Jacques Plante (Lyricist) – Wikipedia

Roślina Jacques , urodzony 14 sierpnia 1920 w Paryżu 17 ^{To jest} i martwy 16 lipca 2003 w Paryżu 20 ^{To jest} , jest francuskim tekstem i wydawcą. Pisze dla wielkich francuskich śpiewaków (Charles Aznavour, Yves Montand, Georges Guétary, Line Renaud…), czasem pod pseudonimami Harold Jeffries lub William David . Pod koniec lat siedemdziesiątych przeszedł na emeryturę do Szwajcarii.

Pasjonowany entomologią, przeprowadził misje terenowe, publikuje wiele artykułów i opisuje kilkadziesiąt gatunków nocnych motyli. Jego kolekcja, z prawie 160 000 okazów Lépidoptera, jest zachowana w Muzeum Historii Naturalnej w Genewie.

Początki i kariera parlamentu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jacques Plante rodzi się 14 sierpnia 1920 Rue Guyot w 17 ^{To jest} Dystrykt Paryża ^{[[[ Pierwszy ]} . Jego rodzice trzymają garaż, Rue Cardinet w tym samym arrondissement.

Podczas okupacji napisał swoje pierwsze piosenki ze swoim przyjacielem z dzieciństwa Lawrence’a Riesnera, aw 1943 roku napisał Majeranek Z kompozytorem Louiguy dla André Claveau. Jednak dopiero przy wyzwoleniu odniósł swoje pierwsze sukcesy z piosenkarką Yvette Giraud Czerwiec 1949 ma Maj 1950 ^{[[[ Pierwszy ]} -, który interpretuje Mademoiselle hortangea (1946) i Tancerz to kreols (1946). Ta ostatnia również przywiązuje do swojego repertuaru Moje czyste i moje długie halki (1949), Boję się wrócić do domu I Niezapomniany (1953). André Claveau również interpretuje Domino (1950).

W 1949 r. Autor napisał Skąd pochodzisz Dla Bourvil. Ten ostatni będzie również wykonywał Zofia . W tym samym roku towarzysze piosenki i Georges Guétary się podzielili Mistrz Pierre (Henri Betti Music). Pierwszy zaśpiewa Długi spacer I Komicy (1962), podczas gdy drugi odniesie sukces Mój mały bukiet kwiatu (1949) i Czech (1966).

W latach 50. Tino Rossi, który był wówczas wielkim programem, umieścił w swoim repertuarze kilka piosenek od autora Blue Tango (1953), Kochanie, bądź wierny (1951) i Kiedy odejdziesz . Jednak to linia Renaud i Yves Montand osiągną sukcesy, które najbardziej oznaczały karierę autora w tym czasie. Line Renaud wprowadza dwie z jej ulubionych piosenek: Gwiazda śniegu (1949, Tłumaczenie piosenki skomponowanej w 1944 roku przez austriackiego Franza Winklera (z) ) I Moje małe szaleństwo (1952, napisane i skomponowane przez Boba Merrilla pod tytułem Mój naprawdę, naprawdę sprawiedliwy (W) W 1951 r., Następnie interpretowany przez belgijską piosenkarkę Tohama). Montand robi piosenkę Les Grands Boulevards (1951), klasyk francuskiej piosenki. Ten ostatni również wykonawca kocham Cię całować .

Po tej wielkiej serii sukcesu Jacques Plante zostaje uruchomiona. Intermpatorzy z lat 50. dodają jego piosenki do swojego repertuaru. W szczególności pisze dla Eddiego Constantine’a ( Znowu zobaczę moją blondynkę , 1956), Anny Gould ( Muzyk W 1953 roku Na północnym pokładzie W 1954 roku Zgubiona wiosna I Delikatna pułapka W 1957 roku Kiedy kocham a 1958) i Andrée to ( Dzień kwiatu ), Jacqueline François ( Serenada W 1956 roku Poniedziałkowe życie W 1958 roku Miłość jest na twojej ulicy I Chciałem tańczyć i 1959), John William ( Wyspa na słońcu W 1956 r., Zabrane przez Henri Salvador) i Glorię Lasso ( Diana , 1958).

W latach 60. Jacques Plante rozpoczął owocną współpracę z Charlesem Aznavour. Schodzić Komicy (1962), Dla mnie potężne (1963) i Czech (1965), aby wymienić tylko trzy najbardziej znane piosenki. Autor będzie miał również szczęście interpretować przez Édith Piaf, która umrze kilka miesięcy później: Mała mgła (1963) i Miłośnicy Wenecji należą do ostatnich piosenek tłumacza. HUGUES Aufray interpretuje Santiano (1961) i Jak tylko powróci wiosna (1964).

Jeśli lata Yeyé były śmiertelne dla wielu artystów z poprzedniej generacji, dla Jacques Plante, będzie to okazja do odnowienia. Podpisał jedne z największych sukcesów tamtych czasów, pokazując, że jest autorem zdolnym do dostosowania się do wszystkich wykonawców. Tak więc Richard Anthony ( Byłeś dla mnie przeznaczony W 1958 roku Słyszę gwizdanie pociąg W 1962 roku Wybór nalezy do ciebie W 1964 roku, Słoneczny w 1966 r.), Czarne skarpetki ( Jest noc w 1962 r.), Marcel Upstream ( Meksykanin w 1962 r.), Wild Cats ( Jakie szczęście W Malujesz twarz W 1961 roku Kiedy są tam koty W Zupełnie nowe serce W Całą noc W 1962 roku Powiedz mu, że go kocham W Dziewczyna taka jak ty W 1963 roku ), Lucky Blondo ( Czerwone róże dla blond anioła ), Daniel Gérard ( Pada deszcz w moim domu w 1964 r.), Christophe ( To nie ma znaczenia ) i Dalida ( Uwierzysz ) Oprócz autorystów autora.

Dzięki Jacques Plante Pétula Clark odczuwa kilka sukcesów we Francji: Rydwan (1962), Dziecko (1962), dobrze mi z tobą (1963), Słońce w oczach (1963), Pociąg śnieżny (1963), Ci, którzy mają serce (1964) są przykładami. Sheila jest mu również winna jedne ze swoich największych sukcesów, takich jak Czas wyjścia (1966), Kino (1966), Motyle (1967), Żegnaj miłości (1967) i Kiedy dziewczyna kocha chłopca (1968).

Kolejny ulubiony tłumacz autora w latach 60., Rika Zaraï nagrała Michael (1964), Praga (1966), Pewnego dnia wyjdę (1967) i Osoba na świecie (1967), między innymi. Wśród tłumaczy czasów musimy również zacytować Dominique Walter ( Dom , 1966), David Christie ( Pomimo ciebie, pomimo mnie W Letnia noc) , Matht Altune ( Chciałem tańczyć I Miłość jest na twojej ulicy W 1965 roku, Ogrody Andalusia W 1968 roku Łódź opuszcza ), Mireille Mathieu ( Walker Tightrope 1966 ET Jest w Mayerling w 1968 r.) I Claude François ( Jednego dnia lub innego W Zostawać W Wszystko pęka, wszystko eksploduje I Marzyłem w 1969 r.).

W 1964 roku kupił MCA/Caravelle Publishing House, zainstalował bulward Malesherbes w Paryżu 8 ^{To jest} , Włoch miliard i Lucien Morisse ^{[[[ 2 ]} . Przed przejściem na emeryturę w Szwajcarii pisze Jacques Plante Old Canaille Pour Eddy Mitchell i Kiedy nie możesz mieć dziewczyny, którą kochasz Dla Shake (w 1977 r.).

Wkłady entomologiczne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jacques Plante przeszedł na emeryturę do Szwajcarii pod koniec lat siedemdziesiątych, osiedlając się w Martigny w Valais. Następnie poświęcił się entomologii i przeprowadził misje polowe w Azji, w szczególności z Mártonem Hreblayem. Sam lub we współpracy publikuje wiele artykułów i opisuje kilkadziesiąt gatunków nocnych motyli. Jego kolekcja z 160 000 okazów Lépidoptera, głównie z rodziny Noctuidae, jest przechowywana w Muzeum Historii Naturalnej w Genewie ^{[[[ 3 ] W [[[ 4 ]} .

Wiele podatków od owadów jest poświęconych Jacques Plante, z czego ^{[[[ 5 ]} :

Martwy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jacques Plante zmarł w wieku 82 lat, 16 lipca 2003 w 20 ^{To jest} Dystrykt Paryża ^{[[[ Pierwszy ] W [[[ 6 ]} . Jest pochowany na cmentarzu Père-Lachaise ( 44 ^{To jest} dział).

Jeden z najbardziej płodnych autorów francuskiej piosenki, Jacques Plante pisał od kilku pokoleń, ale jest także jednym z tych autorów, którzy zbyt często są poza cieniem. Niewiele osób wie na przykład, że kilka piosenek zinterpretowanych przez Charlesa Aznavoura jest jego rocznikiem ^{[[[ 7 ]} .

Lista nie wyczerpująca.

• Ekstrakt z katalogu wydań Jacques Plante w 1962 roku.

• Zasoby muzyczne :
• Zasób dotyczący programu :
• Zasób audiowizualny :