[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/francois-leclere-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/francois-leclere-wikipedia\/","headline":"Fran\u00e7ois Lecl\u00e8re – Wikipedia","name":"Fran\u00e7ois Lecl\u00e8re – Wikipedia","description":"before-content-x4 Artyku\u0142 w Wikipedii, Free L’Encyclop\u00e9i. after-content-x4 Fran\u00e7ois Lecl\u00e8re jest francuskim kompozytorem urodzonym w Charleville w Ardennes w 1950 roku","datePublished":"2019-02-25","dateModified":"2019-02-25","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/3\/38\/Info_Simple.svg\/12px-Info_Simple.svg.png","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/3\/38\/Info_Simple.svg\/12px-Info_Simple.svg.png","height":"12","width":"12"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/francois-leclere-wikipedia\/","wordCount":2170,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Artyku\u0142 w Wikipedii, Free L’Encyclop\u00e9i.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Fran\u00e7ois Lecl\u00e8re jest francuskim kompozytorem urodzonym w Charleville w Ardennes w 1950 roku i zmar\u0142 19 lipca 2015 [[[ Pierwszy ] . Teoretyk kompozycji jest on pochodz\u0105cy z nowej gramatyki muzycznej \u201ekrzywizny czasu\u201d.          (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Table of ContentsBiografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Katalog g\u0142\u00f3wnych dzie\u0142 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Nagrania [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Pracuje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Artyku\u0142y [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Linki zewn\u0119trzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Biografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Urodzony w Charleville w 1950 r. Fran\u00e7ois Lecl\u00e8re zaj\u0105\u0142 si\u0119 muzyk\u0105, studiuj\u0105c fortepian. To w\u0142a\u015bnie w czasie, gdy uko\u0144czy\u0142 studia \u015brednie w normalnej szkole nauczycieli, narodzi\u0142y si\u0119 jego pierwsze prace. Stypendium pozwala mu do\u0142\u0105czy\u0107 do Paris VIII Vincennes University, gdzie uzyska\u0142 licencj\u0119 w muzyce. Z Philippe Manery i Patrick Marcland przez dwa lata pod\u0105\u017ca\u0142 za kursami analizy Yves-Marie Pasquet (1973\u20131975) w Bobigny Conservatory. Y.M. Pasquet przedstawi\u0142 mu Michel Philippot, z kt\u00f3rym b\u0119dzie pracowa\u0142 przez dwa lata. Spragniony do nauki, we\u017amie r\u00f3wnie\u017c udzia\u0142 w lekcjach Henri Pousseur w Li\u00e8ge, a nast\u0119pnie uczestniczy\u0142 w 1976 r. Na letnich kursach Darmstadt. W 1978 roku zosta\u0142 zaproszony na tydzie\u0144 muzyki wsp\u00f3\u0142czesnej w Villa Medici. Fran\u00e7ois Lecl\u00e8re g\u0142\u0119boko studiuje tajniki seryjnego my\u015blenia, szczeg\u00f3lnie poprzez prace Pierre’a Bouleza, kt\u00f3rego spotyka kilka razy. Uznaj\u0105c wa\u017cno\u015b\u0107 niekt\u00f3rych zasad, nabywa przekonanie, \u017ce ta my\u015bl nie wystarczy, aby wygenerowa\u0107 zadowalaj\u0105c\u0105 czasow\u0105 koncepcj\u0119 formy muzycznej i jej struktury harmonicznej. Rozwa\u017cania te doprowadzi\u0142y go do opracowania teorii formy, kt\u00f3r\u0105 nazywa \u201ekrzywizn\u0105 czasu\u201d i kt\u00f3ra spowoduje dwa funty: Pierwsze kamienie – 1987 – jeden Harmonia i krzywizna czasu – w 1994 r. (Oba autorstwa Michel de Maule Editions).        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Ta koncepcja opiera si\u0119 na idei, \u017ce w pracy ka\u017cdy moment muzyczny zawiera wszystkie wydarzenia, kt\u00f3re j\u0105 poprzedzaj\u0105 i pod\u0105\u017caj\u0105 za ni\u0105. Zamiast czasu tylko kierunkowego, czas pracy jest tutaj przemy\u015blany – gramatycznie – jako z\u0142o\u017cona gra wspomnie\u0144 i prezent\u00f3w. W latach 1980\u20131984 Fran\u00e7ois Lecl\u00e8re da\u0142 Charleville-M\u00e9zi\u00e8res d\u0142ug\u0105 seri\u0119 publicznych konferencji na temat muzyki muzyki Xx To jest wiek. Od tego czasu otwarcie lekcji sk\u0142adu w datach konserwatorium. W 1989 r., Na zaproszeniu Kr\u00f3lewskiego Konserwatorium Kopenhagi, zapewni\u0142 tydzie\u0144 lekcji na temat \u201ekrzywizny czasu\u201d dla student\u00f3w w kompozycji. Uczy tak\u017ce analizy i kompozycji w Pary\u017cu, a regularnie prowadzi konferencje, w szczeg\u00f3lno\u015bci na University of Rouen. Katalog g\u0142\u00f3wnych dzie\u0142 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Stopie\u0144 po\u017caru, kantata dla sopranu i kwartetu smyczkowego, op. 5 (1975) \u015aruby, 6 sztuk na gitar, op. 6 (1977) Wiele kr\u0119g\u00f3w, fortepian, op. 7 (1977) Nic nie mia\u0142o miejsca, w kt\u00f3rym miejsce dla 3 grup instrumentalnych, op. 8 (1978) Sonate (The Lucidate Passors), Pour Piano, ON.9 (1980) Ceremonia obs\u0142ugowa, dla 2 dzwonk\u00f3w, fortepian i instrument wiatru Orchestra, op.10 (1980) Time Arrow, For Orchestra, Op.11 (1984) Emergences, cz\u0119\u015b\u0107 fortepianu, op. 12 (1987) Mi\u0119dzy dymem a kryszta\u0142em, dla wibrafonu i kwartetu strunowego, op. 13 (1987) Posteria S\u0142o\u0144ca, dla 4 perkusist\u00f3w, fortepian, harf i klawesyn, op. 14 (1989) Niewidzialne miasta, dla g\u0142\u00f3wnego fortepianu, 2 perkusist\u00f3w i orkiestry smyczkowej, op. 15 (1991) Basalt i Opple, dla Orchestra, op. 16 (1993) Powiedz mi \u015bnieg, na klarnet i 2 kwartety strunowe, op. 17 (1995) Archipelag Solitude, Cycle of 7 Lieder for Bariton-Bass i Piano, OP.18 do 24 (1996) Music for Alto Alone (na drugim banku), op. 25 (1997) 7 twarzy czasu, na fortepian, op. 26 (2000) Wild Nocturnal (Traces D\u2019Archipel), Pour Piano, op. 27 (2002) De Re Metallica dla Grand Orchestra, op. 28 (2005) Koncert skrzypiec i 9 instrument\u00f3w, op. 29 (2008) Septuor With Strings, OP.30 (2011) The Dark Paints for Tenor, fortepian i perkusja, op. 31 (2012) Sonata The Sound and the Mind, Pour Piano, op.32 (2013) Madrigal o pi\u0105tej (ODE), na wierszu Josefa Knechta, dla Violi Voice, Baryton Voice, flet na pod\u0142odze, niski elektryczny klarnet i elektryczna gitara basowa, op. 33 (2014) Nagrania [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Dysk muzyczny kameralny zosta\u0142 opublikowany przez klasyczn\u0105 wytw\u00f3rni\u0119 Rejoyce w 2010 roku. W tym podw\u00f3jnym albumie jest zgrupowane wszystkie opus 18\u201327, skomponowane w latach 1996\u20132002: Solitude Archipelag, Music for Alto, 7 Faces Time & Notturno Selvatico, interpretowane przez Jacques Dor, Simon de Gliniasty i Laurent Muller-Pob\u0142occi. Ta p\u0142yta otrzyma\u0142a \u201eulubion\u0105\u201d przez Charles Cros Academy w 2011 roku. Dysk orkiestry w tym samym wydawcy \u0142\u0105czy Opus 13\u201316 z\u0142o\u017cony w latach 1987\u20131993: Mi\u0119dzy Smoke i Crystal, potomstwo S\u0142o\u0144ca, Niewidzialne miasta, Basalte i D’Ahalque, interpretowane przez Svend Aaquist, Jean Threnel i Deborah Drewno. Pracuje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Pierwszy kamie\u0144, test. (Ed. Michel de Maule, z pomoc\u0105 Total Foundation for Music – 1987) Harmonia i krzywizna czasu, test. (Ed. Michel de Maule, z pomoc\u0105 Total Foundation for Music – 1994) Symphonie op. 21 D\u2019Anton Webern – Incydenty Sur la Musique Du Xx To jest Century, esej. (Ed. Michel de Maule, z pomoc\u0105 SACEM – 2004) Artyku\u0142y [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Uczy\u0107 kompozycji muzycznej? Artyku\u0142 we wsp\u00f3\u0142pracy z Claude Abromont. Raport krytyki letnich kurs\u00f3w Darmstadt 1976 (Revue Musique w Stawce, N O 29 – listopad 1977) Praca i cisza osi\u0105gni\u0119cia (operatorzy rewia N O 1, 1986) Materia\u0142, operacja, czas – wywiad z Ericem Kayayanem (operatorzy Revue N O 2, 1988) Death and the Compass – wywiad z Laurentem Michelem wok\u00f3\u0142 First Stones i nauczanie z nim powi\u0105zane (Rewiluj Silences, N O 4 Po\u015bwi\u0119cony Debussy – 1988) Jean Barraqu\u00e9 – The Restored Time, Prezentacja kompozytora i praca dla Wenecji Biennale (1993) WPROWADZENIE Tekst do kompletnych dzie\u0142 Jean Barraqu\u00e9 (Compact Disc Ed. CPO – 1998) Wywiad z Christophe Marchand, w recenzji L\u2019Orgue N O 259 (2002) Przedmowa do ksi\u0105\u017cki Philippe’a Vaillanta: \u201eOdyssey, Myth and Transmission\u201d (red. Michel de Maule – 2002) Edukacja kompozycji muzycznej i my\u015bl z 2007 r. (Les Cahiers des 3 Mondes, nr 1\u20132007) Ma\u0142a historia do wyja\u015bnienia trzech s\u0142\u00f3w: dodekaphonizm, serial muzyka, serializm 2007 (Les Cahiers des 3 Mondes, nr 1\u20132007) Czy serializm zawi\u00f3d\u0142? (Les Cahiers des 3 Mondes, nr 2 – 2008) Muzyka Ren\u00e9 Daumal (w Ren\u00e9 Daumal The Desire to Be, 2008) Memoration of Ren\u00e9 D\u00fcrrbach (Les Cahiers des 3 Mondes, nr 3 – 2009) Wprowadzenie do gramatyki muzycznej krzywizny czasu (notebooki 3 \u015bwiat\u00f3w, nr 3\u20132009) Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Kronika og\u0142oszonej pracy: artyku\u0142 o publikacji \u201eFirst Stone\u201d (recenzja \u201eW mi\u0119dzyczasie\u201d – 1988) Artyku\u0142 dotycz\u0105cy publikacji \u201eHarmony and Currivature du Temps\u201d (New Swiss Musical Review, Liczby 41 do 48 – 1994) Dreamers of Inou\u00ef – Portrety kompozytor\u00f3w, zdj\u0119cia Guy Vivien (P.O. \u00e9ditions – 1996) Wszystko jest ha\u0142asem dla tych, kt\u00f3rzy si\u0119 boj\u0105, Pierre -albert Castanet (red. Michel de Maule – 1999) Claude Abromont i Eug\u00e8ne de Montalembert, Przewodnik po teorii muzyki , Arth\u00e8me Fayard Bookstore i Henry Lemoine Editions, coll. \u201eEssentials of Music\u201d, 2001 , 608 P.  [Szczeg\u00f3\u0142y wyda\u0144]  (ISBN 978-2-213-60977-5 ) Pierre Boulez Buckets, autor: Olivier Meston (red. Michel de Maule – 2001) Muzyka Xx To jest Century Arnold Sch\u00f6nberg do dnia dzisiejszego, autor: Caroline DeLume i Ann -Dominique Merlet (red. Fuzeau – 2001) Art, Science and Contemporary Music: The Metaphors of Fractality, Conference at National School of Arts and Crafts autorstwa Pierre-Alberta Castaneta (wrzesie\u0144 2005 w Pary\u017cu) Forma muzyczna i jej zwi\u0105zek z czasem z Fran\u00e7ois Lecl\u00e8re, Master’s Memory na Louis Lumi\u00e8re Lyon 2 University, Julien Lamour (czerwiec 2005) Chaos Music, autor: Nicolas Darbon (red. L\u2019Ar Harmattan – 2006) Muzyka Multiplex, dialogika prostej i kompleksu w muzyce wsp\u00f3\u0142czesnej, autor: Nicolas Darbon (red. L\u2019Ar Harmattan – 2007) Ankiety na temat \u015awi\u0119tego w dzisiejszej muzyce, autor: Pascale Rouet i Christophe Marchand (red. Deatour France – 2011) The School of Charleville – Fran\u00e7ois Lecl\u00e8re i jej nauczanie – kompozycja muzyczna i \u201eCurrivature of Time\u201d, autor: Collective (red. 3 Worlds – 2013) Teorie kompozycji muzycznej w XX wieku, autor: Nicolas Donin i Laurent Feneyrou (red. Symetria – pa\u017adziernik 2013) Fran\u00e7ois Lecl\u00e8re, autor: Simon de Gliniasty w \u201eFigures Ardennaises\u201d pod kierunkiem Philippe Vaillant (red. Les 3 Mondes – 2015) Sze\u015b\u0107dziesi\u0105t lat francuskiej muzyki wokalnej (1955-2015) o \u201eAnti-M\u00e9lodie\u201d, M\u00e9lodie, Lied and \u201eAnti-Lied\u201d Pierre Albert Castanet (Euterpe, La Revue Musicale n \u00b0 28-wrze\u015bnia 2016)) Fran\u00e7ois Lecl\u00e8re and the School of Charleville, autor: Franck Ladouce (red. Les Amis de l’ardenne n \u00b0 60 – czerwca 2018 r.) Przewodnik po analizie muzycznej, autor: Claude Abromont (red. University of Dijon Eud – maj 2019) Works of Light, The OP.29 Koncert Fran\u00e7ois Lecl\u00e8re (Biuletyn Konfederacji Muzycznej Francji, maj-lipiec 2019) Linki zewn\u0119trzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/francois-leclere-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Fran\u00e7ois Lecl\u00e8re – Wikipedia"}}]}]