[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/jacques-christophe-valmont-de-bomare-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/jacques-christophe-valmont-de-bomare-wikipedia\/","headline":"Jacques-Christophe Valmont de Bomare-Wikipedia","name":"Jacques-Christophe Valmont de Bomare-Wikipedia","description":"before-content-x4 Jacques-Christophe Valmont de Bomare , urodzony 17 listopada 1731 w Rouen zmar\u0142 24 sierpnia 1807 W Pary\u017cu jest francuskim","datePublished":"2023-09-12","dateModified":"2023-09-12","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":100,"height":100},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/jacques-christophe-valmont-de-bomare-wikipedia\/","wordCount":2191,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Jacques-Christophe Valmont de Bomare , urodzony 17 listopada 1731 w Rouen zmar\u0142 24 sierpnia 1807 W Pary\u017cu jest francuskim przyrodnikiem, znanym w szczeg\u00f3lno\u015bci z tego, \u017ce udzieli\u0142 encyklopedii w 6 przewa\u017caj\u0105cych tomach w historii naturalnej lat 60. XIX wieku, Uniwersalny s\u0142ownik historii naturalnej .        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4  Jest synem Jacquesa Fran\u00e7ois Valmont de Bomare, prawnika w parlamencie Rouen i Marie Rose Chantin. Jego rodzina jest bardzo pobo\u017cna: jego ojciec chrzestny jest kap\u0142anem [[[ Pierwszy ] , jej siostra kr\u00f3lowa Ang\u00e9lique Valmont de Bomare staje si\u0119 zakonnic\u0105 w klasztoru Beauta Beduan of Bellefonds w Rouen w 1768 roku [[[ 2 ] . Rozpoczyna studia z jezuitami swojego rodzinnego miasta i poczyni\u0142 szybki post\u0119p w j\u0119zyku greckim. Jego ojciec zamierza go do baru, ale sk\u0142onno\u015bci m\u0142odego Valmont przenosz\u0105 go na studia natury. Zaczyna od nauki anatomii pod g\u0142\u00f3wnym chirurgiem H\u00f4tel-Dieu de Rouen, Claude-Nicolas Le Cat, a nast\u0119pnie po\u015bwi\u0119ci\u0142 si\u0119 aptece i chemii. W 1750 r. W Pary\u017cu zosta\u0142 kupcem spo\u017cywczym i o\u017ceni\u0142 si\u0119 w 1754 r. Z Jeanne Madeleine Houdry, c\u00f3rk\u0105 Lemonadier, kt\u00f3ra zosta\u0142a sklepem spo\u017cywczym. Z ich zwi\u0105zku urodzi\u0142o si\u0119 dwoje dzieci: Charles Christophe w 1756 r. I Abrahama Claude’a w 1762 r. Gented Wdower w 1780 r. Ponownie o\u017ceni\u0142 si\u0119 w 1792 r. Z Marie Catherine Jobar [[[ Pierwszy ] .        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Nawi\u0105zuje relacje z Buffonem, Daubentonem, R\u00e9aumur, Nollet, Rouelle, D’Holbach, D’Alembert i Diderot, kt\u00f3rzy pomog\u0105 mu \u015bledzi\u0107 karier\u0119, w kt\u00f3rej zamierza\u0142, przez kilka lat po\u015bwi\u0119ci\u0142 si\u0119 nauk przyrodniczych . Od\u017cywia w tym obszarze tak\u0105 pasj\u0119, \u017ce od momentu wyobra\u017ca sobie ide\u0119 udzielania lekcji historii naturalnej. Przekazuje ten projekt markiza Argensona, w\u00f3wczas ministra wojny, kt\u00f3ry da\u0142 mu komisj\u0119 do podr\u00f3\u017cy w imieniu rz\u0105du. Valmont odwiedza g\u0142\u00f3wne firmy Europy, bada warsztaty metalowe, depozyty kopalni i g\u0142\u0119boko\u015b\u0107 ich wykopalisk, aby zebra\u0107 elementy i materia\u0142y z jego lekcji. Po powrocie zaproponowa\u0142, w 1756 r., Kurs r\u00f3\u017cnych ga\u0142\u0119zi historii naturalnej, kursy odnowione do 1788 r. W 1767 r. Zosta\u0142 cz\u0142onkiem Royal Society of Agriculture w Pary\u017cu. W 1769 r. Zaakceptowa\u0142 zarz\u0105dzanie gabinet\u0105 fizyki i historii naturalnej ksi\u0119cia Cond\u00e9 w Chantilly. Jego pierwsza praca to Katalog szafy historii naturalnej , zarys Uniwersalny s\u0142ownik historii naturalnej (1764), do kt\u00f3rego Europa jest najlepszym powitaniem, bez nowego podej\u015bcia, ale z zalet\u0105 jasno\u015bci i zrozumienia, o tym, co Michaud napisa\u0142: \u201eJeste\u015bmy winni publikacji tego S\u0142ownik Szybkie chodzenie w historii naturalnej. W szczeg\u00f3lno\u015bci przyczyni\u0142 si\u0119 do propagowania jego smaku i nauki. S\u0142u\u017cy\u0142 jako rodzaj wszystkich tego rodzaju dzie\u0142, kt\u00f3re wydawa\u0142y si\u0119 od tego czasu, bez ich autor\u00f3w w Valmont de Bomare ho\u0142d uznania, kt\u00f3ry mu winien. Jego ksi\u0105\u017cka sama ma zas\u0142ug\u0119 jedno\u015bci; Jest podyktowany tym samym duchem: jego my\u015bl, zawsze szlachetna, zawsze odwa\u017cna, niesie pobudzenie lojalno\u015bci, m\u0105drej filozofii. Je\u015bli uciek\u0142 mu z pewnymi b\u0142\u0119dami, s\u0105 mniej jego faktami ni\u017c faktem. Zarz\u0105dza\u0142 chaosem; Otworzy\u0142 spacer, wydrukowa\u0142 ruch; I bez niego nadal mo\u017cemy dotkn\u0105\u0107 wa\u017cnych odkry\u0107, kt\u00f3re wskaza\u0142y \u015bwit dziewi\u0119tnastego wieku. Ci, kt\u00f3rzy przyszli za nim, nie maj\u0105 tych samych us\u0142ug. Ich s\u0142owniki s\u0105 gadone; Artyku\u0142y nie s\u0105 ze sob\u0105 harmonii; I og\u00f3lnie, obiekty mikroskopowe zajmuj\u0105 nieproporcjonalne miejsce z najwi\u0119kszymi istotami stworzenia [[[ 3 ] . \u00bb Wydaje si\u0119 do Laponii i Islandii, dokonuje dok\u0142adnego opisu wulkan\u00f3w tego ostatniego kraju i \u0142\u0105czy oba cenne materia\u0142y, z kt\u00f3rymi wraca do Pary\u017ca. Jego wyniki s\u0105 dobrze przyjmowane przez uczonych i uczonych, aby 16 lipca 1756 , otworzy\u0142 kurs r\u00f3\u017cnych ga\u0142\u0119zi historii naturalnej, kt\u00f3re wyznaje przez trzydzie\u015bci dwa lata, do 1788 r. Wkr\u00f3tce rozpowszechni\u0142y gust historii naturalnej i podr\u00f3\u017cy przeznaczonego na studia natury. To w 1763 roku opublikowa\u0142 sw\u00f3j Traktat mineralogiczny nast\u0105pi\u0142o w 1764 r. S\u0142ownik historii naturalnej , praca, kt\u00f3ra zosta\u0142a przet\u0142umaczona na prawie wszystkie j\u0119zyki.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Du\u017ca liczba wyuczonych firm, w tym akademie Caen, La Rochelle i Rouen, podziwia j\u0105 w piersi. Mia\u0142 nawet pilne zaproszenia do udzielania lekcji w Rosji i Portugalii, ale odm\u00f3wi\u0142 wszystkich tych ofert, nie mog\u0105c zdecydowa\u0107 si\u0119 na opuszczenie swojego kraju. W 1793 r. Zosta\u0142 powo\u0142any do instytutu jako cz\u0142onek stowarzyszony, a wkr\u00f3tce potem zosta\u0142 mianowany profesorem historii naturalnej w Central School i cenzorze studi\u00f3w w liceum Charlemagne, kt\u00f3re wype\u0142nia z najwi\u0119kszym zapa\u0142em a\u017c do \u201ekiedy\u201d Umar\u0142. Zosta\u0142 pochowany na cmentarzu P\u00e8re-Lachaise. Ulica w Rouen nosi swoje imi\u0119. Katalog szafy historii naturalnej , Pary\u017c, 1758. Ekstrakt NomenClator z pe\u0142nego systemu mineralogii , Pary\u017c, 1759. Mineralogia lub nowe nara\u017cenie panowania mineralnego , Pary\u017c, 1761-1762. Uniwersalny s\u0142ownik historii naturalnej W T. 1 Bee – Chungar, Paris, Didot, 1764-1768, 644 P.  ( Czytaj online ) ; Tom 2 W T. Ciboule – H\u00e9tich, 659 P.  ( Czytaj online ) ; Tome 3 W T. Sowa – nimfa, 606 P.  ( Czytaj online ) ; Tome 4 W T. Oaille – Rhyncoolithes, 659 P.  ( Czytaj online ) ; do tego 5 W T. Riche – Zygene, 716 P.  ( Czytaj online ) . \u2191 A et b \u201eBomare (Jacques Christophe Valmont de)\u201d, w Auguste Jal, S\u0142ownik krytyczny biografii i historii. Errata i suplement , Paris, Henri Plon, 1867, s. 1 244-245. Zdigitalizowane .  \u2191 Archiwa departamentalne SEINE-MARITIME, 4 2221, Rejestr zawod\u00f3w i ubrania Community of Beaut\u00e9fonds Benedictines, View 18\/33. Zdigitalizowane .  \u2191 Uniwersalna, stara i nowoczesna bibliografia , 1827, T. XLVII W P. 394-396 ).  \u201eBomare (Jacques Christophe Valmont de)\u201d, w Auguste Jal, S\u0142ownik krytyczny biografii i historii. Errata i suplement , Paris, Henri Plon, 1867, s. 1 244-245. Zdigitalizowane . (Doskona\u0142e zawiadomienie, \u017ce cytuje \u017ar\u00f3d\u0142a) Louis-Gabriel Michaud, Uniwersalna, stara i nowoczesna bibliografia W T. Xlvii, 1827 W P. 394-6 . Ferdinand H\u00f6fer, Nowa biografia og\u00f3lna od najbardziej odleg\u0142ych do dnia dzisiejszego z informacjami bibliograficznymi i wskazaniem \u017ar\u00f3de\u0142, kt\u00f3re nale\u017cy skonsultowa\u0107 W T. 45, Pary\u017c, Firmin Didot, 1866 W P. 895 . Louis Passy, Historia Narodowego Towarzystwa Rolnictwa Francji W T. 1, 1761-1793, Paris, P. Renouard, 1912 W P. 252-253 .       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/jacques-christophe-valmont-de-bomare-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Jacques-Christophe Valmont de Bomare-Wikipedia"}}]}]