Family Habbree Emplocdia.

Początkowo z Adeline (Francja), Quebec Cider jest produkowany w rzemieślniczy sposób w regionach Pom Montérégie z Kantonów Wschodnich, z Chaudière-Appalaches, Laurentides, de lanaudière, de Charlevoix i Quebec. Odnowienie jałowca jest stosunkowo niedawnym fenomenonem, régie des alkohol Gry z Quebecu nie dostarczają pierwszych zezwoleń na produkcję rzemieślniczą cydru w 1988 roku ^{[[[ Pierwszy ]} . W 2008 roku około czterdziestu rzemieślników wykonało ponad sto produktów alkoholowych opartych ^{[[[ 2 ]} .

W Nowej Francji [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

To dla Louisa Héberta, sponsora aptekarza w Paryżu, który został pierwszym kolonistą w historii Quebecu, honor sadzenia, około 1617 r. ^{[[[ 3 ]} , który jest prawdopodobnie pierwszym jabłkiem kolonii Laurentian założonego w 1608 roku. Wielu pierwszych francuskich osadników to Normans, którzy przynoszą tam know-how cidricole. Ważne sady rozwiną się w regionie Quebecu, między innymi na wyspie Orleans ^{[[[ 4 ]} .

Sulpicy, którzy osiedlili się na wyspie w Montrealu w 1657 r., Od 1666 r., Mały sad w ogrodzie Clos seminarium na temat Rue Notre-Dame. Po bokach Mount Royal ustawiono większy sad w połowie lat 70. ^{[[[ 5 ]} . Na tej stronie misja góry, w której Marguerite Bourgeois utrzymuje swoją szkołę, wznieśli fort w 1685 r., W której używali dwóch pras cydru ^{[[[ 6 ]} . W 1705 r. Produkcja rzemieślniczej cydru wyniosła około trzydziestu baryłek, z których część została sprzedana poza społecznością religijną.

W 1731 r ^{[[[ 7 ]} . W latach 1731–1781 obszar zajmowany przez sady wzrósł z 90 do 402 arpentów. Odmiany jabłek uprawianych w tym czasie to White Caville, Red Caville, słynna, reinette, białe jabłko, bourassa (jabłko), szare jabłko Montrealu ^{[[[ 8 ]} i dzikus ^{[[[ 9 ]} . Od tego czasu jego odmiany zostały zaktualizowane przez innych.

Po podboju [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Brytyjski podbój z 1760 r., Potwierdzony przez przeniesienie z 1763 r., Spowodował wszelkiego rodzaju zmiany w nawykach Quebecers. Brytyjska polityka handlowa, która ogranicza handel w Imperium, promuje import alkoholu Anglii (whisky, gin) i antylles (rum), i zniechęca wszystkie produkcje rzemieślnicze mieszkańców. Tylko piwo, wyprodukowane przez dużych brytyjskich przemysłowców lub pochodzenia brytyjskiego, doświadczy prawdziwego boomu.

15 sierpnia 1807 r. Możemy przeczytać Kanadyjczyk Z Quebecu, artykuł, w którym jego autor ubiera się, że nie podejmuje się więcej wysiłków, aby zachęcić kulturę jabłka na wyspie Orleans i eksport cydru, który ocenia „lepszy, jeśli nie jest równy w Europie i Stanach Zjednoczonych ”. Sugeruje również, że produkcję tę można wykorzystać do zmniejszenia nadmiaru w spożyciu rumu „źródło śmiertelnych ruin w wielu rodzinach ^{[[[ dziesięć ]} . »

Rzemieślnicza produkcja cydru trwa do okresu zakazu alkoholu w połowie lat -1910. 10 kwietnia 1919 , Quebecers głosują głównie tak (78,62%), podczas referendum z pytaniem, czy „piwa, cydry i wina lekkie” powinny być wykluczone z listy zabronionych alkoholi ^{[[[ 11 ]} . Jednak w 1920 r. Zapomnienie ustawodawcze sprawiło, że sprzedaż nielegalnego cydru na terytorium Quebecu. Rzeczywiście, prawo dotyczące napojów alkoholowych, które kończą zakaz i tworzy monopol komisji likierów du Québec, nie rządzi cydrem, który w konsekwencji znajduje się w prawnej nicości. Dopiero w 1970 r., Pół wieku później, sytuacja została poprawiona. Przez cały ten okres Cider jest produkowany przez kilku pomikulturowców, ale nie wolno je sprzedawać legalnie.

Renesans cydru [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Kiedy cydr staje się znów legalny, Quebecers podaje się cydr wyprodukowany w sposób przemysłowy, który dużo się porusza i da mu złą reputację. Producenci nie wystarcza na żądanie i zalewają rynek produktów bez dojrzałości ^{[[[ Pierwszy ]} . ^{[Ref. niezbędny]} . Sprzedaż spadnie po kilku latach, a cydr, ledwie poza ciemnym okresem, jest ponownie zanurzona. Około miliona galonów (4,54 miliona litrów) rocznie w 1971 r. Produkcja spadła do 300 000 galonów (1,364 miliona litrów) rocznie w 1982 roku ^{[[[ dwunasty ]} . Dopiero pod koniec lat 80. XX wieku, kiedy pierwsze zezwolenia na produkcję rzemieślniczą zostały wydane przez Régie des Alkohol, wyścigi i gry Quebecu, cyder jest naprawdę odrodzony, a jednocześnie piwo i wino ^{[[[ Pierwszy ]} .

Ciders of rzemieślnicze tworzących się, czasem, unikając użycia słowa „cydr” na butelce, aby nie odłożyć konsumenta ^{[[[ 13 ]} . Pierwszy cydr Quebec Ice opracowany jest przez Christian Barthomeuf w Dunham w regionie kantonów-l ^{[[[ 14 ]} Zimą 1989-1990. Pierwsze butelki noszą vintage „1990”. Dziesięć lat później Clippers uzyskał zezwolenie na wyznaczenie produktów „cydru lodowego”. Rozporządzenie dotyczące cydru zostało ostatecznie przyjęte przez Zgromadzenie Narodowe Quebecu w listopadzie 2008 r. ^{[[[ 15 ] W [[[ 16 ]} .

Quebec Ciderries wytwarzają kilka rodzajów cydrów, które można podzielić zgodnie z metodą rozwoju, odsetek alkoholu, musowanie lub resztkową zawartość cukru ^{[[[ 17 ]} .

Mówi się, że cydr jest „lekki”, gdy zawiera 7% alkoholu lub mniej, „silny”, gdy zawiera 7 do 13%, a „aperitif” z 13% do 20%. „Smakowy” cydr, smak aromatów jagód, miodu lub klonu, ogólnie zawiera mniej niż 10% alkoholu.

Jeśli chodzi o wino, cydr może być „cichy” (bez bańki) lub „musujące” (z bąbelkami). Roztłuszczający cydr jest opracowywany przez „wstrzyknięcie dwutlenku węgla”, w „Close Tank” lub w tradycyjny sposób, w zależności od metody „szampana”. Rezultatem jest „błyszczący” cydr, gdy jest on naturalnie impregnowany dwutlenkiem węgla, pod niskim ciśnieniem (mniej niż 2 atm), „musujący się zaprzestrzeniał”, gdy jest sztucznie impregnowany dwutlenek węgla, również pod niskim ciśnieniem. Jest „błyszczący”, jeśli jest naturalnie impregnowany dwutlenkiem węgla pod ciśnieniem ponad 3 do 5 atm i „pienistym pienistym”, tak sztucznie impregnowanego z dwutlenkiem węgla pod ciśnieniem ponad 3 do 5 atm ^{[[[ 17 ]} .

Apple Misttelle jest cydrem uzyskanym z konieczności, to znaczy nieferyzowany, do którego dodaje się alkohol.

Ice Cider, Quebec Innovation ^{[[[ 17 ] W [[[ 18 ]} To, że klimat kraju promuje, jest opracowywane przez naturalne naciskanie mrożonych jabłek przez zimną zimę. Podobnie jak późne zbiory winogron, zimowe zbieranie jabłka umożliwia uzyskanie bardzo skoncentrowanej konieczności w cukrze, usuwając wodę z jabłka przekształconego w lód przez zimno. Ten krok nazywa się „Cryoconcentration” cukru ^{[[[ 19 ]} . Ostatecznym rezultatem, po konieczności, jest słodki i miękki płyn, który zawiera alkohol od 9 do 15%.

Fire Cider, także innowacja z Quebecu, jest opracowywana przez fermentowanie soku jabłkowego zmniejszonego przez parowanie. Parowanie musi odbywać się tylko przez ciepło. Jest to płynny napój zawierający od 9 do 15% alkoholu. Kilka osłony pożarowych jest wzmocnionych do osiągnięcia 16 lub 17% alkoholu.

Pomiculture jest dobrze rozwinięte w Quebecu, który w ilości produkuje kilka odmian jabłek, w tym McIntosh, Paula Red, Spartan, Cortland, Empire, Vista Bella i Jerseymac, należą do najczęstszych ^{[[[ 20 ]} .

Pozwolenia na produkcję w Quebecu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Istnieją 2 rodzaje zezwoleń, zezwolenie na produkcję rzemieślniczą i zezwolenie na produkcję przemysłową. To, co rozróżnia dwa rodzaje pozwoleń, to autoryzowane miejsca sprzedaży. Ci, którzy mają zezwolenie na przemysł, mają możliwość sprzedaży swoich produktów do sklepów spożywczych, podczas gdy ci, którzy posiadają zezwolenie na produkcję rzemieślniczą, mają do nich dostęp, mogą sprzedawać swoje produkty tylko w miejscu produkcji ^{[[[ 21 ]} .

Marketing cydru w Quebecu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Istnieje stowarzyszenie rzemieślników z Quebec (CAQ), które zostało utworzone w 1992 r. I które łączy 56 członków z zezwoleniem na produkcję rzemieślniczą. Z drugiej strony stowarzyszenie to nie łączy wszystkich posiadaczy takiej licencji, ponieważ jest to dobrowolne stowarzyszenie. Zainteresowanie stowarzyszenia jest między innymi rozwijanie i promowanie cydru Quebecu. W przeciwieństwie do kilku innych produktów rolnych w Quebecu, ich cydru nie ma zbiorowego marketingu. To jest odpowiedzialność każdego producenta ^{[[[ 22 ]} .

Stowarzyszenie współpracuje z Société des Alcols du Québec (SAQ) w celu opracowania możliwości sprzedaży i przestrzeni tabletu. Z drugiej strony, w przypadku przestrzeni tabletu, to producent musi je negocjować, a także jego cena sprzedaży.

Aby uzyskać dostęp do rynku SAQ, cliggery muszą poddać swoje cydr podczas określonych przetargów. Te połączenia są około dwa razy w roku. Produkty muszą również szanować standardy SAQ ^{[[[ 23 ]} .

Producenci mogą również mieć dostęp do rynku według sprzedaży własności lub w niektórych konkretnych miejscach (wystawy rolnicze, rynki producentów rolnych itp.) Jeśli posiadają zezwolenie na produkcję rzemieślniczą ^{[[[ 24 ]} .

Ponadto, następujące wnioski powtarzane przez branżę, rząd Quebecu zezwoli na sprzedaż cydru w supermarketach od 14 grudnia 2016 r. W przypadku posiadaczy zezwolenia na produkcję rzemieślniczą ^{[[[ 25 ]} . To około 8 000 nowych punktów sprzedaży dla sprzęgła ^{[[[ 26 ]} . Produkty, które będą sprzedawane w sklepach spożywczych ^{[[[ 27 ]} .

Notatki i referencje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Paul-Louis Jaskółka oknówka W Owoce Quebecu. Historia i tradycje słodyczy stołu , Sillery, Quebec, Northern, 2002 , 219 P. (ISBN 2-89448-339-2 W Prezentacja online ) .
• Drelich Vachon W Jabłka i cydry w Quebecu , Quebec, Montcalm Editions, 1997 , 48 P. .
• Suzanne LACHAPELLE-LEMIEUX W Cydr z domu , Rougemont, Quebec Ciderie, 1972 , sześćdziesiąt cztery P. .
• Saq, ‘ Quebec Terroirs. Jabłka » , NA Saq.com , Socjété des alcools du Quebec, 2008 (skonsultuję się z 29 grudnia 2009 ) .
• Robert Prevot , Suzanne Wygrał i Michel Seksualnie podniecony W Historia alkoholu w Quebecu , Montreal, Société des Alcools du Quebec, 1986 , 239 P. (ISBN 2-7604-0287-8 ) .

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]