Kidíō Okamoto – Wikipedia

Kidō Okamoto ( Okamoto Kido W Okamoto kidō ^? ) , urodzony 15 października 1872 W dystrykcie Shiba Takanawa, dystrykt dystryktu Minato-Ku w Tokio-Death Pierwszy ^Jest Mars 1939 , jest japońskim pisarzem, którego prawdziwe imię to Keiji Okamoto ( Keiji Okamoto W Okamoto Keiji ^? ) .

Jako dziecko pasjonował się Sherlockiem Holmesem.

Stał się znany w 1908 roku z grą teatralnego Kabuki, Shuzenji Monogatari . Następnie napisał ponad sto sztuk. Stworzył także postać inspektora Hannsthihi, którego przygody odbywają się w czasie Edo.

Okamoto Keinosuke ( Yoshinosuke Okamoto ^? ) Plus Kiyoshi ( jasne ^? ) , Ojciec Kidō, jest samurajem, który po przywróceniu Meiji pozostawia służbę Tokugawa Shogunat do pracy jako tłumacz w brytyjskiej segnacji. Ma przyjazne stosunki z Ichikawa Danjūrō ​​ix, Konakamura Kiyonori (Kiyonori Konakamura) , Kawanobe mitate ( Riverside Shield ^? ) I Kurokawa Mayori (Masayori Kurokawa) które razem tworzą „Société des Antiques” (kyūko kai ( Zobacz starożytne spotkanie ^? ) którego przedmiotem jest promowanie modernizacji Kabuki z doktryny „Ruchu Reformy Teatru” (Engeki Kairyō kai ( Ruch poprawy dramatu ^? ) . To także przyjaciel Morita Kanya XII, Zamoto du Shintomi-z, de Thomas Russell Hillier McClatchie Pracownik brytyjskiej legacji i żarliwy amator Kabuki i austro-węgierskiej dyplomaty Heinrich von Siebold (z) .

Z okazji ruchu brytyjskiego w dzielnicy Kōjimachi w dystrykcie Chiyoda w Tokio w 1873 r., Ojciec Kidō przeniósł się z żoną i córką. To tutaj Kidō urodził się w Nigō Hanzaka, Iitachō. Później osiedlili się na Motozon-Chō wciąż w tej samej dzielnicy. Kidō uczy się istnienia szkoły Tokyowazu córki lokalnego fryzjera i Lagauta Słuchanie lekcji jego starszej siostry. Chociaż jest zbyt młody, aby pojechać do Kabuki, pozostaje on w areszcie dwóch sług i słucha dyskusji na temat jego matki i jego starszej siostry na temat występów, w których uczestniczyli po powrocie do domu. Po tym, jak stał się większy, towarzyszył swojej rodzinie do Kabuki, gdzie spotykają się w herbaciarni ( Chaya ( Teahouse ^? ) Znajduje się w obudowie Morita-ZA. Podczas swojej pierwszej obecności w Kabuki wziął Danjūrō ​​IX w grypę po tym, jak był świadkiem, według Kidō, jego dziecięcego zachowania podczas za kulisami, ale później staje się żarliwym zwolennikiem.

Słucha zagranicznych historii duchów opowiadanych przez wuja z wielu podróży za granicę. Jest to szczególnie entuzjastyczne zamek Windsor autor: William Harrison Ainsworth, z którym pomylił Mała wioska . W wieku 16 lat poznał Williama George’a Astona, sekretarza brytyjskiego segacji, którego dzieci trzyma, a które sprawiły, że odkrył Szekspir, który uczy go niektórych technik dramatycznego pisania. Ku radości Kidō, Aston pomaga mu później znaleźć scenariusze dla utworów Nakamitsu W Shisenryō Koban Umenoha I Kagatobi Kawatake Mokuami opublikowane przez firmę Kabuki Shinpō (” Wiadomości Kabuki ») Zainstalowany w Ginza. Dowiedział się o chińskiej poezji swojego ojca i angielskiego wuja i studentach z brytyjskiej segnacji. Po uczęszczaniu do liceum Hibiya (W) Próbował zostać dramaturgiem, ale po porażce napisał z 1890 r. Raporty o występach teatralnych dla The Daily Tokyo Nichi Nichi Shimbun , obecnie Mainichi Shimbun , pod pseudonimem Kyokidō, który później zmienił dla Kidō. Zaczyna pracować dla Chūō Shimbun gdzie spędził 24 lata jako reporter, w tym okres w Mandżurii. Kupił umowę i poślubił gejszy Yoshiwara o imieniu Kojima Sakae z Domaine d’Uwajima. Sukces ucieka z niego do 1911 roku podczas pierwszej popularnej sztuki „Historia producenta maski »( Shuzenji Monogatari -The Shuzenji Monogatari) au Meiji-z. En 1916 Sa piszczel (Nowy) Kabuki ‘ Historia złamanego dania w Bancho »( Bancho Sarayashiki – Bancho Sashiya ) jest inscenizowany w Hongō-za (Hongo-ya) . W latach 1917–1937 ‘ Dziwny sprawa inspektora Hannsthi »( Hashichi Torimonocho – Połowa 7 książek Catch ) jest publikowany w mydlanej operze. Jego seria w teatrze epoki Meiji, cenne źródło informacji, z których pierwsza połowa jest opublikowana w operie mydlanej w „ Miesięczne magazyn na recenzje Kabuki »Pod koniec lat dwudziestych i 30. XX wieku pod tytułem ‘ Wcześniejsze historie »( Sugi ni shi monogatari -historia) , zostaje ponownie opublikowany w operie mydlanej w 1935 r., Co ostatecznie w pełni w pełni pod tytułem ” Era Meiji – pod lampą »( Meiji Gekidan ranpu no moto ni te ( Pod lampą fabularną Meiji ^? ) Par Iwanami Shoten en 1993.

W 1918 roku odwiedził Stany Zjednoczone i Europę. Jego dom i jego biblioteka w Kōjimachi zostały zniszczone przez wielkie trzęsienie ziemi w Kantō w 1923 roku. Był gospodarzem przez jego ucznia Nukata Roppuku, skąd jedzie do dzielnicy Azabu w dzielnicy Minato-ku. W następnym roku przeprowadził się do Hyakuni Chō, ulicy na północ od Shinjuku-ku. Od 1935 r. Jego artykuły zostały od czasu do czasu publikowane Sande Mainichi (« W każdą niedzielę » – Niedziela każdego dnia) . Jego najnowsza powieść jest kontrowersyjna Obejmować Tygrys Opublikowano w 1937 r. O dwóch braci, którzy wyreżyserowali targi dla potworów w trudnościach finansowych, ale którzy dotkną jackpota, gdy dostają tygrysa lwa. Nadal publikuje utwory w magazynie Mieszkanie (« Scena } W latach 1930–1938. Śmierć zapalenia płuc w 1939 r. Został pochowany z żoną na cmentarzu Aoyama.

Po jego śmierci jeden z jego uczniów i spadkobiercy adoptowany, Okamoto Kyōichi (1909 – 2010), stworzył Journal Kidō Okamoto Który publikuje wiele prac Kidō. Okamoto Shuichi, jego wnuk, jest obecnym prezydentem. Nagroda literacka Kidō Okamoto jest tworzona, ale została przyznana dwukrotnie w latach 1943–1944 w okresie poprzedzającym koniec drugiej wojny światowej.

• Spotkanie Miyamori et kidō okamoto, Tales of the Samurai i Lady Hosokawa , University Press of the Pacific, 2002 , 324 P. (ISBN 1-4102-0063-9 )
• Dziecko Okamoto ( Trad. Język japoński), Ghosts and Samurai: Hannshichi prowadzi dochodzenie w Edo , Arles, wydania Philippe Picquier, 2004 , 410 P. (ISBN 2-87730-715-8 )
• Dziecko Okamoto ( Trad. Język japoński), Ghosts and Kimonos: Hannsthi bada Edo , Arles, wydania Philippe Picquier, 2006 , 204 P. (ISBN 2-87730-856-1 )
• Japoński słownik literatury , Jean-Jacques Origas, PUF, kolekcja Kwadryga W (ISBN 2-13-050441-8 )