Federacja usług publicznych CGT – Wikipedia
Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.
. Federacja usług publicznych (FSP-CGT) to Federacja Agentów terytorialnej służby publicznej ogólnej Konfederacji Pracy. Jest również powiązany z Międzynarodowym Usług Publicznych.
Krajowa Federacja Pracowników Miejskiej została utworzona w 1903 r. Podczas kongresu odbywającego się w burtach, po zwołaniu biura CGT [[[ Pierwszy ] . Podobnie jak w przypadku państwowej służby publicznej, burmistrzowie i prefekty kwestionują stosowanie prawa z 1884 r. Do pracowników prefektur i usług miejskich [[[ 2 ] . W 1914 r. Federacja zgromadziła 14 000 członków w 33 organizacjach. Po pierwszej wojnie światowej, w 1919 roku, przyjęła imię National Federation of Public Services Staff z „Departamenty, miasta i gminy przyznały lub zasymilowane (Francja i kolonie)” . Ze źródła Unii miałby wtedy 40 000 członków. Związek CGT/CGTU podzielony połowa zmniejszona w 1922 r. [[[ 3 ] . Siła robocza sięga 47 000 członków w 1932 r. W przypadku CGT. Jego sekretarz generalny jest członkiem SFIO. Jeśli chodzi o CGTU, łączy personel usług publicznych z personelem usług zdrowotnych i oświetleniem w jednej federacji, kierowanej przez komunistę Marcela Paula. Ta federacja miałaby 28 000 członków w 1928 r.
Zjednoczenie Unii z 1936 r. I ruch na rzecz związki frontu popularnego doprowadziły pracowników Unii zjednoczonej Federacji Usług Publicznych i Zdrowia 180 000 członków.
W 1946 r., Wciąż zebranym w jednej federacji, do CGT dołączyło 300 000 personelu usługowych i służb zdrowia [[[ 4 ] .
Dwie federacje zostały odtworzone w 1979 r., Odkształcając Federację Usług Publicznych i Federację Zdrowia i Działań Społecznych.
W 2004 r. Federacja usług publicznych miałaby około 60 000 członków [[[ 5 ] . Byłoby to jedne z najważniejszych w CGT.
W 2020 r. Jego członkowie wyniesie 85 000 [[[ 6 ] . Stała się Pierwszy Odnośnie Federacja CGT. Jego zakres związków i interwencji, oprócz urzędników terytorialnych (i przyswajałych), obejmuje pracowników dystrybucji wody, zbierania odpadów, strażaków, pomp pogrzebowych [[[ 7 ] . . , Federacja składa zawiadomienie o uderzeniu, w ” Ostatnia deska ratunku ” [[[ 8 ] , aby uzyskać środki zachowania personelu w obliczu epidemii COVVI-19.
W 2018 r. Wybory odbyły się we wszystkich funkcjach publicznych w celu ustalenia reprezentatywności Unii. W terytorialnej służbie publicznej (FPT), podobnie jak w przypadku całej służby publicznej, wybory te utrzymały CGT na pierwszym miejscu [[[ 9 ] .
Wyniki wyborów w 2018 r [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Pierwsze cztery organizacje FPT:
- Zarejestrowany: 1 846 275;
- Wyborcy: 955 617;
- Wyrażone: 897 700;
- CGT: 258 100 głosów 28,7%
- CFDT: 202 600 głosów lub 22,5%
- FO: 144 400 głosów lub 16%
- ONSA: 74 000 głosów lub 8,2%
Sekretarze generalni [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- 1919 – 1921: Maurice Copigneaux, były sekretarz generalny CGT.
- 1925 – 1937: Ernest Michaud [[[ dziesięć ] .
- 1937 – 1947: Lucien Jayat, członek Biura Konfederacji CGT w latach 1948–1967.
- 1945 – 1948: Raymond Bomal [[[ 11 ] .
- 1948 – 1963: Henri Lartigue [[[ dwunasty ] .
- 1963 – 1978: Raymond Barberis [[[ 13 ] , Sekretarz Henri Krasuki (1982–1985).
- 1978 – 1995: Alain Pursol
- 1995 – 2002: Vincent Debeir
- 2002 – 2009: Maïté Lassalle [[[ 14 ] , członek Biura Konfederacji CGT (1999-2009).
- 2009 – 2019: Baptiste Talbot
- 2019 -: Natacha pomet [[[ 15 ]
- CGT i ruch Unii , wydania CGT, Paryż, 1925, P. 419-421 .
- Tamże.
- Jeanne Siwek-PouyDeseau, Związki dużych usług publicznych i Europy , L’Amatattan, 1993, P. 51-52 .
- Annie Lacroix-Riz, CGT wyzwolenia na rozszczepieniu 1944–1947 , Social éditions, 1983, P. 91
- Wyższy Instytut Partii Pracy, sytuacja Konfederacji Unii, czerwiec 2004 .
- Wyższy instytut pracy, 7 maja 2019 r., „CGT w skrócie” .
- Parysian , 26 Mars 2020, „Zawiadomienie o strajku w służbach publicznych w trakcie kryzysu COVVI-19” .
- Uwolnienie , 27 Mars 2020, „To nie jest wezwanie do strajku, to naprawdę ostatnia ostatnia” .
- funkcja-publique.gouv.fr, wyniki wyborów, .
- Ogłoszenie «Michaud Ernest» (1884–1939), pracownik kolei, a następnie sekretarz ratusza w Mantes-Gassicourt , autor: Yves Lequin, Online Maitron .
- Ogłoszenie «Bomal Raymond» (1899-1971), pod wodza urzędu w ratuszu Saint-Nazaire , par Michel Dreyfus & Jeanne Siwek-Puoydesseau, Online Maitron .
- Ogłoszenie „Lartigue Henri” (Zmarł w 1963 r.), Technik w prefekturze SEINE , autor: Jeanne Siwek-PouyDeseau, Online Maitron .
- Ogłoszenie «Barberis Raymond» (1922-2016), administracja do miasta Paryż , autor: Jeanne Siwek-PouyDeseau, Online Maitron .
- Urodzony w 1964 roku, menedżer w Hendaye Media Library, CF „Kierują CGT” W Tydzień/życie pracowników W N O 2845-284, .
- Witryna federalna .
Recent Comments