Irazú – Wikipedia
Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.
L ‘ Irazú jest aktywnym Stratovolcancanem w Central Cordillera ( Centralna wulkaniczna Cordillera ), w Kostaryce. Kulminacją jest 3432 metrów nad poziomem morza. Krater jest gospodarzem kwaśnego jeziora, które powoli odparowało Po wznowieniu aktywności wulkanicznej [[[ Pierwszy ] .
Znajduje się w Parku Narodowym, który nosi swoją nazwę, Park Narodowy Wulkana Irazú, około trzydziestu kilometrów na zachód od miasta Cartago.
Wulkany Turrialba i Irazú są czasami kwalifikowane jako bliźniaki, ponieważ wspierają tę samą bazę.
Sytuacja, topografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Wulkan Irazu znajduje się 30 km od miasta San Rafael de Oreamuno w prowincji Cartago. Wynosi 3432 metry nad poziomem morza, a jego kształt jest Podkast nieregularny [Co ?] .
Obszar śródbłonka składa się z trzech głównych struktur:
- Aktywny krater wynosi 1000 M o średnicy, głębokość 180 i jest gospodarzem kolorowego jeziora;
- Krater Diego z Haya Fernández (nieaktywny) znajduje się na północ od Caldeira o głębokości 80 m;
- Z boku duża półplanowa struktura, która odpowiada resztkom starego tarasu o nazwie Playa Hermosa.
Na południe od tych kraterów i oddzielone tarasem Playa Hermosa, istnieją pozostałości granicy starej kaldery. Na wschód od Diego de la Haya jest dobrze zaprezentowanym piroklastycznym stożkiem 80 M Wysokość, z kraterą zniszczoną na północy. Ten stożek graniczy z wschodnią i południową stroną pozostałości dwóch kraterów. W sektorze są pozostałości starożytnego bardzo erodowanego stożka. Na północny wschód od głównego krateru znajdują się przepływy lawowe. Na południe od głównej wysokości znajdują się piroklastyczne szyszki Cerro Noche Buena, Cerro Gurdián, Cerro Pasquí.
Geologia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Złoża wulkaniczne składają się z serii przepływów lawowych zmieszanych z warstwą czerwonego żużla.
Lavas Irazú można zaklasyfikować jako Andesic, Bazalt i bazalty.
Klimat [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Najwyższa temperatura oscyluje między -6 a 17 ° C. .
Historia ludzka [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Na jego podnóża znajdował się w 1569 r. Rdzenni mieszkańcy Istarú lub Iztarú. Wierzymy [Kto ?] że z czasem ta nazwa została zniekształcona do dziś. W Basque jest nazwisko Irazú co oznacza „miejsce paproci” [[[ Ref. pożądany] A u podnóża wulkanu można łatwo znaleźć paprocie drzewne. Ponadto użycie nazwy Irazú jest stosunkowo nowsze i nie jest wymienione w dokumentach XVI To jest I XVII To jest stulecia w tym czasie wulkanu zostało po prostu mianowane Wulkan Kartaginy . Jest również znany jako Santa Barbara Mortal of Nature .
Erupcyjna historia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Często wybuchał w czasach historycznych, co najmniej 23 razy od pierwszej erupcji zarejestrowanej w 1723 r. Ostatnia erupcja rozpoczęła się w 1963 r. I trwała do 1965 roku. Rozpoczęła się podczas wizyty amerykańskiego prezydenta Johna F. Kennedy’ego na Kostarykę i pokrył Kostarykę i pokrył Kostarykę i pokrył Kostarykę i pokrył Kostarykę kapitał z popiołami i większością środkowej doliny.
Od erupcji w 1963 r. Wulkan był nieaktywny, chociaż częste trzęsienia ziemi pokazują, że magma wciąż porusza się pod wulkanem.
W 1994 r. Niewielka erupcja gruntu, spowodowana obfitymi deszczami, która destabilizowała nachylenie wulkanu, uzyskane w szybkiej dekompresji układu hydrotermalnego, który spowodował ruch w masie i dużych lawinach, które przybyły do 20 km na północ po łóżku z łóżka Río Sucio.
Obecnie [Gdy ?] Obserwowane są objawy, palenia w jeziorze krateru i pole fumaru jest aktywne na północnym zachodzie na zewnętrznej ścianie głównego krateru. Cały budynek wulkaniczny jest niezwykle niestabilny. Jego geologiczna przeszłość pozostawiła ślady na bokach, które pokazują, że duże segmenty tych ścian prawdopodobnie będą powolne, ale regionalne ruchy, które powodują dramatyczne ruchy w masie. Niskie części budynku, w których Kartagina siedzi, znajdź na brzegu resztkami tych wydarzeń [nie jasne] .
W mniejszym stopniu, ale z większą częstotliwością przesunięcia z najsilniejszych sektorów są rozładowane w wyniku intensywnych deszczów. W sektorze północno -zachodnim i północnym jezioro krateru zawieszone o wysokości ponad trzy kilometry stanowi znaczące ryzyko w przypadku przepełnienia z powodu sejsmiczności lub niestabilności fizycznej.
W historii erupcyjnej, jego wysokości, pozycji geograficznej i warunków klimatycznych, wulkan Irazú stanowi jedno ze źródeł głównego ryzyka klęski żywiołowej dla doliny środkowej. Jego popioły prawdopodobnie sparaliżują główne działalność społeczno-ekonomiczną w najbardziej zaludnionym regionie w kraju, w tym międzynarodowe lotnisko, przez które przechodzi główny przepływ gospodarki narodowej: turystyka i eksport towarów.
Główne ryzyko są reprezentowane przez Lahary i zdarzenia piroklastyczne, a także eksplozje boczne i tworzenie nowych domów erupcyjnych.
- „Kostaryka, mistrz różnorodności”, Geo Voyage N O 22, 22 kwietnia 2016 r.
Recent Comments