Ernst Stavro Blofeld – Wikipedia

Ernst Stavro Blofeld Jest wyimaginowaną postacią urodzoną z wyobraźni Iana Fleminga.

Szef organizacji Spectre Criminal, jest geniuszem przestępstwa i największego wroga angielskiego tajnego agenta Jamesa Bond.

W powieści Operacja grzmotu Fleming opowiada historię Blofelda. Przestępca urodził się 8 maja 1908 r. W nieokreślonym regionie Niemiec (wynajęty później na terytorium polskim) od polskiego ojca i matki greckich pochodzenia (nazwa Stavro jest w rzeczywistości grecka). Początkowo polski patriot, który walczy o niepodległość, studiował i ukończył technologię na University of Warszaw, ale podczas drugiej wojny światowej ma oczywiście całkowitą zmianę: w rzeczywistości przekazuje informacje do Niemców z Turcji, ale po porażce Erwina Rommel pochodzi z sojuszników, otrzymując (jak na ironię) wiele medali za zasługę. Wiele lat później tworzy notoryczną organizację kryminalną Spectre, poświęconą szpiegostwie, terroryzmowi, bronie i handlu narkotykami, korupcji, zamachu i wszelkich innych możliwych nielegalnych działaniach: konflikty z nią w trylogii powieści ( Operacja grzmotu W Do tajnej służby Jego Królewskiej Mości To jest Żyjesz tylko dwa razy ) oraz w rozdziale Kaskada diamentów Będzie w stanie zabić Blofelda. Ma partnera, Irma Bunt, który pomaga mu w jego planach Żyjesz tylko dwa razy Przechodzi przez swoją żonę; W Do usług specjalnych (1982 powieść Johna Edmunda Gardnera, który kontynuował sagę 007 po śmierci Fleminga) pojawia się Nena, córka, którą Blofeld miał z związku z francuską kobietą.

Historia postaci jest zamiast tego modyfikowana w filmie Widmo : W tej wersji jego prawdziwe imię to Franz Oberhauser i jest synem Hansa Oberhausera, mężczyzny, który zajął się więzi po osieroconym w młodym wieku; Franz i James stały się zatem jak przybrani bracia, ale pierwszy zaczął odczuwać głęboką nienawiść do drugiego z powodu uwagi, którą ojciec zarezerwował dla niego. Następnie Franz zabił Hansa i wystawił swoją śmierć z powodu lawiny, a następnie założył widmo po tym, jak przyjął nazwę Ernsta Stavro Blofelda, na podstawie nazwiska matki matki. Blofeld ujawnia zatem, że także antagoniści poprzednich trzech filmów (szyf Royale Casino , Dominic Greene z Odrobina pocieszenia i Raoul Silva z Upadek nieba ) były powiązane z widmem i tym, że nieszczęście, które przydarzyły się więzi (w szczególności zabijanie kobiet, z którymi miał miłosne relacje) były przez niego pożądane, zawsze spragnione zemsty. Blofeld z tej wersji ma również wiele podobieństw z poprzednimi wersjami: wygląda podobnie, ma białego perskiego kota, a podczas starcia z Bondem dostaje bliznę, która skręca mu twarz.

Postać Blofelda nie była używana w filmach od wielu lat również z powodu różnych problemów prawnych, ponieważ produkcja nie miała prawa do użycia terminu „Spectre” i powiązanych z nim postaci; Jednak w 2013 r. EON i DANJAQ (firma, która zarządza prawami sagi obligacji) nabyła wszystkie prawa, które pozostały w rękach spadkobierców McClory’ego, gwarantując w ten sposób możliwy zwrot na ekranie postaci ^{[2] [3]} .

W pierwszych filmach Blofeld zawsze wyglądał na siedzącym na fotelu zamiaru gładzącego swojego perskiego kota szynszyla białego; Jego twarz była zawsze ukryta w cieniu podczas strzałów, co przedstawiało go z klatki piersiowej. Zaczynając od Żyjesz tylko dwa razy Tradycja została złamana, a twarz Blofelda ujawniła się, ale w trzech kolejnych filmach grały trzech różnych aktorów.

W powieściach Blofeld jest ciemniejszą i fascynującą postacią postaci, która pojawia się w filmach i ma inny koniec: podczas gdy w filmie Saga umiera po tym, jak został wrzucony do komina, z zadowolonym sadyzmem, z Bond in the Prologue of the Prologue of the Prologue of the Prologue of the Prologue Tylko dla twoich oczu (Chociaż w rzeczywistości jego status jest nieznany, ponieważ przetrwają kilka razy do innych najgorszych sytuacji; Ponadto Blofeld znów ma łysienie, wyeliminowane po operacji plastycznej), w sadze romantycznej jest uduszenie gołymi rękami przez wiązanie po pojedynku z Katane i przykleja się Żyjesz tylko dwa razy .

W trzech powieściach, w których pojawia się Blofeld, postać używa swojego imienia tylko w Operacja grzmotu Podczas gdy Do tajnej służby Jego Królewskiej Mości Znajdujemy to jako Conte de Bleuchamp Żyjesz tylko dwa razy Przyjdź dr Shatterhand.

W 007 filmach Blofeld pojawia się w następujących odcinkach:

• W powieści Dracula Chah Cha Kim Newman, w którym pojawiają się liczne odniesienia do powieści Bonda, Blofeld nie wydaje się konkretnie (prawdopodobnie z powodu problemów prawnych), ale jego miejsce zajmuje Vampire Gregor Brastow (zaczerpnięte z powieści z kolei Miękki szept zmarłych Charles L. Grant), szef organizacji kryminalnej Smert Spionem, ma następujące podziemi z nadprzyrodzonymi umiejętnościami i, w odniesieniu do filmów, przyjmuje wygląd humanoidalnego białego kota.
• W serialu animowanym James Bond Junior Blofeld przyjmuje nazwę Scumlord i staje się szefem organizacji przestępczej zwanej szumowiną; Nosi długi płaszcz, duży kapelusz i ma twarz pokrytą dużą parą okularów przeciwsłonecznych. Podobnie jak w filmach, zawsze wydaje się owinięty w cienie, ale zamiast tradycyjnego białego kota ma jako małe zwierzę, średni biały pies o nazwie Scuzzball.
• Jest krótko wspomniany w Rzeka widm , trzeci rozdział trylogii wersja telewizyjna serii komiksów Liga niezwykłych dżentelmenów Dedykowany Janny Dakkar, córce najbardziej znanego kapitana Nemo.

Gry wideo [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

• Blofeld pojawia się w grze wideo Goldeneye: Rogue Agent Z pojawieniem się Donalda Pleasance i nazywa go Gideon Emery.
• BLOFELD jest grającą postacią w grze wideo Goldeneye 007 z wyglądem Charlesa Graya.
• Blofeld jest jedną z głównych bohaterów gry wideo 007 legendy i jest obecny na poziomach Do tajnej służby Jego Królewskiej Mości (Druga misja), w której postać jest reprezentowana jako połączenie trzech aktorów, którzy pojawili się w serii filmowej. Tutaj nazywa się Glenn Wrage.

Parodia [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

• Mężczyzna Dr., główny antagonista serii Austin Powers , jest widoczną parodią Blofelda; Jego kot, pan Bigolo, jest znacznie bardziej niepokojący niż tradycyjne zwierzę Blofeld.
• Dr Gang/Boss Claw, postać serialu animowanego Gadżet inspektora , jest tajemniczym szefem organizacji przestępczej szalonej i prawdopodobnie jest inspirowany jego postacią, ponieważ nigdy nie pokazuje mu twarzy i jako zwierzak ma kota.
• W mandze i anime Smocza kula Czerwony dowódca i jego organizacja przestępcza Czerwona Wstążka są widoczną parodią Blofelda i Spectre.
• Giovanni, antagonista serii Pokémon, ma wiele podobieństw z Blofeldem: jest szefem potężnej i złej rakiety organizacji kryminalnej, początkowo rzadko był w pełni oprawiony i ma perskiego zwierzaka, Pokémon podobnego do dużego kota.
• W czterdziestu osiem Ducktalles – Adventures of Paderi , Postać dr Nobono jest odniesieniem do Blofelda: ponieważ jest on odpowiedzialny za potężną organizację przestępczą z diabelskimi planami i zawsze nosi dużego kota w ramionach.
• W Bolt – czterokierunkowy bohater , Penny i Bolt interpretują bohaterów serialu telewizyjnego, którego antagonista, dr Calico, opiera się na wielu 007 wrogów, zaczynając od Blofeld: jest szalonym nieznanym naukowcem (takim jak dr No), szef organizacji przestępczej, z A Organizacją, z A A Zmutowane oko, które przypomina kota, który ma kilka kotów jako zwierzęta domowe i być może asystentów.
• W filmie Urodzony z koszulą , W przypadku Buda Spencera i Terence Hill postać K1 jest wyraźną imitacją Blofelda: na początku filmu jest w ramce bez pokazywania twarzy i zamiast kota pieści psa wyścigowego.
• W ramach programu telewizyjnego Pippo Chennedy Show , nadawany przez Rai z powodu 1997 r., Aktor Corrado Guzzanti naśladował ówczesnego rzymskiego premiera Premin, używając niektórych charakterystycznych elementów postaci Blofelda, eliminując przeciwników politycznych, naciskając guzik siedzący w fotelu wraz z nieuniknionym białym kotem perskim.

W sadze 007 i filmie Blofeld okazuje się, że stają w twarz twarzą w twarz po raz pierwszy Żyjesz tylko dwa razy . Jednak w następnym filmie, Do tajnej służby Jego Królewskiej Mości , kiedy pierwszy pożycza się na spotkanie z drugim, decydując się na noszenie tylko pary okularów na twarzy, zaskakująco nie jest rozpoznawane (przynajmniej natychmiast) przez szalonego przestępcę. Wynika to z faktu, że filmy sagi 007 nie zostały nakręcone w takim samym porządku chronologicznym, co powieści Fleming, podczas gdy scenariusz bardziej wiernie przestrzegał dynamiki opowiadanej przez autora w jego książkach.