Helmut Griem – Wikipedia

Helmut Grams , urodzony 6 kwietnia 1932 w Hamburgu i zmarł 19 listopada 2004 W Monachium jest niemieckim aktorem i dyrektorem.

Pochodząca z rodziny robotników Helmut rośnie w kontekście wojny, ale także w „Kulcie ciała i rasie, droga dominującej ideologii” (Ciné Revue) i znajduje swoje pierwsze przyjemności w literaturze niemieckiej zatwierdzonej przez nazistowską dietę . Pod koniec wojny jest 13-letnim przedolekcją. Dilapidacja Niemiec i przepadek obywatelski jego ojca popchnęły młodego mężczyznę na niewłaściwą ścieżkę, pozostawiając sobie w rozłożonym społeczeństwie. Jest częścią zorganizowanego paska, który atakuje i zamienia konwoje podaży podstawowych potrzeb. Jednak ucieka od wyróżnień: kiedy jego ojciec zostaje rehabilitacyjny, przekazał literaturę maturalną i studiów na University of Hamburg.

Griem jest zaznajomiony ze wszystkimi głównymi scenami niemiecką: The Thalia Theatre i Deutsches Schausspielhaus w Hamburgu, Burgtheater w Wiedniu, scenach berlińskich (zwłaszcza Schillertheater), Kammerspiele w Monachium, a wreszcie pozostałości, a także resztek, a reszta resztek. W 1968 roku wygrał Prix dla najlepszego aktora w berlińskiej scenie 10 000 marek, które zaoferował studentom potrzebującego dramatu.

Helmut zaczyna się w podróżnym oddziale, teatrze Frei Haus, a następnie dołączył do Hamburger Buchfinken Literary Cabaret. Dyrektor Grand Théâtre de Hamburg zauważa go i zatrudnia, aby zastąpiła uniesiona stopa, główny aktor sztuki Zaklinacz deszczu . Pozostaje w tym prestiżowym establishmentie do 1957 r. Aktor został wówczas zaangażowany przez Kölner Theatre. W tym samym czasie próbował w telewizji, w adaptacji nowego Pierre i John Maupassant i gry Złamany dzban Heinricha von Kleist i w kinie w Fabryka oficera SS Frank Wisbar (który najwyraźniej zaprzyjaźnia się z nadchodzącą pracą) i jako młody po raz pierwszy zagrożony nijaką w musicalu Mademoiselle’s Dream All-the-World przez Helmut Käutner. Doświadczenie na dużym ekranie prawie go nie przekonuje, a nawet rozczarowuje go, zgodnie z jego własnym przyjęciem.

Jego długa współpraca z reżyserami Hansa Lietzau i Hansa Bauer zakończyła się w 1973 roku i oznaczała odległość od sceny.

Sam Helmut Griem Etenes działa jak Długość podróży w noc Od Eugene O’Neill do Kammerspiele Münchner. Nie mógł rozpocząć pracy, którą zaplanował w grze Jeden i drugi de Botho Strauss.

W kinie internacjonalizuje swoją karierę filmową w 1962 roku, pracując we Włoszech z Luchino Visconti, dwukrotnie, a we Francji z Michelem Deville (w lżejszym rejestrze).

Ostatecznie aktor niewiele będzie współpracować z głównymi dyrektorami swojego kraju, oprócz Volkera Schlöndorffa i Rainera Wernera Fassbinder (za występ w serii Berlin Alexanderplatz ), do którego możemy dodać Hans Geissendörfer – dla Szklana komórka (wymieniony do Oscarów) i Magic Mountain w telewizji – i Peter Fleischmann dla Choroba Hamburga (w scenariuszu Roland Topor). Z drugiej strony zwraca się do filmów podpisanych przez włoskiego Valerio Zurlini (The Tatarowa pustynia ), Polski Krzysztof Zanussi, francuski Chantal Akerman, Jacques Rouffio (z Roma Schneider) i Claude Chabrol (do adaptacji Goethe na małym ekranie), Amerykanie Lamont Johnson i Stuart Rosenberg ( Damnés Voyage Z Oskar Werner).

W telewizji Griem szczególnie bada żyłę literacką, od Dostojewskiego po Arthura Millera przez Anouilh; Uosabia Bel-Ami, bohatera Cynique Maupassant i Dona Carlosa de Schillera. W innym żywie ucieleśnia Rommel Spisek przeciwko Hitlerowi . Późno Helmut Griem pojawia się w międzynarodowych produkcjach, takich jak Pierre le Grand I Charlemagne .

Oprócz wielu filmów i filmów telewizyjnych dwie role oznaczały karierę Griem. Z jednej strony, w Cholernie Z Luchino Visconti Helmut po raz kolejny ucieleśnia oficera SS, który ucieleśnia absolutne zło. Tak więc jego postać, tajemniczy Aschenbach, ambasador nazistowskiego reżimu z rodziną von Essenbeck, staje się aniołem zatracenia, który doprowadzi dynastię przemysłową do najbardziej całkowitego przepadku, przekształcając spadkobiercę (Helmut Berger) w instrument dekadencji i szaleństwo. Z drugiej strony w filmie żywającym Oscara Kabaret Z Boba Fosse gra rolę bogatego barona Maximiliana von Heune, obok Lizy Minneli i Michaela Yorku.

Zmarł 19 listopada 2004 w Monachium. Jego grób znajduje się na cmentarzu Ohlsdorf w Hamburgu.

Teatr [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Filmografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W kinie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W telewizji [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Postsynchronizacja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Helmut Griem nadał głos Jamesowi Garnerowi ( Seksowna! ) i Sam Shepard ( Homo Faber ).

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]