Jacques Maurepas – Wikipedia

Jacques Maurepas , zamordował 19 września 1802 W Cap-Français jest generałem zbuntowanej armii podczas rewolucji haitańskiej.

Jacques Scipion Morpas (wciąż podpisuje Morpas) pochodzi z Mornet, wspólnotowej części Acul-du-Nord (w chwili jego urodzenia Mornet był wtedy na parafii Cape Haitian). Naturalny syn Scipio i Rose, ożenił się 16 Nivôse Rok 9 ( 6 stycznia 1801 ) W Port-de-Paix z Marie Louise, pochodzącą z Marmelade, naturalnej córki Jeana Baptiste Julien i Denne Julie. Para adoptuje swoje dwoje odpowiednich dzieci: 12 -letni Jean Paul, „Born of the Future Wife” i Pierre Paul, 8, „syn obywatela Sannitte Paul i urodzony z dzieł przyszłego męża”. W czasie małżeństwa Jacques Scipio Morpas jest szefem brygady, dowodząc 9. kolonialną przyrodą brigadą, a drugi dowodził Port-de-Paix, Saint-Nicolas Môle i jego zależności, zgodnie z bezpośrednimi rozkazami Augustin Cleveaux (który wciąż podpisuje Cervaux), jego świadek weselny.
To w domu zajmowanym w Port-de-Paix przez Jacquesa Morpasa 18 Fructidor zmarło w 6 ( 4 września 1798 ) Niezidentyfikowany bliski krewny (jego możliwy dziadek?): Toussaint Morpas, mieszkaniec dzielnicy Acul-du-Nord, a następnie zależność Cap-Français, urodzona około 1715 r. W Cap-haitaan, naturalnym synu nazwanego Babe.

Jacques Maurepas jest haitańskim generałem, który dowodził miejscem Port-de-Paix w francuskiej części wyspy Saint-Domingo podczas wysyłania wojsk francuskich dowodzonych przez generała Charlesa Victoiera Emmanuela Leclerc, szwagra Napoleona I ^Jest , podczas wyprawy Santo Domingo.

Toussaint Louverture nakazuje swojemu generałowi obronić miasto portowe Port-de-Paix w obliczu przybycia francuskich statków żołnierzy generała Leclerc. Zabranianie strojenia i zakotwiczenia i wytrzymania lądowania wroga za wszelką cenę. W przypadku przejścia na emeryturę Toussaint Louverture nakazuje Maurepas spalić miasto portowe.

. 12 lutego 1802 , W obliczu imponującej francuskiej armady dla miasta, generał Maurepas strzela do miasta. Wraz ze swoimi ludźmi wycofał się z sąsiednich wzgórz. Tego samego dnia przybywa na scenę generał Jean Joseph Wmokliwa Humbert ze swoimi żołnierzami, którzy ścigają Maurepas i swoich wiernych towarzyszy w broni. Następnego dnia bitwa dołączyła do przeciwników. Walki odbywają się w bezpośrednim sąsiedztwie Port-de-Paix, a siły generała Maurepasa i jego kapitana François Capois pokonały generał Humberta. Po ogłoszeniu porażki generała Humberta generał Leclerc wysyła posiłki na podstawie rozkazów generała Jeana-Françoisa Josepha Debelle’a. Ten ostatni przybywa do Port-de-Paix 17 lutego I książki walczy z siłami Maurepas, pomimo zaleceń generała Humberta, który radzi mu, aby nie atakował buntowników. Wzmocnienia Debelle są mniej w trakcie walki, a Maurepas uzyskał zwycięstwo nad Debelle, dzięki jego kapitanowi François Capois. Debelle krytykuje Humberta za demobilizowanie swoich żołnierzy, a Leclerc Humbert zatrzymał.

Pomimo tego zwycięskiego zwycięstwa Jacques Maurepas udał się do sił francuskich. Generał Leclerc dołączył do niego w armii francuskiej, ponieważ obiecał i obiecał go pod władzą generała Brunetta, który dowodził Port-de-Paix.

Po podejrzeniu, że uczestniczył w haitańskim buncie prowadzonym przez rebelianckiego kapitana François Capois, Maurepas, jego rodziny i niektórych z jego wiernych żołnierzy są aresztowani przez Brunetta i doprowadziły do ​​Cap-Français (obecnie Cap-haitian). 17 września Donatien-Marie-Joseph de Rochambeau przybył do Cap-Français i, na jego rozkaz, Maurepas z niektórymi z ramion 9 ^{To jest} Brygada i jego rodzina zostają wrzucone do morza nad planami jeden z francuskich statków. ^{[Ref. niezbędny]}

Tortury Jacquesa Maurepasa mówi historyk Thomas Madiou: „Natychmiast zostaje przejęty przez kilku żeglarzy (jest wtedy na statku-admiralnym z żółwia), pozbawiony szalonej wściekłości i połączony z dużym masztem. Francuscy funkcjonariusze byli zaskoczeni, gdy Francuzi zobaczyli spokój i zrezygnował z powietrza tego wojownika, nadludzkiej odwagi jego żony, która zachęciła go do śmierci jako bohatera. Maurepas widział, jak jego żona i dzieci wisi na dużych podwórkach. Obraźliwe słowa są do niego wysyłane; Ale jego usta wyrażają jedynie oburzenie, że tak wiele pakietów podnieca. „Nie mówisz” – wykrzyknął ten, który miał wypełnić biuro kata; Sprawimy, że będziesz płakać. »Fląmy to; To, jak niesławne, mówią tortury zarezerwowane dla niewolników. Następnie naprawiamy jego ramiona długimi paznokciami, dwoma ramionami ogólnymi ramion. Nie rzuca się łza po policzkach Maurepas, a nie zniknie mu skarga. „Słońce jest bardzo gorące” – powiedział dowódca krawędzi, nadaj generała dywizji Maurepas fryzura godna jego wysokiej rangi. Żeglarz nęka głowę ofiary rogaty rogaty kapelusz na głowie ofiary. Oczy pacjenta są zamknięte, aby nie otworzyć się. Następnie głos płakał na Tillacu; „Generał Maurepas, za spiskował przeciwko Republice Francuskiej, jego dobroczyńcy, zostanie utopiony. Wrzucamy jego zwłoki do morza, który jest szkolony pod falami przez piłkę. „[Thomas Madiou, History of Haiti, Port-au-Prince, Henri Deschamps, 1989, Tome III, s. 1. 437].