Giulio Questi – Wikipedia

Giulio te jest reżyserem, scenarzystą, producentem, redaktorem i asystentem włoskiego dyrektora, urodzonego 18 Mars 1924 w Bergame (Lombardii) i zmarł na 3 grudnia 2014 W Rzymie (LaTium) ^{[[[ Pierwszy ]} .

Jest uważany za jednego z najbardziej oryginalnych włoskich reżyserów ^{[[[ 2 ]} . Redaktorem wszystkich jego filmów był Franco Arcalli, mówi Kim, jeden z jego wielkich przyjaciół. W latach 80. zostali nazywani „Jules and Kim” przez krytyka filmowego Enrico Ghezziego (To) , w mrugnięciu filmu François Truffauta, Jules i Jim (1962) ^{[[[ 3 ]} .

Zwolennik przez dwa lata podczas II wojny światowej ^{[[[ 4 ]} , Walczył z Czarnymi Brygadami i armią niemiecką. To doświadczenie wojny wielokrotnie wpłynie na jego pracę w kinie ^{[[[ 4 ]} .

Po założeniu recenzji polityki i kultury w Bergamo, w latach 50. pozostawił życie w Bergamasque w wysokim regionie, aby przyjechać do Rzymu. Pisze także w recenzji Politechnica (To) D’lio Vittorini ^{[[[ 5 ]} .

Po napisaniu wiadomości dla kilku czasopism wchodzi do świata kina. Najpierw kręci filmy dokumentalne, podczas gdy jako asystent reżysera w filmach Valerio Zurlini i Francesco Rosi, jako aktor w Słodkie życie autor: Federico Fellini i in Ci panowie panowie Pietro Germi, a także scenarzysta. Zadebiutował jako reżyser w 1961 roku, tworząc odcinek Kobiety oskarżają W 1962 roku przeciągnął film Mondo Wszechświat w nocy , potem w 1963 roku zrobił odcinek filmu Nagie żyć , Co -Wysewce z Elio Petri i Giuliano Montaldo i podpisane przez zbiorowego pseudonimu „Elio Montesti”. Film został natychmiast ocenzurowany i nie mógł zostać wydany w kinach.

W 1964 roku była kolejna kolejna film w szkice, Niebezpieczne miłości „Rural. Stacco Lizzani i Alfredo Giannetti. En 1967, te Réalise Enfin a Movie en Solo: Nadal strzelaj, jeśli możesz to spaghetti western ^{[[[ 2 ]} , z Tomás Milián, z gwałtownymi scenami i niekonwencjonalną historią. Dyrektor wykorzystał przemoc, którą znał we włoskim oporze, przenosząc ją do świata zachodniego ^{[[[ 2 ]} . Film został ocenzurowany, aby zostać szeroko wycięty i ponownie zemszony. Film, ponownie inicjowany Oro Hondo W 1975 r. Został ponownie złożony z niektórymi przywróconymi sekwencjami, ale innymi drobnymi cięciami ^{[[[ 2 ]} .

Questi po wygraniu Premio Chiara (To) 2014, kilka miesięcy przed śmiercią.

W 1968 roku Questi zdał sobie sprawę Śmierć złożyła jajko , Giallo odbywa się w kurczaku hodowlanym z Jean-Louis Trintignant i Giną Lollobrigida, w których bada tematy popkultury i konsumpcjonizmu ^{[[[ 2 ]} . W 1972 roku Questi wyreżyserował swój najnowszy film na duży ekran, Arkana , historia Southern, która ma miejsce w Mediolanie, opowiedziana z surrealistycznymi i magicznymi sytuacjami, w tym lewitacją osła i żab wychodzącego z ust. Film był słabo rozpowszechniony i tylko we Włoszech ^{[[[ 2 ]} .

Po tym filmie Questi wycofał się z kina i pracuje dla telewizji. W latach 2003–2007 stworzył siedem krótkich filmów cyfrowych, które wydano w 2008 roku w podwójnym DVD opublikowanym przez RHV Label (Home Video Ripleya) pod tytułem Giulio te (To) . Są to eksperymentalne filmy krótkometrażowe, wykonane niezależnie przez Questi we własnym domu, z nim jako jedyny wszechstronny aktor ^{[[[ 6 ]}

W 2014 roku zadebiutował jako pisarz, publikując kolekcję wiadomości Ludzie i dowódcy ( Trochę. „Ludzie i dowódcy”) w Einaudi, z którym wygrał 26 ^{To jest} Edycja Premio Chiara (To) ^{[[[ 7 ]} . W tym samym roku opublikował z Rubbettino editore a biografia włoskiego kina z różnymi elementami autobiograficznymi, zatytułowanymi Jeżeli dobrze pamiętam .

Zmarł we śnie 3 grudnia 2014 r. W wieku 90 lat ^{[[[ 8 ]} .

Jako dyrektor [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jako scenarzysta [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jako producent [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jako redaktor [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jako asystent dyrektora [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Aktor [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• 1958: Do Włoski narodowy syndykat dziennikarzy filmowych , wygrał cenę Najlepszy film krótkometrażowy Dla Grać