Filippo Inzaghi – Wikipédia

Filippo Inzaghi en 2011.
Obecna sytuacja
Zespół	Reggina (trener)
Biografia
Narodowość	Włochy
Narodziny	9 sierpnia 1973 (49 lat) Plaisance (Włochy)
Rozmiar	1,81 m (5 ′ 11 ″)
Później	Atakujący następnie trener
Silna stopa	Prawidłowy
Junior Curs
Lata	Klub
1982-1985	ACS San Nicolò
1985-1991	Plaisance Fc
Kurs seniorów Pierwszy
Lata	Klub	0 M. 0 ( B. )
1991-1995	Plaisance Fc	0 44 0 (17)
1992-1993	→ SC Leffe	0 21 0 (13)
1993-1994	→ Hellas Verona	0 37 0 (14)
1995-1996	Parme i	0 22 00 (4)
1996-1997	Atalanta Bergame	0 34 0 (25)
1997-2001	Juventus Turyn	165 0 (89)
2001-2012	AC Milan	300 (126)
1991-2012	Całkowity	623 (288)
Wybór drużyny narodowej 2
Lata	Zespół	0 M. 0 ( B. )
1993-1995	Włochy nadziei	0 14 00 (3) [[[ Pierwszy ]
1997-2007	Włochy	0 57 0 (25)
Trener
Lata	Zespół	Statystyki
2013-2014	AC Milan -19 Ans	20 V, 6n, 7d
2014-2015	AC Milan	14v, 13n, 13d
2016-2018	Venise FC	48v, 30n, 17d
2018-2019	Bologne FC	4v, 8n, 12d
2019-2021	Bénévent Calcio	33 V, 20n, 25d
2021-2022	Brescia Calcio	14 V, 12n, 6d
2022-	Reggina	8v, 1n, 5d
Pierwszy Krajowe i międzynarodowe oficjalne konkursy. 2 Oficjalne mecze (w tym przyjazne zatwierdzone przez FIFA). Ostatnia aktualizacja: 13 listopada 2022
modyfikator

Filippo Inzaghi , nazywane również Pippo Inzaghi , Royal nabywa Omri o Encore Inzagoal , urodzony 9 sierpnia 1973 Podsumowując en Émilie-Romagne, jest włoskim międzynarodowym piłkarzem przekształconym w trenera.

Centralny punkt typu „Surface Renard”, „Super Pippo ^{[[[ 2 ]} »Zarejestrował 316 bramek w swojej karierze, czyniąc go czwartym strzelcem w historii włoskiej piłki nożnej za Silvio Piola (364 bramki), Giuseppe Meazza (338 bramek) i Roberto Baggio (318 bramek).

Na koniec sezonu 2011-2012 przeszedł na emeryturę i został trenerem Nazonali Allievi (młodzi ludzie z AC Milan) w następnym sezonie. W sezonie 2014-2015 był trenerem pierwszej drużyny i ukończył dziesiąte miejsce w mistrzostwach, ale został usunięty ze swoich funkcji 16 czerwca 2015 r. Z powodu niewystarczających wyników.

Jego brat, Simone Inzaghi, był także profesjonalnym piłkarzem.

Dzieciństwo i prywatność [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Filippo Inzaghi urodził się w podleciu i dorastał z rodzicami (Giancarlo i Marina) i jego bratem Simone, z którymi utrzymuje związek fuzyjny. Absolwent rachunkowości, odkrył radości z piłki nożnej od najmłodszych lat w San Nicolò (prowincja przyjemności), ma wtedy 7 lat i zacznie jako bramkarz, zanim szybko dołączy do swojej ulubionej pozycji: napastnik.

Nigdy nie ożenił się i nie znał jeszcze autorstwa. Dba o swojego siostrzeńca Tommaso (syna Simone) jako własnego syna, zgodnie z wyznaniami swojej matki mariny ^{[[[ 3 ]} .

Kariera klubowa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Profesjonalne początki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Filippo rozpoczyna się w Serie B (druga dywizja włoska) od swojego klubu szkoleniowego Le Piacenza FC w wieku zaledwie 18 lat w sezonie 1991-1992, gdzie wystąpił dwukrotnie, zanim dołączył do niższej dywizji w formie pożyczki w celu złożenia dowodów.

Oznacza swoje pierwsze bramki w Pro w Serie C1 pod kolorami Leffe z trzynastoma bramkami w 21 meczach, a następnie wrócił, aby zrobić swoje zasięg w Serie B pod kolorami Werony (wciąż w formie pożyczki) w latach 1993-1994 W sumie 13 bramek na 36 meczów.

Filippo w końcu wrócił do Piacenza FC w następnym sezonie w zamian od pożyczki, gdzie zdobędzie 15 bramek w 37 meczach. W ten sposób przyczynił się do mistrza włoskiego zarządu B w 1995 roku w klubie swojego rodzinnego miasta, pierwszej linii bardzo bogatej historii, jego zachęcające statystyki popchną go do Serie A w sezonie 1995-1996.

Trudny początek w pierwszej dywizji [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Podpisał się do klubu Parma w 1995 roku i rozegrał swoją pierwszą serię Serie A 27 sierpnia 1995 r. Na trawniku Atalanta Bergame (wynik 1-1), Filippo miał zaledwie 22 lata przez kilka dni.

Jego doświadczenie w Parmie nie jest tak naprawdę sukcesem: zawstydzony kontuzją, zdobywa tylko 2 cele za 15 występów i stara się nałożyć się w wysokiej jakości siłę roboczą. Niemniej jednak znajduje sieć po raz pierwszy w C2: strzelił dwa bramki w czterech meczach.

Lot „Super Pippo” [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Płynąc, aby wygrać, Inzaghi osiedli się w Atalanta Bergame, skromnym klubie, który odgrywa konserwację w Serie A, w którym Filippo narzuci się spektakularnym.

Otoczony przeciętnymi graczami, pokaże swoją prawdziwą twarz i przeniesie swoją drużynę o długości Arm, aby zakończyć nieoczekiwane dziesięć ^{To jest} miejsce w rankingu. Inzaghi odgrywa kluczową rolę od tego roku, został najlepszym strzelcem w mistrzostwach Serie A z 24 osiągnięciami (na 33 mecze).

Kilka klubów rozrywa gracza, który właśnie auluje tytuł najlepszych młodych ludzi w mistrzostwach, a Atalanta Bergame nie może utrzymać jeszcze jednego sezonu, który kosztuje ich spadek w Serie B.

8 czerwca 1997 r. Jego występy zostały nagrodzone i logicznie uczestniczył w swoim pierwszym meczu pod kolorami włoskiej selekcji w Lyonie podczas przyjaznego meczu we Włoszech – Brazylii (3-3).

Lata Turynów: wymiar europejski [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Występy gracza nie sprawiają, że Juventus jest niewrażliwy, który zwerbował napastnika w 1997 r. Za początkowe odszkodowanie równoważne 14,5 mln EUR.

Rozszerza swój rekord w swoim pierwszym roku Turyn z tytułem włoskiego mistrza, w którym uczestniczył w dużej mierze z 18 osiągnięciami.

Autor 6 bramek w Lidze Mistrzów w tym samym roku, w finale konkursu, w finale konkursu, ale spadł z Real Madryt na Amsterdam Arena z wynikiem 1-0.

Jego występy przyniosły mu wybór na Mistrzostwa Świata w 1998 roku we Francji, gdzie Włochy są wyeliminowane przez przyszłego francuskiego zwycięzcę w ćwierćfinale, na karach.

W czterech sezonach Inzaghi strzeli 57 bramek w mistrzostwach z Bianconeri w 120 rozegranych meczach, statystyki zbliżone do dwóch meczów, ale po raz kolejny w Pucharze Europy Filippo panikuje liczniki, w rzeczywistości ma 19 bramek w 28 meczach europejskich w meczach europejskich w 4 lata lub 0,68 celów na grę.

W sezonie 2000-2001, pomimo jedenastu bramek i 4 bramek w tylu meczach w Lidze Mistrzów, pomimo siebie do przybycia do klubu David Trezeguet.

Milanowe lata: między trofeami, obrażeniami i zapisami [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Potwierdzenie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Latem 2001 roku AC Milan wydaje 41,2 miliona euro na jego rekrutację.
Lata w Lombardii okażą się latami wszystkich rekordów i wszystkich rozczarowań dla Inzaghi, które doświadczyły chwil chwały i poważnych obrażeń.

Po przyjeździe spędził średni pierwszy rok w kolorze Milanowym, strzelając 10 bramek w podwójnych meczach rozgrywanych w lidze, ale jak zwykle świeci w Pucharze Europy (C3 w tym roku), gdzie strzelił 4 bramki za 7 meczów.
Występy, które nie pozostawiają tego niewrażliwego na włoskiego trenera Giovanni Trapattoni, który zabiera go w swojej grupie, aby zagrać na Mistrzostwa Świata w 2002 roku, Inzaghi gra w dwóch meczach, jeden posiadacz drugiego zastępcy bez punktacji przed wyeliminowaniem włoskiego wyboru przeciwko Korei Południowej w Korei 8 ^{To jest} finał.

W następnym sezonie, w latach 2002-2003, najprawdopodobniej był najbardziej udany w jego karierze. INZAGHI ponownie panikuje liczniki, strzelając 17 bramek ligowych, a zwłaszcza 12 bramek w Lidze Mistrzów, doskonale na przemian kontuzji Andriya Shevchenko, a tym samym pozwalając AC Milan wygrać swoją szóstą Ligę Mistrzów.

Trudne lata [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W wieku 30 lat Inzaghi jest na szczycie swojej sztuki, ale musi poradzić sobie z wieloma obrażeniami.
W październiku 2003 roku był ofiarą traumy głowy. Dwa miesiące później cierpiał na keyage cielęcy.
Długo oszczędził kontuzji podczas swojej kariery, przeniósł lewą kostkę i musiał poddać się podwójnej operacji, w kwietniu i listopadzie 2004 r. Następnie złamał rękę i był ofiarą zapalenia ścięgna kolan.

Ponadto za dwa lata pokazał tylko 3 bramki ligowe na 25 meczów i 3 bramki w Lidze Mistrzów przez 10 meczów.
Kontuzje, które pozbawią go miejsca w grupie włoskiej na Mistrzostwa Europy w 2004 roku.
Sezon 2004-2005 jest nawet najgorszym w jego karierze (tylko jeden bramek strzelił w 15 meczach i żaden w lidze w 11 meczach strzelił jedynego gola w swoim sezonie w Lidze Mistrzów przeciwko Celtic Glasgow).
W 2005 roku uczestniczył na trybunach na finale Ligi Mistrzów, przegrał w karach przeciwko Liverpoolu przez jego klub, AC Milan.

Renesans [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W latach 2005-2006 Filippo Inzaghi powrócił i strzelił 12 bramek na 23 mecze. Jak często świeci w Pucharze Europy i oznacza cztery razy w sześciu meczach Ligi Mistrzów (podwójny przeciwko Bayern Monachium w 8 ^{To jest} Finały i kolejne przeciwko Olympique Lyonnais w ćwierćfinałach).
Jego powrót zawdzięcza to przede wszystkim klubowi i swoim trenerowi tam, jak przyznaje w kolumnach gazety L’ququipe: „Jednocześnie przeszedłem przez okres obrażeń w bólu i spokoju. Byłem w bólu, ale Milan nigdy mnie nie porzucił. Utrzymałem pewność siebie i wsparcie. To jest sekret mojego powrotu. Klub odnowił mój kontrakt przed drugą operacją. Nigdy nie zapomnę, że podczas mojej rekonwalescencji w Knokke [w Belgii] Ancelotti wysyłał mi SMS każdego dnia, w którym powiedział, żebym nie puścił, że wrócę jak poprzednio i że nadal będę przydatny w Mediolanie. Wolę trenera takiego jak on niż żelazny sierżant. »»

Po długiej nieobecności z Włoskim Drużyną Narodową został wybrany na Mistrzostwa Świata w 2006 roku w Niemczech, gdzie wydaje się, że szczęście zmieniło obóz, ponieważ to dzięki kontuzji Christiana Vieri w ostatniej chwili. Strzelił gola przeciwko Czechom w scenie grupowej, pierwszym w Pucharze Świata i został mistrzem świata kilka dni później po zwycięstwie Włoch przeciwko Francji w finale.

W sezonie 2006-2007 Inzaghi zarejestrował tylko 2 bramki w Serie A na około dwadzieścia meczów, często jako zastępca Alberto Gilardino lub Kaká.

Kurs Filippo Inzaghi jest po raz kolejny oświetlony przez Puchar Europy w Lidze Mistrzów, gdzie strzelił 6 bramek na 12 meczów, w tym podwójny w finale przeciwko Liverpoolu, a tym samym pozwala Milanowi AC wygrać Siódmą Ligę Mistrzów w swojej historii. Inzaghi, wybrana przeze mnie Man of the Match, kończy swój rekord drugim puchariem z dużymi uszami po 2003 roku.
31 sierpnia, podczas europejskiego supersku, strzelił gola wyrównania z Sewillem FC. AC Milan w końcu wygrał 3-1, po osiągnięciach Jankulovskiego i Kaká.

W następnym sezonie był autorem 11 bramek w 21 Serie A Games, w tym hat -trick przeciwko Livorno i dwa kolejne podwójne przeciwko Cagliari, a następnie Juventusowi.
W Lidze Mistrzów zdobywa 4 razy za 5 meczów, co ponownie udowadniając swoją wartość w Pucharze Europy.

Osiągnął symboliczną liczbę 100 bramek z AC Milan w ostatnim meczu mistrzostw 18 maja 2008 r. Spowodowało to całkowicie ponowne uruchomienie go z AC Milan i Squadra Azzurra, gdzie uczestniczył w meczach kwalifikacyjnych na „Euro 2008, ale tak jest nie zachował się, aby wziąć udział w konkursie.

Rekord czasu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Little Inzaghi staje się zastępcą, ale jego rola jako luksusowego Jokera pozwala mu strzelać trzynaście razy w 26 meczach ligowych w sezonie 2008-2009.
W tym sezonie Milan AC jest zakwalifikowany w Lidze Europejskiej, a Inzaghi oznacza trzy bramki na sześć meczów w zawodach.
15 marca 2009 r. Zdobył podwójne i jego 300 ^{To jest} Gol dla wszystkich konkursów z AC Siena w meczu wygrał 5-1. Świętuje to wydarzenie specjalną koszulką, gromadząc „Inzaghi 300”.

W sezonie 2009-2010, odrzucony przez nowego trenera Leonardo, prawie zawsze zastępuje, ale nadal bierze udział w 24 meczach w Serie A, znalazł netto 2 razy. Podczas pobytu w Lidze Mistrzów strzelił podwójnie przeciwko Olympique de Marsylia, która daje zwycięstwo AC Milan. Będą to jego tylko dwa bramki w siedmiu meczach.

W następnym sezonie, 3 listopada 2010 roku, strzelił podwójną w Lidze Mistrzów przeciwko Real Madryt, co pozwoliło mu zostać najlepszym strzelcem w Pucharze Europy z 70 bramkami (w tym 50 w Lidze Mistrzów) z 1 bramką w bramce w Postęp na Raúl González.
W mistrzostwach strzelił gola w pierwszym meczu sezonu przeciwko amerykańskiej Lecce i nowym bramce podczas swojej jedynej kadencji przeciwko Calcio Catania, pozwalając AC Milanowi na schowanie punktu losowania. Siedem meczów na 2 bramki sezon Filippo rozpoczął się w prawidłowym tempie od kontuzji kończącej sezon.

Za dużo obrażeń [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

10 listopada 2010 r. Podczas meczu z Palermo Filippo Inzaghi zastąpił Alexandre Pato po kontuzji tego ostatniego i został ranny kilka minut później. Pierwszy optymistą co do urazu lewego kolana Filippo Inzaghi, lekarze klubu ogłaszają następnego dnia, że ​​cierpią na zmiany w łąkotce i więzadła przedniego, wymagającego operacji i usuwania go z ziemi przez co najmniej sześć miesięcy ^{[[[ 4 ]} .

Pod koniec umowy z AC Milan pod koniec sezonu i 37 lat, media panika i rozmawiają o zakończeniu kariery dla Inzaghi.
Filippo nie widzi tego w ten sposób i jest wyrażany na oficjalnej stronie klubu Milanese: „[…] Na dole twojego serca wiesz, jak wiem, że to bardzo trudne. Ale nie puszczę. Zrobię wszystko, uwierz mi, aby tak się nie skończyło. I odniosę sukces dzięki twojej sile i energii ” .

Ostatni Baroud [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W dniu 16 grudnia 2010 r. Adriano Galliani, dyrektor zarządzający Milan AC ogłosił przedłużenie umowy (porozumienia słowne) Filippo Inzaghi na rok (do 2012 r.), Mimo że nie wrócił jeszcze z obrażeń ^{[[[ 5 ]} .
Znak pewności siebie i szacunku dla klubu Milanezowego, który zdaje sobie sprawę, że bramki zdobyte w Lidze Mistrzów przez Inzaghi w tym roku są warte kwalifikacji do Lombard Club w 8 ^{To jest} finał.

W sobotę, 14 maja 2011 r., Milan AC otrzymał Cagliari Calcio podczas przedostatego meczu sezonu, Filippo Inzaghi odchodzi, aby rozgrzać się i widzi stadion San Siro, który domaga się jego wejścia przez piosenki. Do 81 ^{To jest} Minute, Massimiliano Allegri postanawia wydać Alexandre Pato, a wejście do Inzaghi jest okrzyknięte imponującą owacją na stojąco ^{[[[ 6 ]} .

W środę, 18 maja 2011 r., Milan AC oficjalnie ogłosił przedłużenie kontraktu Filippo do 30 czerwca 2012 r. Filippo zakończył sezon końcowym zwycięstwem klubu Lombard w lidze, która rozszerzyła już bogatą listę.

Na początku sezonu 2011-2012 Inzaghi zostaje ponownie ranny i nie wszedł już do planów Massimiliano Allegri ^{[[[ 7 ]} . Zwrócił go tylko w bardzo rzadkie okazje, często w ciągu ostatnich dziesięciu minut meczu. Zwolennicy będą również chcieli, aby trener porzucił tak symbolicznego gracza.

Często ogłaszane odejście, Inzaghi oświadcza (po raz kolejny) swoją miłość do klubu Lombard ^{[[[ 8 ]} I odepchnij plotki o odejściu.
19 lutego 2012 roku grał 200 ^{To jest} Dopasuj pod kolorami AC Milan przeciwko Cesenie.

11 maja 2012 Filippo ogłoszono w poruszającym liście ^{[[[ 9 ]} Że opuści AC Milan, podobnie jak jego koledzy z drużyny Gennaro Gattuso, Clarence Seedorf, Mark Van Bommel, Gianluca Zambotta i Alessandro Nesta.
Odejście „byłego” Mediolanu zmotywowanych w szczególności konfliktami z trenerem klubu Massimiliano Allegar Allegri i pragnieniem klubu do odmłodzenia siły roboczej.

13 maja 2012 r sześćdziesiąt siedem ^{To jest} minuta. Zdobywa cel w 82 ^{To jest} Minute on a Pass od Clarence Seedorf jest obchody Inzaghi, które jest bardzo poruszone, pogratulowane jest nie tylko przez opinię publiczną i jego kolegów z drużyny, ale także przez zawodników Novary i sędziego.
Pod koniec meczu, w środku rundy centralnej, Adriano Galliani podaje mikrofon w Inzaghi, który ogłasza, że ​​poświęci trochę czasu na resztę swojej kariery, ale wróci do Mediolanu, ponieważ ta historia miłosna robi Nie skończy się.

Kariera drużyny narodowej [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Włoska drużyna ma nadzieję [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Autor ciekawego początku sezonu z klubem piłkarskim Hellas Verona w Serie B, Filippo Inzaghi zobaczy jego wysiłki nagradzane pierwszym przylądkiem w koszulce włoskiej nadziei 22 grudnia 1993 r. Za mecz z U21 Izraela (0-0).

W 1994 roku został mistrzem Europy po zwycięstwie Włoch nad Portugalią 1-0 w Montpellier ^{[[[ dziesięć ]} .

Podczas swoich 14 selekcji U21 będzie oznaczony trzy razy (przeciwko Słowenii w dniu 08/09/94, Estonia w dniu 06/10/94 i Turcji 20/12/94).

Włoski zespół [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Filippo Inzaghi odkrywa Squadra Azzurra w wieku 23 lat.
Kończąc najlepszego strzelca w Serie A po zaledwie 2 latach na najwyższym poziomie, jest logicznie nazywany przez trenera Cesare Maldini, który dobrze go zna, mając go pod jego rozkazem w drużynie Hopes.

W dniu 8 czerwca 1997 r. Inzaghi rozegrał swoje pierwsze spotkanie z okazji przyjaznego meczu podczas francuskiego turnieju przeciwko Brazylii w Lyonie, w którym dwie drużyny grały 3-3 (2 bramki z Alessandro del Piero i bramkę przeciwko jego brazylijskiej obozu ).

1998 Puchar Świata (Francja) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jego dobre występy w jego nowym klubie La Juventus pozwalają mu zostać wybrane na Puchar Świata w piłce nożnej w 1998 roku. Odkryje swój pierwszy Puchar Świata jako zastępcę.

Podczas zawodów rozegrał swój pierwszy mecz Pucharu Świata 11 czerwca w Bordeaux przeciwko Chile w meczu panien 71 ^{To jest} minutę (2-2).

23 czerwca w Stade de France, wciąż w kurze, Inzaghi wraca w momencie gry przeciwko Austrii i wydaje decydujące przepustki do Roberto Baggio, która pozwala Włochom wygrać 2-1.

Po nieśmiałym zwycięstwie 1-0 przeciwko Norwegii w 8 ^{To jest} Z finału Włochy są ostatecznie wyeliminowane w karach w ćwierćfinale przez zespół francuski bez udziału w tych dwóch spotkaniach.

Mistrzostwa Europy 2000 (Belgia / Holandia) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Trener Dino Zoff używa Filippo Inzaghi do przeprowadzenia włoskiego ataku podczas Euro 2000.

11 czerwca podczas pierwszego meczu grupowego Włosi spotkali Turcję w Arnhem. Squadra Azzurra, prowadzona przez Izaghi wielkich wieczorów, otwiera punktację po odchylonym uderzeniu Filippo Inzaghi, który Antonio Conte wykorzystuje cudownie z akrobatycznym powrojem w świetlicy. Po zmniejszeniu wyniku przez Turków Włosi naciskają na wygraną w meczu, a Inzaghi otrzymuje karę, którą przekształca. Ostateczny wynik 2-1.

14 czerwca Włosi musieli zmierzyć się z belgijską drużyną, która gra u siebie na stadionie King Baudouin w Brukseli. Włosi z łatwością wygrali 2-0 z asystentem Inzaghi przy drugim bramce włoskiej.

Pięć dni później, przeciwko Szwecji, Filippo Inzaghi uczestniczył w zwycięstwie swojej drużyny 2-1 na ławce zastępczej, oszczędzonej przez trenera dla ćwierćfinałów.

24 czerwca w Brukseli w ćwierćfinale przeciwko Rumunii Inzaghi strzelił drugiego gola i pozwolił na wygranie 2-0.

29 czerwca w Amsterdamie Włochy spotykają się z Holandią w półfinałach w spektakularnym meczu, w którym Włosi będą grać dziesięć z pół godziny gry po logicznym wydaleniu Gianluca Zambrotta i przyznają dwie opuszczone kary przez holenderskie. Mecz skończy się na wyniku od 0 do 0, który zaoferuje strzelaninę karną wygraną 3-1 przez Włochów uratowanych przez bramkarza Francesco Tello, Man of the Match.

2 lipca Włochy spotykają się z Francją w finale i chciały zemścić się na wyeliminowaniu kar w 1998 roku. Inzaghi nie utrzymał, trener woli Marco Delvecchio. Był świadkiem porażki swojej drużyny od czasu uboczu po złotym bramce Davida Trezueta, nadając tytuł Francuzom z wynikiem 2-1.

2002 Puchar Świata (Korea Południowa / Japonia) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Trener Giovanni Trapattoni wzywa Filippo Inzaghi, nowego napastnika AC Milan, na Mistrzostwa Świata w piłce nożnej w 2002 roku. Będzie uczestniczyć w zawodach głównie z ławki zastępczej.

3 czerwca była to ławka zastępcza, w której uczestniczył w zwycięstwie swojej drużyny nad Ekwadorem 2-0.

Następny mecz, 8 czerwca, przeciwko Chorwacji, Włochów prowadzono 2-1, a Giovanni Trapattoni przywieźli Inzaghi zamiast Cristiano Doni. Włosi pomimo wyraźnej dominacji ostatecznie stracą 2-1.

Ciekawe wejście Inzaghi do interesującej gry pozwala mu odbyć następny mecz z Meksykiem 13 czerwca. Mecz kończy się wynikiem 1-1 i widzi Włochy kwalifikujące się 8 ^{To jest} finał.

W 8 ^{To jest} Finał przeciwko Korei Południowej La Squadra Azzurra został wyeliminowany 1-2 po przedłużeniu. Inzaghi bierze udział w meczu z boku.

2004 Mistrzostwa Europy (Portugalia) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Regularnie ranne przez 2 lata, a zatem mniej wydajne, Inzaghi nie jest logicznie zatrzymywany w przypadku euro w Portugalii w 2004 roku.

2006 Puchar Świata (Niemcy) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ponownie decydujący z Milan AC Filippo Inzaghi został wybrany we włoskiej sile roboczej przez Marcello Lippi na Mistrzostwa Świata w piłce nożnej w 2006 roku. Miejsce wygrane w ostatniej chwili, aby zastąpić Christiana Vieri, kontuzjowanego.

Od tego Pucharu Świata Filippo zagra tylko jedną grę. 22 czerwca 2006 3 ^{To jest} Mecz grupowy z Czechą zastępuje swojego kolegę z klubu Alberto Gilardino w czasie gry i strzelił bramkę 2-0.

Reszta zawodów zobaczy go z ławki zastępczej i uczestniczył w ostatecznym zwycięstwie Włoch przeciwko Francji w karach. Włochy wygrywa najwyższy tytuł, a Izaghi zostaje mistrzem świata w wieku 33 lat!

2008 Mistrzostwa Europy (Szwajcaria / Austria) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Filippo Inzaghi uczestniczy w 6 meczach podczas playoffów i oznacza 3 razy bardzo pomagając włoskiemu zespołowi w zakwalifikowaniu się do Euro 2008. W związku z tym wszyscy oczekują, że Roberto Donadoni wybierze Filippo Izaghi, ale ten ostatni nie tak jest, preferując Antonio Cassano.

Kariera trenerska [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W dniu prezentacji DVD na terenie Gazzetta Dello Sport, Filippo publicznie otrzymuje ofertę Adriano Gallianiego, który oferuje mu zostanie trenerem młodych ludzi z Mediolanu (Nazionali Allievi).
Pomiędzy chęcią ponownego stąpienia trawnika a tą atrakcyjną ofertą, Inzaghi woli dać sobie czas refleksji.
Wreszcie, po ostrożności postanawia przyjąć ofertę Adriano Galliani i oficjalnie został trenerem Nazonali Allievi (zespół poniżej 18 roku życia) ^{[[[ 11 ]} .

Podczas pierwszego meczu na uboczu, przed jego byłych kolegów z drużyny Ignazio Abate i Paolo Maldini, jego drużyna pokonuje US Bolonię w wyniku 5 bramek do 1 ^{[[[ dwunasty ]} . 30 marca 2013 r. Jego zespół wygrał finał Citta ‘di Rieti Trophy.
Po zakończonym sezonie z Nazonali Allievi, Filippo otrzymuje zamówienia zespołu Rezerwowego Milan na sezon 2013-2014: Primavera ^{[[[ 13 ]} .

AC Milan [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

9 czerwca 2014 r. Filippo Inzaghi został mianowany trenerem AC Milan na dwa sezony. Zastępuje swoją byłą drużynę Clarence Seedorf, który przybył sześć miesięcy wcześniej ^{[[[ 14 ]} .

Pod koniec sezonu 2014-2015 Inzaghi został usunięty ze swoich obowiązków z powodu słabych wyników jego zespołu.

Venise FC [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W czerwcu 2016 roku dołączył do Wenecji FC, klubu promowanego w serii C ^{[[[ 15 ]} . Pod koniec sezonu sprowadza drużynę z powrotem do serii B ^{[[[ 16 ]} . Opuścił klub w czerwcu 2018 r., Aby dołączyć do Bolonii FC ^{[[[ 17 ]} .

Bologne FC [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W czerwcu 2018 r. Podpisał na dwa sezony w Le Bologna FC, gdzie zastąpił Roberto Donadoni ^{[[[ 18 ] W [[[ 19 ]} .

Po złych wynikach, został usunięty ze swoich obowiązków w styczniu 2019 ^{[[[ 20 ]} .

Benevento Calcio [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

22 czerwca 2019 r. Dołączył do roku z Benevento Calcio, 3. w Serie B. Pod koniec sezonu 2019-2020 klub uzyskał swój pierwszy tytuł w drugiej lidze i Monte en Serie w następnym sezonie w następnym sezonie ^{[[[ 21 ]} .

8 maja 2010 r. Filippo w towarzystwie jego partnera Alessia Ventura, jego matka i wiceprezes Milan AC Adriano Galliani przedstawiają swoją autobiograficzną książkę „Trzysta bramek (a jeszcze się nie skończyłem)” Do wielocentrycznego Mondadori de la Duomo Square do Mediolanu ^{[[[ 22 ]} .

Książka autobiograficzna, w której Filippo nie jest zadowolona tylko po to, by mówić tylko o piłce nożnej. Przywołuje więcej osobistych tematów, takich jak rodzina, miłość, religia, wiele anegdot i innych do odkrycia w jego pracy.

Zyski nie trafiają do kieszeni Filippo, która postanowiła przekazać wszystkie pieniądze zebrane przez jego książkę na usługę zajmującą się dziećmi z białaczką i chłoniakiem.

Lista graczy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

AC Milan

Sumary w wyborze [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Indywidualny rekord [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Statystyka [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Cele międzynarodowe [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Cele w wyborze Filippo Inzaghi
	Data	Miejsce	Przeciwnik	Wynik	Wyniki	Zawody
Pierwszy	18 października 1998	Salerno, Italie	Hiszpania	–	2-2	Dopasuj amical
2				–
3	16 grudnia 1998	Rzym, Włochy	FIFA World Stars	–	6-2
4	27 Mars 1999	Kopenhase, Danemark	Dania	Pierwszy -0	2-1	Kwalifikacje Euro 2000
5	31 Mars 1999	ANCône, Włochy	Białoruś	Pierwszy -Pierwszy	1-1
6	5 czerwca 1999	Bolonia, Włochy	Walia	2 -0	4-0
7	11 czerwca 2000	Arnhem, Pays-Bas	Türkiye	2 -Pierwszy	2-1	Euro 2000
8	24 czerwca 2000	Bruksela, Belgia	Rumunia	2 -0	2-0
9	3 września 2000	Budapest, Hongrie	Węgry	Pierwszy -0	2-2	2002 kwalifikacje do Mistrzostw Świata
dziesięć				2 -Pierwszy
11	7 października 2000	Mediolan, Włochy	Rumunia	Pierwszy -0	3-0
dwunasty	24 Mars 2001	Bucarest, Roumanie		Pierwszy -0	2-0
13				2 -0
14	28 Mars 2001	Triest, Włochy	Litwa	Pierwszy -0	4-0
15				3 -0
16	6 września 2003	Mediolan, Włochy	Walia	Pierwszy -0	4-0	Eliminacje euro 2004
17				2 -0
18				3 -0
19	10 września 2003	Belgrad, Yougoslavie	Serbia i Czarnogóra	Pierwszy -0	1-1
20	11 października 2003	Reggio Calabria, Italie	Azerbejdżan	2 -0	4-0
21				4 -0
22	22 czerwca 2006	Hamburg, Niemcy	Czech	2 -0	2-0	2006 Puchar Świata
23	2 września 2006	Neapol, Włochy	Litwa	Pierwszy -Pierwszy	1-1	Eliminatory Euro 2008
24	2 czerwca 2007	Torshavn, Wyspy Faroe	Wyspy Owcze	Pierwszy -0	2-1
25				2 -0

W 2014 roku belgijski raper Jeanjass wydał piosenkę zatytułowaną Pippo Inzaghi na albumie Goldman .