Fors de Bearn – Wikipedia

Wydanie z 1625 r. Nowego dla 1551.

Adopcja i wejście w życie

Wchodzący w życie	1080 – dla d’Oloron 1117 – Forum Morlaàs 1188 – dla generała Vers 1220 – dla de Baretous 1221 – dla D’Ossau 1247 – dla d’Aspe
Modyfikacje	1551 – nowy
Uchylanie	28 października 1789

Czytaj online

Stare dla
Nowy dla

Kod teodozowy Artykuły konstytucyjne z 1789 roku

modyfikator

. Fors de Béarn są zbiorem tekstów prawnych stosowanych w zasadzie Béarn of Xi ^{To jest} wiek do 1789 r.

Utworzone w modelu Fueros Iberyjski między Xi ^{To jest} I Xiv ^{To jest} Wieki, stare dla (zwane także „starożytnymi Fors”) była serią tekstów mieszających czartery feudalne, czartery rozliczeniowe, czartery franczyzowe, a także publiczne lub prywatne akty legislacyjne i sądowe.

Aby zaradzić granice starego dla, za panowania króla Navarre i wicehrabia Béarn Henri II, stany Béarn całkowicie je odrzucają w prawdziwym kodeksie legislacyjnym, Nowym, ogłoszonym w 1551 r. I wydrukowane 1552. Napisany w języku Béarnaise, ukończył serię reform, które sprawiają, że wicehrabia Béarn jest jednym z pierwszych współczesnych stanów w Europie, na poziomie prawnym.

Pomimo integracji Béarna ^{[[[ Notatka 1 ]} W królestwie Francji w 1620 r., Za panowania Ludwika XIII ^{[[[ Uwaga 2 ]} , prawnuk Henri II i „Król Francji i Navarre”, Fors nadal symbolizują wolności Béarnais. Legendarna preambuła, a także wzajemna przysięga między księciem a państwami, leżą u podstaw paktyzmu Béarnais, bronionych przez FORS. Na XVIII ^{To jest} Wiek elity Béarn rozwinęły polityczną myśl wokół tego, co uważają za „konstytucję Béarnaise”. Konstytucjonalizm Béarnais opiera się na obronie Fors w obliczu autorytetu królewskiego, coraz bardziej opartym na zasadach absolutyzmu i zainteresowanej centralizacji.

Ale kiedy w 1789 r. Francja weszła do rewolucji po spotkaniu Estates General (5 maja), która postanowiła „przekazać konstytucję królestwu” (20 czerwca), a następnie znieść przywileje (4 sierpnia), Fors de de de de de de de de de de de de de de de de de de de de de de de de de Béarn pojawia się jako archaizm „feudalny”: 28 października 1789 , Zastępcy Pau w Estates General głosowali za uchyleniem Fors de Béarn.

Etymologia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Béarnais Do można porównać do słowa kastylijskiego jurysdykcja , który wywodzi się z łacińskiego słowa ^{[[[ B 1 ]} forum , który najpierw oznacza „plac publiczny”, miejsce miasta, w którym obywatele rzymskie zajmowały się sprawami publicznymi lub prywatnymi, przez wydanie prawa, zgodnie z którym sprawiedliwość jest renderowana ^{[[[ B 2 ]} . W średniowieczu łacińskie kościelne używa tego słowa forum Aby oznaczyć „lokalne prawo do aplikacji”.

Zdarzenia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Słowo Jurysdykcja jest używany przez Wisigoth Kings of Hiszpania do wyznaczenia swojego głównego kodu administracyjnego ^{[[[ B 2 ]} . Warunki bla I formularz są również czasami występujące w starożytnych tekstach.

W Béarn dwa pisanie niestandardowego nosi nazwę Fors. Pierwszy nazywa się „stare fors” lub „stare dla”. Drugi nazywa się „nowy dla” lub „odnowionego zwyczaju” ^{[[[ B 3 ]} .

Nowy dla 1551 nosi tytuł Béarnais Zwykłe zwyczaje Bearna , w nowoczesnej pisowni Kiepska opieka nad biarn , co oznacza „fors i zwyczaje Béarna”.

Badając czartery królów iberyjskich i pisma Lucasa Tudensis, Pierre de Marca rozróżnia termin „dla„ za uprzywilejki i immunitety (prawo publiczne) oraz termin „zwyczaj”, który wpływa na prawo prywatne, w szczególności prawo o prawie Umowy i prawo dziedziczne ^{[[[ B 4 ]} .

Stare dla [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Stary dla jest znany przez cztery kompletne manuskrypty obecnie. Dwa znajdują się w archiwach wydziałowych Pyrénées-Atlantiques, pozostałych dwóch w Bibliotece Narodowej Francji ^{[[[ B 5 ]} .

Jacques de Lafite Maria badano dwa inne manuskrypty. ^{[[[ B 6 ]} za jeden i A. Mazure I J. Hatoulet dla innego ^{[[[ B 7 ]} .

Archiwa departamentalne zawierają również niektóre arkusze i fragmenty arkuszy ze starego rękopisu Fors ^{[[[ B 5 ]} .

Dostępne manuskrypty pochodzą z drugiej połowy XV ^{To jest} wiek ^{[[[ B 8 ]} i wydaje się, że pochodzi z tej samej kopii starego forum z końca Xiv ^{To jest} wiek ^{[[[ B 9 ]} . To najnowsza wersja starego dla remontu 1551 ^{[[[ B 9 ]} .

Nowy dla [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Nowość dla wersji 1551 jest znana tylko z jednego manuskryptu ^{[[[ B 10 ]} .

Jest to drukowana edycja 1552, która zajmuje miejsce autentycznej wersji. To pierwsza książka wydrukowana w Pau, a druga w Béarn ^{[[[ Uwaga 3 ]} .

Nowość jest wydrukowana w 2000 egzemplarzy, prace dostarczone przez Johana de Vingles i Henry Poyvre ^{[[[ B 10 ]} . Każde miasto i wioska (parafia) księstwa musi kupić kopię ^{[[[ Uwaga 4 ]} .

W sumie osiem edycji podąża za sobą od 1552 do 1781 r ^{[[[ B 10 ]} . Ponowne wydanie odbywa się w przybliżeniu trzydzieści lat, każde odnowienie generacji klasy politycznej Béarnaise ^{[[[ B 10 ]} . Przedruki nowego FOR są przeprowadzane przez stany Béarn, niewątpliwie również przypominające suwerenne warunki umowy, które wiąże ją z główną ^{[[[ B 12 ]} .

Książka jest również kupowana przez osoby fizyczne: Istnieją kopie nowych dla prawie wszystkich prywatnych bibliotek w Béarn XVII ^{To jest} I XVIII ^{To jest} wieki ^{[[[ B 10 ]} .

• Les éditions des fors de Béarn (selekcja)
• 
• 

  1552 edycja nowego dla.

• 

  Wydanie 1602 nowego dla.

• 

  Umowa przekazana Jeanowi de Sarride w 1625 r. W przypadku ponownego wydania nowego dla [1].

• 

  Umowa przekazana Jeanowi de Sarride w 1625 r. W przypadku ponownego wydania nowego dla [2].

• 

  Tabela nagłówków wydania z 1625 r. Nowego dla.

• 

  1715 edycja nowego dla.

Historyczny kontekst redakcji FORS [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Genesis między Xi ^{To jest} I XIII ^{To jest} wieki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Wicehrabia Béarn powstała IX ^{To jest} wiek pod władzą Dukesa z Gascogne. Ona zyskuje autonomię podczas Xi ^{To jest} Century, prawdopodobnie w związku z kryzysem sukcesji, który trzęsie księga Akwitainy między 1032 a 1063 ^{[[[ Pierwszy ]} .

Okres genezy fors – między Xi ^{To jest} I XIII ^{To jest} stulecia – to zatem ustanowienie politycznej, sądowej i administracyjnej organizacji wicehrabii Béarn, oferującej książąt prawie suwerenne prawa ^{[[[ B 13 ]} . Ale zbiega się to również z rozszerzeniem terytorialnym tego prymitywnego Béarna, poprzez włączenie wicehrabii Olorona i Montanère pośrodku i na końcu Xi ^{To jest} wiek po kilku małżeństwach ^{[[[ B 14 ]} .

W starożytności jest to prawo rzymskie, szczególnie w postaci kodu Teodoziusza, a następnie Bréviary D’Araric ^{[[[ B 15 ]} który złożył w Aquitaine ^{[[[ B 16 ]} , z I ^Jest wiek z. J.-C. Na W ^{To jest} wiek. Według Pierre’a de Marca, pierwsza Fors of Béarn została ustanowiona w celu uzupełnienia niedociągnięć prawa rzymskiego, w szczególności w odniesieniu do praw Lordship and Vasselage, nieznanych pod Imperium Rzymskim ^{[[[ B 17 ]} . Jednak nie można stwierdzić, że między upadkiem imperium a opracowaniem forsa, prawo rzymskie zawsze było obowiązujące ^{[[[ B 15 ]} .

Prawo Béarnais pojawia się jako zasadniczo zwyczajowe prawo ^{[[[ B 18 ]} , Pierwszy Fors umieścił stare ustne zwyczaje na piśmie ^{[[[ B 8 ]} które odsuwają się od prawa rzymskiego, czyniąc prawo Béarnais prawem świadków ^{[[[ B 18 ]} .

L’Plape Fueros Iberyjski na starożytnych forsach Béarna jest manifestowany, jak pokazano w porównaniu z w szczególności widelc Jaca ^{[[[ B 2 ]} . W obu przypadkach znajdujemy ten sam wszechświat mentalny, te same rozwiązania są oferowane na wspólne problemy ^{[[[ B 2 ]} . Ten wpływ Iberyjski można wytłumaczyć uczestnictwem Lordów Béarnais w Wracać , z Centa W młodych dopóki Guillaume Ii . Pomiędzy Xi ^{To jest} I XIII ^{To jest} stulecia, kilka suwerenów Béarnais umiera na południu Pirenees, po tym, jak spędzili tam większość życia ^{[[[ B 19 ]} .

Iberyjski wpływ na Béarn prowadzi do XII ^{To jest} wiek przy wejściu do Béarn do ruchu aragonskiego, aż do połowy XIII ^{To jest} wiek ^{[[[ Uwaga 5 ]} .

Ewolucja instytucji Xiv ^{To jest} Na XVI ^{To jest} wiek [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Panowanie Gastona fébusa Xiv ^{To jest} Century rzuca fundamenty niezależności Béarnaise ^{[[[ B 20 ]} . Oceni także nawias w historii instytucjonalnej Béarn, z pięćdziesięcioletnim rządem osobistym z absolutną tendencją ^{[[[ B 21 ]} .

Tydzień po jego śmierci stany Béarn spotykają 8 sierpnia 1391 w ortez, łącząc Major Court i Communities Courtyard ^{[[[ B 21 ]} . Aby walczyć z książęcą absolutyzmem, państwa organizują swój opór wokół Fors ^{[[[ B 22 ]} .

Na końcu XV ^{To jest} stulecia, podjęta jest duża reforma instytucji Béarnaises. Renowacja FORS w 1551 r. Koronują zatem pół wieku pracy prawnej i instytucjonalnej. Wszystkie zamówienia pierwszej połowy XVI ^{To jest} Century – którego utworzenie Suwerennej Rady – ma na celu zapewnienie księcia nierozwiązanego autorytetu ^{[[[ B 22 ]} .

Renowacja 1551 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Niemniej jednak ambicje polityczne Henri D’Albret zapewniają państwom bazę negocjacyjną dla reformy FORS.

Wicehrabie Béarna stały się suwerenami Królestwa Navarre (którego stolicą jest Pamplona) w 1479 r. François Fébusa. Ale zostali wywłaszczeni na większość tego terytorium w 1512 roku ^{[[[ B 23 ]} Z powodu inwazji zdecydowanej przez Ferdynanda katolika, króla Aragonii i Regenta z Kastylii. Od tej daty królowie Navarre w tytule miały tylko Basse-Navarre (Saint-Jean-Pied-Port), a Henri II utrzymał od czasu swojej młodości (urodził się w 1503 r. I zastąpił ojca w 1516 r.) Marzenie Reconquest of Haute-Navarre. Stany Béarn wykorzystują z niego, aby zarabiać na swoim wsparciu. Negocjują całkowitą reformę Fors ^{[[[ B 24 ]} którego celem jest dzielenie władzy ustawodawczej ^{[[[ B 22 ]} .

Stare fors są rzeczywiście złożone, czasem sprzeczne i często przestarzałe ^{[[[ B 22 ]} , tyle słabości, które książę mógłby spróbować wykorzystać, aby całkowicie wykluczyć państwa władzy ^{[[[ B 22 ]} .

Całkowita renowacja Fors de Béarn odbywa się pod panowaniem Henri D’Albret, w latach 1546–1551.

Stare dla nie jest dziełem jednego odrzutowca twórczej woli prawodawcy ^{[[[ B 25 ]} , ale zestaw dokumentów legislacyjnych lub sądowych zgrupował arbitralnie, a czasem różniące się w zależności od manuskryptu do drugiego. Najstarsze forum jest przyznawane przez Centa W młodych W mieście Oloron około 1080, a następnie de Morlaàs w 1117 Gaston Iv Krzyżowca ^{[[[ B 26 ]} Następnie osoby z trzech dużych dolin Béarnazuje Ossau (1221), ASPE (1247-1250) i Baretous (około 1220) ^{[[[ B 27 ]} . Oprócz tych czarterów franczyzowych, For General jest feudalną kartą ubiegającą się o wszystkie Béarnais ^{[[[ B 8 ]} . Jest napisany około 1188 ^{[[[ B 26 ]} , ale prawdopodobnie jest to jedynie odnowienie starszej karty ^{[[[ B 8 ]} . Ta sama kolekcja prawdopodobnie łączy generał, for Morlaàs i dla d’Oloron na końcu XII ^{To jest} wiek ^{[[[ B 28 ]} . W kierunku środka XIII ^{To jest} stulecie, niewątpliwie są dla dolin ^{[[[ B 27 ]} . Stare for For jest w ten sposób złożone z końca Xiv ^{To jest} stulecie, wówczas jedynie nieistotne warianty i dodanie różnych wyroków i przepisów opracowanych przez sąd ^{[[[ B 29 ]} .

Różnorodność ustawodawstwa Béarnaise i jego późniejsze kompilacje prowadzą do pomnożenia nadużycia orzecznictwa w pierwszej połowie XVI ^{To jest} wiek ^{[[[ B 30 ]} . Od 1546 r. Stany Béarna powtórzyły skargi z Henri D’Albret, aby potępić tę sytuację i zmusić go do zreformowania Fors ^{[[[ B 22 ]} . Ten ostatni przyjmuje propozycję reform, ale nie jest pewien, czy myślał w 1546 r. ^{[[[ B 22 ]} . Prace remontowe fors odbywają się na dwóch etapach, najpierw przez komisję, która działała od 1546 r. Do końca 1548 r. Pod kierunkiem Jacquesa de Foix ^{[[[ B 22 ]} . Henri D’Albret odnotowuje pracę pierwszej komisji ^{[[[ Uwaga 6 ]} Pod koniec 1548 r. I mianował drugą komisję, która przejął w 1549 r. Zawsze przewodniczy Jacques de Foix, ta druga komisja ^{[[[ Uwaga 7 ]} Prace do kwietnia 1552 r. Nowość jest ogłoszona 26 listopada 1551 przez podpisanie króla i jednego z jego sekretarzy ^{[[[ B 31 ]} . Ale ten tekst przechodzi ostateczne różnice z stanami na początku 1552 ^{[[[ Uwaga 8 ]} A artykuły są ostatecznie usunięte w wydaniu opublikowanym w 1552 r., Które działa jako jedyny ostateczny dokument ^{[[[ B 32 ]} . Henri D’Albret, Jacques de Foix ^{[[[ B 32 ]} – Biskup Lescar – i Pierre de Castagnède ^{[[[ B 30 ]} – Powiernik państw – są głównymi rzemieślnikami tej reformy prawa Béarnais.

Stare dla [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Stare formy ma postać serii tekstów, które działają między Xi ^{To jest} I Xiv ^{To jest} wieki ^{[[[ B 1 ]} , te różne elementy są pierwotnie napisane po łacinie ^{[[[ Uwaga 9 ]} następnie przepisano w języku Béarnaise ^{[[[ B 8 ]} . Podczas gdy niektóre fors mają tylko wartość lokalną, inne dotyczą wszystkich populacji żyjących w Béarn ^{[[[ B 8 ]} . Wszystkie podchodzą do tych samych pytań, a mianowicie dzielenie się i definicję uprawnień, wdrożenie spójnego i jednoczącego systemu instytucjonalnego ^{[[[ B 1 ]} . We wszystkich kompilacjach starych fors znaleziono tę samą organizację, z sześcioma dużymi częściami bardzo nierównej długości i znaczenia ^{[[[ B 34 ]} :

1. Generał Béarna, czasami nazywany Fors de Béarn ograniczony ;
2. LE for Morlaàs;
3. Widelec Olorona, zatytułowany – w zależności od rękopisów – Placing d’Oloron Lub Los fors i las franquess d’Oloron ;
4. D’Ossau, lub fors jesteś kostiumami Ossau ;
5. siły ASPE lub Fors i in ;
6. za Barretous, lub Fors et The Costumes de Baretos .

For General i For of Morlaàs są dwoma najważniejszymi i najczęściej rozwiniętymi elementami starożytnych fors ^{[[[ B 35 ]} . Reprezentowanie bardziej ogólnych czarterów aplikacji w porównaniu z poszczególnymi tekstami poświęconymi Oloronowi i Dolinom, For General i For De Morlaàs korzystają z wielu dodatków za pośrednictwem kompilacji ^{[[[ B 36 ]} . Oprócz właściwie FORS, prawidłowo powiedziane, wiele dokumentów dodaje się później do kompilacji, w tym protokoły Trybunału Major, a także publiczne, a czasem prywatne, a czasem prywatne działania ^{[[[ B 1 ]} .

Preambuła [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W legendarnej preambule Fors Béarnais wybierają bliźniaka z otwartymi rękami.

„Są to Fors de Béarn, w którym wspomniano, że wcześniej nie było władcy w Béarn. W tym czasie Béarnais zamierzał wynająć rycerza od Bigorre; Poszli go zdobyć i uczynili go przez rok.

Tym razem upłynął, że nie chciał zatrzymać ich w swoich celach i ich zwyczajach: sąd Béarn następnie zgromadził się w Pau i wymaga, aby trzymał je w swoich celach i zwyczajach; Odmówił tego, więc zabili go w środku sądu. Potem zostali pochwaleni rycerzem Prudhomme z Auvergne; Poszli go przynieść i uczynili go władcą dwa lata. Tym razem zakończono, zbyt aroganckie, nie chciał ich trzymać w swoich celach i zwyczajach. Następnie dziedziniec wykonał go na końcu mostu kostnego przez giermka, który uderzył go z takim ciosem z przodu, że épieu wyszedł z tyłu. Ten Pan miał imię Saintonge.

Następnie zamierzali wynająć rycerza w Katalonii, który miał dwoje bliźniaczych dzieci od jego żony. Mieszkańcy Béarn objęli radę i wysłał dwa Prudhommes z ich ziemi, którzy poprosili o jednego z tych synów o Pana. Po ich przybyciu wysłannicy poszli ich zobaczyć i znaleźli ich śpiące; Jedna pięści została zamknięta, drugie ręce otwarte; Wrócili, aby wziąć tego, który otworzył ręce ^{[[[ B 37 ]} . »

Preambuła do starej dla figury na czele generała dla 1188 ^{[[[ B 37 ]} , opowiada legendę o republikańskich początkach Béarna ^{[[[ B 38 ]} . Ta preambuła przechodzi – ukrywając ją – historia przybycia Moncade w Béarn. Dziecko z otwartymi rękami jest Gaston MY , że z zamkniętymi rękami jest Guillaume-Raymond ^{[[[ B 39 ]} . Historia ma na celu przypomnienie znaczenia Moncade w opracowaniu starego dla, ale przede wszystkim podkreślenie kilku zasad wolności Bearna: funkcja konstytucyjna państw, wybór księcia i prawo do powstania ^{[[[ B 40 ]} . W rzeczywistości państwa nigdy nie będą miały okazji wyboru ani położenia księcia, nawet jeśli kilkakrotnie mieszają pytania dynastyczne ^{[[[ B 40 ]} .

Dla generała [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Forum ogólne zostało napisane około 1188 na początku panowania Gaston MY ^{[[[ B 41 ]} , prawdopodobnie odnawianie poprzedniej karty ^{[[[ B 8 ]} . Księstwo jest wówczas pobudzane przez zaburzenia, że ​​proklamacja Fors mogłaby się spokojnie ^{[[[ B 42 ]} . Forum ogólne zawiera 281 artykułów bez prawdziwego zamówienia ^{[[[ B 8 ]} , z którego 20 ma 25 Data z oryginalnej karty ^{[[[ B 43 ]} . W szczególności dodaje się sto pozycji około 1250 ^{[[[ B 43 ]} . Jego umysłem, generał w szczególności dla Ossau i Aspe ^{[[[ B 26 ]} , ale stanowi to feudalny karty, a nie zbiór przywilejów, takich jak inne. For General zawiera w szczególności artykuły mające na celu ścisłe ograniczenie wicehrabia, rządzi tantiem w naturze lub w srebrze, OST i służbie ^{[[[ B 8 ]} .

Po raz pierwszy odpowiednie prawa i obowiązki księcia Béarna i jego poddanych są podawane wzajemną przysięgą ^{[[[ B 26 ]} . Odnowienie wzajemnej przysięgi reprezentuje gwarancję istnienia wolności Béarna ^{[[[ B 44 ]} , jest to umowa polityczna, która łączy suwerenność z przedstawicielami ludu ^{[[[ B 45 ]} . Ta przysięga jest podstawą paktylizmu Béarnais, opartego na dzieleniu władzy ustawodawczej i niezależności terytorialnej Béarn ^{[[[ B 46 ]} . Z tej przysięgi książę musi przysięgać, aby szanować fors i zwyczaje, aby móc rządzić ^{[[[ B 47 ]} . Ta przysięga jest zapewniona bez przerwy i osobiście co najmniej 1288–1775 przez wszystkich suwerennych książąt Béarna ^{[[[ B 47 ]} , Stany zawsze zachowujące pisemne ślad ^{[[[ B 48 ]} . Pojęcie wzajemnej wierności między księciem a Zgromadzeniem zachowuje bardzo wielką siłę w Béarn w czasach współczesnych, podczas gdy ma tendencję do upadku wszędzie indziej ^{[[[ B 49 ]} .

Forum Morlaàs [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Gaston IV Krzyżowca przyznaje Morlaàs – wówczas stolicę księstwa – jego szczególny za 1117 ^{[[[ B 2 ]} . For de Morlaàs obejmuje do 363 artykułów podzielonych na 139 sekcji, owoc trzech kolejnych kompilacji ^{[[[ B 50 ]} . Najstarsze pisanie o znanej dacie dla de morla ^{[[[ B 2 ]} . Nie jest to karta miejska porównywalna z charakterami w północnej Francji, administracja miejska nie staje się niezależna ^{[[[ B 2 ]} . Książę Béarn udziela wielu przywilejów ^{[[[ Uwaga 10 ]} przeciwko uiszczeniu opłat i obowiązku wzmocnienia miasta ^{[[[ B 2 ]} . Karta franczyz, For de Morlaàs jest stopniowo udzielany innym społecznościom równiny Béarnaise ^{[[[ B 26 ]} , z których praktycznie wszystkie oparte na XIII ^{To jest} I Xiv ^{To jest} wieki ^{[[[ B 51 ]} . Forum Morlaàs stopniowo nabywa ten sam charakter uniwersalnego zastosowania, co generał Béarn, tak że oba przepisy ostatecznie zakończyły się w czasie remontu Fors w XVI ^{To jest} wiek ^{[[[ B 51 ]} . Pomimo popularności korzysta z Béarnais w średniowieczu, siły Morlaàs nie są tak liberalne jak Oloron. Te ostatnie zawiera szersze przywileje, dlatego nie jest rozszerzone na inne społeczności Bearn ^{[[[ B 52 ]} .

Dla d’Oloron i doliny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Powtarzające się konflikty między książęcą władzą a pastorami górskimi popychają pisanie osób Hautes Vallées Béarnaises.

D’Oloron jest przyznawany około 1080 po CULLLE MŁODY W początkowej formie List populacyjny , bardzo blisko do jurysdykcja Jaca z 1077 ^{[[[ B 1 ]} . Celem księcia jest następnie ponowne przedstawienie tego miasta, zniszczone w IX ^{To jest} wiek podczas nalotów Vikings, kiedy Béarnais zaczynają uczestniczyć w Wracać ^{[[[ B 1 ]} . Centulle the Young oferuje wielkie swobody i wiele przywilejów, które przyciągają nowych mieszkańców, częściowo z Canfranc ^{[[[ B 53 ]} . Znany tekst sił Olorona jest potwierdzeniem księcia Rogera-Bernarda z 1290 ^{[[[ B 2 ]} . Prymitywny tekst otrzymuje kilka modyfikacji i dodatków na dwa wieki, przybywając łącznie 26 artykułów podczas jego potwierdzenia ^{[[[ B 54 ]} . Tylko artykuły od 15 do 25 można uznać za wracające do rządu Centulle the Young ^{[[[ B 55 ]} . W przeciwieństwie do sił Morlaàs przyznanych innym gminom Béarnais, D’Oloron stosuje tylko to miasto ^{[[[ B 1 ]} .

Trzy górskie doliny Ossau, ASPE i Baretous mają swoje przepisy. Te dla XIII ^{To jest} wiek zajmuje na piśmie znacznie starsze ustne zwyczaje ^{[[[ B 8 ]} . Wicehrabia i ci ludzie z pasterzy mają bardzo trudne relacje ^{[[[ B 26 ]} , wszystkie te górskie fors prowadzą do ścisłego ograniczenia wicehrabia ^{[[[ B 8 ]} , szczególnie dla usługi OST ^{[[[ Uwaga 11 ]} i nadchodzące warunki księcia w dolinach ^{[[[ Uwaga 12 ]} . Te fors ustanowiły również cenę grzywien, postępowania prawnego, represje morderstw i grabieży. D’Ossau jest napisane po raz pierwszy w 1221 r., Jedyna znana wersja z 1267 ^{[[[ B 56 ]} , ma 34 artykuły ^{[[[ B 57 ]} . Karta 1247 między Aspois i Aragonese składała pierwszą część sił ASPE, uzupełnioną trzema innymi częściami – w tym poprawką 1250 ^{[[[ B 58 ]} W sumie 29 artykułów ^{[[[ B 59 ]} -. Wreszcie, Forbaretus For jest najkrótszym z jednym artykułem, przekazanym między Valléens i Guillaume-Raymond między 1215 a 1224 ^{[[[ B 60 ]} . Oprócz tego wyjątkowego artykułu Barétounais podlegają tym samym zasadom co Aspois ^{[[[ B 61 ]} .

Nowy dla [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Nowość dla legendarnej preambuły dla starego dla, w rozjaśnionej wersji.

Brak jednostki i ciągłość, anachronizmy, powtórzenia i osoby traktowane kilkakrotnie leżą na remoncie starych XVI ^{To jest} wiek ^{[[[ B 43 ]} . Reforma Fors spowodowała mniej niż pięć lat – między 1546 a 1551 r. – bardzo korzystne jest pisemne prawo i rozwój organu państwowego ^{[[[ B 32 ]} . 1551 nie eliminuje starego forsa ^{[[[ B 62 ]} , ale w praktyce sprawia, że ​​są prawie przestarzałe ^{[[[ Uwaga 13 ]} . Jest to całkowicie przerobiony i zreformowany tekst ^{[[[ B 30 ]} który wprowadza koncepcję nowoczesności w księdze Béarna, w szczególności dla większej centralizacji administracyjnej i sądowej ^{[[[ B 62 ]} . Napisane w czystym języku niedźwiedzi ^{[[[ Uwaga 14 ]} , renowacja FORS stanowi najważniejszy punkt całego zestawu reform, które dokonują XVI ^{To jest} Century Béarn jeden z pierwszych współczesnych stanów w Europie ^{[[[ B 65 ]} . Polityczna organizacja księstwa zaproponuje następnie organizację dużych monarchii scentralizujących ^{[[[ B 26 ]} , jak Francja ^{[[[ Uwaga 15 ]} .

Nowy dla 59 sekcji i 676 artykułów ^{[[[ B 43 ]} , wszystkie przedstawione w w -qu mniej niż 200 stron, w tym tabela sekcji i materiałów, do bardzo prostego użycia ^{[[[ B 30 ]} . Składa się z pięciu stron: praw księcia i obywateli, procedur wymiaru sprawiedliwości, kodeksu karnego, prawa feudalnego, cen notariuszy ^{[[[ B 43 ]} . Legendarna preambuła do starego forum pojawiła się ponownie w 1551 roku, w uproszczonej formie ^{[[[ B 67 ]} . Zredukowane do ogólnych zasad, preambuła zachowuje całe swoje znaczenie polityczne ^{[[[ B 48 ]} . Trzydzieści jeden artykułów z nowości dla zdefiniowania innych praw i obowiązków Béarna, ta część zawiera przepisy zawarte już w generała i dla Morlaàs ^{[[[ B 68 ]} . Nowy dla innowacji w sprawach gospodarczych i jest bardziej wrażliwy na ewolucję manier i codziennego życia ^{[[[ B 68 ]} , rozszerza się również i wzmacnia przepisy przeciwko marginalizowanym i wykluczonym, w tym z cagotów. Prawa mieszkańców najpierw ze względu na ich naturalność, tylko Béarnais może wykonywać funkcje publiczne ^{[[[ B 69 ]} , FOR ustanawia także wyższość rodziny nad jednostką ^{[[[ B 49 ]} . Esencja nowego dla wzmacnia wszystkich hierarchii ^{[[[ Uwaga 16 ]} i potwierdza już starą sekularyzację mocy w Béarn ^{[[[ B 70 ]} .

Artykuł 1 nowego forum wymaga przysięgi księcia, ma wartość konstytucyjną.

Wśród starożytnych fors, Fors de Morlaàs, Oloron, Ossau, ASPE i Baretous są czarterami franczyzowymi ^{[[[ B 8 ]} . Bardziej kompletny i z uniwersalnym celem, generał jest karty feudalnej ^{[[[ B 26 ]} , zarodek kodeksu legislacyjnego, z którego przychodzi cały system instytucji Béarnaises ^{[[[ B 8 ]} . Nowy to prawdziwy kod ^{[[[ B 63 ]} , szkica warunki monarchii konstytucyjnej na podstawie pisemnej umowy ^{[[[ B 71 ]} . Pod koniec starego reżimu elity Béarnais podnoszą Béarnais do rangi mitycznej konstytucji, w imię wolności Béarna, ale także o ich przywilejach ^{[[[ B 72 ]} . Tylko trzydzieści jeden artykuł z nowości For może być zakwalifikowany jako konstytucyjny ^{[[[ B 49 ]} . Artykuły jeden ^{[[[ Uwaga 17 ]} Oraz osiem nowych dla gwarancji umowy politycznej, nałożając wzajemną przysięgę między księciem a Zgromadzeniem. Pomimo obecności artykułów o charakterze konstytucyjnym, FOR nie jest konstytucją, ponieważ nie zawiera wszystkich instytucji Béarna, również części prawa Béarnais nadal pozostaje w formie niepisanych zwyczajów ^{[[[ B 37 ]} , jako prawo do przedstawienia skarg ^{[[[ B 38 ]} .

Aż do początku XIII ^{To jest} stulecie, stare dla pozostałości od prawa rzymskiego ^{[[[ B 73 ]} , W przeciwieństwie do krajów sąsiednich – Midi we Francji, Aragonii, Katalonii – co nawiązuje do Roman Lex lub na Prawo Wisigothorum w ich tekstach ^{[[[ B 74 ]} . Wprowadzenie prawa rzymskiego odbywa się podczas XIII ^{To jest} wiek w momencie ustanowienia notariuszy w Béarn ^{[[[ B 75 ]} , w szczególności za pośrednictwem kodu justyńskiego i Powstać ^{[[[ Uwaga 18 ]} . Wpływ prawa kanonicznego na stare forum objawia się tylko rzadkimi tekstami ^{[[[ B 77 ]} . Poprzez rozwój i szacunek dla tradycji, nowy dla reprezentuje polityczny kompromis, między zwyczajowym prawem Pytymu a prawem rzymskim ^{[[[ B 66 ]} . W żadnym innym kraju Europy Zachodniej Prince akceptuje jako w Béarn, aby ogłosić nowy kod, dzieląc się jego władzą legislacyjną z Zgromadzeniem ^{[[[ B 78 ]} , ta oryginalność opiera paktylizm Béarnais. Fors de Béarn modeluje obywatelstwo Bearnaise, które nie jest jak żadne inne, ze względu na jego przedwczesność i zasięg przyznanych gwarancji, w szczególności w kwestiach indywidualnych wolności ^{[[[ B 79 ]} .

Nowe forum rodzi się z kompromisu między średniowieczną tradycją a nowoczesnością, między wolą księcia a zastępcami państw ^{[[[ B 38 ]} . Jeśli reprezentuje polityczny kompromis, nowy For nie jest kompromisem społecznym, zwiększając się we wszystkich obszarach Moc Homis ^{[[[ B 80 ]} . Na końcu XVIII ^{To jest} Century, béarnaise elita szlachty, właściciele ziems ^{[[[ B 44 ]} .

Louis XV , i cały ostatni bourbon, szanuj przysięgę Fors.

Nowy dla 1551 jest szybko przekroczony, dzięki czemu otrzymał kilka dodatków z Rozporządzenia W kierunku sprawiedliwości Henri d’Albret, Stil of the Justice Ten Bearn Country a zwłaszcza w 1628 r. Kompilacja przywilejów i przepisów kraju Béarn ^{[[[ B 62 ]} . Niemniej jednak nowy For reprezentuje znacznie więcej niż kodeks prawny dla Béarnais. Istnieją codzienne odniesienie do księstwa aż do rewolucji ^{[[[ B 63 ]} , nawet po przywiązaniu Béarna do królestwa Francji w 1620 roku ^{[[[ B 81 ]} . Pomimo oporu państw i nowego parlamentu Navarre, prawo Béarnais wciąż ulega wpływowi rozporządzeń królewskich podczas XVII ^{To jest} wiek ^{[[[ B 82 ]} . Pomimo zmian dynastii, przystąpienie do tronu Francji w 1589 r. ^{[[[ Uwaga 19 ]} Następnie od aneksji z 1620 r. Wszyscy suwerenni książęta Béarna nadal przysięgają osobiście, aby szanować Fors. Ostatni bourbon szanuje tradycyjną ceremonię Béarnais ^{[[[ Uwaga 20 ]} , z Louis Xiv . 19 maja 1660 W Saint-Jean-de-luz in Louis XV ^{[[[ Uwaga 21 ]} I Louis XVI ^{[[[ Uwaga 22 ]} w 1723 i 1776 w Wersalu ^{[[[ B 45 ]} . Pomimo wielkiego centralizmu monarchia francuska pokazuje tamtej strony jej nieskończenie bardziej pełen szacunku charakter francuskiej różnorodności, w porównaniu z następującymi reżimami politycznymi ^{[[[ B 46 ]} .

Samo istnienie form reprezentuje ostatni numer historii politycznej suwerenności Béarna ^{[[[ B 85 ]} . Po raz pierwszy ^{[[[ Uwaga 23 ]} , Béarn wysyła przedstawicieli do generała majątków w 1789 r. Gdy nieruchomości generalne stanowi się w Zgromadzeniu Narodowym Ustalniowym, duchowieństwo i szlachta odmawiają siedzenia w Zgromadzeniu, które zagraża suwerenności, a także „Konstytucji” Béarnaise ” ^{[[[ B 85 ]} . Trzeci stan Béarnais ^{[[[ Uwaga 24 ]} życzy reform podatków i społecznych – które odmawiają duchowieństwa i szlachty – ale chce utrzymać Béarn w swoim fors ^{[[[ B 86 ]} . Trzeci stan Béarnais chce prowadzić do monarchii konstytucyjnej modelu Béarna, a także królestwa federowanych prowincji. Opinia największej liczby przejawia się, aw 1789 r ^{[[[ B 86 ]} . Niektóre notatniki skarg ^{[[[ Uwaga 25 ]} W latach 1788-1789 pokazuje tę rosnącą niepopularność Fors ^{[[[ Uwaga 26 ]} . Najpierw bardzo oryginalny na zachodzie, na którym absolutyzm jest niezbędny, forum wydaje się coraz bardziej archaiczne ^{[[[ B 66 ]} .

. 23 października 1789 , brutalne zamieszki pobudzają ulice Pau, powodując ucieczkę większości członków duchowieństwa i szlachty ^{[[[ B 86 ]} . . 28 października 1789 , Zastępcy sześciu okręgów Pau spotykają się i głosują na podstawie aklamacji obrad, który wyznacza koniec Fors de Béarn:

„Mieszkańcy miasta Pau, biorąc pod uwagę, że zbawienie Ojczyzny i szczęście Imperium można znaleźć tylko w intymnym związku wszystkich części państwa; […] W jednogłośnym głosie postanowili zaoferować ojczyznę dla hołdu starożytną konstytucję drogą im i która sprawiła, że ​​ich sytuacja była szczęśliwsza niż w przypadku innych prowincji; Na którym pozostaje aresztowany przez jednostkę głosów, że miasto Pau przylega do dekretów Zgromadzenia Narodowego ^{[[[ B 87 ]} . »

Komentarz do fors i zwyczajów Béarn autor: Monsieur de Labourt.

Nieznany autor ^{[[[ B 88 ]} wykonuje połysk generała na środek Xiv ^{To jest} wiek ^{[[[ B 89 ]} . Zapewnia wyjaśnienia i informacje na temat tego, w jaki sposób są wykorzystywane, oraz o stanie nauki prawnej w Béarn w tym czasie ^{[[[ B 90 ]} . Celem autora jest skomentowanie FORS i wyjaśnienie kontrowersji, które rosną w ich aplikacji, określa, że ​​całe prawo Béarnais nie jest rejestrowane w tekstach pisemnych: „Fors i zwyczaje są z powodu prawa” ^{[[[ B 91 ]} . Na XV ^{To jest} Century, The Chroniczny D’Arnaud Esquerrier przyjmuje legendarną preambule do starego dla poparcia wsparcia tezy republikańskiego pochodzenia Béarna ^{[[[ B 67 ]} . Tę historię można uznać za źródło wszystkich następujących felietonistów i historyków, do Pierre’a Olhagaraya na początku XVII ^{To jest} wiek ^{[[[ B 92 ]} . Praca Marcy w środku XVII ^{To jest} wiek stanowi całkowite zaprzeczenie tradycji ustanowionej od czasu Chroniczny lewy ^{[[[ B 92 ]} . Zwolennik Unii w 1620 r. I przekonany rojalista, Pierre de Marca podważył tezę republikańską ^{[[[ Uwaga 27 ]} Przyjmując ideę paktylizmu Béarnais ^{[[[ B 94 ]} .

Według oceny wartości historyków prawnicy odpowiadają komentarze technicznym FORS. W 1664-1665, M. De Labourt publikuje swoje Komentarze do Fors of Béarn ^{[[[ B 95 ]} . Porównanie prawa Béarnais z prawem rzymskim i francuskim, M. De Labourt podkreśla pierwotne cechy ustawodawstwa Béarnaise, szczególnie w dziedzinie wojskowej ^{[[[ Uwaga 28 ]} . To badanie prawne jest obserwowane w pierwszej połowie XVIII ^{To jest} wiek według J. de Maria W Wspomnienia i wyjaśnienia dotyczące fors i zwyczajów Béarn , odróżniając się od swoich poprzedników przez krytykę, której demonstruje ^{[[[ Uwaga 29 ]} . Jeśli wszyscy komentatorzy są prawnikami w pierwszej połowie XVIII ^{To jest} wiek, koniec stulecia był naznaczony wyprawą dla historyków i stypendiów ^{[[[ Uwaga 30 ]} . Jacques Faget de Baure przedstawia ten „monarchijski” prąd, który trwa do 1789 r., Uważając forum jako konstytucję arystokratyczną, która sprzeciwia się despotyzmowi administracji królewskiej ^{[[[ B 98 ]} . Sprzeciwiał się tej myśli ^{[[[ Uwaga 31 ]} , Jean-François-Régis de Mourot osiąga niezwykły połysk dla Fors ze względu na swoje znaczenie i jakość ^{[[[ B 97 ]} .

Poprzednie dla Béarn są publikowane po raz pierwszy A. Mazure I J. Hatoulet w 1842 r ^{[[[ B 99 ]} . To wydanie okazuje się szybko niewystarczające, oparte na jednej bezkompromisowej kopii Fors przechowywanych w archiwach Basses-Pyrénées ^{[[[ B 99 ]} . W 1908 roku Pierre Rogé opublikował pracę doktorską na temat Poprzednie dla Béarn . Autor stara się rozebrać, zgłaszać niedociągnięcia i kolejne odmiany, klasyfikuje się według ich wieku i pochodzenia różne istniejące manuskrypty starego ^{[[[ B 99 ]} , wszystko to po to, aby przygotować pracę na przyszłą edycję krytyczną Fors ^{[[[ B 100 ]} . Zostało to ostatecznie opublikowane w 1990 roku przez Paula Ourliaca i Monique Gilles. Jeśli chodzi o nowość, edycja krytyczna została opublikowana w 1986 roku przez Christian Desplat ^{[[[ B 62 ]} .

Baron de Laussat jest jednym z głównych obrońców „Konstytucji Béarnaise”.

Aż do rewolucji francuskiej, Fors de Béarn symbolizuje wolności Béarnais ^{[[[ B 2 ]} . Nowy For jest czymś więcej niż kodeksem prawnym, służy jako polityczne i społeczne odniesienie do wszystkich, którzy twierdzą, że zachowuje polityczną i społeczną tożsamość księstwa ^{[[[ B 64 ]} . Z technicznej reformy lokalnych przepisów Béarnais czyni ten nowy kod prawdziwą mitologią polityczną. Stany Béarna i Parlament Navarre dają następnie ideologiczną i polityczną spójność tej reformacji, podnosząc forum do rangi mitycznej konstytucji ^{[[[ B 72 ]} . Do końca XVII ^{To jest} stulecie, preambuła do forum służyła jako ideologiczne wspólne tło dla wszystkich Béarnais, to od niego opór na francuską władzę królewską ^{[[[ B 48 ]} .

Potwierdzone w swoich przywilejach i ich w 1620 r., Kiedy załączone do Królestwa Francji, FOR wówczas przypomina swoje współczesne do karty przyznanej przez księcia, a nie autentyczną konstytucję ^{[[[ B 101 ]} . Pytanie o wolności Béarna jest aktualizowane w drugiej połowie XVIII ^{To jest} wiek, zwłaszcza po kryzysie parlamentarnym lat 1765-1775 ^{[[[ B 98 ]} . Wielki Korpus stanów Béarn mocno broni „Konstytucji Béarnaise”, deklaruje Baron de Laussat: „Niech nasza konstytucja Béarnaise będzie znacznie bardziej połączona i bardzo szczęśliwa …! Prawdą jest, że Francja nie przedstawia żadnego porównywalnego ” ^{[[[ B 102 ]} . Faget de Baure wyrażony w 1818 r. To, co Béarnais konstytucjonalizm z 1789 r. Jest: „To u podnóża Pirenees narodziła się wolność konstytucyjna, z której dziś jest honorowana Europa” ^{[[[ B 70 ]} .

A Rue des fors a także Umieść des fors są w Morlaàs. W Pau, przyszłe miasto Béarnaise Culture – Ciutat – musi uznać Fors de Béarn jako marker wizualny ^{[[[ 2 ]} .

Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Źródła bibliograficzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Innych źródeł [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

: Dokument używany jako źródło do napisania tego artykułu.

• François Bayrou, Henri IV, wolny król , Paryż, Flammarion, 1994 , 539 P. , 24 cm (ISBN 2-0806-6821-8-8 ) .
• Pierre Bourdieu, Le Bal des Singles: Crisis of Bressant Society in Béarn , Paryż, éditions du seuil, coll. “Zwrotnica. Seria testów ”( N ^O 47), 2015 , 266 P. , 18 cm (ISBN 978-2-7578-4979-8 ) .
• Christian Desplat, Le for de Béarn d’Henri II d’Albret (1551): Prezentacja, tłumaczenie, oryginalny tekst (FACSIM. Ed. Of: Pau: J. Desbaratz, 1682. Opublikowano pod tytułem: Zwykłe zwyczaje Bearna ), Pau, marimpoey, 1986 , 301 P. , 24 cm (BNF 37592421 ) .
• Jean-Baptiste Laborde, Historia Béarn precyzyjna , Pau, (imphr. Lii-moutouue), 1941 , 378 P. , In-16 (BNF 32332550 ) .
• Pierre de Marca i Victor Dubarat (red. Historia Béarn: […] z życiem Marcy, genealogią, bibliografią jego dzieł i niepublikowanych dokumentów na temat jego rodziny W T. Pierwszy : Książki I do IV , Pau, wdowa ribaut; LaFon, 1894 , 2 ^{To jest} : nowy wyd. ( Pierwszy ^Odnośnie wyd. 1640), CCCV-XV-452, 2 obj. ; In-Folio (BNF 30876375 ) .
• Pierre de Marca i Victor Dubarat (red. Historia Béarn: […] z życiem Marcy, genealogią, bibliografią jego dzieł i niepublikowanych dokumentów na temat jego rodziny W T. 2: Książki v w IX , Pau, wdowa ribaut; LaFon, 1912 , 2 ^{To jest} : nowy wyd. ( Pierwszy ^Odnośnie wyd. 1640), xxxiiii-4-744, 2 obj. ; In-Folio (BNF 30876375 ) .
• Jacques de lafite Sieur de Maria, Wspomnienia i wyjaśnienia dotyczące fors i zwyczajów Béarn W S.L. W s.n. W S.D. , 394 arkuszy (703 wyświetleń), 300 x 215 mm (BNF 44949385 W Czytaj online ) .
• Adolphe Mazure i Jean-Auguste Hatoulet, Fors de Béarn, unikalne ustawodawstwo 11 ^{To jest} Na 13 ^{To jest} stulecie, z tłumaczeniem, notatkami i wprowadzeniem , Pau; Paris, (imphr. Vigcanchool; imphr. Bellin-Mandar et Imp. Joubert), 1845 , LXVI-331 P. , IN-4 ° ( Czytaj online ) .
• Paul Ourliac (Ed. Starożytne fors of Béarn (Książka wyprodukowana w ramach URA 247, Southern Study Laboratory, Center for Study and Research for Southern Legal Texts), Paris, wyd. z Narodowego Centrum Badań Naukowych, coll. «Kolekcja sud», 1990 , 738 P. , 24 cm (ISBN 2-2220-4416-2 , Bnf 35084207 ) .
• Rogé Stone, Pierwsze dla Béarn: Studies of the History of Béarnais Prawa w średniowieczu (Teza doktoratu prawa i nauk ekonomicznych), Tuluzy, Édouard Privat, 1907 , Xxxii-456 P. , IN-8 ° (BNF 3123455 W Czytaj online ) .
• Pierre Tucoo-Chala i Christian Desplat ( Fotogr. Robert Bru, Monique Morales Maps), Dyrektory Benearnia. La Principauté de Berarn , Pau, New Society of Regional and Distribution Editions, 1980 , karty 637 (+ karty), 1 vol. (+ 1 atlas); 30 cm (BNF 37697827 ) .

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Link zewnętrzny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]