[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/grand-prix-automobile-de-wielka-brytania-1952-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/grand-prix-automobile-de-wielka-brytania-1952-wikipedia\/","headline":"Grand Prix Automobile de Wielka Brytania 1952-Wikipedia","name":"Grand Prix Automobile de Wielka Brytania 1952-Wikipedia","description":"before-content-x4 Grand Prix de Great Brittany 1952 Dane wy\u015bcigowe Liczba okr\u0105\u017ce\u0144 85 D\u0142ugo\u015b\u0107 obwodu 4711 km Odleg\u0142o\u015b\u0107 wy\u015bcigowa 400 435","datePublished":"2023-09-13","dateModified":"2023-09-13","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/d\/df\/Silverstone_1952.jpg\/220px-Silverstone_1952.jpg","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/d\/df\/Silverstone_1952.jpg\/220px-Silverstone_1952.jpg","height":"153","width":"220"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/grand-prix-automobile-de-wielka-brytania-1952-wikipedia\/","wordCount":4092,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Grand Prix de Great Brittany 1952  Dane wy\u015bcigowe Liczba okr\u0105\u017ce\u0144 85 D\u0142ugo\u015b\u0107 obwodu 4711 km Odleg\u0142o\u015b\u0107 wy\u015bcigowa 400 435 km Warunki wy\u015bcigowe Prognoza pogody Czas na sucho, ale zadaszony Poprzedni lekarz og\u00f3lny  Nast\u0119pny GP modyfikator  . Wielka Grand Prix z Wielkiej Brytanii 1952 ( Vth Wielka Brytyjska Grand Prix ), zakwestionowane zgodnie z przepisami Formu\u0142y 2 na obwodzie Silverstone (Northamptothire) 19 lipca 1952 , jest dwudziestym wydarzeniem Mistrzostw \u015awiata Formu\u0142y 1 od 1950 r. I pi\u0105ta runda mistrzostw 1952.   Table of ContentsMistrzostwa \u015awiata [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Obw\u00f3d [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Po\u015brednie rankingi [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Klasyfikacja rasy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Pozycja bieguna i rekord rekordu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Wie\u017ce holownicze [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Klasyfikacja og\u00f3lna pod koniec wy\u015bcigu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Mistrzostwa \u015awiata [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Opr\u00f3cz 500 mil Indianapolis, tradycyjnie kwestionowanych wed\u0142ug starej mi\u0119dzynarodowej formu\u0142y i w oczekiwaniu na nowe przepisy F1 (2500 cm 3 ) Zaplanowane w 1954 r. Mistrzostwa \u015bwiata w 1952 i 1953 roku s\u0105 zorganizowane pod egid\u0105 Formu\u0142y 2 (2000 cm 3 ). Posiadanie najpot\u0119\u017cniejszego pojedynczego seatera na tacy z modelem 500 F2 z czterema cylindrowym silnikiem zaprojektowanym przez in\u017cyniera Lampedi, Scuderia Ferrari w du\u017cej mierze dominuje w tej kategorii. Jego pierwszy kierowca Alberto Ascari kieruje \u015bwiatowym rankingiem dzi\u0119ki swoim dw\u00f3m zwyci\u0119stwom w Belgii i Francji, przed kolegami z dru\u017cyny Piero Tarufmi (zwyci\u0119zca w Szwajcarii) i Giuseppe Farina. Rival oczekiwany po Ferrari, Maserati A6GCM nie jest jeszcze gotowy, a fabryka jest powolna, aby oficjalnie zatrudni\u0107 go w lidze, zw\u0142aszcza \u017ce jego pierwszy kierowca Juana Manuela Fangio, wypadek w Monza, jest niedost\u0119pny przez reszt\u0119 sezonu. Do tego czasu g\u0142\u00f3wna opozycja pochodzi\u0142a z ma\u0142ej dru\u017cyny Gordini, Jean Behra, kt\u00f3ra pobi\u0142a Ascari podczas Grand Prix de Reims, z wy\u0142\u0105czeniem mistrzostw. Obw\u00f3d [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]  Widok bazy lotniczej w 1945 r. Uk\u0142ad obwodu po\u017cyczy\u0142 obw\u00f3d lotniska.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4W oparciu o star\u0105 baz\u0119 Kr\u00f3lewskich Si\u0142 Powietrznych obw\u00f3d zosta\u0142 nieznacznie zmodyfikowany w por\u00f3wnaniu z poprzednim rokiem: stojaki zosta\u0142y przeniesione po zakr\u0119cie drzewnym, a nowe stojaki zosta\u0142y zainstalowane w tym obszarze. Stoi stoisk\u00f3w znajduje si\u0119 teraz tu\u017c przed obrotem copse [[[ Pierwszy ] . Po tej pracy rozw\u00f3j toru wzr\u00f3s\u0142 z 4,649 do 4,710 km. Silverstone charakteryzuje si\u0119 brakiem d\u0142ugich linii prostych, sprzyjaj\u0105c elastyczno\u015bci silnik\u00f3w do czystej mocy.  Ferrari 500 F2, kr\u00f3lowa kategorii. Po zarejestrowaniu trzech samochod\u00f3w Scuderia Ferrari po raz kolejny opuszcza faworyt wy\u015bcigu: silny z jego 175 koni mechanicznych, Ferrari 500 jest najpot\u0119\u017cniejszym z zaanga\u017cowanych pojedynczych lat. Nagrodzonym pilotami s\u0105 Alberto Ascari, Giuseppe Farina i Piero Tarufmi, Luigi Villoresi jest zawsze niedost\u0119pny po wypadku drogowym. Fabryk\u0119 wspieraj\u0105 trzy 500 prywatnych prywatnych przez Roya Salvadori, Louisa Rosiera i Rudi Fischera, ale te samochody nie s\u0105 tak ostre jak oficjalne single. Obecne s\u0105 r\u00f3wnie\u017c dwa inne Ferrari: 125 Petera Whitehead i 212 Espadon Stable, kontrolowane przez Petera Hirta.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Jean Behra jest niedost\u0119pny po swoim wypadku podczas test\u00f3w Grand Prix des Sables d’Olonne, trzy T16 przy sze\u015bciu cylindrach zostan\u0105 pilotowane przez Roberta Manzona, Maurice’a Trintignta i Prince Bira. Lekkie i przydatne, te pojedyncze sektory mog\u0105 martwi\u0107 si\u0119 Ferrari, ale cz\u0119sto cierpi\u0105 z powodu braku przygotowania, ma\u0142a dru\u017cyna musi stawi\u0107 czo\u0142a bardzo ruchliwemu kalendarzowi zakup\u00f3w (Sport i F2) [[[ 2 ] . Belgijski Piilot, Belgian Claes, Belgijski Piilot ma stary T15 z czterosylinowym silnikiem. Zesp\u00f3\u0142 HWM zatrudnia trzy 52 modele z czterema -cylindrowym silnikiem Alta o mocy oko\u0142o 145 koni mechanicznych, dw\u00f3ch dla zwyk\u0142ych pilot\u00f3w wprowadza Macklin i Peter Collins, trzecie podwozie przypisywane tej okazji brytyjskiemu Duncanowi Hamiltonowi. Czwarty samoch\u00f3d jest obecny, australijskie spojrzenie Tony’ego. Obecny w F2 od 1950 r. Ma\u0142y brytyjski producent zadebiutowa\u0142 w Mistrzostwach \u015awiata w Silverstone. Cztery zaanga\u017cowane samochody s\u0105 wyposa\u017cone w czterosylinowy silnik Lea Francis, o mocy rz\u0119du 145 koni mechanicznych [[[ 3 ] . Zostan\u0105 pilotowane przez Kennetha McCalpine’a, Kena Downing, Erica Thompson i Dennis Poore, wszystkich czterech sta\u0142ych bywalc\u00f3w wy\u015bcig\u00f3w F2, ale nigdy wcze\u015bniej nie uczestniczyli w globalnym wydarzeniu. Podobnie jak w Grand Prix Belgijskiej, fabryka zatrudni\u0142a typ G (silnik Bristol o mocy 130 koni mechanicznych) do Stirling Moss.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4 Nie mniej ni\u017c pi\u0119\u0107 Cooper T20 uczestniczy w spotkaniu Silverstone. Dwa fabryczne T20 zosta\u0142y zatrudnione przez Richmond Ecuria dla Alana Browna i Erica Brandona. Te bardzo lekkie ma\u0142e pojedyncze sektory maj\u0105 sze\u015bciolinterowy Bristol (oko\u0142o 130 koni mechanicznych). Autor bardzo pi\u0119knego startu sezonu (zwyci\u0119zca Goodwood, czwarty w Belgii za debiut mistrzostw), Mike Hawthorn ma samoch\u00f3d zaanga\u017cowany i specjalnie przygotowany przez jego ojca Lesliego; Dzi\u0119ki dodaniu nitromometanu do paliwa Leslie Hawthorn udaje si\u0119 wydoby\u0107 oko\u0142o 150 koni mechanicznych z silnika Bristol [[[ 4 ] , kt\u00f3rego dat\u0119 projektu Pre -War. Dwie inne stajnie reprezentuj\u0105 mark\u0119: L’Ecurie Scotland (samoch\u00f3d pilotowany przez Davida Murraya) i Archie Bryde (samoch\u00f3d pilotowany przez Reg Parnell). Pomimo post\u0119pu sezonu wy\u015bcigowego fabryka nadal nie jest gotowa zatrudni\u0107 nowy Maserati A6GCM z sze\u015bciolintrodrowym silnikiem (podanym na 165 koni mechanicznych). Brazylijska dru\u017cyna Escuderia Bandeirants, kt\u00f3ra naby\u0142a dw\u00f3ch z tych pojedynczych lat, jest obecna z dwoma pilotami, Gino Bianco i Eitel Cantoni. Podobnie jak w Grand Prix de France, Enrico Plat\u00e9 zdoby\u0142 dwa zmodyfikowane Maserati 4Clt\/48 (oko\u0142o 140 koni mechanicznych) dla Emmanuela de Graffina i Harry’ego Schella. Brytyjczyk Peter Bell zatrudnia swojego Frazera Nasha z silnikiem Bristol (oko\u0142o 140 koni mechanicznych w swoim najnowszym rozwoju [[[ 3 ] ) Dla swojego rodaka Kena Whartona, czwarta w szwajcarskiej Grand Prix za kierownic\u0105 tego samochodu. Tony Crook jest r\u00f3wnie\u017c obecny za kierownic\u0105 swojego osobistego samochodu. Graham Whitehead jest zar\u0119czony za kierownic\u0105 osobistej Alta swojego brata Petera, kt\u00f3rego silnik rozwija oko\u0142o 150 koni mechanicznych [[[ 3 ] . Pilot Bill Aston-Constructor za\u0142o\u017cy\u0142 w\u0142asny samoch\u00f3d, kt\u00f3rego podwozie jest wyra\u017anie zainspirowane podwoziem Coopera T20. Silnik, zaprojektowany przez Archie Butterworth, jest 4 -cylindrowym bokserk\u0105 w powietrzu, o mocy rz\u0119du 140 koni mechanicznych [[[ 3 ] . Sesje kwalifikacyjne odbywaj\u0105 si\u0119 w czwartek i pi\u0105tek poprzedzaj\u0105ce wy\u015bcig. Nic dziwnego, \u017ce jeste\u015bmy \u015bwiadkami nowej dominacji Ferrari, Giuseppe Farina i Alberto Ascari, pokazuj\u0105cych wyra\u017anie ponad dzia\u0142k\u0119. Kiedy ko\u0144cz\u0105 si\u0119 dwa dni testowania, oba wynios\u0142y czas 1 min 50 s, czas w drugim nie pozwala im zdecydowa\u0107 mi\u0119dzy nimi. Najpierw zrobi\u0142 ten czas, Farina przejdzie do pozycji bieguna. Troch\u0119 w por\u00f3wnaniu z kolegami z dru\u017cyny, Piero Tarufmi ma trzeci najlepszy czas. Za kierownic\u0105 Gordini, Robert Manzon, czwarta do pi\u0119ciu sekund, ko\u0144czy pierwsz\u0105 lini\u0119. \u015awietny wyst\u0119p Connaught za pocz\u0105tki w lidze, Ken Downing kwalifikuj\u0105cy si\u0119 w drugiej linii, jego koledzy z dru\u017cyny Dennis Poore i Eric Thompson na trzecim miejscu. Maserati-sp\u0142aty Emmanuela de Graffina i Harry’ego Schella nie uczestniczyli w kwalifikacjach, ale mimo to zostan\u0105 przyj\u0119te na pocz\u0105tku; Wyrusz\u0105 z ostatniej linii. Pilot Bill Aston-Constructor nie uda\u0142o si\u0119 rozwin\u0105\u0107 swojego Aston Butterworth podczas test\u00f3w i deklaruje utrat\u0119 wy\u015bcigu. Pogoda jest pokryta, ale tor wyschnie w momencie odlotu. Alberto Ascari (Ferrari) zajmuje doskona\u0142y start i wyra\u017anie wykorzystuje si\u0119 na pierwszej turze. Pod koniec pierwszej rundy wyprzedzi\u0142 kilka d\u0142ugo\u015bci swojej kolegi z dru\u017cyny Giuseppe Farina i Connaught of Dennis Poore, kt\u00f3re wygra\u0142y pi\u0119\u0107 miejsc w por\u00f3wnaniu z jego pocz\u0105tkow\u0105 pozycj\u0105. Za\u0142o\u017cony od pierwszej linii Robert Manzon (Gordini) i Piero Taruffe (Ferrari) s\u0105 zaledwie si\u00f3dme i dziewi\u0105te. Wkr\u00f3tce Manzon porzuci problem ze sprz\u0119g\u0142em. Ascari szybko wykopuje luk\u0119, podczas gdy Taruffi zaczyna odzyska\u0107 miejsca; Po czterech okr\u0105\u017ceniach wr\u00f3ci\u0142 na pi\u0105t\u0105 pozycj\u0119, kilka sekund od dw\u00f3ch contaught of Poore i Downing, kt\u00f3re dokona\u0142y bardzo pi\u0119knego pocz\u0105tku wy\u015bcigu, i tu\u017c przed Mike’em Hawthornem (Cooper), kt\u00f3ry w\u0142a\u015bnie przekroczy\u0142. W \u00f3smej rundzie Taruffi przepe\u0142nia si\u0119 zysk na czwartym miejscu; Wraca do Poore, ale ten ostatni dzielnie broni swojej trzeciej pozycji. Jednak na pocz\u0105tku pi\u0119tnastej rundy po\u015blizgnie si\u0119 na ka\u0142u\u017cy oleju i musi pozwoli\u0107, aby Taruffi min\u0105\u0142. Trzy Ferrari s\u0105 w\u00f3wczas na czele, a Ascari ju\u017c liczy oko\u0142o pi\u0119tnastu sekund przed Farin\u0105. R\u00f3\u017cnica mi\u0119dzy pierwszymi dwoma stabilizowaniami dla dziesi\u0119ciu okr\u0105\u017ce\u0144, zanim Farina zacznie napotyka\u0107 problemy z zap\u0142onem, kt\u00f3re zmusi\u0142y j\u0105 do powrotu na stoiska w dwudziestej si\u00f3dmej rundzie. Odchodzi po zmianie \u015bwiec, ale straci\u0142 zbyt du\u017co czasu, aby mie\u0107 nadziej\u0119 na dobry ranking. Ascari jest teraz p\u00f3\u0142torej minuty przed swoim koleg\u0105 z dru\u017cyny Taruffe. Poore jest trzeci, oko\u0142o dziesi\u0119ciu sekund od drugiego Ferrari. Pozostali konkurenci, kierani przez Hawthorna, maj\u0105 ju\u017c wi\u0119cej ni\u017c op\u00f3\u017anienie w lidera. W po\u0142owie wy\u015bcigu pozycje pozostaj\u0105 niezmienione, a Ascari dodatkowo zwi\u0119kszy\u0142 swoj\u0105 przewag\u0119 na prze\u015bladowcach. Nied\u0142ugo potem Connaught Piloci zostali wezwani na stojak, aby uzyska\u0107 zaopatrzenie paliwowe, olejowe i wodne. Ta operacja zajmuje ich prawie minut\u0119, pozwalaj\u0105c Hawthornowi przej\u0105\u0107 trzecie miejsce, przed Poore, Farina powraca na pi\u0105tej pozycji przed Cooper de Parnell. Koniec wy\u015bcigu nie przynosi znacz\u0105cej zmiany, z wyj\u0105tkiem wej\u015bcia Thompsona (Connaught), si\u00f3dmego po zatrzymaniu tankowania, kt\u00f3ry udaje si\u0119 przekroczy\u0107 Parnell, a nast\u0119pnie Farin\u0119, aby osi\u0105gn\u0105\u0107 pi\u0105te miejsce. Ascari wygra\u0142 nowe zwyci\u0119stwo, przekraczaj\u0105c lini\u0119 mety z wi\u0119cej ni\u017c jedn\u0105 rund\u0105 z wyprzedzeniem na Taruffe i dwa na Hawthorn, kt\u00f3re wykonali bardzo regularny wy\u015bcig. Zach\u0119canie ligi startu dla Connaught, Poore i Thompson, kt\u00f3rzy zajmuj\u0105 czwarte i pi\u0105te miejsce. Po\u015brednie rankingi [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Po\u015brednie rankingi singla, pi\u0105tego, dziesi\u0105tego, dwudziestego, trzydziestego, czterdziestego i sze\u015b\u0107dziesi\u0105tych rund [[[ 7 ] W [[[ 8 ] . Klasyfikacja rasy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Legenda:  Pozycja bieguna i rekord rekordu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Wie\u017ce holownicze [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Klasyfikacja og\u00f3lna pod koniec wy\u015bcigu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Przypisanie punkt\u00f3w: odpowiednio 8, 6, 4, 3, 2 przy pierwszych pi\u0119ciu z ka\u017cdego wydarzenia i 1 dodatkowy punkt dla pilota, kt\u00f3ry uko\u0144czy\u0142 najlepsz\u0105 rund\u0119 w wy\u015bcigu (wskazana przez gwiazdk\u0119) 5 To jest Zwyci\u0119stwo Mistrzostw \u015awiata dla Alberto Ascari. 7 To jest Zwyci\u0119stwo Mistrzostw \u015awiata dla Ferrari jako producenta. 7 To jest Zwyci\u0119stwo w Mistrzostwach \u015awiata dla Ferrari jako producenta silnika. Pierwszy Jest Podium Mistrzostw \u015awiata dla Mike’a Hawthorna. Pierwszy Jest Podium Mistrzostw \u015awiata dla Coopera. Pierwszy Jest Grand Prix Mistrzostw \u015awiata dla BMW jako producent silnika. Pierwszy Jest i wyj\u0105tkowy Podium Mistrzostw \u015awiata dla Bristolu jako producent silnik\u00f3w. 5 To jest I ostatni Grand Prix Mistrzostw \u015awiata dla Alty; Silniki Alta s\u0105 jednak zaanga\u017cowane przez wielu prywatnych pilot\u00f3w. \u2191 (W) Promie\u0144 Hutton W Silverstone 40 lat , Motor Racing Publications, 1988 , 144 P.  (ISBN 0-947981-29-2 )  \u2191 chrze\u015bcijanin Dosta\u0142 W Gordini a czarownik zesp\u00f3\u0142 , Editionss Christian ma, 1984 , 485 P.  (ISBN 2-9500432-0-8 )  \u2191 A B C i D (W) Mikrofon Lawrence W Grand Prix Cars 1945-65 , Motor Racing Publications, 1998 , 264 P.  (ISBN 1-899870-39-3 )  \u2191 Chris Nixon W Mon ami Mate , Edycje lusterek, 1992 , 378 P.  (ISBN 2-84078-000-3 )  \u2191 (W) Bruce Jones W Pe\u0142na encyklopedia Formu\u0142y 1 , Biblioteka kolor\u00f3w bezpo\u015brednio, 1998 , 647 P.  (ISBN 1-84100-064-7 )  \u2191 A et b  (W) Mikrofon Lang W Grand Prix Tom 1 , Haynes Publishing Group, 1981 , 288 P.  (ISBN 0-85429-276-4 )  \u2191  Edmond Cohin W Historia wy\u015bcig\u00f3w motorowych , Wydania larivi\u00e8re, 1982 , 882 P.  \u2191 Revue Auto Curs N \u00b0 3 Vol II, Auto Kurs Ltd, 1952  Wielka Grand Prix z Wielkiej Brytanii 1952 Poprzedni wy\u015bcig  Nast\u0119pny wy\u015bcig            (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/grand-prix-automobile-de-wielka-brytania-1952-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Grand Prix Automobile de Wielka Brytania 1952-Wikipedia"}}]}]