Gussessac – Wikipedia

Gussessac [G ʁ ɛ . S Jak . S A k ] (W Occitan Tłuszcz [G R A J . S To jest . ‘ S A k ] ) to francuska gmina położona na zachodzie oddziału Hérault w regionie Occitanie ^{[[[ Pierwszy ]} .

Wystawiony na śródziemnomorski klimat, jest wyczerpany przez Clédou, strumień Espaze i dwóch innych rzek. W regionalnym parku przyrody Haut-Languedoc miasto ma niezwykłe dziedzictwo naturalne: miejsce Natura 2000 („Crêtes du Mont Marcou i Mare Mountains”) oraz dwa naturalne obszary ekologicznego, fauny i zainteresowań florystycznych.

Graissessac to obszar wiejski, który ma 585 mieszkańców w 2020 r., Po doświadczeniu szczytowej populacji 3 089 mieszkańców w 1881 r. Jest częścią obszaru przyciągania Bédarieux. Jego mieszkańcy nazywani są Graissessessacois lub Graissessessacoises.

Znajduje się w sercu Mountain km de Béziers. Góry Marcou (1093 M .), Cabanes (954 M .) Agut (1 022 M .) Formuj masyw, który dominuje w wiosce.

Sąsiednie gminy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Klimat [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Klimat, który charakteryzuje gminy, został zakwalifikowany w 2010 roku, jako „zmieniony klimat śródziemnomorski”, zgodnie z typologią klimatu Francji, która następnie miała osiem głównych rodzajów klimatów w kontynentalnej Francji ^{[[[ 2 ]} . W 2020 r. Gmina wyszła z typu „Morza Śródziemnego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France, który ma teraz tylko na pierwszym miejscu, tylko pięć głównych rodzajów klimatów we Francji. W przypadku tego rodzaju klimatu zimy są miękkie i gorące lata, ze znaczącym słońcem i częstymi silnymi wiatrem ^{[[[ 3 ]} .

Parametry klimatyczne, które umożliwiły ustalenie typologii z 2010 roku, mają sześć zmiennych dla temperatur i osiem opadów, których wartości odpowiadają normalnym 1971-2000 ^{[[[ Notatka 1 ]} . Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminy przedstawiono w następującym pudełku ^{[[[ 2 ]} .

Wspólne parametry klimatyczne w latach 1971-2000 Roczna średnia temperatury: 12.5 ° C. Liczba dni o temperaturze poniżej −5 ° C. : 2,7 J. Liczba dni o powyższej temperaturze 30 ° C. : 10,8 J. Roczna amplituda termiczna [[[ Uwaga 2 ] : 15.7 ° C. Coroczne kumulacje opadów: 1199 mm Liczba dni opadów w styczniu: 9,1 d Liczba dni opadów w lipcu: 3,4 d

Wraz ze zmianami klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. Przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu ^{[[[ 5 ]} uzupełnione badaniami regionalnymi ^{[[[ 6 ]} Rzeczywiście zapewnia, że ​​średnia temperatura powinna rosnąć, a średnie opady są niższe, z wysokimi różnicami regionalnymi. Zmiany te można odnotować na najbliższej stacji pogodowej Météo-France, „Lunas” w mieście Lunas, zleconym w 1998 r. ^{[[[ 7 ]} i który jest o 9 km w linii prostej ^{[[[ 8 ] W [[[ Uwaga 3 ]} , gdzie jest średnia roczna temperatura 13.4 ° C. i wysokość opadów 1146 mm W latach 1981-2010 ^{[[[ 9 ]} .
Na najbliższej historycznej stacji pogodowej „Millau” w mieście Millau, w Departamencie Aveyron, zlecona w 1964 i 46 km ^{[[[ dziesięć ]} , średnia roczna temperatura ewoluuje z 10.7 ° C. Na okres 1971-2000 ^{[[[ 11 ]} , ma 10.9 ° C. Dla 1981-2010 ^{[[[ dwunasty ]} , Następnie 11.3 ° C. Na 1991-2020 ^{[[[ 13 ]} .

Środowiska naturalne i różnorodność biologiczna [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Chronione przestrzenie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ochrona regulacyjna jest najsilniejszym sposobem interwencji w celu zachowania niezwykłych obszarów naturalnych i związanej z nimi różnorodnością biologiczną ^{[[[ 14 ] W [[[ 15 ]} .

W mieście jest chroniona przestrzeń:
Regionalny park przyrodniczy Haut-Languedoc, stworzony w 1973 roku i obszar 307 184 ha , który rozciąga ponad 118 gmin i dwa działy ^{[[[ 16 ]} . Założone po obu stronach linii zlewni między Oceanem Atlantyckim a Morzem Śródziemnym, terytorium to jest prawdziwym balkonem z widokiem na równiny winiarskie z Lauragaisis ^{[[[ 17 ] W [[[ 18 ]} .

Natura 2000 Sieć [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Sieć Natura 2000 to europejska sieć ekologiczna naturalnych miejsc ekologicznych opracowanych z wytycznych siedlisk i ptaków, złożonych ze specjalnych obszarów ochrony (ZSC) i specjalnych stref ochrony (ZPS) ^{[[[ Uwaga 4 ]} .
Witryna Natury 2000 została zdefiniowana w mieście zgodnie z dyrektywą siedliskową: „Crêtes du Mont Marcou i klaczy” ^{[[[ 20 ]} , obszar 1 481 ha , Mieszkanie czterech gatunków nietoperzy zainteresowania społeczności (Rhinolophus ferrumequinum, R. Hipposideros, Miniopterus schreibersi), a zwłaszcza miniopter Schreibers ^{[[[ 21 ]} .

Naturalne obszary ekologicznego, fauny i zainteresowań florystycznych [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Inwentaryzacja naturalnych obszarów ekologicznych, fauny i zainteresowań florystycznych (ZNIEFF) ma na celu opanowanie najciekawszych obszarów na poziomie ekologicznym, zasadniczo w perspektywie poprawy wiedzy krajowego dziedzictwa naturalnego i zapewniania różnych decyzyjnych decydentów, narzędzie pomagające środowisku środowiska w planowaniu regionalnym.
Znieff typ 1 ^{[[[ Uwaga 5 ]} jest identyfikowany w mieście ^{[[[ 22 ]} ::
„Crêtes du Mont Cabane w Mont Marcou” ( 484 ha ), obejmując 4 gminy, w tym jedną w Aveyron i trzy w Hérault ^{[[[ 23 ]} i znieff Typ 2 ^{[[[ Uwaga 6 ] W [[[ 22 ]} ::
„Herb Mont Marcou i Góry Klaczy” ( 3 441 ha ), obejmujący 7 gmin, w tym jedną w Aveyron i sześć w Hérault ^{[[[ 24 ]} .

• Mapa typu 1 i 2 Znieff z Graissessac.
• 

  Mapa typu 1 Znieff w mieście.

• 

  Typ 2 Mapa Znieff w mieście.

Typologia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Graissessac jest wsi, ponieważ jest jedną z gmin, które nie są bardzo gęste, w sensie miejskiej sieci gęstości insee ^{[[[ Uwaga 7 ] W [[[ 25 ] W [[[ I 1 ] W [[[ 26 ]} .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcyjnego Bédarieux, którego jest miastem w koronie ^{[[[ Uwaga 8 ]} . Obszar ten, który łączy 26 gmin, jest klasyfikowane w obszarach mniejszych niż 50 000 mieszkańców ^{[[[ I 2 ] W [[[ I 3 ]} .

Zagospodarowanie terenu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Okupacja gleb miasta, ponieważ wyłania się on z europejskiej bazy danych biofizycznej okładki terenu koryńskim (CLC), jest oznaczona znaczeniem lasów i środowisk półnaturalnych (95,6 % w 2018 r.), Wzrasta w porównaniu z 1990 r. (81,1%). Szczegółowa dystrybucja w 2018 r. Jest następująca:
Lasy (60,2%), media z krzewami i/lub zielnymi (35,4%), obszary zurbanizowane (4,4%) ^{[[[ 27 ]} .

IGN zapewnia również narzędzie online do porównania ewolucji w czasie okupacji gminy gminy (lub terytoriach do różnych skal). Kilka epok jest dostępnych w postaci kart lotniczych lub zdjęć: karta Cassini ( XVIII ^{To jest} Century), mapa personelu (1820–1866) i obecny okres (1950 do dziś) ^{[[[ Karta 1 ]} .

Główne ryzyko [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Terytorium gminy Graissessac jest podatne na różne naturalne kaprys: meteorologiczny (burza, burza, śnieg, bardzo zimno, fala cieplna lub susza), pożary lasu, ruchy lądowe i trzęsienie ziemi (bardzo niska sejsmiczność). Jest również narażony na dwa konkretne ryzyko: ryzyko wydobycia i ryzyko radonu ^{[[[ 28 ]} . Witryna opublikowana przez BRGM umożliwia po prostu i szybką ocenę ryzyka nieruchomości zlokalizowanej według adresu lub liczby jej działki ^{[[[ 29 ]} .

Naturalne ryzyko [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Graissessac jest narażony na ryzyko pożaru lasu. Departament Fort Forest Protection Plan (PDPFCI) został zatwierdzony w czerwcu 2013 r. I krótki do 2022 r., Gdzie należy go przedłużyć. Poszczególne środki zapobiegania pożarom są określone przez dwa zamówienia prefekturowe i mają zastosowanie na obszarach narażonych na pożary lasów i mniej niż 200 metrów od nich. Dekret 25 kwietnia 2002 Reguluje użycie pożaru poprzez zakazanie w szczególności wniesienia ognia, palenia i rzucania niedopałkami w wrażliwych przestrzeniach oraz na sposobie, które przekraczają je pod karą sankcji. Dekret 11 Mars 2013 Sprawia, że ​​pokład jest obowiązkowy, obowiązujący dla właściciela lub jest uprawniony ^{[[[ Uwaga 9 ] W [[[ 30 ]} .

Gmina jest podatna na ryzyko ruchów gruntów składających się głównie z ponownego wycofania gleb glinianych ^{[[[ trzydziesty pierwszy ]} . Zagrożenie to prawdopodobnie wygeneruje znaczne szkody budynków w przypadku naprzemiennych okresów suszy i deszczu. 15,7% obszaru miejskiego jest w średnim lub silnym zagrożeniu (59,3% na poziomie departamentu i 48,5% na poziomie krajowym). Spośród 306 budynków liczonych w mieście w 2019 r. 299 jest w średnim lub silnym zagrożeniu, 98%, do porównania z 85% na poziomie departamentu i 54% na poziomie krajowym. Na stronie internetowej BRGM dostępna jest mapowanie wystawy terytorium narodowego na obrzęk gleb glinianych ^{[[[ 32 ] W [[[ Karta 2 ]} .

Ponadto, aby lepiej zrozumieć ryzyko osiadania gruntów, krajowe zapasy podziemnych wnęk umożliwia zlokalizowanie tych zlokalizowanych w mieście ^{[[[ 33 ]} .

Gmina została uznana za stan klęski żywiołowej z powodu szkód spowodowanych przez powodzie i lawiny błotne, które miały miejsce w 1982, 1995, 1996, 2014 i 2015 roku.

Szczególne ryzyko [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Badanie skaningowe Geodéris przeprowadzone w 2008 r. Ustanowiono dla Departamentu Hérault, szybką identyfikację obszarów ryzyka wydobycia powiązanych z niestabilnością ziemi ^{[[[ 34 ]} . Został ukończony w 2015 r. Przez badanie w starych gospodarstwach górniczych w dorzeczu węgla Graissessac i dzielnicy Villecelle Polymetallic. Gmina jest zatem zaniepokojona ryzykiem wydobywczym, głównie związanym z ewolucją podziemnych wnęk pozostawionych porzuconych i konserwacyjnych po wykorzystaniu kopalni ^{[[[ 35 ]} .

W kilku częściach terytorium krajowego radon, zgromadzony w niektórych zakwaterowaniu lub innych pomieszczeniach, może stanowić znaczące źródło narażenia populacji na promieniowanie jonizujące. Na niektóre gminy w dziale wpływają ryzyko radonu na wyższym lub niższym poziomie. Zgodnie z klasyfikacją z 2018 r. Graissessac jest klasyfikowana w strefie 3, a mianowicie strefie o znacznym potencjale radonu ^{[[[ 36 ]} .

Gmina była znana w ramach wariantów: Ad Gussessacum (1225), Dolina Grayssicaco (1396), Greyssessac (1500) itp.

Nazwa pochodzi od nazwy domeny gallo-rzymskiej, z życzliwością Płynący + sufiks -Teraz ^{[[[ 37 ]} .

• Od roku Grace 806 darowizna przekazana przez hrabiego Guillaume na opactwo Gellone (Saint-Guilhem-le-Désert): „Lekkie Villarerem Quem Vocant Graixamarias” potwierdza, że ​​miejsce to było zamieszkane.
• 1141 ( Pierwszy ^Odnośnie Cytat): „Raimundus of Gussensac” (kartulator Sylvanès P. 136 ).
• 1142 „Raymond of Graissencidaco” (ibid P. 57 ).
• 1154: „Raymond z Graisenzac (ibid., P. sześćdziesiąt jeden ) Jest.
• 1200: Raymond de Graissenciaco, Cartulaire of Valmagne N� 740).
• W 1204 r. Raymondus de Graissenciiaco.
• En 1516, Squares de Gressiaco.

Graissessac, którego reformowany kościół jest córką Bédarieux, zostaje pogrążona w zamieszaniu wojny religii w drugiej połowie XVI ^{To jest} wiek. Przemysł materiału jest następnie zamożny, a także działania takie jak produkcja paznokci; Reprezentują większość aktywności małego miasteczka. Ważne są stosunki ekonomiczne z zewnętrznymi, w połączeniu z tymi działaniami. Merchanci i producenci, zdecydowana większość protestantów (według prostego faktu zakazów Kościoła katolickiego ukierunkowanego w szczególności na gwarancję) krąży w dolinach, uczestnicząc w propagowaniu idei reformy. Richelieu musiał zmierzyć się z powstaniem protestantów i wygłosił prawdziwą wojnę państwową. Kłopoty wznowiły w 1622 r. W Cévennes.
Fort de Graissessac jest pobierany przez pana Rignac. To miejsce upadło, uratowane życie jest przyznawane wieśniakom jako nagrodę za ich wielką odwagę. Richelieu, po objęciu La Rochelle, głównej twierdze powstańców, udzielił reformowanej edyktowi łaski Alèsa ( 1629 czerwca ), przez co król Francji Ludwik XIII gwarantował zastosowanie edyktu Nantesa. W ten sposób reżim tolerancji religijnej ustanowiony przez Henri IV w 1598 r. Został zatem skonsolidowany, a także posłuszeństwo protestantów.

Pół wieku później, w 1685 r., Oświadczenie edykcji Fontainebleau autorstwa Ludwika XIV, który formalizuje odwołanie edyktu Nantesa, zainaugurowane dla zreformowanego czasu „pustyni”. Dwa miejsca, w których w Graissessac odbyły się te tajne zespoły: pierwsze Prat Long Na dole doliny Riols i obszaru wzdłuż strumienia przysłowia „wierzącego”, toponimia jest nam przypomnienie. Powitali nie tylko Graissessessacois, ale także ludzi zokoła lub jeszcze więcej. W rzeczywistości istnieje od 100 do 200 obserwujących poza gminą (w szczególności Camarès). Jednak populacja jest bardzo dużą większość protestancką, wyznawcy reformy nie byli ukryci.
W 1751 r. Bardzo ciężkie grzywny (500 funtów) zmusiły zreformowane do ochrzczenia swoich dzieci.
W 1792 r. Wciąż znajdujemy ślad działania religii reformowanej. Kościół w obecnej formie został zbudowany w 1837 r. (Wcześniej był w tym miejscu protestancka świątynia wzniesiona zamiast fortu zniszczonego przez M. de Rignac lub przez księcia Henri II z Montmorency, obecna świątynia jest z 1840 r. I odnowiona w latach dwudziestych XX wieku .

Nie wolno nam zapominać, że pod starym reżimem Graissessac był częścią społeczności Boussagues (LA Tour-Sur-Orb) ^{[[[ 38 ]} I było tylko spotkanie kilku Hamletów i dzielnic (Castan, Provères, Riols, La Roque, Place (Old?! Pamięć fortu?), Ayrolle i Fournaque).

Rok II, Graissessac jest dołączony do miasta Camplong, nowo stworzonego ^{[[[ 38 ]} . To jest 30 lipca 1859 ^{[[[ 39 ]} że Graissessac składał się z gmin na strojach terytoriów gmin Camplong i Boussagues.

Farmy górnicze [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ruda metalu.

Brak śladów starożytnych kopalń; Uważamy, że wiadomo, że Rzymianie lub gallo-rzymskie obecni w regionie wykorzystali tylko rudy żelaza, srebra, miedzi, ołowiu z boku Pradal, ClairaC (Grogues) i suilhów (Lascours), w których ślady są zawsze widoczne od naszych czasów.

W 1776 r. Na górze Saint-Sauveur du Puy uczestniczyła w obecności miedzi.

Węgiel

Pierwsze próby wykorzystania „Carbo of Peyra” wróciłyby do XII ^{To jest} wiek.
Do Xiv ^{To jest} I XV ^{To jest} wieki, podczas stuletniej wojny (1336–1453), angielski najechał Francję, przybył do Languedoc około 1346 r. I przejęli Roqueredonde, Cabrières i Le Bousquet de la Balme (niedaleko Mas Blanc), gdzie znów ich ufortyfikowane Lair jest widoczne w klifie dominującym klifem Wioska jest to „Castel de l’Inglès”.
Bardzo blisko Graissessac, w Col de Liache (Lieuse), była pamięć „kopalnia angielskiego” z tej epoki (Baoumo de Sarlou).
Pierwsze koncesje górnicze zostały podane w 1769 r., Ale przez długi czas te wychwyty węgla były znane mieszkańcom, którzy używali go do lokalnego przemysłu poprzedzającego kopalnię: paznokcie (w 1827 r. Było 100 warsztatów i 150 pracowników, którzy wyprodukowali 8 milionów paznokci rocznie przemysł ten wyszedł na samym początku Xx ^{To jest} wiek).

W 1785 r. Kopalnie, które były własnością Baronii Boussagues, zostały przyznane panu Giralowi, właścicielowi szklanego naczyń Château d’Herépian (obecny kościół, inny był obecny w starym dworku Mourcairools w Pouget z 1414), który z 1414 r.) Musiałem mieć ścieżkę do Villemagne ustanowionej lub odnowionej do budowy słynnego „diabelskiego mostu”, który pochodzi z 1779 r. I używany do konwojów kamienia (węgla) i węgla ziemskiego (termin oznaczający różne węgle: węgiel, węgiel, torf, torf itp.) Aby rozróżnić go węglem drzewnym.

W 1789 r. Koncesja Gussessac została wyznaczona w następujący sposób:

„Ta koncesja jest ograniczona w następujący sposób” na północ, od gór, które dzielą terytorium Graissessac od teryzji Rials przez linię prostą od szczytu Montahut (Mont-Agut), wymyślony na mapie Cassiniego, u źródła źródła strumienia Claidou (Clédou); następnie schodzący do ust w rzece klaczy w pobliżu Saint-étienne-de-Mursan (Estréchoux); Od tego momentu wiatą linią przechodzącą przez szczyt łańcucha górskiego, który tworzy granice terytorium Graissessac, z terytu Saint-Gervais-Terre, i która dzielą wody na dwóch zboczach, jeden w kierunku Devois de Graissessac, który jest częścią tej koncesji, druga w stosunku do Świętego-Laurent-des-nières i kopalni, które są częścią koncesji przyznanej Sieur Delzeuze w wyniku wyroku powyższej Rady Stanu 31 stycznia 1789 ; Punkt początkowy, punkt początkowy, który przychodzi, aby dołączyć do Pic de Montahut. »»

Najbardziej uderzającymi katastrofami wydobywczymi był szary cios sainte-barbe w lutym 1877 r., Kiedy zabito wielu nieletnich Ilustrowany świat Słynna gazeta tamtych czasów. W 1946 r. Compagnie des Mines został znacjonalizowany, co dało węgiel drzewny Francji i jej podmiot HBCM (węgiel zamontowany na środku środka i MIDI).
W 1962 r. Był to koniec kopalni i początek „odkrycia” do 1994 roku.
. Pierwszy ^Jest Styczeń 2008 Koniec kopalni węgla Francji.

Kontekst paleogeograficzny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Graissessac Węglowy staw od końca okresu karbońskiego, Stéphanian (305 Ma w 299 Ma), zwany także Gzhélien.

Pod koniec karbonu morze całkowicie zniknęło, aby zrobić miejsce dla płaskich łańcucha Hercynian. W karbonimie Laurasia i Gondwana spotykają się w Ekwadorze, aby utworzyć Pangea. Basen znajduje się w przybliżeniu na poziomie równika.

W karbonimie miednica węgla Graissessac powstaje pośrodku pangeum (dokładnie w środku „C”, którą tworzy paniee), gdzie Laurasia i Gondwana łączą się.

Węglowy staw Graissessac jest jednym z basenów w Massif Central, węglowym węglowym utworzonym jednocześnie ^{[[[ Uwaga 10 ]} Bassiny Massif Central są geograficznie powiązane z łańcuchem Hercynian.

Paleoklimatologia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Klimat jest równikowy z karbawą, na ziemi, na której powstaje basen węglowy Graissessac.

Na północy i południe są zdeponowane cygańami i sole, oznaki suchego klimatu.

Fałd synkliczny i węgiel Graissessac [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Basen węglowy znajduje się w fałdie synchronizacji (basen zapadający się), utworzony przez usterkę dalej na południe.

Basen składa się z warstw piaskowcowych, łupków i węgla. Zawiera od 500 do 1000 metrów depozytów kontynentalnych. Istnieje od 7 do 8 warstw węgla o grubości 1 do 8 metrów.

W karbonimie torrentów schodzą w góry Hercynian, rysując piasek i żwir i osadzaj je w niskich strefach w trakcie zawalenia się.

Piaskowiec, łupki i złoża węgla wynikają z:

• Ulewne stożki z degresji.
• Równiny zalewowe.
• Bagna.
• Medium fluviatile.

Paléo-Flore [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Flora karbonu Gussessac jest szczególnie bogata. Liczy się tam prawie 60 gatunków roślin.

Istnieje cały pełny ekosystem.

• Rośliny żyjące na skraju boków wzdłużnych, kalaminy.
• Rośliny żyjące na równinach graniczących z jeziorami lub bagnami, paproci (peropteris, sphenopteris), gimnoskopowe (Odontopteris, Alerthopteris, Calliteridium, Dickisonitis), Plédospermals.
• Rośliny rosnące na otaczających wysokościach, gimnoskopowe, sznurki z drzewami).

Rośliny te wypełniające szczyty (-y) basenu zapadającego się.

Paléo-Faune [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Dzika przyroda jest bardzo rzadka w basenie węgla Graissessac.

• Znaleziono tylko kilka szarb.
• Niektóre szkielety ryb, a także łuski.
• Gady są nieobecne.

Musisz wrócić do Massif Central, aby znaleźć pierwsze skamieliny owadów tego czasu, jak Meganeura .

Na Xix ^{To jest} Wiek, bogactwo węgla jego podwodnego, umożliwia jego transformację w pulę górniczą. Graissessac między równiną stoi w rewolucji przemysłowej. Jego eksploatacja rozpoczęła się w 1845 r. Wraz z utworzeniem firmy „Compagnie des Mines de Gussessac”, która zniknęła w 1857 roku, zanim pojawiła się trzy lata później (1860) pod nazwą „Compagnie-Usquin-Mines” (patrz Philippe-François-Didier Usquin) . W 1863 r. Ta ostatnia została zastąpiona przez „Company z czterech kopalń łącznych Graissessac” (wydanie tokena srebrnego ograniczonego do 500 egzemplarzy), która została ostatecznie znacjonalizowana w 1946 r. Ten rozwój przemysłowy nie miał miejsca bez rozwoju szybkiego i szybkiego i Nowoczesne środki transportu. Początkowo była to towarzystwo kolei od Graissessac do Bézierów od Bézierów, którzy otrzymali koncesję. Pierwsze lata były naznaczone błędami zarządzania, programami, powodziami, które doprowadziły firmę do zażądania jej sekwestracji i które doprowadziły do ​​jej bankructwa w 1861 r. Następnie państwo popchnie firmę kolei z MIDI do odkupu linii (transakcja transakcja został sfinalizowany w 1865 r.).

„Południe” korzysta z okazji, aby poprosić o nową koncesję na Millau z Tour D’Orb. Z Graissessac „MIDI” popycha w kierunku Saint-Geniès-de-Varensal z ponownym przewoźnikiem dla pociągów z Bédarieux. Ta linia, znana jako „Causses” (Béziers-Sévérac-Neussargues), jest również linią dostawy win do Paryża. Kolej łącząca Graissessac z Bédarieux, a tam do reszty departamentu, została ukończona w 1865 roku.
W ten sposób przeprowadzane jest otwarcie miejsca ekstrakcji Graissessac. Linia została ostatecznie zelektryfikowana w latach 1931–1932.

Linia LA Tour-si-Orb-Graissessac została zamknięta w 1954 roku dla podróżników i 30 września 1978 Po 120 latach i 10 dniach działalności linia Latour-Graissessac była ostatecznie zamknięta dla każdego ruchu.
. 31 sierpnia 1989 , Ta linia została obniżona przez dekret ministerialny i poruszono jakiś czas później.

W 1999 r. Pan Gérard Delfau, senator, przemawiając podczas sesji w Senacie w M ^Ja Voynet następnie minister rozwoju i środowiska jest zaniepokojony „wielką nędzą budżetową i moralną w dorzeczu górniczym Graissessac”. Wioska doświadczyła bezprecedensowego kryzysu przekwalifikowania. Jednak spis ludności, który jest przeprowadzany w tym samym roku, daje pewne oznaki nadziei. Rzeczywiście, podkreśla, po raz pierwszy od dłuższego czasu, stabilizację liczby stałych mieszkańców, a przede wszystkim dodatni wskaźnik migracji. Wiele domów na sprzedaż jest stopniowo kupowane przez obywatele Unii Europejskiej i Francuzi z innych regionów.

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana poprzez spis ludności przeprowadzanych w gminie od 1861 r. Od 2006 r. Populacje prawne gmin są publikowane co roku przez INSEE. Spis powszechny opiera się teraz na corocznym gromadzeniu informacji, sukcesywnie dotyczącej wszystkich terytoriów miejskich w ciągu pięciu lat. W przypadku gmin z mniej niż 10 000 mieszkańców badanie spisowe dotyczące całej populacji przeprowadzane są co pięć lat, a populacje prawne w latach średnich szacuje się na podstawie interpolacji lub ekstrapolacji ^{[[[ 40 ]} . Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis spisowy w ramach nowego systemu został przeprowadzony w 2005 r. ^{[[[ 41 ]} .

W 2020 r. Miasto miało 585 mieszkańców ^{[[[ Uwaga 11 ]} , zmniejszyło się o 13,84%w porównaniu do 2014 r. (Hérault: +7,37%, Francja z wyłączeniem Mayotte: +1,9%).

Dochód [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 2018 r. Gmina ma 338 gospodarstw podatkowych ^{[[[ Uwaga 12 ]} , zgromadzenie 627 osób. Mediana dochodu do dyspozycji na jednostkę konsumpcji wynosi 17 200 € € ^{[[[ I 4 ]} (20 330 € € w oddziale ^{[[[ I 5 ]} ).

Stanowisko [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Stopa bezrobocia

	2008	dwa tysiące trzynaście	2018
Gmina [[[ I 6 ]	8,2%	16,9%	16,9%
Dział [[[ I 7 ]	10,1%	11,9%	dwunasty %
Cała Francja [[[ I 8 ]	8,3%	dziesięć %	dziesięć %

W 2018 r. Populacja w wieku od 15 do 64 lat wyniosła 320 osób, w tym 62,5% aktywów (45,6% posiadających pracę i 16,9% bezrobotnych) i 37,5% nieaktywnych ^{[[[ Uwaga 13 ] W [[[ I 6 ]} . W 2018 r. Stopa bezrobocia komunalnego (w rozumieniu spisu) 15-64 lat jest wyższy niż w departamencie i Francji, podczas gdy w 2008 r. Sytuacja była odwrotna.

Miasto jest częścią korony obszaru atrakcyjnego Bédarieux, ponieważ co najmniej 15% aktywnych pracowników pracuje na biegunie ^{[[[ Karta 3 ] W [[[ I 9 ]} . Ma 85 Oferty pracy W 2018 r., W porównaniu z 113 w 2013 r. I 139 w 2008 r. Liczba aktywów posiadających pracę w gminie wynosi 147, wskaźnik koncentracji zatrudnienia wynoszący 57,9% i wskaźnik działalności wśród 15 lub więcej niż 36% ^{[[[ I 10 ]} .

Z tych 147 aktywów w wieku 15 lat lub ponad pracą, 40 prac w mieście lub 27% mieszkańców ^{[[[ I 11 ]} . Aby dostać się do pracy, 89,7% mieszkańców korzysta z osobistego lub czterokołowego pojazdu funkcyjnego, 2,2% transportu publicznego, 5,8% w dwupokołowych kołach, rowerem lub pieszo, a 2,2% nie potrzebuje transportu (praca w domu ) ^{[[[ I 12 ]} .

Zajęcia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

43 zakłady ^{[[[ Uwaga 14 ]} znajdują się w Graissessac w 31 grudnia 2019 . Poniższa tabela opisuje liczbę według sektora aktywności i porównuje wskaźniki z oddziałami działu ^{[[[ Uwaga 15 ] W [[[ I 13 ]} .

Obszar aktywności	Gmina		Dział
	Nazwa	%	%
Ensemble	43
Przemysł wytwórczy, przemysł wydobywczy i inne	6	14%	(6,7%)
Budowa	8	18,6%	(14,1%)
Sprzedaż hurtowa i detaliczna, Transport, zakwaterowanie i catering	14	32,6%	(28%)
Informacje o komunikacji	Pierwszy	2,3%	(3,3%)
Działania na rynku nieruchomości	4	9,3%	(5,3%)
Specjalistyczne, naukowe i techniczne działania oraz działania administracyjne i wspierające	5	11,6%	(17,1%)
Administracja publiczna, edukacja, Zdrowie ludzkie i działania społeczne	2	4,7%	(14,2%)
Inne działania serwisowe	3	7%	(8,1%)

Sektor hurtowy i detaliczny, transportowy, zakwaterowania i gastronomiczny jest przeważający w gminie, ponieważ stanowi 32,6% całkowitej liczby zakładów w gminie (14 z 43 firm zlokalizowanych w Graissessac), w stosunku do 28% na poziomie wydziału ^{[[[ I 14 ]} .
Podczas powszechnego spisu rolniczego w 2020 r. Nie zidentyfikowano żadnego wyzysku rolnego posiadającego swoją siedzibę główną w gminie ^{[[[ Uwaga 16 ]} (17 w 1988 r.) ^{[[[ czterdzieści sześć ] W [[[ Mapa 4 ]} .

Miejsca i zabytki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• 
• 

  Kościół przemienności-du-signeur

• 

• Ślady górnicze (ekstrakcja węgla otwartego)
• Padène Well (1925) Ostatni z dziesięciu dolnych studni basenu węgla Graissessac
• Mój dziadek 1872
• Kopalnia Upper Simon 1862 (Galeria, kominek i maszyny pozostałości)
• Château des Mines
• Były Foundry (wcześniejsze warsztaty Mines)
• Tunnel Saint-Joseph
• Stacja Graissessac-Estrechoux oznaczona przez Heritage Foundation
• Była kawiarnia mounis 1879

Osobowości powiązane z gminą [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Heraldyka [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

	W ten sposób buduje się herb Graissessac: Gules do maszyny, aby zrobić srebrne paznokcie, w punkcie, zwieńczone przez garść winogron z Dexterem i niewielką lampą w Senestre, całe złoto; do szefa Azure.

Notatki i karty [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Intee Strona internetowa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Innych źródeł [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Gérard Alzieu « Katolicy i protestanci w Graissessac: Kościół i świątynia », Biuletyn Archeologicznego i Historycznego Towarzystwa Kantonów High W N ^O 32, 2009 W P. 63-70
• Gilles Bella « Średniowieczna inspiracja w konstrukcjach Xix ^{To jest} Wysokie wiek kantonów », Biuletyn Archeologicznego i Historycznego Towarzystwa Kantonów High W N ^O 8, 1985 W P. 131-139
• Gérard Cholvy W „Dzień po wyzwoleniu: analiza dekristianizacji w dorzeczu górniczym Graissessac (Hérault)” , W Kopalnie i nieletni w Langwedoc-Russillon i regionach sąsiednich od starożytności do dzisiejszego: Proceedings of Xlix Congress of Historical Federation of Langwedoc Mocerean i Roussillon, Alès, 22 maja 1976 r. , Montpellier, historyczna Federacja Morza Śródziemnego Langwedoc i Roussillon, 1976 , 319-322 P. W facet. 49
• Gilbert CREPEL W Kraj wydobywczy: Historia i techniki: Boussagues, Bousquet D’Orb, Castanet .. , Montpellier, wyd. South Espace, coll. „Wszechświat ludzi”, 1995 , 323 P. ( Czytaj online )
• Albert Fabre W Historia Bédarieux i gminy kantonu: Camplong, Carlencas i Levas, Graissessac, Faugères, Latour-Sur-Orb, Pézenes, Le Pradal, Saint-étienne-estréch-estréch , Nîmes, C. Lacour, 2001 , 123 P.
• Louis Fargier « Powolna i bolesna geneza towarzystwa czterech kopalń zebranych z Graissessac », Biuletyn Archeologicznego i Historycznego Towarzystwa Kantonów High W N ^O 9, 1986 W P. 137-156
• Georges Stos « Katastrofa Sainte-Barbe Well w Graissessac 14 lutego 1877 », Biuletyn Archeologicznego i Historycznego Towarzystwa Kantonów High W N ^O 29, 2006 W P. 59-92

Fundusz archiwum [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]