korzyść wycieczek w otoczeniu, więc postanowiliśmy wysłać ją do Heidelberga. To tam, w wieku 12 lat, odkrył polowanie, dyrektor szkoły z internat ^{[[[ 9 ]} . Po uzyskaniu jego dyplom szkoły wyższej (Dyploma of End of Securies Studies) W Mannheim w 1929 r. Schäfer podjął University Zoology Studies ^{[[[ dziesięć ]} , Geologia, botanika i geografia na University of Göttingen, w Basse-Saxe.

W 1930 roku amerykański przyrodnik Brooke Dolan II przybył do Niemiec, aby rekrutować naukowców na wyprawę zoologiczną ^{[[[ dziesięć ]} . Ernst Schäfer przerwał swoje studia, aby dołączyć, w 1931 r., Pierwszą wyprawę Brooke Dolan w zachodnich Chinach i Tybecie ^{[[[ dziesięć ] W [[[ 11 ]} . Finansowana przez Akademię Historii Naturalnej Filadelfii w Pensylwanii i prowadzona przez Brooke Dolan II, Big Game Hunter w wolnym czasie, ta wyprawa zyskała wschodni Tybet, pośród potyczek między chińskim rządem nacjonalistycznym, panami wojny i Armia tybetańska ^{[[[ dwunasty ]} .

Ernst Schäfer wrócił do Niemiec w 1932 roku, aby wznowić studia ^{[[[ dziesięć ]} . Wiedział, że znajdzie się w ślepy zaułek, jeśli nie skończy Praca doktorska ^{[[[ 13 ]} .

W uznaniu wielu wkładów naukowych został wybrany na życie National Academy of Sciences of Filadelphia w 1932 roku ^{[[[ dziesięć ] W [[[ 14 ]} . Zaledwie 23 lata, opublikował pierwszą książkę, Góry, buddy i niedźwiedzie. Badania i polowanie w tajemniczym Tybecie , gdzie opowiedział o swoim udziale w tej pierwszej wyprawie ^{[[[ 15 ]} . Książka przyniosła mu rozgłos ^{[[[ 16 ]} .

Według Christophera Hale’a Schäfer powróciłby z pierwszej wyprawy nie bez doświadczenia nieufności wobec „lamaizmu”, twierdząc, że Tybetańczycy, „potężni, zdrowej ludu”, byli pod jarzmem ich religii, która pozbawiła ich jakiejkolwiek możliwości rozwoju ” ^{[[[ 17 ]} .

Wiosną 1933 r., Kiedy Hitler skonsolidował swoją władzę, Schäfer został członkiem partii nazistowskiej, pod numerem 4690995, podobnie jak ci oportunistowie, że czas nazywał „fioletami Marsa” ^{[[[ 18 ]} . W tym czasie latem 1933 roku dołączył do SS ^{[[[ 19 ]} .

Według Isruna Engelhardta, w 1934 r. Zaangażował się w SS po radzie burmistrza Göttingen ^{[[[ 20 ]} , przyjaciel jego ojca ^{[[[ 21 ]} .

Druga wyprawa do Chin i Tybet (1934–1936) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W latach 1934–1936 brał udział w drugiej ekspedycji naukowej do Brooke Dolan II w Chinach i wschodnim Tybecie ^{[[[ dziesięć ]} . Ta wyprawa dotarła do zachodnich Chin i wschodnim Tybecie. Amerykański misjonarz o imieniu Marion H. Duncan również był na podróży ^{[[[ 22 ]} . Sheety rencntra, on Lipiec 1934 , The 9 ^{To jest} Panchen-Lama, Thubten Chökyi Nyima, a następnie na wygnaniu w Hangzhou w Chinach ^{[[[ 23 ]} .

Zwrot wysyłki za pośrednictwem Stanów Zjednoczonych i doktoratów [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Według Isruna Engelhardta, Ernst Schäfer powrócił do Stanów Zjednoczonych z Dolanem Styczeń 1936 . To właśnie w Filadelfii otrzymał telegram od gratulacji rządu niemieckiego i wskazując, że jego powrót do Niemiec był pożądany. Wkrótce potem nowa misja poinformowała go, że uznając sukces jego wyprawy, został mianowany drugim porucznikiem ^{[[[ 24 ]} .

Po powrocie do kraju Schäfer opublikował w 1937 r. Relacja z tybetańskich doświadczeń w książce zatytułowanej Nieznany Tybet (Litt. „Nieznany Tybet”), w którym wezwał do wysłania niemieckiej ekspedycji naukowej do Tybetu ^{[[[ 25 ] W [[[ 26 ]} .

Ponadto kontynuował studia w Berlinie, gdzie w 1937 roku uzyskał tytuł doktora zoologii ^{[[[ dziesięć ]} .

Tymczasem jego rozgłos zwrócił uwagę Heinricha Himmlera, który go mianował w przypadku braku Untersturmführer (Second Lieutenant) W SS i wezwał do niego zgłoszenie się po powrocie z dachu świata ^{[[[ 27 ]} . Co zostało zrobione Czerwiec 1936 : Bardzo zainteresowany pracą Schäfer, Himmler powiedział mu podczas ich spotkania, że ​​chce ułatwić swoje nadchodzące projekty i że sponsoruje swoją następną wyprawę ^{[[[ 28 ]} . Uzgodniono, że ekspedycja odbędzie się, że zostanie sponsorowana przez Ahnenerbe Forschungs i Lehrgemeinschaft („Société du Patrimoine Ancestral”), instytut badań antropologicznych i archeologicznych stworzonych przez Himmlera, że ​​członkowie Ekspedycji będą SS i że Schäfer zajmie się przygotowaniem i wyborem zespołu uczonych, z umową Himmlera ^{[[[ 29 ]} .

W Sierpień 1936 , Schäfer wyjechał do Anglii, aby pracować w British Museum. Badałby tam kolekcje ptaków tybetańskich i himalajskich w celu porównania z własną kolekcją. Po powrocie do Niemiec we wrześniu został zaproszony przez Himmlera do przyłączenia ^{[[[ 30 ]} .

Wciąż w 1936 roku miał zostać zaproszony do uhonorowania Dzień imprezy Reich (lub Kongres Norymberki), gdzie poznał wszystkich starszych nazistowskich urzędników ^{[[[ trzydziesty pierwszy ]} .

Pomiędzy Listopad 1936 I Czerwiec 1937 , on napisał książkę, Dach Ziemi („Le Roof of the World”) i pomógł brytyjskiemu odkrywcy Frankowi Wallace’owi zorganizować azjatycką część „Międzynarodowego Trofeów” w Berlinie. Miał zaszczyt odwiedzić wystawę w Goering i Himmler Listopad 1937 ^{[[[ 32 ]} . W tym samym roku uzyskał stopień Obersturmführera (porucznik) ^{[[[ 33 ]} .

W wieku 26 lat poślubił Hertę Volz, Wielką Blondynkę, po tym, jak uzyskała certyfikat Arryanity w dobrej i należytej formie, jak każdy przyszły członek SS ^{[[[ 34 ]} . Miała zginąć po wypadku podczas polowania na grę wodną z oficerami SS i ich żonami, 8 listopada 1937 . Schäfer, mimowolny autor The Gistert według certyfikatów wszystkich obecnych, musiał być utrzymywany przez wytrwałe poczucie winy ^{[[[ 35 ] W [[[ 36 ]} .

Niemiecka wyprawa do Tybet (1938–1939) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Pochodzenie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Reichsfuehrer-SS Himmler próbował skorzystać z reputacji Ernsta Schäfera dotyczącej nazistowskiej propagandy i pyta o jego przyszłe projekty. Ten ostatni odpowiedział, że chce poprowadzić kolejną wyprawę do Tybetu. Chciałby umieścić swoją wyprawę pod patronatem Departamentu Kultury zagranicznych lub Deutsche forschungsgemeinschaft („niemiecka społeczność naukowa”), jak wskazują jego kroki ^{[[[ 37 ]} . Himmler był zafascynowany azjatyckim mistycyzmem i chciał, aby taka wyprawa została przeprowadzona pod auspicjami Ahnenerbe i że Schäfer opracowuje badania oparte na pseudo-naukową teorii Hansa Hörbigera „The Ice Cosmogony”, promowanej przez „Ahnenerbe”. Schäfer miał cele naukowe, dlatego odmówił włączenia swojego zespołu Edmunda Kiss, wyznawcy tej teorii i wymagań Formuły 12 w celu uzyskania wolności naukowej. W związku z tym Wolfram Sievers z Ahnenerbe skrytykował cele wyprawy, aby nie została dotowana. Himmler zaakceptował, że wyprawa jest zorganizowana pod warunkiem, że wszyscy jej członkowie stają się SS. Schäfer musiał zaakceptować kompromisy ^{[[[ Pierwszy ]} .

Przygotowanie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W ramach projektu wyprawy zatytułowanej „SS Expedition to Tybet” – jest to tytuł zatrudniony przez Schäfer i niemieckie gazety tam ^{[[[ 38 ] W [[[ 39 ] W [[[ 40 ]} , a nawet „Niemiecka wyprawa do Tybetu Ernsta Schäfer”-jest to napisy wybrane przez Schäfer w jego książce z 1943 roku, Tajny Tybet ^{[[[ 2 ]} , Schäfer opublikował artykuły w czasopiśmie SS Czarny korpus („Czarne ciało”) i inne nazistowskie czasopisma, aby przekazać je cele i rolę w ogólnoświatowym podboju narodowego socjalizmu ^{[[[ 41 ]} .

Umieszczone pod egidą Ahnenerbe, wyprawę została sfinansowana przez współpracowników publicznych i prywatnych ^{[[[ 42 ]} .

Przygotowania do wyprawy spierały się od stycznia do Kwiecień 1938 ^{[[[ 43 ]} .

Stworzyło się to pięciu członków (oprócz Schäfer, już awansowanych na porucznika), czterech drugiego poruczników: Edmund Geer, szef i technik ekspedycji; Ernst Krause, entomolog, fotograf i obiektyw filmowy z wyprawy; Karl Wienert, geofizyk; Bruno Beger, antropolog i etnolog ^{[[[ 44 ] W [[[ 45 ]} .

Kurs [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Schäfer, który zdecydował się wygrać „zakazany kraj” z brytyjskich Indii i Sikkim ^{[[[ czterdzieści sześć ]} , pojechał do Londynu, aby uzyskać listy polecające od różnych niemieckich osobistości ^{[[[ 47 ]} .

Część 19 kwietnia 1938 , wyprawa przybyła do Kalkuty 13 maja . Schäfer uzyskał poparcie ministra spraw zagranicznych i wicekróla ^{[[[ 48 ]} i pozwolenie na wysłanie rządu Lhasy wniosek o wprowadzenie Tybetu ^{[[[ 49 ]} .

Po zatrzymaniu się w częściowo niezależnym stanie Sikkim ^{[[[ 50 ]} , Schäfer postanowił przekroczyć, w Październik 1938 , pomimo braku odpowiedzi, granica między północnym Sikkim a Tybetem ^{[[[ 51 ]} . Władze tybetańskie w końcu udzieliły wyprawy na pozwolenie na wyjechanie do Lhassy i uczestniczyć w obchodach Nowego Roku.

Wyprawa przybyła do Lhassa 19 stycznia 1939 I zostałem tam przez dwa miesiące ^{[[[ 52 ]} , podczas których jego członkowie ustanowili dobre stosunki z tybetańskimi urzędnikami ^{[[[ 53 ]} . Schäfer spotkał się z Rinpocze Regent Reting.

Oficjalne cele [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Według Claudio Mutti oficjalnymi celami ekspedycyjnymi było zbadanie regionów tybetańskich geograficznych, geologicznych, zoologicznych, antropologicznych, botanicznych i kulturalnych oraz skontaktowanie się z władzami lokalnymi w celu ustanowienia reprezentacji w tym kraju ^{[[[ 54 ]} .

Według Kathy Brewis członkowie wyprawy zebrali ogromną ilość roślin i zwierząt. Wienert podjął środki geomagnetyczne. Krause badał tybetańskie osy. Schäfer zaobserwował rytuały tybetańskie, w tym pogrzeb niebiański. Fotografowali i filmowały demonstracje ludowe ^{[[[ 55 ]} .

Referencje dotyczące osobowości Schäfera [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Osobowość Schäfer wówczas była nam znana przez to, co przedstawiciel Wielkiej Brytanii mówi w Sikkim w 1938 r., Sir Basil Gould, który miał okazję obserwować wyprawę podczas treningu w Gangkok: „Ciekawe, energiczne, wszechstronne, Schingly, zarozumiała charakter w stopniu graniczącym z dziecinnością, niewrażliwy na zasady społeczne i uczucia innych, a przed wszystkim, nazistowskim w duszy ” ^{[[[ 56 ]} . Był także „podlegający gwałtownym wybuchom”, powiedział brytyjski pisarz Patrick French ^{[[[ 57 ]} .

Wyposażone w dwa listy dzięki uprzejmości Regenta przeznaczonego dla Hitlera i Himmlera, a także prezenty dla Führera (nawyk lamy i psa myśliwskiego) ^{[[[ 58 ]} , Schäfer i jego towarzysze zostawili Tybeta Sierpień 1939 , niosąc także kopię tybetańskiej „Biblii”, Kangyour (120 tomów), cennych przedmiotów i rzadkich zwierząt. Fosła zabierała je z Kalkuty do Bagdadu, a następnie do Berlina, gdzie zostali powitani na torze lotniska Tempelhof przez Himmlera osobiście ^{[[[ 59 ]} .

Podczas przesłuchania przez amerykańskie wywiad wojskowy w 1946 r. Schäfer oświadczył, że w powrocie z Tybetu w Sierpień 1939 , poznał Himmlera, aby wyjaśnić mu swój projekt jako nową wyprawę na wypadek wojny: z kilkoma mężczyznami poszedłby do Tybetu samolotem, wygrał Tybetańczyków w niemieckiej sprawie i ustanowił ruch oporu S „Inspiruje działanie angielskiego Lawrence’a podczas pierwszej wojny światowej ^{[[[ 60 ]} . Ten projekt jednak nie był zgodny.

W 1942 roku awansował do rangi Lider burzy (major) w SS ^{[[[ sześćdziesiąt jeden ]} .

Według Kathy Brewis w 1943 r Sven Hedin Institute for Inner Asia and Expeditionem („Sven Hedin Institute for Research w Azji Środkowej”), nazwany na cześć szwedzkiego odkrywcy Sven Hedin ^{[[[ 62 ] W [[[ 63 ]} .

To on był na początku, wraz z botanikiem SS Heinz Brücherem, misji, misji, mającą na celu przywłaszczenie nasion radzieckiego botanika Nikolai Vavilova i przeprowadzony przez Brüchera w połowie 1943 r., Dwóch proszącym o upoważnienie do tego, do tego. Pierwszy ^Jest Czerwiec 1943 , na Starszy lider grupy Oswald Pohl ^{[[[ sześćdziesiąt cztery ]} .

W 1943 roku wydano także film Tajny Tybet (z) („Tybeta Sekret”), wykonany z ograniczonego łupieżu z Tybetu. Został pokazany z okazji oficjalnej inauguracji Sven Hedin Institute 16 stycznia 1943 , w obecności samego szwedzkiego odkrywcy. Ten ostatni, pod cichem entuzjazmu, wykrzyknął: „Wielki, cudowny, który tu widzieliśmy! „I zwracając się do Schäfer:„ Jesteś człowiekiem, który miał kontynuować moje badania i który musi je kontynuować ”. I w rzeczywistości pod kierunkiem Schäfer instytut miał stać się największym działem Ahnenerbe ^{[[[ 65 ]} .

Według Kathy Brewis zrobił także zdjęcia doświadczeń medycznych przeprowadzonych w obozie pracy w Dachau ^{[[[ 66 ]} . Według Petera Levendy otrzymał także zbiór „azjatyckich czaszek” zaczerpniętych od więźniów przez antropologa Bruno Begera ^{[[[ sześćdziesiąt siedem ]} .

Schäfer spędził ostatnie lata od wojny do głowy nie tylko Sven Hedin Institute, ale także z Instytutu Studiów i Badań nad Genetyką Plantów oraz podstawy badań i badań nad hodowlą koni, zarówno związanych z Ahnienerbe ^{[[[ 68 ]} . Według Kathy Brewis, wkurzył najnowszego dada Himmlera: pochodzenie mitycznego czerwonego konia z białą grzywą ^{[[[ 69 ]} .

Latem 1945 roku wpadł w ręce sojuszników w Monachium. Będąc oficerem organizacji przestępczej, SS, był uprawniony do denazyfikacji i był internowany przez trzy lata przed uzyskaniem certyfikatu zwolnienia ( Przestraszenie ) ^{[[[ 70 ]} . Według Kathy Brewis zminimalizował swoje więzi z nazistowskim reżim ^{[[[ 71 ]} . Twierdził, że stał się SS, dojrzewany tylko przez chęć uzyskania środków do przeprowadzenia jego badań ^{[[[ 72 ]} . Według Kathy Brewis znalazł się „złapany w pająka”. Uciekł z grzywny ^{[[[ siedemdziesiąt trzy ]} .

Według Kathy Brewis w 1949 r. Schäfer wyjechał do Wenezueli, aby stworzyć tam park zwierząt ^{[[[ 74 ]} . Książka opublikowana w 1956 r. Dała ją jako „profesor na Central University, były szef Rancho Rio Grande Biological Station, Wenezuela”. Ta kariera uniwersytecka zakończyła się w 1959 roku.

Został także doradcą naukowym byłego króla Belgów Léopold III. Odbył podróż badawczą do Belgijskiego Konga i wyprodukował we współpracy z profesorem Heinz Sielmannem, filmem o gorylu, Władca dżungli („Lordowie dżungli”), który ukazał się w 1958 roku.

W latach 1960–1970 był kustoszem sekcji historii naturalnej w Muzeum Stanu Basse-Saxe w Hanover.

Według Kathy Brewis w latach 70. miał projekt rezerwatu w północnych Indiach, ale ten ostatni Capa, z powodu braku wizy dla jej autora ^{[[[ 75 ]} . Według autora, najnowsze jego zdjęcie, wykonane przed jego śmiercią w 1992 roku, pokazuje podejrzanego mężczyznę rannego ^{[[[ 76 ]} .

Schäfer pozostawił swoją nazwę pewnego rodzaju koziej żyjącej w hautes Gorges du Yangtze w Chinach, małym bharale lub o nazwie naukowej, Pseudois Schaeferi .

Dokumenty dotyczące Schäfer znajdują się w funduszu Ahnenerbe przechowywanym w krajowych archiwach Stanów Zjednoczonych: nie jest to nie tylko jego osobista i oficjalna korespondencja, tybetowe notesy, indywidualne akta SS, ale także cięcia niemieckie gazety związane Ekspedycja SS-Tybet ^{[[[ 77 ]} .

Schäfer opuścił artykuły z czasopism naukowych, kilka książek i współpracował w realizacji filmu Tajny Tybet (Trochę. Tajność tybeta ), wykonane ze scen nakręconych podczas 3 ^{To jest} Wysyłka (witryna YouTube prezentuje się pod tytułem Nazistowskie wyprawy do Tybetu , sceny nakręcone przez wyprawę).

Artykuły :

• (z) Nawyki bażantów chińskiej granicy (oryginalny tytuł w języku niemieckim niedostępny), w Journal for Ornithology , 82, Heft 4, październik 1934 r.
• (W) Cztery nowe ptaki z Tybetu, w Materiały z Akademii Nauk Naturalnych, Filadelfia , 1937.
• (z) Obszar badań wewnętrzny Azja, w Raporty azjatyckie. Czwarta rocznica dla umiejętności i kultury azjatyckiej , Na 21, Kwiecień 1944 r W P. 3-6 .

Książki :

• (z) Góry, buddy i niedźwiedzie (Trochę. Góry, buddy i niedźwiedź ). Badania i polowanie w tajemniczym Tybecie , Berlin, Paul Parey, 1933, 354 s., 32 str. Illus., 2 karty.
• (z) Nieznany Tybet (cierpienie. Tybet Inconnu ): Ze względu na pustynię Wschodnie Tybet na dach Ziemi. Tybet Expedition 1934/36 , Berlin, Paul Parey, 1937, VIII, 295 s., [48] str. płyt.
• (z) Dach Ziemi (cierpieć. Dach świata ): Przez Wonderland Hochtibet. Tybet Expedition 1934/36 , Berlin, Paul Parey, 1938, XII, 292 str.
• (z) Secret Is Tybet: Pierwszy raport niemieckiej Ekspedycji Tybetu Ernst Schäfer, 1938/39; Patron Reichsführer SS H. Himmler , Monachium, F. Bruckmann, 1943, 183 s. 1.
• (z) Fest of the White Veil: A Research Trip po Tybecie do Lhasy, świętego miasta Gottkönigtum , Braunschweig, Vieweg, 1949, 199 str.
• (z) O Himalaja do krainy bogów: w podróży badawczej z Indii do Tybetu , Hamburg – Berlin, niemiecka biblioteka domów, 1951, 214 s. 1.
• (FR) Olśniewający Wenezuela , Bruksela, J. Malvaux, 1956, 190 str. (Francuska adaptacja Samivel); Wydanie w języku angielskim: Ebullunt Wenezuela , Bruksela, 1956, 195 s. 1. (Tłumaczenie Erica Petersa (tekst ogólny) i Anne M. MacGregor (notatki naukowe)).
• (FR) Les Keep: Étude Porównanie Psarocolius Angustifrons et Psarocolius decumanus , Zoological Research Inside, Museum Alexander Koenig, 1957, 147 str.
• (z) Pod rabusiami w Tybecie: Przygoda w zapomnianym świecie między niebem a ziemią , Dy, Windpfern, 1989 , 215 P. (ISBN 3-89385-052-X )
• (z) Bird World of Wenezuela i jej warunki ekologiczne , Berglen, Wirtemberg-Verl. Lang-Jeutter i Jeutter, 1996 1999 2004 2009 4.BD.

Filmy :

• (z) Tajny Tybet (z) , 1943 (aktor, dyrektor, autor) (drugi tytuł: Lhasa -lo – Zakazane miasto ) ^{[[[ 78 ]}
• (z) We współpracy z Heinz Sielmannem, Władca dżungli , 1959 (wersja francuska: Lordowie lasu , 1958).

Program telewizyjny (jako aktor) :

• (z) W drodze do rodziny Mann: The Monster , #1.2, 2001.

Źródła [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

: Dokument używany jako źródło do napisania tego artykułu.

• Detlev Róża « Niemiecka wyprawa do Tybetu w latach 1938–39: Podróż naukowa lub poszukiwanie śladów z motywacją ideologiczną? », Niemcy w historii i teraźniejszości , Bruksela-Munich-Tübingen, Synergie europejskie, N ^O 3, Listopad 2006 .
• (FR) Blondeau, Buffetrille, Robin H. Stoddard, Odpowiedz na powiązania między Dalajlamą a nazistami , Uwolnienie 6 maja 2008
• (W) Isrun Engelhardt, The Ernst-Schaefer-Tybet-Expedition (1938–1939): Nowe światło w historii politycznej Tybetu w pierwszej połowie XX wieku , w McKay Alex (red.), Tybet i jej sąsiedzi: historia , Hansjörg Mayer Edition, Londyn, 2003 (ISBN 3883757187 )
• (FR) Claudio Mutti, SS w Tybecie , artykuł opublikowany na stronie Claudiomutti.com W 10 października 2005 .
• (W) Działania D ^R Ernst Schaefer , Siły Stanów Zjednoczonych – Teatr Europejski, Centrum Służby Wywiadu Wojskowego, APO 757 Final Interrogation Raport (OI -Fir) (NIE) W 12 lutego 1946 .
• (W) John J. Reilly, Raport książki Christophera Hale’a, Krucjata Himmlera. Nazistowska wyprawa do znalezienia pochodzenia pochodzenia rasy aryjskiej , John Wiley & Sons, Hoboken (NJ), 2003.
• (W) Alexander Berzin, Nazistowskie połączenie z Shambhalą i Tybetem W Archiwa Berzin, buddyjskie archiwa D ^R Alexander Berzin , Maj 2003.
• (W) Kathy Brewis W ‘ Poszukiwanie nazistów » W The Sunday Times W 20 lipca 2003 ( Czytaj online ) .

  Według książki Christophera Hale’a w wyniku ekspedycji SS do kariery Tybetu i Schäfera, Krucjata Himmlera .

• (W) Patrick Francuski W ‘ Master Race w górach » W Telegraf W 26 sierpnia 2003 ( Czytaj online ) .

  raport z Krucjata Himmlera Christopher Hale

• (W) Julie G. Marshall, Wielka Brytania i Tybet, 1765–1947: wybrana adnotowana bibliografia relacji brytyjskich z Tybetem , Zmieniony i zaktualizowany do 2003 r., Routledge, 2005, 607 s.
• (W) Piotr Styl życia ( Pref. Norman Mailer), Unholy Alliance: Historia nazistowskiego zaangażowania w okultyzm , Nowy Jork, kontinuum, 2002 W 2 ^{To jest} wyd. , 423 P. (ISBN 978-0-8264-1409-0 W Czytaj online ) W P. 191–197 .
• (W) Krzysztof Dom W Himmler’s Crusade: The Nazistowska wyprawa do znalezienia pochodzenia rasy aryjskiej , Hoboken, N.J, John Wiley & Sons, 2003 , 422 P. (ISBN 0-471-26292-7-7 , OCLC 811606122 ) .
• (W) Isrun Engelhardt (pod kierunkiem), Bianca Herleman, Clare Harris, Claudius Müller, Tybet w latach 1938–1939. Fotografie z Ernst Schäfer Expedition to Tybet , Serindia, Chicago, 2007.
• (z) Michael H. Kater, „Przodek” SS 1935-1945; Wkład w politykę kulturową Trzecią Rzeszy , Stuttgart, Deutsche Verlags Institute, 1974 (w miękkiej oprawie édition 2001, Oldenbourg Verlag, 2001 (ISBN 3-486-56529-X ) )

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]