[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/jean-grenier-pisarz-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/jean-grenier-pisarz-wikipedia\/","headline":"Jean Grenier (pisarz) – Wikipedia","name":"Jean Grenier (pisarz) – Wikipedia","description":"before-content-x4 Jean Grenier , urodzony 6 lutego 1898 W Pary\u017cu i \u015bmierci 5 Mars 1971 W Vernouillet (Eure-Et-Loir) jest francuskim","datePublished":"2019-10-28","dateModified":"2019-10-28","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":100,"height":100},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/jean-grenier-pisarz-wikipedia\/","wordCount":4000,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Jean Grenier , urodzony 6 lutego 1898 W Pary\u017cu i \u015bmierci 5 Mars 1971 W Vernouillet (Eure-Et-Loir) jest francuskim filozofem i pisarzem.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4  Table of ContentsM\u0142odzie\u017c i szkolenie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Kariera uniwersytecka i literacka [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Inne prace [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Linki zewn\u0119trzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] M\u0142odzie\u017c i szkolenie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Jean Grenier sp\u0119dzi\u0142 dzieci\u0144stwo i okres dojrzewania w Saint-Brieuc, w Bretanii, kraju Julesa Lequiera, filozofa, kt\u00f3rym po\u015bwi\u0119ci swoj\u0105 prac\u0119 doktorsk\u0105 [[[ Pierwszy ] . Jest uczniem Saint-Charles College w Saint-Brieuc, obecnie tak\u017ce liceum i college’u.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4W pierwszych latach, podczas kt\u00f3rych pozna\u0142 Louisa Guilloux, Edmonda Lamberta i Maxa Jacoba, zostan\u0105 wspomniane w powie\u015bci autobiograficznej Strajki (1957) [[[ 2 ] . Kariera uniwersytecka i literacka [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Otrzymane w 1922 r. Podczas agregacji filozofii [[[ 3 ] , Jean Grenier rozpocz\u0105\u0142 karier\u0119 uniwersyteck\u0105 w francuskim Instytucie w Neapolu, wraz z Henri Bosco [[[ 4 ] . Po pewnym czasie wydanym przez wydania W NOF , Wr\u00f3ci\u0142 do nauczania: profesor filozofii w liceum Algier\u00f3w w latach 1930\u20131938. Albert Camus by\u0142 jego uczniem, narodzi\u0142by g\u0142\u0119bok\u0105 przyja\u017a\u0144 [[[ 5 ] . Silnie wp\u0142ywa Wyspy Wydany w 1933 roku, Camus po\u015bwi\u0119ci\u0142 mu swoj\u0105 pierwsz\u0105 ksi\u0105\u017ck\u0119 Odwrotnie i miejsce Opublikowane w Algiers przez Edmonda Charlot, a tak\u017ce Zbuntowany cz\u0142owiek i poprzedzi\u0142 drugie wydanie On jest W 1959 r. Oko\u0142o 1935 r. Jean Grenier zach\u0119ci\u0142 Alberta Camusa do kampanii w partii komunistycznej [[[ 6 ] . Dwaj my\u015bliciele nadal przestrzegali r\u00f3\u017cnych sposob\u00f3w. Camus, w kierunku buntu i wreszcie p\u0142aczu Upadek , Jean Grenier w kierunku bardziej oboj\u0119tnej kontemplacji blisko Wou-Wei (nie-Agir), jednym z podstawowych przykaza\u0144 taoizmu i potajemnie chrze\u015bcija\u0144skiego, a nawet kr\u00f3lestwa [[[ 5 ] W [[[ 7 ] .        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4W 1938 roku Esej o ortodoksji Zbierz teksty napisane g\u0142\u00f3wnie w 1936 i 1937 roku, a nast\u0119pnie gor\u0105ce, ale \u201ew reakcji przeciwko IT\u201d. Ten esej oznacza\u0142 pokolenie intelektualist\u00f3w podzielonych przez komunizm. Jest cz\u0142onkiem jury nagrody Pl\u00e9iade, stworzonej przez Nowa recenzja francuska W 1943 roku. Bardzo \u015bwiadomy ruch\u00f3w intelektualnych swoich czas\u00f3w, Jean Grenier wsp\u00f3\u0142pracuje z wieloma literackami, filozoficznymi, artystycznymi i Oko W Xx To jest Wiek lub Dow\u00f3d . Przyjaciel Jeana Paulhana, cz\u0119sto pisze W NOF , posiada sekcj\u0119 artystyczn\u0105 w Walka w czasach Alberta Camusa i In L’press Z czas\u00f3w Jeana Daniela. Po nauczaniu w Aleksandrii Kairo (gdzie widzi Andr\u00e9 Gide, kt\u00f3rego zna\u0142 o NRF, Edmond Jab\u00e8s, Taha Hussein, Etiemble, Georges Perros) i na wydziale list\u00f3w Lille, zajmowa\u0142 od 1962 do 1968 r. Przewodnicz\u0105cego estetyki estetyki i nauka artystyczna w Sorbonie [[[ 8 ] W [[[ 9 ] . Zainteresowany ewolucj\u0105 malarstwa napisa\u0142 prace nad wsp\u00f3\u0142czesnym malowaniem: Duch wsp\u00f3\u0142czesnego malarstwa W Eseje na temat wsp\u00f3\u0142czesnego malarstwa I Wywiady z siedemnastoma niefiguratywnymi malarzami . Refleksje na temat historii teorii estetycznych dla student\u00f3w Sorbonne zosta\u0142y zebrane pod tytu\u0142em Sztuka i jej problemy . Do 1971 roku, w roku jego \u015bmierci, Jean Grenier regularnie publikowa\u0142 prace dotycz\u0105ce pyta\u0144 filozoficznych: Wyb\u00f3r W Wywiady na temat w\u0142a\u015bciwego u\u017cycia wolno\u015bci W Duch Tao W Nieszcz\u0119\u015bliwe istnienie lub po prostu codziennie: O \u015bmierci psa W \u017bycie codzienne . Po opublikowaniu Albert Camus , otrzyma\u0142, w Listopad 1968 , Narodowa Grand Prix list\u00f3w [[[ dziesi\u0119\u0107 ] . Opr\u00f3cz niesamowitych definicji termin\u00f3w i uczu\u0107 odnotowanych z humorem w ci\u0105gu dnia, rejestruje, w Notebooki , jego stosunki z Ren\u00e9 Char, Louis Guilloux, Jean Giono, Andr\u00e9 Malraux, Man\u00e8s Sperber, z grup\u0105 Nowa recenzja francuska , a tak\u017ce jego rozmowy z wieloma wsp\u00f3\u0142czesnymi artystami, kt\u00f3rzy odwiedzaj\u0105 go w jego domu w Bourg-La-Reine [[[ 11 ] . Jest ojcem artysty (malarza) Madeleine Grenier (1929\u20131982). Jego \u017cona, urodzona Marie-Antoinette Serret, zmar\u0142a dwadzie\u015bcia lat po nim w 1991 roku. Rzeczy wewn\u0119trzne , Grasset, Coll. Les Cahiers Verts, 70, 1927 Kiedy si\u0119 pojawi , Coll. Lourmarin Terraces 19, Audin, 1930 Wyspy , Coll \u201eLes Essais\u201d N O 7, Gallimard, 1933 ponownie wystawiony w Coll. \u201eThe Imaginary\u201d, 1977 Filozofia Julesa Lequiera , Vrin, 1936 Santa Cruz i inne afryka\u0144skie krajobrazy , Coll. Mediterranean 4, Charlot, 1937 Esej o ortodoksji , Gallimard, Coll. Pr\u00f3bowanie N O 5, 1938 Inspiracje \u015br\u00f3dziemnomorskie, Gallimard, 1941 Wyb\u00f3r , Presses Universitaires de France, 1941 Istnienie , Gallimard, Coll. Metafizyka, 1945 Sz\u00f3sty empiryczny (T\u0142umaczenie) Aubier, 1948 Wywiady na temat w\u0142a\u015bciwego u\u017cycia wolno\u015bci , Paris, Gallimard, 1948 Duch wsp\u00f3\u0142czesnego malarstwa , Vineta, 1951 Kompletne prace Julesa Lequiera (Prezentacja), La Baconni\u00e8re, 1952 Leksykon , Gallimard, Coll. Metamorfozy N O 48, 1955 O ludziach , Gallimard, Coll. Pr\u00f3bowanie N O 74, 1955 Strajki , Gallimard, 1957 O \u015bmierci psa , Gallimard, 1957 Duch Tao , Flammarion, 1957, Reissue Flammarion, 1992 Nieszcz\u0119\u015bliwe istnienie , Gallimard, 1957 Eseje na temat wsp\u00f3\u0142czesnego malarstwa , Gallimard, 1959 LANSKO , Hazan, Coll. Malarze dzisiejszych, 1960 Absolutny i wyb\u00f3r , Presses Universitaires de France (inicjacja filozoficzna), 1961 Bor\u00e8s , Verve, 1961 Listy z Egiptu \u015bledzony przez Lato w Libanie , Gallimard, 1962 Imitacja i zasady klasycznej estetyki , C.D.U. (The Cours de Sorbonne: Eesthetics), 1963 Wywiady z siedemnastoma niefiguratywnymi malarzami , Calmann-L\u00e9vy, 1963, reedition by \u00c9ditions Folle Avoine, 1990 Piecz\u0119dy estetyki i rewolucji smakowej , C.D.U. (Sorbonne Lessons: Aesthetics), 1965 Obchody lustra , Robert Morel, 1965 \u017bycie codzienne , Gallimard, 1968 Jules Lequier – ostatnia strona , Ilustracje Ubaca, Gaston Puel, 1968 Albert Camus – pami\u0105tki , Gallimard, 1968 Senancour: najpi\u0119kniejsze strony (Prezentacja), Mercure de France, 1968 Leksykon , Ilustracje de Hadju, Fata Morgana, Fata Morgana, 1969 Wywiady z Louisem Foucherem , Gallimard, 1969 Cztery modlitwy , ilustracje Madeleine Grenier, Gaston Puel, 1970 Sztuka i jej problemy , Editions Meetings, 1970 Muzyka , The Pocket Museum, 1970 MOLINOS: The Spiritual Guide (Prezentacja), Fayard, 1970 Intymne wspomnienia x , Robert Morel, 1971 Zobacz Neapol , Gallimard, 1973 Spalone wiersze , Nane Stern, 1973 Refleksje na temat niekt\u00f3rych pisarzy , Gallimard, 1973 \u201eL\u00e9on Zack\u201d, Pierre Courthion, Bernard Dorival, Jean Grenier, Le Mus\u00e9e de Poche, 1976 Jacques , Calligrmmes, 1979 Portret Jean Giono , Robert Morel, 1979 Lustra , Ilustracje d’Arp\u00e1d Szenenes, Fata Morgana, 1980 Jean Grenier – Georges Perros: korespondencja 1950\u20131971 , Calligrmmes, 1980 Korespondencja z Albertem Camusem (1932\u20131960) , Gallimard, 1981 Pisz i publikuj , Calligrmmes, 1982 \u017bycie Saint-Gens , a nast\u0119pnie zdj\u0119cia Saint-gens Adr\u00e9 de Richaud, Calligrmmes, 1983 Mod\u0142y , Ilustracje de Zoran Mu\u0161i\u010d, Fata Morgan, 1983 Pie\u015b\u0144 Z\u0142odzieja mi\u0142o\u015bci De Bilhana (prezentacja, wydanie Jean Grenier), Calligrmmes, 1983 Napisane o pokoju , Calligrmmes, 1984 Jean Grenier – Jean Paulhan: Korespondencja 1925-1968 , Calligrmmes, 1984 Pierwsza podr\u00f3\u017c do W\u0142och – 1921 , Calligrmmes, 1986 Cie\u0144 i \u015bwiat\u0142o , ilustracje de Pierre Tal Coat, Fata Morgana, 1986 Moi kandydaci na sorbon\u0119 , Calligrmmes, 1987 A-PEU-PRES , Ramsay, 1987 Ostatnia strona , Przedmowa Jean Clair, Ramsay, 1987 Moi kandydaci na sorbon\u0119 , Calligrmmes, 1987 Jean Grenier – Ren\u00e9 Etiemble: korespondencja 1945-1971 , Folle Oatte, 1988 Carnets 1944 – 1971 , Collection \u201eFor Memory\u201d, Seghers, 1991 (zabrany przez Les \u00e9ditions Claire Paulhan, 1999) O Indiach , Przedmowa do Oliviera Germaina-Thomasa, Fata Morgana, 1994 Pod okupacj\u0105 , Wydania Claire Paulhan, 1997 \u2191 Zwyci\u0119zca Monod \u00ab Jean Grenier, The Philosophy of Jules Lequier, 1936 \u00bb, Historia religijna i przegl\u0105d filozofii W tom. 17, N O 5, 1937 W P. 583\u2013584 ( Czytaj online , skonsultua\u0142em si\u0119 z 30 pa\u017adziernika 2022 )  \u2191 Jacques Andr\u00e9 W \u201eLouis Guilloux i Jean Grenier: mi\u0119dzy czytaniem a pisaniem\u201d , W Louis Guilloux, pisarz , University Press of Rennes, coll. “Ingerencja”, 18 lipca 2016 (ISBN 978-2-7535-4572-4 , Doi 10.4000\/Books.pur.34010 W Czytaj online ) W P. 107\u2013117  \u2191 Otrzymane 3 To jest W 1922 roku, wed\u0142ug Andr\u00e9 Chervel, ‘ Agregaty edukacji \u015bredniej – katalog 1809-1960 \u00bb W Mars 2015 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 15 grudnia 2021 ) .  \u2191 ‘ Odcienie nieprawdopodobnego Jean Greniera anga\u017cuj\u0105 si\u0119 w subteln\u0105 samozaparank\u0119 fragmentu \u017cycia z niepewnymi saldami \u00bb, Monde.fr W 18 lipca 1997 ( Czytaj online , skonsultua\u0142em si\u0119 z 30 pa\u017adziernika 2022 )  \u2191 A et b ‘ Jean Grenier nie \u017cyje \u00bb, Monde.fr W 10 Mars 1971 ( Czytaj online , skonsultua\u0142em si\u0119 z 30 pa\u017adziernika 2022 )  \u2191 ‘ \u201eWi\u0119cej pisarza ni\u017c filozofa\u201d \u00bb, Monde.fr W 27 lutego 1981 ( Czytaj online , skonsultua\u0142em si\u0119 z 30 pa\u017adziernika 2022 )  \u2191 S. Sophie Yucca \u00ab Ludzki i absolutny w \u201eWyspach\u201d Jeana Greniera \u00bb, Recenzja metafizyki i moralno\u015bci W tom. 82, N O 4, 1977 W P. 528\u2013549 (ISSN 0035-1571 W Czytaj online , skonsultua\u0142em si\u0119 z 30 pa\u017adziernika 2022 )  \u2191 Encyklopedia uniwersalny W ‘ Jean Grenier \u00bb , NA Encyclopaedia Universal  (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 30 pa\u017adziernika 2022 )  \u2191 ‘ Grenier, Jean – Pers\u00e9e \u00bb , NA www.persee.fr  (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 30 pa\u017adziernika 2022 )  \u2191 ‘ \u2022 Listy: Jean Grenier \u00bb, Monde.fr W 27 listopada 1968 ( Czytaj online , skonsultua\u0142em si\u0119 z 30 pa\u017adziernika 2022 )  \u2191 Jean Grenier zamieszka\u0142 w Bourg-La-Reine w 1952 roku. Miasto z\u0142o\u017cy mu ho\u0142d w czasach dziedzictwa europejskiego, w dniach 18 i 19 wrze\u015bnia 2021 r., W szczeg\u00f3lno\u015bci poprzez wystaw\u0119 \u201eJean Grenier, Art and the Way\u201d .  Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] W NOF W N O 221, maj 1971: \u201eJean Grenier\u201d, teksty Henri Bosco, Etiemble, Georges Perros, Roger Judrin, Jean Daniel, Roger Grenier, Jean Clair, Antoine Terrasse, Roger Quesnoy, Yvon Belaval, Ga\u00ebtan Picon, a nast\u0119pnie \u201eStaircase\u201d, Jean Grenier. Barri\u00e8re G.: Jean Grenier, wygnanie i kr\u00f3lestwo . Praca magisterska przedstawiona Sorbonom w 1973 roku. Camille Tarot: Problemy podmiotu w pracy i przemy\u015blenia Jeana Greniera . Praca 3 To jest Cykl wspierany na University of Caen w 1981 roku. Garfitt J.S.T. : Praca i my\u015bl o Jean Grenier (1898\u20131971) , MHRA Texts and Dissertations, vol. 20, The Modern Humanities Research Association, Oxford, 1983. Garfitt Toby. Jean Grenier: pisarz i mistrz, wk\u0142ad w histori\u0119 intelektualn\u0105 XX wieku. Edycje La Part Commune, 2010. Corneau P.: Ludzki i absolutny na wyspach Jean Grenier . Teza mistrza przedstawiona na Wydziale List\u00f3w Amiens w 1985 roku. Corneau P.: Krytyczna prezentacja Jeana Greniera . Pami\u0119\u0107 D.E.A. w literaturze i duchowo\u015bci francuskiej przedstawionej na wydziale list\u00f3w Metz w 1986 roku. Jean Grenier Notebook Pod kierunkiem Jacques Andr\u00e9, \u00c9ditions Folle Avoine, 1990. Uprzywilejowane chwile , [Cerisy Conference] [Pierwszy] Pod kierunkiem Jacques Andr\u00e9, \u00c9ditions Folle Avoine, 1992. \u015acie\u017cki absolutu , Proceedings of Jean Grenier Colloquium, Saint-Brieuc, 21 i 22 listopada 1998 r., \u00c9ditions Folle Aunduine, 1999. Proso y.: Jean Grenier and the Spirit of Tao: nie dzia\u0142a jako pow\u00f3d do pracy , Teza doktorska w dziedzinie nauki o sztuce, University of Paris 1, 1999. Albert Camus, Jean Grenier, Louis Guilloux: Autobiograficzne pisanie i Carnets , Proceedings of the Morexranean Meetings, 5 i 6 pa\u017adziernika 2001 r., Ch\u00e2teau de Lourmarin, \u00e9ditions Folle Anne, 2003. Posta\u0107 Jean Grenier , Arereevue) s ( N O 5, wrzesie\u0144 2003. Jean Grenier Notebook , Revue Europa  N O 897-898, stycze\u0144-luty 2004. Patrick Corneau: Kochaj\u0105ca uwaga, Jean Grenier – Writings on Art (1944-1971) , Wyb\u00f3r artyku\u0142\u00f3w krytyki sztuki i estetyki Jeana Greniera, Presses Universitaires de Rennes, kolekcja Krytyk sztuki , 2008. Inne prace [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Max Jacob, Listy do przyjaciela. Korespondencja 1922\u20131937 z Jeanem Grenierem . Pully-Lausanne, Vineta, 1951 Albert Camus i Jean Grenier, korespondencja 1932-1960 , Notatki Marguerite Dobrenn, Gallimard, 280 stron, 1981, (ISBN 2-07-023175-5 ) Albert Camus i Jean Grenier , Toby Garfitt, Magdalen College, Oxford University, (ISBN 90-5183-587-6 ) , Proceedings of the Keele Conference, 1993 Linki zewn\u0119trzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/jean-grenier-pisarz-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Jean Grenier (pisarz) – Wikipedia"}}]}]