[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/jacques-doucet-couturier-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/jacques-doucet-couturier-wikipedia\/","headline":"Jacques Doucet (Couturier) – Wikipedia","name":"Jacques Doucet (Couturier) – Wikipedia","description":"before-content-x4 Jacques Doucet , urodzony 19 lutego 1853 W Pary\u017cu i umar\u0142 30 pa\u017adziernika 1929 W Neuilly-Sur-Seine jest \u015bwietnym projektantem,","datePublished":"2022-10-15","dateModified":"2022-10-15","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/5\/5f\/La_Fleur_merveilleuse_%28cropped%29.jpg\/220px-La_Fleur_merveilleuse_%28cropped%29.jpg","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/5\/5f\/La_Fleur_merveilleuse_%28cropped%29.jpg\/220px-La_Fleur_merveilleuse_%28cropped%29.jpg","height":"274","width":"220"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/jacques-doucet-couturier-wikipedia\/","wordCount":4427,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4 Jacques Doucet , urodzony 19 lutego 1853 W Pary\u017cu i umar\u0142 30 pa\u017adziernika 1929 W Neuilly-Sur-Seine jest \u015bwietnym projektantem, francuskim kolekcjonerem i patronem, osobowo\u015bci\u0105 paryskiego \u017cycia artystycznego i literackiego z lat 1880\u20131920.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4  Table of ContentsWielki projektant [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Kolekcjoner i patron [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Jacques Doucet Collector z XVIII -wiecznej sztuki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Kolekcjoner i patron wsp\u00f3\u0142czesnych artyst\u00f3w [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Art Deco \u201eprzechodnie\u201d [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Biblioteka Jacquesa Douceta i wsparcie dla bada\u0144 w historii sztuki i archeologii [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Biblioteka literacka Jacques-Doucet [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Biografie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Powi\u0105zane artyku\u0142y [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Linki zewn\u0119trzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Wielki projektant [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]         (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4S\u0142odka etykieta modowa. W\u0142a\u015bciciel sklepu odziedziczonego po jego matce, Rue de la Paix, Jacques Doucet za\u0142o\u017cy\u0142 jeden z pierwszych dom\u00f3w haute couture w Pary\u017cu. Jego bogata klienteli aktorek i kobiety na \u015bwiecie – R\u00e9jane, Sarah Bernhardt, Liane de Pougy, pi\u0119kna otero – zapewnia jej fortun\u0119 i pozwala jej zaspokoi\u0107 swoje pasje jako mi\u0142o\u015bnika sztuki i bibliofilu. Utworzy\u0142 Paula Poireta (1898\u20131901) i mia\u0142 Madeleine Vionnet w\u015br\u00f3d swoich asystent\u00f3w. W 1925 r. Finansuj\u0105cy Georges Aubert przej\u0105\u0142 kontrol\u0119 nad Maison Doucet i spowodowa\u0142 zbli\u017cenie si\u0119 z Domem Georgesa D\u0153illet. Po kryzysie w 1929 r. Nowa firma D\u00e9illet-Doucet trwa\u0142a do 1937 r. Niekt\u00f3re dzie\u0142a Jacquesa Doucet Sukienka wieczorowa, c. 1910. Kolekcjoner i patron [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]   Jacques Doucet Collector z XVIII -wiecznej sztuki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Wzbogacony swoj\u0105 dzia\u0142alno\u015bci\u0105 projektanta, Jacques Doucet przedstawia pierwsze kamienie wa\u017cnej kolekcji przedmiot\u00f3w artystycznych po\u015bwi\u0119conych XVIII To jest wiek. Kontynuuje obrazy, rysunki, rze\u017aby, roboty i markuetri\u0119, wydruki i ksi\u0105\u017cki. Jego kolekcja, kt\u00f3ra \u0142\u0105czy presti\u017cowe utwory, jest otwarta dla amator\u00f3w i badaczy, kt\u00f3rzy o to prosz\u0105. W\u015br\u00f3d niezwyk\u0142ych cz\u0119\u015bci s\u0105 Ba\u0144ki mydlane de Chardin. W czerwcu 1912 roku sprzeda\u0142 du\u017c\u0105 cz\u0119\u015b\u0107 pierwszej kolekcji, po tragicznej \u015bmierci kobiety, kt\u00f3r\u0105 kocha\u0142 w tajemnicy, Jeanne Ruaud [[[ Pierwszy ] i w kt\u00f3rym zamierza\u0142 ten zestaw [[[ 2 ] . Sprzeda\u017c publiczna, kt\u00f3ra tworzy wydarzenie, generuje 13 884 460 frank\u00f3w aukcji, co czyni j\u0105 najdro\u017csz\u0105 sprzeda\u017c\u0105 czasu. Opr\u00f3cz dotkni\u0119tych cen, sprzeda\u017c ta jest niezwyk\u0142a, poniewa\u017c powoduje szczeg\u00f3lnie udokumentowany, ilustrowany i zainwestowany katalog wymiaru naukowego: zosta\u0142 napisany przez specjalist\u00f3w, historyk\u00f3w sztuki i konserwatyst\u00f3w muzealnych [[[ 3 ] .        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Kolekcjoner i patron wsp\u00f3\u0142czesnych artyst\u00f3w [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Doradzi Henri-Pierre Roche lub Andr\u00e9 Breton, Jacques Doucet stanowi nowy zestaw z\u0142o\u017cony z nowoczesnych lub wsp\u00f3\u0142czesnych utwor\u00f3w, Manet, Constantin Brancusi C\u00e9zanne, Degas, Van Gogh, Henri Matisse, Pablo Picasso, Marie Laurencin, Joan Miro, Francis Picabia i Art Deco dzie\u0142a Marcela Coarda, Josepha Csaky, Jean Dunand, Eileen Gray, Pierre Legrain itp. W 1924 roku by\u0142 pierwszym w\u0142a\u015bcicielem Panie Awignonu de Picasso: Zakupione bez rozwinienia si\u0119, poniewa\u017c wci\u0105gn\u0119li w rogu warsztatu malarza, zostan\u0105 oszacowane kilka miesi\u0119cy p\u00f3\u017aniej mi\u0119dzy dwoma a tami\u015bcie tysi\u0119cy frank\u00f3w [[[ 4 ] . Wa\u017cna cz\u0119\u015b\u0107 kolekcji artystycznej Couturier zosta\u0142a na sta\u0142e prezentowana w Muzeum Jacques Doucet Angladon-Collection w Awinionu, stworzonym przez spadkobierc\u00f3w Doucet. Art Deco \u201eprzechodnie\u201d [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Jest to sprzeda\u017c w 1972 roku kolekcji Doucet, kt\u00f3ra zwi\u0119ksza Art Deco do og\u00f3\u0142u spo\u0142ecze\u0144stwa, z pracami Pierre’a Legraina, Rose Adler, Eileen Gray, Cl\u00e9ment Rousseau lub Marcel Coard [[[ 5 ] . Biblioteka Jacquesa Douceta i wsparcie dla bada\u0144 w historii sztuki i archeologii [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Ale Jacques Doucet ma wi\u0119ksze cele. Ju\u017c w 1905 r. Finansowa\u0142 \u201ekom\u00f3rki badawcze\u201d na temat historii sztuki w swoim wyczerpaniu. Dowodzi prawdziwych program\u00f3w badawczych, otaczaj\u0105c si\u0119 z wybitnymi specjalistami. Jest zainteresowany wszystkim i kupuje bez liczenia. Jest nawet jednym z pierwszych, kt\u00f3rzy rozumiej\u0105 warto\u015b\u0107 r\u0119kopis\u00f3w. Zauwa\u017caj\u0105c niedob\u00f3r dokumentalny, z kt\u00f3rego cierpi historia sztuki, stanowi ona z pomoc\u0105 jego pierwszego bibliotekarza Ren\u00e9-Jean, w\u00f3wczas wielu specjalist\u00f3w (Edouard Chavannes, \u00c9mile Esp\u00e9randieu, Fernand Mazerolle, Paul Perdrizet, Henri Saladin, itp.) Biblioteka obejmuj\u0105ca sztuk\u0119 wszechczas\u00f3w i wszystkich kraj\u00f3w [[[ 6 ] . Chce tak\u017ce same zdoby\u0107 \u017ar\u00f3d\u0142a (listy autograf\u00f3w, katalogi sprzeda\u017cy, gazety artyst\u00f3w), niezb\u0119dne dla ka\u017cdego historyka sztuki. Opr\u00f3cz ksi\u0105\u017cek i r\u0119kopis\u00f3w, biblioteka ta, zainstalowana w sze\u015bciu s\u0105siednich mieszkaniach w Rue Spontini, ma du\u017cy fundusz zdj\u0119\u0107 dokumentalnych oraz zbi\u00f3r niezwyk\u0142ych wydruk\u00f3w i rysunk\u00f3w. Aby u\u0142atwi\u0107 dzie\u0142o historyk\u00f3w sztuki, Jacques Doucet zainicjowa\u0142 i finansuje z 1910 r. Publikacja repertuaru sztuki i archeologii, og\u00f3lnej bibliografii wszystkiego, co jest opublikowane w historii sztuki i archeologii (prace, artyku\u0142y, katalogi sprzeda\u017cy). Kontynuacja biblioteki sztuki i archeologii, a nast\u0119pnie CNRS, repertuar sztuki i archeologii przestaje pojawi\u0107 si\u0119 w 1989 roku [[[ 7 ] . W 1917 r. Jacques Doucet zaoferowa\u0142a swoj\u0105 bibliotek\u0119 historii sztuki na University of Paris: zosta\u0142a bibliotek\u0105 sztuki i archeologii, Jacques Doucet Foundation, w\u00f3wczas w 2003 r., Biblioteka Narodowego Instytutu Historii Sztuki, kolekcja Jacques Doucet. Biblioteka literacka Jacques-Doucet [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Przyjaciel Andr\u00e9 Suar\u00e8s, zbiera swoje r\u0119kopisy, jest zainteresowany tym z poprzedniej generacji – Stendhal, Baudelaire, Verlaine, Rimbaud – i wsp\u00f3\u0142czesne pokolenie: Apollinire, Gide, Cocteau, Mauriac, Menterlant, Maurois, Morand, Val\u00e9ry, Prusty, Proust, Giraudoux. Om\u00f3wi\u0142 te manuskrypty nowoczesnymi wi\u0105zaniami, zanim nada\u0142 t\u0119 bibliotek\u0119 literack\u0105 University of Paris w 1929 r.: Zosta\u0142a bibliotek\u0105 literack\u0105 Jacques-Doucet. Jacques Doucet mia\u0142 tak\u017ce rol\u0119 patrona z wieloma pisarzami, takimi jak Andr\u00e9 Suar\u00e8s, Max Jacob, Reverdy, Andr\u00e9 Breton, Louis Aragon, Robert Desnos. Deski wyodr\u0119bnione z Gazette dobrego tonu : 1913 (Dessin z H. Roberta Dammy). 1914 (Dessin z H. Roberta Dammy). Zbi\u00f3r archiw\u00f3w dokumentuj\u0105cych prace Jacquesa Douceta i Konstytucja jego kolekcji jest zdeponowana w National Institute of Art History [[[ 8 ] . Jacques Doucet, Lustrales , Porrentruy: \u00c9ditions des Portes de France, 1946. Jacques Doucet, Drugi widok , Pary\u017c: P. Seghers, 1950. Jacques Doucet i Andr\u00e9 Suar\u00e8s, Condottiere i magik , ustanowiona korespondencja, wybrana i poprzedzona przez Fran\u00e7ois Chapon, Pary\u017c: Julliard, 1994. \u2191 Jerome DeLatour W \u201eDoucet w Rothschild: The Art and Archaeology Library w latach 1923\u20131935\u201d , W Od sfeli prywatnej do sfery publicznej: Kolekcje Rothschild we francuskich instytucjach publicznych , Publikacje National Institute of Art History, coll. \u201e\u015acie\u017cki badawcze\u201d, 4 grudnia 2019 (ISBN 978-2-917902-87-5 W Czytaj online )  \u2191 Pierre Assouline, Ostatni z Camondo , Gallimard, 1997 (s. 213)  \u2191 S\u00e9bastien Qu\u00e9quet, \u201eRynek nauk politycznych i sztuki: s\u0142odka sprzeda\u017c 1912\u201d , w Chantal Georgel, Jacques Doucet, kolekcjoner i patron , Sztuka dekoracyjna: National Institute of Art History, 2016 (ISBN 978-2-916914-67-1 )  \u2191 List z 17 stycznia 1926 r. Od Henri-Pierre Roch\u00e9 do Jacquesa Doucet.  \u2191 Morski, kruszowany, Sztuka wsp\u00f3\u0142czesna lub fetyszyzm lucire: praca doktorska w dziedzinie sztuki i nauki artystycznej , Michel de Montaigne University Bordeaux III, 2018 (wspierany 2 lipca) ( Czytaj online ) , s. 120  \u2191 O historii tej biblioteki patrz Program National Institute of Art History po\u015bwi\u0119cony .  \u2191 ‘ Repertuar sztuki i archeologii \u00bb , NA \u017bycie  (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 25 sierpnia 2017 )  \u2191 ‘ Klamy \u00bb  , NA www.calames.abes.fr W 2019 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 10 grudnia 2022 )  Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Vincent Bouvet, \u201eJacques Doucet\u201d, Magazyn Beaux Arts N \u00b0 21, Levallois, Luty 1985 , s. 58\u201365. Germain Bazin, Historia historii sztuki , Paris, Albin Michel, 1986, s. 470\u2013473. Michel Ragon, \u201eJacques Doucet\u201d, Cimaes N \u00b0 204, Pary\u017c, stycze\u0144- Mars 1990 , s. 85-104. Pierre Gasier (ty.), Od Goya do Matisse: odbitki z kolekcji Jacques Doucet [Katalog wystawowy], Martigny, Pierre Gianadda Foundation, 1992. Andr\u00e9e Doucet, Jacques Doucet i Poezja , Paris, Galileo, 2002. Bernard How & Fran\u00e7ois Chapon, S\u0142odkie fundusze na poddaszu: skarby biblioteki sztuki , Paris, Herscher, 2004. Michel Collot, Yves Peyr\u00e9 i Maryse Vassevi\u00e8re (red.), Biblioteka literacka Jacques Doucet: Archive of Modernity. Akty konferencji odby\u0142y si\u0119 w Sorbonie w dniu 5, 6 i 7 lutego 2004 , Paris, Presses de la Sorbonne Nouvelle & Ed. Des Cendres, 2007. \u00c9douard Graham, Pisarze Jacquesa Doucet , Paris, Jacques Doucet Literary Library, 2011. Chantal Georgel (re\u017c.), Jacques Doucet, kolekcjoner i patron , Pary\u017c, Sztuka dekoracyjna i National Institute of Art History, 2016. Andr\u00e9 Breton, Listy do Jacques Doucet (1920\u20131926) , Wydanie \u00c9tienne-Alain Hubert, Paris, Gallimard, Coll. \u201eBlanche\u201d, 2016. Biografie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Fran\u00e7ois Chapon, Tajemnica i blasku Jacques Doucet 1853-1929 , Pary\u017c: JC Latt\u00e8s, 1983. Fran\u00e7ois Chapon, To by\u0142 Jacques Doucet , Pary\u017c: Fayard, 2006. Bernard jak, Fran\u00e7ois Chapon, S\u0142odkie fundusze na poddaszu: skarby biblioteki sztuki , Pary\u017c: National Institute of Art History\/Herscher, 2004. Chantal Georgel (re\u017c.), Jacques Doucet. Kolekcjoner i patron , Pary\u017c: National Institute of Art History\/ Decorative Arts, 2016. Powi\u0105zane artyku\u0142y [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Linki zewn\u0119trzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/jacques-doucet-couturier-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Jacques Doucet (Couturier) – Wikipedia"}}]}]