Fernand Columbus – Wikipedia

Fernand Columbus (po hiszpańsku : Fernando Lub Hernando Colón ), urodzony 15 sierpnia 1488 w Cordobie i zmarł 12 lipca 1539 W Sewilli jest drugim synem Christophera Kolumba, przyrodniego brata Diego (1580-1526).

Stał się jak jego brat w sądzie królów katolickich po pierwszej podróży ojca na Karaiby (1492), otrzymał tam dobrą edukację humanistyczną. Nadal skorzystał z przychylności królów katolickich, a następnie ich wnuka Charlesa V, pomimo problemów napotkanych przez przeglądarkę od 1500 roku.

Autor kilku dzieł, w szczególności jednej z pierwszych biografii jego ojca, Fernand Columbus był także namiętnym bibliofilem, stanowiącym jedną z największych bibliotek jego czasów, Biblioteka Hernandina i prowadzenie refleksji w kwestii organizacji bibliotek.

Pochodzenie rodziny i wczesnego dzieciństwa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Fernand jest synem Christophera Columbusa, nawigatora i kupiego pochodzenia genueńskiego oraz Beatriz Enriquez de Araha (1457-1521), sieroty mieszkającego ze swoim wujem w Cordobie, którego spotkał w roku 1487.

Mieszkając w Portugalii w latach 1476–1485, Christopher Columbus poślubił Filipę Moniz Perestrelo, który dał mu syna, Diego, urodzonego około 1480 r. Następnie Filipa zmarła (w latach 1480–1485).

W 1484 r. Projekt nawigatora do dotarcia do Indii (Azji) z Zachodu, przez ocean, został odrzucony przez króla Portugalii, Jan II. Kolumb wyjeżdża do Kastylii w marcu 1485 r. I uzyskał wywiad z Królami katolickimi w styczniu 1486 r. Jego projekt, z zastrzeżeniem komisji, został ponownie odrzucony na początku 1487 r. Kolumb osiadł w Cordobie, gdzie poznał Béatrice Enriquez. Fernand urodził się 15 sierpnia 1488 .

Wydaje się, że ta sytuacja „matki matki” nie stanowi żadnych problemów w Béatrice. Następnie Columbus okazuje jej szacunek, powierzając jej najstarszym syna ^{[[[ Pierwszy ]} , aby połączyć dwóch braci przed odejściem do Indii w 1492 r., Podróż, która może być niebezpieczna. I nadal będzie o tym wspomnieć w swojej woli.

Po różnych przygodach królowie katoliccy zaakceptowali projekt Columbus w kwietniu 1492 r., Podpisując kapitulacje Santa Fe, trzy miesiące po zakończeniu Królestwa Granady (2 stycznia 1492 r.) I obecności muzułmańskiej na Półwyspie Iberyjskim.

Syn „Admirała Morza Océane” [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Część w sierpniu z Palos de la Frontera, wyprawa Columbus, osiągnęła w październiku wyspę Karaibów, którą ochrzcił San Salvador; Następnie dociera do Hispanioli (Santo Domingo), który będzie punktem wyjścia dla wszystkich badań i późniejszych podbojów.

Admirał Morza Océane, stał się kapitulacjami Santa Fe (kwiecień 1492 r.), Wicekróla Indii (które naszym zdaniem osiągnęły ^{[[[ 2 ]} ) i gubernator Hispanioli. Dlatego uzyskuje dostęp do bardzo wysokiej rangi w Królestwie Kastylii, pomimo jego powszechnego pochodzenia.

Edukacja w sądzie po pierwszej podróży [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Wśród wyróżnień, których nawigator skorzystał na jego powrocie w lutym 1493 r., Jego dwaj synowie stali się stronami niemowlęcia Jeana D’Aragon (1478-1497).

W przypadku Fernanda, zrodzonego z małżeństwa, oznacza to, że jest uważany za uzasadnione dziecko swojego ojca, że ​​jest „legitymizowany” ^{[[[ 3 ]} . Jego pobyt na dworze wspomina historyk Gonzalo Fernández de Oviedo y Valdés (1478-1557), który był również w tym czasie stroną ^{[[[ 4 ]} .

Fernand otrzymuje zgrabne wykształcenie, naznaczone humanizmem: ma nauczyciela Pierre Męczennik Anghiera, a następnie historyk podboju Nowego Świata ^{[[[ 4 ]} . Na początku XIX wieku wniósł kilka wkładów w Księga proroctw Że jego ojciec pisze z pomocą ojca Chartreux Gaspar Gorricio ^{[[[ 5 ]} .

Trzecia podróż (1498-1500) i hańba Christophera Kolumba [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Trzecia podróż Kolumba (1498-1500) kończy się bardzo źle, ponieważ nawigator został aresztowany w Hispanioli i wysłany więźnia w Kastylii.

Królowa Isabelle de Castille później go wypuszcza, ale Columbus traci wiele wyróżnień i towarów wcześniej nabytych. Następnie Diego, spadkobierca Christophera Columbus, jednak mianował wicekról des indes w 1506 r., Będzie walczył przez całe swoje życie, aby odzyskać pewną liczbę bogactw skonfiskowanych ojcu. Fernand pomaga mu w przestrzeganiu ciężkiej procedury zainicjowanej przeciwko Koronie.

Uczestnik czwartej podróży (1502-1504) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W maju 1502 r. Fernand wsiadł do Kapitan Z ojcem podczas czwartej i ostatniej podróży do Nowego Świata.

Po zbadaniu wybrzeża Veragua i Przesmyka Panamy do Zatoki Darién postanawiają wrócić do Hiszpanii. Ale w czerwcu 1503 r. Zostali zablokowani na wyspie Jamajki, ponieważ ich łodzie zostały pogarszone: dopiero po roku pomoc przyjedzie z Hispanioli i że będą mogli wrócić do Hiszpanii (1504 listopada). Nawigator powraca osłabiony testami tej podróży i zmarł w 1506 roku.

Fernand później opowie o tej przesyłce w jego wysyłce Historia admirała .

Po śmierci Christophera Kolumba (1506) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Obok jego brata Diego [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Wrócił do Santo Domingo w 1509 roku, towarzysząc swojemu bratu Donowi Diego, kiedy objął urząd jako gubernator Hispanioli.

Towarzyszy im Bartolomé de Las Casas, później historyk kolonizacji i mistrz praw Aborygenu ^{[[[ 6 ]} .

Kilka miesięcy później w Hiszpanii dołączył do królewskiego sądu, aby pracować w długiej serii procesów – Kolumbijskie procesy – Znalezione przeciwko Koronie, w latach 1508–1536, aby prawa rodziny Columbus uznano w Ameryce, pod kapitaliami Santa Fe.

Projekt okrążenia (1511) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 1511 r. Fernand przedstawił królowi Ferdynandowi z Aragonii, Regent of Castylile od śmierci Isabelle, szczegółowego projektu okręgowego ^{[[[ 7 ]} , argumentując, że taka podróż kategorycznie udowodniłaby sferyczność Ziemi oprócz promowania powszechnej nawrócenia i zwiększenia wiedzy ludzkiej. Przedstawia się jako obdarzony wszystkimi umiejętnościami niezbędnymi do wykonania takiego projektu, dzięki jego wiedzy na temat nawigacji, meteorologii, astronomii, zoologii, kosmografii, kartografii, matematyki i rysunku. Nie uzyskuje funduszy niezbędnych na ten główny projekt ^{[[[ 6 ]} , który zostanie wyreżyserowany przez Magellan w 1520 roku.

Zostań w Rzymie (1512-1516) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 1512 roku poszedł do Rzymu, aby reprezentować swojego brata Diego w pościgu ojcowskim przed Rotą.

Przez lata spędził w tym mieście, studiował literaturę grecką i starożytną, oprócz zainteresowania medycyną, astronomią i rozliczaniem podwójnego. Daje również swobodę swojej pasji do książek.

W 1516 r., Po śmierci Ferdynanda katolika, opuścił Włochy, aby wrócić do Hiszpanii ^{[[[ 8 ]} , gdzie zostaje królem Kastylii i króla Aragonii, wnuk katolickich królów, Charles de Habsburg, już suwerenny Holandii, który zostanie cesarzem w 1520 r. Pod nazwą Charlesa V.

Pod panowaniem Charlesa Quinta [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Podróż do Europy (1520-1522) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 1520 r. Towarzyszył sądowi Charles-Quint na północy Europy, po wyborze cesarza po śmierci jego dziadka Maximiliana z Austrii.

Odwiedza Antwerpię i Brukselę, spotykając Erasmusa w Languach Collège des Trois w Louvain.

Uczestniczył w imperialnej koronacji Charlesa V w Aix-la-Chapelle, a następnie poszedł do Kolonii i Worms.

Otrzymując od cesarza znaczną sumę świadczonych usług, wyrusza dla Wenecji, przechodząc przez Strasburg, Bazylea, Mediolanu, Pavie i Genui, najczęściej na koniu. Przybył do „Duchowej stolicy drukowanej książki”, kupił książki w dużych ilościach i wysłał je do Hiszpanii ^{[[[ 9 ]} . Po kilku miesiącach wrócił do Niemiec, a następnie wyjechał do Anglii z sądem cesarskim, aby wrócić do Hiszpanii w 1522 r.

Ekspert geografa w hiszpańskiej koronie (1524-1529) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 1524 r., Po podróży Magellan, został wybrany przez Charlesa V do poprowadzenia hiszpańskiej delegacji dziewięciu ekspertów odpowiedzialnych za renegocjację z Portugalią linię rozgraniczenia dóbr kolonialnych, a traktat o Tordesillach stał się Caduc po wyświetlaniu moluksy ^{[[[ dziesięć ]} . . Kontynuować ^{[nie jasne]} otrzymać od cesarza emeryturę w wysokości 200 000 Maravedis na rok.

Po śmierci jego brata Diego w 1526 roku, Nazwa rodziny traci dużo swojego blasku ^{[Ref. niezbędny]} . Jednak w tym samym roku cesarz jest odpowiedzialny za aktualizację hiszpańskiej karty nawigacji morskiej, Królewski Rejestr , główne narzędzie odniesienia, aby zapewnić krajowi przewagę w jego ambicjach kolonialnych.

Fernand pracował tam przez lata z Alonso de Chaves i Diego Ribero ^{[[[ 11 ]} .

W latach 1529–1531 opuścił Hiszpanię na podróż, która doprowadzi go do Włoch, Bazylei i Friborga, a następnie do Louvain, gdzie zwerbował uczonych Jean Hammonius, Nicolaus Clenardus i Johannes Vasaeus, aby pracować w katalogowaniu jego biblioteki.

Wynik „procesu Columbus” ( Kolumbijskie procesy ) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 1534 r. Wyrok Wyrok Dueñas Usuń z rodziny Columbus tytuł wicekróla Indii, a także wszelkie prawo do części zysków wyodrębnionych z nowego kontynentu ^{[[[ dwunasty ]} .

W odpowiedzi na ten wyrok Fernand zobowiązuje się napisać biografię ojca ze wszystkich dokumentów, które ma i obalić ataki, których ten ostatni jest lub był przedmiotem.

W 1536 r. Nowy werdykt dał synowi Diego tytuły admirała des indesa, markiza de la Jamajka i księcia de Veragua, podczas gdy Fernand otrzymał coroczną emeryturę tysiąca duukatów, do których Charles Quint dodał 500 pesos złota do swojego biblioteki ^{[[[ 13 ]} .

Biblioteka Fernand Columbus [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jego ambicją jest to zrobić Bibliotheca Hernandina doskonale zorganizowany byt, dla wszystkich książek na świecie we wszystkich językach ^{[[[ 14 ]} . Skontaktował się z księgarniami pięcioma największymi miastami w drukowaniu – Rzym, Wenecji, Norbergii, Antwerpii i Paryżu – aby każdego roku wysyłali książki i arkusze opublikowane w domu do Lyon, do 12 ducatów, a także że księgarnia Lyon Dodaje książki do całości dla tej samej sumy i wysyła wszystko w Hiszpanii.

Wyklucza rękopisy, preferując drukowane sprzęt: „Świadomie lub nie, w swoich ostatnich dniach Fernando uległo w pewnym sensie wizjonerskiego szaleństwa ojca, którego jednak bardzo starał się wymazać ze swojej biografii ^{[[[ 14 ]} . »

Prace byłyby dostępne dla czytelników, ale mieliby dostęp do treści książek według małego metalicznego okna, przez które mogłyby one przekręcić strony książek, ale nie trzymać ich w ręku.

Kiedy umarł, jego biblioteka się liczy 15 370 Książki i ponad 3000 rycin.

Z pewnością ustawił „Najbardziej wyrafinowany system technologii informatycznych wymyślony do tego czasu ^{[[[ 15 ]} » , przewidywanie baz danych i dostęp do zdalnej wiedzy, że Internet w końcu umożliwił osiągnięcie ^{[[[ 16 ]} . Był także pierwszym, który zapisał deklinację magnetyczną, poprowadził zespół odpowiedzialny za ustanowienie mapy zasad naukowych i zaprojektowanie tworzenia naprawdę uniwersalnej biblioteki ^{[[[ 16 ]} .

Śmierć i pogrzeb [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Fernand zmarł 12 lipca 1539 r. W Sewilli ^{[[[ 17 ]} .

Został pochowany w katedrze w Sewilli, gdzie jego nagrobek odtwarza swój herb, motto Do Castilla y León Nuevo Mundo Dio Colón („W Królestwie Kastylii i Leona nowy świat dał Kolumba”). Tarcza ta jest nadzorowana przez cztery katalogi dzięki, do których Fernand uważa, że, podobnie jak jego ojciec, przyczynił się do rozszerzenia ludzkiej wiedzy: Księga Autorów, Księga Knowlera, Księga Kondensów, treść książki .

Kosmografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Od 1517 roku zaczął pisać Kosmografia lub opis Hiszpanii. Ten manuskrypt 700 arkuszy wypełnionych doskonałymi i ciasnymi listami pisania zawiera 3300 miast, prawdopodobnie z zamiarem stworzenia wyjątkowo szczegółowej mapy podzielonej na szachownicę szerokości geograficznych i długości, jest utracone w nieskończoności szczegóły każdego zamówienia zebranego przez zespół asystentów . Fernando może jednak kontynuować i ulepszyć swoją metodę dzięki wsparciu młodego Charlesa V ^{[[[ 18 ]} Dopóki projekt nie został brutalnie zatrzymany przez królewską decyzję w 1523 roku ^{[[[ 19 ]} .

Słownictwo [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 1518 r. Podjął opracowanie Słownictwo lub słownik łaciński. Ta praca nie daje znaczenia słów – podobnie jak Słownik łacińsko-hiszpański Antonio de Nebrija opublikowanego w 1495 r. -ale raczej zbiera przykłady ich zatrudnienia przez starożytnych autorów ^{[[[ 20 ]} . Fernand porzucił go w 1523 roku, kiedy doszedł do słowa Bibo (Piję), już obejmując 1476 stron i prawdopodobnie prawie 3000 rekrutacji ^{[[[ 19 ]} .

Memoriał [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 1523 roku zaczął pisać Książka Memorial Shiprecked Aby śledzić 1674 tomy zakupione w Wenecji i zagubione w zatonięciu łodzi, które miało przynieść je do Hiszpanii.

Książka materiałowa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

. Książka treści ma na celu wyodrębnienie głównych tematów objętych książką i sklasyfikowanie ich w kolejności alfabetycznej. Prace te po raz pierwszy podjęte w zakresie tomów Suetone i Lucrèce są rozszerzone na całą bibliotekę na początku lat 30. XX wieku ^{[[[ 11 ]} .

Historia admirała [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W latach 1536–1539 Fernando napisał Historia admirała Aby uhonorować pamięć o swoim ojcu. Jest zatem pierwszym biografem, który powtórzy historię swojego życia i jego odkrycia oparte na wielu oryginalnych dokumentach w jego posiadaniu: listy, umowy, gazety, adnotacje na uboczu konsultowanych książek. Koncentrując się na obaleniu fantazyjnych i obraźliwych afirmacji swoich przeciwników, jest szczególnie zaniepokojony przyznaniem ojcu premii odkrycia Nowego Świata. W tym celu przedstawia ten wyczyn nie tak, jak logicznie pochodzi z jego wykształcenia -na którym Hernando przyznaje, że niewiele wie -ale z jego niezwykłych cech dyscypliny, wytrzymałości i samookaleczenia, cech, które to poparły w jego poparciu przekonanie, że znajdzie ziemię na Zachodzie i pozwoli mu utrzymać głowę w chłodzie i wytrwać, gdy wszystko wydawało się utracone ^{[[[ 13 ]} . W ten sposób ignoruje ideę ojca, którego dotarł do Cipangu na Dalekim Wschodzie. On także ignoruje Księga proroctw który przedstawił te odkrycia w ramach planu Boga dla ludzkości. Pomija także wspomnienie wizji, które jego ojciec miał z 1498 r., W których widział się wybranego przez Boga, a także jego projekt rozpoczęcia handlu niewolnikami Arawak. W tym Fernando Columbus uwzględnia wiedzę geograficzną i nowy wygląd, który Bartolomé de Las Casas zobowiązuje się skupić na kolonizacji i jej okrucieństwach ^{[[[ 13 ]} .

Ta praca, która będzie miała ogromny wpływ w całej Europie, nie została opublikowana w ciągu swojego życia. Jego szwagierka, María de Toledo, odziedziczyła rękopis i przekazała go swojemu synowi Luisowi Colónowi. Ten ostatni dał go genuesowi kupcu, Baliano de Fornariego, który kazał mu wydrukować w Wenecji.

Najstarszą znaną kopią tej pracy jest wydanie weneckie z 1571 (tłumaczenie Alfonso Ulloa). Według Jacquesa heers jest to „przeprosiny i prawie, hagiografii ^{[[[ 21 ]} ».

Księga Epitomów [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jego główną pracą jest Księga Kondensów Książki jego ogromnej biblioteki.

Od 1520 r. Zaczął zbierać książki, aby stanowić bibliotekę uniwersalną, gromadząc w ten sposób ponad 15 000 dzieł, zgodnie z radą uczonych w Hiszpanii i Holandii, w szczególności Erasmus. Dla każdej książki pisze datę zakupu, miejsca i kwoty ^{[[[ 22 ]} . Te banknoty są cenne w celu poinformowania kursów wymiany między walutami tamtych czasów ^{[[[ 9 ]} .

I Abecedarium Listy w kolejności alfabetycznej wszyscy autorzy i tytuły książek z jego biblioteki. Aby poinformować o pojawieniu się objętości i jego cech, wymyśla system „biblioglifów”, który nie jest bez przedstawienia podobieństw do utopijnego alfabetu Thomasa More, opublikowanego w 1516 ^{[[[ 19 ]} .

Od 1523 r. Columbus miał zespół bibliotekarzy, zobowiązany do zamieszkania i spania na miejscu, bardzo szczegółowy katalog wszystkich swoich książek pod tytułem Księga Epitomów („Book of Condenses”). Dzięki tym danemu bibliograficzne możemy lepiej poznać wydania wydane w Europie przed 1540 ^{[[[ 23 ]} . Ten słynny katalog grubości stopy, która od dawna została utracona, powtórzona w 2013 roku, kiedy nauczyciel Quebecu w historii średniowiecznej i renesansowej, Guy Lazure, znajduje ją przypadkiem na bibliotece z University of Copenhagen ^{[[[ 22 ]} .

Oprócz tej biblioteki Fernand Colomb gromadzi niezwykłą kolekcję wszelkiego rodzaju wydruków, która niestety została rozproszona, niewątpliwie w starym dniu. Według Marka McDonalda składało się ono w 3 204 rycin, które znamy dziś tylko po ich opisie, skrupulatnie ustanowionym przez sekretarzy Columbus (co umożliwia znalezienie niektórych w muzeach i bibliotekach). Ten odręczny katalog został opublikowany w 2004 roku ^{[[[ 24 ]} .

Kiedy umarł, przekazał swoją bibliotekę do katedry w Sewilli ^{[[[ 25 ]} , ale różne problemy z sukcesją, oprócz kłopotów z inkwizycją, doprowadziły do ​​zniknięcia około dwóch trzecich woluminów. Co pozostaje dzisiaj Biblioteka Colombina , wciąż w Sewilli; Jest bogaty w wiele rzadkich, nawet unikalnych utworów.

• Historie z S.D. Fernando Colombo; : w którym jest szczególny i prawdziwy związek życia i de fakty admirała D. Cristoforo Colombo jego ojciec , Francesco de ‘Franceschi Sanese, Venetia, 1571 ( Czytaj online )
• Christopher Columbus powiedział przez swojego syna , Perrin, 1986, Préface de Jacques Heers.

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Henry Harrisse. Fragment Colombiniana: Bibliografia czterystu francuskich, włoskich i łacińskich gotyckich utworów od początku XVI ^{To jest} Century nie opisane do tej pory, poprzedzone historią Biblioteki Kolumbińskiej i jej założycielem . Paryż: H. Welter, 1887.
• Henry Harrisse, Fernand Colomb. Jego życie, jego prace. Test krytyczny , Librairie Tross, Parais, 1872 ( Czytaj online )
• Henry Vignaud, Krytyczne badania życia Kolumba przed jego odkryciami , H. Welter Editor, Paris, 1905 ( Czytaj online ) .
• Jean Babylon, Francuska biblioteka Fernand Columbus , Paryż, mistrz, 1913 online
• Henry Vignaud, Prawdziwy Christopher Columbus i legenda: dokładna data narodzin Wielkiego Genueńskiego, jego rodzina, oznaki, jakie miał, Tuscanelli, domniemany inicjator Discovery of America, prawdziwy przedmiot towarzystwa 1492 , Redaktor Auguste Picard, Paryż, 1921 ( Czytaj online )
• Catherine Weeks Chapman, „drukowane kolekcje muzyki polifonicznej należącej do Ferdinand Columbus», w Journal of the American Musicological Society , 21 (1968) P. 32-84 .
• Jacques heers, Christopher Kolumbus , Paris, Hachette, 1981.
• Jeanne-mance Rodrigue, Biblioteka Hernando Colon (1488-1539) i cenzura , Sherbrooke, 1994.
• Mark P. McDonald, Kolekcja drukowania Ferdinand Columbus 1488-1539: Renesans Collector w Sewilli . 2 t., Londres, British Museum Press, 2004.
• (W) Edward Wilson-Lee ( chory. Joe McLaren), Katalog książek w rozbiciu statku: młody Kolumb i poszukiwanie uniwersalnej biblioteki , Londyn, William Collins 2019 , 416 P. (ISBN 9780008146245 )

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]