Joan Brossa – Wikipedia

Joan Brossa w 1998 roku

Autor

Język	Kataloński
Ruch	Neosurrealizm, futuryzm, popełniona poezja
Gatunki

after-content-x4

Pierwotne prace

• Zmusił mnie do Joan Brossa
• Poesia smak
• Wiersze mądrości i włosów
• Rua książek
• Ball de Sang
• Kapitan
• Poezja sceniczna. Kompletny teatr. (6 lotów.)
• Poprzednie imprezy

modyfikator

Joan Brossa [[[ ʒam Bɾɔs ] urodził się 19 stycznia 1919 w Barcelonie i zmarł w tym samym mieście 30 grudnia 1998 jest poetą, dramatycznym autorem, grafikiem i hiszpańskim artystą z tworzywa sztucznego z katalońską ekspresją, dla których nie było granic między gatunkami: jego zdaniem: „Wszystkie są twarze tej samej piramidy ^{[[[ Pierwszy ]} ». Był inspirerem i jednym z założycieli recenzji Dau al Set oraz z grupy artystycznej o tej samej nazwie (1948) ^{[[[ 2 ]} .

Joan Brossa jest uważana za jednego z wielkich twórców poezji wizualnej, a także wprowadzający wprowadzający do Hiszpanii. Był jednak ważnym autorem poezji literackiej (ponad 80 książek), poezji malowniczej (dotknął wszystkich dziedzin: sztuk, scenariuszy kinowych, broszur operowych, występów, kabaret, wydarzeń, akcji muzycznych, akcji pokazowych, cyrku, striptasów. .. do ponad 350 prac) ^{[[[ 3 ]} i proza ​​(literacka, programowa lub poszlakowa). Jego jedynym językiem stworzenia był język kataloński.

W wieku 18 lat uczestniczył w hiszpańskiej wojnie domowej rekrutowanej przez armię republikańską, gdzie został ranny w oku. To podczas tej wojny zadebiutował literacką w recenzji swojego batalionu. Po powrocie do Barcelony (1941) Joan Brossa wiąże się z poetą J.V.Foix, malarzem Joanem Miró i kulturowym dynamistą Joan Prats, Summits of the Catalan Avant-Garde, który następnie pozostawał na wygnaniu wewnętrznym, tus przez francoizmie. Poznał także (1948) brazylijskiego poety João Cabral de Melo Neto, kiedy był wicekonsulem w stolicy katalońskiej. To spotkanie było decydujące i wpłynęło na pracę poety, co daje mu silną konotację społeczną.

Chociaż we wczesnych latach badał hipnagogię, surrealizm, dadaizm i wszystkie wielkie ruchy europejskiej awangardy, później poświęcił się składowi setek sonetów, ODES Sapphic ^{[[[ 4 ]} Oraz sekstyny ​​całkowitej formalnej doskonałości, aż tysiące wolnych i bezpośrednich wierszy. Cabral de Melo zredagował i przygotował książkę w 1950 roku Zmusił mnie do Joan Brossa (Joan Brossa mnie stworzyła), jeden z pierwszych europejskich przykładów „Antipoie”. W 1970 roku pojawienie się tomu Poesia smak (Kształt poezji), spotkanie siedemnastu książek napisanych od 1943 r., Miał cienkie rozpowszechnianie podczas pierwszej publikacji lub całkowicie niepublikowanej, mocno wstrząsnęło katalońską panoramą literacką, która wciąż była pod kontrolą polityczną. Od tego czasu i aż do jego śmierci Brossa nie przestała publikować. Dziś jego praca zajmuje przeważające miejsce we współczesnej literaturze i została już przetłumaczona na ponad piętnaście języków ^{[[[ 5 ]} .

Praca Brossa jest zawsze nasycona wizualnością i plastikowym duchem – prawie fotograficznym – w kierunku codziennej rzeczywistości połączonej i zebranej przez czytelników/widzów z ich spojrzeniem. Funkcja artysty należy zatem przywiązać jako amadou potencjału każdego z nich. Pod tym względem broń brussańska to satyra, ironia, krytyka, a czasem lekceważona. Jego zdaniem forma jest zawsze priorytetem w obliczu treści, a zatem jego poezja często przyjmowała aspekt gry słów, nawet liter, zdolnych początkowo dotknięcia czytelnika. Nie wyklucza to silnego katalońskiego patriotycznego zaangażowania z jego przesłania, a także społecznego i społecznego.

Au long de sa carrière, les paroles de joan bossa ont truvé namienie artystów Nameux, Dont les peintres Joan miró, Antoni tàpies, Alfons Borrell et Riera I Arago, le Sculpteur Eduardo Chillid Josep Maria Mestres Quadreny Et Carles Santos, Les Cinéastes. Portabella et Carlos Atanes, Photographe Chema Madoz.

Joan Brossa: Wiersz wizualny przechodzący na trzy części (1984) w Barcelonie, Horta Vélodrome Park.

Brossa chciał być nazywany tylko „poetą”, a jednak to jego plastikowa praca (wiersze wizualne, wiersze obiektowe, plakaty, instalacje, wiersze miejskie …), oczywiście przepełnione granice idiomatyczne, co czyniło go globalnym odniesieniem, nawet w Niektóre artystyczne atmosfery, które często ignorują jego ogromną pracę literacką. Zgodnie z futurystycznymi parametrami, w 1941 r. Naszkicował pierwsze „empiryczne wiersze”, kiedy jego poezja przepełnia ścisłą literaturę techniką zbliżoną do kaligramu. Pierwszą wtargnięciem Brossa w tworzyw sztucznych jest Zagubiony i znaleziony Z 1943 r. Następnie w 1951 r. Skomponował swoje pierwsze stowarzyszenie różnych przedmiotów, aw 1956 r. Pierwszą instalację, w oknie sklepu w Barcelonie. W latach sześćdziesiątych jego eksperyment w poezji wizualnej i „obiektualnej” osiągnął pełnię, liczbę i dogłębnie. Właśnie w 1960 r. Brossa stworzyła obiekt wiersz Mecz (Mecz), aw 1965 roku książka artysty Powieść ·la (Roman)-ten ostatni we współpracy z Antoni Tàpies-, arcydziełami międzynarodowej sztuki konceptualnej. Jeśli chodzi o jego wiersze wizualne (prawie mility, większość z nich pozostaje niepublikowana), są one zaprojektowane w dobrze skorygowanych seriach, które są prezentowane jak książka, chociaż czasami są publikowane indywidualnie w druku ekranowym.

To właśnie po przybyciu demokracji do Hiszpanii (1978) poezja Brossy jest rozmieszczona w plakatach, często powiązanych z wydarzeniami kultury popularnej, w pełnej wolności. Wreszcie jego książki można publikować bez cenzury, językowej lub ideologicznej. Wkrótce otrzymał rozkazy od nowych władz demokratycznych, aw 1984 r. Jego praca osiągnęła przestrzenie publiczne z monumentalnym Wiersz wizualny przechodzący na trzy części Umieszczony w pobliżu Barcelona Velodrome: jest to pierwszy „poemat miejski”, gatunek, którego Brossa, równolegle z gatunkami literackimi, dramatycznymi i wizualnymi, nie odejdzie.

Po swojej pierwszej retrospektywie w Fundació Joan Miró de Barcelona w 1986 r., Plastikowe dzieło Brossy wkrótce zostało wystawione indywidualnie poza jego krajem: Monachium (1988), New York, Amsterdam i Basel (1989), Houston i Minneapolis (1990), Céret, Céret -Collioure (1991), itd. W ubiegłym roku wystawa w Museo Centro Nacional of Arte Reina Sofia w Madrycie dokonała prawdziwej międzynarodowej konsekracji, nieustannie potwierdzona przez obecność poety z oficjalnymi pawilonami Biennali São Paulo (1993) i Wenecji (1997) i wystawami Singular w Londynie i Chicago (1992), Marsylia i Malmö (1993), Paris (1995), Frankfurt (1997), Meksyk, Monterrey, Cassel, Goppingen i Göteborg (1998). W 1995 r. Otrzymał złoty medal zasługi sztuk pięknych przez Ministerstwo Edukacji, Kultury i Sportu w 1995 roku ^{[[[ 6 ]} .

Joan Brown: Poourme urbaaain Łódź (1994) w Barcelonie, Place de la Cathedral.

Po śmierci poety, duża wystawa antologiczna, wciąż wykonana w Fundació Joan Miró (2001), zdecydowanie zlokalizowana Joan Brossa wśród wielkich nazwisk w artystycznym tworzeniu drugiej połowy Xx ^{To jest} wiek. Od 2005 r. Nowa retrospektywa podróżowała w kilku miastach w Chile, Brazylii, Argentynie, Portugalii, Hiszpanii, Austrii, Czechach, Szwecji, Francji, Niemczech, z Polski, Meksyku i Francji, podczas gdy jego praca przybyła już do muzeów i kolekcji sztuki współczesnej z całego świata.

W 1988 roku Joan Brossa była ozdobiona Medal Picasso UNESCO. W 1998 roku otrzymał złoty medal od Círculo de Bellas Artes ^{[[[ 7 ]} . W 1999 roku, podczas jego 80 ^{To jest} urodziny, musiał otrzymać doktorat Honorowy autonomicznego uniwersytetu w Barcelonie. Ale dwadzieścia dni przed tą datą poeta zmarł w wypadku domowym.

W 2012 r. Monumentalne dziedzictwo Joan Brossa – ponad 64 000 sztuk – zostało umieszczone w MACBA w Barcelonie ^{[[[ 8 ]} .

• „PIM-PAM-POM, w którym piramida jabłek”, „Action Spectacle”, „Farce”, „The Calendar” i „Tribute to the Vietcong” (poezja sceniczna). Tłumaczenie Alain Arias-Misson. Bruksela, L’Y ( Wrzesień 1968 r ).
• Notatnik wierszy (Poezja literacka). Tłumaczenie Anne-Marie Comert. Barcelona: Ariel, 1969.
• “Dalej!” i „porażka” (poezja literacka). Tłumaczenie nie zostało podpisane. Toulon, Dziennik poetów Nº 8, 40. rok (1969).
• „Wiersz” (poezja literacka). Tłumaczenie Mathilde Bensoussan. Paryż, Świat ( 11 kwietnia 1970 ), Suplement literacki, s. 1 V.
• „Wiersz kwiatowy”, „Wosk” i „Word do góry nogami” (poezja literacka). Tłumaczenie J. L. Soderberg. Paryż, Pomalowane słowa Nº 4 (zima 1970).
• „Wyrocznia na Antoni Tàpies” (proza ​​poetycka). Tłumaczenie Alain Arias-Misson. W Vicens F. i in . : Antoni tàpies lub głowa opaski . Barcelone: ​​La Polígrafa, 1971.
• „Sextine to Joan Miró” (poezja literacka). Tłumaczenie Pierre’a Lartigue i Maurice Molho. Paryż, Ludzkość ( 20 kwietnia 1978 ).
• „Herbata koncepcyjna”, „Severse”, „Severse w pełnym deszczu”, „Sextine tam lub kiepski apothecary”, „twarz w lesie z dużą ilością exapracous” i „Sevene to Joan miró” (poezja literacka) . Tłumaczenie Pierre’a Lartigue i Montserrat Prudon. Paryż, Po i ty Nº 24 (1983).
• „Tam, gdzie autor lamuje się za to, że nie był w stanie zachować delikatnej miłości” (poezja literacka). Tłumaczenie Montserrat Prudon. Paryż, Notebooki Pandora Nº 13 ( Mars 1987 ).
• „Chanson Sextine”, „Voyage” i „Cradle” (poezja literacka). Tłumaczenie Pierre’a Lartigue. W Antologia poetycka. Kultury latynoskie i kultura francuska . Paryż: Ed. Noiesis / UNESCO, 1988.
• „Sextine do architekta Josep M. Jujol” (poezja literacka). Tłumaczenie Claudine Fitte. Katalog wystawowy Jujol . Paris: Center Pompidou, 1990.
• Iluzjonista (Antologia poezji literackiej). Tłumaczenie Pierre’a Lartigue i Montserrat Prudon. Paryż: Ed. Różnica (Orfeusz; 109), 1991 (ISBN 2729107347 ) .
• „Sextine”, „Sevene to Joan Miró” i „Sevene do życia lub kiepskiego aptekarza”. Tłumaczenie Pierre’a Lartigue. Manchester, Morze Śródziemne Nums. 2-3 (1992).
• Ogień z dzbanem (scenariusz). Tłumaczenie Edmond Raillard. W Janicot, Christian (red.) Anthology of Invisible Cinema . Paris / Strasburg: Jean-Michel Place / Arte, 1995, s. 1. 85-89 (ISBN 2858932336 ) .
• „A … B” (poezja malownicza). Tłumaczenie Luca Benefort. Paryż, Cahiers de la comédie-française Nº 26 (zima 1997).
• „Elegia” (poezja literacka). Tłumaczenie nie zostało podpisane. Trzydzieści lat temu . Saint-Amand-Montrond: Ed. La Remembrance, 2005
• Poeta przedstawia piętnaście pantomimów (Poezja literacka). Tłumaczenie Marca Audi. Lyon, Nioque Nº 1 (2006) (ISBN 2914904061 ) .
• „Action Show in Three Parts”, „Niewytępenna podróż”, „Działanie w spektaklu w samoobsługowej restauracji”, „Action Show in dwóch części”, „The Sea” i „Dziesięć problemów z paskami” (poezja sceniczna). Tłumaczenie Alain Arias-Misson i Marc Audi. Paryż, Górny park Nº 5, nowa seria (lato 2009) (ISBN 9782802500261 ) .
• „The Queen’s Garden”, „Le Temps”, „Elegy à Che” (poezja literacka i wizualna). Tłumaczenie Montserrat Prudon. Paryż, Nowa recenzja francuska Nº 590 ( Czerwiec 2009 ) (ISBN 9782070126064 ) .
• Wiersze cywilne (Poezja literacka). Tłumaczenie Thierry’ego INGE. Villeurbanne: Urdla (La Source d’Urd; 6), 2010 (ISBN 9782914839358 ) .
• Teatr z paski i nieregularny teatr śledzony przez Działania muzyczne (Poezja malownicza). Tłumaczenie Marca Audi. Paris: Les éditions de l’Amandier (teatr), 2010 (ISBN 9782355161193 ) .
• „Little Oda w czwartek” i „Magic Cinema” (poezja literacka). Tłumaczenie Jean-Claude Morera. W Osiem wieków poezji katalońskiej . Paris: L’Arsiattan (Tonique Accent), 2010 (ISBN 9782296116917 ) .
• Podsumowanie astralne i inne wiersze (Poezja literacka). Tłumaczenie i przedmowa Marca Audi. Marsylia: CIPM (Familiers Specters), 2011 (ISBN 97829097909 ) .

Joan Brown: Poourme urbaaain Duży spał z rybami (2003), Hôtel de Ville de Mollet del Vallès.

• Wiersze wizualne (Anthologie). Barcelone: ​​Edicions 62 (The Books of the Scorpio, Poezja; 29), 1975, (ISBN 8429711112 ) .
• Wiersze obiektowe (Anthologie). Barcelone: ​​Editorial Services, 1978, (ISBN 8485546008 ) .
• Binan (Anthologie). Barcelone: ​​Mario Eskenazi, 1990
• Harlequiny . Barcelone: ​​Sala Tandem DDB Needham, 1996
• Joan Brossa. Poezja wizualna . Walencian: Ivam, 1997, (ISBN 8448215915 ) .
• Joan Brossa. Plakaty 1975-1999 . Sabadell; Palma de Majorque: Caixa de Sabadell; SA Nostra, 1999, (ISBN 8495166097 ) . (Rééd. Barcelone: ​​Joan Brossa Foundation, 2001, (ISBN 8493195154 )
• Wiersze wizualne (Anthologie). Barcelone: ​​Ed. 62; Empúries (poezja; 49), 2001, (ISBN 842974794X ) .
• Poezja typograficzna (Anthologie Thématique). Barcelone: ​​Joan Brossa Foundation; Rada Miasta, 2004, (ISBN 8476094159 ) .
• Itp . Marsylia: CIPM , 2011, (ISBN 97829097916 ) .
• Poza Umbracle (Mieszana poezja literacka i wizualna). Tarragon: AROLA-URV, 2012, (ISBN 9788494072642 ) .
• Joan Brossa. Wiersze wizualne (Reprodukcja kompletnej pracy graficznej Seriée). Barcelona: Catalana zamknięta, 2014, (ISBN 9788441222847 ) .

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Joan Brown: Poourme urbaaain Hołd dla książki (1994) à Barcelone, Carrefour Passeig de Gràcia / Gran Via.

• Arias-Misson, Alain; Dachy, Marc. „Od Joan Brossa po wiersz publiczny”. Paryż, Górny park Num. 5 (New Series), Summer 2009, s. 1. 83-88, (ISBN 9782802500261 )
• Audi, Marc. The Visual Poezja Joan Brossa (1919–1998): integralny opis i analiza . Praca doktorska w badaniach romansowych, poparta na Uniwersytecie Paris IV-Sorbonne (2011). Niepublikowane; w zasobach elektronicznych.
• Bordons, chwała. Wprowadzenie do poezji Joan Brossa . Barcelone: ​​Edicions 62, 1988, (ISBN 8429727299 )
• Bordons, Gloria (éd.). Ucz się z Joan Bossa . Barcelone: ​​UB Editions; Joan Brossa Foundation, 2003, (ISBN 8483383802 )
• Bordons, Gloria (éd.). Bverso Brossa . Madryt: Cervantes Institute, 2008, (ISBN 9788488252418 )
• Bordons, chwała; Audi, Marc. Joan Brossa między słowem, gestem i obrazem . Barcelone: ​​enciclopèdia catalana, 2014, (ISBN 9788441222861 ) .
• Borràs, Maria Lluïsa (éd). Joan Brossa . Nîmes: Céret Museum of Modern Art; Muzeum Colloure; Peské Funds, 1990, (ISBN 2901298052 )
• Casanova, Maria (COORL.). Joan Brossa. Poezja wizualna . Walencian: Ivam Valencian Institute of Modern Art, 1997, (ISBN 8448215915 )
• Coca, Jordi. Joan Brossa, zapomnij i chodź . Barcelone: ​​La Magrana, 1992, (ISBN 8474106176 )
• Donguy, Jacques. Eksperymentalna poezja, strefa cyfrowa, 1953-2007 . Dijon: Les Presses du Réel, 2007, s. 1 212-215 i 339, (ISBN 9782840662020 )
• González García, ainize. Joan Brossa, Sztuki wizualne . Barcelone: ​​Ixorai Llibres, 2015, (ISBN 9788415987017 )
• Guerrero, Manuel (éd). Joan Brossa lub poetycki bunt . Barcelone: ​​Joan Miró Foundation, 2001, (ISBN 8439353448 )
• Londyn, John. Kontekst Joan Brossa. Akcja, obraz i słowo . Barcelone: ​​Edicions Ub, 2010, (ISBN 9788447534289 )
• Marrugat, Jordi. „El Saltamartí” Joan Brossa. Tysiące twarzy poety . Tarragone: Divide, 2009, (ISBN 9788492408542 )
• SPIGNYER, LUIIS. Brossa x Brossa. Z wyrazami szacunku . Barcelone: ​​La Campana, 1999, (ISBN 8488791712 )
• Planas, Eduard. Poezja sceniczna Joan Brossa . Barcelone: ​​Aiet, 2002, (ISBN 8460752941 )
• Vallès, Isidre. Joan Brossa: Buty są czymś więcej niż cokołem . Barcelone: ​​Alta Fulla, 1996, (ISBN 8479000686 )

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]