Janine Charrat – Wikipedia

Posted on by
before-content-x4

Description de cette image, également commentée ci-après

Janine Charrat na scenie, około 1945 roku

after-content-x4

modyfikator Consultez la documentation du modèle

Janine Charrat , urodzony w Grenoble i martwy w Rueil-Malmaison [[[ Pierwszy ] W [[[ 2 ] , jest tancerzem, choreografem i dyrektorem francuskiego baletu.

Córka pułkownika strażaków, Janine Charrat nabywa Younga w wieku dwunastu, reputacji dziecka Prodigy of Dance z rolą w filmie Jean Benoît-Lévy Śmierć łabędź . W poszukiwaniu partnera jest powiązana z Roland Petit z krytyką Irene Lidova. Zachęcając Serge Lifar zrywającą zasadę, że studenci operowej baletu tańczą między nimi, trenuje z nim parę gwiazdorską wszechświata choreograficznego. W 1945 roku stworzyła dla Balety des Champs-élysées Gra karciana , jego pierwszy balet, następnie założył własną firmę w 1951 roku, Balety Janine Charrat , nazywany czasem Balety de France [[[ 3 ] .

Père de Janine Charrat

Gdzie dowiadujemy się, że Janine Charrat jest córką pułkownika strażaków koszar szamjowych. Przedstawia swój nowo utworzony żołnierz w teatrze imperium, przed jej bardzo poruszonym ojcem. Marokański zegarek , 2 lutego 1952

Dla Paula Valéry’ego młody cudem jest reinkarnacją jej atictée w Dusza i taniec . W 1948 roku stworzyła balet z mimodrama, który Paul Claudel napisał dla japońskiej sceny w 1922 roku ( Kobieta i jej cień [[[ 4 ] ).

Pracuje z bardzo wielkimi twórcami i artystami Xx To jest Wiek: autorzy, choreografowie, kompozytorzy, mężczyźni teatralnej, malarze, dekoratorzy, kostiumy. Cytujmy Jean Babilée, Pierre Balmain, Jean Bazaine, Bertolt Brecht, Marius Constant, Paul Delvaux, Leonor Fin, Jean Genet, Alexis de Giers, Arthur Honegger, Joseph Kosma, Marcel Landowski , Darius Milhaud, Francis Poulenc, Maurice Ravel, Henri Sauguet, Pierre Soutages, Igor Stravinsky, Maurice Thiriet, Jean Vilar, Jean Wiener lub Kurt Weill. Jean Cocteau powiedział o niej ” Janine Charrat, Lonely Walker, wykracza poza gwiazdy ».

after-content-x4

. W Théâtre des Champs-élysées jest to stworzenie z Bertrand Castelli du Ballet, że choreografuje: Wodorosty , o muzyce Guy Bernard [[[ 5 ] W

W 1961 r. Współpracowała z Maurice Béjart Czterech synów Aymon . W tym samym roku, , podczas prób baletowych Wodorosty W telewizji francuskiej jej tutu zapalił się w kontakcie z pochodnią umieszczoną na ziemi, przekształconą w żywą pochodnię, jest bardzo surowo spalona [[[ 6 ] . Po kilku miesiącach opieki w szpitalu Cochin, rekonwalescencji i rehabilitacji powróciła na scenę, podchodząc do tańca Grand Théâtre de Genève w latach 1962–1964. W 1966 r. Uzyskała od rekompensaty sądowej za rekompensatę o wysokości 1 450 000 Francowie przeciwko Jeanowi Lajoie, akcesoriistę w Ortf, ogłosił odpowiedzialny za tragedię za położenie pochodni na ziemi telewizji, w pobliżu Janine Charrat, i nie jest już o to zaniepokojenie [[[ 7 ] .

Wyszła za mąż w 1969 roku na wyspie Moorea z Michelem Humbertem, przemysłowcem [[[ 8 ] .

W 1975 roku była kandydatką do akademii francuskiej, w tym samym czasie, co Louise Weiss [[[ 9 ] .

W 1978 roku została doradcą tańca w National Center for Art and Culture Georges-Pompidou w Paryżu.

  • 1931: Kupiec chłodnej wody , Muzyka Jacquesa Ibert – Dziewica z żłobkiem , Caesar Franck Music
  • 1931: Na wodzie , Muzyka Claude Debussy – Hawajski taniec
  • 1932: Pavana dla zmarłego niemowlęcia , Muzyka Maurice Ravela
  • 1933: Bolero , Muzyka Maurice Ravel – FAŁSZ , Muzyka Johanna Straussa – Wężowy czarownik
  • 1934: Złamana lalka , Muzyka Maurice Ravela
  • 1935: Zatopiono katedra , Muzyka Claude Debussy – Tabu , na temat muzyki jazzowej
  • 1940: Tańcz przed świtem , na wierszu Pham van Ky, muzyka Alexandre Tcherepnine
  • 1940: Aleksander Wielki , Choreografia Serge Lifar, muzyka Philippe’a Gauberta
  • 1942: Britannicus , choreografia Serge Lifar – Sierpieńca noc , choreografia Serge Lifar – Legenda jednorożca , Muzyka Francisa Poulenc
  • 1943: Przed piłką , Choreografia Serge Lifar, muzyka Franza Schuberta – Spring Symphony , choreografia Serge Lifar – czerwone buty , Choreografia Serge Lifar, muzyka Maurice Thiriet – Pavan , choreografia Serge Lifar – Kuba Rozpruwacz , choreografia Serge Lifar – Niebo znajduje się nad dachem , choreografia Serge Lifar – Na drodze , Choreografia Janine Charrat, muzyka Pablo de Sarasate – Nègre kołysanie , choreografia Janine Charrat – Diana André Chénier, choreografia Serge Lifar
  • 1944: Klasa , Choreografia Serge Lifar, muzyka Maurice Thiriet – Odwracalność Autor: Charles Baudelaire, wiersz przeczytany przez Maurice Escande, choreografia Serge Lifar – Westchnienie , Choreografia Serge Lifar, muzyka Franza Liszta – Burżuazyjny gentilhomme De Molière, Choreografia Serge Lifar, muzyka Claude Delvincourt (z Raimu, Pierre Bertin, Marie Bell, Jacques Charon, Pierre Dux, Janine Charrat). Francuska komedia,
  • 1945: Gra karciana , Choreografia Janine Charrat, broszura i muzyka Igor Stravinsky, Zestawy Pierre’a Roya (z Jeanem Babilée, Roland Petit, Youly Algaroff, Irène Skorik, Nathalie Phillippart. Théâtre des Champs-élysées, – Karta BAL , Choreografia Serge Lifar, muzyka Georges Auric
  • 1946: Cressida , Choreografia Janine Charrat, Muzyka Tony’ego Aubina, Zestawy i kostiumy Constantine Népo, Monte-Carlo, – Waltz , Choreografia Serge Lifar, muzyka Claude Debussy – Modlitwa , Choreografia Serge Lifar, muzyka Ludwiga van Beethoven – Pasja , Choreografia Serge Lifar, Caesar Franck Music – Chota rousttaveli , Choreografia Serge Lifar, muzyka Arthura Honeggera, Monte-Carlo,
  • 1947: Koncert nr 3 , Choreografia Janine Charrat, muzyka Serge Prokofiev, zestawy i kostiumy L. Zacka. Opera-comic, Paryż, – Dancer Degas , Choreografia Janine Charrat, muzyka Ivana Semenoffa, zestawy Alexis de Giers, Marc Dolnitz Costumes – Brazileira , choreografia Janine Charrat, muzyka Dariusa Milhauda – Hołd dla Taglioni , choreografia Janine Charrat – Mała dziewczynka z meczami , Choreografia Janine Charrat, Muzyka Josepha Kosma – idylla , Choreografia Janine Charrat, muzyka R. Jordania
  • 1948: Szczęśliwa dusza , Choreografia Janine Charrat, muzyka Charlesa Koechlina. Opera -Comic, Paryż – Motyw i warianty , Choreografia Janine Charrat, muzyka Tchaikovskiego – Adame Mirror , Choreografia Janine Charrat, muzyka Dariusa Milhauda, ​​zestawy Paula Delvaux, broszura Jean Genet. MARIGNY Theatre, – Allegro , Choreografia Janine Charrat, Muzyka Maurice Ravel, zestawy i kostiumy Jacquesa Fath. MARIGNY Theatre, – Kobieta i jej cień , Choreografia Janine Charrat, Argument Paula Claudela, muzyka Alexandre Tcherepnine, Zestawy Vachona, kostiumy Pierre’a Balmaina (z Janine Charrat, Colette Marchand, Maurice Béjart). MARIGNY Theatre,
  • 1949: Walka , Choreografia W. Dolara, muzyka R. de Banfield, Dekoracje i kostiumy Marie-Laure de Noailles. Princess Theatre, Londyn, – Noc , Choreografia Janine Charrat, Muzyka Henri Sauguet, Dekoracje Christiana Bérarda, kostiumy Barbary Karinska, Argument of Boris Kochno. Teatr Champs-élysées, – Herodiad , Argument zabrany z wiersza Mallarmé, choreografia Janine Charrat, Muzyka Maurice’a Thiriet, zestawy i kostiumy P. Sunderlanda. Teatr Champs-élysées, – Dziewczyna i Enchanter , Choreografia Janine Charrat, Muzyka Marcela Landowskiego, Douking Sets and Costumes – Abraxas , Choreografia Janine Charrat, Werner Egk Music, Decors and Costumes J. Fenneker. Berlin, Staatsoper,
  • 1950: Sylfidy , Choreografia Michela Fokine, muzyka Frédéric Chopin – Giselle , Choreografia Jeana Coralli i Julesa Perrota, muzyka Adolpha Adama – Romeo i Julia , Choreografia Serge Lifar, muzyka Tchaikovskiego – Noc i dzień , Choreografia Janine Charrat, muzyka Tchaikovskiego. Pałac Chaillot, – Przejście gwiazdy , Choreografia Janine Charrat, zagraj w 4 aktach Jeana Vilara, muzyka Jeana Gillesa. Teatr Jorat, – Obiron , Choreografia Janine Charrat, muzyka Carla Marii von Weber. Amsterdam Opera
  • 1951: Kłopoty , Choreografia Janine Charrat, muzyka Frédéric Chopin – Koncert , Choreografia Janine Charrat, Muzyka Edvarda Griega (z Janine Charrat i Serge Perrault). Chaillot Palais – Orfeusz , Choreograficzny kantan R. Lupiego, zgodnie z Georgic de Virgili, choreografia Janine Charrat, sety i kostiumów Leonor, produkcja Irene Lidova. Biennale de Venice, – Kolumbus , Choreografia Janine Charrat, muzyka Wernera Egk. Berlin Opera – Abraham , Choreografia Janine Charrat, Muzyka Marcela Delannoya, broszura Maurice’a Sarrazina, zestawy Pierre’a Lafitte, kostiumów Pierre Soutages. TOULOUSE Festival – Śmierć Mimi Pinsona , choreografia Janine Charrat, muzyka Mendelssohna – Uwielbiam sen , choreografia Janine Charrat, muzyka Franz Liszt – Śpiąca królewna Według Charlesa Perrault, choreografia Janine Charrat, muzyka Tchaikovskiego – Mały kupca meczu , choreografia Janine Charrat, muzyka Ivana Semenoffa – Cudzoziemiec w Paryżu , Choreografia Janine Charrat, muzyka Jeana Wienera i D. Barcleya, zestawy Alexis de Giers – Masakra Amazonów , Choreografia Janine Charrat, Muzyka Ivana Semenoffa, Argument Janine Charrat i Maurice Sarrazin, Dekoracje i kostiumy Jean Bazaine. Grenoble, teatr miejski,
  • 1952: Cztery gesty dla geniuszu I Mecanic , Choreografia Janine Charrat, muzyka W. Garetta i Maurice’a Jarre, wystawiła Maurice Cazeneuve, kostiumy Fernanda Légera i Pierre’a Soutagesa (z Alainem Cuny i Peter Van Dijk. Château d’Amboise na cześć Léonarda de Vinci, – Klasyczna rumba , Choreografia Janine Charrat, Muzyka Ivana Semenoffa, kostiumy Louisa Touchagues – Sen , Balet Janine Charrat w hołdzie Christianowi Bérardowi, który narysował kostiumy, muzyka Franza Liszta, zestawy Alexis de Giers – Sporty wodne , Choreografia Janine Charrat, Muzyka Maurice’a Ravel i Claude Debussy, zestawy i kostiumy J. -C. Vigne – Ogród w deszczu , Choreografia Janine Charrat, Muzyka Claude Debussy, zestawy i kostiumy J.-C. Vigne
  • 1953: Wodorosty , Choreografia Janine Charrat, Muzyka Guya Bernarda, argument i zestawy Bertranda Castelli (z Janine Charrat, Peter Van Dijk, Maria Fris, Jacques Chazot i Le Dwarf Pieral). Teatr Champs-élysées, – Zajęcie plakatu , Ballet-Buffe autorstwa Janine Charrat, muzyka Georgesa Van Parys, Ddecors i kostiumów B. Castelli. Teatr Champs-élysées, – Heraklès , Choreografia Janine Charrat, Muzyka Maurice’a Thiriet, Set i kostiumy F. Gilota, Argument of André Boll. Teatr Champs-élysées, – Klasyczna symfonia , Choreografia Janine Charrat, muzyka Serge Prokofiev
  • 1954: Pierwsza symfonia , Choreografia Janine Charrat, muzyka Ludwiga van Beethoven – Preludia , Choreografia Janine Charrat, muzyka Johanna Sebastian Bach
  • 1955: Historia żołnierza , Tekst Ramuz, Choreografia Janine Charrat, Muzyka Igor Stravinsky’ego, zestawy i kostiumy T. Matsoukisa. Scala z Mediolanu,
  • 1956: Corse Corlace , Choreografia Janine Charrat, muzyka Henri Tomasi, inscenizacja R. Lalande – Théâtre du Monde , tekst Calderón, choreografia Janine Charrat, inscenizacja Jean Kiehl – Siedem grzechów głównych (Muzyczna tajemnica w siedmiu obrazach), choreografia Janine Charrat, muzyka Antonio Veretti, dekoracje Mario Chiari. Milan Scala – La Dryade , Choreografia Janine Charrat, Argument of Irène Lidova, zestawy i kostiumy B. Daydé, muzyka Jordany po Adolphe Adam – Flet Player , Choreografia Janine Charrat, Constant Marius Music, zestawów i kostiumów Georges Wakhévitch. Colón de Buenos-Areres Theatre,
  • 1957: Połączenia , Argument i choreografia Janine Charrat, Muzyka Ivana Semenoffa, zestawy i kostiumy B. Daydé – Diagram , Choreografia Janine Charrat, Argument of Gérard Munschy, muzyka Johanna Sebastiana Bacha. Paris, Alhambra, przez wielki balet markiza de cuevas – Persephone , Choreografia Janine Charrat, muzyka Igor Stravinsky – Arlequin , Choreografia i argument Janine Charrat, muzyka Daniela Stirn, zestawów i kostiumów Gérarda Munschy. Montreal, – I lider , Choreografia Janine Charrat, Argument of Gérard Munschy, muzyka Georgesa Delerue, dekoracje i kostiumy Jacquesa Noëla. Nowy Jork,
  • 1958: Chimera , Choreografia Janine Charrat, Muzyka Jacquesa Thiérac, argument, zestawy i kostiumy T. de Leday. Teatr Champs-élysées,
  • 1960: Elektron (Tragedia-Ballet After Sofocles), Realizacja artystyczna, inscenizacja i choreografia Janine Charrat i Pierre Rhallys, muzyka Henri Pusher, Sets and Costumes of Serge Creuz (z Janine Charrat, Milenko Banovitch, Hélène Trailine, Juan Giuliano, Patrick Belda. , Théâtre de la Monnaie, – Płatki śniegu (z Janine Charrat i George Skibin. Paris National Opera – Król Dawid , Wiersz René Morax, Choreografia Janine Charrat, Muzyka Arthura Honeggera, Inscenizacja Maurice’a Sarrazina, Zestawy i kostiumy Maurice Mélat
  • 1961: Walka Tancrède , Choreografia Janine Charrat, wiersz Tasso, muzyka Claudio Monteverdi, kostiumy Suzanne Lalique-Haviland. Festiwal Aix-en-Provence, z Claude Bessy jako tłumacza, – Siedem grzechów głównych , Choreografia Maurice Béjart, muzyka Kurta Weilla, Words Bertolt Brecht (z Janine Charrat i Ursula Kübler) – Czterech synów Aymon , Choreografia Janine Charrat i Maurice Béjart, broszura Hermana Clossona, muzyka Fernanda Schirren, dekoracje Germinal Casado i Frans André. XXI wieku balet – Impreza szampana , Choreografia Janine Charrat, muzyka Johanna Straussa – Fantazja koncertowa , Choreografia Janine Charrat, muzyka Serge Prokofiev ( 3 To jest koncert ), Zestawy J. Dupont. Bruksela, Théâtre de la Monnaie,
  • 1963: Don Carlos , Choreografia Janine Charrat, muzyka Giuseppe Verdi, Joseph Méry i Camille du Locle, Georges Wakhévitch Sets, Inscenizacja Marcela Lamy. Grand Théâtre de Genève, 1963 – Będziesz miał imię Tristan (Według powieści Josepha Bédiera), Balet i choreografia Janine Charrat, JEF Maes Music, Henri-Georgesa Adama zestawów i kostiumów, inscenizacji Pierre’a Rhallsa. Grand Théâtre de Genève, – Na czas , Choreografia Janine Charrat, Muzyka Armina Schiblera, zestawy i kostiumy Serge Diakonoff. Grand Théâtre de Genève, – Nietoperz , Choreografia Janine Charrat, muzyka Johanna Straussa, dyrygenta Herberta von Karajana, inscenizacja Leopolda Lindtberga, Teo Otto Sets, Erni Kniepert Costumes (z) . OPERA Państwowa Wiedeńska,
  • 1964: Dziecko i zaklęcia , Choreografia Janine Charrat, Muzyka Maurice Ravel, zestawy i kostiumy B. Dayté. Volksoper de Vienne, – Fedron , Choreografia Janine Charrat (z Belinda Wright i Mac Dowell). London Festival Ballet – Alarm … no cóż , Balet Janine Charrat i Milko Sparemblek, Choreografia Janine Charrat, Muzyka Pierre’a Wissmera, Sets i kostiumy Georgesa Wakhévitch. Grand Théâtre de Genève – Paryż , Choreografia Janine Charrat, Balet Boris Kochno, Sets and Costumes J. Dupont, Music Henri Sauguet. Teatr Champs-élysées,
  • 1965: Salomé , Choreografia Janine Charrat, muzyka Richarda Straussa. Baalbek (Liban) – Piłka przeznaczenia , Choreografia Janine Charrat, Muzyka Daniela-Lesura, Argument of Stelli Bon, Sets and Costumes of Y. Breyer
  • 1966: Cykl , Choreografia Janine Charrat, Music of Dag Ivar Wirén, Argument of M. Bois, setki i kostiumy T. de Leday (z Janine Charrat i Milorad Miskovitch) – Spotkał , Choreografia Janine Charrat, Muzyka Francisa Lai, Ballet Pierre’a Rhalysa, zestawy i kostiumy B. Daydé, Pieśni Pierre’a Barouh interpretowane przez Pierre’a Barouh i Nicole Croisille
  • 1967: Koncert nr 1 na skrzypce prokofiewowe , Choreografia Janine Charrat, muzyka Serge Prokofiev
  • 1968: Do żebraka nieba , Choreografia Janine Charrat, Muzyka Marcela Landowskiego, piosenkarki Danielle Grimau. Pałac Chaillot, – Persephone , Choreografia Janine Charrat, muzyka Igor Stravinsky’ego, broszura André Gide, zestawy i kostiumy H.W. Mayera. Essen-Gelsenkirchen Opera, – Aktualny , Partiar, Jenine Jinine Jinenoneso János wraz z Pierressem, Costtery Winster, Nekos. Théâtre the Paris, – Orfeusz , Choreografia Janine Charrat, Gluck Music. Volksoper de Vienne,
  • 1969: Ognisty Ptak , Choreografia Janine Charrat, muzyka Igor Stravinsky’ego, Wolfram Skalicki. Volksoper de Vienne, – Kolekcjoner , Argument of Michel Humbert, muzyka Krzysztof Pendecki. Opera Monachium
  • 1983: Creation Hécube Livret autorstwa Pierre’a Rhallsa w Grand Théâtre de Bordeaux, z morskim harmel
  • 1987 Palais des Glass Creation w Center Georges Pompidou w Paryżu wznowiony w 1989
  • Janine Charrat, Antigone Dance , J. Charrat i in., Piazza, (OCLC 419472435 ) , 1970
  1. ↑ Intee Pliki Raport
  2. ↑ „Śmierć tancerza Janine Charrat” W Le Figaro , 29 sierpnia 2017
  3. ↑ Larousse Dance Dictionary
  4. ↑ Paul Claudel, Teatr , Tom II, Pléiade, 2011. Patrz także Roland Petit, Tańczyłem na falach , Grasset, 1993, s. 1 205:
    „Janine Charrat kochała Claudela. Mistyczna strona jego pracy zrobiła na niego wrażenie. […] Zamierzałem więc zobaczyć Claudela, aby powiedzieć jej o małym choreografie, który marzył o tańcu Jeanne d’Arc, i znalazłem się przed postrzałem i wykrztuśnym pachydermem w chusteczce Calicot. Dał mi tylko kilka minut, aby powiedzieć mi, że jeśli młody choreograf żałuje, że nie może zrobić baletu w jednej z jej opowieści zainspirowanych japońskimi nie. Ale że nie było wątpliwości, że mogą postrzegać prawa autorskie, a te dochody są dla niego zarezerwowane. Janine zaprojektowała bardzo ładny balet Kobieta i jej cień . Claudel, ta stara grypa-sou, nawet nie poświęciła czasu na napisanie mu słowa zachęty. »»
  5. ↑ ‘ Béjart.- Antoine Livi- 2004, red. The Age of Man, Paris, strona 49 »
  6. ↑ ‘ ja powiem , Raport dla scen z wyczyny, 29 czerwca 1962 r. – INA »
  7. ↑ Republikańskie echo Beauce i Perche, 5 lipca 1966 r.: „Poważnie spłonęło w studio telewizyjnym, Janine Charrat uzyskała 1 450 000 fr. Du Trybunał”
  8. ↑ Paris-Presse, L’Adransigeant, 22 sierpnia 1969 r., S.7: „Janine Charrat ożenił się”
  9. ↑ ‘ Revue-Cahiers-Du-genre » Accès libre
  10. ↑ A et b ‘ Janine Charat instynkt tańca. Arte: »

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • Dance Legends, historia w zdjęciach 1900 – 2000 , Philippe Verrière, wydawca poza kolekcją, 2002
  • Tańcz za kulisami , Gilbert Serres, France-Europe éditions, 2005
  • Balety Janine Charrat , André Philippe Hersin, The Seasons of Dance. N ° 6, lato 1968, s. 3.

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

after-content-x4