Frytule – Wikipedia

Crustle kilku gatunków glonów.

. frustulus jest skorupą otaczającą pewne okrzemki ( Bacillariofita ), mikroskopijne glony jednokomórkowe. Ta skorupa jest wykonana z materiału złożonego z krzemionki i niewielkiej ilości warstw powiązanych cząsteczek organicznych ^{[[[ Pierwszy ]} . Krzemionka obecna w ścianach jest w postaci niekrystalicznej, amorficznej, uwodnionej:

Crustle mają struktury geometryczne, ogólnie złożone z dwóch zagnieżdżonych silnie krzemionkowych zastawek.
Skały z sedymentacji walk to okrzemki.

The frustles are covered with a mucilaginous layer (stable, thick, non -adhesive, soft and compressible, which supposes a high degree of retication), except in the region of the crack of the raphe (for the diatoms which have one), where Mucilage jest nieobecny ^{[[[ Pierwszy ]} .

Crustle odgrywają rolę ochrony i wsparcia (ściany) dla komórki.

Australijskie badanie opublikowane w 2001 r. Stanowi i broni hipotezy, że mikrotopografia mikrostruktur tworzących wzorce szałów pozwala również komórek okrzemkowym na hydrodynamiczne kontrolowanie ruchu browna cząstek sub-mikrometrycznych, które wchodzą i pozostawiają komórkę przez dyfuzję lub postępowanie ^{[[[ 2 ]} . Eksperymenty przeprowadzone w kontekście tego badania sugerują, że obroty okrzemek są zaangażowane w sortowanie i prezentację cząstek obecnych w wodzie, a niektóre są wydalane, a inne przeprowadzane do błon komórki i jej odbiorników ^{[[[ 2 ]} . Ta funkcja ma ważne implikacje dla zasilania komórki i możliwego zanieczyszczenia tego filtra przez koloidy i cząstki, na przykład w mętnej wodzie, której cząsteczki byłaby znacznie drobniejsza niż średnica otoczenia. Zmienności morfologiczne obserwowane w tych mikrostrukturach (w zależności od gatunku) mogą być odpowiadające adaptacjom do różnych nisz ekologicznych (różne skutki hydrodynamiczne na dyfuzję i doradzanie cząsteczek Browna) ^{[[[ 2 ]} .

Biddulphia Pulchella (S. F. Gray, 1821). Diemos z gorącej wody w umiarkowanej, obecnej na Morzu Śródziemnym.

Frustule składa się z dwóch części lub „Theques” osadzających jedną w drugiej, jak pudełko.

Każda kubka sama składa się z dwóch elementów:

1. Zawór, który jest mniej lub bardziej zakrzywiony (rzadko płaski) i odpowiada twarze „pokrywki” lub „tła” „pudełka”
   Na obrzeżach zaworu może być obszar ukośny lub pionowy, płaszcz , co sprawia, że ​​połączenie z drugim elementem.
2. Cingulum; Jest to pionowa ściana otaczająca zawór; Może składać się z prostego krzemionkowego paska lub zawierać kilka opasek lub segmentów.

Epithecus, Epivalve Lub kępa wyznaczyć część frustule odpowiadającej „pokrywce”, podczas gdy hipoteka Lub Hipowalwa Lub Hipocingulum Wyznacz „tło”.

Jest to zajęte przez samą komórkę.
Może być częściowo podzielony przez przegrody, perforowane lub niekompletne, przenoszone przez zawory lub pasma zwarciowe.

Okrzemki mówią głowa Trzymaj swoje imię, ponieważ ozdoby ich zaworów są często ułożone jak zęby grzebienia, podczas gdy często są promieniowe w środkowych okrzemkach; W wielu okrzemkach reprezentacji szczelina o zmiennej długości, podróżowanie do dwóch zaworów lub tylko jednego, często w ich środku, nazywa się Raphé. Ten Raphe jest kanałem komunikacyjnym z zewnątrz i jest używany do formy „lokomocji”, przez wydalanie śluzu.

Raphe jest przerywany pośrodku przez krzemionkowe pogrubienie (znane jako „środkowy guzek”). I ma na każdym końcu „guzek końcowy”.
Jeśli Raphe znajduje się w środkowej pozycji, znajduje się w obszarze bez ozdób („obszar podłużny”).
Centralny guzek znajduje się w centrum centralnym.

Okrzemki znane jako „Monoraphidaus” to te, które są pozbawione grzbietu na górnym zaworze i które przedstawiają inne ozdoby na dwóch zaworach.

Mówi się, że centralne (lub „centralne”) okrzemki i pewne „dziki” są „araphidae”, ponieważ nie mają one szaleństwa.

Jest to szczególnie w rodzinach Surirellaceae I Nitzschiaceae że ewolucja Raphe’a doprowadziła do utworzenia konstrukcji w postaci rury, kanału. W przeciwieństwie do boku, w którym otwiera się szafka, ściana rurki jest przebijana otworami prowadzącymi do wnętrza frustule (pory wewnętrzne) i oddzielone przez krzemionkowe filary, Fibulee. Często gwałt kanału znajduje się na wysokości mniej lub bardziej rozwiniętego kadłuba zastawkowego.

Ściana zaworów składa się z jednej warstwy krzemionkowej lub dwóch nałożonych warstw między których są przestrzeniami
Wyznaczone przez partycje poprzeczne.

Składa się z smug, żeber, perłów lub porów tworzących koronkę, ozdoby te obejmują całą lub część The Quass (pasma cewki są często pozbawione ozdób); Ich finezja, ich złożony i estetyczny charakter fascynował kilka pokoleń dwuatomistów.

Te „ozdoby” faktycznie odpowiadają grupom tworzącym regularne wzorce cienkich perforacji lub otoczenia o średnicy rzędu mikrometru.
Te perforacje często mają jeden koniec (z boku zewnętrznego lub wewnętrznego ściany zaworu), częściowo zamkniętej przez drobną krzemionkową koronkę wykwalifikowaną jako ekran. Te otwory są używane do wymiany między komórką a środowiskiem zewnętrznym.

W niektórych okrzemkach istnieją bardzo drobne pory (porle) pogrupowane w strukturach ograniczonych przez zagęszczony pierścień marginalny, OCLES. Okrzemkowe okrzemkowe mogą mieć pory o większej średnicy na końcu zaworów, umożliwiając przepływ śluzowatego substancji wydzielanych przez komórkę.

Na powierzchni zaworów znajdują się małe konstrukcje krzemowe rurowe: „The” proces (Wymieniono cztery lub pięć rodzajów); Na ich poziomie niektóre gatunki wytłaczają włókna chityny.

Ozdoby są specyficzne dla każdego gatunku. Dlatego rządzi ich geny.

Badanie obrotów jest najpierw powiązane z taksonomią okrzemek, ale metabolizm krzemionki i biosyntezy (pod kontrolą białka, pod kontrolą genów) tych złożonych i stałych elektryk śrutowych, a także auksospores bardzo interesuje biomimetyka i ink. nanotechnologii ^{[[[ 3 ]} et de la naningénierie ^{[[[ 4 ]} .

Okrzemki są wykorzystywane jako bioindingowe gatunki obecnych lub przeszłych czasów (paleoetuły z crustles skamieniałych lub zachowanych w osadach, na przykład lodowcowe ^{[[[ 5 ]} ).
Naukowcy badają również wpływ niektórych zanieczyszczeń lub niektórych cząsteczek na tworzenie się crustles ^{[[[ 6 ]} .

Żelazo i cynk są dwoma morskimi pierwiastkami śladowymi znanymi jako czynnik ograniczający okrzemki i inne gatunki fitoplanktonu, zbadano integrację żelaza i cynku do frustule ^{[[[ 7 ]} . I odwrotnie, żelazo w postaci tlenku i żelaza (III) może prowadzić do rozpuszczenia krzemionki szkiełek okręgowych (w szczególności w sytuacjach, które można znaleźć w niektórych osadach bogatych w glinokrzepany i poddawane częstym przejściom ^{[[[ 8 ]} ).

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Link zewnętrzny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• (W) Barber, H. G. i Haworth, E. Y. (1981). Przewodnik po morfologii frustule okrzemkowej: z kluczem do brytyjskich rodzajów słodkowodnych . Kendal: Association Biological Association (ISBN 0900386428 ) , 112 str.
• (W) Crawford, S. A., Higgins, M. J., Mulvaney, P., i Wetherbee, R. (2001). [Nanostruktura frustule okrzemkowej, jak ujawniono przez siłę atomową i skaningową mikroskopię elektronową] . Journal of Phycology, 37 (4), 543-554 ( wznawiać ).
• (W) Lobel, K. D., West, J. K. i Hench, L. L. (1996). Model obliczeniowy dla biomineralizacji za pośrednictwem białka . Marine Biology, 126 (3), 353-360 ( https://link.springer.com/article/10.1007/bf00354617#page-1 Podsumowanie/ekstrakt]).
• (W) Ross, R., i Sims, P. A. (1972). Drobna struktura szpieżki w centrycznych okrzemkach: sugerowana terminologia . British Phycological Journal, 7 (2), 139-163.
• MacDonald, J. D. (1869). I. Na strukturze szkiełki okrzemkowej i jej cyklu genetycznego . The Annals and Magazine of Natural History, 3 (13), 1-8 ( Link do wydawcy, płatny artykuł ).