Flea Tour – Wikipedia

. Pchła wycieczka to wzmocniony budynek XII ^{To jest} Stulecie (starożytne faudal Castle Loch), który stoi we francuskiej gminie Thionville w Moselle. Dziś mieści się w mieście muzeum miejskim.

Nazwa „Flea Tour” to złe francuskie tłumaczenie Francica Phenuuurm , co oznacza „dobrze w studni” ^{[[[ Pierwszy ]} .

W 1295 r. Wieża została wspomniana jako Mirabel Tour Lub Zwiedzaj Muterbera ^{[[[ Pierwszy ]} . Mirabel to inna nazwa Meilbourg który pojawia się szczególnie w dokumentach Messins ^{[[[ Pierwszy ]} .

Ten budynek został również nazywany Wieża Thion ^{[[[ 2 ]} , w ten sposób ludzie nazywali tę wieżę Xix ^{To jest} wiek ^{[[[ 3 ]} .

Wieża pchła to stary loch zamku hrabiego, a następnie Dukes of Luksemburg, który zajmuje miejsce pałac Karolingian cytowany w środku VIII ^{To jest} wiek i zniszczony X ^{To jest} wiek ^{[[[ 4 ]} .

Wieża pchła jest najstarszym pomnikiem w Thionville. Jego budowa jest szacowana wokół Xi ^{To jest} I XII ^{To jest} wieki. Po odnowieniu wieża mieści teraz Muzeum Miejskie w Thionville.

Wieża pchła to prezent od Luksemburga. Nadal widzimy po północno -wschodniej stronie fundamenty jej pierwszej konstrukcji, która pochodzi z około 1100. Został częściowo rozebrany, a następnie odbudowany za pomocą kamieni z gruzu z innych domów. Właśnie dlatego jego struktura ma współczesny wygląd.

Po północnej stronie odciski palców dachu są nadal zapisane w kamieniu: wieża pchła została przymocowana do innego domu przed pierwszą wojną światową. Możemy zatem założyć, że został odbudowany przed wojną francusko-pruski.

Były loch, wieża z czternastoma stronami, oparta jest na okrągłym fundamencie 2,5 do 3 metrów wysokości, w której wielu autorów chciało zobaczyć resztki kaplicy karolingijskiej (położenie starej domeny karolingijskiej), ale wydaje się raczej współczesne z wielokątną wysokością elewacji . Wieża byłaby w rzeczywistości lochem silnego zamku (odpowiadającego obwodowi obecnego dziedzińca wzniesionego zamku, zgodnie z analizą architektoniczną, AT Xi ^{To jest} Lub XII ^{To jest} Century, z blokami różnych początków, w tym z kilkoma ponownym użyciem poprzednich budynków (karolingians). Jeśli praca strukturalna jest w dużej mierze oryginalna, większość wiercenia jest tylna i nie ma śladu prymitywnych przepisów wewnętrznych, jeśli nie wrony w sądzie, zeznając na starą znikniętą podłogę.

W 1292 r. Wieża stała się siedzibą Provosta i domu do środka XVI ^{To jest} wiek. Na końcu Xiv ^{To jest} wiek lub na początku XV ^{To jest} Century, duża kampania robocza, zarówno na zewnątrz (wiercenie, dodanie przyłączonych budynków), jak i wewnątrz (duża ściana wewnętrzna, kominek Sala 7 Do ramion Jana Iv de Raville), zredukowany pod schodami, kominek o godz 2 ^{To jest} poziom dziedzińca, który zatem jeszcze nie istniał …).

Po pracach nagrody przeprowadzonych przez Hiszpanów w latach 1542–1558 na skraju Moselle, wieża została zintegrowana z domeną wojskową i odnowiona w drugiej połowie wieku: wiercenie i modyfikację układów wewnętrznych. W 1583 r., Zgodnie z zastrzeżeniem w napisie, przeprowadzono sklepienie na parterze. Z otaczających części i dwóch kawałków Pierwszy ^Jest Podłoga jest najwyraźniej z tego samego czasu ( por. herb Wirich de créhange na kluczem Sala 5 ). Śruba schodowa w kierunku 2 ^{To jest} podłoga byłaby XVI ^{To jest} wiek, a także dwie kolumny 2 ^{To jest} podłoga. Te ostatnie mające na celu wsparcie części ramy o centralnym punkcie, możemy wywnioskować, że dach wielokątny z dużym oryginalnym nachyleniem nie istniał już w tym dniu. Układ sądu (widoczny na temat planów XVIII ^{To jest} Century) może również wrócić do tego okresu wielkiego wstrząsu. Do XV ^{To jest} I XVI ^{To jest} stulecia, modyfikacje szczegółów, takie jak odzyskiwanie wiercenia.

Wydaje się, że większość projektów z 1733 r. W sprawie transformacji w więzieniu wojskowym nie została przeprowadzona. Wieża, która pozostaje własnością geniuszu w całym Xix ^{To jest} Century jest przywracane pod niemiecką aneksją. W 1880 r. Okładka wieży została przerobiona, w cynku po stronie Moselle, w płytkach na dziedzińcu. W 1903 r. Prace rozbiórkowe podkreśliły wieżę, uwalniając ją ze wszystkich jej pomocniczych konstrukcji. W 1904 r. Miasto postanowiło uczynić z niego muzeum i zostało ponownie przywrócone wraz z budową tarasu i dodaniem miejsc z boku rzeki. Amerykańskie bombardowania podczas II wojny światowej spowodowały jej znaczące degradacje, po raz kolejny została przywrócona do ponownego otwarcia muzeum w 1966 r.

Legendy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Legenda mówi, że istnieje tajny utwór, który nigdy nie został znaleziony. W środku Xi ^{To jest} Wiek, klucz zniknął i nigdy nie został znaleziony, ale strażnik powiedział, że widział złodziei i wierzył, że przestępcy wyjechali na leoł.

Inna legenda mówi, że błąd przeczytania lub tłumaczenia Luksemburga na Francuzę nadał nazwę wieży, która od dawna działa na wyobraźnię mieszkańców w okolicach Thionville ^{[[[ 5 ]} . Księżniczka (której imię nigdy nie było znane) miałaby zaledwie czternaście lat, kiedy została uwięziona w lochu i została pochłonięta przez tysiące okrutnych pchłów. Jedyne rzeczy, które pozostały nienaruszone, byłyby włosy i zęby księżniczki, które zostały zachowane przez Muzeum Wieży Pchli.

The Flea Tower (Old Loch) datowana XII ^{To jest} Century, dziś muzeum ^{[[[ 4 ]} , jest przedmiotem rejestracji na mocy zabytków za pomocą dekretu 11 maja 1932 ^{[[[ 6 ] W [[[ 7 ]} .

Muzeum przedstawia historię Thionville i jej regionu poprzez swoje kolekcje, od prehistorii po renesans dzięki ośmiu pokoi tematycznych.

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]