Isaak Roubine – Wikipedia

Isaak Ilitch Roubine , urodzony 12 czerwca 1886 w Daugavpils (dziś na Łotwie) i zmarł 27 listopada 1937 W Aktioubé (dziś w Kazachstanie) jest rosyjskim, a następnie sowieckim ekonomistą specjalizującym się w teorii wartości w marksizmie.

Isaak Roubine urodził się w Rosji w 1886 roku. Od 1905 r. Dołączył do rosyjskiego ruchu rewolucyjnego. Członek Bund dołączył następnie do socjalistycznego obecnego Menchevika. Po zwycięstwie bolszewików postanowił poświęcić się teorii ekonomicznej. Kierownik ds. Badań w Marx-Engels Institute, zaprzyjaźnił się z Davidem Riazanovem.

W 1928 roku opublikował swoją główną pracę: Eseje o teorii wartości .

W Mars 1931 , artykuł Prawda tytuł „Oderwajmy Rubinscinę i jej korzenie” . Oznacza to zakaz omawiania i kontynuowania badań nad tezą Roubine. Ta ostatnia jest ofiarą procesu znanego jako Federalne Urząd Komitetu Centralnego Partii Ménchevik, fikcyjnej organizacji wymyślonej przez stalinowską władzę do uzasadnienia represji. Oskarżeni są w szczególności wiodących ekonomistów (Ser, Guinzburg), nauczyciele (Roubine), Senior Planning Services (w szczególności Groman, były członek Prezydium Gosplan), pisarzy (Soukhanov) itp. Są oskarżani o sabotaż w opracowywaniu planów lub o krytykę rytmów industrializacji nałożonej przez system stalinowski. Robiąc wszystko, co możliwe, aby uratować Riazanova, Roubine powraca do spowiedzi poprawionych przez sędziego instruktora podczas przesłuchań, odmawiając politycznej natury jego stosunków. Ten opór przyniósł mu pięć lat więzienia. Guépéou zaoferował mu w 1933 r. Poprawę jego warunków zatrzymania, a nawet możliwość wznowienia jego badań, ale odmówił.

Wydany w 1934 roku, został wygnany w wiosce Tourgaï. Następnie skorzystał z upoważnienia do osiedlenia się w Aktioubinsk, gdzie pracował w spółdzielni. Ale odmawia powrotu do Moskwy i wznowienia swojej starej pracy.

W 1937 r. Został aresztowany, uwięziony w więzieniu Aktioubinsk i stracił wkrótce potem.

Większość narażonych tutaj elementów biograficznych ma pamięć napisaną przez B. I. Roubinę i książki Roya Miedwiediewa, Stalinizm , Le Seuil, 1972, s. 1 180-184 i od Naum Jasny, Radziecka ekonomia lat dwudziestych (nazwiska do zapamiętania) , Cambridge University Press, 1972.

• „Eseje o teorii wartości” (1928), w których Roubine zastępuje teorię fetyszyzmu towarów w sercu teorii wartości Marksa.

Oryginalność Roubine jest rehabilitacja, w samej analizie wartości, teoria fetyszyzmu towarów. Takie podejście rewolucjonizuje czytanie głównej książki Karla Marksa – Stolica – i umożliwia zdemaskowanie wielu błędnych interpretacji, które dotychczas utrudniły odpowiednie zrozumienie tej pracy.

Dla Roubine:

„Marksowska teoria fetyszyzmu towarów nigdy nie zajmowała miejsca, które powróciło do niego w marksistowskim systemie gospodarczym. Zwolennicy i przeciwnicy marksizmu z pewnością wynajęli go jako jedno z najbardziej odważnych i genialnych uogólnień w Marksie. Wielu przeciwników marksistowskiej teorii wartości ma wysoko cenie teorię fetyszyzmu (Tougan-Baranovski, Frank, a nawet Strouvé, z rezerwami). Niektórzy autorzy nie przyznają teorii fetyszyzmu w dziedzinie ekonomii politycznej. Uważają to za genialne uogólnienie socjologiczne, teorię i krytykę całej współczesnej kultury opartej na reifikacji relacji międzyludzkich (Hammacher). Ale zwolennicy marksizmu, a także jego przeciwnicy, uważali głównie teorię fetyszyzmu za odrębny i niezależny byt, że tylko wątły wewnętrzny związek związany z teorią ekonomiczną Marksa. Przedstawili to jako uzupełnienie teorii wartości, jako interesująca dygresja literacka i kulturowa, która towarzyszy podstawowym tekstowi Marksa. Jedna z przyczyn takiej interpretacji pochodzi od samego Marksa, z formalnej struktury, którą podał pierwszemu rozdziałowi kapitału, w którym teoria fetyszyzmu jest pod osobnym tytułem. Jednak ta formalna struktura nie odpowiada strukturze wewnętrznej i artykulacji pomysłów Marksa. Teoria fetyszyzmu jest sama podstawą całego systemu gospodarczego Marksa, a zwłaszcza jego teorii wartości. »» (Isaac Roubine, eseje o teorii wartości Marksa, I. Marksowska teoria fetyszyzmu towarów)

Ponadto Roubine pokazuje, że fetyszyzmu towarów nie można interpretować jako w tradycyjnym marksizmie, jako prosta iluzja, fałszywa świadomość maskująca relacje społeczne.

„Marks nie tylko pokazuje, że relacje międzyludzkie są zasłonięte przez relacje między rzeczami, ale ponadto, że w gospodarce rynkowej relacje społeczne produkcji nieuchronnie przybierają formę relacji między rzeczami i nie można ich wyrażać inaczej poprzez rzeczy. Struktura gospodarki rynkowej sprawia, że ​​rzeczy odgrywają szczególną i niezwykle ważną rolę społeczną, a tym samym sprawia, że ​​nabywają szczególne nieruchomości społeczne. Marks odkrył obiektywne podstawy ekonomiczne, które są źródłem fetyszyzmu towarów ”( Esej na temat teorii wartości Marksa , 2009, s. 37)

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Isaac Roubine, Eseje o teorii wartości Marksa , Maspero, Paris, 1977, potem Syllepse, Paris, 2009 (dla tłumaczenia francuskiego); Eseje o teorii wartości Marksa , Detroit, Black and Red, 1972 (dla angielskiego tłumaczenia, z którego wyciąga się tłumaczenie francuskie) [2]
• Roubine Isaak I., Eseje o teorii wartości Marksa, Syllepse -paris Editions, 2009. [3]
• Anselm Jappe, „Z Marksem przeciwko pracy” , w Międzynarodowa recenzja książek i pomysłów (Rili), nr 13, wrzesień- Październik 2009 , który dokonuje recenzji książek Izaaka I. Roubine, Eseje o teorii wartości Marksa , ponownie wystawiony w 2009 roku w Syllepse i odroczono miesiące, Czas, praca i dominacja społeczna. Reinterpretacja teorii krytycznej Marksa , Tysiąc i jedna noce, 2009.
• Paula, João Antonio; Cerqueira, Hugo. Izaak I. Rubin i jego historia myślenia ekonomicznego . Belo Horizonte: Cedeplar-Ufmg, 2013.