Kastracja chemiczna – Wikipedia

. Kastracja chemiczna Jest to rodzaj kastracji (tj. Interwencja mające na celu zakłócenie funkcji seksualnej), zwykle nie definitywna, co prowadzi do zmniejszenia libido, popędu i funkcji seksualnej dzięki stosowaniu odpowiednich leków (ogólnie leków, które działają, działają na poziomie leki hormonalne lub psychotropowe).

Początkowo został opracowany jako miara zapobiegania powtarzaniu przemocy seksualnej u pacjentów winnych tych przestępstw (gwałcicieli i pedofilów) niezdolnych do kontrolowania popędu. Często ustawodawstwo stanowi, że sam gwałciciel może poprosić o kastrację chemiczną na zasadzie dobrowolnej, czasami uzyskiwane z rabatów wyroku.

W kilku stanach, takich jak Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Izrael, Rosja, Polska, Nowa Zelandia i Portugalia ^[Pierwszy] , jest obecnie używany jako leczenie i w kontekście ścieżki rehabilitacyjnej lub jako częściowa alternatywa dla więzienia.

W Rosji i Polsce jest wdrażany bez zgody podmiotu, jeśli jest to winne przemocy na nieletnich. W Szwecji, Finlandii, Niemczech, Danii, Norwegii, Belgii i Francji wygłoszono wyjątkowo ograniczone i podrzędne użycie skazanej zgody. ^[2]

We Włoszech został powołany jako kara przestępstw seksualnych przez kilku przedstawicieli North League, takich jak Matteo Salvini i Gianfranco Fini.

Poza kontekstem zapobiegania lub represji przestępstwa kastracja chemiczna jest wykonywana jako faza wstępna w leczeniu hormonalnym zmiany płci, od mężczyzn na kobiety, u pacjentów transseksualnych. W tym przypadku transformacja jest nieodwracalna po około sześciu miesiącach od początku leczenia farmakologicznego. W całej historii była również używana do skorygowania tego, co kiedyś uważano za patologiczne i niemoralne parafrazy (takie jak homoseksualizm) i jako forma karna.

Parlamentarne posiedzenie Rady Europy, z rezolucją nr. 1945 z 2013 r. Powiedział, że „żadna przymusowa praktyka sterylizacji lub kastracji nie można uznać za uzasadnioną w XXI wieku” ^[3] .

Niektóre stowarzyszenia praw obywatelskich kwestionują ich wniosek; w szczególności ACLU ( American Civil Liberties Union ) twierdzi, że jest to sprzeczne z konstytucją Stanów Zjednoczonych. Również w Europie doktryna kryminalna argumentowała, że ​​„zmniejszenie skazanego, choć za bardzo poważne i nienawistne przestępstwa, zwykłe„ temat ”operacji farmakologicznej (…) miałoby wpływ (ponownie) wprowadzenia w systemie A roszczenie, a raczej gniazdo władzy politycznej, legislacyjnej i sądowej na ciele przestępców, które nawet w czasie kary, „musi„ pozostać ludźmi i nie można ich sprowadzić do rzeczy ” ^[4] .

Pytanie dotyczy obowiązkowego charakteru takiego inwazyjnego i niepełnosprawnego leczenia zdrowotnego, aby być zrównoważonym z potrzebą zapobiegania przestępstwu, które pozostawia bardzo poważne uraz dla nieletnich, z silnym nawrotem, i często na granicach z chorobą psychiczną, którą to Ucieka pełna zdolność do samokontroli pedofilów, która została uwolniona z więzienia.

Według doktryny katolickiej jest to dozwolone w przypadkach przestępstw związanych ze sferą seksualną, ponieważ nie powoduje to trwałych szkód, stanu zgodności z prawem tortur.

Najbardziej stosowanymi lekami są obecnie antygonadotropin, nie-heksoroidalne antyandrogeny i agonistowie hormonu uwalniającego gonadotropinę. W szczególności stosuje się medossiprogesteron, który działa na mózg poprzez hamowanie uwalniania hormonów, które stymulują testy do produkcji testosteronu, jednego z głównych hormonów płciowych.

Zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych stosowane są również leki psychotropowe, zwykle stosowane w leczeniu niektórych patologii psychiatrycznych i znane z powodu ciężkich dysfunkcji seksualnych, takich jak leki przeciwpsychotyczne, które blokują napęd hamujący działanie dopaminy (jeden z najbardziej imprezyjnych neurotransmiterów w stymulus i przyjemność seksualna) i często stymulując syntezę prolaktyny, o których wiadomo, że zakłócają funkcjonowanie seksualne; Leki przeciwdepresyjne SSRI są szczególnie przydatne, ponieważ generują szeroki zakres dysfunkcji seksualnych, działając na libido, funkcjonowanie seksualne i wyłączanie obsesyjnych badań związku. Ich mechanizm działania jest centralny, aw niektórych przypadkach efekty są nieodwracalne. ^[5]

Osobowości, które doznały kastracji chemicznej [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Słynny matematyk i IT Alan Turing, ojciec informatyki teoretycznej, został poddany (jako wybór, jako alternatywa dla więzienia) do kastracji chemicznej po wyroku w 1952 r. Za homoseksualizm. Przez ponad rok poddał się zabiegom, które spowodowały spadek libido i rozwoju piersi (Gynecomastia). Depresja związana z leczeniem i poniżonym upokorzeniem była, zdaniem wielu historyków, powodem, który doprowadził ją do samobójstwa 7 czerwca 1954 r. ^[6]