Jean-Jacques Lefrère-Wikipedia

Posted on by
before-content-x4

W stylu Wikipedii, darmowe L’Encyclopéi.

after-content-x4

Jean-Jacques Lefrère , urodzony w Saint-Mandé (Val-de-marne) , martwy w Paryżu [[[ Pierwszy ] W [[[ 2 ] , jest francuskim hematologiem i pisarzem. Jest znany opinii publicznej ze swojej pracy nad bezpieczeństwem transfuzji i badaniami literackimi na temat
Rimbaud i Lautréamont [[[ 3 ] .

Jean-Jacques Lefrère spędził młodość w Hautes Pyrénées, a następnie studiował medycynę na Uniwersytecie Paris Descartes. Po służbie wojskowej przeprowadzonej w Prezydencji Republiki (Palais de l’Elysée) specjalizował się w hematologii. Zostanie tytuł magistra konferencji uniwersyteckiej w Saint Antoine Hospital, profesorze uniwersyteckim na Wydziale Medycyny w Amiens, zanim zostanie profesorem medycyny w Paryżu Kartezjusza i dyrektorem Narodowego Instytutu Transfuzji krwi (INTS). Jego badania koncentrują się na patogenach do transferu krwi, a tym samym na bezpieczeństwie transfuzji. Redaktor-partner z czasopismami naukowymi Transfuzja kliniczna i biologiczna I Hematologia , podpisał więcej niż 300 publikacji Naukowcy z czasopism z komitetem czytania i opublikowali tuzin książek w swojej dyscyplinie [[[ 4 ] .

Oprócz tej kariery jako badacza i akademickiego, poświęcił wiele prac różnym autorom od końca Xix To jest Wiek francuski. Wśród najbardziej znanych, Arthur Rimbaud, Lautréamont, Jules Lorgue, na których pisał biografie [[[ 5 ] . Jego ankiety terenowe (do Aden i Harara w śladach Rimbaud [[[ 6 ] , dopóki Montevideo na temat Lautréamont) nie pozwól mu ekshumować wielu niepublikowanych dokumentów.

Już Doktor of Medicine (1985) [[[ 7 ] i doktor biologii [[[ Ref. pożądany] W [Gdy ?] , posiadacz pracy doktorskiej z nauk medycznych na HIV [[[ 8 ] , bronił także pracy doktorskiej w Letters (1996) [[[ 9 ] . Jest także współzałożycielem z Michelem Piersensem z recenzji literackiej zatytułowanej Historie literackie [[[ dziesięć ] Oraz „Konferencja Invalides”, która zapewnia jego uczestnikom ściśle ograniczone interwencje do pięciu minut. Współzałożyciel, z Sylvain-chrześcijaninem Davidem, Lautréamont Notebooks , opublikowane w latach 1987–2010 (drukowane notebooki), następnie 2012 (cyfrowe notatniki) i od lat krytykuje Literackie dwa tygodnie Podczas zarządzania Maurice Nadeau.

W 2010 roku był świadkiem zwolnienia w procesie wniesionym przez Pierre’a Perreta Nowy obserwator , którego artykuł oskarżył piosenkarza o to, że w dużej mierze wyobrażał sobie jego spotkania z pisarzem Paulem Léautaudem.

after-content-x4

W 2012 roku Jean-Jacques Lefrère był aktorem w filmie Pascal Thomas, Współpracownicy przeciwko przestępczości … , z Catherine Frot i André Dussollier.

W 2013 r. Współpracował z projektantem Bertrand Davidem, w pracy przedstawiającej nową teorię o sztuce ciemieniowej, zwanej Shadows (prehistoryczni ludzie wymyśliliby rysunek, śledząc zarys cieni rzutowanych z figurów zwierząt)) [[[ 11 ] . Jednak ta hipoteza jest bardzo kontrowersyjna w świecie naukowym [[[ dwunasty ] W [[[ 13 ] . Teoria Shadows obejmuje drugą hipotezę dotyczącą interpretacji tych obrazów, w linii totemicznej teorii Henri Breuila, ale proponowanie w tych trudnych jaskiniach dostępu symbolicznych nekropolisów. Sztuka prehistoryczna służyłaby jako „pomnik wojenny” przed pojawieniem się pierwszych nekropolów, związanych z sedentaryzacją: w rzeczywistości znika w tym dniu.

Główne publikacje w dziedzinie medycyny (Works) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • Książka z internatem , reż., z Marie-Christophe Boissier, wydania J.B. Baillère, 1991.
  • Transfuzja Sanguine et Food, Z Anne-Marie Couroucé i Jean-Yves Muller, Frison-Roche éditions, 1991, 78 P.
  • Wirusy do transferu krwi , You., John Libbey Eurot Text, 1997.
  • Praktyczny przewodnik po wirusowym zapaleniu wątroby , reż., z Françoise Lunel-Fabiani i Patrick Marcellin, MMI Éditions, 1998.
  • Transfuzja krwi, podejście bezpieczeństwa , reż., z Philippe Rouger, John Libbey Eurotext, 2000.
  • Nowa praktyka transfuzji krwi , z Ph. Rouger, Masson, 2003 (Manuel, Pierwszy Odnośnie redagowanie).
  • Od ciebie do mnie, daj swoją krew – dar krwi, krew darem , z Bruno Danic, Medi-Text éditions, 2008.
  • Transfuzje hematologiczne , z Jean-François Schved, John Libbey Eurotext, 2010.
  • Transfuzja Sanguine , z Philippe Rouger, Masson, 2011.
  • Chwała i oszustwa medycyny , z Patrickiem Berche, Perrin, 2011.
  • Kiedy medycyna wygrywa , z Patrickiem Berche, Flammarion, 2012 (ISBN 978-2081279148 ) .
  • Korzystanie z produktów z krwi , z Jean-Yves Muller, Medicine Sciences Publications, 2012.

Artykuły badawcze: patrz strona internetowa INTS

Praca poświęcona Arthur Rimbaudowi lub powiązana z nim [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • Sezony literackie Rodolphe Darzeens , Paris, éditions Fayard, 1998, 779 s. + 64 p. ilustrowane płyty (ISBN 2-213-60134-8 ) (BNF 36709120 ) .
  • Plik Rimbaud Rodolphe Darzens , Jean-Jacques Lefrère i Jean-Paul Goujon, Imprimerie J.P. Louis, Tusson, 1998, 29 P. [No ISBN] (BNF 37102563 ) .
  • Arthur Rimbaud , Paris, éditions Fayard, 2001, 1242 p. + 96 p. ilustrowane płyty (ISBN 2-213-60691-9 ) (BNF 37682911 ) ; Trzcina. Arthur Rimbaud. Biografia , z przedmową Frédérica Martela, Roberta Laffont, Coll. „Bouquins”, 2020, 1408 str. (ISBN 978-2221247082 )
  • Dziennik reklam , Éditions de la Tour du Silence, 2001, 36 P. (BNF 37679189 ) .
  • Abyssinia Journal: 15- , 2002, 100 P. (BNF 37716739 ) .
  • Rimbaud au Harrar , Fayard, 2002 (z Pierre Leroy i fotografem Jean-Hugues Berrou).
  • Rimbaud w Aden , Fayard, 2001 (z Pierre Leroy i fotografem Jean-Hugues Berrou).
  • Rimbaud gdzie indziej , Fayard, 2004 (z Pierre Leroy i fotografem Jean-Hugues Berrou).
  • Rimbaud zniknął , Paris, Buchet-Chastel Editions, 2004, 193 str. + 30 p. ilustrowane płyty (ISBN 2-283-02052-2 ) (BNF 39243299 ) .
  • Arthur Rimbaud en verve (Prezentacja i wybór, Jean-Jacques Lefrère), Paris, Horay Editions, Coll. „In Verve: słowa, słowa, aforyzm”, 2004, 92 P. (ISBN 978-2705803681 ) (BNF 39176901 ) .
  • Stawianie czoła Rimbaudowi , Phebus Editions, Paris, 2006, 184 P. (ISBN 978-2-7529-0217-7-7 ) (BNF 40933894 ) .
  • Rysunki Arthura Rimbauda , Paris, Flammarion Editions, 2009, 159 P. (ISBN 978-2-08-122463-6 ) (BNF 42088696 ) .
  • Arthur Rimbaud. Korespondencja 1868-1891 (Prezentacja i notatki Jean-Jacques Lefrère), Paris, éditions Fayard, 2007, 1425 P.
  • Na Arthur Rimbaud. Korespondencja pośmiertna 1891–1900 (Prezentacja i notatki Jean-Jacques Lefrère), Paris, éditions Fayard, 2010, 1220 P.
  • Na Arthur Rimbaud. Korespondencja pośmiertna 1901–1911 (Prezentacja i notatki Jean-Jacques Lefrère), Paryż, éditions Fayard, 2011, 1260 P.
  • Arthur Rimbaud duchowe polowanie (Postface Jean-Jacques Refrestors), Pais, Foreits Léo Scheer, 2012, 2012 P.
  • Na Arthur Rimbaud. Korespondencja pośmiertna 1912–1920 (Prezentacja i notatki Jean-Jacques Lefrère), Paris, éditions Fayard, 2014, 1328 P.

Prace poświęcone Lautréamontowi [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • Lautréamont’s Face: Isidore Ducasse w Tarbes i Pau (Przedmowa Jean-Pierre Soulier), Paris, Pierre Horay éditions, 1977, 192 str. + 8 p. ilustrowane płyty (ISBN 2-7058-0054-9 ) (BNF 34587395 ) .
  • ISIDORE DUCASSE: Autor „Songs of Maldoror, autor: hrabia Lautréamont” , Paris, éditions Fayard, 1998, 686 p. + 72 p. ilustrowane płyty (ISBN 2-213-60116-X ) (BNF 36709161 ) .
  • Lautréamont , Paris, Flammarion Editions, 2008, 223 P. (ISBN 978-2-08-121663-1 ) (BNF 41383872 ) .

Prace poświęcone Jules Laforgue [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • Jules Lorgue. Biografia , Paris, éditions Fayard, 2005, 658 P. -[48] P. PL.).
  • Jules Lorgue. Znaleziono dokumenty (Wydanie przygotowane i adnotowane przez Jean-Louis Debauve, Mireille Dottin-Orsini, Jacques-André Duprey i Jean-Jacques Lefrère), éditions du Lérot, 2005, 402 P. -[24] P. PL.).

Współpraca działa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • Piano Hut , Jean-Jacques Lefrère i Michael Pakenham, Paris, éditions L’échoppe, 1994, 119 p. + 8 p. ilustrowane płyty (ISBN 2-84068-037-8 ) (BNF 35745321 ) .
  • Dwóch pecha na literaturze pod koniec wieku: Jean Larocque i Léon Genonceaux , Jean-Jacques Lefrère i Jean-Paul Goujon, Tusson, éditions du Lérot, Coll. „Według Nature”, 1994, 115 p. + 8 p. ilustrowane płyty, [no ISBN] (BNF 35745341 ) .
  • Axa Zo: Anarchy patrycjan , Jean-Jacques Lefrère i Philippe Oriol, [Auto-Edition], [Bez miejsca edycji], 2002, 171 folii , [No ISBN] (BNF 39125517 ) .
  • Rimbaud w Aden , Jean-Hugues Berrou (fotografie i realizacja), Jean-Jacques Lefrère i Pierre Leroy (teksty), Paryż, Éditions Fayard, 2001.
  • Rimbaud au Harrar , Jean-Hugues Berrou (fotografie i realizacja), Jean-Jacques Lefrère i Pierre Leroy (SMS-y, z współpracą érica Walbecq), Paryż, Éditions Fayard, 2002, 320 P. (ISBN 2-213-61181-5 ) (BNF 38824671 ) .
  • Rimbaud gdzie indziej , Jean-Hugues Berrou (współczesne zdjęcia i wywiady), Jean-Jacques Lefrère i Pierre Leroy (SMS-y i stare dokumenty, z współpracą Maurice Culot), Paryż, éditions Fayard, 2004, 303 P. (ISBN 2-213-61182-3 ) (BNF 39211450 ) .
  • Che Guevara: obrazy , Jean-Hugues Berrou (fotografie) i Jean-Jacques Lefrère (teksty), Paryż, Éditions Fayard, 2003, 368 P. (ISBN 2-213-61342-7 ) (BNF 39074150 ) .
  • Zabierz mi wątpliwości. Enigma Corneille-Molière , Jean-Jacques Lefrère i Jean-Paul Goujon, Paris, éditions Fayard, 2006, 495 P. (ISBN 2213630801 ) .
  • Mistyfikacje au Xix To jest wiek. Paul Masson, człowiek z listów, które nie są zalecane , Jean-Jacques Lefrère i Jean-Paul Goujon, Tusson, éditions du Lérot, 2012, 515 P. (ISBN 978-2-35548-068-3 ) .
  • Liść, który nie drży. Axa Zo -biografia , Jean-Jacques Lefrère i Philippe Oriol, Paryż, Flammarion éditions, 2013.
  • Najstarsze zagadki ludzkości , Jean-Jacques Lefrère i Bertrand David, Paris, éditions Fayard, 2013
  • Nieśmiertelność. Temat przyszłości , Jean-Daniel Tissot, Oliviear, Jean-Jciff, Jean-Jiziff, Dspie, Niff, Foup, 2014, 4, 4/4 P. (ISBN 978-2-8289-1444-8 ) .

Działa pod pseudonimem [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • 1914, stulecie. Ostatni wybuch śmiechu przed Wielką Wojną , Jean-Louis François, wydania Mille i One Nuits, 2014.
  • Słuchanie dysku Phaistos , Alfred Videer (we współpracy), Tusson, éditions du Lérot, 2014.

Edycje naukowe tekstów literackich [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • Georges Cavalier, Wspomnienia z rur-en-bois (Wprowadzenie i notatki Jean-Jacquesa Lefrère), mistrz Éditions Vallon, 1992.
  • J.-A. Rimbaud, Mały kwestionariusz alfabetyczny (Notatki Jean-Jacques Lefrère), éditions du Fourneau, 1992.
  • Villiers de l’isle-adam, Na wakacjach , niedokończona i bezprecedensowa historia (przedstawiona przez Jean-Jacquesa Lefrère), Dragee Haute, 1996.
  • Niepublikowana gazeta Louis-Pilate de Brinn’gaubast. Świadectwo o Alphonse Daudet. Dokument o locie manuskryptu „Letters of My Mill” (Przedmowa i notatki Jean-Jacques Lefrère), Horay Editions, 1997.
  • Catulle Mendès, La Maison de la vieille, nowa współczesna (Przedmowa i notatki Jean-Jacques Lefrère, Michaël Pakenham, Jean-Didier Wagneur), mistrz Éditions Vallon, 2000.
  • Ernesto Che Guevara, Che guevara en verve (Prezentacja i wybór, Jean-Jacques Lefrère), Horay Editions, Coll. „In Verve: słowa, słowa, aforyzm”, Paris, 2003, 71 P. (ISBN 2-7058-0339-4 ) (BNF 39011679 ) .
  • Paul Verlaine, Romanse bez słów (Krytyczna edycja Steve’a Murphy’ego, z współpracą Jeana Bonna i Jeana-Jacquesa Lefrère), Champion éditions, 2003.
  • Jean Ajalbert, Wspomnienia masowe. W czasie symboliki 1880–1890 (Wydanie ustanowione i adnotowane przez Jean-Jacques Lefrère), Tusson, éditions du Lérot, 2005.
  • Księżniczka Sapho, Tutu. Marny koniec stulecia , z niebiańską tablicą muzyczną i symboliczną kompozycją Binet (postface of Jean-Jacques Lefrère), Éditions Tristram, 2008.
  • Lautréamont, Les Chants de Maldoror (Postface of Jean-Jacques Lefrère), éditions de la Baconnière, 2011.
  • François Caradec, Między moim. Od Alphonse Allais do Borisa Vian , Flammarion, 2011.
  • Przygody literackie , Wywiady zebrane przez Jean-Jacques Lefrère i Michel Piersens, Buchet-Chastel Editions, 2012, 824 P.
  • François Caradec, SMS -y i inne teksty , Éditions du Lérot, 2014.

Prefaces i przedmowa, pocztowe [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • Maurice Saille, Les Inventteurs autorstwa Maldoror (Przedmowa Jean-Jacques Lefrère), éditions lemps he fait, 1992.
  • Rodolphe Darzens, Noce w Paryżu; A następnie krytyka nocy w Paryżu (Prezentacja Jean-Jacques Lefrère), éditions Viviane Hamy, 1994.
  • Bernard Teyssèdre, Arthur Rimbaud i Zutic Mess (Awant Comp-Vant Jean-Jacocopes), Pais, Cover, English Tea Suer, 2011, 475 P. (ISBN 978-2-7561-0289-4 ) .
  • Louis Dumur, Geniusz kokosowy (Postface of Jean-Jacques Lefrère), Auch, Éditions Tristram, 2010, 243 P. (ISBN 978-2-907681-82-7-7 ) (BNF 42173042 ) .
  • Pascal Pia, Kroniki literackie 1954–1977 (Przedmowa Jean-Jacques Lefrère), éditions du Lérot, Tusson, 2012, 538 P.
  • Piosenki Maldorora ilustrowane przez Taglianiego (Postface of Jean-Jacques Lefrère), Genewa, Éditions La Baconnière, 2012.
  • Arthur Rimbaud, Duchowe polowanie (Postface der Jean-Jacques Refripes), Zeition Leno Scheme, 2012, 444 P.
  • Praktyczny podręcznik antropologii medycznej (PostFace of Jean-Jacques Lefrère), Tania Delabarde, Bertrand Ludes, Editions Eskka, 2014.

Edycje sympozji [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • Lautréamont i Laforgue w ich stuleciu (Tarbes i Pau), teksty zebrane przez Daniela Leforta i J.-J. Lefrère, éditions du Lérot, 1994.
  • Isidore Ducasse w Paryżu (Paris), teksty zebrane przez J.-J. Lefrère i François Caradec, éditions du Lérot, 1996.
  • Czytelnicy Lautréamont (Montreal), teksty zebrane przez J.-J. Lefrère i Michel Pierssens, éditions du Lérot, 1998.
  • Wiersze Ducasse Isidore (Marsylia), teksty zebrane przez J.-J. Lefrère i M.Pierssens, éditions du Lérot, 2000.
  • Sympozjum Nieprawidłowych. W następnym wieku , teksty zebrane przez J.-J. Lefrère i M. Pierssens, éditions du Lérot, 1997.
  • Niepowodzenia literatury , teksty zebrane przez J.-J. Lefrère i M. Pierssens, éditions du Lérot, 1998.
  • Kluczowe powieści , teksty zebrane przez J.-J. Lefrère i M. Pierssens, éditions du Lérot, 1999.
  • Mistyfikacje literackie , teksty zebrane przez J.-J. Lefrère i M. Pierssens, éditions du Lérot, 2000.
  • Czego nie wiem , teksty zebrane przez J.-J. Lefrère i M. Pierssens, éditions du Lérot, 2001.
  • Les Fous Littéraires , teksty zebrane przez J.-J. Lefrère i M. Pierssens, éditions du Lérot, 2002.
  • Tureckie głowy , teksty zebrane przez J.-J. Lefrère i M. Pierssens, éditions du Lérot, 2003.
  • Paryż, jego życie, jego praca , teksty zebrane przez J.-J. Lefrère i M. Pierssens, éditions du Lérot, 2004.
  • Cenzura , teksty zebrane przez J.-J. Lefrère i M. Pierssens, éditions du Lérot, 2005.
  • Kłótnie i inwektywne , teksty zebrane przez J.-J. Lefrère i M. Pierssens, éditions du Lérot, 2006.
  • Ciekawy ciekawy Teksty zebrane przez J.-J. Lefrère i M. Pierssens, éditions du Lérot, 2007.
  • Ceny , Teksty zebrane przez J.-J. Lefrère i M. Pierssens, éditions du Lérot, 2008.
  • Reklama , Teksty zebrane przez J.-J. Lefrère i M. Pierssens, éditions du Lérot, 2009.
  • Filmy i pióra , Teksty zebrane przez J.-J. Lefrère i M. Pierssens, éditions du Lérot, 2010.
  • Przestępstwa i przestępstwa , Teksty zebrane przez J.-J. Lefrère i M. Pierssens, éditions du Lérot, 2011.
  • Alkohol , Teksty zebrane przez J.-J. Lefrère i M. Pierssens, éditions du Lérot, 2012.
  • Tajniki , Teksty zebrane przez J.-J. Lefrère i M. Pierssens, éditions du Lérot, 2013.
  • … I kobiety , teksty zebrane przez J.-J. Lefrère i M. Pierssens, éditions du Lérot, 2014.
  1. ↑ Intee Pliki Raport
  2. ↑ Mohamed Aïssaoui, ‘ Jean-Jacques Lefrère, specjalista w Rimbaud, zmarł » , NA lefigaro.fr W Le Figaro W (skonsultuję się z ) .
  3. ↑ Jérôme dupuis, ‘ Jean-Jacques Lefrère, złoty badacz » , NA lexpress.fr W L’press W (skonsultuję się z ) .
  4. ↑ ‘ Karl Landsteiner, człowiek grup krwi » , NA FranceCulture.fr , Kultura Francji, (skonsultuję się z ) .
  5. ↑ Wywiad Nathalie Jungerman, ‘ Wywiad z Jean-Jacques Lefrère » , NA Fondationlaposte.org , La Poste Foundation, (skonsultuję się z ) .
  6. ↑ Jean-Jacques Lefrère, Jacques Desse i Alban Caussé, ‘ Rimbaud, mit i twarz » , NA Philippesollers.net W Świat W (skonsultuję się z ) .
  7. ↑ ‘ Erytroblastopenie z powodu ludzkich parwowirusów » , NA sudoc.fr (skonsultuję się z ) .
  8. ↑ ‘ Tezy »
  9. ↑ Lefrère, Jean-Jacques, ‘ The Literary Seasons of Rodolphe Darzeens (1865-1938) » [książka], na http://www.theses.fr , Paryż 8, (skonsultuję się z ) .
  10. ↑ Historie literackie
  11. ↑ Prezentacja wideo teorii rysunku przez rzutowane cień [wideo] Dostępny NA Youtube ].
  12. ↑ Stéphane Loignon (który wywiad z Dominique Baffier) ​​”,” Sekret sztuki prehistorycznej », Parysian W ( Czytaj online ) .
  13. ↑ Romain Pigeaud, « Prehistory, chińskie cienie w ozdobnych jaskiniach: niesamowite plecy », Archaeologia N O 508, Mars 2013, P. 6-9 .
  • Zasoby literatury Voir et modifier les données sur Wikidata:
  • Zasoby związane ze zdrowiem Voir et modifier les données sur Wikidata:

after-content-x4