Fresko kościoła Santa Maria w Solario

. Fresko kościoła Santa Maria w Solario W Brescii są one cykl obrazkowy fresku, namalowany przez Floriano Ferramola i Bottega kilka razy między 1513 a 1524, rozciągając się na wszystkie powierzchnie wyższej klasy SaCello, w byłym klasztorze Santa Giulia. Do nich dodaje się trzy freski z XV wieku, niektóre fragmenty pochodzące z XV wieku i duże fresko prawdopodobnie namalowane przez Antonio Gandino i Datable do XVII wieku. Fresko są teraz widoczne w trasie wystawy Muzeum Santa Giulia.

Kościół Santa Maria w Solario, zbudowany w XII wieku, prawdopodobnie pozostaje pozbawiony dekoracji przez pierwsze stulecia swojego życia, oprócz ograniczonej interwencji w środkowej apsie. W rzeczywistości w XIV wieku freski lacrhers widoczne poniżej szesnastego tynku na ścianie Apsy z tyłu, podczas gdy postacie na bocznych filarach są lepiej zachowane, pochodzące z piętnastego wieku i przedstawiające San Bartolomeo po lewej stronie Virgin ogłosiła i Śmierć W prawo ^[Pierwszy] .

Wykonanie znacznie bardziej rozległych fresków przez Floriano Ferramola jest udokumentowane czterema datami wprowadzonymi do samych obrazów, a mianowicie 1513, 1519, 1520 i 1524, co sugeruje, że projekt rozwinął się w czterech różnych fazach. Najstarsza interwencja dotyczy centralnej apsyjnej z Mistyczne małżeństwo Santa Caterina , że względy stylistyczne pozwalają na datę 1510-1512. Lewa apsa z Madonna na tronie wśród Świętych Sebastiano, Scholastica, Rocco i Antonio Vescovo donosi najstarszą datę, 1513. o 1519 r Historie San Benedetto ^[2] . Prace trwają w czterech centralnych skrzyniach północnej ściany z Historie Santa Giulia , z 1520 r. I prawie na pewno zlecony przez Abbess Adeodata Martinengo, biorąc pod uwagę, że w górnej ramce pojawia się odniesienie do jej nazwiska („Dane Adadio”). Ostatnia interwencja dotyczy pudełek z Historie życia Chrystusa Powyżej poprzedniego cyklu plus niektóre Zapach na południowej ścianie. Te ostatnie jest w szczególności freski w sklepie z różnymi Zapach i odcinki ich życia ^[3] .

Zamiast tego datą jest duży fresk kopuły, przedstawiający centrum w centrum Bóg Ojciec otoczony gwiaździstymi nieboem renderowanym z brązowymi aplikacjami na niebieskim tle. Jest to jednak możliwe do tej samej kampanii dekoracyjnej, w taki sam sposób, jak czwórka Ewangeliści w pióropuszu kopuły, osiem rund z prorok , kwiatowy fryz do opodatkowania tego samego ^[4] i Archanioł Gabriele na lewym filarze centralnej apsyjnej, symetryczny do Virgin ogłosiła z piętnastego wieku na przeciwnym filarze prawdopodobnie zastąpienie poprzedniego fresku ^[5] .

Zamiast tego wielki fresk z Triumf Dziewicy który obejmuje całą ścianę orientalną, bardzo zrujnowaną otarciami i wodospadami, prawdopodobnie do prześledzenia Antonio Gandino ^[6] .

Najstarsza i najcenniejsza interwencja polega na tym, że odnoszą się do trzech apsyn i prawdopodobnie jedynego całego autografu, jak w innych obrazach, w tym Historie Santa Giulia i Chrystusa , istnieje mniej lub bardziej dominująca ręka sklepu. . Mistyczne małżeństwo Santa Caterina W centralnej apsieniu, przedstawiającym Ten Sante, a mianowicie Cecilia, Giulia, Agnese, Sofia, Pistis, Elpis, Abape i Agata, wszystkie bardzo czczone w byłym klasztorze, jest stylistycznie zgodne z kulturowym i eklektycznym klimatem dekoracji Palazzo Calini , którego freski są dziś rozproszone między Pinacoteca Tosio Martinengo, Victoria i Albert Museum w Londynie i prywatną kolekcją. Santa Caterina w szczególności jest ubrany w jedwabnik Damaszk bardzo podobny do tych obecnych w Spotkanie małżonków , jeden z fresków Palazzo Calini. Somatyczne cechy twarzy i modne fryzury są również podobne. Scena, choć zatłoczona, jest bardzo zrównoważona i świadczy o znacznej zdolności orkiestracji liczb, co czyni to pudełko jednym z najcenniejszych z całego cyklu ^[2] .

. Madonna na tronie wśród Świętych Sebastiano, Scholastica, Rocco i Antonio Vescovo lewej apsyty jest wykonywana w tym samym roku Madonna i dziecko wśród Świętych Alberto Carmelite i Caterina D’Alessandria Dzisiaj w Berlinie i w rzeczywistości obie prace mają wiele powinowactwa. Surowe traktowanie ubrań jest zajęte przez Vincenzo Civerchio, podczas gdy motywy geometryczne, które zdobią podstawę tronu Dziewicy, są identyczne. Sant’antonio , z drugiej strony, wznowi dosłownie San Simone Fresko Ferramola w 1914 roku w kościele Santa Maria w Valvendra w Lovere, a San Rocco Dziesięć lat będzie identycznie przetworzona w refrenie mniszek, prawdopodobnie przy użyciu tej samej kartonu przygotowawczego. . Historie San Benedetto Z drugiej strony w prawej apsydzie drzwi starego duomo namalowanych w 1518 Pogrzeb San Benedetto ^[7] .

Ostatnie pudełko Historie Santa Giulia , przedstawiający Ukrzyżowanie Świętego najwyraźniej przedstawia chronologiczną sprzeczność. W rzeczywistości wydaje się, że jest to modelowane na schemacie kompozycyjnym Syn Fer jest dżentelmenem. Wykonane w 1522 r. Przez Francesco Prata da Caravaggio dla kościoła Sant’agata w Brescii, jednak fresco ferramolian powinien zostać przekazany 1520, data zarejestrowana w poprzednim pudełku Ukrzyżowanie . W przeciwnym razie trudno byłoby sobie wyobrazić odwrotny wpływ, to znaczy, że Prata wznowiła Ferramola w swoim obrazie, gdy łańcuch Santa Maria w Solario wpadł w rejonie klasztoru klasztoru, a prawdopodobnie Floriano i jego sklep były Wśród niewielu osób postronnych, ponadto mężczyzn, aby uzyskać do niego dostęp w całej swojej historii. Hipoteza głosi, że cykl został zakończony z opóźnieniem dwóch lat, co jest mało prawdopodobne, biorąc pod uwagę ciągłość stylistyczną, która go charakteryzuje, z której przerwy czasowe nie pochodzą. Druga hipoteza, bardziej prawdopodobna, zamiast tego chce, aby oba obrazy pochodzą ze wspólnego modelu, do którego podążyłyby bardzo wiernie. Model w tym przypadku powinien być pochodzenia niemieckiego, jak sugerowałoby kostiumy manigoldi w obu pracach, wyraźnie nordycki smak. . Historie Santa Giulia , W przeciwieństwie do poprzednich obrazów, charakteryzują się również żywy chromatyzm i bardzo szeroką draperię, z poddaniem się wyrażeń twarzy podobnych do tych używanych przez Ferramola w kaplicy Parva w Kościołach Santa Maria del Carmine. Jednocześnie jednak znaleziono decydujący spadek płaszczyzny jakościowej, świadcząc o ogromnej interwencji co najmniej jednego wykładnika sklepu, silnie związanego ze stylem mistrza, być może tego samego autora ręki Historie o Sant’eufemii w kościele parafialnym Nigoline ^[8] .

. Historie życia Chrystusa , podobnie, są modelowane na bardzo prostych schematach kompozycyjnych oraz z silną narracją i tonem dydaktycznym, wciąż w pełni piętnastym smaku, z drugiej strony, odpowiednie do miejsca intensywnej modlitwy i medytacji, ponieważ powinien to być łańcuch Santa Maria w Solario. Precious, Frieze z motywami roślinnymi, które następują po podatku kopuły, zaczerpnięte przez Giovanni Pietro da Cemmo w 1491-1493 w kościele Santa Maria assunta w Esine ^[9] .

• Massimiliano Capella, Cykle obrazkowe Floriano Ferramola , w Renata Stray (opieka), San Salvatore – Santa Giulia w Brescia , Milan, Skira, 2001.
• Vasco Frati, Architektura i aparaty dekoracyjne w późnym średniowieczu – Kościół Santa Maria w Solario , w Renata Stray (opieka), San Salvatore – Santa Giulia w Brescia , Milan, Skira, 2001.
• Renata Stratotti, Cykl fresków z XVI wieku w wyższej klasie Santa Maria w Solario , w Renata Stray (opieka), San Salvatore – Santa Giulia w Brescia , Milan, Skira, 2001.
• Renata Stratotti, Artystyczne świadectwa XVII wieku – siedemnaste fresk w wyższej klasie Santa Maria w Solario , w Renata Stray (opieka), San Salvatore – Santa Giulia w Brescia , Milan, Skira, 2001.