Frank-Walter Steinmeer-Wikipedia

Posted on by
before-content-x4

Frank-Walter Steinmeier ( / mi F ʁ A nɔ k ˌ W A L T ɐ mi Sy T A ɪ̯ N ˌ M A ɪ̯ɐ / [[[ A ] ), urodzony W Detmold jest niemiecki mąż stanu, członek Partii Socjaldemokratycznej Niemiec (SPD) i od tego czasu Prezydent Republiki Federalnej Niemiec .

after-content-x4

Posiadacz doktoratu prawa i kariery służby cywilnej, wszedł do regionalnej kancelarii Basse-Saxe w 1991 roku i szybko został bliskim współpracownikiem ministra prezydenta tamtych czasów, Gerharda Schrödera. Kiedy został mianowany federalnym kanclerzem w 1998 roku, poszedł za nim w Berlinie jako delegat rządu federalnego w zakresie usług wywiadowczych.

W 1999 r. Przejął od Bodo Hombacha do zarządzania federalną kancelarią, funkcję, którą zajmie do odejścia Schrödera, w 2005 r. W ciągu tych sześciu lat uczestniczył w projektowaniu i wdrażaniu kwestionującym liberalną politykę gospodarczą, lepiej znaną jako The the ThreeT, lepiej znanej jako Agenda 2010, zyskując reputację pragmatycznego pracownika.

Po utworzeniu dużej koalicji między CDU/CSU a SPD pod kierunkiem Angeli Merkel, został mianowany federalnym ministrem spraw zagranicznych w 2005 r Merkel. Wyznaczony kandydat do kancelarii do wyborów federalnych w 2009 roku, zostaje poważnie pobity przez ustępującego kanclerza, podczas gdy SPD uzyskuje najgorszy wynik w swojej historii. Następnie został przyniesiony do prezydentury Socjaldemokratycznej Grupy Parlamentarnej, stając się w ten sposób szefem sprzeciwu wobec nowej koalicji Czarnej Jaune.

Zarejestrowany na prezydenturę grupy socjaldemokratycznej po wyborach federalnych w 2013 r. Został wybrany wkrótce potem, aby zostać szefem dyplomacji, w ramach wielkiej koalicji nowej prowadzonej przez Angela Merkel. Następnie opowiadał się za bardziej aktywną polityką dyplomatyczną i wzywa do zwiększonej roli w Niemczech w społeczności międzynarodowej.

W miesiącu , Frank-Walter Steinmeier zostaje mianowany kandydatem na prezydencję Federalnej Republiki Niemiec przez SPD i uzyskuje poparcie CDU/CSU; Wielka koalicja posiadająca absolutną większość mandatów w Zgromadzeniu Federalnym, jest logicznie wybrana w pierwszej rundzie wyborów prezydenckich . Został w dużej mierze wybrany w 2022 r.

Table of Contents

 after-content-x4

Młodzież i studia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Urodzony w Detmold i dorastał w Schieder-Schwalberg, w Rhinenania-Du-Nord-Westphalie, Frank-Walter Steinmeier jest synem Waltera Steinmeiera, robotnika i Ursuli Steinmeier z née Broy; Jego ojcowska oddział rodzinny jest powiązany z Kościołem Lippe, jednym z rzadkich kalwinistycznych zborów religijnych Niemiec, podczas gdy jego matka, z Breslau (Wrocław), pochodzi z rodziny uchodźców z luterańskiego posłuszeństwa, wydalenia z Oni Światowej. Po jej wydaniu dyplom szkoły wyższej W 1974 roku w Blomberg wykonywał swoją służbę wojskową przez dwa lata.

W 1976 r. Wszedł na University of Gießen, aby zainicjować szkolnictwo wyższe, do którego cztery lata później dodał nauki polityczne. Otrzymał swój pierwszy egzamin prawny w 1982 r., A następnie wygrał drugi w 1986 roku [[[ Pierwszy ] . Natychmiast zaczyna pracować jako partner badawczy w dziale prawa publicznego Wydział Prawa , zanim otrzymał doktorat w 1991 roku.

Małżeństwo i potomkowie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 1995 r. Frank-Walter Steinmeier poślubił sędziego administracyjnego Elke Büdenbender, spotkał się podczas studiów prawniczych na University of Gießen. Z tego małżeństwa urodziła się dziewczynka o nazwie Merit, w 1996 roku. W miesiącu , Steinmeier tymczasowo odrzucił swoje funkcje polityczne, aby dać nerkę swojej żonie, poważnie chory, aby ją uratować [[[ 2 ] ; Ten gest wzbudził sympatię niemieckiej opinii publicznej.

Para mieszka w Zehlendorf, dzielnicy położonej w dystrykcie Steglitz-Zehlendorf, w Berlinie.

Pierwsze lata [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Zaraz po uzyskaniu doktoratu Frank-Walter Steinmeier zostaje zatrudniony jako doradca ds. Polityki prawa i mediów regionalnej kancelarii Basse-Saxe. Dwa lata później, w 1993 r., Został mianowany szefem gabinetu Gerharda Schrödera, w tym czasie Grunt . Przed powołaniem w następnym roku do Dyrekcji Departamentu Politycznego Orientacji Koordynacji i Planowania rządu na okres dwóch lat [[[ 3 ] .

Pod koniec tego mandatu został mianowany Sekretarzem Stanu i dyrektorem kancelarii Basse-Saxe; Zdobywa zaufanie Schrödera, który zaprasza go do podążania za nim po zwycięstwie SPD w wyborach federalnych .

Dyrektor federalnej kancelarii [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Mianowany sekretarzem stanu do Gerharda Schrödera, który został kanclerzem federalnym w miesiącu , zastępuje Bodo Hombacha jako dyrektora federalnej kancelarii, bez uzyskania honorowego stanowiska ministra federalnego ze specjalnymi przypisami, w przeciwieństwie do jego poprzednika, który połączył te dwie funkcje.

W ciągu sześciu lat swojego mandatu stał się bliskim powiernikiem politycznym kanclerza Schrödera [[[ 4 ] , będąc nawet uważanym za jego prawe ramię [[[ 5 ] . Menedżer i pragmatyczne, uczestniczy w opracowywaniu i wdrażaniu reformy emerytalnej i systemu opieki zdrowotnej w miesiącu ; Przede wszystkim przyczynia się do przygotowania dużego programu inspiracji społecznej liberalnej, znanej jako program z 2010 r. I ma na celu zmniejszenie deficytów publicznych i zwiększenie konkurencyjności gospodarczej kraju. Mając to na uwadze, zasiada w komitecie sterującym w sprawie wdrażania reformy Hartz IV, która zmiękcza zasiłki bezrobocia.

Jako delegat wywiadu, a następnie dyrektor kancelarii, specjalizuje się w polityce zagranicznej i geopolitycznej. W ten sposób uczestniczył w spotkaniu kryzysowym po atakach z 11 września 2001 r. Wraz z kanclerzem i federalnymi ministrami spraw zagranicznych, wnętrza i obrony. Przewoduje także spotkania sekretarzy stanu i spotkania sekretarzy stanu odpowiedzialne za kwestie europejskie; Jego arbitraż ujawnił tam kilka razy decydujący.

minister spraw zagranicznych [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Po przewidywanych wyborach federalnych z 18 września 2005 r. CDU/CSU i SPD, niezdolne do utworzenia koalicji z tradycyjnym sojusznikiem, zdecydują się utworzyć dużą koalicję pod kierunkiem Angeli Merkel, prezydent do kancelarii. Ta ostatnia, ostatecznie wyznaczona kanclerz, przedstawia swój federalny rząd koalicji 22 listopada; W tym gabinecie Frank-Walter Steinmeier powierzono stanowisko federalnego ministra spraw zagranicznych. Pierwszy socjaldemokratyczny mianowany na to stanowisko od czasów Helmut Schmidta w 1982 r., Jako pierwszy wymienił go na stałe od czasu Willy’ego Brandta w 1966 r. To prestiżowe mianowanie jest postrzegane jako niespodzianka, ponieważ ta nieznana publiczność jest wówczas uważana za opinię publiczną Być blisko Gerharda Schrödera, ale jednak budzi pozytywne reakcje, w tym szanowanego Hans-Dietricha Genschera, posiadacza stanowiska w latach 1974–1992. W przeciwieństwie do wielu jego poprzedników, nie jest on nazywany wicekanansem.

Podejmując urząd, musi zająć się prerogatywami Prezydencji Rady Unii Europejskiej, które Niemcy muszą przyjąć z pierwszej połowy roku 2007. Jako taki jest uważany za jednego architektów traktatu liznowego.

. , na rzecz nieruchomości ministerialnej spowodowanej rezygnacją Franza Münteferinga, odzyskuje funkcję wicekanclerza, co czyni go „numerem dwa” rządu federalnego, a przede wszystkim głównym rozpórkarzem Merkel na piersi z gabinet.

Po spotkaniu Frank-Walter Steinmeier ma dobre stosunki z kanclerzem Merkelem, pomimo sporów czasem sprzeciwiającym się im w zakresie polityki zagranicznej, ale jeśli kilka wrażliwych pytań, takich jak irański program nuklearny lub walka z globalnym ociepleniem, wzbudzi ich konwergencje.

Jeśli chodzi o politykę zagraniczną, uważa, że ​​głównymi sojusznikami Niemiec są Francja i Stany Zjednoczone; Ponadto bardzo nalega na rolę NATO. Niemniej jednak Steinmeier argumentuje również swoje sympatie do Rosji, biorąc pod uwagę, że otwarcie na ten kraj byłoby lepsze niż izolacja; W tym wyjaśnia, że ​​sprzyja to, co nazywa ” Polityka wschodnia »Polityka zagraniczna zakłóciła Wschód inspirowaną na początku lat siedemdziesiątych przez społeczny kanclerz federalny Willy Brandt. Ta pozycja została za niego skrytykowana, w tym we własnym obozie. W miesiącu , jest pierwszym zagranicznym dostojnikiem otrzymanym przez nowego prezydenta Federacji Rosyjskiej, Dmitri Medvedev, następcy Vladimira Putina, który został prezydentem rządu.

Kandydat socjaldemokratyczny do kancelarii [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

. , jeden rok z następnych wyborów legislacyjnych, zaplanowany w 2009 r., Federalny prezydent Partii Socjaldemokratycznej, Kurt Beck, ogłasza swoją rezygnację. Steinmeier tymczasowo przyjmuje swoją sukcesję i zostaje kandydatem SPD do federalnej kancelarii; Ta zmiana na czele partii jest w dużej mierze ratyfikowana przez delegatów do niezwykłego Kongresu Partii, który zatwierdził ją 95% głosów podczas głosowania 18 października po [[[ 6 ] .

Podczas kampanii umieszczonej pod hasłem „Nasz kraj może zrobić więcej” [[[ 7 ] , obiecuje, dzięki programowi „Plan dla Niemiec”, aby osiągnąć pełne zatrudnienie w 2020 r., Tworząc cztery miliony miejsc pracy, dwa miliony w branży, milion zdrowia, pięćset tysięcy innowacji i pięćset tysięcy w innych sektorach jako usługi. Chce także zachęcić do rozwoju energii odnawialnej lub samochodu elektrycznego i promować plan dla małych i średnich przedsiębiorstw, kojarząc rząd, przemysł, związki i MŚP [[[ 8 ] .

Wyświetla się również jako cel, w którym połowa młodych ludzi otrzymuje dyplom szkoły wyższej , i ogłasza jego zamiar przyjęcia prawa dotyczącego równości płci, aby kobiety były lepiej reprezentowane w zarządach i oba wynagrodzone jako mężczyźni.

Jeśli kandydat socjaldemokratyczny cieszy się satysfakcjonującą oceną popularności, jego partia, po wyborach wyborów Zbiera tylko 23% głosów za związkami chrześcijańskimi prowadzonymi przez kanclerz Angela Merkel, faworyt, który należy przedłużyć na czele rządu federalnego; Z upadkiem jedenastu punktów w porównaniu z poprzednimi wyborami, jest to najgorszy wynik zebrany przez socjaldemokratów od czasu ustanowienia Republiki Federalnej w 1949 Wynik korzystnie ”, rozpoznaje Steinmeier tego samego wieczoru głosowania. Miesiąc później, 28 października, Angela Merkel przedstawiła swój drugi rząd, wyszkoliła liberalnymi Demokratami, kończąc Wielką Koalicję z jednej strony konserwatystów, a z drugiej strony socjaldemokraci.

Szef opozycji parlamentarnej [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Pomimo piekącej porażki imprezy, którą prowadził, Frank-Walter Steinmeier, wybrany zastępca w okręgu wyborczym 61, zlokalizowanym w Grunt Z Brandenburga, z 32,8% głosów, jest w dużej mierze wyznaczony, , Prezydent Grupy SPD w Bundestag, do 126 na 146 posłów, czyli 86% głosów. On staje się W rzeczywistości Szef opozycji parlamentarnej wobec czarnej żółtej koalicji pod przewodnictwem Angeli Merkel, jednak dzieląc szefa tej opozycji z nowym prezydentem federalnym SPD, Sigmar Gabriel.

Ogłasza Jego tymczasowe wycofanie życia politycznego, aby móc dać nerkę swojej żonie, poważnie chory [[[ 9 ] . Następnie poprosił Joachima Poß, wiceprezes grupy od 1999 r [[[ dziesięć ] . Jednak wrócił 25 października.

Pressed, podobnie jak Sigmar Gabriel i były federalny minister finansów Peinbrück, do reprezentowania swojej partii podczas wyborów federalnych września 2013 r., Poinformował Steinmeier , wycofaj się na korzyść Steinbrück, uznanego za bardziej popularnego od niego, do prowadzenia kampanii SPD przeciwko Angeli Merkel.

Wrócić do Ministerstwa Spraw Zagranicznych [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Z okazji wyborów federalnych z 22 września 2013 r., Podczas której SPD stagnuje 25%, podczas gdy CDU/CSU wąsko tęskni za absolutną większością z 41,5% i że Partia Liberalna Demokratyczna jest wykluczona z Bundestagu, jest ponownie wybrany W swoim okręgu wyborczym z 33,1% głosów o 0,3 punktu więcej niż kandydat CDU. Na otwarciu ustawodawcy, 18 października, został odnowiony jako prezydent grupy parlamentarnej.

Socjaldemokraci zgadzają się z sojusznikiem z ustępującym kanclerzem, aby utworzyć wielką koalicję, w której znalazł się 17 grudnia Frank-Walter Steinmeier, stanowisko federalnego ministra spraw zagranicznych; Zastępuje tę funkcję, liberalny Demokraty Guido Westerwelle, którego partia upadła po wyborach do tego stopnia, że ​​nie jest już reprezentowana Bundestag . Następnie został zastąpiony jako prezydent grupy 16 grudnia przez Sekretarza Generalnego Deputowanych Social Demokratycznych, Thomasa Opppermanna.

W 2014 r. Frank-Walter Steinmeier stał się jedną z ulubionych postaci politycznych Niemiec, za prezydentem Joachimem Gauckiem, kanclerz Angela Merkel i minister finansów Wolfgang Schäuble.

Russofile, biorąc pod uwagę stosunki z Rosją jako strategiczne dla Niemiec, jest on szczególnie inwestowany w negocjacje międzynarodowe mające na celu uspokojenie ukraińskiego kryzysu w latach 2013-2014 [[[ 11 ] .

Wybory prezydenckie w 2017 r [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Podczas gdy prezydent Republiki Federalnej ogłosił Joachim Gauck, , że wyrzekł się kandydowania na drugą pięcioletnią kadencję, Frank-Walter Steinmeier jest jednym z najpoważniejszych pretendentów do funkcji prezydenckiej. Niemiecka prasa uważa, że ​​naprawdę oczekuje się, że będzie kandydatem socjaldemokratów w wyborach prezydenckich [[[ dwunasty ] , zwłaszcza jako duża część opinii publicznej wydaje się sprzyjać możliwym wyborom Steinmeier do prezydentury federalnej, chociaż idea kandydatury Steinmeiera została otwarcie wspomniana na kilka miesięcy przed wyrzeczeniem głowy stanu ustępującego [[[ 13 ] .

Mianowany kandydatem przez SPD w sprawie propozycji jego prezydenta Sigmara Gabriela, otrzymał kilka dni później, , Wsparcie CDU/CSU pod przewodnictwem kanclerz Angeli Merkel, co sprawia, że ​​jej wybór do prezydentury federalnej jest nieunikniony, ponieważ trzy kursy szkoleniowe korzystają z absolutnej większości w Zgromadzeniu Federalnym [[[ 14 ] W ciągu tygodni po jego wyznaczeniu obiecuje, zgodnie z poprzednimi prezydentami federalnymi, utrzymanie kraju zjednoczonego wokół jego wartości federalnych i mówi, że jego determinacja nie uległa „bez ograniczeń uproszczeniu”, co według niego, które według niego by by to było Faworyzuj wzrost populizmu w Niemczech, jak w Europie [[[ 15 ] .

. , Steinmeier jest powszechnie wybranym prezydentem federalnym, zbierając 931 głosów przed czterema innymi konkurentami; Natychmiast zaakceptował głosowanie, jak chce tradycja, zanim wypowiedział krótkie przemówienie, podczas którego po złożeniu hołdu żywego hołdu jego poprzednikowi Joachimowi Gauckowi, obecnym na trybunach społeczeństwa, zachęca swoich współobywateli do „obrony tego, co [było [ ] Nabył: Wolność i demokracja w zjednoczonej Europie ”, nakazując ich również„ zmienianie faktów i kłamstw ” [[[ 16 ] . Niemiecka prasa, która saluje konsensualny dyskurs, zauważa, że ​​wybrany prezydent federalny pośrednio odwołał się do amerykańskiego prezydenta Donalda Trumpa i kontrowersyjne sprawowanie władzy przez niego; codzienny Berliner Morgenpost Posunąć się tak daleko, aby nazwać go „prezydentem antytrumpowym” [[[ 17 ] .

Prezydent federalny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Mandat [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

61 lat Frank-Walter Steinmeier zostaje wezwany do zostania dwunastym prezydentem federalnym Niemiec ( Prezydent federalny ) Uruchamianie To znaczy termin dla mandatu prezydenckiego Joachima Gaucka. Jego wybory stanowią szczególne wydarzenie, prawie siedem miesięcy przed kolejnymi wyborami federalnymi, ponieważ jest pierwszym socjaldemokratą od Johannesa Rau, który uzyskał dostęp do najwyższego sądownictwa; Ponadto jest pierwszym prezydentem federalnym, który siedział w ramach rządu federalnego od czasu Waltera Scheela, który sam był numerem dwa kierownictwo i szef dyplomacji przed wyborami.

Jeśli działa na swoje obowiązki Jednak musi poczekać do 22 marca, aby złożyć przysięgę przed Zgromadzeniem Federalnym.

Najpierw przyjeżdża do Yad Vashem, mówi podczas 5 To jest Światowe forum Holokaustu w Jerozolimie. Zaczyna i kończy swoją mowę po hebrajsku z błogosławieństwem Schehechejanu: „Wypożycz Pana […], aby pozwolić mi dziś żyć tak daleko. »» Rozpoznaje niemiecką poczucie winy za Holokaust i zapewnia: „Walczymy anty -semityzm!” Mogą mózg truciznę nacjonalizmu! Chronimy życie żydowskie! Jesteśmy po stronie Izraela! Odnawiam tę obietnicę Yad Vashem w oczach świata ” .

. , Po wyborach federalnych, Frank-Walter Steinmeier nazywa Social Demokrata Olafa Scholza Nowego kanclerza federalnego po tym, jak został wybrany przez Bundestag z poparciem koalicji „W Trikolor Fire” Łącząc SPD, Grünen i FDP, a kilka godzin później zaprzysiężił się przed zastępcami, zastępując Angela Merkel [[[ 18 ] .

Re -wybór i drugi termin [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Korzystając ze wsparcia głównych partii reprezentowanych w Zgromadzeniu Federalnym, jest ulubionym kandydatem do niemieckich wyborów prezydenckich w 2022 r. [[[ 19 ] W [[[ 20 ] W [[[ 21 ] . Jest zatem w dużej mierze wybrany O 78,04% oddanych głosów lub 1045 głosów przeciwko 140 głosom (10,45%) w Maxa Otte, kandydata AFD [[[ 22 ] W [[[ 23 ] .

Były minister spraw zagranicznych przed swoim pierwszym mandatem, skorzystał ze swojego post -electorowego przemówienia, aby wyrazić się w kryzysie, a następnie trwająca między Ukrainą a Rosją, bezpośrednio oskarżając tę ​​ostatnią odpowiedzialność i wzywając wszystkich niemieckich przywódców politycznych, aby zdecydowanie byli do tego on, aby zachować pokój. Przemówienie prezydenckie jest zauważane ze względu na jego mocne i jednoznaczne stanowisko, w przeciwieństwie do kanclerza Olafa Scholza, którego niejasność jest wówczas krytykowana [[[ 24 ] W [[[ 25 ] .

Druga kadencja Steinmeiera rozpoczyna się 19 marca 2022 [[[ 26 ] .

Podczas inwazji na Ukrainę przez Rosję rozpoczęła się 24 lutego 2022 r., Został ogłoszony przez Kijda Persona Non Graya i musi odwołać swoją wizytę w stolicy Ukraińskiej z powodu jego polityki wobec Rosji, gdy był ministrem spraw zagranicznych, w szczególności jego sprzeciw Wejście Ukrainy do NATO w 2008 [[[ 27 ] W [[[ 28 ] .

W przeszłości stowarzyszenie HRW zarzuty Frank-Walter Steinmeier za bycie „prawnikiem Prawdziwa polityka », W ten sposób, że w stosunkach z krajami, które są Chinami i Rosją, prawa człowieka byłyby„ wtórne ”jedynie„ wtórne ” [[[ 29 ] .

Farazowo sprzeciwiał się kary śmierci, która „jest sprzeczna z [etyką] i [z] zasad moralnych” Niemiec [[[ 30 ] , mówił o zniesieniu kary śmierci w krajach, które utrzymywałyby karę śmierci w ich kodeksie karnym. Po przywołaniu przez prezydenta tureckiego Recep Tayyipa Erdoğana, o możliwym przywróceniu kary śmierci w celu ukarania sprawców zamachu stanu przeprowadzonego w lipcu 2016 r., Steinmeier ostrzegł, że taka inicjatywa zniszczy szanse na integrację kraj do Unii Europejskiej [[[ trzydziesty pierwszy ] .

W miesiącu , publicznie opisał Donalda Trumpa, wówczas republikańskiego kandydata na prezydenturę Stanów Zjednoczonych, „Kaznodzieja nienawiści”, protestując przeciwko nadwyżce i zniewagom przeprowadzonym przez kandydata podczas kampanii prezydenckiej [[[ 32 ] .

Murat Kurnaz [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Został skrytykowany [Przez kogo ?] Do Steinmeiera za odrzucenie propozycji Ministerstwa Obrony Stanów Zjednoczonych i CIA do przeniesienia z Guantanamo do Niemiec, zatrzymany Murat Kurnaz. Zatrzymany spędził pięć lat w więzieniu w Guantanamo od stycznia 2002 r. Do października 2006 r. Propozycja transferu złożona z , Odmowa Steinmeiera jako przywódcy politycznego bezpośrednio wymusiłaby rozszerzenie zatrzymania Murata Kurnaza [[[ 33 ] W [[[ 34 ] . Parlamentarna Komisja śledcza ( Komitet Egzaminacyjny BND ) Zrealizowałem sprawę [[[ 35 ] i doszedł do wniosku, że taka propozycja ze Stanów Zjednoczonych Ameryki nie została złożona [[[ 36 ] .

Wojna w Iraku [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 2003 r., Pomimo odmowy rządu Schrödera na udział w wojnie w Iraku, Federalnej Służbie Wywiadowczej ( Federalna usługa wywiadowcza – BND ) poparłby amerykańskie siły zbrojne. Szefem usług wywiadowczych w tym czasie był Steinmeier. Następnie zatrzymuje się parlamentarna Komisja Śledcza w celu wyjaśnienia tej sprawy. W ramach swoich dochodzeń Steinmeier jest kilkakrotnie słyszany przez Komisję jako świadek. W Kilku amerykańskich generałów publicznie oświadcza, że ​​pomoc niemieckiej federalnej służby wywiadowczej była decydująca w trakcie działalności w Iraku. Członkowie partii politycznych opozycji, ale także liczby polityczne z Unii CSU/CDU postrzegali te deklaracje jako potwierdzenie podejrzeń. I odwrotnie, Steinmeier oświadczył, że deklaracje generałów były fałszywymi informacjami [[[ 37 ] .

Piosenka do integracji z Muhabbet [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

. , Steinmeier w towarzystwie jego kolegi Bernard Kouchner bierze udział w piosence z turecką piosenkarką Muhabbet. Piosenka miała promować integrację i walkę z przemocą. Jednak jeden dzień po tym wydarzeniu dziennikarz telewizyjny Esther Schapira złożył radykalne oświadczenie, informując, że piosenkarka Muhabbet promowała przemoc i przestępczość w swoich piosenkach, ale także że był islamistą i że uzasadnił zabójstwo Theo Van Gogh [[[ 38 ] W [[[ 39 ] . Po którym piosenkarka odrzuciła te oskarżenia i zdystansował się od tych rzekomych oskarżeń [[[ 40 ] .

Oskarżenia Plagiiata przez Uwe Kamenz et Vroniplag Wiki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

. , magazyn Centrum donosi, że profesor gospodarki szkolnej Dortmund Haute podejrzewa Steinmeier de Plagiat za doktorat [[[ 41 ] W [[[ 42 ] . Steinmeier reaguje, kwalifikując te podejrzenia jako absurdalne i zaprasza dzień po prezydenta Uniwersytetu Justus-Liebig w Gießen, Joybrato Mukherjee, do przeprowadzenia formalnego badania. Po tych deklaracjach, , jedna czwarta doktoratu Steinmeier jest klasyfikowana jako plagiat (95 stron 395) Tydzień Vroniplag (z) (Wiki poświęcone kontroli niemieckich prac akademickich w kierunku plagiatu). Są to najczęściej cytaty dla słów, które inne prace bez tego wyraźnie wskazane (na przykład: brak cytatów w celu nadzorowania cytatu) [[[ 43 ] . Weryfikacja uniwersytetu kończy się na własnej wolnej woli . Wnioski wskazują następnie na „słabości w porównaniu z cytatami z innej pracy”, ale nie podlegają woli oszukiwać. Weryfikacja stwierdza, że ​​nie można go skrytykować za autora, który chciał oszukał przez większość doktoratu i że z tego powodu nie można wycofać jego tytułu dla plagiatu [[[ 44 ] . Dyrektor Komisji ds. Dobrej praktyki naukowej na uniwersytecie jest następnie cytowany przez Daily Mirror . Według niego Steinmeier pomyślał, że użycie cytatów zostało przede wszystkim użyte do „podkreślenia cytatu” [[[ 45 ] .

Ujawnienie informacji w NSA [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W , Na początku skandalu odsłuchu NSA, Steinmeier, wówczas koordynator niemieckiej tajnej służby, został skrytykowany za zatwierdzenie współpracy z American Secret Services w sprawie nadzoru niektórych telekomunikacji [[[ czterdzieści sześć ] W [[[ 47 ] W [[[ 48 ] . Steinmeier następnie broni się, oświadczając, że ta sprawa nie ma nic wspólnego z ukierunkowanym nadzorem danych w Niemczech [[[ 49 ] , Nadzór, który rozpoczął się w 2005 r. Jednak Steinmeier był w środku Niemiecka koordynator tajnej służby do wyboru rządu Angeli Merkel. Transmisja danych przeprowadzonych przez niemieckie tajne usługi, które wysłuchały węzła danych we Frankfurcie, a następnie przesłała dane ze zebranymi w ten sposób danych do amerykańskich usług, rozpoczęło się w 2004 r. [[[ 50 ] . Niemieckie usługi technicznie było technicznie niemożliwe do filtrowania danych od niemieconych obywateli niemieckich. Sprowadza się to do stwierdzenia, że ​​Steinmeier rzeczywiście zatwierdził nadzór obywateli niemieckich przez American Secret Services [[[ 51 ] .

Odmowa rozpoznawania ludobójstwa armeńskiego [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Podczas debat w Niemczech o rozpoznawaniu ludobójstwa armeńskiego w ramach stulecia masakr, Steinmeier wyróżnił się jako najbardziej aktywny przeciwnik tego uznania. Przyczyną powołania się na możliwą relatywowanie Holokaustu, jeśli ludobójstwo również zostało rozpoznane. Ta pozycja przyciągnęła do niego wiele krytyki [[[ 52 ] W [[[ 53 ] W [[[ 54 ] W szczególności ze względu na wsparcie wyrażone następnie Steinmeier przez Izraela prezydenta Reuven Rivlin [[[ 55 ] .

Odmowa spotkania z Dalajlami [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Otwarcie zaatakował Angela Merkel podczas jej spotkania z Dalajlamą w 2007 roku, oskarżając go o „Gra z opinią publiczną” bez uwzględnienia skuteczności spotkania w celu poprawy praw politycznych lub religijnych w terenie w Chinach [[[ 56 ] . W , odmówił także spotkania z Dalajlamą podczas swojej pięciodniowej wizyty w Europie, argumentując, że takie spotkanie może podważyć wysiłki międzynarodowe mające na celu promowanie wspieranych kontaktów między Chinami a Tybetem [[[ 57 ] . Steinmeier opublikował w szczególności następującą deklarację „Potrzeba dużo odwagi, aby nie spotkać dziś Dalajlamy” . The New York Times opisał tę pozycję jako „Niezwykle cyniczne” i oskarżył Steinmeiera o nadanie priorytecie interesom firm w zakresie praw człowieka [[[ 58 ] .

Linki z Rosją [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Russophile, Frank-Walter Steinmeier przez wiele lat bronił rurociągu gazowego Nord Stream 2 między Rosją do Niemiec. Publicznie rozpoznał ten błąd. [[[ 59 ] 12 kwietnia 2022 r. Rząd ukraiński odmówił, że niemiecki prezydent poszedł na Ukrainę. [[[ 60 ]

Dekoracje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  1. ↑ (z) „Fundacja Izba historii Federalnej Republiki Niemiec” W Lively Museum Online .
  2. ↑ Nicolasla Barets, «Frank-Walter Studdy, Sisyphe Prescident», Magazyn Le Figaro , Tydzień 10 lutego 2017 r., Strona 24.
  3. ↑ (z) „Program życia Frank-Walter Steinmeier» ( Archive.org • • Wikiwix • • Archiwum • • Google • Co robić ?) , Press and Information Office rządu federalnego.
  4. ↑ (FR) „Frank-Walter Steinmeier: na piętach kanclerza” W Świat W .
  5. ↑ ‘ Frank-Walter Steinmeier ponownie wybrał prezydenta Republiki Niemiec », Monde.fr W ( Czytaj online )
  6. ↑ (FR) „Kandydat Steinmeier SPD do niemieckiej kancelarii” W Nowy obserwator W
  7. ↑ (FR) „Merkel-Steinmeier, pojedynek duetu” W Le Figaro W .
  8. ↑ (FR) „Frank-Walter Steinmeier obiecuje pełne zatrudnienie” , RFI, .
  9. ↑ (z) „Steinmeier tymczasowo wycofuje się z życia politycznego” W Frankfurter Allgemeine Zeitung W .
  10. ↑ (z) „Tymczasowe wycofanie” W Frankfurter Allgemeine Zeitung W .
  11. ↑ (FR) „Frank-Walter Steinmeier, człowiek, który wierzy w dyplomacja” W Le Figaro W .
  12. ↑ (FR) „Prezydent niemiecki Joachim Gauck odejdzie w marcu” W Fala niemiecka W .
  13. ↑ (FR) „Odbywa się w Europie: plotki wokół przyszłego prezydenta Republiki Niemiec” W Echa W .
  14. ↑ (FR) „Koalicja rządu niemieckiego wybrała przyszłego prezydenta kraju” W L’O obs W .
  15. ↑ (FR) „Niemcy: Frank-Walter Steinmeier, nowy prezydent gotowy rzucić wyzwanie Trumpowi” W L’press W
  16. ↑ (FR) „Frank-Walter Steinmeier,„ anty-Trump ”na czele Niemiec” W Świat W
  17. ↑ (z) „„ Trochę takiego antytrumpa ”-Quots About Steinmeier” W Berliner Morgenpost W
  18. ↑ ‘ Niemcy: Olaf Scholz oficjalnie zastępuje Angela Merkel » , NA RFI W (skonsultuję się z )
  19. ↑ ‘ Frank-Walter Steinmeier zapewnił przewodnictwo w Niemczech jeszcze przez pięć lat » , NA Echa W (skonsultuję się z )
  20. ↑ Punkt czasopismo W ‘ Niemcy: Steinmeier do drugiej kadencji prezydenta » , NA Punkt W (skonsultuję się z )
  21. ↑ ‘ W Niemczech druga kadencja w zasięgu wzroku dla prezydenta Steinmeiera », Pogoda W (ISSN 1423-3967 W Czytaj online , skonsultuałem się z )
  22. ↑ ‘ Niemcy: Prezydent Frank-Walter Steinmeier ponownie wybrał na pięć lat » , NA Franceinfo W (skonsultuję się z )
  23. ↑ ‘ Niemcy: Prezydent Frank-Walter Steinmeier ponownie wybrał na 5 lat » , NA Lefigaro W (skonsultuję się z )
  24. ↑ ‘ Niemcy: ponownie wybrany prezydent, Frank-Walter Steinmeier zwiększa ton wobec Rosji » , NA RFI , RFI, (skonsultuję się z ) .
  25. ↑ ‘ Niemcy: Prezydent Frank-Walter Steinmeier ponownie wybrał na 5 lat » , NA Le Figaro W (ISSN 0182-5852 , skonsultuałem się z ) .
  26. ↑ (W) ‘ Niemcy wybrały swojego prezydenta Republiki » , NA Icilome , https: Facebook.comcilomecom, (skonsultuję się z ) .
  27. ↑ ‘ Niemiecki prezydent Persona non GRATA na Ukrainie » , NA Echa W (skonsultuję się z )
  28. ↑ ‘ Dyplomacja. „Zabronione od Ukrainy”, niemiecki prezydent anuluje swoją wizytę w Kijowie » , NA Poczta międzynarodowa W (skonsultuję się z )
  29. ↑ (W) «Druga szansa dla niemieckiego ministra spraw zagranicznych Steinmeier» W The New Zurych Times , Cytowany przez HRW W .
  30. ↑ (W) «Federalny minister Steinmeier w Dzień Światowy przeciwko kary śmierci» ( Archive.org • • Wikiwix • • Archiwum • • Google • Co robić ?) W .
  31. ↑ (W) «Formina niemiecka: kara śmierci zapobiegałaby członkowi Turcji UE» W Reuters W .
  32. ↑ (W) «Niemiecki minister spraw zagranicznych: Donald Trump jest„ kaznodzieją nienawiści ”» W Polityczny W .
  33. ↑ (z) ‘ -EU Komitet: Berlin odmówił Kurnaza » W Deutschlandradio W ( Czytaj online , skonsultuałem się z )
  34. ↑ (z) Uli Rauss, Oliver Schröm, ‘ „Pięć lat mojego życia” » W Stern.de W ( Czytaj online , skonsultuałem się z )
  35. ↑ Katharina Schuler « Sprawa Kurnaz: zimna, głód, ciosy », Czas W (ISSN 0044-2070 W Czytaj online , skonsultuałem się z )
  36. ↑ (z) Komitet śledczy Bundestag, Raport końcowy Komitetu Śledczego Bundestag , Wydrukowana materia Bundestag, ( Czytaj online ) W P. 370-371
  37. ↑ Marcel Rosenbach, ‘ Wojna Iraku: generał amerykański Frank chwali BND-HILFE jako „bezcenny” -spiegel-Politics » , NA Mirror Online (skonsultuję się z )
  38. ↑ Esther Schapira « Niewyjaśniony Steinmeier: Muhabbet wie, co mówi », Frankfurter Allgemeine Zeitung W (ISSN 0174-4909 W Czytaj online , skonsultuałem się z )
  39. ↑ Spiegel Online, Hamburg Niemcy W ‘ Piosenkarka pop Muhabbet: Model Boy pod podejrzeniem islamizmu – Spiegel Online – Kultura » , NA Mirror Online (skonsultuję się z )
  40. ↑ (z) Tagesschau.de W ‘ Codzienne tematy 12 listopada 2007 22:15 » , NA Tagesschau.de (skonsultuję się z )
  41. ↑ (z) CENTRUM online W ‘ Plagiat zarzuty przeciwko lidera grupy parlamentarnej SPD » W Focus Online W ( Czytaj online , skonsultuałem się z )
  42. ↑ (z) ‘ Dochodzenie w sprawie jesień Frank-Walter Steinmeier na Vroniplag » W Tydzień Vroniplag W ( Czytaj online , skonsultuałem się z )
  43. ↑ (z) ‘ University of Gießen w harmonogramie podczas badania rozprawy przez Dr. Frank-Walter Steinmeier-Justus-Liebig-Universität Gießen » , NA www.uni-ggessen.de (skonsultuję się z )
  44. ↑ (z) ‘ Sprawdzanie rozprawy przez Dr. Frank-Walter Steinmeier ukończył-Justus-Liebig-universität gießen » , NA www.uni-ggessen.de (skonsultuję się z )
  45. ↑ (z) Amory Burchard, Tilmann Warnecke, ‘ Frank-Walter Steinmeier prowadzi doktorat: uniewinnienie pomimo błędów » W TagesSpiegel.de W ( Czytaj online , skonsultuałem się z )
  46. ↑ ‘ NSA Transfer danych: Czy BND może? |. Czas online » W (skonsultuję się z )
  47. ↑ ‘ Rząd federalny | Konferencje prasowe | Konferencja prasowa rządowa 7 sierpnia » W (skonsultuję się z )
  48. ↑ ‘ BND-NSA Współpraca: Spór o rolę Steinmeiera | tagesschau.de » W (skonsultuję się z )
  49. ↑ ‘ Secret Services: Steinmeier chce zeznawać w NSA Affair », Czas W (ISSN 0044-2070 W Czytaj online , skonsultuałem się z )
  50. ↑ (z) Hans Leyendecker, Georg Mascolo Frederick Obermaier W ‘ Tajne usługi: BND przekazał dane telefoniczne do NSA » W Sueddeutsche.de W (ISSN 0174-4917 W Czytaj online , skonsultuałem się z )
  51. ↑ (z) ‘ Ex-NSA pracownik Binney-terrifying Zakres szpiegostwa danych NSA » W Niemcy radio W ( Czytaj online , skonsultuałem się z )
  52. ↑ ‘ Völkermur: Steinmeier and the German Sound Solz – Welt » , NA ŚWIAT (skonsultuję się z )
  53. ↑ ‘ Völkermurmord Debata: Roth krytykuje postawę Steinmeiera – świat » , NA ŚWIAT (skonsultuję się z )
  54. ↑ (z) Komentarz Roberta Roßmann W ‘ Morderstwo ludzi: absurdalny pan Steinmeier » W Sueddeutsche.de W (ISSN 0174-4917 W Czytaj online , skonsultuałem się z )
  55. ↑ (z) Malte Lehming, ‘ Steinmeier i ludobójstwo Ormiańczyków: złożone wspomnienia » W TagesSpiegel.de W ( Czytaj online , skonsultuałem się z )
  56. ↑ (W) Hugh Williamson, ‘ Pekin zmusza Steinbrück do anulowania wizyty » W Czasy finansowe W ( Czytaj online )
  57. ↑ (W) James Blitz i Hugh Williamson, ‘ Wizyta w Wielkiej Brytanii Dalajlama irks Chiny » W Czasy finansowe W ( Czytaj online )
  58. ↑ Spiegel Online, Hamburg Niemcy W ‘ Berlin podzielony na Tybet: Niemiecki minister skrytykował za planowane spotkanie z Dalajlamą – Spiegel Online – International » , NA Mirror Online (skonsultuję się z )
  59. ↑ „Myliłem się w Putinie” – powiedział niemiecki prezydent. , Wyzwania.fr, 4 kwietnia 2022
  60. ↑ Ukraina: Kijowa odmawia wizyty niemieckiego prezydenta skrytykowanego za jego stosunki z Rosją , South West, 12 kwietnia 2022
  61. ↑ ‘ Niemiecki minister spraw zagranicznych Frank-Walter Steinmeier otrzymuje … » , NA Getty Images (skonsultuję się z )
  62. ↑ ‘ Wyróżnienia Republiki Włoskiej » , NA www.quirinale.it (skonsultuję się z )

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

O innych projektach Wikimedia:

after-content-x4