[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/jean-pierre-rousselot-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/jean-pierre-rousselot-wikipedia\/","headline":"Jean-Pierre Rousselot-Wikipedia","name":"Jean-Pierre Rousselot-Wikipedia","description":"before-content-x4 Popiersie Rousselota pokonuj\u0105cego grobowiec na cmentarzu P\u00e8re-Lachaise. Jean Rousselot jest francuskim fonetykiem i dialektologiem, urodzonym 14 pa\u017adziernika 1846 w","datePublished":"2021-12-01","dateModified":"2021-12-01","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/c\/ca\/Grave_of_Jean-Pierre_Rousselot_02.jpg\/220px-Grave_of_Jean-Pierre_Rousselot_02.jpg","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/c\/ca\/Grave_of_Jean-Pierre_Rousselot_02.jpg\/220px-Grave_of_Jean-Pierre_Rousselot_02.jpg","height":"355","width":"220"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/jean-pierre-rousselot-wikipedia\/","wordCount":6769,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4 Popiersie Rousselota pokonuj\u0105cego grobowiec na cmentarzu P\u00e8re-Lachaise. Jean Rousselot jest francuskim fonetykiem i dialektologiem, urodzonym 14 pa\u017adziernika 1846 w Saint-Claud, w Charente, i zmar\u0142 16 grudnia 1924 w Pary\u017cu.        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Ojciec Rousselot jest uwa\u017cany za za\u0142o\u017cyciela fonetyki eksperymentalnej zar\u00f3wno w badaniach podstawowych, jak i bada\u0144 stosowanych. Zaproponowa\u0142 zbadanie modyfikacji fonetycznych rozm\u00f3w metod\u0105 eksperymentaln\u0105 i indukcji praw fonetycznych zmian w toku, a bardziej og\u00f3lnie procesy analizowane do tego czasu przez lingwistyk\u0119 historyczn\u0105. Dwa tomy Zasady eksperymentalnej fonetyki kt\u00f3re zosta\u0142y opublikowane w 1897 i 1901 roku, oznacza\u0142y prze\u0142om prawdziwego re -articulacji naukowej: fonetyka, po medycynie Claude Bernard (1865) i psychologii Pierre’a Janet (1889), w ten spos\u00f3b poruszaj\u0105 si\u0119 w ramach badaczy eksperymentalnych Nauk o \u017cyciu i cz\u0142owieka. Zgodnie z obserwacjami rozumie, \u017ce \u201efonetyka powinna traktowa\u0107 jako baz\u0119, a nie martwe teksty, ale \u017cywy i m\u00f3wi\u0142 cz\u0142owiek\u201d. Zgodnie z niezdolno\u015bci\u0105 jego pan\u00f3w do ponownego zbierania z w\u0142asnych zapis\u00f3w to, co jego ucho \u0107wiczy\u0142o na tej podstawie, wk\u0142ada si\u0119 w nagrywanie przy u\u017cyciu pochodnych lub stworzonych z oprzyrz\u0105dowania eksperymentalnej fizjologii laboratorium Etienne-Julesa Mareya z Coll\u00e8ge de France. Dla niego eksperymentalna fonetyka, nauka obserwacji i eksperyment\u00f3w, naturalnie prowadzi do zastosowa\u0144 edukacyjnych i terapeutycznych. Nauczanie francuskich, obcych j\u0119zyk\u00f3w, korekta b\u0142\u0119d\u00f3w wymowy i rehabilitacja os\u00f3b nies\u0142ysz\u0105cych stanowi\u0105 pola. Ojciec Rousselot wp\u0142yn\u0105\u0142 w szczeg\u00f3lno\u015bci na wielu francuskich lub zagranicznych fonetycznych: Josef Chlumsky, Jean Poirot, Giulio Panconcelli-Calzia , Th\u00e9odore Rosset, George Oscar Russell, Raymond Herbert Stetson        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4  Urodzi\u0142 si\u0119 14 pa\u017adziernika 1846 W Saint-Claud ojciec Rousselot jest synem skromnych klub\u00f3w. Jego matka m\u00f3wi tylko po lokalnym dialekcie, patois i ojcu francuskiego. Po p\u00f3j\u015bciu do szko\u0142y miejskiej zosta\u0142 uczniem parafii kap\u0142ana Cellegeriina, a nast\u0119pnie wszed\u0142 na ma\u0142e seminarium Richemont w drugiej klasie. W 1870 r. Zosta\u0142 wy\u015bwi\u0119cony kap\u0142ana. John jest jego imieniem statusu cywilnego i Pierre dla jego rodziny (w ten spos\u00f3b pojawiaj\u0105 si\u0119 imiona Jean Pierre W Pierre-Jean A w niekt\u00f3rych przypadkach Pierre Lub Drelich ). On sam podpisuje swoje publikacje pod nazw\u0105 Ojciec Rousselot lub Ojciec P.-J. Rousselot . W latach 1871\u20131873, namiestnik koniaku i parafialny kap\u0142an Javerac, kontynuowa\u0142 studia w zakresie filologii i nauczy\u0142 si\u0119 j\u0119zyk\u00f3w obcych (hiszpa\u0144ski, angielski, niemiecki).        (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4W latach 1873\u20131879 by\u0142 profesorem w Petit-S\u00e9minaire de Richemont, szczeg\u00f3lnie zajmowa\u0142 si\u0119 praktycznym badaniem \u0142aciny i greckiej, a tak\u017ce naucza\u0142 literatury. W 1877 r. By\u0142 licencjatem do list\u00f3w, aw 1878 r. Zosta\u0142 zwolniony z list\u00f3w. W latach 1879\u20131880 opu\u015bci\u0142 zwolnienie chorobowe. Latem 1879 r. Rozpocz\u0105\u0142 badania nad granicami j\u0119zyk\u00f3w OC i O\u00efl w celu doktoratu. Podejmuje rozleg\u0142e badanie dialektu, kt\u00f3re choroba zmusza go do przerwania. Przybywaj\u0105c do gospodarstwa domowego, s\u0142ysz\u0105c niew\u0105tpliwie udoskonalone przez jego poprzednie obserwacje, zauwa\u017ca, \u017ce \u200b\u200bm\u00f3wienie o swojej matce, jego towarzyszach i ich rodzice r\u00f3\u017cni\u0105 si\u0119 od jego, co skierowuje jego uwag\u0119 na badanie genealogiczne Patois. W latach 1880\u20131885 odby\u0142 wiele podr\u00f3\u017cy do Francji i Pary\u017ca. Skorzysta\u0142 z okazji, aby przestudiowa\u0107 dialekty i pod\u0105\u017ca\u0107 za lekcjami geologii Alberta-Auguste de Lapparent, lekcji Edouarda Branly’ego, na temat propagacji d\u017awi\u0119ku przez radiocomunika . Wyprodukowa\u0142 r\u00f3wnie\u017c bateri\u0119 kr\u0105\u017cenia i przyjmuje patent. W 1885 r. Wszed\u0142 do szko\u0142y Carmelite. Pod\u0105\u017cy\u0142 za roma\u0144skim lekcjami filologii Gaston Paris, Paul Meyer, Ars\u00e8ne Darmesteter, Jules Gilli\u00e9ron, Alfreda Morela-Fatio i indoeuropejskiej filologii Michela Br\u00e9al, Arbois de Jubainville, Bergaigne. Ponadto jest on w zwi\u0105zku z Karl Rudolf Koenig, uczniem i producentem Helmholtza, kt\u00f3ry inicjuje go do tradycji za\u0142o\u017cyciela akustyki. Staje si\u0119 fizjologiem pod kierunkiem Julesa DeJerine w La Salp\u00e9tri\u00e8re, gdzie dba o rehabilitacj\u0119 afazji. W 1885 r. Gaston Paris doradzi\u0142 swojemu uczniowi, aby zainteresowa\u0142 si\u0119 doktorem Charlesa-L\u00e9opolda Rosapelly’ego. Rzeczywi\u015bcie, ju\u017c w 1874 r D R Rosappely inicjuje t\u0119 prac\u0119. Rousselot rozpoczyna nast\u0119pnie swoje pierwsze badania nad eksperymentaln\u0105 fonetyk\u0105 i stworzy\u0142 swoje pierwsze urz\u0105dzenie (elektryczny napis La Parole, 1886). W 1887 r. By\u0142 odpowiedzialny za kurs historii j\u0119zyka francuskiego w paryskim instytucie katolickim. Ponadto w tym samym roku za\u0142o\u017cy\u0142 Julesa Gilli\u00e9rona Revue des Patois Gallo-Roman, kt\u00f3ry przesta\u0142 pojawi\u0107 si\u0119 w 1893 roku. W 1889 r. W katolickim Instytucie Pary\u017ca, dzi\u0119ki jego prze\u0142o\u017conemu, Maurice d’Hulst, pierwszym przewodnicz\u0105cemu eksperymentalnej fonetyki, a tak\u017ce pierwszego laboratorium fonetycznego na \u015bwiecie. W tym samym roku by\u0142 odpowiedzialny przez Ministerstwo Edukacji Publicznej za dochodzenie w sprawie Alp W\u0142osze. W 1891 r. Popar\u0142 swoj\u0105 tez\u0119 na Wydziale List\u00f3w Pary\u017ca w celu uzyskania doktoratu list\u00f3w: Zmiany fonetyczne w j\u0119zyku badanym w Patois rodziny Cellebrouin (Charente) . Ferdinand Brunot napisze o tej pracy: \u201eTa praca, na pierwszy rzut oka tak ograniczona, ma znaczny zakres, poniewa\u017c autor definitywnie po\u0142o\u017cy\u0142 podstawy nowej nauki: lingwistyka eksperymentalna\u201d. (Teza ta zosta\u0142a opublikowana w tomie 5 gallo-rzymskiej rewii Patois i w Welter, wydawca w Pary\u017cu). Od 1891 r. Laboratorium Rousselot zosta\u0142o wykorzystane do bada\u0144 filologicznych. W 1891 r. Zosta\u0142 przetransportowany do Angoumois; W 1892 r. Na wezwanie profesora Edouarda Koschwitz z University of Greifs\u0142ald i na zaproszenie niemieckich neofilolog\u00f3w w Berlinie; W latach 1893\u20134-5 w Greifs\u0142ald; W latach 1897\u20131898 w Marbourg; W 1903 r. W Koenigsberg. W 1895 r., Wed\u0142ug Josepha Lotha, odby\u0142 podr\u00f3\u017c Rennesa i przemierza\u0142 francusk\u0105 Bretanii. P\u00f3\u017aniej pojedzie do Londynu. Ojciec Jean-Marie Meunier we\u017amie podobny w Nevers, Hubert Pernot w Chio, L\u00e9once Roudet w Nancy, Mr. Schmitt w Chicago\u2026 W 1893 r. Bra\u0142 udzia\u0142 w tworzeniu Soci\u00e9t\u00e9 des Placlants de France. W latach 1894\u20131895 stworzy\u0142 z profesorem Edouardem Koschwitzem, pierwsz\u0105 francusk\u0105 klas\u0105 wakacyjn\u0105 w Greifswald, kontynuowanej w Marbourg i Koenisberg, wzi\u0119\u0142a udzia\u0142 w Pary\u017cu w ramach sojuszu Fran\u00e7aise wakacji wyre\u017cyserowanej przez Ferdynanda Brunota. W 1895 r. Przedstawi\u0142 stanowisko prezydenta Lingwistycznego Towarzystwa Pary\u017ca. W 1897 r. Utworzono eksperymentalne laboratorium fonetyczne z por\u00f3wnawczym gramatycznym przewodnicz\u0105cym Coll\u00e8ge de France, w kt\u00f3rym organizowa\u0142 Michel Br\u00e9al. Ojciec Rousselot zostaje tam mianowany jako przygotowuj\u0105cy, pozostanie tam pi\u0119tna\u015bcie lat. Przybywaj\u0105 naukowcy na ca\u0142ym \u015bwiecie. Badana jest tam du\u017ca liczba j\u0119zyk\u00f3w, od Maia z Jukatan po Guarani Paragwaju. Tezy fonetyczne wychodz\u0105: te z Huberta Pernota, Freemana M. Josselyn, Giulio Panconcelli-Calzia, Eug\u00e8ne Landry, Paul Verrier, Georges Lete\u2026 W latach 1899\u20131904 uwaga Rousselota koncentrowa\u0142a si\u0119 r\u00f3wnie\u017c na zaburzeniach s\u0142uchu. Maj\u0105c nadziej\u0119, \u017ce szko\u0142a edukacji ucha dla nies\u0142ysz\u0105cych i nies\u0142ysz\u0105cych przypadkowych zostanie zaanektowana do jego laboratorium, znajduje je w Instytucie Laryngologii i Meseapy, kt\u00f3r\u0105 znalaz\u0142 wraz z D R Marcel Natier. Nast\u0119pnie kodiriguje recenzj\u0119 z tym drugim S\u0142owa , Mi\u0119dzynarodowy przegl\u0105d roniologii, otologii, laryngoologii i fonetyki eksperymentalnej. W 1911 r Recenzja fonetyki kt\u00f3re pojawi\u0105 si\u0119 do 1914 roku. W tym samym roku, w oparciu o prace ojca Rousselota, jak i na obcych przyk\u0142adach archiw\u00f3w fonograficznych, lingwista Ferdinand Brunot tworzy archiwa tego s\u0142owa, pierwszy kamie\u0144 Uniwersytetu Phonetics Institute z pomoc\u0105 Emile Path\u00e9, kt\u00f3ry zapewnia laboratorium rejestracji i personelu. Podczas wojny w latach 1914\u20131918 ojciec Rousselot opracowa\u0142 techniki identyfikacji przez armaty wroga Berthas, a tak\u017ce niemieckie okr\u0119ty podwodne, kt\u00f3re doprowadz\u0105 go do otrzymania oceny Knighta w porz\u0105dku Honorowego. W 1922 r. W ko\u0144cu uzyska\u0142 stanowisko wyk\u0142adowcy w Coll\u00e8ge de France, a nast\u0119pnie przewodnicz\u0105cego eksperymentalnego fonetyki w 1923 r. Zmar\u0142 16 grudnia 1924 , w jego mieszkaniu, po\u0142o\u017conym w 23, Rue des Foss\u00e9s-Saint-Jacques. Ojciec Rousselot jest pochowany na cmentarzu P\u00e8re-Lachaise w Pary\u017cu. Kiedy zmar\u0142 w 1924 r., Eksperymentalne laboratoria fonetyczne rosn\u0105 na ca\u0142ym \u015bwiecie. Opr\u00f3cz Coll\u00e8ge de France, Pary\u017c ma cztery inne, w Sorbonie, w sojuszu Fran\u00e7aise, do g\u0142uchych i D R Alfred Thoois specjalnie zorientowany na przygotowanie sportowe i wojskowe. We Francji Montpellier, Rennes, Lille, Grenoble, Lyon; Za granic\u0105, Li\u00e8ge, Louvain, Groningue, Hamburg, Marbourg, Koenigsberg, Kazan, Cluj (Klausenbourg), Skopje, Praga, Bologne, Barcelona, \u200b\u200bMadryt, Londyn, Havana, San Francisco, Tokio\u2026 Doktor liter ( 28 pa\u017adziernika 1892 ) Nagroda Volney za swoj\u0105 prac\u0119 magistersk\u0105 (1893) Prix \u200b\u200bVolney dla Pierwszy Odno\u015bnie cz\u0119\u015b\u0107 jego zasad fonetyki (1896) Cena chav\u00e9 za 2 To jest Cz\u0119\u015b\u0107 (1908) Honorowa wzmianka o Akademii Medycznej za jego pami\u0119\u0107 \u201eFonetyka i g\u0142uchota\u201d Cz\u0142onek Akademii Leiden, Philological Society of Sankt Petersburg, Malagasy Academy, Akademii Pragi Doktor Honoris Causa z University of Greifswald Grand Prix of Universal Exhibition (1900) Oficer edukacji publicznej (1907) Knight of the Legion of Honor ( 30 wrze\u015bnia 1920 ) Table of Contents\u015awiadectwa wsp\u00f3\u0142czesnych ojca Rousselota [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Edward W. Pismo \u015awi\u0119te [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Maurice Croiset [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Gabriel p\u00f3\u017ano [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Ksi\u0105\u017cki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Artyku\u0142y [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Powi\u0105zany artyku\u0142 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Linki zewn\u0119trzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] \u015awiadectwa wsp\u00f3\u0142czesnych ojca Rousselota [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Edward W. Pismo \u015awi\u0119te [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Profesor eksperymentalnej fonetyki na Uniwersytecie Wiede\u0144skim. ‘ Pierwsz\u0105 us\u0142ug\u0105 L\u2019Abb\u00e9 Rousselota by\u0142o wprowadzenie nowej metody do nauki mowy i j\u0119zyka. Od czas\u00f3w BOPP i GRIMM Linguitics przekszta\u0142ci\u0142o si\u0119 w wielki gmachy uczenia si\u0119 poprzez studiowanie j\u0119zyk\u00f3w przesz\u0142o\u015bci. Pod przewodnictwem Paw\u0142a i S\u0142odki p\u00f3\u017aniejsi pracownicy zacz\u0119li uwa\u017ca\u0107 j\u0119zyki za produkcje os\u00f3b m\u00f3wi\u0105cych. W szczeg\u00f3lno\u015bci s\u0142odkie podkre\u015bli\u0142o znaczenie badania d\u017awi\u0119k\u00f3w, kt\u00f3re s\u0105 one wydawane przez osoby wsp\u00f3\u0142czesno\u015bci. Wielkim wk\u0142adem Rousselota w j\u0119zykoznawstwo jest jego wprowadzenie metod dok\u0142adnej rejestracji i pomiaru do nauki j\u0119zyka, a jego naleganie na fakt, \u017ce chodzi o badanie zjawisk, kt\u00f3re trwaj\u0105 do nas dzisiejsze, mo\u017cemy zrozumie\u0107, co wydarzy\u0142o si\u0119 w przesz\u0142o\u015b\u0107. Kiedy Rousselot postanowi\u0142 zbada\u0107 dialekty swojego rodzinnego miasta metodami eksperymentalnymi, jego akt by\u0142 r\u00f3wnie wa\u017cny w j\u0119zykoznawstwie, jak upuszczanie ci\u0119\u017car\u00f3w Galileo z wie\u017cy PISA w fizyce. Niestety, aparat Rousselot nie wyg\u0142osi\u0142 tyle ha\u0142asu, co ci\u0119\u017cary Galileusza, a nawet po trzydziestu latach prawie lingwista nie obudzi\u0142 si\u0119 na temat faktu, \u017ce nowa metoda jest gotowa do jego u\u017cycia. Pierwszym problemem, w kt\u00f3rym konfrontacja Rousselota by\u0142a konieczno\u015b\u0107 wynalezienia aparatu do rejestracji i studiowania mowy. Pod jego kierunkami, mechanik aparatu, Charles Verdin, wyprodukowa\u0142 szereg nowych element\u00f3w wielkiego u\u017cytku. Rousselot pogr\u0105\u017cy\u0142 si\u0119 w najbardziej r\u00f3\u017cnorodnych problemach zwi\u0105zanych z mow\u0105, a wi\u0119kszo\u015b\u0107 jego \u017cycia by\u0142a po\u015bwi\u0119cona fonetyce we wszystkich ga\u0142\u0119ziach, tak bardzo, \u017ce problemy j\u0119zykowe wpad\u0142y w t\u0142o. Jego uczniowie byli przeszkoleni jako fonetycy, a nie jako lingwi\u015bci. By\u0142o to i nadal jest niezb\u0119dnym etapem rozwoju, poniewa\u017c dop\u00f3ki zasady fonetyczne nie b\u0119d\u0105 dobrze ustalone, nie ma nadziei na atakowanie wi\u0119kszych problem\u00f3w j\u0119zykoznawstwa. Rousselot przewiduje i rozpocz\u0105\u0142 stosowanie metod fonetycznych do nauczania j\u0119zyk\u00f3w, do nauki \u015bpiewaj\u0105cego g\u0142osu oraz innych dyscyplin naukowych i pratycznych. Jest w pe\u0142ni uprawniony do honorowania jako \u201eojciec eksperymentalnej fonetyki\u201d. \u00bb – Pismo Edwarda W., Ojciec Rousselot odtworzony z \u201eModern Languages\u201d, pa\u017adziernik 1924 Maurice Croiset [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Dyrektor Coll\u00e8ge de France \u201eWybitny naukowiec, do kt\u00f3rego przynosz\u0119 tutaj, w imieniu Coll\u00e8ge de France, najwy\u017cszego i bolesnego po\u017cegnania, by\u0142, w kolejno\u015bci swoich bada\u0144, tw\u00f3rc\u0105; A je\u015bli nazwiemy geniuszem tym naturalnym darem lub wyj\u0105tkowym wysi\u0142kiem umys\u0142u, w kt\u00f3rym aktywna my\u015bl pojawia si\u0119 nowe sposoby i jest przeprowadzana w \u017cyznych wynalazkach, mo\u017cemy powiedzie\u0107, \u017ce w Abb\u00e9 Rousselot co\u015b wielkiego. Jego imi\u0119 pozostanie przywi\u0105zane do Imi\u0119 Eksperymentalnej Fonetyki, kt\u00f3ra by\u0142a jego prac\u0105; I w tej pracy ca\u0142e jego \u017cycie spada. \u00bb\u00bb – Maurice Croiset, Przem\u00f3wienie na pogrzebie ojca Rousselota 18 grudnia 1924 r. Gabriel p\u00f3\u017ano [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Socjolog \u201eJe\u015bli chcesz uczyni\u0107 socjologi\u0119 naprawd\u0119 eksperymentaln\u0105 nauk\u0105 i wydrukowa\u0107 jej najg\u0142\u0119bsz\u0105 precyzyjn\u0105 pach\u0119, jak s\u0105dz\u0119, poprzez wsp\u00f3\u0142prac\u0119 du\u017cej liczby oddanych obserwator\u00f3w, uog\u00f3lniaj metod\u0119 opatow\u0105 Rousselot, poniewa\u017c ma ona niezb\u0119dn\u0105. Za\u0142\u00f3\u017cmy, \u017ce dwadzie\u015bcia, trzydzie\u015bci, pi\u0119\u0107dziesi\u0105t socjolog\u00f3w, urodzonych w r\u00f3\u017cnych regionach Francji lub innych kraj\u00f3w, pisze, ka\u017cdy osobno, z jak najwi\u0119cej opieki i skrupulatno\u015bci, seria ma\u0142ych transformacji politycznych, porz\u0105dek ekonomiczny D ‘itp. Dostali si\u0119 do obserwacji w swoim ma\u0142ym miasteczku lub rodzinnej wiosce, a najpierw w ich bezpo\u015brednim \u015bwicie; – Za\u0142\u00f3\u017cmy, \u017ce zamiast ogranicza\u0107 si\u0119 do og\u00f3lno\u015bci, w menu zauwa\u017caj\u0105 indywidualne przejawy wzrostu lub spadku wiary religijnej lub wiary politycznej, moralno\u015bci lub niemoralno\u015bci, luksusu, pocieszenia, modyfikacji przekona\u0144 politycznych lub religijnych, kt\u00f3re maj\u0105 przekonanie polityczne lub religijne, kt\u00f3re maj\u0105 pojawi\u0142y si\u0119 na ich oczach, poniewa\u017c s\u0105 one epok\u0105 rozumu, najpierw w swojej rodzinie, w kr\u0119gu swoich przyjaci\u00f3\u0142; – Za\u0142\u00f3\u017cmy, \u017ce podejmuj\u0105 wysi\u0142ki, takie jak wybitny j\u0119zyk lingwista, kt\u00f3ry powr\u00f3ci\u0142 do indywidualnego \u017ar\u00f3d\u0142a niewielkich spadk\u00f3w, wzrostu lub transformacji, pomys\u0142\u00f3w i trend\u00f3w, kt\u00f3re stamt\u0105d rozprzestrzeni\u0142y si\u0119 na pewnych ludzi i kt\u00f3re przek\u0142adaj\u0105 si\u0119 na niezauwa\u017calne zmiany j\u0119zyka, gest\u00f3w, w toalecie, w jakichkolwiek nawykach; – Za\u0142\u00f3\u017cmy, \u017ce to, a zobaczysz, \u017ce wszystkie te same, wybitnie pouczaj\u0105ce monografie, nie mog\u0142yby nie pojawi\u0107 si\u0119 najwa\u017cniejszych prawd, najbardziej przydatnych do poznania nie tylko dla socjologa, ale dla m\u0119\u017ca stanu. Te narracyjne monografie by\u0142y g\u0142\u0119boko r\u00f3\u017cne od monografii opisowych i by\u0142yby do\u015b\u0107 pouczaj\u0105ce. S\u0105 to zmiany spo\u0142eczne, kt\u00f3re jest kwesti\u0105 zaskakuj\u0105cego na miejscu i przez menu, aby zrozumie\u0107 pa\u0144stwa spo\u0142eczne, a odwrotno\u015b\u0107 nie jest prawd\u0105. Bez wzgl\u0119du na to, ile o\u015bwiadcze\u0144 spo\u0142ecznych gromadzi si\u0119 we wszystkich krajach \u015bwiata, prawo ich szkolenia nie pojawia si\u0119, wola\u0142aby znikn\u0105\u0107 pod FAIX ukszta\u0142towanych dokument\u00f3w. Ale ten, kt\u00f3ry dok\u0142adnie wiedzia\u0142by, dok\u0142adnie szczeg\u00f3\u0142owo, zmiana obyczaj\u00f3w w kilku konkretnych punktach, przez dziesi\u0119\u0107 lat i w jednym kraju, nie m\u00f3g\u0142 nie uda\u0142o si\u0119 zdoby\u0107 og\u00f3lnej formu\u0142y transformacji spo\u0142ecznych, a tym samym nawet, nawet, nawet, nawet Szkolenie spo\u0142eczne, obowi\u0105zuj\u0105ce w dowolnym kraju i w dowolnym momencie. – Dobrze by\u0142oby, aby takie badania b\u0119d\u0105 kontynuowa\u0107 kwestionariusz po raz pierwszy bardzo ograniczony: mo\u017cna by si\u0119 zastanawia\u0107 na przyk\u0142ad w niekt\u00f3rych wiejskich regionach Po\u0142udnia, przez kt\u00f3re i jak wprowadzono i rozprzestrzeniono w\u015br\u00f3d ch\u0142op\u00f3w, nawyk nie ju\u017c d\u0142u\u017cej nie witaj\u0105c bogatych w\u0142a\u015bcicieli ich s\u0105siedztwa – lub pod tym, jakie wp\u0142ywy zaczynaj\u0105 gubi\u0107 si\u0119 w czarach, na wilki itp. \u00bb\u00bb – Gabriel p\u00f3\u017ano, W Prawa spo\u0142eczne. Szkic socjologii (1898) Edycja online Uwaga 2 Strona 65 Ksi\u0105\u017cki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Zmiany fonetyczne j\u0119zyka badanego w Patois rodziny Cellegein (Charente), 1891, Pary\u017c, Welter, 372 s., Gr. IN-8 \u00b0. G\u0142\u00f3wna teza, dla doktoratu list\u00f3w. Opr\u00f3cz gallo-rzymskiego patois Revue, 1891. Zasady eksperymentalnej fonetyki, tom I, 1897-1901. Paris-Leipzig, Welter, P. 1-638 , IN-8 \u00b0. Pobierz tom I (35 Dla ) Zasady eksperymentalnej fonetyki, tom II, Paris-Leipzig, Welter, 1901-1908, P. 639 do 1252, IN-8 \u00b0. Pobierz tom II (23 Dla ) Precyzyjne francuskie wymowy ojca Rousselota i Fauste Laclotte, 1902, Paris-Leipzig, Welter, 255 str. IN-8 \u00b0. Drugie wydanie, 1913, Paris-Leipzig, Welter, a nast\u0119pnie Didier. [Pierwszy] Eksperymentalna fonetyka i g\u0142uchota, La Parole (1903), P. 7-216 . Eksperymentalna fonetyka, lekcja w otwarciu kursu, kt\u00f3rego celem jest Coll\u00e8ge de France, 3 grudnia 1922 . Paris, Bovin, 24 str. IN-8 \u00b0. Artyku\u0142y [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] (Przegl\u0105d fonetyki i rewia na gallo-rzymskie patois s\u0105 dost\u0119pne na stronie internetowej BNF Francuski .) Koncepcje w rustykalnej kom\u00f3rce przyjemno\u015bci (1887); P. 120-126 . Revue des Patois Gallo-Roman, kwartalna kolekcja opublikowana przez J. Gilli\u00e9ron i ojciec Rousselot, 1887-1893. 5 Lot: Gr. IN-8 \u00b0 w 21 fascach, w tym pierwsze 8 w Pary\u017cu (mistrza) i Neuch\u00e2tel (Attinger) i nast\u0119puj\u0105ce w Welter (Pary\u017c). Wprowadzenie do badania Patois, Revue des Patois Gallo-Roman, I (1887), P. 1-22 . R\u00f3\u017cnorodne teksty (transkrybowane fonetycznie), Gallo-rzymski Patois Review, I (1887), P. 123-144 , 201-208, 281-288; II (1888), P. 110-112 , 282-288. Ankiety, gallo-rzymskie patois revue, i (1887), P. 159-160 . Kronik, Gallo-Riman Patois Review, Passim. Bibliografia, Gallo-rzymski Patois Review, Passim. Pochodzenie j\u0119zyka (szkic studium filologii), Mi\u0119dzynarodowy Kongres Katolik\u00f3w Francuskich, 1889, Pary\u017c, Alphonse Picard. Raport tezy pana Labarao, Bulletin Critique, 1889. Uproszczenie pisowni, 1890, Pary\u017c. P\u00f3\u0142-inchoatywna koniugacja na po\u0142udniowym zachodzie, Revue des Patois Gallo-Roman, III (1890), P. 103-105 . Metoda graficzna zastosowana do fonetyki, 1890. Krytyka reform pisowni, 1890. S przed P, T, C, w Alpach (Romance Studies po\u015bwi\u0119cone Gaston Paris), 1891. Zbie\u017cno\u015b\u0107 s\u0142ownictwa w rustykalnej kom\u00f3rce przyjemno\u015bci, 1892, Pary\u017c, Welter, 59 s., Gr. IN-8 \u00b0. Teza SENAIREIR pour le doktoraty es lettres. Francuska pisownia, biuletyn katolickiego Instytutu Pary\u017ca, Stycze\u0144 1892 W P. 18-34 . Historie z Moulin Neuf (Patois Texts), Bulletin de la Soci\u00e9t\u00e9 des Parlisters de France, 1893, Pary\u017c, Welter, P. 20-25 . Uwagi na temat bada\u0144 j\u0119zykowych, biuletyn Towarzystwa Parliar\u00f3w Francji, P. 26-32 , 68. Uwagi na temat smugowania w sp\u00f3\u0142g\u0142osce w wydzia\u0142ach Lot-Et-Garonne i De-La Dordogne, Biuletyn Soci\u00e9t\u00e9 des Parliars de France, P. 85-92 . Eksperymentalna fonetyka (uwaga na b\u0119bnie wpisuj\u0105cym), mistrz fonetyczny, 1894, P. 16-17 . Ch. Roussey Report, Glossary de Bournois, Revue des Parleurs de France, 1894, P. 160-169 . Niemiecki uniwersytet. (Greifswald), Biuletyn katolickiego Instytutu Pary\u017ca, 1894, P. 17-32 , 155-177, 234-254; 1895, P. 49-68 . Eksperymentalna fonetyka, biuletyn katolickiego Instytutu Pary\u017ca, Listopad 1894 . Mowa, Mi\u0119dzynarodowy Przegl\u0105d Rhineologii, Otologii, Laryngolologii i Fonetyki eksperymentalnej. Dyrektorzy: Marcel Nattier i Abb\u00e9 Rousselot, Pary\u017c, Institut de Laryngologie Et Speechophonie, 1899-1904, 5 t. gr. IN-8 \u00b0. Raport na temat pracy School of Letters of the Catholic Institute of Paris, Review of Catholic Institute of Paris, 1897, P. 32-38 ; 1904, P. 524-525 ; 1908, P. 531-534 ; 1919, P. 300-307 . Eksperymentalna fonetyka. Nowe urz\u0105dzenia i ulepszenia. S\u0142owo, i (1899), P. 1-10 . Zobacz przegl\u0105d szkolnictwa wy\u017cszego, Lipiec 1897 . Uwaga na temat rozwoju fonetycznego, mowy, i, P. 127-136 . Irlandzkie stawy studiowa\u0142y za pomoc\u0105 sztucznego pa\u0142acu, mowy, i, P. 241-262 . Historia praktycznych zastosowa\u0144 fonetyki eksperymentalnej, mowy I, P. 401-417 . Paryskie badania wymowy, mowa, i, P. 481-549 . Badania eksperymentalnej fonetyki na marszu rozwoju fonetycznego, zgodnie z niekt\u00f3rymi dialektykami o niskim niemieckim, mowy, i, P. 769-790 . O wymowie greckiego aspirowanego przez Antoine Meillet i ojciec Rousselot, La Parole, 1901, P. 449-459 . Nauczanie wymowy przez Sight, Speech (1901), P. 577-592 ; (1902), P. 79-83 , 385-394, 513-529. Synteza fonetyczna. Odtworzenie grup nosowych S i Z + w Zend i Old Persia, La Parole (1901), P. 641-667 . S\u0142owo z sztuczn\u0105 larynx, La Parole (1902), P. 65-79 . \u0179r\u00f3d\u0142a Aymerilot, Review of the Catholic Institute of Paris, 1902, P. 159-177 . Mowa wymawiana na ma\u0142\u017ce\u0144stwie M. i M Ja F. Laclotte, 1903, 18 str., IN-12. Gaston Paris, Review of the Catholic Institute of Paris, maj, Czerwiec 1904 W P. 192-218 . Dziewica Maryja w poezji francuskiej, Review of the Catholic Institute of Paris, 1904. Niepokalane pocz\u0119cie w katolickim Instytucie Pary\u017ca, 1904, IN-8 \u00b0. Edouard Koschwitz. Wyci\u0105g z przegl\u0105du katolickiego Instytutu Pary\u017ca, lipiec Sierpie\u0144 1906 . 24 p. IN-8 \u00b0 Reforma katolicka, przegl\u0105d katolickiego Instytutu Pary\u017ca, 1907, P. 289-303 . Revue de Phonetics opublikowane przez ojciec Rousselot i Hubert Pernot, Paris, 23, Rue des foss\u00e9s-saint-jacques, tomy I-IV, 1911-1925, IN-8 \u00b0 Eksperymentalna fonetyka i \u201einstrumentalphonetik\u201d, recenzja fonetyki, 1, P. 11-16 . Klasyfikacja doustnych samog\u0142osek. Oznaczenia niuans\u00f3w znaczk\u00f3w i znak\u00f3w ich reprezentowania, Revue de Phonetics, II (1911); P. 17-32 . Eksperymentalna fonetyka oceniana przez pana Jespersena, Revue de Phonetics I (1911), P. 105-113 . S\u0142ownik francuskiej wymowy, Revue de Phonetics, I (1911), 79-92, 169-180, 293-296, 357-370; II (1912), P. 159-191 , 260-285; III (1913), P. 50-83 ; Iv (1914), P. 71-83 . Krytyka do\u015bwiadcze\u0144, Revue de Phonetics, I (1911), P. 201-231 . Fonetyka grupy A\u00efnos, Revue de Phonetics II (1912), P. 5-49 . Malagasy Phonetics, Phonetics Review, II (1912), 364-388; III (1913), P. 5-49 , 119-152. Czego fonetyk mo\u017ce si\u0119 nauczy\u0107 od wahad\u0142a, recenzja fonetyki, IV (1914), P. 5-45 . Uwaga na temat nazwy Auteuil, konferencji podanej dla Towarzystwa Historycznego Auteuil and Passy, \u200b\u200b4 str. IN-8 \u00b0, s. L. nie. D. Ludzka morfologia i eksperymentalna fonetyka, konferencja podana Sorbonom, 27 czerwca 1922 , Morphology Society, 16 str. Prezentacja planu bada\u0144 filologicznych, konferencji przekazanych Towarzystwowi Archeologicznemu i historycznej Charente, Biuletynach tego spo\u0142ecze\u0144stwa Lipiec 1921 i 1922. Przegl\u0105d pracy eksperymentalnej fonetyki, mowy wyg\u0142oszonej na dystrybucj\u0119 cen szko\u0142y nieskazitelnej koncepcji Pau, 13 lipca 1923 (1923) Cheen Lian Mines lutufasle 10. str. IN-8 \u00b0. Uwaga na temat wymowy \u0142aci\u0144skiej (poczta muzyczna Lorraine, kwiecie\u0144, pa\u017adziernik, Listopad 1924 ). W Nancy, 18, Rue des Dominicains, 7 str. Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] \u201ePami\u0119ci ojca Rousselota, wynalazca eksperymentalnej fonetyki (1846\u20131924), ojca Rousselota, kariera ojca Rousselota: notatki przekazane przez ojca Rousselota\u201d, Rodez, Imp. P. Carr\u00e8re, 1925 Baggioni, Daniel. \u201eRoosesellot, Abbe Jean-Rierre-Peiedie-Beur-Pierre\u201d. W: Tribewejan, Harro (ty.). Grammarium leksykonowe. Tebings: Max Niemeyer, 1996, P. 806 . Baudet Jacques, Ojciec Jean-Pierre Rousselot (1846\u20131924) Jego stosunki z Charente w jego \u017cyciu i pracy naukowej , Biuletyny i wspomnienia, Towarzystwo Archeologiczne i Historyczne Charente, 1. kwarta\u0142 1986, s. 46-68 Baudrillart Alfred, (Rector of the Catholic Institute) podczas pogrzebu ojca Rousselota w Biuletynie Katolickiego Instytutu Pary\u017ca 25 stycznia 1925 P. 4-7 Baudrillart Alfred: \u201eCzy praca ojca Rousselota jest zagro\u017cona?\u201d L’E echo de Paris 24 pa\u017adziernika 1925 Obdarzona Elisa Esther, Ojciec Rousselot i eksperymentalna fonetyka . Humanities (La Plata, 1921) , 1939, 27: 365-406 Borel-Maisonny Suzanne, zeznania o ojcu Rousselota Terapia mowa , Biuletyn muzycznej grupy akustycznej nr 46, luty 1970 Buron Edmond W Nowa nauka w zakresie lingwistyki, eksperymentalna fonetyka ojca Rousselota , Kanada-French, luty 1925 Brunot Ferdynand, \u201eNapis tego s\u0142owa\u201d Natura N O 998 16 lipca 1892 P. 97-98 Brunot Ferdynand, \u201eEksperymentalna fonetyka\u201d, Ilustrowany \u015bwiat, 31 stycznia 1925 r. Ferdynand Card, \u201eEksperymentalna fonetyka\u201d, w historii j\u0119zyka francuskiego. 1914-1945, Ed du Cnrs, Paris, 1995, P. 873-894 Mowa Casteig Canon, (Superior of the School) podczas uroczystej dystrybucji cen w przegl\u0105du pracy eksperymentalnej fonetyki pana Abb\u00e9 Rousselota zg\u0142aszaj\u0105cego uroczyst\u0105 dystrybucj\u0119 cen w szkole nieskazitelnej koncepcji PAU. 1923 Chaumet Abb\u00e9, \u201ePogrzeb dla ojca Rousselota\u201d, przem\u00f3wienie ojca Chaumeta, by\u0142ego prze\u0142o\u017conego Richemont naszej szko\u0142y. Mars 1925 . M 39. Strony od 51 do 62. Miesi\u0119czny biuletyn szko\u0142y Saint-Paul d’Agoul\u00eame i przyjaznego stowarzyszenia by\u0142ych uczni\u00f3w. Croiset Maurice (administrator mowy Coll\u00e8ge de France) podczas pogrzebu ojca Rousselota w biuletynie katolickiego Instytutu Pary\u017ca 25 stycznia 1925 P. 1-3 Delaporte Em. Abb\u00e9, (kapelan szkolnego by\u0142ego ucznia Rousselota w School of Carmes) podczas uroczystego dystrybucji cen w podgl\u0105du pracy eksperymentalnej fonetyki pana Abb\u00e9 Rousselota z uroczystej ceny dystrybucji w nieskazitelnym projekcie PAU Szko\u0142a. 1923 Deraze Marianne, lojalny Xavier, laboratorium ojca Rousselota, w ” Reprezentuj s\u0142owo. Wok\u00f3\u0142 pierwszych urz\u0105dze\u0144 laboratoryjnych Paris Institute of Fonetics \u00bb, Recenzja BNF , 2014\/3 (n \u00b0 48), s. 1. 12-18 Dihigo i Mestre, Juan Miguel \u201eTrzeci stulecie Uniwersytetu Oviedo. Eksperymentalna fonetyka w Rousselot Laboratory\u201d, Havana, Imp. Komercyjne zawiadomienie, 1909 Dihigo y Mestre, Juan Miguel ” Eksperymentalna fonetyka w nauce j\u0119zykowej \u201e, Havana, Imp. Notor Commercial, 1911 Dihigo y Mestre, Juan Miguel ” El Abate Rousselot \u201eHavana, imp. Komercyjne zawiadomienie, 1925 Galazzi, Enrica, \u201ePierre Jean Rousselot: A Life for Experimental Fonetics and Its\u201e In \u201daplikacji The Sound at School; Fonetyka i nauczanie j\u0119zyk\u00f3w (End Xix To jest pocz\u0105tek Xx To jest si\u00e8cle) “, Brescia, \u00c9ditrice LA School, 2002 (ISBN 88-350-1330-5 )  P. 61-77 Galazzi, Enrica, Pierre Jean Rousselot: Eksperymentalna fonetyka w s\u0142u\u017cbie cz\u0142owieka . Pliki HEL , 2014, Lingwistyka interwencyjna. Spo\u0142eczno-polityczne zastosowania wiedzy na temat j\u0119zyka i j\u0119zyk\u00f3w, s. 5. \u27e8Halshs-01115159\u27e9 Gu\u00e9rinel, R. i H\u00e9ral, O., 2008, Wk\u0142ad w histori\u0119 terapii mowy: Jean -Pierre Rousselot (1846-1924) i terapeutyczne zastosowania fonetyki eksperymentalnej, \u201eThe Mowy Terapeuta\u201d, 279, 19 -26. Grammont Maurice (profesor lingwistyki na Wydziale Letters of Montpellier) Review University Czerwiec 1925 r Huguet Edmond (profesor w Sorbonie) podczas pogrzebu ojca Rousselota w Biuletynie Catholic Institute of Paris 25 stycznia 1925 P. 8 Ivanova Irina, \u201eFranco-rosyjskie kontakty w eksperymentalnej fonetyce: ojciec Roussellot i jego rosyjscy sta\u017cystowie\u201d, Slavica octania 2003 Jousse Marcel \u201eGeniusz nauki francuskiej: ojciec J.-P. Rousselot i jego odkrycia na temat doustnych gest-linguistycznych bada\u0144 psychologii\u201d, niepublikowane 1927 (?)-Archiwa Marce’a Jousse Association 19 str. Labb\u00e9 Paul (Sekretarz Generalny Sojuszu Fran\u00e7aise) podczas pogrzebu ojca Rousselota w Biuletynie Katolickiego Instytutu Pary\u017ca 25 stycznia 1925 P. 7-8 Georges Lacombe \u201ePierre Rousselot\u201d Revue International des \u00e9tudes Basques 1925 N O 16 P. 554-555 Llisterri, J. (1982) \u201d Pocz\u0105tki eksperymentalnej fonetyki w Katalonii: Pere Barnils i Abb\u00e9 Rousselot \u201e, Relacje mi\u0119dzy kultur\u0105 katalo\u0144sk\u0105 a kultur\u0105 francusk\u0105 1900 – 1980. Pierwszy Colloquium. J\u0119zyk, literatura, piosenka. Barcelona, \u200b\u200b22\u201326 listopada 1982 r. Institut Fran\u00e7ais de Barcelone – Autonomous University of Barcelona. Maze-Sencir Georges, \u201eCanon Rousselot. Wp\u0142yw terroiru na wielkiego naukowca. \u00bbRano Charentais, 6 lipca 1933 Beilt Antoine Rousselot Raport. Zasady eksperymentalnej fonetyki II, Biuletyn Lingwistycznego Towarzystwa Pary\u017ca 16, 1909\u20131910 Mentre Fran\u00e7ois, dzie\u0142o ojca Rousselota, Revue des Jeunes, 11 To jest rok, tomy xxvii-xxx, P. 258-274 . Meunier J.-M. Canon, \u201eCanon Pierre Roussellot. Le Savant Phoneticien 1846-1924 \u201eW Biuletynie katolickiego Instytutu Pary\u017ca 25 stycznia 1925 P. 9-20 Meunier J.-M. psak, \u201eWizyta S. Em. Kardyna\u0142 Dubois, Arch\u00e9v\u00eaque de Paris i S. Gr. M gr Baudrillart, rektor instytutu katolickiego, w Rousselot Clinic \u201eIn Bulletin of the Catholic Institute of Paris, 25 czerwca I 25 lipca 1927 Meunier J.-M. psak, \u201eWizyta S. Em. Kardyna\u0142 Dubois, Arch\u00e9v\u00eaque de Paris i S. Gr. M gr Baudrillart, rektor instytutu katolickiego, w Rousselot Clinic \u201eIn Bulletin of the Catholic Institute of Paris, 25 czerwca I 25 lipca 1927 Meunier J.-M. Canon, \u201eZastosowanie eksperymentalnej fonetyki do studiowania wsp\u00f3\u0142czesnych j\u0119zyk\u00f3w i terapeutycznych, to znaczy korekta wad j\u0119zykowych i rehabilitacja g\u0142uchych\u201d, bior\u0105c pod uwag\u0119 konferencj\u0119 24 czerwca 1926 \u00c0 l’Adi\u00f3n de Coimmbre (Portugalia) w Biuletynie Instytutu Coimbre 1927 Meunier J.-M. Pa\u0144ska, \u201eKontynuacja pracy Canon Roussellot. Praca naukowa – praca terapeutyczna. Praca kliniki: wady B\u00e8gues wymowa-rehabilitacja p\u00f3\u0142kuld\u00f3w \u201ew biuletynie katolickiego Instytutu Pary\u017ca, 25 kwietnia I 25 lipca 1928 r. Millet Adrien Abb\u00e9, \u201eOjciec Rousselot: Man and Work\u201d, oddzielony, Pa\u017adziernik 1924 Millet Adrien Abb\u00e9, \u201eUcha i d\u017awi\u0119ki j\u0119zyka, wed\u0142ug ojca Rousselota\u201d filozoficzna ksi\u0119garnia J. Vrin Paris 1926 127 pp. Millet Adrien Abb\u00e9, precyzyjne eksperymenty fonetyczne Fizjologia staw\u00f3w z wprowadzeniem na temat pracy ojca Rousselota. Pary\u017c. Henri Didier. 1926 Passy Paul, Raport P. Rousselota, The Fonetics Change in the Language badanego w Patois rodziny Cellebrouin (Charente), \u201eThe Fonety Master\u201d, Stycze\u0144 1893 W P. 105 Pernot Hubert, \u201eL’Abb\u00e9 Rousselot\u201d, Revue de Phon\u00e9tiqure, V, 1925 P. 10-23 * Milet Paul, \u201eWielki katolicki naukowiec nie \u017cyje. Pan Canon Rousselot \u00bb Pisano Giusy, \u201eThe Acoustics of Mese To Experimental Method of Father Rousselot\u201d w \u015bladach Marey, Sciences and Cinema, Pary\u017c, L\u2019Arsiattan\/Semia 2003 Puech, Christian, 2006, \u201eRousselot, Pierre Jean, Abb\u00e9 (1846\u20131924)\u201d. Encyklopedia j\u0119zyka i lingwistyki , Second Edition, wyd. Keith Brown, Oxford, Elsevier, (ISBN 0-08-044299-4 ) . Sabord No\u00ebl, \u201eDzie\u0142o ojca Rousselota\u201d, przem\u00f3wienie og\u0142osi\u0142o 16 grudnia 1935 , z okazji jedenastej rocznicy wyuczonej \u015bmierci, na krajowej stacji radiowej w Pary\u017cu. Pismo E. W. , (profesor fonetyki na uniwersytecie w Wiedniu) natura Stycze\u0144 1925 r od Souzy Robert, \u201eEksperymentalna fonetyka i jej tw\u00f3rca L\u2019Abb\u00e9 Rousselot\u201d N O 4219 12 stycznia 1924 P. 37-39 Od Souzy Robert \u201eOjciec Rousselot i eksperymentalna fonetyka. Wielka praca naukowa w niebezpiecze\u0144stwie \u201d. Korespondent. 10 wrze\u015bnia 1925, 300, 5 To jest dostawa, P. 666-691 Od Souzy Robert: \u201eCzy dzie\u0142o ojca Rousselota jest zagro\u017cone?\u201d L’E echo de Paris 2 listopada 1925 Z Saint-Gen\u00e8s Marguerite, \u201ePami\u0119\u0107 ojca Rousselota\u201d. 33 strony. 1929. Rodez. Drukowanie Carr\u00e8re. Powi\u0105zany artyku\u0142 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ] Linki zewn\u0119trzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/jean-pierre-rousselot-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Jean-Pierre Rousselot-Wikipedia"}}]}]