Języki w Kamerunie – Wikipedia

Języki w Kamerunie
Pancart w języku francuskim i angielskim w dzikiej rezerwacie gór Rumpi.
Języki urzędowe	francuski i angielski [[[ Pierwszy ]
Języki główne	Język używany w domu (%, 2021) [[[ 2 ] : Większość regionów Francophone / anglofon (%, 2015) [[[ 3 ] : after-content-x4 Języki mówiono (%, 2021) [[[ 4 ] : Umiejętność czytania i pisania (%, 2005) [[[ 5 ] : Radio (%) [[[ 6 ] : Główne języki witryn En .cm (%, 01/2021) [[[ 7 ] : Główne języki konsultacji Wikipedii (%, 03/2015) [[[ 8 ] : Języki interfejsu Avast! (%, 2015) [[[ 9 ] W [[[ N 1 ] : after-content-x4 Języki interfejsu Google Kamerun [[[ dziesięć ] W [[[ N 2 ] : 1. Francuski, 2. Angielski
języki narodowe	60 Języków Charito-Sémitic, 2 języki Nile-Saharan, 215 języków Nigero-Congolesowych [[[ 11 ]
Języki migowe	Francuski język migowy
Zapewnienie klawiszów klawiatury	Francuski Azerty i American Qwerty [[[ dwunasty ]
modyfikator

309 JĘZYKI są identyfikowane w Kamerun ^{[[[ 13 ]} .

Dwa języki urzędowe to francuski i angielski. Osiem z dziesięciu regionów Kamerunu to większość francuskiego (reprezentującego 83% populacji kraju) i dwa w większości w języku angielskim (reprezentujące 17% populacji kraju).

Według raportu OLF z 2018 r. Kamerun ma 41% frankofonów w swojej populacji ^{[[[ 14 ] W [[[ 15 ]} .

Kraj ma być dwujęzyczny i należy zarówno do Międzynarodowej Organizacji La Francofonie (OIF), jak i Wspólnoty Narodów. Jest to dziedzictwo kolonialnej przeszłości kraju, Kamerun był pod mandatem, a następnie pod nadzorem zarówno Wielkiej Brytanii (Kamerun Brytyjski- 1922-1961), jak i Francji (francuski Kamerun- 1916/1919–1960), aż do niepodległości w 1960 r. I 1960 r. I 1960 r. Zjednoczenie w 1961 r.

Angielski odsetek jest stale spadający, wzrósł z 21% populacji kraju w 1976 r., 20% w 1987 r., Do 17% w 2005 r. I został przewidywany/szacowany na 16% w 2015 r. (W tym 4 ^{To jest} Kraj kraju powinien odbyć się w 2015 roku ^{[[[ 16 ]} ) ^{[[[ 17 ]} .

Peul jest pierwszym językiem ojczystym w Kamerunie (21% populacji kraju ^{[[[ 18 ]} ) i jest to pojazd w całym centrum i północnym Kamerunie.

W Kamerunie istnieje wiele lokalnych języków. Ta wielość przynosi korzyści francuskiemu lub angielskiej oraz w mniejszym stopniu pidgin, które są tam bardziej używane w porównaniu z innymi krajami afrykańskimi. Na przykład: Senegal lub Kongo-Kinshasa, gdzie francuskie odziedziczone po kolonizacji konkurują z ważnymi językami lokalnymi (odpowiednio Wolof i Lingala).

Urban Youth stworzyła formę złożonego slangu o nazwie Camfranglais (Mieszanka francuskiego, angielskiego, Kamerunu w języku narodowym i Verlan), która różni się w zależności od miast. „Camfranglais” pojawił się w połowie lat 70. po ponownym zjednoczeniu francuskiego pudełka i angielskiego Kamerunu. Ta kreowa stała się modna w kraju pod koniec lat 90. w częściowo dzięki niektórym popularnym muzykom.

Ponadto istnieje łamana angielszczyzna (forma angielskiej kreolskiej), która czasami służy jako mieszanina języków do kupców.

Niemiecki język pierwszego kolonizatora w latach 1884–1916, poważnie stracił wpływ w obliczu dwóch następców, ale był nauczany jako język obcy w systemie edukacji, z pewną popularnością w porównaniu z większością innych krajów Afryki: W 2010 roku 300 000 osób mówiło lub uczyło się niemieckiego w Kamerunie ^{[[[ Ref. pożądany]} .
Podczas spisu powszechnego w 2005 r. Nie zebrano żadnych danych na temat innych języków obcych (hiszpański, chiński itp. ^{[[[ 19 ]} .

Wyrażenie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Liczba osób deklarujących się do wyrażenia się po francusku została oceniona w spisie powszechnym od 2005 r. Do 6408 241, czyli 57,7% osób w wieku 12 lat i więcej i że w języku angielskim na 2683 741 osób, czyli 24,1% 12 -letniej populacji. I
więcej ^{[[[ 20 ]} .

„Mendo Ze (1999) wskazuje, że język francuski doświadczył znacznie szybszej ekspansji niż angielski. Ten ostatni rozpoznaje dominującą postać po francusku spośród wszystkich języków używanych w Kamerunie, szacując 80% odsetka francuskich mówców na całym terytorium. »» ^{[[[ 21 ]} .

W ten sam sposób : „Postęp francuskiego w dwóch regionach schodzących w języku angielskim jest niezaprzeczalny w świetle ich witalności etnolingwistycznej, w szczególności z większością użytkowników tego języka na terytorium narodowym i formalnym wsparciem (przewaga w administracji, w mediach itp. ), którym się cieszy (Aroga, 1997). »» ^{[[[ 22 ]} .

Alfabetyzacja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Na poziomie umiejętności czytania ludności trzeci ogólny spis ludności i mieszkania w 2005 r ^{[[[ 23 ]} . Zatem wskaźnik umiejętności czytania i pisania w językach urzędowych w wieku 15 i więcej wynosi 70,0%, czyli 76,3% w populacji mężczyzn i 64,2% w populacji kobiet. W połowie miejsca zamieszkania wskaźnik ten wynosi 86,6% na obszarach miejskich w stosunku do 51,7% na obszarach wiejskich. Według regionu Daleki Północ (30,7%), Północ (35,2%) i Adamaoua (42,2%) to regiony, które rejestrują najniższy poziom języka urzędowego.

W grupie wiekowej można zauważyć, że poziom wskaźnika umiejętności czytania w językach urzędowych spada z wiekiem. Rzeczywiście, w grupie wiekowej 15–24 lat wynosi 79,3% w stosunku do 35,8% w grupie wiekowej 60 lat i starszych.

Dzieląc populację w wieku 15 lat i ponad, w zależności od statusu umiejętności czytania, zauważamy, że spośród 100 osób w tej grupie wiekowej:

• 30 osób jest niepiśmiennymi w językach urzędowych;
• 13 Wiesz, jak czytać i pisać tylko angielski;
• 45 Wiesz, jak czytać i pisać tylko francuski;
• 12 Wiem, jak czytać i pisać zarówno angielski, jak i francuski.

Wskaźnik dwujęzyczności (odsetek populacji, wiedząc, jak mówić zarówno po angielsku, jak i francusku) w populacji w wieku 15 lat i starszych, wynosi 11,5%, czyli 14,3% w populacji mężczyzn i 8, 9% w populacji kobiet.

Pomimo coraz większego zainteresowania zachowaniem języków lokalnych, w Kamerunie, umiejętność czytania w językach narodowych (zdolność do czytania i pisania języka lokalnego w Kamerunie) jest nadal niska, czyli 6,4%, w tym 7, 1% w obszarach miejskich i 5,6% na obszarach wiejskich. Ponadto ogólny wskaźnik umiejętności czytania i pisania (odsetek ludzi wiedzących, jak czytać i pisać język urzędowy lub język
krajowy) przez 15 i więcej wynosi 70,4%, czyli 76,5% u mężczyzn i 64,7% u kobiet.

W latach 1976–2005 wskaźniki alfabetyzacji poprawiły się: odsetek osób piśmiennych w językach urzędowych wzrósł z 37,3% w 1976 r. Do 49,5% w 1987 r., A wreszcie do 70,0% w 2005 r. Sytuacja ta przełożyłaby rosnące i łączne wysiłki państwa państwowego , jego partnerzy i gospodarstwa domowe dla nauki dzieci, które są „dorosłymi jutra”.

Jeśli chodzi o zalecenia, można to przewidzieć:

• Wzmocnienie strategii na rzecz nauki dzieci i młodych ludzi, szczególnie na obszarach wiejskich;
• wzmocnienie strategii motywacyjnych dla nauki dziewczyny;
• Rozwój programów edukacyjnych dostosowany do stylu życia populacji Dalekiej Północy, regionów północy i Adamaoua oraz populacji mniejszościowych takich jak koczownicy i bezdomny dom, który opiera się na władzach religijnych i tradycyjnych;
• zmniejszenie opłat edukacyjnych (w szczególności koszt materiałów szkolnych);
• Wzmocnienie umiejętności dorosłych.

Języki urzędowe [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Umiejętność czytania w językach urzędowych Według spisu powszechnego z 2005 roku [[[ 5 ] (Populacja w wieku 12 lat i więcej) Język % # Francuski (ogółem) 57,6 6 405 981 Angielski (ogółem) 25.2 2 802 794 Tylko francuski 46.0 5 112 479 tylko angielski 13.6 1 509 292 francuski i angielski 11.6 1 293 502 Ani francuski, ani angielski 28.8 3 199 221 Całkowity 100,00 11 114 495 [[[ 24 ]

Umiejętność czytania w językach urzędowych Według spisu powszechnego z 2005 roku [[[ 5 ] (Populacja w wieku 15 lat i więcej) Język % # Francuski (ogółem) 57 5 566 339 Angielski (ogółem) 25 2 448 914 Tylko francuski 45 4 401 333 tylko angielski 13 1 283 908 francuski i angielski dwunasty 1 165 006 Ani francuski, ani angielski 30 2 909 664 Niezdeterminowany Pierwszy 85 568 Całkowity 100,00 9 845 479 [[[ 25 ]

Umiejętność czytania w języku francuskim u osób w wieku 12 lat i więcej wzrosła z 41,3% do 57,6% ^{[[[ 26 ]} W latach 1987-2005, podczas gdy ten w języku angielskim wzrósł z 13,4% do 25,3% ^{[[[ 27 ]} . Ogólny odsetek osób piśmiennych w językach urzędowych doświadczył zatem wyraźnego wzrostu w latach 1987–2005, z 53,3% do 71,2% ^{[[[ 28 ]} .

W 2005 r. Prawdopodobieństwo piśmienności w języku francuskim, wiedząc, że jesteśmy w języku angielskim.

języki narodowe [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Przetwarzanie danych RGPH z 2005 r. Związane z językami narodowymi umożliwiło liczenie 85 języków krajowych, w których zidentyfikowane osoby zadeklarowały, jak czytać i pisać, co stanowi 5,6% populacji w wieku 12 lat i starszych ^{[[[ 29 ]} (lub 624 254 osób), z których żaden nie przekracza 1% populacji kraju ^{[[[ 30 ]} ).
Analiza ewolucji umiejętności czytania i pisania w językach narodowych od 1987 roku ujawnia, że ​​zjawisko to niewiele się zmieniło. Rzeczywiście, wskaźnik umiejętności czytania i pisania w językach krajowych w 1987 r. Wynosił 2,1% w stosunku do 5,6% w 2005 r. ^{[[[ trzydziesty pierwszy ]} .

Większość umiejętności czytania w językach narodowych znajduje się w najstarszych pokoleniach; Młode pokolenia prawie nie mają piśmie ^{[[[ 32 ]} .

W 2005 r. 18% populacji było „prawdziwymi” francuskimi mówcami, a 26,8% było „częściowymi” frankofonami. Francuski stale rośnie w Kamerunie w 2010 r. Ponad 60% Kamerunów pisze francuski i ponad 80% przemówek, a największe miasto Douala mówi po francusku 99% ^{[[[ 34 ]} .
Podobnie jak większość innych krajów afrykańskich, Kamerun, dzięki postępowi edukacji, widzi liczbę frankofonów (80+% Kamerunów żyje w podziale francuskiej) latającego z 46% w 2005 r. Do ponad 60% w 2010 roku. Jeszcze bardziej uderzające , kapitał gospodarczy Douala spadł z 98% frankofonów w 2008 r. Do 99% w 2010 r. ^{[[[ 35 ]} .

Douala [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 2014 r. 63,7% mieszkańców Douala w wieku 15 lat i więcej wie, jak czytać i pisać francuski, a 76,4% wie, jak to mówić i rozumieć ^{[[[ 36 ]} .

Oszacował zapis niepiśmiennych francuskich mówców w 2015 r. W Douala ^{[[[ 37 ]}

Całkowita populacja oszacowana w 2015 r.	2 864 000
Populacja w wieku 15 lat i starsza w 2015 roku	1 790 000
Procent, wiedząc, jak czytać i pisać francuskie	63,7%
Procent, wiedząc, jak mówić i rozumieć francuskie	76,4%
Liczba niepiśmiennych francuskich mówców oszacowanych w 2015 r.	227 330

Jaunde [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 2014 r. 60,5% mieszkańców Yaoundé w wieku 15 lat i starszych wie, jak czytać i pisać francuskie, a 75,6% wie, jak to mówić i rozumieć ^{[[[ 36 ]} .

Oszacował zapis niepiśmiennych francuskich mówców w 2015 r. W Yaoundé ^{[[[ 37 ]}

Całkowita populacja oszacowana w 2015 r.	2 870 000
Populacja w wieku 15 lat i starsza w 2015 roku	1 876 980
Procent, wiedząc, jak czytać i pisać francuskie	60,5%
Procent, wiedząc, jak mówić i rozumieć francuskie	75,6%
Liczba niepiśmiennych francuskich mówców oszacowanych w 2015 r.	283 424

Angielski (17% populacji żyje w podziale w języku angielskim) jest drugim językiem urzędowym. Jest ogólnie mniej stosowany niż francuski i duży wpływ tego drugiego.
Francuski i angielski rywalizują w Kamerunie, nie tylko ze sobą, ale także z lokalnymi językami tożsamości i Kamerunu Pidgin; Francuzi dominują w języku angielskim, o ile mówcy opracowują francuskie większość; Francizacja angielskiego jest bardziej zaawansowana niż anglicyzacja francuskiego; Jednak z powodu wpływów angloamerykańskich na całym świecie angielski staje się coraz bardziej językiem edukacji w elitarnych/elitarnych warstwach populacji Kamerunu; Angielski jest coraz częściej stawiany obok francuskiego jako język edukacji, ale także jako język wyrażania, jak możemy łatwo zobaczyć w kategoriach rozpowszechniania informacji i w oficjalnych ogłoszeniach gazet ^{[[[ 38 ]} .

Literatura obfita opisuje bardzo wiele dialektów i języków Kamerunu ^{[[[ 39 ]} , z którego :

Na Teri i Baokho i Bamoun, L’EWondo i Tikar, i Duala, i Peul Oueri oraz Modi i Marefe, i Feeda, i Feed ‘Ou nfi i Fang …

Na dalekiej północy kraju Le Peul, znana również jako Foulbé lub Foulfoulde, jest powszechnie używany przez większość populacji.

Jest strona internetowa ^{[[[ 40 ]} Poświęcone ogólnie naukę języków mniejszościowych, a zwłaszcza Kamerunów.

• 

  Lokalne języki Kamerunu.

Cameroon jest członkiem Międzynarodowej Organizacji La Francofonie.
Kamerunowy region Północno -Zachodu jest członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Regionów Francophone ^{[[[ 41 ]} .

Ponadto miasta Bangangté, Bertoua, Douala, Ebolowa, Foumban, Limbé, Yaoundé, Dschang, Edéa, Garoua, Ngaoundéré, a także grupa Stanów Zjednoczonych i miast Cameroon-Cvuc, są członkami Międzynarodowego Stowarzyszenia Francuskiego -Paking burmistrzów ^{[[[ 42 ]} .

Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Daniel Barreteau, Evelyne Ngantchui et Terry Scruggs, Bibliografia języków Kamerunowych , Orstom, Paris, 1993, 269 str. (ISBN 2709911450 ) online
• Charles Binham Biki (ty.), Atlas Linguistique du Cameroun (Alcam) , Edycje Cerdotola, Yaoundé, 2012 (New Ed.), 2 Vol., Tom 1: Inwentaryzacja języka ; Tome 2: Zarys bibliografii języków Kamerunu, od pochodzenia do 2008 roku (ISBN 9789956796069 )
• Człowiek, Stiors, Oficjalna dwujęzyczność w Kamerunie: badanie językowe i socjolingwistyczne , L’Harmatty, Paris, 2013 (Rarpr.), 265 P. (ISBN 978-2-336-00121-0 )
• Edmond Bill, Język francuski w Kamerunie. Analiza językowa i dydaktyczna , Tylko Piotr, 2 ^{To jest} Ed., 2004, XIII-342 str. (ISBN 978-3-03910-431-4 )
• André-Marian Ntsobée, Edmooaa i Georie I, The Camfranglais: Jakie przemówienie? Badanie językowe i socjolingustonowe , Peter Lang, 2008. (ISBN 978-3-631-55117-2 )
• Bóg, Michel; Renaud, Patrick. 1983. Sytuacja językowa w Afryce Środkowej – Wstępne zapasy: Kamerun . (Atlas językowy z Afryki Środkowej (ALAC).) W Bogu, Michel i Patrick Renaud (red.) Paris & Yaoundé: Agency for Cultural and Technical Cooperation (ACCT); Regionalne centrum badań i dokumentacji na temat tradycji ustnych i rozwoju języków afrykańskich (Cerdotola); Dyrekcjacja generalna ds. Badań naukowych i technicznych (DGRST), Institute of Human Sciences. 475pp.

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]