[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/gisele-corka-louisa-le-pieux-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/gisele-corka-louisa-le-pieux-wikipedia\/","headline":"Gis\u00e8le (c\u00f3rka Louisa Le Pieux) – Wikipedia","name":"Gis\u00e8le (c\u00f3rka Louisa Le Pieux) – Wikipedia","description":"before-content-x4 Gis\u00e8le (Gisela) (ur. Oko\u0142o 819\/822 – \u2020 po 874 r.) Jest c\u00f3rk\u0105 cesarza Louisa Le Pieux i Judith de","datePublished":"2019-02-25","dateModified":"2019-02-25","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":100,"height":100},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/gisele-corka-louisa-le-pieux-wikipedia\/","wordCount":12095,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Gis\u00e8le (Gisela) (ur. Oko\u0142o 819\/822 – \u2020 po 874 r.) Jest c\u00f3rk\u0105 cesarza Louisa Le Pieux i Judith de Bavaria.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4  Gis\u00e8le prawdopodobnie o\u017ceni\u0142 si\u0119 oko\u0142o 836 roku z markizem \u00e9vrard de frioul z klanu Aroid\u00f3w [[[ Pierwszy ] . W 836 r. Cesarz Louis pobo\u017cny da\u0142 mu w Dowry kr\u00f3lewsk\u0105 domen\u0119 Annappes, z jego zale\u017cno\u015bciami Ascq, Flers, Gruson [[[ 2 ] i Wasquehal [[[ 3 ] .        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Gis\u00e8le mia\u0142a dziesi\u0119cioro dzieci z \u00c9vrard de Frioul, z kt\u00f3rych dwa (Evrard i Alpais) zmarli bardzo m\u0142odo. \u00c9vrard i gis\u00e8le s\u0105 rodzicami Berenger I Jest , Kr\u00f3l Lombard\u00f3w. \u00c9vrard i Gis\u00e8le za\u0142o\u017cyli opactwo Saint-Calixte de Cosoing. \u00c9vrard de Frioul, kt\u00f3rego cia\u0142o zosta\u0142o przywr\u00f3cone z W\u0142och przez syna, a jego \u017cona Gis\u00e9le zosta\u0142a tam pochowana w krypcie. [[[ 4 ] Po \u015bmierci m\u0119\u017ca kontynuowa\u0142a swoje \u017cycie jako zakonnica. Zmar\u0142a w 898 r., A jej cia\u0142o zosta\u0142o przywr\u00f3cone, aby odpocz\u0105\u0107 z m\u0119\u017cem w rodzinnej nekropolii opactwa Saint-Calimte de Cosoing [[[ Pierwszy ] . W przeciwie\u0144stwie do stereotyp\u00f3w wizji kobiet w \u015bredniowieczu, dziewcz\u0119ta kr\u00f3l\u00f3w karolingijskich wiedzia\u0142y, jak czyta\u0107 i pisa\u0107 \u0142aciny. Ta edukacja by\u0142a przydatna do s\u0142u\u017cby religii chrze\u015bcija\u0144skiej i pe\u0142ni ich roli rodzinnej. Dziewczyny i siostry kr\u00f3l\u00f3w karolinga musia\u0142y czyta\u0107 biblijne pisma, aby \u0107wiczy\u0107 wiar\u0119 chrze\u015bcija\u0144sk\u0105. W taki sam spos\u00f3b, jak ch\u0142opcy, m\u0142ode dziewcz\u0119ta w epoce kolarii studiowa\u0142y w klasztorach kobiet, z kt\u00f3rych m\u0119\u017cczy\u017ani zostali wygnani. W ten spos\u00f3b fragment wiedzy powsta\u0142 z kobiety do kobiety; Zakonnice i religijne mog\u0105 pojawi\u0107 si\u0119 jako nauczyciele, o czym \u015bwiadczy przypadek Dhuody [[[ 5 ] . Gis\u00e8le by\u0142a wykszta\u0142con\u0105 kobiet\u0105, kt\u00f3ra wiedzia\u0142a, jak czyta\u0107 i pisa\u0107, jak pokazuje jej zaw\u00f3d jako zakonnica pod koniec \u017cycia i woli. Trudno jednak ustali\u0107, czy jego wykszta\u0142cenie zale\u017cy od porz\u0105dku zakonnego, czy zapewnionego przez prywatnych mistrz\u00f3w pa\u0142acu. Brak informacji na ten temat ust\u0119puje hipotez. [[[ 6 ] . Jego dzieci by\u0142y r\u00f3wnie\u017c edukowane wed\u0142ug modeli Carolingian. C\u00f3rki Gis\u00e8le odziedziczy\u0142y wiele cennych dzie\u0142 biblioteki \u00e9vrard, z kt\u00f3rych wi\u0119kszo\u015b\u0107 to ksi\u0105\u017cki religijne [[[ 7 ] . \u00c9vrard i Gis\u00e8le za\u0142o\u017cyli opactwo Saint-Calixte de Cosoing oko\u0142o 854. Utworzenie klasztor\u00f3w by\u0142o powszechn\u0105 praktyk\u0105 rodzin arystokratycznych, a od czasu VII To jest wiek [[[ 8 ] . Fundacja klasztoru wzmocni\u0142a wizerunek pobo\u017cno\u015bci rodziny Carolingian i pozwoli\u0142a na pewn\u0105 w\u0142adz\u0119 polityczn\u0105. Klasztor stworzy\u0142 efekt sakralizacji swoich za\u0142o\u017cycieli i ich nast\u0119pc\u00f3w [[[ 9 ] . Co wi\u0119cej, fundament tego klasztoru zaoferowa\u0142 dw\u00f3ch syn\u00f3w Gis\u00e8le, Raoul i Adalard, idealne miejsce dla ich zawodu ko\u015bcielnego. Ponadto, dzi\u0119ki Fundacji i wykluciu tego klasztoru, powstaje kult \u015bwi\u0119tego \u00c9vrarda, kt\u00f3ry jest niczym innym jak jej m\u0105\u017c \u00e9vrard de Frioul. Przedstawiaj\u0105c cia\u0142o m\u0119\u017ca w rodzinnej krypcie pogrzebowej, Gis\u00e8le ustanawia podstawy kultu [[[ dziesi\u0119\u0107 ] . \u00c9vrard zmar\u0142 po podboju terytorialnym pod Karolingijskim Zakonem, we W\u0142oszech oko\u0142o 866. Przyczyny jego \u015bmierci pozostaj\u0105 niejasne, umiera w domu rodzinnym we W\u0142oszech [[[ 11 ] . Pogrzeb \u00e9vrard zosta\u0142 zainstalowany w pobli\u017cu o\u0142tarza opactwa, w \u017cyczeniu Gis\u00e8le. Poch\u00f3wki stworzy\u0142y poczucie sakralizacji cia\u0142 za\u0142o\u017cycieli i potwierdzaj\u0105 si\u0142\u0119 rodziny w regionie. Religia przenika rodzin\u0119 Gis\u00e8le i jej przeznaczenie. Will Gis\u00e8le wspomina tak\u017ce o kaplicy, o kt\u00f3rej by\u0142aby jedyn\u0105 za\u0142o\u017cycielk\u0105, poniewa\u017c ta kaplica nie jest wymieniona w testamencie \u00c9vrard [[[ dwunasty ] . C\u00f3rki Gis\u00e8le i siebie po \u015bmierci m\u0119\u017ca znalaz\u0142y schronienie i zaw\u00f3d w religii katolickiej. Praktyka religijna dla kobiet szlachetnych pozwoli\u0142a im \u017cy\u0107 bez presji narzuconego drugiego ma\u0142\u017ce\u0144stwa, rapu, gwa\u0142tu lub innych strategii m\u0119\u017cczyzn, aby mie\u0107 w\u0142adz\u0119. Lub w przeciwnym razie zostali zmuszeni do przy\u0142\u0105czenia si\u0119 do \u017cycia zakonnego w porz\u0105dku kr\u00f3la, aby nie stworzy\u0107 potencjalnych spadkobierc\u00f3w lub sojuszu, kt\u00f3ry zagrozi\u0142by suwerenno\u015bci [[[ 13 ] . Zgodnie z tradycj\u0105 karolingowskiej, zar\u00f3wno w celu unikni\u0119cia konflikt\u00f3w sukcesji, jak i promocji wiary chrze\u015bcija\u0144skiej, los dziewcz\u0105t Karlemagne’a mia\u0142 s\u0142u\u017cy\u0107 religii chrze\u015bcija\u0144skiej. Ta strategia pozwoli\u0142a mu wyeliminowa\u0107 mo\u017cliwe problemy sukcesji i kontrolowa\u0107 moc arystokracji lub szlachty. Rzeczywi\u015bcie, poniewa\u017c sukcesja ju\u017c stanowi\u0142a konflikty w swojej rodzinie i jego spadkobiercy, Karlemagne wola\u0142 nie mie\u0107 syna -law, kt\u00f3ry okaza\u0142by si\u0119 zbyt ambitny. W tek\u015bcie Vita Karoli z \u00e9ginharda wyja\u015bnia, \u017ce \u200b\u200bKarollemagne wola\u0142 trzyma\u0107 swoje c\u00f3rki blisko niego, nadmierne zachowanie wed\u0142ug \u00e9ginharda [[[ 14 ] . Louis Le Pieux, w przeciwie\u0144stwie do ojca Karillemagne’a, mia\u0142 polityk\u0119 po\u015blubienia swoich c\u00f3rek w arystokracji, szczeg\u00f3lnie w celu znalezienia pot\u0119\u017cnych sojusznik\u00f3w. Sojusz Gis\u00e8le i Evrard de Frioul z klanu Aroid\u00f3w pozwala na wsparcie tego klanu Louisowi Le Pieuxowi i jego nast\u0119pcy. Niekt\u00f3rzy historycy umieszczaj\u0105 ma\u0142\u017ce\u0144stwo Gis\u00e8le i Evrard oko\u0142o 836, podczas gdy inni umieszczaj\u0105 go wi\u0119cej oko\u0142o 840, po \u015bmierci Louisa Le Pieux. By\u0107 mo\u017ce zbieg\u0142oby si\u0119 to bardziej z wol\u0105 Gis\u00e8le, kt\u00f3ra wydaje si\u0119 mie\u0107 jego posag, ziemie Karola [[[ 15 ] . By\u0142oby to jednak wbrew dat\u0119 urodzenia pierwszych dzieci Gis\u00e8le i Evrard. Podobnie jak jej ojciec, Gis\u00e8le i Evrard decyduj\u0105 si\u0119 po\u015blubi\u0107 swoje c\u00f3rki. Stwarza to problem, kt\u00f3ry po ich \u015bmierci na sukcesj\u0119 Saint-Calixte de Cosoing, twierdzi m\u0105\u017c Heilwich [Co ?] [[[ 16 ] .        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Wola Evrard i Gis\u00e8le umo\u017cliwia ustalenie rytmu \u017cycia i bogactwa par arystokratycznych lub szlachty. Wiele ziemie przekazanych ich dzieciom wyra\u017ca moc terytorialn\u0105 pary. Meble pozostawione w testamencie to indeks wystroju i zastosowania tych przedmiot\u00f3w w \u017cyciu codziennym wok\u00f3\u0142 \u017cycia Gis\u00e8le. Dla ch\u0142opc\u00f3w z Gis\u00e8le i Evrard zaskakuj\u0105ca liczba z\u0142otych i srebrnych przedmiot\u00f3w zosta\u0142a przekazana; Wpad w z\u0142otym i srebrnym kanale (co najmniej 7 liczy\u0142o w testamencie), sztylet ozdobiony cennymi klejnotami, tunik\u0105 i p\u0142aszczem ozdobionym z\u0142otem, ciborium ze z\u0142otym krzy\u017cem, z\u0142otymi bransoletami, czaczonymi z\u0142otymi, srebrnymi kandelabra, rogi do picia w z\u0142otym i srebro, kielich z ko\u015bci s\u0142oniowej [[[ 7 ] \u2026. Mieszanka zwyk\u0142ych przedmiot\u00f3w; Na przyk\u0142ad rogi do picia, \u0142y\u017cki, kielicha i kandelabry, bro\u0144 ceremonialna … i meble z rodzinnej kaplicy. Dla dziewcz\u0105t odziedziczy\u0142y srebrne miski, palium i srebrny filakt. [[[ 17 ] Dziewczyny odziedziczy\u0142y r\u00f3wnie\u017c po ksi\u0105\u017ckach religijnych. Jego dziedzictwo pozwala nam kilka obserwacji; Wi\u0119kszo\u015b\u0107 bogactwa pary powr\u00f3ci\u0142a do spadkobierc\u00f3w. Ale to dziedzictwo wyja\u015bniono, je\u015bli we\u017amiemy pod uwag\u0119, \u017ce dziewcz\u0119ta Gis\u00e8le skorzysta\u0142y ju\u017c z posagu podczas ich ma\u0142\u017ce\u0144stw. Woli wskazuje r\u00f3wnie\u017c na pewn\u0105 pokor\u0119; Cenne przedmioty to wi\u0119kszo\u015b\u0107 obiekt\u00f3w ceremonialnych, kt\u00f3re s\u0105 umieszczone w kaplicy rodzinnej. Niekt\u00f3re obiekty codzienne umo\u017cliwiaj\u0105 wyobra\u017cenie sobie wystroju okaza\u0142ego dworu Gis\u00e8le i \u00e9vrard; Manor Seigniorial z cennymi przedmiotami, ale kt\u00f3rych prawdziwymi skarbami s\u0105 przedmioty kultu chrze\u015bcija\u0144skiego. Zasadniczo w zwyk\u0142ej parie \u015bredniowiecza m\u0105\u017c posiada\u0142 towary oferowane i odziedziczone po \u015blubie. Jednak w niekt\u00f3rych przypadkach, gdy kobieta jest bezpo\u015bredni\u0105 lini\u0105 kr\u00f3lewsk\u0105, mo\u017ce mie\u0107 ziemi\u0119 [[[ 18 ] . Gis\u00e8le prze\u017cy\u0142a m\u0119\u017ca \u00c9vrard, a po jej \u015bmierci lub z powodu zaniedbania tych towar\u00f3w Charles Chauve wznowi\u0142 posiadanie tych ziem podanych w posag. Ten fragment z testamentu Gis\u00e8le napisany oko\u0142o 869 za\u015bwiadcza. \u201eWydawa\u0142o mi si\u0119, \u017ce w imi\u0119 Boga wydawa\u0142o mi si\u0119 w\u0142a\u015bciwe, aby podzieli\u0107 si\u0119 towarami zaniedbanymi przez mojego Pana \u00c9vrarda, ze s\u0142odkiej pami\u0119ci, a nast\u0119pnie zebrane w domenie kr\u00f3lewskiej, ale utrzymywane w dobrym stanie w doskona\u0142ym porz\u0105dku, bior\u0105c pod uwag\u0119 moje szerokie zarz\u0105dzanie , i aby uwolni\u0107 si\u0119 w mojej zmianie sytuacji, w\u0142asno\u015b\u0107, kt\u00f3r\u0105 m\u00f3j bardzo drogi i \u017cyczliwy brat, je\u015bli odwa\u017c\u0119 si\u0119 zadzwoni\u0107 do kr\u00f3la Karola, zniszczonym w jego ogromnej dobroci, aby zosta\u0107 zwi\u0119kszonym … \u201d [[[ 19 ] . Jednak Charles, \u0142ysy, pozostawia mu podatnika Somaju, kt\u00f3rego przekaza\u0142a swojemu synowi Adondardowi. Okre\u015bla, \u017ce \u200b\u200bpo \u015bmierci Adalarda, opata w Abbey Cysing, klasztor odziedziczy ziemi\u0119. \u201eWi\u0119c daj\u0119 wam mojego bardzo drogiego syna Adalarda, podatnika nazwanego Somain w krainie Ostrevent, kt\u00f3rego \u017cyczliwy suweren i brat Charles, je\u015bli odwa\u017c\u0119 si\u0119 go nazwa\u0107, w jego wielkiej i delikatnej hojno\u015bci\u201d, zrzuci\u0142em mnie darowizny. [[[ 15 ] \u00bb \u201eUmie\u015bci\u0142em tam ten warunek, \u017ce po twojej \u015bmierci powr\u00f3ci ca\u0142kowicie do klasztoru zgodnie z nast\u0119puj\u0105cymi: okaza\u0142\u0105 rezydencj\u0105, z 179 boniernikami ostrej ziemi, 32 boniernikami w pobli\u017cu, 561 boniers z drewna, 93 boniers z budynk\u00f3w, i tak\u017ce 4 ko\u015bci Ziemi. Ca\u0142y ten podatnik, jak powiedziano, z wyj\u0105tkiem tego, \u017ce kaplica z 9 Manses, mijam j\u0105 i nieustannie tworz\u0119 z mojej jurysdykcji w twoich r\u0119kach dla waszej strony, za pomoc\u0105 tego warunku: tak d\u0142ugo, jak woli Pana, B\u0119d\u0119 w \u017cyciu, b\u0119dzie uwa\u017cany za moj\u0105 w\u0142asno\u015b\u0107 osobist\u0105. [[[ dwunasty ] \u00bb W\u0142a\u015bnie wtedy staje si\u0119 wdow\u0105, ma pewn\u0105 niezale\u017cno\u015b\u0107 finansow\u0105 i zarz\u0105dzanie d\u00f3br rodzinnych. Umowa jej syn\u00f3w nie by\u0142a konieczna, aby odziedziczy\u0107 po \u00e9vrard [[[ 20 ] (a zatem z terytorium podanego w posagu na jego ma\u0142\u017ce\u0144stwo, zabrane przez Karola i oddane Gis\u00e8le na \u015bmier\u0107 \u00e9vrard). Interesuj\u0105ce jest jednak postrzeganie, \u017ce uwa\u017ca to potrzeba uznania tego wa\u017cnego podatnika za osobistego dobra. Zgodnie z testamentem Evrard pisze wsp\u00f3lnie z Gis\u00e8le napisanym wcze\u015bniej oko\u0142o 865, w\u0142asno\u015b\u0107 i terytoria jej m\u0119\u017ca s\u0105 podzielone mi\u0119dzy jej syn\u00f3w. Jego c\u00f3rki odziedzicz\u0105 r\u00f3wnie\u017c niekt\u00f3re towary, w tym cz\u0119\u015b\u0107 biblioteki \u00e9vrard, a tak\u017ce niekt\u00f3re ziemie [[[ 5 ] . Karol Bald nie m\u00f3g\u0142 interweniowa\u0107 w tej wymianie, tak jak w przypadku wznowienia posagu Gis\u00e8le, poniewa\u017c sam hrabia pochodzi z arystokratycznej rodziny i \u017ce nie ma prawa do swojej ziemi z klanu Aroid\u00f3w. Wyposa\u017cenie klasztoru zosta\u0142o przekazane Adalardowi, a nast\u0119pnie Raoulowi jego bratowi, kt\u00f3rzy byli opatami w Saint-Calixte de Cosoing. Po \u015bmierci Raoul klasztor zosta\u0142 przekazany mnichom. Ta spu\u015bcizna Raoula, kt\u00f3ra wysz\u0142a z \u017cyczenia Gis\u00e8le, zosta\u0142a zakwestionowana przez m\u0119\u017ca Heilwich. Klasztor by\u0142 bogato obdarzony i przyni\u00f3s\u0142 zazdro\u015b\u0107 w\u015br\u00f3d szlachty [[[ 21 ] . Gis\u00e8le o\u017ceni\u0142 si\u0119, prawdopodobnie oko\u0142o 836, Eberhard [[[ 22 ] , Marquis de Frioul, z kt\u00f3rym mia\u0142a dziesi\u0119cioro dzieci: \u00c9vrard (837- \u2020 po 20 czerwca 840 ); Ingeltrude de Frioul (w. 836 – \u2020 867), \u017cona Henri de la Marche (830 – 886), Marquis de Neustrie; Zjednoczy\u0107 Iii Frioul (w. 840 – 874), m\u0105\u017c Eve de Tours; Berenger I Jest Frioul (w. 843 – \u2020 924), m\u0105\u017c Berthe de Spolate, wybrany kr\u00f3l Lombard\u00f3w w Pavii w 888 r. I germa\u0144ski cesarz rzymski w 915 r.; Adahard (\u2020 po Pierwszy Jest 874 lipca ). Opat Cysing; Raoul \/ Rodolphe (\u2020 Pierwszy Jest 892 maja ). Ojciec La\u00efc de Cosoing i opactwo Saint-Vaast of Arras. W 883 r. Kr\u00f3l Carloman Ii Francji da\u0142 mu Artois i Ternoi, kt\u00f3rzy zostali przej\u0119ci po jego \u015bmierci przez hrabia Baudouin Ii Flandria ; Alpais, martwy m\u0142ody i pochowany w opactwie Saint-Calixte de Cosoing; Heilwide de Frioul (w. 855 – w. 895), kt\u00f3ry po\u015blubi\u0142 oko\u0142o 874 Huchald (Hucbald) Ostrevant (850 – 890), a potem by\u0107 mo\u017ce by\u0107 mo\u017ce by\u0107 mo\u017ce by\u0107 mo\u017ce mo\u017ce zrozumia\u0142em I Jest (w. 867 – \u2020 926) hrabia Laona; Gis\u00e8le (\u2020 w. 863). Zakonnica w opactwie Saint-Sauveur w Brescii; Judith de Frioul (863 – \u2020 881), kt\u00f3ra wysz\u0142a za m\u0105\u017c Conrad Ii Burgundia , Przyjd\u017a Auixerre, \u017ce Burgi Cerience Tranjurane 859 o 864. Warto zauwa\u017cy\u0107, \u017ce nazwiska dzieci Gis\u00e8le odnosz\u0105 si\u0119 do cz\u0142onk\u00f3w blisko rodziny; Wujek, ciocia lub dziadkowie. Gis\u00e8le nie mia\u0142a prawa mianowa\u0107 swoich dzieci z imieniem Carolingian Rodziny; Nazwa\u0142a swoje dzieci potomk\u00f3w Aroid\u00f3w (Aroch, Adalard, Ingeltrude, B\u00e9renger), ze strony matki (Raoul, Heilwich, Judith i Gis\u00e8le) oraz jej para w sobie (Gis\u00e8le i Evrard) [[[ 23 ] . Gis\u00e8le Przodk\u00f3w                    16. Charles Martel        8. Pepin le brie            17. Rotrude        4. Charlemagne               18. Caribert, hrabia Laona        9. Bertrade de Laon            19. Gis\u00e8le        2. Louis I Jest To Pobo\u017cne                  20.        dziesi\u0119\u0107. G\u00e9rold I Jest przez Vintzgau            21.        5. Hildegarede               22. Hnabi lub nebe d’Amaninia        11. Emma z Amania            23. Heresiwind        1. Gis\u00e8le                     24. Hardrad        12. Rothard d’Argengau            25.        6. Welf I Jest               26.        13. Hermenenlindis ou haildis            27.        3. Judith                  28.        14.            29.        7. Ulecza               30.        15.            trzydziesty pierwszy.        \u2191 A et b Jean-Pierre Gerzaguet \u201d \u201eBeaurepaire: od kaplicy (oko\u0142o 868 XIII To jest wiek)” \u00bb, North Review W 2004 , str. 512 (ISSN 0035-2624 ) .  \u2191 \u201eASCQ pod Charlemagne w roku 800\u201d, cz\u0119\u015b\u0107. 1, rozdz. 2, strony 13\u201316, Esej w historii ASCQ i jego otoczenia , P. DeleBart, Imprimerie R. Boulonnais, Ascq, 1952.  \u2191 Biuletyn geografii historycznej i opisowej \/ komitet dzie\u0142 historycznych i naukowych – 1910 (Gallica.bnf.fr).  \u2191 List do akademicka z Arras na temat ksi\u0119\u017cniczki Gis\u00e8le, c\u00f3rki Louisa Le D\u00e9bonnaire i w dniu testamentu hrabiego Evrarda, jej m\u0119\u017ca, za\u0142o\u017cyciela ko\u015bcio\u0142a Cysing, 1779, [Pierwszy] .  \u2191 A et b (W) John J. Conreni, \u201eKarolingijski renesans: edukacja i kultura literacka\u201d , Cambridge, Cambridge University Press, 1995 , s. 718 .  \u2191 Claire Thiellet, \u201eKobiety, kr\u00f3lowe i \u015bwi\u0119te: W To jest – Xi To jest wieki \u201d , Pary\u017c, prasa Paris Sorbonne, 2004 , 421 P. , s. 67 .  \u2191 A et b St\u00e9phane Lebecq, \u201eSplendor Reginae: pasje, gatunek i rodzina: mieszanki na cze\u015b\u0107 R\u00e9gine le Jan\u201d , Turnhout, Belgia Brepols, 2015 , s. 61-67, s. 63 .  \u2191 R\u00e9gine le Jan, \u201eKobiety, w\u0142adza i spo\u0142ecze\u0144stwo w \u015bredniowieczu\u201d , Paris, Picard Edition, 2001 , 261 P. W P. 89 .  \u2191 R\u00e9gine le Jan, \u201eRodzina i w\u0142adza w \u015bwiecie Frank ( VII To jest – X To jest Century): Esej na temat antropologii spo\u0142ecznej \u201d , Pary\u017c, publikacja Sorbonne, 2003 , 577 P. , s. 49 .  \u2191 R\u00e9gine le Jan, Rodzina i w\u0142adza w \u015bwiecie Frank ( VII To jest – X To jest wiek): esej na temat antropologii spo\u0142ecznej , Pary\u017c, publikacja Sorbonne, 2003 , 577 P. , str. 60 .  \u2191 R\u00e9gine le Jan, \u201eKobiety, w\u0142adza i spo\u0142ecze\u0144stwo w \u015bredniowieczu\u201d , Paris, Picard Edition, 2001 , 261 P. , s. 194 .  \u2191 A et b Jean-Pierre Gerzaguet \u201d \u201eBeaurepaire: od kaplicy (oko\u0142o 868?) Do m\u0119skiego kanonicznego Priory\u201d \u00bb, North Review W 2004 , s. 515 .  \u2191 (W) Sylvie Joye, \u201eKarolingijscy w\u0142adcy i ma\u0142\u017ce\u0144stwo w epoce Ludwika Pobo\u017cnego i jego syn\u00f3w\u201d, w zakresie p\u0142ci i historiografii: studia we wcze\u015bniejszych czasach Middles na cze\u015b\u0107 Pauline Stafford. , Londyn, University of London; Institute of Historical Research, 2012 , str. 101-114, s. 1110 .  \u2191 (W) Sylve Joye, \u201eKarolingijscy w\u0142adcy i ma\u0142\u017ce\u0144stwo w epoce Ludwika Pobo\u017cnego i jego syn\u00f3w\u201d Dans P\u0142e\u0107 i historiografia; Studia we wcze\u015bniejszych wiekach na cze\u015b\u0107 Pauline Stafford. , Londyn, University of London; Institute of Historical Research, 2012 , str. 101-114, s. 111 .  \u2191 A et b Jean-Pierre Gerzaguet \u201d \u201eBeaurepaire: od kaplicy (oko\u0142o 868?) Do m\u0119skiego kanonicznego Priory (koniec XIII To jest wiek)” \u00bb, North Review W 2004 , s. 514 .  \u2191 R\u00e9gine le Jan, Rodzina i w\u0142adza w \u015bwiecie Frank ( VII To jest – X To jest wiek): esej na temat antropologii spo\u0142ecznej , Pary\u017c, publikacja Sorbonne, 2003 , s.50 .  \u2191 St\u00e9phane Lebecq, \u201eTestament autorstwa \u00c9vrard i Gis\u00e8le de Cosoing. Prezentacja i t\u0142umaczenie\u201d w Splendor Reginae: Passions, P\u0142e\u0107 i Rodzina: Mieszanki na cze\u015b\u0107 R\u00e9gine Le Jan , Turnhout, Belgia Brepols, 2015 , str. 64 .  \u2191 Regin le Jan, \u201eKobiety, w\u0142adza i spo\u0142ecze\u0144stwo w \u015brednim wieku\u201d , Paris, Picard Edition, 2001 , 261 P. , s. 25 .  \u2191 Jean-Pierre Gerzaguet \u201d \u201eBeaurepaire: od kaplicy (oko\u0142o 868?) Do m\u0119skiego kanonicznego Priory (koniec XIII To jest wiek)” \u00bb, North Review W 2004 , s. 514 .  \u2191 R\u00e9gine le Jan, \u201eKobiety, w\u0142adza i spo\u0142ecze\u0144stwo w \u015bredniowieczu\u201d , Paris, Picard Edition, 2001 , 261 P. , s. 26 .  \u2191 R\u00e9gine le Jan, \u201eRodzina i w\u0142adza w \u015bwiecie Frank ( VII To jest – X To jest Century): Esej na temat antropologii spo\u0142ecznej \u201d , Pary\u017c, publikacja Sorbonne, 2003 , 577 P. , s.50 .  \u2191 \u00c9vrard (Eberhard) Sur lei Site Foundation for Medieval Genealogy .  \u2191 R\u00e9gine le Jan, \u201eRodzina i w\u0142adza w \u015bwiecie Frank ( VII To jest – X To jest Century): Esej na temat antropologii spo\u0142ecznej \u201d , Pary\u017c, publikacja Sorbonne, 2003 , 577 P. , s. 184-185 .  chrze\u015bcijanin SetPimates W Prehistoria Capeta\u0144czyk\u00f3w (nowa historia genealogiczna Augusta House of France, tom. Pierwszy) , Villeneuve-d’Accq, wyd. Patrick van Kerrebrouck, 1993 , 545 P.  (ISBN 978-2-95015-093-6 ) . John J. Conreni, The Carolingian Renaissance: edukacja i kultura literacka , W Nowa historia \u015bredniowiecza Cambridge, tom Ii C.700-C.900 , Cambridge, Angleterre, Cambridge University Press, 1995, P. 709-757 . Jean-Pierre Gerzaguet, \u201eBeaurepaire: de la Chapelle (oko\u0142o 868?) Do m\u0119\u017cczyzny kanonicznego Priory (koniec XIII To jest wiek) “, North Review , 2004\/3, N O 356-357, P. 511-524 . Sylvie Joye, \u00abKarolingijscy w\u0142adcy i ma\u0142\u017ce\u0144stwo w epoce Ludwika Pobo\u017cnego i jego syn\u00f3w\u00bb, Dans P\u0142e\u0107 i historiografia; Studia we wcze\u015bniejszym \u015bredniowieczu na cze\u015b\u0107 Pauline Stafford, Janet L. Nelson, Susan Reynolds, Susan M. Johns, School of Advanced Study, University of London, Institute of Historical Research, 2012, P. 101-114 . St\u00e9phane Lebecq \u201eTestament \u00e9vrard i Gis\u00e8le de Cosoing. Prezentacja i t\u0142umaczenie. “, W Splendor Reginae: Passions, Gatunek i Rodzina: Mieszanki na cze\u015b\u0107 R\u00e9gine Le Jan , Turnhout, Belgia, Brepols, 2015, P. 61-67 . R\u00e9gine le Jan, Rodzina i w\u0142adza w \u015bwiecie Frank ( VII To jest – X To jest wiek): esej na temat antropologii spo\u0142ecznej , Publikacja Sorbonne, Paris, 2003, P. 577 .       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/gisele-corka-louisa-le-pieux-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Gis\u00e8le (c\u00f3rka Louisa Le Pieux) – Wikipedia"}}]}]