IAI Kfur – Wikipedia

L ‘ Hej („Lionceau” po hebrajsku) to wszechstronny samolot wojskowy łowcy, zaprojektowany na początku lat siedemdziesiątych. Jest zaprojektowany na podstawie francuskiego Dassault 5. Jest wyposażony w izraelską wersję konstrukcyjną General Electric J79 Reactor i izraelską płaszczyznę projektową. Ten samolot jest jedną z niewielu izraelskich produkcji lotniczych przeprowadzonych po 1968 r. I przed porzuceniem projektu Lavi, pod presją Stanów Zjednoczonych w 1987 r.

Początki KFIR pochodzą z embarga narzuconego przez Francję w 1969 28 grudnia 1968 ), Prezydent Charles de Gaulle decyduje embargo na Bliskim Wschodzie (dla Izraela dotyczy to głównie gwiazd Sa’AR III i Mirage 5).
W związku z tym państwo hebrajskie nie jest już w stanie dostarczyć lotnictwa wojskowego łowcom Mirage i częściom zamiennym. Władze decydują się na opracowanie krajowego łowcy produkcyjnego. Rząd Izraela uruchomił następnie dwa projekty ^{[[[ 2 ]} :

• projekt Okno a , budowa urządzenia zgodnie z planami Mirage 5 (staje się Nesher);
• projekt Okno b , który następnie obejmował zmianę reaktora ATAR 9C przez General Electric J79 dla projektu RAAM A.

Aby aktywnie przyczynić się do szybkiego rozmieszczenia tej autonomii pod względem lotnictwa wojskowego, Mossad podchodzi do szwajcarskiego inżyniera Alfreda Frauenknechta wiosną 1968 r., To poprzez izraelski jelit wojskowy w Bern, generał Nechemia Khan ówczesny pułkownik Zwi Alon. Dwa ostatnie zostaną uznane przez rząd szwajcarski przez persone nonn ^{[[[ 3 ]} .

Alfred Frauenknecht był dyrektorem technicznego oddziału oddziału propelentów fabryk Sulzer w Winterthour. Ta ostatnia firma, Szwajcar, wówczas produkcja w imieniu spółek lotniczych Snecma i Dassault, motoryzacja francuskich samolotów bojowych Mirage 3, w szczególności reaktora ATAR-9-C.

Alfred Frauenknecht postanowił zatem wziąć udział w przekierowaniu bardzo tajnych dokumentów, których miał nadzorować zniszczenie w imieniu swojej firmy, w ramach archiwów mikrofilmów tajnej dokumentacji na papierze.
Cała ta bardzo szczegółowa dokumentacja reprezentowała odpowiednik około dwudziestu pól dokumentów i planów, setki kilogramów archiwów: rysunki części napędowych, opisy metod pracy, narzędzia przemysłowe narzędzi maszynowych, specyfikacje elementów i procesów ^{[[[ 4 ] W [[[ 5 ]} .

Izraelskie wojskowe badania lotnicze zyskają zatem prawie trzy lata, unikając znacznych wydatków (szacunkowe wydatki, przez sam Alfreda Frauenknechta, od 700 do 800 milionów franków) na ich badaniach i rozwoju w ramach tego izraelskiego projektu płaszczyzny walki. ^{[[[ 6 ]} .

Alfred Frauenknecht, aresztowany 23 września 1969 r., Powiedział za swoją obronę, że działał ona według współczucia dla Izraela, ale dochodzenie szwajcarskich służb przeciwdziałania i sprawiedliwości ustanowi kwotę 860 000 franków szwajcarskich za cenę tego przeniesienia nielegalnego techniczny.

Na początku 1970 r. Zmodyfikowano dwa mirage IIIBJ do noszenia generalnego reaktora elektrycznego J79. Aby zintegrować J79, konieczne było zmodyfikowanie podstawowej struktury komórki, kadłub został skrócony i poszerzony, a także wejścia powietrza. Podwozie i brzuszna część samolotu zostały wzmocnione ^{[[[ 7 ]} , samolot utrzymujący tę samą sylwetkę co Mirage III.

Rozwój [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Nagroda vol, prototyp 19 października 1970 Podczas oficjalnej premiery urządzenia w 1975 r. IAI dokonano kolejnych ulepszeń (początkowy model produkcyjny o nazwie C-1 do ostatniej globalnej wersji o nazwie C-10):

• Lepszy silnik z reaktorem General Electric J79-17 (który wyposaża F-4 Phantom II ), który jest silniejszy niż reaktor mirage i oferuje zmniejszone zużycie paliwa;
• Plany kaczki zamontowane na wejściach powietrznych w celu poprawy manewrowalności;
• Dodatkowe punkty konta i większa pojemność przenoszenia (całkowite obciążenie 6 038 kg );
• Ulepszona elektronika i lepsza ergonomia na pokładzie (wśród innych DMM (cyfrowa mapa ruchomy) i elektroniczne systemy przeciwdziałania).

Kfir/F-21 w kolorach amerykańskiej marynarki wojennej.

Solidność i sukces samolotu na Bliskim Wschodzie Sectors umożliwiły uzyskanie pewnej liczby zamówień eksportowych: Kolumbia, Ekwador i Sri Lanka. Ponadto Stany Zjednoczone wynajęły kilka KFIR (wyznaczone F-21) w latach 1985–1989, aby wyszkolić swoich pilotów poprzez symulację „atakujących”.

Sześć Kfir C2, byłych Izraelczyków, zostało nabytych przez firmę wsparcia operacyjnego w Airborne Tactical Advantage Armie ^{[[[ 8 ]} w 2002.

Aparat ten nie służy w siłach zbrojnych Izraela od 1996 r. Zbudowane kopie były przechowywane w różnych miejscach w kontekście hipotetycznych potrzeb działania lub, co więcej, sprzedaży eksportowej. W tym ostatnim scenariuszu cytujmy polecenie 24 samolotów typu C-10 przez Kolumbii Czerwiec 2008 .

Kolumbijskie kfiry zostały standardowe Blok 60 W grudniu 2017 r. IAI było w tym dniu w negocjacjach ze Sri Lanką i firmą ATAC, aby zmodernizować swoje urządzenia ^{[[[ 9 ]} .

Ponieważ reaktor J79 jest produkowany na podstawie licencji amerykańskiej, wszystkie eksport KFIR podlega autoryzacji rządu Stanów Zjednoczonych, który ma ograniczoną sprzedaż KFIR.

Ofensywa w Libanie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Oprócz pierwszej operacji bombowej w Tel Azia (Liban) w 1977 r., KFIRS najlepiej doświadczył testu pożarowego z 1978 r., Podczas operacji Litani: przeprowadzili naloty bombowe na stanowiska palestyńskich jednostek bojowych OLP, ale także przeciwko armii syryjskiej . W 1982 r., Podczas operacji pokojowej w Galilei, ponownie zostali użyte w ofensywach w południowym Libanie, głównie w misjach wsparcia naziemnego. W następnej dekadzie ich zobowiązanie zrekompensowało również atakowanie jednostek Hezbollah, podobnie jak operacja sprawiedliwości renderowana w 1993 roku.
Chociaż przygotowany do możliwości walki powietrznej, KFIR nigdy nie został zaprojektowany do nałożenia supremacji melodii i dlatego niewiele zilustrował misje bombowe.

Konflikt na Sri Lance [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Podczas wojny domowej na Sri Lance Kfir sił powietrznych Srulankais rozpoczął podczas misji przeciwko separatystom tamilskim. Początkowo ten kraj zamówił sześć kopii modelu KfiR C-2 i modelu typu TC-2 (szkolenie) w 1995 r. W 2005 r. Nakładowano dziewięć innych urządzeń, aby ukończyć flotę ataku naziemnego. W ramach umowy dwustronnej samoloty były obsługiwane w okresie nieokreślonym przez izraelskie załogi.

Konflikt w Kolumbii [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Dwanaście kopii typu C-2 KFIR, przekonwertowanych od czasu modelu C-7, zostało zintegrowanych z kolumbijskimi siłami zbrojnymi w 1989 r. Urządzenia te są używane głównie w misjach wsparcia naziemnego, w obliczu jednostek terrorystycznych FARC.

Kolumbijskie siły powietrzne, które muszą ich wykorzystywać do 2023 roku, napotyka wiele problemów (5 z 24 samolotów, które następnie dostarczono w 2015 r.) Z tymi samolotami dostarczonymi przez Izrael i które miały przestarzałe. W obliczu odmowy ich przedłużenia rządu, tuzin pilotów postanowiło w 2015 r., Aby zażądać zastąpienia tych urządzeń, które są jedynymi samolotami obrony powietrznej i kolumbijskim atakiem lotniczym ^{[[[ dziesięć ]} . W 2017 r ^{[[[ 11 ]} .

Równik [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Kfir sił powietrznych Ekwadoru

W 1981 r. Equator podpisał umowę na zakup dziesięciu Kfir C2 (byłych Izraelskich Sił Powietrznych) i dwóch TC-2. Urządzenia te zostały odnowione przez IAI. Te Kfiry weszły do ​​działania w 1995 r. Podczas wojny Cenepa między Peru a Ekwadorem.
Napięcia są nadal trwające w 1996 r., Ekwadorskie siły powietrzne postanawia kupić cztery dodatkowe Kfir C-2. W 1999 r. Wszystkie Kfir C-2 zostały umieszczone na standardzie C-10.

• Kfir C-1: pierwsza wersja, zbudowana tylko w 27 egzemplarzach
• F-21A: Wersja przeznaczona dla amerykańskiej marynarki wojennej i korpusu morskiego do asymetrycznego szkolenia bojowego (przeciwne dwa różne samoloty).
• Kfir C-2: Ulepszona wersja z planami kaczki.
• Kfir C-7: Ulepszona wersja z silniejszym J79-GEJ1E rozwijającym 8505 kg Pchane, 2 dodatkowe punkty przenoszenia, pojemność LGB, przyjęcie radaru ELTA ELTA EL/M-2021B z Imps Dopplera, a także polecenia Hotas.
• KFIR C-10: najnowsza wersja, ze zmodernizowanym kokpitem, wciąż służby w 2022 r. W Airborne Tactical Advantage Service Service w dniu szkolenia i Kolumbii lub ich emerytura musi odbyć się w połowie 2020 roku ^{[[[ dwunasty ]} . Flota Sri Lanka jest nieaktywna od połowy 2017 r., 5 jest przechowywana w czerwcu 2021 r. Lub ogłoszono, że Izrael Aerospace Industries uzyskał kontrakt o wartości 50 milionów dolarów na ich modernizację i reaktywowanie ^{[[[ 13 ]} .

W filmie Żelazny orzeł ( Aigle do zrobienia ) Rozgłos w 1986 roku, Kfir C-2 miał reprezentować libijskie MiG-23. Producenci skorzystali z współpracy z Tsahal w celu sfilmowania filmu w Izraelu.

W grze wideo War Thunder KFIR w wersji C.7 jest dostępny od aktualizacji „Winged Lions”. A także Kfir C.2, który był jedną z nagród wydarzenia rzemieślniczego w kwietniu 2022 r.

• Maszyny wojenne – Encyklopedia broni XX wieku . Planeta-de Agostini, Madryt, 1984. (Aerospace Publishing Ltd., Londyn, 1983). (ISBN 84-7551-292-5 ) .
• (W) Terry Gąsior i Christopher Intonować W Collins/Jane’s Tanks of II wojny światowej , Glasgow, HarperCollinspublishers, 1995 (ISBN 0-00-470846-6 ) .
• (W) James Follett W Miraż , Methuen, 1989 , 388 P. (ISBN 0-7493-0003-5 ) Powieść opisująca tajną operację izraelskiego cywila, aby ukraść rysunki inżynieryjne Mirage od szwajcarskiego podwykonawcy pod koniec lat 60. XX wieku.
• (W) Dominique Breffort i Andre Jouineau, Mirage III, 5, 50 i pochodne w latach 1955–2000 , Paryż, historia i kolekcje, Paryż, coll. «Samoloty i piloci 6», 2004 , 81 P. (ISBN 2-913903-92-4 )
• (Jest) Carlos Pérez San Emeterio W Miraż Miraż techniki i polityki , Redakcja San Martin, Madryt, coll. «Broń 30», 1978 (ISBN 84-140-158-4 )
• François Nôtre i Philippe Nôtre ” Les ki, te marines », Fana Aviation W N ^O 243, Luty 1990 W P. 56-57 .
• Patrick Pesnot, Wielcy szpiedzy Xx ^{To jest} wiek , Francja, wydania Nouveau Monde Poche, 13 listopada 2009, 410 P. (ISBN 978-2847366303 ) , por. Rozdział 13: „Frauenknecht, The Mirage Thief”.

Powiązane rozwój

Porównywalne samoloty

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]