Jean Sennep – Wikipedia

Jean-Jacques Charles Pennès ,, To Mustard Jean Lub Musztarda Jehan , urodzony w Paryżu 3 czerwca 1894 ^{[[[ Pierwszy ]} i zmarł w Saint-Germain-en-Laye (Yvelines) 9 lipca 1982 , jest francuskim projektantem prasy i rysowników.

Jest uważany za jednego z największych ilustratorów w prasie francuskiej. Właściwy człowiek, który zawsze wyraźnie pokazywał swój antykomunizm w swoich rysunkach, współpracował w wielu gazetach, w tym Akcja francuska W Echo Paryża W Kandyd W Słuchający , I Le Figaro .

Zmobilizowany podczas pierwszej wojny światowej, był głęboko posiniaczony okopami i zachowa głęboką awersję do Niemiec. W okresie powojennym przez pewien czas zajmował pracę firmy gazowej, a następnie pracował jako dziennikarz w Poranek I rozpoczął karierę jako karykaturysta w Śmiech ^{[[[ 2 ]} .

W latach dwudziestych wszedł do codziennego akcji française i zilustrował kilka anten-republikańskich broszur z Léon Daudet. Jego dzieło jest jednak pogardzane przez Charlesa Maurras, który decyduje się na przeniesienie swoich rysunków na ostatnią stronę. Stopniowo odsunął się od francuskiej akcji, którą ostatecznie opuścił w 1926 r. Od 1924 r. Szczególnie zaangażował się w kartel rządowy i pomnożył współpracę ( Wolność W Echo Paryża I Kandyd ). Karykatury lewicowych osobowości, które w tym czasie rysuje, są szczególnie znane: „Aristide Briand jest reprezentowany w starej starości starszej i upartej, która zdradza Francję; Édouard Herriot, którego nadwaga jest spuchnięta do skrajności, staje się próżno megalomanii; Léon Blum jest postrzegany jako surowa postać, tak krucha i niezdecydowana, że ​​projektant często reprezentuje go jako kobietę ^{[[[ 2 ]} . »

Zjadliwy antykomunistyczny, hodowca popularnego frontu, Sennep jest jednak wrogi wobec nazistowskich Niemiec i wyraża swój sceptycyzm w odniesieniu do umów Monachium ^{[[[ 2 ]} . Podobnie, kiedy Cabrol, projektant po lewej, zostaje zaatakowany przez Hitlera z powodu karykatury opublikowanej w luksemburskiej gazecie, wspiera swojego kolegę.

Jego głęboko anty-niemieckie uczucia prowadzą go do odrzucenia współpracy i reżimu Vichy, popieranego przez wielu jego byłych kolegów. Nadal publikuje Kandyd , Gazeta Pétainist ^{[[[ 3 ]} , podczas gdy potajemnie rysuje karykatury antywizyjskie, które zostaną opublikowane w wyzwaniu ^{[[[ 2 ]} .

Natychmiast po wojnie pojawił się, w kontekście próby narodowego pojednania, album z karykatury zatytułowanym Histoire de France 1918-1938, podając równe poglądy Sennep, najbardziej znanego z prawej karykaturistów i znanego komunistycznego komunistycznego H.P. Gassiera Gassiera ^{[[[ 4 ]}

Krótko wziął udział Przykuta kaczka do wyzwolenia, a także przyczynia się do tygodnia Działanie . Aż do przejścia na emeryturę w 1967 roku, był oficjalnym projektantem Figaro ^{[[[ 2 ]} . Przez kilka lat i przynajmniej do końca lat siedemdziesiątych, co tydzień Punkt widzenia – obrazy świata Opublikowano w każdym numerze karykaturę Sennep.

Jego styl karykatury jest bardzo scholastyczny: cenny, z elegancką linią, cechy bohaterów są przesadzone do skrajności; Duże są ogromne, skromne są nitkowate, a postacie (głównie zasady) często mają deformacje, które przypominają ich funkcję lub wiadomość, która na nich wpływa. Więc nie waha się na przykład, aby przekształcić się w grzyb nuklearnego Jean-Jacques Servan-Schreiber, aby wyśmiewać się z walki z francuskimi testami nuklearnymi w latach 70.

Wpłynął na wielu rysowników, zwłaszcza Jean Effel i Jacques Faizant. Jest wspomniany w 221 ^{To jest} z 480 wspomnień cytowanych przez Georgesa Pereca, w jego tekście pamiętam .

Jest bratem generała Rogera Jeana Eugène Pennes (1883–1975).

• Kartel i Cie, niepublikowane karykatury . Brossard Editions, Paryż, 1926
• „20 Fables de la Fontaine” ilustrowany przez Jehana Sennep . France Bookstore, Paryż, 1927
• Dużem ludzi … Sennep wdzięczny. Album historyczny . Bossard 1927.
• W ospie plakaty! . Bossard, 1928
• Na końcu platformy. Duży album karykatury, skrócony kurs historii parlamentarnej . P. Bossard, 1929
• Termity parlamentarne . Editions du Capitole, 1930
• Krasnolud Lorraine, Raymond Poincaré. Editions du Capitole, 1930
• Pałac policyjny . Editions du Capitole, Paryż, 1931
• Środowisko . Przedmowa René Benjamin. Floy, 1934
• Księga rachunków śmiechu Stavisky . 1934.
• Pierre, Édouard i Léon. (Pierre Laval, Édouard Herriot i Léon Blum ). Nowy album Crum, 1936
• Vichy . Monte Carlo, 1943
• Sennep. Coll. „Wielcy komicy” n 4. Przedmowa Léo Larguier. Monté Carlo, Art and Book 1943
• Album Monte-Carlo , Editions du Livre, 1943.
• Wojna w czarnej koszuli. Paris i Tuluzy, Chantal, 1945
• Na cześć i godność wspomnienia Vichy . Franc-Tiruur, 1945
• Wyjazd na zero (narodziny Iv ^{To jest} Republika). Bordas, 1947
• Od Vincenta do René . Paris, Robert Laffont, 1954
• Narodziny Europy , Satirix, 1971.
• Sztuka aftermate . Satirix, 1972.

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Uwagi w słownikach ogólnych lub encyklopediach :
• Zasoby dzieł sztuki :
• Konkurowany zasób :
• Spis Z cyfrowego funduszu rysunkowego Jeana Sennepa i przechowywanego w La Contemporaine (Nanterre).
• Denise Bourdet, Musztarda , W: Symphatic Ink, Paris, Grasset, 1966.