Języki w Demokratycznej Republice Konga – Wikipedia

Populacja Demokratyczna Republika Konga (DRK) Mów 200 ^{[[[ 6 ] W [[[ 7 ]} do 400 języków zgodnie z rozróżnieniami między językiem a dialektem. Lingwistyczny, jest jednym z najbardziej wielojęzycznych krajów w całej Afryce. Rzeczywiście, Atlas Lingwists of Congo Kinshasa Policz 221 języków dla całkowitej populacji (oszacowanej w 1996 r.) Na 42,2 miliona mieszkańców, to znaczy język na transzę 190 000 osób. Jednak 186 języków należą do samej rodziny Bantu i mówi się je ponad 80% populacji kongijskiej. Pozostałe języki są reprezentowane przez rodzinę Nile-Saharan. Wszystkie kongijskie mówią jeden z około 200 języków „etnicznych” ^{[[[ 7 ]} lub nawet więcej niż 400 dialektów. Oprócz francuskiego, języka urzędowego, prawo uznaje cztery języki narodowe: Lingala, Swahili, Kikongo i Tshiruba. Większość kongijczyków mówi o kilku językach. Francuski, Lingala (na zachodzie) i Swahili (na wschodzie) służą jako języki pojazdu.

Francuski jest językiem urzędowym Demokratycznej Republiki Konga ^{[[[ 8 ]} . DRK jest najbardziej zaludnionym krajem francuskim na świecie, przed Francją, aw 2018 r. 42,5 miliona kongijskich, czyli 50,6% populacji kraju, jest w stanie czytać i pisać francuskie w stosunku do 33,2 miliona w 2014 r. ^{[[[ 9 ]} . DRK jest członkiem Zgromadzenia Parlamentarnego La Francophonie od jego utworzenia w 1967 roku ^{[[[ dziesięć ]} a także Międzynarodowa Organizacja La Francoophoni od 1977 roku ^{[[[ 11 ]} .

Według raportu OLF z 2018 r. DRK ma 51% frankofonów w swojej populacji ^{[[[ dwunasty ] W [[[ 13 ]} .

Oprócz języka urzędowego, w kraju mówi się ponad 200 języków etnicznych ^{[[[ 14 ]} , z których cztery mają status języków narodowych: Kikongo Ya leta (zwany także „Kikongo” poza centralnym Kongo ^{[[[ 15 ] W [[[ 16 ] W [[[ 17 ]} ), Lingala, Swahili i Tshiluba ^{[[[ 8 ]} .

Angielski uczy się na uniwersytecie ^{[[[ 5 ]} : Prawo z 2012 r. Dodaje obowiązek poznania angielskiego na wszystkich poziomach szkolnictwa wyższego z powodu otwartości na świat i adaptacji do postępów i badań ^{[[[ 5 ]} .

Wskaźnik umiejętności czytania i pisania wśród osób powyżej 15 roku życia szacuje się na 77% według UNESCO, z czego 89% u mężczyzn i 66% u kobiet ^{[[[ 18 ]} .

Od 1975 r. Studenci mieli otrzymać wykształcenie w jednym z czterech głównych języków narodowych (Kikongo Ya Letta (zwany także „Kikongo” poza centralnym Kongo), Lingala, Tshiluba i Swahili) w ciągu pierwszych dwóch lat podstawowych pierwotnych lat podstawowych , Podczas gdy francuski staje się językiem nauczania z trzeciego roku. Swahili jest oferowany we wschodnich prowincjach; Lingala w prowincjach Ekwadoru i Kinszasy; Kikongo ya luta w prowincjach środkowego Kongo, Kwango i Kwilu; i tshiluba w prowincjach Kasai, Oriental Kasai i Central Kasai ^{[[[ 5 ]} . Ale w rzeczywistości francuski jest pojazdem dydaktycznym z pierwszego roku w wielu szkołach w mieście ^{[[[ 19 ]} .

Pierwszymi populacjami w Kongo byli rolnicy Bantu, którzy się tam przygotowali podczas pierwszego tysiąclecia. Główne języki afrykańskie używane w DRK (Lingala, Swahili, Kikongo i Tshiluba) są zatem językami Bantu.

Po próbie portugalskiego zakładu w XV ^{To jest} I XVI ^{To jest} wieki obecność europejska nie zmaterializowała się do końca Xix ^{To jest} wiek po wyprawie Henry’ego Mortona Stanleya ^{[[[ 5 ]} . W okresie kolonialnym kraj jest pod nadzorem Belgii, a edukacja dzieci jest monopolem misji katolickich, które działają zasadniczo w językach lokalnych. Przed niepodległością szkoły te mają główny punkt sprzedaży seminariów katolickich, w których przyszli kapłani studiują francuskie i łacińskie. Pod koniec lat 50., oprócz około 500 kongijskich kapłanów i piętnastu naukowców, najbardziej wykształconymi kongijskimi byli wówczas robotnicy lub technicy ^{[[[ 5 ]} . Francuski był językiem najbardziej praktykowanym przez administrację kolonialną, nawet jeśli Holender był także nauczany w belgijskich szkołach administracyjnych. W latach pięćdziesiątych wykształcony kongijska ocenia tę elitarną politykę nieodpowiednią i wsteczną, i domagał się dostępu do nauczania francuskiego ^{[[[ 5 ]} .

W 1954 r. Belgijski minister edukacji Auguste Buisseret następnie przyjął zasadę zapewnienia nauczania w francusku w Kongo od następnego roku ^{[[[ 20 ]} .

Podczas niezależności Francuzi zostaje wybrane jako język urzędowy nowej Demokratycznej Republiki Konga. 17 października 1962 r. Zakon prezydencki stwierdził, że „francuski jest językiem nauczania cyklu pierwotnego”, a zatem odrzucił lokalne języki edukacji. Rząd zamierza zatem ułatwić zarówno jedność kraju, jak i rozwój gospodarczy ^{[[[ 5 ]} . W latach Mobutu (1965–1997) polityka „zaïryzacja” przywraca języki afrykańskie w edukacji, szczególnie w ciągu pierwszych dwóch lat edukacji podstawowej, ale nie podważa prymatu francuskiego w dziedzinie gospodarczej i społecznej. W lutym 2006 r. Prezydent Joseph Kabila, sam w dużej mierze anglojęzyczny, przyjął nową konstytucję, która określa trzy poziomy dla języków używanych w DRK:

1. Francuski, który jest językiem urzędowym,
2. 4 główne języki Bantu (Lingala, Swahili, Kikongo Ya Letta (zwane także „Kikongo” poza środkowym Kongo) i Tshiluba) są ogłoszone „językami narodowymi” i
3. „Inne języki kraju [które] są częścią kongijskiego dziedzictwa kulturowego, którego państwo zapewnia ochronę. „(Szczególnie niejasne przepisy, ponieważ ochrona ta nie jest nigdzie definiowana).

Konstytucja stanowi również, że „rząd zapewnia rozpowszechnianie w języku francuskim i w każdym z czterech języków krajowych w ciągu sześćdziesięciu dni od ogłoszenia. Z powodu braku środków przepis ten nie jest dokładnie wdrożony. Sprawiedliwość i policja mogą działać w językach narodowych zgodnie z potrzebami. Lotnicze jazdy i znaki drogowe są wyłącznie po francusku ^{[[[ 5 ]} .

Naciski na rzecz wprowadzenia języka angielskiego jako języka urzędowego były na chwilę wykonywane bez powodzenia, ze względu na obecność na kongijskiej ziemi uzbrojonych bojówek po angielsku, „sojusznicy wojenni” Kabili, którzy pochodzili z Ugandy z Rwandy , Zimbabwe lub Namibia ^{[[[ 5 ]} .

Ponadto różnorodność językowa kraju i słabość nauczania francuskiego jako wspólnego języka powodują pojawienie się Sabiry, mieszanki kilku języków, które umożliwiają komunikację między różnymi grupami etnicznymi, do których podajemy nazwę „Kongolo- FRANGLAIS „lub Kongijski brat, na przykład z wkładem Lingala lub Swahili. French pozostaje zatem językiem elit, który ogranicza zdolność do wdrażania demokracji, wyrażonej po francusku (prawie cała prasa pisemna jest po francusku) i pozwala najbardziej wykształconej mniejszości skorzystania z wielu przywilejów ^{[[[ 5 ]} .

Czerwony: warianty francuskiego z Belgii i które są używane w Afryce. To znaczy w Demokratycznej Republice Konga, Burundi i Rwandzie.
Rose: Inne kraje schodzące francuskie.

Z powodu kolonialnej historii kraju Francuzi w DRK ma wiele podobieństw z Francuzem Belgii. Opracował także czyste postacie i wiele neologizmów ^{[[[ 21 ]} . Francuski jest utrzymywany jako język urzędowy od czasu niepodległości, ponieważ jest powszechnie wypowiadany przez grupy szkolne kraju, jest neutralny etnicznie i ułatwia komunikację między różnymi grupami etnicznymi Konga, a resztą Francophonie. Jest to główny język edukacji i język administracji, mediów i biznesu.

Hymn narodowy jest w języku francuskim ^{[[[ 22 ]} .

Według OIF w 2010 r ^{[[[ 23 ]} ; Liczba ta osiąga 87%, jeśli tylko weźmiemy tych, którzy wiedzą, jak to mówić ^{[[[ N 1 ]} . Demokratyczna Republika Konga jest obecnie najbardziej zaludnionym krajem francuskim.

Francuzi rośnie w Kongo. Według raportu OIF z 2019 r. 42,5 miliona osób, czyli 51% całkowitej populacji tego kraju, to sadzenie francuskie ^{[[[ 24 ]} w porównaniu z 31 milionami i 46% w 2010 roku ^{[[[ 23 ]} . Ponadto stolica Konga i największego miasta, Kinszasa, miała w 2008 r. 87% frankofonów, liczba ta wzrosła do 92% w 2010 r. ^{[[[ 25 ]} . DRK jest członkiem Zgromadzenia Parlamentarnego La Francophonie od jego utworzenia w 1967 roku ^{[[[ dziesięć ]} a także Międzynarodowa Organizacja La Francoophoni od 1977 roku ^{[[[ 11 ]} .

Według raportu OIF z 2010 r. 9 973 965 uczniów miało francuskie szkołę w szkole podstawowej, 3 311 803 w Secondary, 308 739 w Superior. Jeśli chodzi o rejestrację w szkole, DRK jest zatem zdecydowanie pierwszym krajem francuskim na świecie, ze względu na edukację ogólną w języku francuskim ^{[[[ 26 ]} . Dane UNICEF daje rok szkolny 2013-2014 14 178 000 dzieci wykształconych w zakresie edukacji podstawowej w DRK (w porównaniu, w szkole podstawowej jest 4 230 000 dzieci w szkole podstawowej) ^{[[[ 27 ]} .

Holender był drugim historycznym językiem stanu Konga w latach 1885–1908 i od Konga Belgijskiego w latach 1908–1960, aw tym okresie jego archiwa były dwujęzyczne francuskie/holenderskie. Francuski był jednak powszechnie faworyzowany przez administrację belgijską. Dobra znajomość języka francuskiego była konieczna, aby uzyskać awans w kolonii, a zatem holenderscy mówcy byli bardziej rozproszeni w prowincjach, podczas gdy frankofony były pogrupowane w miastach. W Colonial School of Tervuren pierwsza promocja śledzenia cyklu studiów w holendersku ukończyła dopiero w 1937 r. Holender był używany jako język kodeksu w okresach kłopotów do przekazywania wiadomości, których kongijski nie wykształcił kongijczyków do tego języka ^{[[[ 28 ] W [[[ 29 ]} .

Jednak zdecydowana większość katolickich misjonarzy, kapłanów i sióstr, wysłanych do Konga, była flamandzką. Mówiąc o różnych holenderskich dialektach, Flemingi wolały uczyć w tubylczych językach Konga, w przeciwieństwie do frankofonów, które nie wahały się uczyć swojego języka. W 1954 r., W odpowiedzi na roszczenia samych kongijczyków, belgijski minister edukacji Auguste Buisseret miał zasadę nauczania w francusku w Kongo przyjętych od następnego roku, co szczególnie zamierzała uspokoić separatystów żarowych. Środek ten jest jednak silnie walczy z flamandzkim i katolickim prawem, który opowiada się za kontynuacją nauczania w lokalnych językach i wspierana przez francuskie i antyliniczne lewice ^{[[[ 20 ]} .

Holender nie został zatrzymany jako jeden z języków urzędowych w 1961 r., A jego nauczanie zostało całkowicie aresztowane w 1970 roku. W 1980 r. Nadal mówił o nim około 200 000 osób. W Luty 2014 , Ambasada Królestwa Holandii wskazała, że ​​w Dutchmanu było około 420 000 mówców, ze wszystkich grup wiekowych, rozprzestrzeniły się na terytorium, z bardzo odizolowanymi grupami. ^{[Niewystarczające źródło]} Holenderscy mówcy są szeroko rozproszeni na temat ogromu terytorium kongijskiego. Mówi go osoby starsze, ale także najmłodsze, i nie znamy liczby głośników matczynych. Holenderscy mówcy są najczęściej doskonale dwujęzyczni francuski/holenderski, holenderski/lingala lub holenderski/angielski. Ze względu na swoją izolację od holenderskiego mówienia w Europie zwykle włączył wiele słów francuskich, angielskich lub lingali.

Prezydent Kabila dorastał i studiował w Tanzanii, angielski jest używany przez ministrów i przy niektórych oficjalnych okazjach. Ponadto angielski jest językiem najczęściej używanym przez żołnierzy ONZ obecnych w DRK i przez dużą liczbę kongijskich uchodźców (często od lat 60. XX wieku), którzy powrócili do kraju i wcześniej mieszkali w krajach schodzących w języku angielskim ( Zambia, Tanzania, Uganda …).

W kierunku obszarów przygranicznych z Angolą istnieją również małe grupy i wioski, w których mówi się Portugalczycy, szczególnie w Brazylii.

Swahili mówi się jako drugi język przez około 40% populacji kongijskiej, co czyni go najbardziej mówionym językiem afrykańskim w kraju ^{[[[ 5 ]} .

Lingala jest językiem ojczystym dwóch milionów mówców i siedmiu milionów innych, którzy używają go jako drugiego języka. Jest to drugi język ważny w tym kraju, szczególnie w byłym właściwcach historycznych, a także w poprzednim wręczniku orientalnym i w byłym Bandundu. Lingala jest przede wszystkim językiem pojazdu dzięki, do którego możliwe jest komunikowanie się i rozumianie w prawie całym kraju i pozostaje doustnym językiem pojazdów armii narodowej zamiast francuskiego ^{[[[ 5 ]} .

99% dorosłych mieszkańców Kinszasy mówi Lingala z 68% francuskim ^{[[[ 30 ]} .

Termin „Kikongo” w Konstytucji faktycznie odnosi się do języka Kituba, znanego jako Kikongo Ya Lera, a nie do języka Kikongo. Zamieszanie wynika z faktu, że rząd DRK oficjalnie uznaje Kikongo Ya Lera za język narodowy i po prostu nazywa go „Kikongo”.

Kikongo ya leta, z dwoma milionami głośników, jest używany głównie w prowincjach Kongo-Central i byłego Bandu ^{[[[ trzydziesty pierwszy ] W [[[ 5 ]} .

TSSHILUBA lub Luba-kasai jest praktykowane przez około 6,3 miliona mówców w prowincjach Kasai, Kasai-Central, Lomami i Kasaï-Oriental ^{[[[ 5 ]} .

SIL wymienia 214 języków używanych w Kongo-Kinshasie. Jego lista jest kompilacją różnych zasobów, z szacunkami liczby głośników (najczęściej w języku ojczystym).

Inne języki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

SIL nie rozjaśnia następujących języków.

Holender, stary język władzy kolonialnej w Belgijskim Kongo, z francuskim, jest nadal używany przez około 300 000 osób w Konga, w każdym wieku, ale język upadł, ponieważ nie był nauczany od 1961 roku. Nie dłużej go nie ma. miał oficjalny status od 1960 roku. Ponadto mówcy byli rozproszeni na całym terytorium, a od izolacji języka, od 1961 r ^{[[[ Ref. pożądany]} .

Istnieją praktyki argotyczne, takie jak niezmienne, których istnienie zostało zgłoszone od okolic lat sześćdziesiątych ^{[[[ 33 ]} i który nadal się rozwija ^{[[[ 34 ]} .

Po raz pierwszy od 1984 r. (W tym kwestionariusz ^{[[[ 35 ]} , napisane w języku francuskim, nie skupił się na językach), w 2016 r. Ogólny spis ludności i mieszkań krajowych, którego publikacja głównych wyników może interweniować najpóźniej w Lipiec 2016 ^{[[[ 36 ]} . Pytania, które zostaną zadane (i które mogą odnosić się do języków) nie są jeszcze znane.

W Internecie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Cybercafé jest szczególnie dostępną infrastrukturą w Demokratycznej Republice Konga: w 2012 r. 43% w kongijskim we wszystkich wioskach i dzielnicach miejskich w pobliżu miejsca zamieszkania w ciągu 15 minut, 10% między 15 a 30 minutami, 0% między 30 i 60 minut, ale wciąż 48% dłużej niż godzinę ^{[[[ 37 ]} .
W 2015 r. W Capital Kinszasa 38% osób w wieku 15 lat i więcej regularnie łączy się z Internetem ^{[[[ 38 ]} .

Internet jest demokratyzowany w tym kraju i staje się coraz bardziej przystępny cenowo: liczba mobilnych subskrypcji internetowych potroiła się w latach 2012–2013, aby dotrzeć do 2 167 631 subskrybentów ^{[[[ 39 ]} Jednak reprezentując nawet bardzo niski wskaźnik penetracji 3% populacji kraju, co czyni jedną z najsłabszych na świecie; Podczas gdy liczba stałych subskrypcji internetowych nadal zmniejsza się, z szczytu 67 000 subskrybentów w 2008 r. Do 12 000 w 2013 r. W 2013 r. ^{[[[ 40 ]} .

Ranking głównych wydań językowych encyklopedii Wikipedii, z którymi skonsultowano się w 2013 r. W Demokratycznej Republice Konga (≥ 1%) ^{[[[ 41 ]} :

Notatki i referencje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Cerdotola; Atlas językowy Demokratycznej Republiki Konga , Yaoundé, Regional Center for Research and Documentation on Ural Tradycje i rozwoju języków afrykańskich (Cerdotola), coll. „Atlas językowy z Afryki Środkowej (ALAC)”, 2011 (ISBN 9789956796069 )
• Międzynarodowa Organizacja Franconie, Alexandre Wolff i Josiane Gonthier W Język francuski na świecie w 2010 roku , Nathan, 2010 (ISBN 978-2-09-882407-2 W Czytaj online )
• Międzynarodowa Organizacja Franconie, Alexandre Wolff i Aminata Tożsamość W Język francuski na świecie w 2014 roku , Nathan, 2014 ( Czytaj online )
• Międzynarodowa Organizacja Franconie, Język francuski na świecie 2010-2018 , Gallimard, 2019 (ISBN 9782072786839 W Czytaj online )

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]