[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/jean-francois-balmer-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/jean-francois-balmer-wikipedia\/","headline":"Jean-Fran\u00e7ois Balmer-Wikipedia","name":"Jean-Fran\u00e7ois Balmer-Wikipedia","description":"before-content-x4 Artyku\u0142 w Wikipedii, Free L’Encyclop\u00e9i. after-content-x4 Homonimiczne artyku\u0142y patrz Balmer. after-content-x4 Jean-Fran\u00e7ois Balmer , urodzony 18 kwietnia 1946 W","datePublished":"2023-04-27","dateModified":"2023-04-27","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/7\/73\/Blue_pencil.svg\/10px-Blue_pencil.svg.png","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/7\/73\/Blue_pencil.svg\/10px-Blue_pencil.svg.png","height":"10","width":"10"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/jean-francois-balmer-wikipedia\/","wordCount":3584,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Artyku\u0142 w Wikipedii, Free L’Encyclop\u00e9i.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Homonimiczne artyku\u0142y patrz Balmer.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Jean-Fran\u00e7ois Balmer , urodzony 18 kwietnia 1946 W Neuch\u00e2tel i z Valangin w kantonie Neuch\u00e2tel w Szwajcarii jest francuskim naturalizowanym szwajcarskim aktorem [[[ Pierwszy ] .   Syn Alfreda Balmera, czarterowanego ksi\u0119gowego i administratora szpitala Landeyeux oraz Berthe-H\u00e9l\u00e8ne Graber, sp\u0119dzi\u0142 pierwsze dwadzie\u015bcia lat swojego \u017cycia w wiosce Valangin [[[ 2 ] W [[[ 3 ] . Jego imi\u0119 to jest Francis , ale zacz\u0105\u0142 nazywa\u0107 siebie Jean-Fran\u00e7ois od okresu dojrzewania w odniesieniu do swoich ulubionych aktor\u00f3w tamtych czas\u00f3w, Jean-Paul Belmondo i Jean-Claude Briay [[[ 3 ] . Po jego obowi\u0105zkowej edukacji studiowa\u0142 w Neuch\u00e2tel Business School [[[ 3 ] . R\u00f3wnolegle z jego studiami, jest placeur w Neuch\u00e2tel Theatre [[[ 3 ] . Po\u015bwi\u0119ca mniej czasu na swoje studia biznesowe ni\u017c deklarowa\u0107 teksty i gra\u0107 wyimaginowane postacie [Ref. niezb\u0119dny] . Po zako\u0144czeniu szko\u0142y biznesu pojecha\u0142 na rok do Londynu, aby nauczy\u0107 si\u0119 angielskiego [[[ 3 ] .        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4W 1968 roku wszed\u0142 do konserwatorium Genewskiego, gdzie wzi\u0105\u0142 lekcje teatru, w szczeg\u00f3lno\u015bci Jean Bart [[[ 3 ] . Wkr\u00f3tce potem, w wieku 23 lat, zda\u0142 egzamin wst\u0119pny do National Conservatory of Dramatic Art w Pary\u017cu, aby kontynuowa\u0107 dramatyczne studia sztuki [[[ 3 ] . Wygra\u0142 pierwszy dost\u0119p w 1973 roku, w promocji Daniela Mesguicha i Jacquesa Weber. Isabelle Adjani, Francis Huster i Jacques Villeret s\u0105 cz\u0119\u015bci\u0105 jej koleg\u00f3w z Conservatoire [[[ 3 ] . Jest tak\u017ce uczniem podczas Florent [[[ 4 ] . W tym samym roku w 1973 roku wygra\u0142 swoj\u0105 pierwsz\u0105 rol\u0119 pod kierownictwem Yves Boisset w filmie R.A.S. , i rozpocz\u0105\u0142 d\u0142ug\u0105 karier\u0119 w kinie, teatrze i telewizji. W serii gra rol\u0119 dow\u00f3dcy Rov\u00e8re Boulevard du Palais W latach 1999\u20132017. . 12 czerwca 1987 , po\u015blubia re\u017cysera Fran\u00e7oise Petit [[[ 2 ] . Table of ContentsKino [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Telewizja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Nagrody [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Nominacje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Dekoracje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Kino [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] 1973: R.A.S. , Yves Boisset: Raymond Dax 1974: Rozw\u015bcieczona owca , Michel Deville: Vischenko 1975: Strach w mie\u015bcie , Henri Verneuil: Julien Dallas 1976: Ma\u0142y Marcel , Jacques Fansten: Pottier 1976: Wzb\u0119pka wyspy Tortoise Island , autor: Jacques Rozier: Wa\u017cny szef 1977: Gro\u017aba , Alain Corneau: Waldeck 1978: Passe-Montagne , przez Jean-Fran\u00e7ois St\u00e9venin 1979: Nastolatek , autor: Jeanne Moreau: Andr\u00e9, stolarz 1979: S\u0105 wysokie, te ma\u0142e , autor: Jo\u00ebl Santoni: Monestier 1979: Kana\u0142y rajskie , autor: Jos\u00e9 Giovanni: 68 1979: Policjanci i z\u0142odzieje , Georges Lautner: Inspektor Massard 1979: Nic nie idzie dobrze , przez Jean-Michel Ribes 1981: \u015anieg Julzed Julietn Berto et Jean-Henr Roger: Drugi inspektor 1981: Dziwny przypadek Pierre Granier-Referral: Priety Paw\u0142a 1982: Urwisko , autor: Philippe Bensoussan (film kr\u00f3tkometra\u017cowy) 1982: Odpowiedni \u017co\u0142nierz Brusati: Prawnik 1982: Rozkwarta godziny , autor: Philippe Galland: Fran\u00e7ois-Albert 1983: afrykanin , z Philippe de Broca: Paul Planchet 1983: Opuszczenie , przez Jean-Pierre Igoux: Listonosz 1984: Mi\u0142o\u015b\u0107 do Swann , Volkeker Vendoriff: Dr Cottard 1984: Polarny , autor: Jacques Bral: Eug\u00e8ne Tarpon 1984: Dzikie bestie Autor: Jean-Louis Daniel: Jeff Garcia 1984: Krew innych , od Claude Chabrol: Arnaud 1985: Szwajcarskie szale\u0144stwo . De Christine Lipinska: Carl 1985: Nag\u0142y wypadek , z Gilles B\u00e9hat: Paul Murneau 1985: Wzadek , autor: Philippe Lefebvre: Kapitan Pierre Cl\u00e9ment 1985: Mi\u0142o\u015b\u0107 lub prawie , autor: Patrice Gautier: Albert 1986: Z\u0142ote osiemdziesi\u0105tych , autor: Chantal Akerman: M. Jean 1986: Ostatni obraz , de Mohammed Lakhdar-Hamina: M\u0142ynarz 1989: Rewolucja Francuska , Robert Enricco It Richard T. Heffron: Louis XVI 1990: Strata , Daniel Benoin: J\u00e9l\u00f4me Dentinwer 1991: Madame Bovary , od Claude Chabrol: Charles Bovary 1992: Okno , z Monique Champagne: Roberto 1992: Dien Bien Phu , Pierre Schoendoerffer: AFP Man 1992: Sam niesp\u00f3jny , z Virgie Th\u00e9venet: Albert 1992: Nieporozumienia , autor: Leandro Manfrini: Peter Monti 1993: Wiatr , autor: Robert Enrico: Ojciec Siegler 1993: Z\u0142y ch\u0142opiec , autor: Jacques Bral: Prezydent asesor 1994: Twist w Popenduine , Dera Yeeeee Leabal: M. Benoit 1994: \u015awiat\u0142o martwych gwiazd , od Charlesa Mattona: Pierre 1994: Ksi\u0105\u017cka Crystal , de Patricia Plattner: John Billets, tw\u00f3j JB 1994: Moja chi\u0144ska siostra , od Alain Mazars 1994: Lou nie powiedzia\u0142 nie , od Anne-Marie Mi\u00e9ville (g\u0142os) 1996: Xy, zabawny projekt , przez Jean-Paul Lilienfeld: Doktor Lamauve 1996: Beaumarchais, bezczelne , d’\u00e9douard Molinaro: Sartine 1997: Nic nie idzie dobrze , od Claude Chabrol: Pan. 1999: Odzyskany czas , De Raoul Ruiz: Wujek Adolphe 1999: Amator , Pascal Thomas: Prezydent Trybuna\u0142u 2000: Kocham ci\u0119 , autor: Patrick S\u00e9bastien: Paul Gontier 2000: Saint-Cyr , Patricia Mazuy: Racine 2001: Uroczy ch\u0142opak , autor: Patrick Chesnais: Zabijaka 2001: Belphegor, duch Luwru , przez Jean-Paul Salom\u00e9: Bertrand Faussier 2003: Ten dzie\u0144 , De Raoul Ruiz: Treffle 2003: Ripoux 3 , od Claude Zidi: Albert 2006: Pija\u0144stwo w\u0142adzy , od Claude Chabrol: Tak by\u0142o 2006: Wiosna w Pary\u017cu , autor: Jacques Bral: Gaspacho 2006: Du\u017cy mieszkanie , Pascal Thomas: Bankier Francesca 2006: Lucyfer i ja , przez Jean-Jacques Grand-Jouan: Lucyfer 2007: Francuzi musz\u0105 g\u0142osowa\u0107 (Film telewizyjny), autor: Fabrice Cazeneuve: Zast\u0119pca Victora Augagneur 2008: Tokio! , \u201eMerde\u201d Merde \u201dLeos Carax: Mistrz Voland 2009: Lucky Luke James Huth: Bednarz 2010: Czerwony od Jo\u00ebla powa\u017cnego: Ksi\u0105dz 2011: R\u00f3wnonoc Autor: Laurent Carc\u00e9l\u00e8s: Rybak 2011: Ci, kt\u00f3rzy kochali Richarda Wagnera Autor: Jean-Louis Guillermou: Richard Wagner 2012: Dead Europe De Tony Krawitz: Gerry 2012: W domu autor: Fran\u00e7ois Ozon: Re\u017cyser 2015: Kosmos d’Andrzej \u017bu\u0142awski\u00a0: Leon 2015: Dzi\u0119ki Bogu ! autor: Lucien Jean-Baptiste: Dyrektor ds. Kurs\u00f3w Ventura 2019: Wizyt\u00f3wka Michel Zumpf 2020: Oko ( Czekam na Anya ) Ben Cookson: Narrator Telewizja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] 1973: Oszustwa Scapin de Moli\u00e8re, wystawiony Jacques Weber, Theatre of Reims 1974: Zasoby naturalne Pierre Laville, National Theatre of Strasburg 1974: Mandore Autor: Romain Weingarten, wystawiony Daniel Benoin, teatr Daniel Sorano Vincennes 1975: Drobna ilustracja Dyrektor Roger Planchon, TNP Villeurbanne 1976: A.A. Teatr Arthur Adamov, wystawiony Roger Planchon, National Theatre of Chaillot 1976: Jak przedtem John Mortimer, wystawiony Andr\u00e9as Voutsinas, teatr Fontaine 1976: Siostrzeniec Rameau de Diderot, inscenizacja Jacquesa Weber, Modern Theatre 1977: \u015aroda trzy czwarte Helvio Soto, inscenizacja Maurice Garrel, Petit Od\u00e9on 1979: Crear Acrivois\u00e9e de Shakespeare, wystawiony Jacques Weber, The Th\u00e9\u00e2tre du 8\u00e8me Lyon 1980: Ma\u0142\u017ce\u0144stwo Figaro de Beaumarchais, inscenizacja fran\u00e7oise petit wspierana przez Maurice Vaudaux, th\u00e9\u00e2tre de Paris, th\u00e9\u00e2tre du 8 To jest , Lyon 1986: Dla tak lub dla nie Nathalie Sarraute, wystawiony Simone Benmussa, Renaud-Barrault Theatre 1986: Mizantrop , z Moli\u00e8re, inscenizacja fran\u00e7oise petit, th\u00e9\u00e2tre des c\u00e9lestins 1990: Pewnej nocy w Casanova de Franco Cuomo, inscenizacja Fran\u00e7oise Petit, Petit Marigny 1991: Pewnej nocy w Casanova de Franco Cuomo, inscenizacja Fran\u00e7oise Petit, Th\u00e9\u00e2tre de Nice 1992: K\u0142amca Autor: J\u00e9r\u00f4me Kilty, inscenizacja Isabelle Ratier, teatr Marigny 1992: Mistyfikacja Monta\u017c tekst\u00f3w Diderota, inscenizacja Jacquesa Weber, Theatre of Nice, National Theatre of Chaillot 1994: M\u00f3j mistrz siedemdziesi\u0105t trzy Pierre Dac, wystawiony J\u00e9r\u00f4me Savary, National Theatre of Chaillot 1996-1997 :: Pewnej nocy w \u015bredniowieczu i wystawione przez Michela Pascala, Th\u00e9\u00e2tre des Bouffes du Nord 1997: Tw\u00f3rca de Balzac, inscenizacja fran\u00e7oise petit (mianowanie moli\u00e8re najlepszego aktora) 1998: Dla tak dla nie Nathalie Sarraute, wystawiony Simone Benmussa, komedia mistrz\u00f3w 2000-2001: Dwudziesty wiek , th Alessrose Bariccio, matka, scena S, Trofeum Tea 2001: Onysos w\u015bciek\u0142y Autor: Laurent Gaud\u00e9, Reading, Awinon Festival 2003-2004: Baudelaire powiedzia\u0142 przez Balmera , teksty Moje serce zosta\u0142o ods\u0142oni\u0119te de Baudelaire, inscenizacja Fran\u00e7oise Petit, Th\u00e9\u00e2tre du Ranelagh, teatr H\u00e9bertot 2007-2008: Debaty 1974\u20131981 , Wed\u0142ug telewizyjnych debat mi\u0119dzy Val\u00e9ry Giscard D’Estaing i Fran\u00e7ois Mitterrand na wybory prezydenckie w 1974 i 1981 roku, wystawi\u0142 Jean-Marie Duprez, Th\u00e9\u00e2tre de la Madeleine 2007: Le Talizman Balzac-Beethoven , inscenizacja i adaptacja Fran\u00e7oise Petit, Th\u00e9\u00e2tre de la Madeleine 2010: Henri IV, ukochany Daniel Colas, w re\u017cyserii autora, Th\u00e9\u00e2tre des Mathurins 2012: Henri IV, ukochany Daniel Colas, inscenizacja autora, odwr\u00f3ci\u0142a si\u0119 2012-2013: Podr\u00f3\u017c na kraw\u0119d\u017a nocy Louis-Ferdinand C\u00e9line, wystawiony przez Fran\u00e7oise Petit, Th\u00e9\u00e2tre de l’auv\u00e9 2017: Prawo lewo Autor: Laurent Ruquier, wystawiony Steve Suissa, teatr odmian 2018: C.V. Boga Autor: Jean-Louis Fournier, wystawiony Fran\u00e7oise Petit, festiwal przy D’Awingon, a nast\u0119pnie la p\u00e9pini\u00e8re-th\u00e9\u00e2tre 2022: Wyznania Beethoven Alexandre Najjar, inscenizacja fran\u00e7oise petit, th\u00e9\u00e2tre des bouffes-parisiens Nagrody [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Nagroda Express 1990, przyznana przez gazet\u0119 Neuch\u00e2tel L’press [[[ 5 ] Nominacje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Dekoracje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] \u2191 W domu z Jean-Fran\u00e7ois Balmer , Sport365, 11 Avril 2013.  \u2191 A et b Kto jest kim we Francji: s\u0142ownik biograficzny , Jacques Lafitte Editions, 1992 .  \u2191 a b c d e f g i h Marie-Th\u00e9r\u00e8se Page i Andr\u00e9 Monnier \u201d Jean-Fran\u00e7ois Balmer w Valangin. Aktor przywo\u0142uje \u201ejego\u201d Val-de-Ruz. \u00bb, L’press W 6 grudnia 1985 W P. 8 ( Czytaj online )  \u2191 \u201eLista naszych najs\u0142ynniejszych staro\u017cytnych\u201d ( Archive.org \u2022 \u2022 Wikiwix \u2022 \u2022 Archiwum \u2022 \u2022 Google \u2022 Co robi\u0107 ?) W Coursflorent.fr .  \u2191 ‘ Szcz\u0119\u015bliwi zwyci\u0119zcy \u00bb, L’press W 22 stycznia 1990 W P. 3 ( Czytaj online )  \u2191 Dekret z 13 lipca 2004 r. Promowanie i spotkanie  ( Czytaj online )  \u2191 Spotkanie lub promocja w Zakonie Arts and Letters Lipiec 2011   Zasoby audiowizualne : Zasoby zwi\u0105zane z programem : Uwaga w s\u0142owniku lub encyklopedii :  Mowa Arystofanesa , animowany film kr\u00f3tkometra\u017cowy z g\u0142osem Jean-Fran\u00e7ois Balmer       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/jean-francois-balmer-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Jean-Fran\u00e7ois Balmer-Wikipedia"}}]}]