Helikopter – Wikipedia

I śmigłowiec jest samolotem, którego gęstość A napęd zapewnia obracające się skrzydła, powszechnie nazywane wirnikiem i szkolone przez jeden lub więcej silników.

Większość helikopterów wykorzystuje pojedynczy wirnik podtrzymywania oraz wirnik lub inne urządzenie przeciwdziałające uprawieniu, inne roztwory to kontraratywne bi-rotory umieszczone na tej samej osi, na dwóch zbieżnych osi, w tandemie lub obok siebie.

Historia helikoptera zaczyna się na początku Xx ^{To jest} Century, ale postęp jest znacznie wolniejszy niż postęp w samolocie. Intensywne użycie helikopterów podczas wojen Algierii i Wietnamu oraz rozwój wirbomaszynów stanowi główny punkt zwrotny w celu zapewnienia dowodu jego cywilnej lub wojskowej zdolności operacyjnych.

W porównaniu do samolotów ze stałymi skrzydłami helikopter jest bardziej złożony, jego konserwacja jest bardziej wymagająca, a koszt czasu lotu jest wyższy. Jego zdolność do startu i lądowania na wąskim i nieprzygotowanym terenie sprawia, że ​​jest niezbędna do niektórych misji i funkcji pomimo jego autonomii i zmniejszonej prędkości.

Słowo „helikopter” zostało wymyślone przez francuskiego wynalazcę Gustave de Ponton d’Amécourt ^{[[[ Pierwszy ] W [[[ 2 ]} , ze starożytnego greckiego ” Eliks, śmigło “Lub” spirala „(„ Spiral ”,„ Helik ”) i” rufa “Lub” Pteron ” (” skrzydło “). Ten termin pojawił się po raz pierwszy 3 sierpnia 1861 we wniosku patentowym w Wielkiej Brytanii, a następnie 16 kwietnia 1862 w certyfikatach dodania do patentu 49.077 początkowo zdeponował 3 kwietnia 1861 We Francji wspominając tylko termin „samolot”. Ten wynalazca zbudowany z Gabriel de la Landelle małym prototypowym helikopterem (lub drogim śmigła) z podwójnym cylindrowym silnikiem parowym, z kontrarotatywnym wirnikiem, z którego kotła był jednym z pierwszych zastosowań aluminium.

Historia helikoptera zaczyna się na początku Xx ^{To jest} stulecie, co do samolotu. Ale niewydolność siły silników i problemów ze stabilnością sprawia, że ​​rozwój jest znacznie dłuższy i losowy. Oprócz nawiasu Autogires, helikopter udaje się udowodnić swoją potencjalną skuteczność podczas II wojny światowej. Pierwszym w pełni kontrolowanym helikopterem był Bruguet Dorand Gyroplan-Laboratory z podwójnym kontarotatywnym wirnikiem 1935 ^{[[[ 3 ]} , ale pierwszym naprawdę opłacalnym helikopterem był Focke-Wulf z 1936 roku. Iii ^{To jest} Reich opracował helikoptery operacyjne w 1945 r. I wykazał swój potencjał w misjach uznania i ratowniczej, ale te ostatnie pozostaną bardzo mało używane.
Wojny przeprowadzone w latach 50. XX wieku przez Francję, w Indochinie, Algierii i Stanach Zjednoczonych, w Korei, a następnie w Wietnamie w latach 60. i 70. XX wieku, wykazują swoje interesy militarne w misjach penetracji, wsparcia, przeciwpożarowości, anty-kodek i za pomoc rannych.

Na poziomie technicznym pojawienie się pakowników umożliwiających rozwój cięższych, szybszych i bardziej niezawodnych urządzeń, które dają helikopterowi ważne miejsce w siłach zbrojnych, policji, bezpieczeństwie cywilnym i zwyczajach wielu krajów. Poziom cywilny, ze względu na bardzo wysoki koszt czasu lotu i konserwacji, tylko kilka uprzywilejowanych i niektórych kluczowych operacji ^{[[[ 4 ]} , skorzystaj z tego środków transportu i obsługi.

Podobnie jak w przypadku płaszczyzny, względna prędkość powietrza i skrzydła generuje działanie mechaniczne, które pozwala latać maszynie. Ale w przypadku helikoptera rotacja wspomnianego żagla generuje względną prędkość, w tym gdy jego kadłub jest nieruchomy w porównaniu z masą powietrza. Pozwala to helikopterowi ćwiczyć lot stacjonarny, podczas gdy samolot podlega prędkości „odrzucania”, poniżej której lot jest niemożliwy.

Przybliżenie de Froude

Zgodnie z teorią Froude moc niezbędna do helikoptera odpowiada zmianom ruchu nałożonego na kolumnę powietrza. Obliczenie tej zmiany jest przybliżone, ale prowadzi do prawidłowego wyniku w zakresie analizy wymiarowej.
Schematycznie, jeśli dokonamy przybliżenia, że ​​wirnik narzuca jednolitą prędkość cylindra powietrza, który ją przecina, siła F (W kg⋅m⋅s ⁻² ) generowane przez wirnik pochodzi z pewnego przepływu masy powietrza (w Kg⋅S ⁻¹ ) jest ustawiony na ruch z prędkością W (W M⋅S ⁻¹ ), siła jest produktem tych dwóch wielkości. Przepływ masowy przechodzący przez dyski ostrzy (w Kg⋅S ⁻¹ ) zależy od gęstości powietrza (w kg⋅m ⁻³ ), powierzchni S tego dysku (w M ² ) i prędkość W powietrze (w M⋅S ⁻¹ ), przepływ masy jest produktem tych trzech wielkości. Ogólnie rzecz biorąc, siła generowana przez wirnik jest zatem formy:

${DisplayStyle f = v^{2} .rho .s}$

Moc W (W kg⋅m ² ⋅s ⁻³ ) konieczne do stworzenia tej siły jest na pierwszy rzut oka energia kinetyczna (

${DisplayStyle ScriptStyle {frac {1} {2}}. M.V^{2}}$

) Dostarczone z każdym elementem tej kolumny powietrza na jednostkę czasu, więc przepływ masowy powietrza jest tym razem mnożony przez prędkość kwadratową:

${DisplayStyle w = {frac {1} {2}} v^{3} .rho .s}$

Średnica wirnika

Jak jakościowo widzimy, że stosunek [mocy władzy godowej] jest proporcjonalny do wyrzucania prędkości (średniej) powietrza. W przypadku danej motoryzacji (zatem danej maksymalnej mocy) i dla niezbędnego pchania (waga urządzenia) widzimy, że ciężar do obsługi może być tym ważniejszy, ponieważ prędkość wyrzucania przez wirnik będzie bądź słabszy:

${DisplayStyle v = 2W/f}$

, a więc

${DisplayStyle f = 2W/v}$

Ale drugie równanie wskazuje nam, że dla tej danej wagi i aby móc zrobić tę nałożoną prędkość, powierzchnia zmieciona przez wirnik musi być większa, ponieważ ciężar jest duży:

${DisplayStyle f = {frac {4.W^{2}} {f^{2}}}. Rho .S}$

, a więc :

${DisplayStyle s = {frac {f^{3}} {4.W^{2} .rho}}}$

To równanie wymaga tego dla danego silnika ( W ) i nałożona cena przenoszenia ( F ) Powierzchnia zmieciona przez wirnik musi być proporcjonalny do sześcianu masy, która ma zostać podniesiona, a zatem, z taką samą mocą, że średnica wirnika jest proporcjonalna do mocy 3/2 obciążenia. To jest powód, dla którego wirnik helikoptera jest tak duży: lepiej mieć długie i wolne blade niż krótkie i szybkie.

Długość blada spełnia praktyczne granice, ponieważ powyższa analiza wymiarowa zakłada, że ​​waga wirnika jest niska przed całkowitą masą, którą musi podnieść. Na przykład, aby zdjąć helikopter przez pedałowanie (helikopter ludzki (W) ), sportowiec 80 kg (Więc waży 785 N ) Rozwijanie mocy 250 W (Gęstość istoty powietrznej 1.3 kg m ⁻³ ) powinien użyć wirnika rzędu 1500 M ² , to znaczy ostrza ponad 20 metrów; Ale takie długie ostrza powodują problem z wagą.

Moc silnika

Moc W (w Watts) Minimum wymagane do utraty masowego helikoptera M (w kg) w lotu stacjonarnym wynosi:

${DisplayStyle w = {sqrt {frac {(mg)^{3}} {2rho s}}}}$

.

Lub

Konkretnie, dopuszczalne powierzchnie wirnika wynoszą około 10 M ² , a gęstość powietrza jest rzędu Pierwszy kg m ⁻³ . Za helikopter około 10 ton (

${DisplayStyle Mgsimeq 10^{7}}$

), niezbędna moc wyniesie około 10 ^dziesięć W . To wyjaśnia, że ​​helikoptery zostały opracowane tylko w praktyce, dopóki nie były dostępne wystarczająco mocne silniki.

Przybliżenia

Teoria Froude opiera się w szczególności na przybliżeniu, że powietrze ma zerową lepkość. Umożliwia przewidzieć moc niezbędną do przyspieszenia powietrza w dół, to przyspieszenie wytwarzające – na mocy działania działania – reakcja – siła na ostrzach skierowanych w górę.

W rzeczywistości, oczywiście, prędkość sieci powietrza przecinających wirnik jest zmiennym polem wektorowym. Dlatego nie można mówić o stałej prędkości, a poprzednie ilości są wynikiem integracji wielkości elementarnych na powierzchni wirnika; Ale to nie zmienia powyższej analizy wymiarowej ^{[[[ 5 ]} .
Ponadto straty z powodu lepkości, a także różne inne straty (moc wymagana do wirnika przeciwzaporzędnego, straty skrzynki transmisji, itp. ) Reprezentują około 50% minimalnej mocy falbanowych. Realistyczne oszacowanie mocy silników helikoptera można zatem uzyskać poprzez pomnożenie powyższego wzoru przez współczynnik 1,5.

Helikopter można ogólnie podzielić na ograniczoną liczbę pod-montażów: komórka, żagiel, grupa motocyklowa, kontrola lotu, krawędź, płaszczyzna, rachunki.

Komórka składa się z kadłuba i sprzętu do lądowania.

Skrzydło składa się, w najczęstszej konfiguracji, pojedynczego wirnika sustraktora i wirnika przeciwprawą zlokalizowanego na końcu belki z tyłu kadłuba. Wing czasami czasami przybiera postać utrzymujących wirniki, w równej liczbie, aby wyeliminować potrzebę środków przeciwprawienia. Na koniec, aby być kompletnym, możemy wspomnieć o następujących rzadszych konfiguracjach:

• Złożone śmigłowce, których żagiel obejmuje również stałe skrzydło (Lockheed AH-56 Cheyenne, Eurocopter X3);
• Śmigłowce, których żagiel jest podsumowany z pojedynczym sustraktorem wirnika, ponieważ funkcja antyprawy jest przeprowadzana za pomocą innych środków (Notar, Eurocopter X3).

Układ napędowy składa się z silnika tłokowego lub jednej lub więcej turbin powodujących wirniki.

Zamówienia lotów obejmują dźwignie i pedały ułożone w kokpicie. Elementy te są najczęściej podwojone, dla pilota i co -pilota. Główne zamówienia to:

• Cykliczna dźwignia skoku (Manche): Cykliczna kontrola kontroluje nachylenie dysk głównego wirnika, tworząc cykliczną modyfikację kąta ataku ostrzy, co ma konsekwencję modyfikacji kierunku ciągu wygenerowanego przez wirnik;
• Krok ogólny (lub zbiorowy): zbiorowy kontroluje średni kąt ataku na główne łopatki wirnika, który ma konsekwencję modyfikacji ciągu generowanego przez wirnik;
• Podnośnik zwiększa lub zmniejsza częstość występowania ostrzy wirnika ogona, a zatem generowaną przez niego siłę ciągu. W ten sposób bladary mają na celu obrócenie helikoptera w osi głównego wirnika dzięki wirnikowi ogonowi. Pęd RAC (wirnik antypełniający) musi umożliwić kompensację momentu obrotowego generowanego przez wirnik główny; Zatem każda zmienność mocy wprowadzona do giełdowego wirnika, a zatem pozycji kolektywu, wymaga działania w podnośniku.

Podzbiór sterowania lotem obejmuje również całą sterówkę łączącą dźwignie i pedały z wirnikami.

Na podstawie służebności wszystkie systemy, które zapewniają lub przekazują energię niezbędną do funkcjonowania helikoptera, a także życia na pokładzie:

• Obwód paliwowy dla silników;
• Obwód elektryczny do zasilania kontroli płaszczyzny i lotu;
• Obwód hydrauliczny do obsługi sterowania lotem, sprzętu do lądowania i innych (wciągarka itp.);
• Obwód klimatyzacji dla komfortu pasażerów.

Płaszczyzna to zestaw urządzeń elektronicznych (czujniki, kalkulatory, siłowniki, system komunikacji).

Konta są na ogół położone po bokach helikoptera. Są to kotwice, aby naprawić różne moduły, które samolot może zabrać. Mogą to być pociski, strąki obserwacyjne (suchy punkt odszkodowania) lub dodatkowe zbiorniki paliwa (punkt przenoszenia na mokro).

Różne wzory wirnika [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Istnieje kilka formuł konstrukcyjnych helikopterów.

Klasyczna formuła [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Najbardziej rozpowszechnione składa się z dwóch podstawowych części:

1. Główny wirnik, którego osi jest pionowa, zapewnia windę (podnoszenie z prędkości obrotu i występowania ostrzy), lot w tłumaczeniu we wszystkich kierunkach: pionowy, podłużny (przód, tył) i boczny. Zapewnia także kontrolę nastawienia na boisku i rolce helikoptera;
2. Rotor Leue ^{[[[ 6 ]} lub przeciwdziałający gole wirnik, zwykle nazywany „RAC” przez pilotów helikoptera, którego osi jest znacznie pozioma. Zapobiega odwróceniu się helikoptera, gdy główny wirnik obraca się i zapewnia koronkę. Pierwszym, który użył tego urządzenia do swojego urządzenia, był Rosjan Boris Yuriev w 1912 roku ^{[[[ 7 ]} .

Rotory kontrarotatyfy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ta formuła zatrudnia dwa główne wirniki skurczowe:

• Z dwoma tandemowymi wirnikami podnoszenia (jeden z przodu, drugi z tyłu). Głównym promotorem był amerykański Frank Piasecki;
• Z dwoma koncentrycznymi wirnikami pożądania (obracającymi się wokół tej samej osi), takimi jak urządzenia rosyjskiego producenta Kamova, które reagują na tę charakterystykę zdefiniowaną w 1862 autor: Ponton d’Amécourt. Konfiguracja koncentryczna jest z pewnością złożona, ale umożliwia bardzo wysoką stabilność lotu w stacjonarnej lub przy niskiej prędkości oraz zmniejszonej wielkości wirnika, co wyjaśnia jego sukces w przypadku firm ciężkich prac lotniczych, które często korzystają z rosyjskich helikopterów Kamov.
• Z dwoma SO -SO -CALED ROTORY „ZEWNĘTRZNE” (dwie osie wirnika „V”), których obrót jest synchronizowany tak, aby ich ostrza przecinają się bez dotykania podczas rotacji, podobnie jak maszyny niemieckiego producenta Antona Flettnera, pobrane przez amerykańskie Kaman, dyrektor K-Max, który według ich koncepcji ratuje również anty-padającego rotora.

Wirnik wyposażony w wyrzuty gazowe [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Kolejnym rozwiązaniem jest napędzanie pojedynczego wirnika z wyrzutnikami gazu o wysokiej prędkości umieszczonym na kawałkach ostrzy. Umożliwia to obejście bez wirnika przeciwprawie, wszystkie wysiłki aerodynamiczne są anulowane przez reakcję. Ta formuła była używana szeregowo tylko w rzadkich okazjach, podobnie jak w Sncaso Little Djinn, wyprodukowanym w latach 50. XX wieku.

Główna skrzynka transmisji (BTP) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

To pudełko transmisyjne, niezbędny element śmigłowca, umożliwia transmisję mocy silników do wirnika głównego, a także do anty -gliny wirnika (RAC). Jest wymieniony, aby spełnić kilka ograniczeń mechanicznych:

• redukcja prędkości (między ruchem „wejścia” i „wyjściowym”);
• Dostawa akcesoriów;
• Skierowanie narożne.

Zasadniczo składa się z kilku biegów zwanych „planetarnymi” i „satelitami” w celu zmniejszenia prędkości obrotu silnika (kilka dziesiątek tysięcy obrotów na minutę dla silników turbinowych) i przesyłania zasilania do głównego wirnika (ogólnie około 200 do 400 Tr/min Według średnicy wirnika), a także w RAC. Ta przekładnia mocy zakłada przekładnie (prawa, sprężania, powiększone pociągi itp.). W odniesieniu do przenoszonego momentu obrotowego i specyfiki stosowania smarowanie odbywa się pod ciśnieniem i chłodzone przez chłodnica. Branża budowlana obejmuje również jedno lub więcej darmowych kół, aby odłączyć wirnik silnika w celu uruchomienia, a także w przypadku awarii lub umożliwienia silnika bez przekładni. Freewreel jest typu Pebble: Pebbles utknęły między drzewem prowadzącym do faset i zewnętrznego pierścienia wolnego koła. Aby zapewnić ruch ruch bez wstrząsów, płyta systemu sprężynowego kamyka do zewnętrznego pierścienia. Niektórzy producenci zapewniają system obniżający się, który pozwala na stałe zwichnięcie kamyków: pozwala to na dostarczanie akcesoriów bez powodowania tylnych i głównych wirników. Akcesoria ustalone w branży budowlanej to na ogół te, które potrzebują energii mechanicznej: pompy hydrauliczne, alternatory, napęd wentylatora (obwód chłodzenia oleju BTP)…

LE ROTOR DIGINET [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Główne łopatki wirnika są na ogół napędzane przez silnik za pomocą skrzynki skrzyni biegów, nazywanej jego akronimem BTP (główne skrzynka skrzyni biegów).
Jednak próbowaliśmy również użyć siły reakcyjnej gazów spalin na końcu ostrzy jak na DJINN.

Mają asymetryczny lub symetryczny profil i działają w rotacji zgodnie z tą samą zasadą, co skrzydła samolotu. Rotor zawsze obracający się ze stałą prędkością kątową, to zmienność kąta występowania ostrzy (kąt utworzony między liną ostrza a wiatrem względnym) powoduje modyfikację zachowania wirnika. To działanie na „cykliki” służy do kontrolowania płyty samolotu. Na przykład, na przykład wirnik musi skłonić chwilę do ożywienia. W związku z tym modyfikujemy częstość występowania ostrzy, aby ich podniesienie było maksymalne przechodzące z przodu urządzenia i minimalne z tyłu urządzenia. Częstość występowania ostrzy zmienia się zatem w sinusoidalny sposób w zależności od ich pozycji na przełomie wirnika. Ta zmienność zapadalności jest zatem stosowana do zmian skoku i rolki. Jest kontrolowany przez pilota za pomocą cyklicznego uchwytu (odpowiednik uchwytu miotły na samolocie). Innym sposobem kontrolowania częstości występowania ostrzy odbywa się przy użyciu dźwigni kontroli ogólnych kroków (zwanych także „nie zbiorowymi”), kontrolowanej lewą ręką pilota. Zmienność występowania jest w tym przypadku identyczna dla wszystkich ostrzy, niezależnie od ich pozycji (postęp, niedawna itp.) I umożliwia kontrolowanie ogólnego podnoszenia wygenerowanego przez wirnik (w celu uzyskania wysokości lub zejścia).

Rotor Leue [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Główny ruch wirnika generuje kilka reakcji, która ma tendencję do obracania komórki wokół jej osi i w przeciwnym kierunku ( 3 ^{To jest} Prawo Newtona), z wyjątkiem przypadków dojrzałego wirnika według reakcji (patrz helikopter Djinn, z wyrzuceniem powietrza na końcu ostrza). Aby przeciwdziałać temu niepożądanym efektowi, umieszczamy (w przypadku helikopterów z pojedynczym wirnikiem głównym), na końcu wiązki ogonowej mniejszy i obracający się wtórny wirnik w znacznie pionowej płaszczyźnie zwanej „wirnikiem antypełniającym” (lub RAC). Obecność tego RAC jest bezużyteczna na helikopterze o sprzecznej zasadzie ( były. : Kamov), to znaczy złożone z dwóch głównych wirników jeden nad drugim i obracającym się w przeciwnym kierunku, anulując w ten sposób efekt momentu obrotowego. Moment reakcji zmienia się w zależności od częstości występowania ostrzy głównego wirnika (opór wiatru jest większy, ponieważ kąt, wraz z powiększaniem się liny ostrzy). Siła, którą należy zastosować, musi być również możliwa do ustawiania wirnika antypatrzowego, który jest uporządkowany przez dwa pedały („pallonnier”) znajdujące się u stóp pilota. W zależności od kierunku, w którym pilot działa na podnośnik (zatoniono z lewego pedału lub prawego pedału), zwiększa występowanie ostrzy RAC, co będzie przeciwdziałać kilku głównego wirnika („pociągnij” ogon) więcej) lub zmniejsza ten wpływ i który będzie miał wpływ na to, aby „zakręcić”.

Stacjonarny ruch w locie jest zamawiany za pomocą pallonu. W zależności od tego, czy główny wirnik działa w sensie godzinowym jak na francuskich, sowieckich i rosyjskich helikopterach projektowych; lub w sensie przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, podobnie jak w przypadku helikopterów amerykańskiego, brytyjskiego, włoskiego lub niemieckiego projektu (przed fuzją między Aerospace AG i aerospace Deutsche w celu utworzenia grupy Eurocopter), wirnik anty-topele będzie zlokalizowany z jednej strony lub drugi wiązka ogona lub jej oddech będzie skierowany w jednym lub drugim kierunku, jeśli zostanie osadzony w fenestronie.

Konwencjonalny wirnik przeciwprawy można zastąpić:

1. Dla problemów bezpieczeństwa przez system NOTAR (dla ” Brak wirnika ogona ), Który wykonuje tę samą akcję poprzez turbinę napędzaną silnikiem w dmuchaniu w ogon powietrza wyrzuconego przez szczeliny (McDonnell Douglas MD-520N). Jednak to rozwiązanie ma wadę nie do osiągnięcia skuteczności bardziej klasycznego RAC, ale z drugiej strony zmniejsza pasożytnicze działanie wiatru bocznego (absolutne lub względne);
2. Kolejne rozwiązanie, aby uniknąć użycia wirnika przeciwdziałającego płukanie, polega na umieszczeniu drugiego wirnika głównego z tyłu i skręceniu w przeciwieństwie do pierwszego i któremu w stosunku do kilku (Boeing CH-47 Chinook) ^{[[[ 8 ]} ;
3. Trzecia możliwość polega na zastosowaniu dwóch głównych wirników umownych znajdujących się obok siebie na masztach wirnika, jak na Flettner Fl 282 Kolibri lub K-Max Kaman ^{[[[ 8 ]} ;
4. Ostatnim rozwiązaniem jest nałożenie dwóch skurczowych wirników (tak zwanych współosiowych), jak na Kamov KA-50. Te dwa wirniki są odpowiedzialne za kontrolowanie helikoptera w trzech wymiarach dzięki wpływowi ostrzy ^{[[[ 8 ]} .

Kontrola pozioma [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Aby przesunąć helikopter w jednym czy innym kierunku, główny element podnoszenia wirnika jest nieznacznie zmieniany w pożądanym kierunku. Siła spowolnienia, prostopadła do płaszczyzny uformowanej przez obrót obrotowy na bok i wcześniej pionowy, zatem zostanie przechylona i pozwoli helikopterowi w pożądanym kierunku „zjeżdżalnia”. Uzyskuje się to poprzez selektywne zwiększenie częstości występowania ostrzy: to, co będzie miało większy wpływ, będzie miało również większy wzrost i będzie miało tendencję do wzrostu w porównaniu z innymi, powodując w ten sposób nachylenie wirnika.

W przypadku danego blada, podczas jego obrotu jego częstość występowania będzie się zatem różnić od danego kąta w celu zwiększenia, a następnie powrócić do tej samej wartości, gdy blada zakończy pełną wieżę. Ponieważ w każdej turze ostrza doświadczają modyfikacji ich występowania w powtarzający się sposób, te zmiany stanu nazywane są zmiennością cykliczną i z tego powodu polecenie, które powoduje te modyfikacje, jest nazywane „cyklicznymi, a nie kontrolą”, kontrolowaną przez prawą ręka pilota (patrz artykuł poświęcony cyklicznej płaskowyżu). Ponadto, w ten sposób usunięta siła zachowuje tę samą wartość i widzi swój pionowy składnik, faktycznie obsługując pożądanie samolotu, zmniejsza się, co powoduje jej depresję. Kompensuje to nieznacznie zwiększenie ogólnego wpływu ostrzy (lewa ręka), co będzie również wymagało korekty na poziomie podnoszenia.

Ostrza są bardziej animowane przez dwa rodzaje ruchów podczas całkowitego obrotu wirnika: beat (” trzepnięcie »W języku angielskim) w sensie pionowym i szlaku (” ołów/opóźnienie »W języku angielskim) w sensie poziomym. Są to przemieszczenia kątowe obecnej części ostrza w porównaniu z bladą stopą ustaloną na poziomie koncentratora wirnika. Ruchy te wynikają z sił aerodynamicznych wywieranych podczas lotu postępu: asymetria podnoszenia jest różnicą podnoszenia, która istnieje między połową postępu krążka wirnika a połową do tyłu. Wynika to z faktu, że w kierunku kradzieży względny wiatr jest dodawany do względnego wiatru obrotowego Avancaling Pale i jest unikany od rekultywach. Pale, który mija ogon i który postępuje po prawej stronie helikoptera, ma prędkość powietrza, która osiąga maksimum 3 H zegar. Gdy ostrze jest kontynuowane, prędkość powietrza jest zasadniczo zmniejszona do prędkości obrotowej powietrza nad nosem urządzenia. Opuszczając nos, prędkość powietrza stopniowo maleje, aby osiągnąć minimum o godzinie 9. Prędkość powietrza stopniowo wzrasta i osiąga prędkość obrotową, mijając ogon. Aby uniknąć przerwy od ostrza w punktach wymaganych w zgięciu, jest ono wyposażone w połączenia i przystanki lub specjalne amortyzatory. Nowoczesne materiały kompozytowe są wolne od tych stawów. Pierwszy helikopter bez stawów został BO 105 autorstwa Ludwiga Bölkow.

Maksymalna prędkość [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Kiedy helikopter rozwija się i wirnik główny, widoczny z góry, skręca w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, ostrza znajdujące się po lewej stronie samolotu awansują w przeciwnym kierunku do ruchu, a te znajdujące się po prawej stronie w tym samym kierunku w tym samym kierunku . Względna prędkość łopat po lewej stronie w porównaniu do powietrza otoczenia zmniejszy się wraz ze wzrostem prędkości helikoptera, podczas gdy prawa strona przyspieszy. Wzór po prawej stronie będzie zatem ważniejszy niż po lewej stronie. Aby pozostać stabilnym, kąt ataku ostrzy jest modyfikowany dzięki urządzeniu zwanym cyklicznym tacą zgodnie z kierunkiem ruchu ^{[[[ 9 ]} . Jednak poza 400 km/h , nie jest już możliwe zwiększenie częstości występowania ostrzy w celu zrównoważenia helikoptera z powodu „separacji warstwy granicznej” za przejściem bladym, a zatem nie można już zrekompensować podnoszenia nierówności. Wykorzystanie skurczowych wirników i skrzydeł, które przejmują pewną prędkość, pozwala przekroczyć ten limit ^{[[[ 9 ]} .

Mechanika pilotowania [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Kontrola napędu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Istnieją dwa elementy tego aerodynamicznego działania:

• Opór, który jest odpornością na awans. Z działania na wirnik helikoptera, następuje on po parie, która ma tendencję do obracania samolotu wokół jego osi, stąd potrzeba urządzenia antyprawy;
• Podnośnik, który podnosi urządzenie i kieruje samolotem.

Kontrola urządzenia opiera się następnie na zarządzaniu tym windą ^{[[[ dziesięć ]} .

Podczas gdy na samolotach okiennice pozwalają zmodyfikować podnoszenie skrzydeł, aby obrócić się … na helikopterze, jak na turbinach wiatrowych, krok jest zmieniany, więc nachylenie ostrzy. Istnieje jednak różnica. Jeśli w samolocie działamy indywidualnie na każdym zarządzaniu, na helikopterze kontrolujemy podnoszenie ostrza zgodnie z jego pozycją (azimut) w porównaniu do osi samolotu. Jest to rola cyklicznego płaskowyżu, głównej części urządzenia kontroli lotu.

Lot stacjonarny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Rotor helikoptera szkolonego ze stałą prędkością, pionowe podróże helikoptera są uzyskiwane przez zwykłą modyfikację bilardów ostrzy. Na tym etapie lotu podnoszenie ostrzy pozostaje identyczne podczas trasy wirnika.
Istnieje pozycja, w której ogólny podnośnik jest dokładnie przeciwny ciężarowi urządzenia: helikopter może pozostać nieruchomy. Jeśli jest niższe, urządzenie spada. Jeśli jest lepszy, idzie w górę.

• 

  Równowaga w locie stacjonarnym.

• 
• 

  Stabilizowane przemieszczenie lub tłumaczenie.

Pełne i tłumaczenie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Aby helikopter się rozwijał, wymaga siły za pomocą składnika poziomego. Jeśli zwiększymy podnoszenie ostrzy, gdy przechodzą za wirnik, ich plan rotacji przechyla się do przodu, dzięki bitej artykulacji łączącej każde ostrze z osą obrotu i nachylenie podnoszenia powoduje wymagany składnik poziomy. Jednak nadal istnieje główny element pionowy, który sprzeciwia się ciężarowi pozwalającym na powietrze w powietrzu, a poziomy komponent silnika generuje ruch postępu, dlatego przyspieszenie do prędkości, w której ogólna szlak (odporność na helikopter zaawansowany) będzie równoważony z helikopterem zaawansowanym) zrównoważy Komponent silnika.

Zasada jest taka sama, niezależnie od pożądanego kierunku ruchu.

Specjalny przypadek: lot w przypadku awarii silnika [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jeśli silnik (-ów) został zepsuty, pilot helikoptera musi powstać w motocyklach, jest to przypadek lotu specyficznego dla helikoptera, ale także do autogiru. Ten manewr może być podobny do samolotu samolotem.

Jeśli silnik (y) nie obraca się (NT), wirniki nie są już szkolone. Rotory mogą nadal obracać się dzięki bezpłatnemu kołem i względnym wiatrze, który wieje przez główny wirnik (Froude Law). Ponieważ ostrza nadal się obracają, helikopter nie spadnie jak kamień, jego upadek jest spowolniony, a nawet kontrolowany, tylko jego prędkości poziome i pionowe są nadal zbyt duże, pilot wykona różne działania, aby przynieść jego helikopter w konfiguracji pozwalając na delikatne miejsce.

Podczas awarii silnika pilot helikoptera musi wykonać następujące działania:

Podświetlanie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Pilot ma szybkie obniżenie ogólnego etapu (aż do przystanku przy pełnych małych krokach w razie potrzeby), a następnie utrzymanie diety wirnika na autoryzowanej plaży (wskazanej na odpowiednim instrumencie) zgodnie z ręcznym lotem od producenta producenta urządzenie. Jest to kwestia pozostania poniżej maksymalnej autoryzowanej diety wirnika głównego.

Zejście [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Konieczne będzie zatem Pozioma prędkość około 50 do 70 Kt ^{[Wymagana precyzja]} podczas zejścia. Pilot może przyjąć prędkość, jakiej życzy według aerologii i ulgi. (Wskaźnik upadku może nadal wzrosnąć do 1500 – 2000 ft/min ). Pilot będzie musiał wybrać odpowiedni sektor lądujący do lądowania z przednim elementem wiatru (to znaczy z mniej lub bardziej przednim wiatrem wiatrem).

Lądowanie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Na wysokości podłogi w zależności od kilku czynników (rodzaj helikoptera, szybkość zejścia, prędkość czystej, a także końcowa prędkość gleby), będzie musiał zastrzelić ogólny kontroler kroków, aby zwiększyć podnoszenie i zmniejszyć prędkość zejścia, ty musi następnie zrobić migotać Ponownie pojawiając się maszynie. . migotać Umożliwi zmniejszenie (złamanie) prędkości poziomej, aby móc lądować, ślizgać się bezpiecznie lub umieszczone płasko, jeśli gleba lub środowisko nie pozwala na miejsce.

Finał fazowy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Na wysokości od 3 do 10 stóp (od 1 do 3 metrów) weź zerową lub bardzo lekko dodatnią płytkę i podtrzymuj maszynę do ogólnego etapu, aby amortyzować kontakt z glebą, przekształcając energię kinetyczną wirnika na wytrzymałość podtrzymywania . Sztuka motocykla leży w dawce tego kroku: wykonane zbyt wysoko, urządzenie znajduje się bez wież wirników, dlatego bez podnoszenia i ryzyka uderzającego w glebę gwałtownie, przeprowadzone zbyt późno lub źle dawno, a urządzenie uderzyło w podłogę z Znaczna prędkość pionowa i może być również poważnie uszkodzona, a nawet zniszczona.

Helikopter ma znaczącą przewagę w samolocie: jego zdolność do wykonania lotu stacjonarnego (utrzymanie stałej pozycji w locie – lub pożądania -), co pozwala mu dotrzeć do miejsc niedostępnego do swojego stałego odpowiednika, który prawie zawsze musi korzystać z torów. W zamian helikopter potrzebuje znacznie mocniejszego silnika, aby podnieść z ziemi, ograniczając jego pojemność.

Szczególnienie, które czynią zainteresowanie śmigłowca, to jego zdolność do startu i lądowania w pionie, jego możliwy dostęp do wąskich miejsc oraz możliwość poruszania się powoli i we wszystkich osiach (w szczególności bocznej i do tyłu). Helikopter jest zatem wyposażony w manewrowość dostosowana do wielu konkretnych sytuacji.

Zastosowania cywilne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

„Działalność obywatelska” nazywane są wszystkim, co nie jest wyraźnie wojskowe. Dlatego obejmują one, oprócz prywatnych helikopterów i spółek pracy pasażerskiej lub lotniczej, działalność lotnictwa cywilnego zwana „parapublicznym” jako usługi:

Bezpieczeństwo i pomoc [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Transport [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Inne zastosowania [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Rozprzestrzenianie się rolnictwa (dyspersja nawozu lub wody na trudno dostępu do powierzchni);
• Walka antyakridiańska: dyspersja w atmosferze produktów w celu eliminacji owadów (ogólnie w Afryce);
• Szkoła (szkolić prywatnych pilotów i profesjonalistów lub zachować kwalifikacje i umiejętności);
• Loty techniczne: loty konserwacyjne, loty badań topograficznych / elektrycznych (w ostatnich przypadkach urządzenie musi być specjalnie wyposażone do tego rodzaju stwierdzeń); sztuczny spust lawiny śniegu;
• Strzały lotnicze lub raporty ze zdjęciami lub wideo ( Ziemia z nieba W Dom lub Paris-Dakar i Tour de France, Pekin Express );
• Prace w trudnych miejscach dostępu (np.: Góra, Wyspy): Budowa linii elektrycznych, wyciągów narciarskich, miejsc na wysokościach (np. Ufichety, stacje podnoszenia narciarskie), pomoc personelu w realizacji pracy;
• Nadzór mocy lub turbin wiatrowych;
• Instrukcja danych wykorzystywana do kalibracji stacji do emisji fali o wysokiej częstotliwości;
• Dla tego konkretnego rodzaju misji może być konieczne konkretne poszukiwania wydobycia);
• Pomoc sejsmiczna w badaniach naftowych.

Zastosowania wojskowe [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W armiach różne rodzaje helikopterów są używane do wielu zastosowań: jako helikopter rozpoznawania, manewrowania i helikoptera napaści, helikopter bojowy dla kontroli antytankowej, anty -powietrznej, bliskie wsparcie i ochrona oddziałów naziemnych lub innych helikopterów , helikopter dla żołnierzy lub sprzętu, ewakuacja zdrowia, ratowanie, dowodzenie i wojna elektroniczna, walka antysubmarynowa, itp.

Od drugiej wojny światowej po Koreę i Indochinę helikoptery wojskowe zapewniają przede wszystkim rolę wspierającą w obserwacji artylerii i ewakuacji zdrowia ^{[[[ dwunasty ]} . Od połowy lat 50., dzięki postępowi poczynionym przez Francuzów w Algierii i Howze Board (W) W Stanach Zjednoczonych helikopter rozszerza swoje zastosowanie do uzbrojonego transportu taktycznego, którego najbardziej znanym przykładem jest z pewnością UH-1 Huey Zatrudnione w szeroki sposób przez Amerykanów w Wietnamie. Podczas gdy jego uzbrojenie staje się ważniejsze, jego misje rozszerzają się i widzimy, jak pojawia się w połowie lat 60. XX wieku atak helikoptera, specyficzny dla ognia, w postaci kobry AH-1, który jest zbudowany z podwozia Huey . Wreszcie w latach siedemdziesiątych i 80. XX wieku nastąpiło pojawienie się helikoptera manewrującego, opracowanego przez Sowietów, a następnie Amerykanów z perspektywy konwencjonalnej wojny w Europie. Jest to złoty wiek helikoptera bojowego (lub aerokomb), który następnie interweniowałby zdecydowanie w celu obsługi „owijania pionowego”, które pozwoliłoby na pobranie wroga w szczypce ^{[[[ dwunasty ]} .

We Francji Lotnictwo armii (ALAT) łączy około 70% helikopterów armii francuskiej i jest integralną częścią armii tego kraju, głównie służącym na poparcie żołnierzy w żołnierzach Sol, czy to w Walka (na przykład antytank) lub podczas tankowania. Jego główny składnik opiera się na helikopterach, których różnymi rolami są oświetlenie sił na ziemi (czołgi i piechota), lokalizację celów artylerii, zaangażowanie przeciwnych sił oświetleniowych, a także usuwanie i odzyskiwanie i odzyskiwanie Żołnierze w strefie wroga. Ilościowo jego park lotniczy reprezentuje helikoptery w 2015 r. (285 Puma , 51 Tigre (67 planowane), 75 SA.330 Puma, 110 SA.341 Gazelle, 8 Caracal i 15 NH90 Caiman (74 zaplanowane).

Jego odpowiednikiem w armii amerykańskiej jest oddział lotnictwa armii Stanów Zjednoczonych, Brygada 1 HEERESFLIEGERTRUPE i LUFTBEWEGLICHE 1 (z) Dla byłego National Volksarmee i obecnego niemieckiego Bundeswehr i Army Air Corps w armii brytyjskiej.

Dron helikoptera to bezzałogowy helikopter skierowany ze stacji lądowej i używany głównie jako dron nadzoru.

Śmigłowce w szczególności podlegają przepisom dotyczącym bezpieczeństwa powietrza i zarządzania przestrzenią powietrzną.

Francja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

We Francji śmigłowce operacyjne dla transportu publicznego wymaga licencji operacyjnej i certyfikatu przewoźnika lotniczego (CTA) zgodnie z przepisami europejskimi N ^O 965-2012 z 5 października 2012 ^{[[[ 13 ]} . Wykorzystanie helikopterów z mniej niż trzema pasażerami na pokładzie lotów lokalnych nie podlega wymogowi CTA ^{[[[ 14 ]} .

Europa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W Europie nowe europejskie rozporządzenie opublikowane przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotnictwa (AESA), znana jako „Europejska regulacja powietrza (965/20012)”, reguluje transport publiczny pasażerów helikopterów (obowiązek od czasu 28 października 2014 ). Ze względów bezpieczeństwa w szczególności zabrania helikopterów Monomotor przelotu nad zamieszkanymi obszarami, które nie mają „natychmiastowych obszarów zbierania”. Upoważnione helikoptery będą wyposażone w dwa „wydajne” silniki zdolne do zapewnienia „działalności w klasie 1”, to znaczy zgodnie z DGAC „Dzięki takim występom, że w przypadku awarii najbardziej niekorzystnej grupy motocyklowej helikopter może albo wylądować w użytecznej odległości w celu przerwanego startu, albo kontynuować lot w bezpiecznym miejscu do odpowiedniego obszaru lądowania, według momentu, w którym nastąpi awaria ” .

W 2014 r. We Francji będzie około tysiąca helikopterów cywilnych w służbie w wieku 50 lat % bliźniacza ^{[[[ 15 ]} A wśród tych helikopterów, zgodnie z francuskim Unii Helikoptera (UFH), stosuje się 480 maszyn (z których trzy czwarte są monomotywowe) (przez 80 firm) do transportu cywilnego, a zatem trudności są trudności ^{[[[ 16 ]} , szczególnie w celu przeglądu regionu Paris ^{[[[ 17 ]} .

Obszar aktywności [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Helikoptery zatrudniają dużą liczbę osób na całym świecie pracujących nad kadłubem, turbinami, na instrumentach pokładowych lub marketingu maszyn.

Zatem, jako ilustracja, firma Airbus Helikopters, wiodący na świecie producent helikopterów, zatrudnia prawie 16 000 pracowników na obrót w wysokości 4,8 miliarda euro w 2010 r. (W porównaniu do 3,8 miliarda w 2006 r.), Sikorsky Aircraft Corporation zgromadzi 14 000 pracowników w 2007 r. W 2006 r. W miliardach euro Turbomeca 6200 osób za 950 milionów euro w obrotach Bell Aircraft Corporation zatrudnia 10 200 pracowników na obrót w 2010 r. W wysokości 3,241 miliarda dolarów, a Agustawestland ma obrót w wysokości 3,5 miliarda euro w 2009 r. Dla 14 300 pracowników. W 2001 r. Eurocopter miał globalny udział w rynku 40% i 30% w Stanach Zjednoczonych. Globalny udział w rynku Eurocoptera na rynku cywilnym i Parapublic wyniósł 52%, znacznie wyprzedzając jego pierwszego konkurentów Bell, Agusta, Boeing i Sikorsky.

W 2012 r. Eurocopter dominuje na rynku helikopterów cywilnych, który domaga się 44% dostaw na rynku światowym dla cywilnych i parapublikacji (policja i służby ratunkowe) na rynek o wartości 750 helikopterów (25% dla Bell i 16% dla włoskiej Agusta Westland) ^{[[[ 18 ]} . Na rynku wojskowym (na rynku 698 samolotów) amerykański Sikorsky jest liderem przed rosyjskimi producentami, z których każdy ma 24% i eurocopter z 18% udziału w rynku.

Rynek helikopterów stanowi średnio 1600 dostaw rocznie. Pod koniec 2010 r. Globalny rynek helikopterów rozkłada się schematycznie 40% w części obrony, 11% dla lotnictwa biznesowego, 7% dla sił policyjnych, 4% dla przemysłu gazowego i ropy naftowej oraz 4% dla ewakuacji medycznej ^{[[[ 19 ]} . EuroCopter dostarczył klientom 588 helikopterów w 2008 r. W stosunku do 488 w 2007 r. I 558 w 2009 roku ^{[[[ 20 ]} . Jego główny konkurent, American Sikorsky, odnotował wzrost sprzedaży o 50% w 2007 r. Do 4,8 miliarda dolarów.

Według prospektywnego badania Rollsa Royce’a, producenta turbin, prawie 16 000 nowych helikopterów zostanie usługi w ciągu najbliższych 10 lat za szacunkową kwotę 141 miliardów dolarów na maszyny i 13,3 miliarda dla turbin. Rynek cywilny przyniesie wzrost wraz z planowanym wzrostem wolumenu o 50% dostaw (wyprodukowanych 9095 produktów) o wartości 31,5 miliarda dolarów ^{[[[ 21 ]} . Globalne zapotrzebowanie na helikoptery wynika z zapotrzebowania na helikoptery na platformy naftowe lub samoloty dla klientów biznesmenów.

Wśród trendów zaobserwowanych na początku 2013 r. Na rynku helikopterów obserwujemy kontynuację wysokiego popytu na helikoptery transportowe przez przemysł ropy naftowej i gazowej, popyt na rynku usług medycznych w nagłych wypadkach, a wreszcie pojawienie się rynku leasingowego ^{[[[ 18 ]} . Targi Heli-Expo 2013 w Las Vegas potwierdzają dobre zdrowie rynku helikopterów, które zostały bardzo źle traktowane z powodu kryzysu finansowego w 2009 i 2010 roku.

Główni producenci [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Sztuka [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Malarstwo i fotografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Little pomalowane, helikoptery są bardziej sfotografowane. Pod tym względem istnieje wiele ilustracji helikopterów. Wśród słynnych zdjęć są zdjęcia Huberta van es, Helikoptery na dachu , reprezentując ewakuację Saigona w helikopterach Huey podczas amerykańskiej trasy w 1975 r.

Kino [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Wśród filmów i serii skoncentrowanych na helikopterze są:

Filatelistyka [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Śmigłowce znajdują się na wielu znaczkach na całym świecie, w których czasami były narysowane w ramach serii takiej jak w Kampuchéa w 1966 roku.

Modelowanie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Helikoptery wzbudziły zainteresowanie samolotów zmniejszonych miłośników modeli. Śmigłowce z kontrolowanymi przez radio, w rękach potwierdzonych pilotów, są w stanie sprawić sprawność (lot 3D lub aerobatyki), które nie są możliwe z helikopterami o wielkości życia.

Muzeum [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Salony i wystawy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Helikopter pomysłowości lub Helikopter Mars Scout (MHS) jest małym helikopterem nieco poniżej dwóch kilogramów opracowanych przez American Space Agency, NASA, która jest wdrażana na zasadzie eksperymentalnej, na ziemi planety Mars podczas misji przestrzennej w marcu 2020 r. Wprowadzona 30 lipca 2020 r. którego lądowanie odbyło się 18 lutego 2021 r. MHS wykonał około trzydziestu lotów między lutym a wrześniem 2022 r.

• Debay yves, Helikoptery bojowe , Paryż, historia i kolekcje, 1996 (ISBN 978-2-908182-51-4 )
• Henri-James Maze (Eurocopter France), Jean-Jacques Philippe (Oneera), Silent Helikopter, program badawczy w Progress, rzeczywistość jutra , W Nowa recenzja aeronautyczna i astronautyka W N ^O 2, Czerwiec 1994 (ISSN 1247-5793 )
• (W) J. Gordon Leishman, Zasady aerodynamiki helikoptera , Cambridge New York, Cambridge University Press, 2006 , 864 P. (ISBN 978-0-521-85860-1 W Czytaj online )
• Georges Doat W Zarządzanie helikopterem , Levallois-Perret (Hauts-de-seine, Altipresse, 2006 , 159 P. (ISBN 978-2-911218-43-9 )
• Drelich Courvoisier W Helikopter: instrukcja pilotażowa , Paris, Chiron Ed, 1999 (ISBN 978-2-7027-0610-7 )
• kolektyw, Atlas helikoptera , Paris issy-les-moulineaux, Atlas Glénat, 2002 , 235 P. (ISBN 978-2-7234-3368-6 )
• Patrice Gaubert , Lucômeters, Homery Middle with Michelin Et Philippete, Helikoptery wielkie eposy francuskich rotacyjnych żagli , Les Echelles, Special Mission Roductions, 2009 , 125 P. (ISBN 978-2-916357-28-7 )
• René Mouille, Pięcia rożna: prawie plastikowe helikoptery , W Recenzja Aerospatiale , specjalna sprawa 20 lat lotu W Styczeń 1990
• Bernard Bombeau W Helikopters: Genesis, od Léonardo da Vinci po Louis Breguet , Tuluzy, Privat, 2006 , 358 P. (ISBN 978-2-7089-9205-4 )
• Generał Michel Fleurence, pułkownik Bertrand Sansu i in. ( Pref. generał armii powietrznej Jean-Paul Palomeros), Historia francuskich sił powietrznych i helikopterów , Vincennes, Air Helicopter Association, 2012 , 667 P. (ISBN 978-2-7466-3439-8 , OCLC 870299330 )
• Dowódca Mr. Lamé, Lot pionowy i niezależny winda, helikoptery-gestyères-heaelicopter samoloty , Paryż, księgarnia życia technicznego i przemysłowego, 1926 ( Czytaj online )
• Alain Ernoult, Zwariowany W Październik 2016 , 311 P. (ISBN 978-2-7324-7698-8 ) , Strony 276-285

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]